Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און יהוֹשועַ איז געװאָרן אַלט און באַטאָגט; און גאָט האָט צו אים געזאָגט: דו ביסט אַלט און באַטאָגט, און פֿון לאַנד איז נאָך געבליבן זײער פֿיל אײַנצונעמען. 2 דאָס איז דאָס לאַנד װאָס איז נאָך געבליבן: אַלע געגנטן פֿון די פּלִשתּים, און דער גאַנצער גשורי, 3 פֿון דעם שיחוֹר װאָס פֿאַר מִצרַיִם, און ביז דעם געמאַרק פֿון עֶקרוֹן צו צפֿון, װאָס װערט גערעכנט צום כּנַעֲני; די פֿינף פֿירשטן פֿון די פּלִשתּים, דער עַזָהער, און דער אַשדוֹדער, דער אַשקלוֹנער, דער גַתער, און דער עֶקרוֹנער; און די עַוִים 4 אין דָרום; דאָס גאַנצע לאַנד פֿון כּנַעֲני, און מעָרָה װאָס געהערט צו די צידוֹנים, ביז אַפֿק, בזי דעם געמאַרק פֿון אֶמוֹרי; 5 און דאָס לאַנד פֿון גִבֿלי, און דער גאַנצער לבֿנוֹן צו זונאױפֿגאַנג, פֿון בעַל-גָד אונטער באַרג חרמון, ביז מע קומט קײן חַמָת; 6 אַלע באַװוינער פֿון דעם געבערג, פֿון לבֿנוֹן ביז מִשׂרפֿוֹת-מַיִם, אַלע צידוֹנים. איך װעל זײ פֿאַרטרײַבן פֿון פֿאַר די קינדער פֿון ישׂראל; נאָר װאַרף דו עס אױס צו ישׂראל פֿאַר אַ נחלה, אַזױ װי איך האָב דיר באַפֿױלן. 7 און אַצונד צעטײל דאָס דאָזיקע לאַנד פֿאַר אַ נחלה צו די נײַן שבֿטים, און דעם האַלבן שבֿט מנשה. 8 מיט אים האָבן די ראובֿנים און די גָדים געקריגן זײער נחלה, װאָס משה האָט זײ געגעבן, אױף יענער זײַט יַרדן צו מזרח אַזױ װי משה דער קנעכט פֿון גאָט האָט זײ געגעבן: 9 פֿון עַרוֹעֵר װאָס בײַם ברעג טאָל אַרנוֹן, און די שטאָט װאָס אין מיטן טאָל, און דאָס גאַנצע פֿלאַכלאַנד, מֵידבֿאָ ביז דיבֿוֹן; 10 און אַלע שטעט פֿון סיחון דעם מלך פֿון אֶמוֹרי, װאָס האָט געקיניגט אין חֶשבוֹן, ביז דעם געמאַרק פֿון די קינדער פֿון עַמוֹן; 11 און גִלעָד, און דעם געמאַרק פֿון דעם גשורי, און דעם מַעֲכָתי, און גאַנץ באַרג חרמון, און גאַנץ בשָן ביז סַלכָה; 12 דאָס גאַנצע קיניגרײַך פֿון עוֹגן אין בשָן, װאָס האָט געקיניגט אין עַשתָּרוֹת און אין אֶדרֶעִי – ער איז איבערגעבליבן פֿון דעם רעשט פֿון די רפֿאים – װאָרום משה האָט זײ געשלאָגן, און האָט זײ פֿאַרטריבן. 13 אָבער די קינדער פֿון ישׂראל האָבן ניט פֿאַרטריבן דעם גשורי און דעם מַעֲכָתי; און גשור און מַעֲכָת זײַנען געבליבן זיצן צװישן ישׂראל ביז אױף הײַנטיקן טאָג. 14 נאָר דעם שבֿט לֵוִי האָט ער ניט געגעבן קײן נחלה; די פֿײַעראָפּפֿער פֿון יהוה דעם גאָט פֿון ישׂראל, דאָס איז זײַן נחלה, אַזױ װי ער האָט צו אים גערעדט. 