Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און עס איז געװען, אַז דאָס גאַנצע פֿאָלק האָט געענדיקט אַריבערגײן דעם יַרדן, האָט גאָט געזאָגט צו יהוֹשוען, אַזױ צו זאָגן:
2 נעמט אײַך פֿון פֿאָלק צװעלף מענער, צו אײן מאַן, צו אײן מאַן פֿון אַ שבֿט. 3 און באַפֿעלט זײ, אַזױ צו זאָגן: נעמט אײַך פֿון דאַנען, פֿון מיטן יַרדן, פֿון װוּ די פֿיס פֿון די כֹּהנים זײַנען געשטאַנען פֿעסט, צװעלף שטײנער, און איר זאָלט זײ אַריבערברענגען מיט אײַך, און זײ אַװעקלײגן אין דעם נאַכטלאַגער װאָס איר װעט דרינען נעכטיקן די נאַכט. 4 און יהוֹשועַ האָט גערופֿן די צװעלף מענער, װאָס ער האָט אָנגעברײט פֿון די קינדער פֿון ישׂראל, צו אײן מאַן, צו אײן מאַן פֿון אַ שבֿט, 5 און יהוֹשועַ האָט צו זײ געזאָגט: גײט אַריבער צו דעם אָרון פֿון יהוה אײַער גאָט, אין מיטן יַרדן, און נעמט אײַך איטלעכער אַ שטײן אױף זײַן אַקסל, לױט דער צאָל פֿון די שבֿטים פֿון די קינדער פֿון ישׂראל; 6 כּדי דאָס זאָל זײַן אַ צײכן צװישן אײַך; אַז אײַערע קינדער װעלן שפּעטער אַהין פֿרעגן, אַזױ צו זאָגן: װאָס זײַנען אײַך די דאָזיקע שטײנער? 7 זאָלט איר זײ זאָגן: װײַל די װאַסערן פֿון יַרדן זײַנען פֿאַרשניטן געװאָרן פֿאַר דעם אָרון פֿון גאָטס בונד; װען ער איז אַריבערגעגאַנגען איבערן יַרדן איז פֿאַרשניטן געװאָרן דאָס װאַסער פֿון יַרדן; און די דאָזיקע שטײנער װעלן זײַן פֿאַר אַ דערמאָנונג צו די קינדער פֿון ישׂראל ביז אײביק. 8 און די קינדער פֿון ישׂראל האָבן אַזױ געטאָן, אַזױ װי יהוֹשועַ האָט באַפֿױלן; און זײ האָבן גענומען צװעלף שטײנער פֿון מיטן יַרדן, אַזױ װי גאָט האָט גערעדט צו יהוֹשוען, לױט דער צאָל פֿון די שבֿטים פֿון די קינדער פֿון ישׂראל, און זײ האָבן זײ אַריבערגעטראָגן מיט זיך צו דעם נאַכטלאַגער, און זײ אַװעקגעלײגט דאָרטן. 9 און צװעלף שטײנער האָט יהוֹשועַ אױפֿגעשטעלט אין מיטן יַרדן, אױף דעם אָרט װוּ די פֿיס פֿון די כֹּהנים, װאָס האָבן געטראָגן דעם אָרון פֿון בונד, זײַנען געשטאַנען; און זײ זײַנען דאָרטן ביז אױף הײַנטיקן טאָג. 10 און די כֹּהנים װאָס האָבן געטראָגן דעם אָרון, זײַנען געשטאַנען אין מיטן יַרדן, ביז עס איז אױסגעפֿירט געװאָרן אַלצדינג װאָס גאָט האָט באַפֿױלן יהוֹשוען צו רעדן צום פֿאָלק, אַזױ װי אַלץ װאָס משה האָט באַפֿױלן יהוֹשוען. און דאָס פֿאָלק האָט געאײַלט און איז אַריבערגעגאַנגען. 11 און עס איז געװען, װי דאָס גאַנצע פֿאָלק האָט געענדיקט אַריבערגײן, אַזױ איז אַריבערגעגאַנגען דער אָרון פֿון גאָט און די כֹּהנים פֿאַרן פֿאָלק. 12 און די קינדער פֿון ראובֿן, און די קינדער פֿון גָד, און דער האַלבער שבֿט מנשה, זײַנען אַריבערגעגאַנגען באַװאָפֿנטע פֿאַרױס פֿאַר די קינדער פֿון ישׂראל, אַזױ װי משה האָט צו זײ גערעדט. 