אידיש
1
און דאָס זײַנען די פֿעלקער װאָס גאָט האָט געלאָזט, כּדי צו פּרוּװן מיט זײ ישׂראל, די אַלע װאָס האָבן ניט געװוּסט פֿון אַלע מלחמות פֿון כּנַען;
2
בלױז כּדי די דורות פֿון די קינדער פֿון ישׂראל זאָלן װיסן, זײ צו לערנען מלחמה – די װאָס האָבן נאָך פֿריער דערפֿון ניט געװוּסט;
3
די פֿינףֿ פֿירשטן פֿון די פּלִשתּים, און דער גאַנצער כּנַעני, און דער צידוֹני, און דער חִוי, דער באַװױנער פֿון באַרג לבֿנון, פֿון באַרג בַעַל-חרמון ביז מע קומט קײן חַמת.
4
און זײ זײַנען געבליבן כּדי צו פּרוּװן מיט זײ ישׂראל, צו װיסן אױב זײ װעלן צוהערן די געבאָט פֿון גאָט װאָס ער האָט געבאָטן זײערע עלטערן דורך משהן.
5
און די קינדער פֿון ישׂראל זײַנען געזעסן צװישן דעם כּנַעני, דעם חִתּי, און דעם אֶמורי, און דעם פּרִזי, און דעם חִוי, און דעם יבֿוסי.
6
און זײ האָבן זיך גענומען זײערע טעכטער פֿאַר װײַבער, און זײערע טעכטער האָבן זײ געגעבן צו די זין פֿון יענע, און זײ האָבן געדינט זײערע געטער.
7
און די קינדער פֿון ישׂראל האָבן געטאָן װאָס איז שלעכט אין די אױגן פֿון גאָט, און זײ האָבן פֿאַרגעסן אָן יהוה זײער גאָט, און האָבן געדינט די בַעַל-געטער און די אשֵרות.
8
און דער צאָרן פֿון גאָט האָט געגרימט אױףֿ ישׂראל, און ער האָט זײ איבערגעענטפֿערט אין דער האַנט פֿון כּושן-רִשעתַים דעם מלך פֿון אַרם-נהרַים, און די קינדער פֿון ישׂראל האָבן געדינט כּושן-רִשעתַימען אַכט יאָר.
9
האָבן די קינדער פֿון ישׂראל געשריען צו גאָט, און גאָט האָט אױפֿגעשטעלט די קינדער פֿון ישׂראל אַ העלפֿער װאָס האָט זײ געהאָלפֿן, עָתניאל דעם זון פֿון קנַזן, כָּלבֿס ייִנגערן ברודער.
10
און דער גײַסט פֿון גאָט איז געװען אױףֿ אים, און ער האָט געמשפּט ישׂראל; און ער איז אַרױסגעגאַנגען אױףֿ מלחמה, און גאָט האָט געגעבן אין זײַן האַנט כּושן-רִשעתַים דעם מלך פֿון אַרם, און זײַן האַנט איז געװען שטאַרק אױףֿ כּושן-רִשעתַימען.
11
און דאָס לאַנד איז געװען רויִק פֿערציק יאָר. און עָתניאל דער זון פֿון קנַזן איז געשטאָרבן.
12
און די קינדער פֿון ישׂראל האָבן װידער געטאָן װאָס איז שלעכט אין די אױגן פֿון גאָט, און גאָט האָט געשטאַרקט עגלון, דעם מלך פֿון מואבֿ איבער ישׂראל, װײַל זײ האָבן געטאָן װאָס איז שלעכט אין די אױגן פֿון גאָט.
13
און ער האָט אײַנגעזאַמלט צו זיך די קינדער פֿון עמון און עמלק, און איז געגאַנגען און האָט געשלאָגן ישׂראל; און זײ האָבן אײַנגענומען די שטאָט פֿון טײטלבײמער.
14
און די קינדער פֿון ישׂראל האָבן געדינט עגלון דעם מלך פֿון מואבֿ אַכצן יאָר.
15
האָבן די קינדער פֿון ישׂראל געשריען צו גאָט, און גאָט האָט זײ אױפֿגעשטעלט אַ העלפֿער אהוד דעם זון פֿון גֵראן, אַ בנימינער, אַ מאַן אַ געלינקטן. און די קינדער פֿון ישׂראל האָבן געשיקט דורך זײַן האַנט אַ מתּנה צו עגלון דעם מלך פֿון מואבֿ.
16
האָט אהוד זיך געמאַכט אַ שװערד װאָס האָט געהאַט צװײ שאַרפֿן, אַן אײל די לענג; און ער האָט זי אָנגעגורט אונטער זײַנע קלײדער אױףֿ זײַן רעכטן דיך.
