Yiddish
Hebrew
אידיש
1 אַז יהוה דײַן גאָט װעט דיך ברענגען אין דעם לאַנד װאָס דו קומסט אַהין, עס צו אַרבן, און װעט אַרױסװאַרפֿן פֿון פֿאַר דיר פֿיל פֿעלקער, דעם חִתּי, און דעם גִרגָשי, און דעם אֶמוֹרי, און דעם כּנַעֲני, און דעם פּרִזי, און דעם חִוִי, און דעם יבֿוסי, זיבן פֿעלקער גרעסערע און שטאַרקערע פֿון דיר; 2 און יהוה דײַן גאָט װעט זײ איבערגעבן צו דיר, און װעסט זײ שלאָגן; זאָלסטו פֿאַרװיסטן זײ פֿאַרװיסטן. זאָלסט זײ ניט שליסן אַ בודן, און זאָלסט זײ ניט לײַטזעליקן. 3 און זאָלסט זיך ניט מתחתּן זײַן מיט זײ; דײַן טאָכטער זאָלסטו ניט געבן צו זײַן זון, און זײַן טאָכטער זאָלסטו ניט נעמען פֿאַר דײַן זון. 4 װאָרום ער װעט אָפּקערן דײַן זון פֿון הינטער מיר, און זײ װעלן דינען פֿרעמדע געטער, און דער צאָרן פֿון יהוה װעט גרימען אױף אײַך, און ער װעט דיך גיך פֿאַרטיליקן. 5 נײַערט אַזױ זאָלט איר טאָן צו זײ: זײערע מזבחות זאָלט איר אײַנװאַרפֿן, און זײערע זײַלשטײנער זאָלט איר צעברעכן, און זײערע געצנבײמער זאָלט איר אָפּהאַקן, און זײערע געשניצטע בילדער זאָלט איר פֿאַרברענען אין פֿײַער. 6 װאָרום אַ הײליק פֿאָלק ביסטו בײַ יהוה דײַן גאָט; דיך האָט יהוה דײַן גאָט אױסדערװײלט אים צו זײַן פֿאַר אַן אײגן פֿאָלק, פֿון אַלע פֿעלקער װאָס אױפֿן געזיכט פֿון דער ערד. 7 ניט װײַל איר זײַט מער פֿון אַלע פֿעלקער, האָט גאָט געגלוסט צו אײַך און אײַך אױסדערװײלט; װאָרום איר זײַט דאָס װינציקסטע פֿון אַלע פֿעלקער. 8 נײַערט װײַל גאָט האָט אײַך ליב, און װײַל ער היט די שבֿועה װאָס ער האָט געשװאָרן אײַערע עלטערן, האָט אײַך גאָט אַרױסגעצױגן מיט אַ שטאַרקער האַנט, און האָט דיך אױסגעלײזט פֿון דעם הױז פֿון קנעכטשאַפֿט, פֿון דער האַנט פֿון פּרעה דעם מלך פֿון מִצרַיִם. 9 דרום זאָלסטו װיסן זײַן אַז יהוה דײַן גאָט, ער איז גאָט, דער געטרײַער גאָט װאָס היט דעם בונד און די גענאָד צו די װאָס האָבן אים ליב, און צו די װאָס היטן זײַנע געבאָט, ביז טױזנט דוֹרות, 10 און באַצאָלט זײַנע פֿײַנט אין זײער פּנים, זײ אונטערצוברענגען; ער לײגט ניט אָףּ זײַן פֿײַנט, אין זײַן פּנים באַצאָלט ער אים. 11 דרום זאָלסטו היטן דאָס געבאָט און די חוקים אונד די געזעצן װאָס איך באַפֿעל דיר הײַנט זײ צו טאָן.