13 אַרום פֿערציק טױזנט באַװאָפֿנטע חיל זײַנען אַריבערגעגאַנגען פֿאַר גאָטס אָנגעזיכט אױף מלחמה, צו די פּלױנען פֿון יריחו. 14 אין יענעם טאָג האָט גאָט געגרײסט יהוֹשוען פֿאַר די אױגן פֿון גאַנץ ישׂראל, און זײ האָבן מוֹרא געהאַט פֿאַר אים אַזױ װי זײ האָבן מוֹרא געהאַט פֿאַר משהן, אַלע טעג פֿון זײַן לעבן.
15 און גאָט האָט געזאָגט צו יהוֹשוען, אַזױ צו זאָגן: 16 באַפֿעל די כֹּהנים װאָס טראָגן דעם אָרון פֿון געזעץ, זײ זאָלן אַרױפֿגײן פֿון יַרדן. 17 האָט יהוֹשועַ באַפֿױלן די כֹּהנים, אַזױ צו זאָגן: גײט אַרױף פֿון יַרדן. 18 און עס איז געװען, אַז די כֹּהנים, װאָס האָבן געטראָגן דעם אָרון פֿון גאָטס בונד, זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען פֿון מיטן יַרדן, װי די פֿוסטריט פֿון די כֹּהנים האָבן זיך אױפֿגעהױבן אױף דער יבשה, אַזױ האָבן די װאַסערן פֿון יַרדן זיך אומגעקערט אױף זײער אָרט, און זײַנען געגאַנגען איבער אַלע זײַנע ברעגן אַזױ װי נעכטן-אײערנעכטן. 19 און דאָס פֿאָלק איז אַרױפֿגעגאַנגען פֿון יַרדן אין צענטן טאָג פֿון ערשטן חוֹדש, און זײ האָבן גערוט אין גִלגָל, אין מזרח-עק פֿון יריחו. 20 און די דאָזיקע צװעלף שטײנער, װאָס זײ האָבן אַרױסגענועמן פֿון יַרדן, האָט יהוֹשועַ אױפֿגעשטעלט אין גִלגָל. 21 און ער האָט געזאָגט צו די קינדער פֿון ישׂראל, אַזױ צו זאָגן: אַז אײַערע קינדער װעלן שפּעטער אַהין פֿרעגן זײערע עלטערן, אַזױ צו זאָגן: װאָס זײַנען די דאָזיקע שטײנער? 22 זאָלט איר מאַכן װיסן אײַערע קינדער, אַזױ צו זאָגן: אױף טריקעניש איז ישׂראל אַריבערגעגאַנגען דעם דאָזיקן יַרדן. 23 װאָרום יהוה אײַער גאָט האָט אױסגעטריקנט די װאַסערן פֿון יַרדן פֿון פֿאַר אײַך, ביז איר זײַט אַריבערגעגאַנגען, אַזױ װי יהוה אײַער גאָט האָט געטאָן צום ים-סוף, װאָס ער האָט אױסגעטריקנט פֿון פֿאַר אונדז, ביז מיר זײַנען אַריבערגעגאַנגען; 24 כּדי אַלע פֿעלקער פֿון דער ערד זאָלן װיסן די האַנט פֿון יהוה אַז זי איז שטאַרק; כּדי איר זאָלט מוֹרא האָבן פֿאַר יהוה אײַער גאָט אַלע טעג.