15 און משה האָט געגעבן דעם שבֿט פֿון די קינדער פֿון ראובֿן לױט זײערע משפּחות. 16 און זײער געמאַרק איז געװען פֿון עַרוֹעֵר װאָס בײַם ברעג טאָל אַרנוֹן, און די שטאָט װאָס אין מיטן טאָל, און דאָס גאַנצע פֿלאַכלאַנד ביז מֵידבֿאָ; 17 חֶשבוֹן און אַלע אירע שטעט װאָס אױפֿן פֿלאַכלאַנד, דיבֿוֹן, און במוֹת-בעַל, 18 און בית-בעַל-מְעוֹן; און יַהצָה, און קדֵמוֹת, און מֵיפֿעַת; 19 און קִריָתַיִם, און שִׂבֿמָה, און צֶרֶת-שַחַר אױפֿן טאָלבאַרג; 20 און בית-פּעוֹר, און די אַראָפּגאַנגען פֿון פּסגָה, און בית-ישימוֹת; 21 און אַלע שטעט פֿון דעם פֿלאַכלאַנד, און דאָס גאַנצע קיניגרײַך פֿון סיחון דעם מלך פֿון אֶמוֹרי, װאָס האָט געקיניגט אין חֶשבוֹן, װאָס משה האָט אים געשלאָגן מיט די הױפּטלײַט פֿון מִדיָן, אַוִי, און רֶקֶם, און צור, און חור, און רֶבֿע, די פֿירשטן פֿון סיחונען, באַװוינער פֿון לאַנד. 22 אױך בלעָם דעם זון פֿון בעוֹרן, דעם װאָרזאָגער, האָבן די קינדער פֿון ישׂראל געהרגעט מיטן שװערד צװישן זײערע דערשלאָגענע. 23 און דער געמאַרק פֿון די קינדער פֿון ראובֿן איז געװען דער יַרדן מיטן ברעג. דאָס איז די נחלה פֿון די קינדער פֿון ראובֿן לױט זײערע משפּחות, די שטעט מיט זײערע דערפֿער.
24 און משה האָט געגעבן דעם שבֿט גָד, די קינדער פֿון גָד, לױט זײערע משפּחות. 25 און זײער געמאַרק איז געװען יַעְזֵר, און אַלע שטעט פֿון גִלעָד, און אַ העלפֿט לאַנד פֿון די קינדער פֿון עַמוֹן, ביז עַרוֹעֵר װאָס פֿאַר רַבה; 26 און פֿון חֶשבוֹן ביז רָמַת-מִצפּה, און בטוֹנים, און פֿון מַחנַיִם ביז דעם געמאַרק פֿון לִדבֿר; 27 און אין טאָל, בית-הָרָם, און בית-נִמרָה, און סוכּוֹת, און צָפֿוֹן, דער רעשט פֿון דעם קיניגרײַך פֿון סיחון דעם מלך פֿון חֶשבוֹן, דער יַרדן מיטן ברעג, ביז עק ים כִּנֶרֶת, אױף יענער זײַט יַרדן צו מזרח. 28 דאָס איז די נחלה פֿון די קינדער פֿון גָד לױט זײערע משפּחות, די שטעט מיט זײערע דערפֿער. 29 און משה האָט געגעבן צום האַלבן שבֿט מנשה; און עס איז געװען פֿאַר דעם האַלבן שבֿט פֿון די קינדער פֿון מנשה לױט זײערע משפּחות. 30 און זײער געמאַרק איז געװען פֿון מַחנַיִם, גאַנץ בשָן, דאָס גאַנצע קיניגרײַך פֿון עוֹג דעם מלך פֿון בשָן, און אַלע ״דערפֿער פֿון יָאיר״ װאָס אין בשָן, זעכציק שטעט; 31 און האַלב גִלעָד, און עַשתָּרוֹת, און אֶדרֶעִי, די שטעט פֿון דעם קיניגרײַך פֿון עוֹגן אין בשָן, זײַנען געװען פֿאַר די קינדער פֿון מָכיר דעם זון פֿון מנשהן – פֿאַר אַ העלפֿט פֿון די קינדער פֿון מָכיר, לױט זײערע משפּחות. 32 דאָס איז װאָס משה האָט געמאַכט אַרבן אין די פּלױנען פֿון מוֹאָבֿ, פֿון יענער זײַט יַרדן, בײַ יריחו, צו מזרח. 33 אָבער דעם שבֿט לֵוִי האָט משה ניט געגעבן קײן נחלה; יהוה דער גאָט פֿון ישׂראל, ער איז זײַן נחלה, אַזױ װי ער האָט צו זײ גערעדט.