12 און עס װעט זײַן, דערפֿאַר װאָס איר װעט צוהערן די דאָזיקע געזעצן, און װעט היטן און זײ טאָן, װעט יהוה דײַן גאָט דיר היטן דעם בונד און די גענאָד װאָס ער האָט געשװאָרן דײַנע עלטערן. 13 און ער װעט דיך ליב האָבן, און װעט דיך בענטשן, און דיך מערן, און ער װעט בענטשן די פֿרוכט פֿון דײַן לײַב, און די פֿרוכט פֿון דײַן ערד, דײַן תּבֿואה, און דײַן װײַן, און דײַן אײל, די געבורט פֿון דײַנע רינדער, און די פֿרוכפּערונג פֿון דײַנע שאָף, אױף דער ערד װאָס ער האָט געשװאָרן דײַנע עלטערן דיר צו געבן. 14 װעסט זײַן געבענטשטער פֿון אַלע פֿעלקער; עס װעט ניט זײַן אַן עקר אָדער אַן עקרה צװישן דיר אָדער צװישן דײַנע בהמות. 15 און גאָט װעט אָפּטאָן פֿון דיר יעטװעדער קראַנקשאַפֿט, און אַלע בײזע װײטאָקן פֿון מִצרַיִם װאָס דו קענסט זײ, װעט ער ניט אַרױפֿטאָן אױף דיר, נײַערט ער װעט זײ געבן אױף אַלע דײַנע שָׂונאים. 16 און זאָלסט פֿאַרצערן אַלע אומות װאָס יהוה דײַן גאָט גיט דיר; דײַן אױג זאָל זיך ניט דערבאַרימען אױף זײ; און זאָלסט ניט דינען זײערע געטער, װאָרום דאָס װעט דיר זײַן אַ שטרױכלונג. 17 טאָמער װעסטו זאָגן אין דײַן האַרצן: די דאָזיקע פֿעלקער זײַנען מער פֿון מיר, װי אַזױ װעל איך זײ קענען פֿאַרטרײַבן? 18 זאָלסטו ניט מוֹרא האָבן פֿאַר זײ; געדענקען זאָלסטו געדענקען װאָס יהוה דײַן גאָט האָט געטאָן צו פּרעהן און צו גאַנץ מִצרַיִם; 19 די גרױסע פּרוּװוּנגען װאָס דײַנע אױגן האָבן געזען, און די צײכנס און די װוּנדער, און די שטאַרקע האַנט, און דעם אױסגעשטרעקטן אָרעם, מיט װאָס יהוה דײַן גאָט האָט דיך אַרױסגעצױגן; אַזױ װעט יהוה דײַן גאָט טאָן צו אַלע אומות װאָס דו האָסט מוֹרא פֿאַר זײ. 20 און אױך די האָרנבין װעט יהוה דײַן גאָט אָנשיקן אױף זײ, ביז עס װעלן אונטערגײן די װאָס זײַנען געבליבן, און װאָס האָבן זיך באַהאַלטן פֿאַר דיר. 21 זאָלסט זיך ניט שרעקן פֿאַר זײ, װאָרום יהוה דײַן גאָט איז צװישן דיר, אַ גרױסער און אַ פֿאָרכטיקער גאָט. 22 און יהוה דײַן גאָט װעט אַרױסװאַרפֿן די דאָזיקע פֿעלקער פֿון פֿאַר דיר ביסלעך-ביסלעכװײַז; טאָרסט זײ ניט פֿאַרטיליקן אױף גיך, כּדי די חיה פֿון פֿעלד זאָל זיך ניט מערן אױף דיר. 23 און יהוה דײַן גאָט װעט זײ איבערגעבן צו דיר, און װעט זײ פֿאַרטומלען אַ גרױס פֿאַרטומלעניש, ביז זײ װעלן פֿאַרטיליקט װערן. 24 און ער װעט געבן זײערע מלכים אין דײַן האַנט, און װעסט אונטערברענגען זײער נאָמען פֿון אונטערן הימל; קײנער װעט ניט באַשטײן פֿאַר דיר, ביז דו װעסט זײ פֿאַרטיליקן. 25 זײערע געשניצטע געטער זאָלט איר פֿאַרברענען אין פֿײַער; זאָלסט ניט גלוסטן דאָס זילבער און דאָס גאָלד אױף זײ, און צונעמען פֿאַר זיך, כּדי זאָלסט ניט געשטרױכלט װערן דורך דעם; װאָרום אַן אומװערדיקײט בײַ יהוה דײַן גאָט איז דאָס. 26 און זאָלסט ניט אַרײַנברענגען אַן אומװערדיקײט אין דײַן הױז, און װערן חרם אַזױ װי דאָס; מיאוסן זאָלסטו זיך מיאוסן מיט דעם, און פֿאַראומװערדיקן זאָלסטו עס פֿאַראומװערדיקן, װאָרום חרם איז דאָס.