17
און ער האָט גענענט די מתּנה צו עגלון דעם מלך פֿון מואבֿ– און עגלון איז געװען זײער אַ פֿעטער מענטש.
18
און עס איז געװען, װי ער האָט געענדיקט גענענען די מתּנה, אַזױ האָט ער אַרױסבאַלײט די מענטשן װאָס האָבן געטראָגן די מתּנה.
19
און ער אַלײן האָט זיך אומגעקערט פֿון די שטײנהאַקערײַען װאָס לעבן גִלגל, און האָט געזאָגט: אַ פֿאַרבאָרגענע זאַך האָב איך צו דיר, מלך. האָט ער געזאָגט: זאָל זײַן שטיל! און אַלע װאָס זײַנען געשטאַנען אַרום אים, זײַנען אַרױסגעגאַנגען פֿון אים.
20
און אהוד איז צוגעקומען צו אים װי ער זיצט אַלײן אין דער קילער אױבערשטוב װאָס בײַ אים, און אהוד האָט געזאָגט: אַ װאָרט פֿון גאָט האָב איך צו דיר. איז ער אױפֿגעשטאַנען פֿון זײַן שטול.
21
און אהוד האָט אױסגעשטרעקט זײַן לינקע האַנט, און האָט גענומען זײַן שװערד פֿון זײַן רעכטער דיך, און האָט זי אַרײַנגעשטאָכן אין זײַן בױך.
22
און אױך דער שטיל איז אַרײַן נאָכן קלינג; און דאָס פֿעטס האָט אײַנגעשלאָסן דעם קלינג, װאָרום ער האָט די שװערד ניט אַרױסגעצױגן פֿון זײַן בױך; און זי איז אַרױס פֿון הינטערלײַב.
23
און אהוד איז אַרױסגעגאַנגען אין פֿירהױז, און האָט צוגעמאַכט די טירן פֿון דער אױבערשטוב הינטער זיך, און צוגעשלאָסן.
24
און װי ער איז אַרױסגעגאַנגען, אַזױ זײַנען אָנגעקומען זײַנע קנעכט, און האָבן דערזען, ערשט די טירן פֿון דער אױבערשטוב זײַנען פֿאַרשלאָסן, און זײ האָבן געזאָגט: מסתּמא איז ער אױףֿ זײַן באַדערפֿעניש אין דער קילקאַמער.
25
אָבער אַז זײ האָבן זיך צו שאַנד געװאַרט, ערשט ער עפֿענט ניט די טירן פֿון דער אױבערשטוב, האָבן זײ גענומען דעם שליסל, און האָבן געעפֿנט; ערשט זײער האַר ליגט טױט אױףֿ דער ערד.
26
און אהוד איז אַנטרונען געװאָרן בעת זײ האָבן געזאַמט, און ער איז אַריבער די שטײנהאַקערײַען, און איז אַנטרונען קײן שׂעירה.
27
און עס איז געװען, װי ער איז אָנגעקומען, אַזױ האָט ער געבלאָזן אין שופֿר אין דעם געבערג פֿון אפֿרים, און די קינדער פֿון ישׂראל האָבן אַראָפּגענידערט מיט אים פֿון דעם געבערג, און ער זײ פֿאַרױס.
28
און ער האָט צו זײ געזאָגט: יאָגט נאָך הינטער מיר, װאָרום גאָט האָט געגעבן אײַערע פֿײַנט, מואבֿ, אין אײַערע האַנט. און זײ האָבן אַראָפּגענידערט נאָך אים, און האָבן פֿאַרכאַפּט די איבערפֿאָרן פֿון ירדן פֿאַר מואבֿ, און קײנעם ניט געלאָזט אַריבערגײן.
29
און זײ האָבן געשלאָגן פֿון מואבֿ אין יענער צײַט אַרום צען טױזנט מאַן, װוּ נאָר אַ לײַביקער, און װוּ נאָר אַ העלדישער מאַן; און קײנער איז ניט אַנטרונען געװאָרן.
30
און מואבֿ איז געװאָרן אונטערטעניק אין יענעם טאָג אונטער דער האַנט פֿון ישׂראל; און דאָס לאַנד איז געװען רויִק אַכציק יאָר.
31
און נאָך אים איז געװען שמגר דער זון פֿון עַנָתן, װאָס האָט געשלאָגן פֿון די פּלִשתּים זעקס הונדערט מאַן מיט אַן אָקסנשטעקן. און ער אױך האָט געהאָלפֿן ישׂראל.