עברית
1 וִיהוֹשֻׁ֣עַ זָקֵ֔ן בָּ֖א בַּיָּמִ֑ים וַיֹּ֨אמֶר יְהוָ֜ה אֵלָ֗יו אַתָּ֤ה זָקַ֙נְתָּה֙ בָּ֣אתָ בַיָּמִ֔ים וְהָאָ֛רֶץ נִשְׁאֲרָ֥ה הַרְבֵּֽה־מְאֹ֖ד לְרִשְׁתָּֽהּ׃ 2 זֹ֥את הָאָ֖רֶץ הַנִּשְׁאָ֑רֶת כָּל־גְּלִיל֥וֹת הַפְּלִשְׁתִּ֖ים וְכָל־הַגְּשׁוּרִֽי׃ 3 מִֽן־הַשִּׁיח֞וֹר אֲשֶׁ֣ר עַל־פְּנֵ֣י מִצְרַ֗יִם וְעַ֨ד גְּב֤וּל עֶקְרוֹן֙ צָפ֔וֹנָה לַֽכְּנַעֲנִ֖י תֵּחָשֵׁ֑ב חֲמֵ֣שֶׁת סַרְנֵ֣י פְלִשְׁתִּ֗ים הָעַזָּתִ֤י וְהָאַשְׁדּוֹדִי֙ הָאֶשְׁקְלוֹנִ֣י הַגִּתִּ֔י וְהָעֶקְרוֹנִ֖י וְהָעַוִּֽים׃ 4 מִתֵּימָ֞ן כָּל־אֶ֣רֶץ הַֽכְּנַעֲנִ֗י וּמְעָרָ֛ה אֲשֶׁ֥ר לַצִּידֹנִ֖ים עַד־אֲפֵ֑קָה עַ֖ד גְּב֥וּל הָאֱמֹרִֽי׃ 5 וְהָאָ֣רֶץ הַגִּבְלִ֗י וְכָל־הַלְּבָנוֹן֙ מִזְרַ֣ח הַשֶּׁ֔מֶשׁ מִבַּ֣עַל גָּ֔ד תַּ֖חַת הַר־חֶרְמ֑וֹן עַ֖ד לְב֥וֹא חֲמָֽת׃ 6 כָּל־יֹשְׁבֵ֣י הָ֠הָר מִֽן־הַלְּבָנ֞וֹן עַד־מִשְׂרְפֹ֥ת מַ֙יִם֙ כָּל־צִ֣ידֹנִ֔ים אָֽנֹכִי֙ אוֹרִישֵׁ֔ם מִפְּנֵ֖י בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל רַ֠ק הַפִּלֶ֤הָ לְיִשְׂרָאֵל֙ בְּֽנַחֲלָ֔ה כַּאֲשֶׁ֖ר צִוִּיתִֽיךָ׃ 7 וְעַתָּ֗ה חַלֵּ֞ק אֶת־הָאָ֧רֶץ הַזֹּ֛את בְּנַחֲלָ֖ה לְתִשְׁעַ֣ת הַשְּׁבָטִ֑ים וַחֲצִ֖י הַשֵּׁ֥בֶט הַֽמְנַשֶּֽׁה׃ 8 עִמּ֗וֹ הָרֽאוּבֵנִי֙ וְהַגָּדִ֔י לָקְח֖וּ נַחֲלָתָ֑ם אֲשֶׁר֩ נָתַ֨ן לָהֶ֜ם מֹשֶׁ֗ה בְּעֵ֤בֶר הַיַּרְדֵּן֙ מִזְרָ֔חָה כַּאֲשֶׁר֙ נָתַ֣ן לָהֶ֔ם מֹשֶׁ֖ה עֶ֥בֶד יְהוָֽה׃ 9 מֵעֲרוֹעֵ֡ר אֲשֶׁר֩ עַל־שְׂפַת־נַ֨חַל אַרְנ֜וֹן וְהָעִ֨יר אֲשֶׁ֧ר בְּתוֹךְ־הַנַּ֛חַל וְכָל־הַמִּישֹׁ֥ר מֵידְבָ֖א עַד־דִּיבֽוֹן׃ 10 וְכֹ֗ל עָרֵי֙ סִיחוֹן֙ מֶ֣לֶךְ הָאֱמֹרִ֔י אֲשֶׁ֥ר מָלַ֖ךְ בְּחֶשְׁבּ֑וֹן עַד־גְּב֖וּל בְּנֵ֥י עַמּֽוֹן׃ 11 וְהַגִּלְעָ֞ד וּגְב֧וּל הַגְּשׁוּרִ֣י וְהַמַּעֲכָתִ֗י וְכֹ֨ל הַ֥ר חֶרְמ֛וֹן וְכָל־הַבָּשָׁ֖ן עַד־סַלְכָֽה׃ 12 כָּל־מַמְלְכ֥וּת עוֹג֙ בַּבָּשָׁ֔ן אֲשֶׁר־מָלַ֥ךְ בְּעַשְׁתָּר֖וֹת וּבְאֶדְרֶ֑עִי ה֤וּא נִשְׁאַר֙ מִיֶּ֣תֶר הָרְפָאִ֔ים וַיַּכֵּ֥ם מֹשֶׁ֖ה וַיֹּרִשֵֽׁם׃ 13 וְלֹ֤א הוֹרִ֙ישׁוּ֙ בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֔ל אֶת־הַגְּשׁוּרִ֖י וְאֶת־הַמַּעֲכָתִ֑י וַיֵּ֨שֶׁב גְּשׁ֤וּר וּמַֽעֲכָת֙ בְּקֶ֣רֶב יִשְׂרָאֵ֔ל עַ֖ד הַיּ֥וֹם הַזֶּֽה׃ 14 רַ֚ק לְשֵׁ֣בֶט הַלֵּוִ֔י לֹ֥א נָתַ֖ן נַחֲלָ֑ה אִשֵּׁ֨י יְהוָ֜ה אֱלֹהֵ֤י יִשְׂרָאֵל֙ ה֣וּא נַחֲלָת֔וֹ כַּאֲשֶׁ֖ר דִּבֶּר־לֽוֹ׃   ס 15 וַיִּתֵּ֣ן מֹשֶׁ֔ה לְמַטֵּ֥ה בְנֵֽי־רְאוּבֵ֖ן לְמִשְׁפְּחֹתָֽם׃ 16 וַיְהִ֨י לָהֶ֜ם הַגְּב֗וּל מֵעֲרוֹעֵ֡ר אֲשֶׁר֩ עַל־שְׂפַת־נַ֨חַל אַרְנ֜וֹן וְהָעִ֨יר אֲשֶׁ֧ר בְּתוֹךְ־הַנַּ֛חַל וְכָל־הַמִּישֹׁ֖ר עַל־מֵידְבָֽא׃ 17 חֶשְׁבּ֥וֹן וְכָל־עָרֶ֖יהָ אֲשֶׁ֣ר בַּמִּישֹׁ֑ר דִּיבוֹן֙ וּבָמ֣וֹת בַּ֔עַל וּבֵ֖ית בַּ֥עַל מְעֽוֹן׃ 18 וְיַ֥הְצָה וּקְדֵמֹ֖ת וּמֵפָֽעַת׃ 19 וְקִרְיָתַ֣יִם וְשִׂבְמָ֔ה וְצֶ֥רֶת הַשַּׁ֖חַר בְּהַ֥ר הָעֵֽמֶק׃ 20 וּבֵ֥ית פְּע֛וֹר וְאַשְׁדּ֥וֹת הַפִּסְגָּ֖ה וּבֵ֥ית הַיְשִׁמֽוֹת׃ 21 וְכֹל֙ עָרֵ֣י הַמִּישֹׁ֔ר וְכָֽל־מַמְלְכ֗וּת סִיחוֹן֙ מֶ֣לֶךְ הָאֱמֹרִ֔י אֲשֶׁ֥ר מָלַ֖ךְ בְּחֶשְׁבּ֑וֹן אֲשֶׁר֩ הִכָּ֨ה מֹשֶׁ֜ה אֹת֣וֹ וְאֶת־נְשִׂיאֵ֣י מִדְיָ֗ן אֶת־אֱוִ֤י וְאֶת־רֶ֙קֶם֙ וְאֶת־צ֤וּר וְאֶת־חוּר֙ וְאֶת־רֶ֔בַע נְסִיכֵ֣י סִיח֔וֹן יֹשְׁבֵ֖י הָאָֽרֶץ׃ 22 וְאֶת־בִּלְעָ֥ם בֶּן־בְּע֖וֹר הַקּוֹסֵ֑ם הָרְג֧וּ בְנֵֽי־יִשְׂרָאֵ֛ל בַּחֶ֖רֶב אֶל־חַלְלֵיהֶֽם׃ 23 וַיְהִ֗י גְּבוּל֙ בְּנֵ֣י רְאוּבֵ֔ן הַיַּרְדֵּ֖ן וּגְב֑וּל זֹ֣את נַחֲלַ֤ת בְּנֵֽי־רְאוּבֵן֙ לְמִשְׁפְּחֹתָ֔ם הֶעָרִ֖ים וְחַצְרֵיהֶֽן׃   פ
