Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און דוד האָט געזאָגט: איז נאָך װער דאָ װאָס איז געבליבן פֿון שאָולס הױז, אַז איך זאָל קענען טאָן מיט אים חֶסד פֿון יהונתנס װעגן? 2 איז געװען פֿון שאָולס הױז אַ קנעכט װאָס זײַן נאָמען איז געװען ציבֿאָ; האָט מען אים גערופֿן צו דָוִדן, און דער מלך האָט צו אים געזאָגט: ביסט דו ציבֿאָ? האָט ער געזאָגט: דײַן קנעכט! 3 האָט דער מלך געזאָגט: איז ניטאָ מער עמעצער פֿון שאָולס הױז, אַז איך זאָל קענען טאָן מיט אים אַ גאָטס חֶסד? האָט ציבֿאָ געזאָגט צום מלך: פֿאַראַן נאָך אַ זון פֿון יהונתנען, אַ לאָמער אױף די פֿיס. 4 האָט דער מלך צו אים געזאָגט: אַװוּ איז ער? האָט ציבֿאָ געזאָגט צום מלך: זע, ער איז אין הױז פֿון מכיר דעם זון פֿון עַמיאֵלן אין לוֹ-דבֿר. 5 האָט דער מלך דוד געשיקט, און האָט אים צוגענומען פֿון דעם הױז פֿון מכירן דעם זון פֿון עַמיאֵלן פֿון לוֹ-דבֿר. 6 און מפֿיבֿוֹשת דער זון פֿון יהונתן דעם זון פֿון שָאולן איז געקומען צו דָוִדן, און ער איז געפֿאַלן אױף זײַן פּנים, און האָט זיך געבוקט. האָט דוד געזאָגט: מפֿיבֿוֹשת! האָט ער געזאָגט: דאָ איז דײַן קנעכט. 7 האָט דוד צו אים געזאָגט: זאָלסט ניט מורא האָבן, װאָרום טאָן װעל איך טאָן מיט דיר חֶסד פֿון דײַן פֿאָטער יהונתנס װעגן, און איך װעל דיר אומקערן דאָס גאַנצע פֿעלד פֿון דײַן פֿאָטער שָאולן, און דו װעסט עסן ברױט בײַ מײַן טיש תּמיד. 8 האָט ער זיך געבוקט און האָט געזאָגט: װאָס איז דײַן קנעכט, אַז דו זאָלסט זיך אומקוקן אױף אַזאַ טױטן הונט װי איך? 9 און דער מלך האָט גערופֿן ציבֿאָן, שאָולס דינער, און האָט צו אים געזאָגט: אַלץ װאָס האָט געהערט צו שָאולן און צו זײַן גאַנצן הױז, האָב איך אָפּגעגעבן צו דעם זון פֿון דײַן האַר. 10 און װעסט באַאַרבעטן פֿאַר אים די ערד, דו און דײַנע זין, און דײַנע קנעכט, און װעסט אַרײַנברענגען די תּבֿואה, און עס װעט זײַן פֿאַר דײַן האַרס זון ברױט צום עסן; און מפֿיבֿוֹשת דײַן האַרס זון װעט עסן ברױט בײַ מײַן טיש תּמיד. – און ציבֿאָ האָט געהאַט פֿופֿצן זין און צװאַנציק קנעכט. – 11 האָט ציבֿאָ געזאָגט צום מלך: אַזױ װי אַלץ װאָס מײַן האַר דער מלך באַפֿעלט זײַן קנעכט, אַזױ װעט דײַן קנעכט טאָן. און מפֿיבֿוֹשת – ער עסט אױך בײַ מײַן טיש אַזױ װי אײנער פֿון דעם מלכס זין. 12 און מפֿיבֿוֹשת האָט געהאַט אַ קלײנעם זון װאָס זײַן נאָמען איז געװען מיכאָ. און די גאַנצע באַװױנערשאַפֿט פֿון ציבֿאָס הױז איז געװען קנעכט צו מפֿיבֿוֹשתן. 13 און מפֿיבֿוֹשת איז געזעסן אין ירושלים, װאָרום בײַם מלכס טיש האָט ער תּמיד געגעסן. און ער איז געװען אַ הינקעדיקער אױף זײַנע בײדע פֿיס.
