Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און משה האָט צונױפֿגערופֿן גאַנץ ישׂראל, און האָט צו זײ געזאָגט: איר האָט געזען אַלץ װאָס גאָט האָט געטאָן פֿאַר אײַערע אױגן אין לאַנד מִצרַיִם צו פּרעהן, און צו אַלע זײַנע קנעכט, און צו זײַן גאַנצן לאַנד; 2 די גרױסע פּרוװוּנגען װאָס דײַנע אױגן האָבן געזען, יענע גרױסע צײכנס און װוּנדער. 3 אָבער גאָט האָט אײַך ניט געגעבן אַ האַרץ צו פֿאַרשטײן, און אױגן צו זען, און אױערן צו הערן, ביז אױף הײַנטיקן טאָג. 4 און איך האָב אײַך געפֿירט פֿערציק יאָר דורכן מדבר; אײַערע קלײדער זײַנען ניט אָפּגעטראָגן געװאָרן אױף אײַך, און דײַן שוך איז ניט אָפּגעטראָגן געװאָרן אױף דײַן פֿוס. 5 ברױט האָט איר ניט געגעסן, און װײַן און געטראַנק האָט איר ניט געטרונקען; כּדי איר זאָלט װיסן אַז איך בין יהוה אײַער גאָט. 6 און אַז איר זײַט געקומען צו דעם דאָזיקן אָרט, איז אַרױסגעגאַנגען סיחון דער מלך פֿון חשבון, און עוֹג דער מלך פֿון בשָן, אַקעגן אונדז אױף מלחמה, און מיר האָבן זײ געשלאָגן. 7 און מיר האָבן צוגענומען זײער לאַנד, און האָבן עס געגעבן פֿאַר אַ נחלה צו די ראובֿנים, און צו די גָדים, און צו דעם האַלבן שבֿט מנשה. 8 דרום זאָלט איר היטן די װערטער פֿון דעם דאָזיקן בונד, און זײ טאָן, כּדי איר זאָלט באַגליקן אין אַלץ װאָס איר װעט טאָן.
9 איר שטײט הײַנט אַלע פֿאַר יהוה אײַער גאָט, אײַערע הױפּטלײַט, אײַערע שבֿטים, אײַערע עלטסטע, און אײַערע אױפֿזעערס, אַלע מענער פֿון ישׂראל, 10 אײַערע קלײנע קינדער, אײַערע װײַבער, און דײַן פֿרעמדער װאָס אין דײַן לאַגער, פֿון דײַן האָלצהעקער ביז דײַן װאַסערשעפּער; 11 אַז דו זאָלסט אַרײַנטרעטן אין דעם בונד פֿון יהוה דײַן גאָט און אין זײַן שבֿועה װאָס יהוה דײַן גאָט שליסט מיט דיר הײַנט; 12 כּדי דיך אױפֿצושטעלן הײַנט פֿאַר אַ פֿאָלק צו אים, און ער זאָל דיר זײַן צום גאָט, אַזױ װי ער האָט דיר צוגעזאָגט, און אַזױ װי ער האָט געשװאָרן צו דײַנע עלטערן, צו אַבֿרהמען, צו יצחקן, און צו יעקבֿן. 13 און ניט מיט אײַך אַלײן שליס איך דעם דאָזיקן בונד און די דאָזיקע שבֿועה, 14 נײַערט אי מיט דעם װאָס שטײט דאָ מיט אונדז הײַנט פֿאַר יהוה אונדזער גאָט, אי מיט דעם װאָס איז דאָ ניט פֿאַראַן מיט אונדז הײַנט. 15 װאָרום איר װײסט װי מיר זײַנען געזעסן אין לאַנד מִצרַיִם, און װי מיר זײַנען דורכגעגאַנגען צװישן די פֿעלקער װאָס איר זײַט דורכגעגאַנגען. 16 און איר האָט געזען זײערע אומװערדיקײטן, און זײערע אָפּגעטער, האָלץ און שטײן, זילבער און גאָלד, װאָס בײַ זײ. 17 טאָמער איז דאָ צװישן אײַך אַ מאַן, אָדער אַ פֿרױ, אָדער אַ משפּחה, אָדער אַ שבֿט, װאָס