24 וַיִּתֵּ֤ן מֹשֶׁה֙ לְמַטֵּה־גָ֔ד לִבְנֵי־גָ֖ד לְמִשְׁפְּחֹתָֽם׃ 25 וַיְהִ֤י לָהֶם֙ הַגְּב֔וּל יַעְזֵר֙ וְכָל־עָרֵ֣י הַגִּלְעָ֔ד וַחֲצִ֕י אֶ֖רֶץ בְּנֵ֣י עַמּ֑וֹן עַד־עֲרוֹעֵ֕ר אֲשֶׁ֖ר עַל־פְּנֵ֥י רַבָּֽה׃ 26 וּמֵחֶשְׁבּ֛וֹן עַד־רָמַ֥ת הַמִּצְפֶּ֖ה וּבְטֹנִ֑ים וּמִֽמַּחֲנַ֖יִם עַד־גְּב֥וּל לִדְבִֽר׃ 27 וּבָעֵ֡מֶק בֵּ֣ית הָרָם֩ וּבֵ֨ית נִמְרָ֜ה וְסֻכּ֣וֹת וְצָפ֗וֹן יֶ֚תֶר מַמְלְכ֗וּת סִיחוֹן֙ מֶ֣לֶךְ חֶשְׁבּ֔וֹן הַיַּרְדֵּ֖ן וּגְבֻ֑ל עַד־קְצֵה֙ יָם־כִּנֶּ֔רֶת עֵ֥בֶר הַיַּרְדֵּ֖ן מִזְרָֽחָה׃ 28 זֹ֛את נַחֲלַ֥ת בְּנֵי־גָ֖ד לְמִשְׁפְּחֹתָ֑ם הֶעָרִ֖ים וְחַצְרֵיהֶֽם׃ 29 וַיִּתֵּ֣ן מֹשֶׁ֔ה לַחֲצִ֖י שֵׁ֣בֶט מְנַשֶּׁ֑ה וַיְהִ֗י לַחֲצִ֛י מַטֵּ֥ה בְנֵֽי־מְנַשֶּׁ֖ה לְמִשְׁפְּחוֹתָֽם׃ 30 וַיְהִ֣י גְבוּלָ֗ם מִמַּחֲנַ֨יִם כָּֽל־הַבָּשָׁ֜ן כָּֽל־מַמְלְכ֣וּת ע֣וֹג מֶֽלֶךְ־הַבָּשָׁ֗ן וְכָל־חַוֺּ֥ת יָאִ֛יר אֲשֶׁ֥ר בַּבָּשָׁ֖ן שִׁשִּׁ֥ים עִֽיר׃ 31 וַחֲצִ֤י הַגִּלְעָד֙ וְעַשְׁתָּר֣וֹת וְאֶדְרֶ֔עִי עָרֵ֛י מַמְלְכ֥וּת ע֖וֹג בַּבָּשָׁ֑ן לִבְנֵ֤י מָכִיר֙ בֶּן־מְנַשֶּׁ֔ה לַחֲצִ֥י בְנֵֽי־מָכִ֖יר לְמִשְׁפְּחוֹתָֽם׃ 32 אֵ֕לֶּה אֲשֶׁר־נִחַ֥ל מֹשֶׁ֖ה בְּעַֽרְב֣וֹת מוֹאָ֑ב מֵעֵ֛בֶר לְיַרְדֵּ֥ן יְרִיח֖וֹ מִזְרָֽחָה׃   ס 33 וּלְשֵׁ֙בֶט֙ הַלֵּוִ֔י לֹֽא־נָתַ֥ן מֹשֶׁ֖ה נַחֲלָ֑ה יְהוָ֞ה אֱלֹהֵ֤י יִשְׂרָאֵל֙ ה֣וּא נַחֲלָתָ֔ם כַּאֲשֶׁ֖ר דִּבֶּ֥ר לָהֶֽם׃