עברית
1 וַיְהִי֙ כַּאֲשֶׁר־תַּ֣מּוּ כָל־הַגּ֔וֹי לַעֲב֖וֹר אֶת־הַיַּרְדֵּ֑ן   פ וַיֹּ֣אמֶר יְהוָ֔ה אֶל־יְהוֹשֻׁ֖עַ לֵאמֹֽר׃
2 קְח֤וּ לָכֶם֙ מִן־הָעָ֔ם שְׁנֵ֥ים עָשָׂ֖ר אֲנָשִׁ֑ים אִישׁ־אֶחָ֥ד אִישׁ־אֶחָ֖ד מִשָּֽׁבֶט׃ 3 וְצַוּ֣וּ אוֹתָם֮ לֵאמֹר֒ שְׂאֽוּ־לָכֶ֨ם מִזֶּ֜ה מִתּ֣וֹךְ הַיַּרְדֵּ֗ן מִמַּצַּב֙ רַגְלֵ֣י הַכֹּהֲנִ֔ים הָכִ֖ין שְׁתֵּים־עֶשְׂרֵ֣ה אֲבָנִ֑ים וְהַעֲבַרְתֶּ֤ם אוֹתָם֙ עִמָּכֶ֔ם וְהִנַּחְתֶּ֣ם אוֹתָ֔ם בַּמָּל֕וֹן אֲשֶׁר־תָּלִ֥ינוּ ב֖וֹ הַלָּֽיְלָה׃   ס 4 וַיִּקְרָ֣א יְהוֹשֻׁ֗עַ אֶל־שְׁנֵ֤ים הֶֽעָשָׂר֙ אִ֔ישׁ אֲשֶׁ֥ר הֵכִ֖ין מִבְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל אִישׁ־אֶחָ֥ד אִישׁ־אֶחָ֖ד מִשָּֽׁבֶט׃ 5 וַיֹּ֤אמֶר לָהֶם֙ יְהוֹשֻׁ֔עַ עִ֠בְרוּ לִפְנֵ֨י אֲר֧וֹן יְהוָ֛ה אֱלֹֽהֵיכֶ֖ם אֶל־תּ֣וֹךְ הַיַּרְדֵּ֑ן וְהָרִ֨ימוּ לָכֶ֜ם אִ֣ישׁ אֶ֤בֶן אַחַת֙ עַל־שִׁכְמ֔וֹ לְמִסְפַּ֖ר שִׁבְטֵ֥י בְנֵי־יִשְׂרָאֵֽל׃ 6 לְמַ֗עַן תִּֽהְיֶ֛ה זֹ֥את א֖וֹת בְּקִרְבְּכֶ֑ם כִּֽי־יִשְׁאָל֨וּן בְּנֵיכֶ֤ם מָחָר֙ לֵאמֹ֔ר מָ֛ה הָאֲבָנִ֥ים הָאֵ֖לֶּה לָכֶֽם׃ 7 וַאֲמַרְתֶּ֣ם לָהֶ֗ם אֲשֶׁ֨ר נִכְרְת֜וּ מֵימֵ֤י הַיַּרְדֵּן֙ מִפְּנֵי֙ אֲר֣וֹן בְּרִית־יְהוָ֔ה בְּעָבְרוֹ֙ בַּיַּרְדֵּ֔ן נִכְרְת֖וּ מֵ֣י הַיַּרְדֵּ֑ן וְ֠הָיוּ הָאֲבָנִ֨ים הָאֵ֧לֶּה לְזִכָּר֛וֹן לִבְנֵ֥י יִשְׂרָאֵ֖ל עַד־עוֹלָֽם׃ 8 וַיַּעֲשׂוּ־כֵ֣ן בְּנֵי־יִשְׂרָאֵל֘ כַּאֲשֶׁ֣ר צִוָּ֣ה