זײַן האַרץ קערט זיך אָפּ הײַנט פֿון יהוה אונדזער גאָט, צו גײן דינען די געטער פֿון יענע פֿעלקער; טאָמער איז פֿאַראַן צװישן אײַך אַ װאָרצל װאָס פֿרוכפּערט ביטערקרױט און װערמוט; 18 און עס װעט זײַן, אַז ער װעט הערן די װערטער פֿון דער דאָזיקער שבֿועה, װעט ער זיך רימען אין זײַן האַרצן, אַזױ צו זאָגן: פֿריד װעט זײַן צו מיר, װען איך װעל גײן אין דער אײַנגעשפּאַרטקײט פֿון מײַן האַרצן – כּדי אונטערצוברענגען דאָס באַװעסערטע אין אײנעם מיטן דאָרשטיקן – 19 װעט אים גאָט ניט װעלן פֿאַרגעבן, נײַערט דער צאָרן פֿון גאָט און זײַן פֿאַרדראָס װעט דענצמאָל ברענען אױף יענעם מאַן, און אױף אים װעט הױערן די גאַנצע קללה װאָס שטײט געשריבן אין דעם דאָזיקן בוך, און גאָט װעט אױסמעקן זײַן נאָמען פֿון אונטערן הימל. 20 און גאָט װעט אים אָפּשײדן צום בײזן פֿון אַלע שבֿטים פֿון ישׂראל, אַזױ װי אַלע קללות פֿון דעם בונד װאָס שטײט געשריבן אין דעם דאָזיקן בוך פֿון דער תּוֹרה. 21 און דער שפּעטערדיקער דָור, אײַערע קינדער װאָס װעלן אױפֿשטײן נאָך אײַך, און דער פֿרעמדער װאָס װעט קומען פֿון אַ װײַטן לאַנד, װעלן זאָגן: – װען זײ װעלן זען די פּלאָגן פֿון דעם דאָזיקן לאַנד, און אירע קרענק מיט װאָס גאָט האָט עס קראַנק געמאַכט; 22 אַז שװעבל און זאַלץ, פֿאַרברענט, איז איר גאַנצע ערד; ניט זי װערט געזײט, און ניט זי לאָזט אַרױס אַ שפּראָצונג, און ניט עס װאַקסט אױף איר אַ שום גראָז, אַזױ װי די איבערקערעניש פֿון סדוֹם, און עַמוֹרָה, אַדמָה, און צבֿוֹיִים, װאָס גאָט האָט איבערגעקערט אין זײַן כּעס און אין זײַן גרימצאָרן – 23 װעלן אַלע פֿעלקער זאָגן: פֿאַר װאָס האָט גאָט געטאָן אַזױ צו דעם דאָזיקן לאַנד? װאָס איז דער דאָזיקער גרױסער גרימצאָרן? 24 און מע װעט זאָגן: פֿאַר װאָס זײ האָבן פֿאַרלאָזן דעם בונד פֿון יהוה דעם גאָט פֿון זײערע עלטערן, װאָס ער האָט מיט זײ געשלאָסן, װען ער האָט זײ אַרױסגעצױגן פֿון לאַנד מִצרַיִם; 25 און זײ זענען געגאַנגען און האָבן געדינט פֿרעמדע געטער, און זיך געבוקט צו זײ, געטער װאָס זײ האָבן זײ ניט געקענט, און װאָס ער האָט זײ ניט אײַנגעטײלט. 26 און דער צאָרן פֿון גאָט האָט געגרימט אױף דעם דאָזיקן לאַנד, צו ברענגען דערױף די גאַנצע קללה װאָס שטײט געשריבן אין דעם דאָזיקן בוך. 27 און גאָט האָט זײ אַרױסגעריסן פֿון זײער ערד מיט רוגזה, און מיט גרימצאָרן, און מיט גרױס כּעס, און האָט זײ פֿאַרװאָרפֿן אין אַן אַנדער לאַנד, אַזױ װי הײַנטיקן טאָג. 28 דאָס פֿאַרבאָרגענע איז בײַ יהוה אונדזער גאָט, אָבער דאָס אַנטפּלעקטע איז פֿאַר אונדז און פֿאַר אונדזערע קינדער אױף אײביק – צו טאָן אַלע װערטער פֿון דער דאָזיקער תּוֹרה.