עברית
1 וַיֹּ֣אמֶר דָּוִ֔ד הֲכִ֣י יֶשׁ־ע֔וֹד אֲשֶׁ֥ר נוֹתַ֖ר לְבֵ֣ית שָׁא֑וּל וְאֶעֱשֶׂ֤ה עִמּוֹ֙ חֶ֔סֶד בַּעֲב֖וּר יְהוֹנָתָֽן׃ 2 וּלְבֵ֨ית שָׁא֥וּל עֶ֙בֶד֙ וּשְׁמ֣וֹ צִיבָ֔א וַיִּקְרְאוּ־ל֖וֹ אֶל־דָּוִ֑ד וַיֹּ֨אמֶר הַמֶּ֧לֶךְ אֵלָ֛יו הַאַתָּ֥ה צִיבָ֖א וַיֹּ֥אמֶר עַבְדֶּֽךָ׃ 3 וַיֹּ֣אמֶר הַמֶּ֗לֶךְ הַאֶ֨פֶס ע֥וֹד אִישׁ֙ לְבֵ֣ית שָׁא֔וּל וְאֶעֱשֶׂ֥ה עִמּ֖וֹ חֶ֣סֶד אֱלֹהִ֑ים וַיֹּ֤אמֶר צִיבָא֙ אֶל־הַמֶּ֔לֶךְ ע֛וֹד בֵּ֥ן לִיהוֹנָתָ֖ן נְכֵ֥ה רַגְלָֽיִם׃ 4 וַיֹּֽאמֶר־ל֥וֹ הַמֶּ֖לֶךְ אֵיפֹ֣ה ה֑וּא וַיֹּ֤אמֶר צִיבָא֙ אֶל־הַמֶּ֔לֶךְ הִנֵּה־ה֗וּא בֵּ֛ית מָכִ֥יר בֶּן־עַמִּיאֵ֖ל בְּל֥וֹ דְבָֽר׃ 5 וַיִּשְׁלַ֖ח הַמֶּ֣לֶךְ דָּוִ֑ד וַיִּקָּחֵ֗הוּ מִבֵּ֛ית מָכִ֥יר בֶּן־עַמִּיאֵ֖ל מִלּ֥וֹ דְבָֽר׃ 6 וַ֠יָּבֹא מְפִיבֹ֨שֶׁת בֶּן־יְהוֹנָתָ֤ן בֶּן־שָׁאוּל֙ אֶל־דָּוִ֔ד וַיִּפֹּ֥ל עַל־פָּנָ֖יו וַיִּשְׁתָּ֑חוּ וַיֹּ֤אמֶר דָּוִד֙ מְפִיבֹ֔שֶׁת וַיֹּ֖אמֶר הִנֵּ֥ה עַבְדֶּֽךָ׃ 7 וַיֹּאמֶר֩ ל֨וֹ דָוִ֜ד אַל־תִּירָ֗א כִּ֣י עָשֹׂה֩ אֶעֱשֶׂ֨ה עִמְּךָ֥ חֶ֙סֶד֙ בַּֽעֲבוּר֙ יְהוֹנָתָ֣ן אָבִ֔יךָ וַהֲשִׁבֹתִ֣י לְךָ֔ אֶֽת־כָּל־שְׂדֵ֖ה שָׁא֣וּל אָבִ֑יךָ וְאַתָּ֗ה תֹּ֥אכַל לֶ֛חֶם עַל־שֻׁלְחָנִ֖י תָּמִֽיד׃ 8 וַיִּשְׁתַּ֕חוּ וַיֹּ֖אמֶר מֶ֣ה עַבְדֶּ֑ךָ כִּ֣י פָנִ֔יתָ אֶל־הַכֶּ֥לֶב הַמֵּ֖ת אֲשֶׁ֥ר כָּמֽוֹנִי׃ 9 וַיִּקְרָ֣א הַמֶּ֗לֶךְ אֶל־צִיבָ֛א נַ֥עַר שָׁא֖וּל וַיֹּ֣אמֶר אֵלָ֑יו כֹּל֩ אֲשֶׁ֨ר הָיָ֤ה לְשָׁאוּל֙ וּלְכָל־בֵּית֔וֹ נָתַ֖תִּי לְבֶן־אֲדֹנֶֽיךָ׃ 10 וְעָבַ֣דְתָּ לּ֣וֹ אֶֽת־הָאֲדָמָ֡ה אַתָּה֩ וּבָנֶ֨יךָ וַעֲבָדֶ֜יךָ וְהֵבֵ֗אתָ וְהָיָ֨ה לְבֶן־אֲדֹנֶ֤יךָ לֶּ֙חֶם֙ וַאֲכָל֔וֹ וּמְפִיבֹ֙שֶׁת֙ בֶּן־אֲדֹנֶ֔יךָ יֹאכַ֥ל תָּמִ֛יד לֶ֖חֶם עַל־שֻׁלְחָנִ֑י וּלְצִיבָ֗א חֲמִשָּׁ֥ה עָשָׂ֛ר בָּנִ֖ים וְעֶשְׂרִ֥ים עֲבָדִֽים׃ 11 וַיֹּ֤אמֶר צִיבָא֙ אֶל־הַמֶּ֔לֶךְ כְּכֹל֩ אֲשֶׁ֨ר יְצַוֶּ֜ה אֲדֹנִ֤י הַמֶּ֙לֶךְ֙ אֶת־עַבְדּ֔וֹ כֵּ֖ן יַעֲשֶׂ֣ה עַבְדֶּ֑ךָ וּמְפִיבֹ֗שֶׁת אֹכֵל֙ עַל־שֻׁלְחָנִ֔י כְּאַחַ֖ד מִבְּנֵ֥י הַמֶּֽלֶךְ׃ 12 וְלִמְפִיבֹ֥שֶׁת בֵּן־קָטָ֖ן וּשְׁמ֣וֹ מִיכָ֑א וְכֹל֙ מוֹשַׁ֣ב בֵּית־צִיבָ֔א עֲבָדִ֖ים לִמְפִיבֹֽשֶׁת׃ 13 וּמְפִיבֹ֗שֶׁת יֹשֵׁב֙ בִּיר֣וּשָׁלִַ֔ם כִּ֣י עַל־שֻׁלְחַ֥ן הַמֶּ֛לֶךְ תָּמִ֖יד ה֣וּא אֹכֵ֑ל וְה֥וּא פִסֵּ֖חַ שְׁתֵּ֥י רַגְלָֽיו׃   פ