עברית
1 כִּ֤י יְבִֽיאֲךָ֙ יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֔יךָ אֶל־הָאָ֕רֶץ אֲשֶׁר־אַתָּ֥ה בָא־שָׁ֖מָּה לְרִשְׁתָּ֑הּ וְנָשַׁ֣ל גּֽוֹיִם־רַבִּ֣ים מִפָּנֶ֡יךָ הַֽחִתִּי֩ וְהַגִּרְגָּשִׁ֨י וְהָאֱמֹרִ֜י וְהַכְּנַעֲנִ֣י וְהַפְּרִזִּ֗י וְהַֽחִוִּי֙ וְהַיְבוּסִ֔י שִׁבְעָ֣ה גוֹיִ֔ם רַבִּ֥ים וַעֲצוּמִ֖ים מִמֶּֽךָּ׃ 2 וּנְתָנָ֞ם יְהוָ֧ה אֱלֹהֶ֛יךָ לְפָנֶ֖יךָ וְהִכִּיתָ֑ם הַחֲרֵ֤ם תַּחֲרִים֙ אֹתָ֔ם לֹא־תִכְרֹ֥ת לָהֶ֛ם בְּרִ֖ית וְלֹ֥א תְחָנֵּֽם׃ 3 וְלֹ֥א תִתְחַתֵּ֖ן בָּ֑ם בִּתְּךָ֙ לֹא־תִתֵּ֣ן לִבְנ֔וֹ וּבִתּ֖וֹ לֹא־תִקַּ֥ח לִבְנֶֽךָ׃ 4 כִּֽי־יָסִ֤יר אֶת־בִּנְךָ֙ מֵֽאַחֲרַ֔י וְעָבְד֖וּ אֱלֹהִ֣ים אֲחֵרִ֑ים וְחָרָ֤ה אַף־יְהוָה֙ בָּכֶ֔ם וְהִשְׁמִידְךָ֖ מַהֵֽר׃ 5 כִּֽי־אִם־כֹּ֤ה תַעֲשׂוּ֙ לָהֶ֔ם מִזְבְּחֹתֵיהֶ֣ם תִּתֹּ֔צוּ וּמַצֵּבֹתָ֖ם תְּשַׁבֵּ֑רוּ וַאֲשֵֽׁירֵהֶם֙ תְּגַדֵּע֔וּן וּפְסִילֵיהֶ֖ם תִּשְׂרְפ֥וּן בָּאֵֽשׁ׃ 6 כִּ֣י עַ֤ם קָדוֹשׁ֙ אַתָּ֔ה לַיהוָ֖ה אֱלֹהֶ֑יךָ בְּךָ֞ בָּחַ֣ר יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֗יךָ לִהְי֥וֹת לוֹ֙ לְעַ֣ם סְגֻלָּ֔ה מִכֹּל֙ הָֽעַמִּ֔ים אֲשֶׁ֖ר עַל־פְּנֵ֥י הָאֲדָמָֽה׃   ס 7 לֹ֣א מֵֽרֻבְּכֶ֞ם מִכָּל־הָֽעַמִּ֗ים חָשַׁ֧ק יְהוָ֛ה בָּכֶ֖ם וַיִּבְחַ֣ר בָּכֶ֑ם כִּֽי־אַתֶּ֥ם הַמְעַ֖ט מִכָּל־הָעַמִּֽים׃ 8 כִּי֩ מֵֽאַהֲבַ֨ת יְהוָ֜ה אֶתְכֶ֗ם וּמִשָּׁמְר֤ו אֶת־הַשְּׁבֻעָה֙ אֲשֶׁ֤ר נִשְׁבַּע֙ לַאֲבֹ֣תֵיכֶ֔ם הוֹצִ֧יא יְהוָ֛ה אֶתְכֶ֖ם בְּיָ֣ד חֲזָקָ֑ה וַֽיִּפְדְּךָ֙ מִבֵּ֣ית עֲבָדִ֔ים מִיַּ֖ד פַּרְעֹ֥ה מֶֽלֶךְ־מִצְרָֽיִם׃ 9 וְיָ֣דַעְתָּ֔ כִּֽי־יְהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ ה֣וּא הֽ͏ָאֱלֹהִ֑ים הָאֵל֙ הַֽנֶּאֱמָ֔ן שֹׁמֵ֧ר הַבְּרִ֣ית וְהַחֶ֗סֶד לְאֹהֲבָ֛יו וּלְשֹׁמְרֵ֥י מצותו לְאֶ֥לֶף דּֽוֹר׃ 10 וּמְשַׁלֵּ֧ם לְשֹׂנְאָ֛יו אֶל־פָּנָ֖יו לְהַאֲבִיד֑וֹ לֹ֤א יְאַחֵר֙ לְשֹׂ֣נְא֔וֹ אֶל־פָּנָ֖יו יְשַׁלֶּם־לֽוֹ׃ 11 וְשָׁמַרְתָּ֨ אֶת־הַמִּצְוָ֜ה וְאֶת־הֽ͏ַחֻקִּ֣ים וְאֶת־הַמִּשְׁפָּטִ֗ים אֲשֶׁ֨ר אָנֹכִ֧י מְצַוְּךָ֛ הַיּ֖וֹם לַעֲשׂוֹתָֽם׃   פ
12 וְהָיָ֣ה עֵ֣קֶב תִּשְׁמְע֗וּן אֵ֤ת הַמִּשְׁפָּטִים֙ הָאֵ֔לֶּה וּשְׁמַרְתֶּ֥ם וַעֲשִׂיתֶ֖ם אֹתָ֑ם וְשָׁמַר֩ יְהוָ֨ה אֱלֹהֶ֜יךָ לְךָ֗ אֶֽת־הַבְּרִית֙ וְאֶת־הַחֶ֔סֶד אֲשֶׁ֥ר נִשְׁבַּ֖ע לַאֲבֹתֶֽיךָ׃ 13 וַאֲהֵ֣בְךָ֔ וּבֵרַכְךָ֖ וְהִרְבֶּ֑ךָ וּבֵרַ֣ךְ פְּרִֽי־בִטְנְךָ֣ וּפְרִֽי־אַ֠דְמָתֶךָ דְּגָ֨נְךָ֜ וְתִֽירֹשְׁךָ֣ וְיִצְהָרֶ֗ךָ שְׁגַר־אֲלָפֶ֙יךָ֙ וְעַשְׁתְּרֹ֣ת צֹאנֶ֔ךָ עַ֚ל הֽ͏ָאֲדָמָ֔ה אֲשֶׁר־נִשְׁבַּ֥ע לַאֲבֹתֶ֖יךָ לָ֥תֶת לָֽךְ׃ 14 בָּר֥וּךְ תִּֽהְיֶ֖ה מִכָּל־הָעַמִּ֑ים לֹא־יִהְיֶ֥ה בְךָ֛ עָקָ֥ר וֽ͏ַעֲקָרָ֖ה וּבִבְהֶמְתֶּֽךָ׃ 15 וְהֵסִ֧יר יְהוָ֛ה מִמְּךָ֖ כָּל־חֹ֑לִי וְכָל־מַדְוֵי֩ מִצְרַ֨יִם הָרָעִ֜ים אֲשֶׁ֣ר יָדַ֗עְתָּ לֹ֤א יְשִׂימָם֙ בָּ֔ךְ וּנְתָנָ֖ם בְּכָל־שֹׂנְאֶֽיךָ׃ 16 וְאָכַלְתָּ֣ אֶת־כָּל־הָֽעַמִּ֗ים אֲשֶׁ֨ר יְהוָ֤ה אֱלֹהֶ֙יךָ֙ נֹתֵ֣ן לָ֔ךְ לֹא־תָחֹ֥ס עֵֽינְךָ֖ עֲלֵיהֶ֑ם וְלֹ֤א תַעֲבֹד֙ אֶת־אֱלֹ֣הֵיהֶ֔ם כִּֽי־מוֹקֵ֥שׁ ה֖וּא לָֽךְ׃   ס 17 כִּ֤י תֹאמַר֙ בִּלְבָ֣בְךָ֔ רַבִּ֛ים הַגּוֹיִ֥ם הָאֵ֖לֶּה מִמֶּ֑נִּי אֵיכָ֥ה אוּכַ֖ל לְהוֹרִישָֽׁם׃ 18 לֹ֥א תִירָ֖א מֵהֶ֑ם זָכֹ֣ר תִּזְכֹּ֗ר אֵ֤ת אֲשֶׁר־עָשָׂה֙ יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֔יךָ לְפַרְעֹ֖ה וּלְכָל־מִצְרָֽיִם׃ 19 הַמַּסֹּ֨ת הַגְּדֹלֹ֜ת אֲשֶׁר־רָא֣וּ עֵינֶ֗יךָ וְהָאֹתֹ֤ת וְהַמֹּֽפְתִים֙ וְהַיָּ֤ד הַחֲזָקָה֙ וְהַזְּרֹ֣עַ הַנְּטוּיָ֔ה אֲשֶׁ֥ר הוֹצִֽאֲךָ֖ יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֑יךָ כֵּֽן־יַעֲשֶׂ֞ה יְהוָ֤ה אֱלֹהֶ֙יךָ֙ לְכָל־הָ֣עַמִּ֔ים אֲשֶׁר־אַתָּ֥ה יָרֵ֖א מִפְּנֵיהֶֽם׃ 20 וְגַם֙ אֶת־הַצִּרְעָ֔ה יְשַׁלַּ֛ח יְהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ בָּ֑ם עַד־אֲבֹ֗ד הַנִּשְׁאָרִ֛ים וְהַנִּסְתָּרִ֖ים מִפָּנֶֽיךָ׃ 21 לֹ֥א תַעֲרֹ֖ץ מִפְּנֵיהֶ֑ם כִּֽי־יְהוָ֤ה אֱלֹהֶ֙יךָ֙ בְּקִרְבֶּ֔ךָ אֵ֥ל גָּד֖וֹל וְנוֹרָֽא׃ 22 וְנָשַׁל֩ יְהוָ֨ה אֱלֹהֶ֜יךָ אֶת־הַגּוֹיִ֥ם הָאֵ֛ל מִפָּנֶ֖יךָ מְעַ֣ט מְעָ֑ט לֹ֤א תוּכַל֙ כַּלֹּתָ֣ם מַהֵ֔ר פֶּן־תִּרְבֶּ֥ה עָלֶ֖יךָ חַיַּ֥ת הַשָּׂדֶֽה׃ 23 וּנְתָנָ֛ם יְהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ לְפָנֶ֑יךָ וְהָמָם֙ מְהוּמָ֣ה גְדֹלָ֔ה עַ֖ד הִשָּׁמְדָֽם׃ 24 וְנָתַ֤ן מַלְכֵיהֶם֙ בְּיָדֶ֔ךָ וְהַאֲבַדְתָּ֣ אֶת־שְׁמָ֔ם מִתַּ֖חַת הַשָּׁמָ֑יִם לֹֽא־יִתְיַצֵּ֥ב אִישׁ֙ בְּפָנֶ֔יךָ עַ֥ד הִשְׁמִֽדְךָ֖ אֹתָֽם׃ 25 פְּסִילֵ֥י אֱלֹהֵיהֶ֖ם תִּשְׂרְפ֣וּן בָּאֵ֑שׁ לֹֽא־תַחְמֹד֩ כֶּ֨סֶף וְזָהָ֤ב עֲלֵיהֶם֙ וְלָקַחְתָּ֣ לָ֔ךְ פֶּ֚ן תִּוָּקֵ֣שׁ בּ֔וֹ כִּ֧י תוֹעֲבַ֛ת יְהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ הֽוּא׃ 26 וְלֹא־תָבִ֤יא תֽוֹעֵבָה֙ אֶל־בֵּיתֶ֔ךָ וְהָיִ֥יתָ חֵ֖רֶם כָּמֹ֑הוּ שַׁקֵּ֧ץ תְּשַׁקְּצֶ֛נּוּ וְתַעֵ֥ב תְּֽתַעֲבֶ֖נּוּ כִּי־חֵ֥רֶם הֽוּא׃   פ