יְהוֹשֻׁעַ֒ וַיִּשְׂא֡וּ שְׁתֵּֽי־עֶשְׂרֵ֨ה אֲבָנִ֜ים מִתּ֣וֹךְ הַיַּרְדֵּ֗ן כַּאֲשֶׁ֨ר דִּבֶּ֤ר יְהוָה֙ אֶל־יְהוֹשֻׁ֔עַ לְמִסְפַּ֖ר שִׁבְטֵ֣י בְנֵֽי־יִשְׂרָאֵ֑ל וַיַּעֲבִר֤וּם עִמָּם֙ אֶל־הַמָּל֔וֹן וַיַּנִּח֖וּם שָֽׁם׃ 9 וּשְׁתֵּ֧ים עֶשְׂרֵ֣ה אֲבָנִ֗ים הֵקִ֣ים יְהוֹשֻׁעַ֮ בְּת֣וֹךְ הַיַּרְדֵּן֒ תַּ֗חַת מַצַּב֙ רַגְלֵ֣י הַכֹּהֲנִ֔ים נֹשְׂאֵ֖י אֲר֣וֹן הַבְּרִ֑ית וַיִּ֣הְיוּ שָׁ֔ם עַ֖ד הַיּ֥וֹם הַזֶּֽה׃ 10 וְהַכֹּהֲנִ֞ים נֹשְׂאֵ֣י הָאָר֗וֹן עֹמְדִים֮ בְּת֣וֹךְ הַיַּרְדֵּן֒ עַ֣ד תֹּ֣ם כָּֽל־הַ֠דָּבָר אֲשֶׁר־צִוָּ֨ה יְהוָ֤ה אֶת־יְהוֹשֻׁ֙עַ֙ לְדַבֵּ֣ר אֶל־הָעָ֔ם כְּכֹ֛ל אֲשֶׁר־צִוָּ֥ה מֹשֶׁ֖ה אֶת־יְהוֹשֻׁ֑עַ וַיְמַהֲר֥וּ הָעָ֖ם וֽ͏ַיַּעֲבֹֽרוּ׃ 11 וַיְהִ֛י כּֽ͏ַאֲשֶׁר־תַּ֥ם כָּל־הָעָ֖ם לֽ͏ַעֲב֑וֹר וַיַּעֲבֹ֧ר אֲרוֹן־יְהוָ֛ה וְהַכֹּהֲנִ֖ים לִפְנֵ֥י הָעָֽם׃ 12 וַ֠יַּעַבְרוּ בְּנֵי־רְאוּבֵ֨ן וּבְנֵי־גָ֜ד וַחֲצִ֨י שֵׁ֤בֶט הַֽמְנַשֶּׁה֙ חֲמֻשִׁ֔ים לִפְנֵ֖י בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל כַּאֲשֶׁ֛ר דִּבֶּ֥ר אֲלֵיהֶ֖ם מֹשֶֽׁה׃ 13 כְּאַרְבָּעִ֥ים אֶ֖לֶף חֲלוּצֵ֣י הַצָּבָ֑א עָבְר֞וּ לִפְנֵ֤י יְהוָה֙ לַמִּלְחָמָ֔ה אֶ֖ל עַֽרְב֥וֹת יְרִיחֽוֹ׃   ס 14 בַּיּ֣וֹם הַה֗וּא גִּדַּ֤ל יְהוָה֙ אֶת־יְהוֹשֻׁ֔עַ בְּעֵינֵ֖י כָּל־יִשְׂרָאֵ֑ל וַיִּֽרְא֣וּ אֹת֔וֹ כַּאֲשֶׁ֛ר יָרְא֥וּ אֶת־מֹשֶׁ֖ה כָּל־יְמֵ֥י חַיָּֽיו׃   פ