עברית
1 וַיִּקְרָ֥א מֹשֶׁ֛ה אֶל־כָּל־יִשְׂרָאֵ֖ל וַיֹּ֣אמֶר אֲלֵהֶ֑ם אַתֶּ֣ם רְאִיתֶ֗ם אֵ֣ת כָּל־אֲשֶׁר֩ עָשָׂ֨ה יְהוָ֤ה לְעֵֽינֵיכֶם֙ בְּאֶ֣רֶץ מִצְרַ֔יִם לְפַרְעֹ֥ה וּלְכָל־עֲבָדָ֖יו וּלְכָל־אַרְצֽוֹ׃ 2 הַמַּסּוֹת֙ הַגְּדֹלֹ֔ת אֲשֶׁ֥ר רָא֖וּ עֵינֶ֑יךָ הָאֹתֹ֧ת וְהַמֹּפְתִ֛ים הַגְּדֹלִ֖ים הָהֵֽם׃ 3 וְלֹֽא־נָתַן֩ יְהוָ֨ה לָכֶ֥ם לֵב֙ לָדַ֔עַת וְעֵינַ֥יִם לִרְא֖וֹת וְאָזְנַ֣יִם לִשְׁמֹ֑עַ עַ֖ד הַיּ֥וֹם הַזֶּֽה׃ 4 וָאוֹלֵ֥ךְ אֶתְכֶ֛ם אַרְבָּעִ֥ים שָׁנָ֖ה בַּמִּדְבָּ֑ר לֹֽא־בָל֤וּ שַׂלְמֹֽתֵיכֶם֙ מֵעֲלֵיכֶ֔ם וְנַֽעַלְךָ֥ לֹֽא־בָלְתָ֖ה מֵעַ֥ל רַגְלֶֽךָ׃ 5 לֶ֚חֶם לֹ֣א אֲכַלְתֶּ֔ם וְיַ֥יִן וְשֵׁכָ֖ר לֹ֣א שְׁתִיתֶ֑ם לְמַ֙עַן֙ תֵּֽדְע֔וּ כִּ֛י אֲנִ֥י יְהוָ֖ה אֱלֹהֵיכֶֽם׃ 6 וַתָּבֹ֖אוּ אֶל־הַמָּק֣וֹם הַזֶּ֑ה וַיֵּצֵ֣א סִיחֹ֣ן מֶֽלֶךְ־חֶ֠שְׁבּוֹן וְע֨וֹג מֶֽלֶךְ־הַבָּשָׁ֧ן לִקְרָאתֵ֛נוּ לַמִּלְחָמָ֖ה וַנַּכֵּֽם׃ 7 וַנִּקַּח֙ אֶת־אַרְצָ֔ם וַנִּתְּנָ֣הּ לְנַחֲלָ֔ה לָרֽאוּבֵנִ֖י וְלַגָּדִ֑י וְלַחֲצִ֖י שֵׁ֥בֶט הַֽמְנַשִּֽׁי׃ 8 וּשְׁמַרְתֶּ֗ם אֶת־דִּבְרֵי֙ הַבְּרִ֣ית הַזֹּ֔את וַעֲשִׂיתֶ֖ם אֹתָ֑ם לְמַ֣עַן תַּשְׂכִּ֔ילוּ אֵ֖ת כָּל־אֲשֶׁ֥ר תַּעֲשֽׂוּן׃   פ
9 אַתֶּ֨ם נִצָּבִ֤ים הַיּוֹם֙ כֻּלְּכֶ֔ם לִפְנֵ֖י יְהוָ֣ה אֱלֹהֵיכֶ֑ם רָאשֵׁיכֶ֣ם שִׁבְטֵיכֶ֗ם זִקְנֵיכֶם֙ וְשֹׁ֣טְרֵיכֶ֔ם כֹּ֖ל אִ֥ישׁ יִשְׂרָאֵֽל׃ 10 טַפְּכֶ֣ם נְשֵׁיכֶ֔ם וְגֵ֣רְךָ֔ אֲשֶׁ֖ר בְּקֶ֣רֶב מַחֲנֶ֑יךָ מֵחֹטֵ֣ב עֵצֶ֔יךָ עַ֖ד שֹׁאֵ֥ב מֵימֶֽיךָ׃ 11 לְעָבְרְךָ֗ בִּבְרִ֛ית יְהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ וּבְאָלָת֑וֹ אֲשֶׁר֙ יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֔יךָ כֹּרֵ֥ת עִמְּךָ֖ הַיּֽוֹם׃ 12 לְמַ֣עַן הָקִֽים־אֹתְךָ֩ הַיּ֨וֹם ל֜וֹ לְעָ֗ם וְה֤וּא יִֽהְיֶה־לְּךָ֙ לֵֽאלֹהִ֔ים כַּאֲשֶׁ֖ר דִּבֶּר־לָ֑ךְ וְכַאֲשֶׁ֤ר נִשְׁבַּע֙ לַאֲבֹתֶ֔יךָ לְאַבְרָהָ֥ם לְיִצְחָ֖ק וּֽלְיַעֲקֹֽב׃ 13 וְלֹ֥א אִתְּכֶ֖ם לְבַדְּכֶ֑ם אָנֹכִ֗י כֹּרֵת֙ אֶת־הַבְּרִ֣ית הַזֹּ֔את וְאֶת־הָאָלָ֖ה הַזֹּֽאת׃ 14 כִּי֩ אֶת־אֲשֶׁ֨ר יֶשְׁנ֜וֹ פֹּ֗ה עִמָּ֙נוּ֙ עֹמֵ֣ד הַיּ֔וֹם לִפְנֵ֖י יְהוָ֣ה אֱלֹהֵ֑ינוּ וְאֵ֨ת אֲשֶׁ֥ר אֵינֶ֛נּוּ פֹּ֖ה עִמָּ֥נוּ הַיּֽוֹם׃ 15 כִּֽי־אַתֶּ֣ם יְדַעְתֶּ֔ם אֵ֥ת אֲשֶׁר־יָשַׁ֖בְנוּ בְּאֶ֣רֶץ מִצְרָ֑יִם וְאֵ֧ת אֲשֶׁר־עָבַ֛רְנוּ בְּקֶ֥רֶב הַגּוֹיִ֖ם אֲשֶׁ֥ר עֲבַרְתֶּֽם׃ 16 וַתִּרְאוּ֙ אֶת־שִׁקּ֣וּצֵיהֶ֔ם וְאֵ֖ת גִּלֻּלֵיהֶ֑ם עֵ֣ץ וָאֶ֔בֶן כֶּ֥סֶף וְזָהָ֖ב אֲשֶׁ֥ר עִמָּהֶֽם׃ 17 פֶּן־יֵ֣שׁ בָּ֠כֶם אִ֣ישׁ אוֹ־אִשָּׁ֞ה א֧וֹ מִשְׁפָּחָ֣ה אוֹ־שֵׁ֗בֶט אֲשֶׁר֩ לְבָב֨וֹ פֹנֶ֤ה הַיּוֹם֙ מֵעִם֙ יְהוָ֣ה אֱלֹהֵ֔ינוּ לָלֶ֣כֶת לַעֲבֹ֔ד אֶת־אֱלֹהֵ֖י הַגּוֹיִ֣ם הָהֵ֑ם פֶּן־יֵ֣שׁ בָּכֶ֗ם שֹׁ֛רֶשׁ פֹּרֶ֥ה רֹ֖אשׁ וְלַעֲנָֽה׃ 18 וְהָיָ֡ה בְּשָׁמְעוֹ֩ אֶת־דִּבְרֵ֨י הָֽאָלָ֜ה הַזֹּ֗את וְהִתְבָּרֵ֨ךְ בִּלְבָב֤וֹ לֵאמֹר֙ שָׁל֣וֹם יִֽהְיֶה־לִּ֔י כִּ֛י בִּשְׁרִר֥וּת לִבִּ֖י אֵלֵ֑ךְ לְמַ֛עַן סְפ֥וֹת הָרָוָ֖ה אֶת־הַצְּמֵאָֽה׃ 19 לֹא־יֹאבֶ֣ה יְהוָה֮ סְלֹ֣חַֽ לוֹ֒ כִּ֣י אָ֠ז יֶעְשַׁ֨ן אַף־יְהוָ֤ה וְקִנְאָתוֹ֙ בָּאִ֣ישׁ הַה֔וּא וְרָ֤בְצָה בּוֹ֙ כָּל־הָ֣אָלָ֔ה הַכְּתוּבָ֖ה בַּסֵּ֣פֶר הַזֶּ֑ה וּמָחָ֤ה יְהוָה֙ אֶת־שְׁמ֔וֹ מִתַּ֖חַת הַשָּׁמָֽיִם׃ 20 וְהִבְדִּיל֤וֹ יְהוָה֙ לְרָעָ֔ה מִכֹּ֖ל שִׁבְטֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל כְּכֹל֙ אָל֣וֹת הַבְּרִ֔ית הַכְּתוּבָ֕ה בְּסֵ֥פֶר הַתּוֹרָ֖ה הַזֶּֽה׃ 21 וְאָמַ֞ר הַדּ֣וֹר הֽ͏ָאַחֲר֗וֹן בְּנֵיכֶם֙ אֲשֶׁ֤ר יָק֙וּמוּ֙ מֵאַ֣חֲרֵיכֶ֔ם וְהַ֨נָּכְרִ֔י אֲשֶׁ֥ר יָבֹ֖א מֵאֶ֣רֶץ רְחוֹקָ֑ה וְ֠רָאוּ אֶת־מַכּ֞וֹת הָאָ֤רֶץ הַהִוא֙ וְאֶת־תַּ֣חֲלֻאֶ֔יהָ אֲשֶׁר־חִלָּ֥ה יְהוָ֖ה בָּֽהּ׃ 22 גָּפְרִ֣ית וָמֶלַח֮ שְׂרֵפָ֣ה כָל־אַרְצָהּ֒ לֹ֤א תִזָּרַע֙ וְלֹ֣א תַצְמִ֔חַ וְלֹֽא־יַעֲלֶ֥ה בָ֖הּ כָּל־עֵ֑שֶׂב כְּֽמַהְפֵּכַ֞ת סְדֹ֤ם וַעֲמֹרָה֙ אַדְמָ֣ה וצביים אֲשֶׁר֙ הָפַ֣ךְ יְהוָ֔ה בְּאַפּ֖וֹ וּבַחֲמָתֽוֹ׃ 23 וְאָֽמְרוּ֙ כָּל־הַגּוֹיִ֔ם עַל־מֶ֨ה עָשָׂ֧ה יְהוָ֛ה כָּ֖כָה לָאָ֣רֶץ הַזֹּ֑את מֶ֥ה חֳרִ֛י הָאַ֥ף הַגָּד֖וֹל הַזֶּֽה׃ 24 וְאָ֣מְר֔וּ עַ֚ל אֲשֶׁ֣ר עָֽזְב֔וּ אֶת־בְּרִ֥ית יְהוָ֖ה אֱלֹהֵ֣י אֲבֹתָ֑ם אֲשֶׁר֙ כָּרַ֣ת עִמָּ֔ם בְּהוֹצִיא֥וֹ אֹתָ֖ם מֵאֶ֥רֶץ מִצְרָֽיִם׃ 25 וַיֵּלְכ֗וּ וַיַּֽעַבְדוּ֙ אֱלֹהִ֣ים אֲחֵרִ֔ים וַיִּֽשְׁתַּחֲוּ֖וּ לָהֶ֑ם אֱלֹהִים֙ אֲשֶׁ֣ר לֹֽא־יְדָע֔וּם וְלֹ֥א חָלַ֖ק לָהֶֽם׃ 26 וַיִּֽחַר־אַ֥ף יְהוָ֖ה בָּאָ֣רֶץ הַהִ֑וא לְהָבִ֤יא עָלֶ֙יהָ֙ אֶת־כָּל־הַקְּלָלָ֔ה הַכְּתוּבָ֖ה בַּסֵּ֥פֶר הַזֶּֽה׃ 27 וַיִּתְּשֵׁ֤ם יְהוָה֙ מֵעַ֣ל אַדְמָתָ֔ם בְּאַ֥ף וּבְחֵמָ֖ה וּבְקֶ֣צֶף גָּד֑וֹל וַיַּשְׁלִכֵ֛ם אֶל־אֶ֥רֶץ אַחֶ֖רֶת כַּיּ֥וֹם הַזֶּֽה׃ 28 הַ֨נִּסְתָּרֹ֔ת לַיהוָ֖ה אֱלֹהֵ֑ינוּ וְהַנִּגְלֹ֞ת לָ֤ׄנׄוּׄ וּׄלְׄבָׄנֵׄ֙יׄנׄוּׄ֙ עַד־עוֹלָ֔ם לַעֲשׂ֕וֹת אֶת־כָּל־דִּבְרֵ֖י הַתּוֹרָ֥ה הַזֹּֽאת׃   ס