15 וַיֹּ֣אמֶר יְהוָ֔ה אֶל־יְהוֹשֻׁ֖עַ לֵאמֹֽר׃ 16 צַוֵּה֙ אֶת־הַכֹּ֣הֲנִ֔ים נֹשְׂאֵ֖י אֲר֣וֹן הָעֵד֑וּת וְיַעֲל֖וּ מִן־הַיַּרְדֵּֽן׃ 17 וַיְצַ֣ו יְהוֹשֻׁ֔עַ אֶת־הַכֹּהֲנִ֖ים לֵאמֹ֑ר עֲל֖וּ מִן־הַיַּרְדֵּֽן׃ 18 וַ֠יְהִי בעלות הַכֹּהֲנִ֜ים נֹשְׂאֵ֨י אֲר֤וֹן בְּרִית־יְהוָה֙ מִתּ֣וֹךְ הַיַּרְדֵּ֔ן נִתְּק֗וּ כַּפּוֹת֙ רַגְלֵ֣י הַכֹּהֲנִ֔ים אֶ֖ל הֶחָרָבָ֑ה וַיָּשֻׁ֤בוּ מֵֽי־הַיַּרְדֵּן֙ לִמְקוֹמָ֔ם וַיֵּלְכ֥וּ כִתְמוֹל־שִׁלְשׁ֖וֹם עַל־כָּל־גְּדוֹתָֽיו׃ 19 וְהָעָ֗ם עָלוּ֙ מִן־הַיַּרְדֵּ֔ן בֶּעָשׂ֖וֹר לַחֹ֣דֶשׁ הָרִאשׁ֑וֹן וַֽיַּחֲנוּ֙ בַּגִּלְגָּ֔ל בִּקְצֵ֖ה מִזְרַ֥ח יְרִיחֽוֹ׃ 20 וְאֵת֩ שְׁתֵּ֨ים עֶשְׂרֵ֤ה הָֽאֲבָנִים֙ הָאֵ֔לֶּה אֲשֶׁ֥ר לָקְח֖וּ מִן־הַיַּרְדֵּ֑ן הֵקִ֥ים יְהוֹשֻׁ֖עַ בַּגִּלְגָּֽל׃ 21 וַיֹּ֛אמֶר אֶל־בְּנֵ֥י יִשְׂרָאֵ֖ל לֵאמֹ֑ר אֲשֶׁר֩ יִשְׁאָל֨וּן בְּנֵיכֶ֤ם מָחָר֙ אֶת־אֲבוֹתָ֣ם לֵאמֹ֔ר מָ֖ה הָאֲבָנִ֥ים הָאֵֽלֶּה׃ 22 וְהוֹדַעְתֶּ֖ם אֶת־בְּנֵיכֶ֣ם לֵאמֹ֑ר בַּיַּבָּשָׁה֙ עָבַ֣ר יִשְׂרָאֵ֔ל אֶת־הַיַּרְדֵּ֖ן הַזֶּֽה׃ 23 אֲשֶׁר־הוֹבִישׁ֩ יְהוָ֨ה אֱלֹהֵיכֶ֜ם אֶת־מֵ֧י הַיַּרְדֵּ֛ן מִפְּנֵיכֶ֖ם עַֽד־עָבְרְכֶ֑ם כַּאֲשֶׁ֣ר עָשָׂה֩ יְהוָ֨ה אֱלֹהֵיכֶ֧ם לְיַם־ס֛וּף אֲשֶׁר־הוֹבִ֥ישׁ מִפָּנֵ֖ינוּ עַד־עָבְרֵֽנוּ׃ 24 לְ֠מַעַן דַּ֜עַת כָּל־עַמֵּ֤י הָאָ֙רֶץ֙ אֶת־יַ֣ד יְהוָ֔ה כִּ֥י חֲזָקָ֖ה הִ֑יא לְמַ֧עַן יְרָאתֶ֛ם אֶת־יְהוָ֥ה אֱלֹהֵיכֶ֖ם כָּל־הַיָּמִֽים׃   ס