Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און עס װעט זײַן, אַז דו װעסט קומען אין דעם לאַנד װאָס יהוה דײַן גאָט גיט דיר פֿאַר אַ נחלה, און װעסט עס אַרבן, און זיך באַזעצן דרינען, 2 זאָלסטו נעמען פֿונעם ערשטן פֿון יעטװעדער פֿרוכט פֿון דער ערד, װאָס דו װעסט אַרײַננעמען פֿון דײַן לאַנד װאָס יהוה דײַן גאָט גיט דיר, און זאָלסט אַרײַנטאָן אין אַ קאָרב, און גײן צו דעם אָרט װאָס יהוה דײַן גאָט װעט אױסדערװײלן צו מאַכן רוען זײַן נאָמען דאָרטן. 3 און זאָלסט קומען צו דעם כֹּהן װאָס װעט זײַן אין יענע טעג, און זאָגן צו אים: איך זאָג הײַנט פֿאַר יהוה דײַן גאָט, אַז איך בין געקומען אין דעם לאַנד װאָס גאָט האָט געשװאָרן אונדזערע עלטערן אונדז צו געבן. 4 און דער כֹּהן זאָל נעמען דעם קאָרב פֿון דײַן האַנט, און אים אַװעקשטעלן פֿאַר דעם מזבח פֿון יהוה דײַן גאָט. 5 און זאָלסט אױסרופֿן און זאָגן פֿאַר יהוה דײַן גאָט: אַ בלודנער אַרַמי איז געװען מײַן פֿאָטער, און ער האָט גענידערט קײן מִצרַיִם, און האָט זיך דאָרטן אױפֿגעהאַלטן מיט אַ הײַפֿל מענטשן, און ער איז דאָרטן געװאָרן אַ פֿאָלק, גרױס, מאַכטיק, און פֿיל. 6 און די מִצרים האָבן אונדז שלעכטס געטאָן, און האָבן אונדז געפּײַניקט, און אַרױפֿגעלײגט אױף אונדז שװערע אַרבעט. 7 און מיר האָבן געשריען צו יהוה דעם גאָט פֿון אונדזערע עלטערן, און גאָט האָט צוגעהערט אונדזער קָול, און געזען אונדזער פּײַן, און אונדזער מאַטערניש, און אונדזער געדריקטקײט. 8 און גאָט האָט אונדז אַרױסגעצױגן פֿון מִצרַיִם מיט אַ שטאַרקער האַנט, און מיט אַן אױסגעשטרעקטן אָרעם, און מיט גרױס פֿאָרכטיקײט, און מיט צײכנס און מיט װוּנדער. 9 און ער האָט אונדז געבראַכט צו דעם דאָזיקן אָרט, און אונדז געגעבן דאָס דאָזיקע לאַנד, אַ לאַנד װאָס פֿליסט מיט מילך און האָניק. 10 און אַצונד זע, איך האָב געבראַכט דאָס ערשטע פֿון דער פֿרוכט פֿון דער ערד װאָס דו, גאָט האָסט מיר געגעבן. און זאָלסט עס אַװעקלײגן פֿאַר יהוה דײַן גאָט, און זיך בוקן פֿאַר יהוה דײַן גאָט. 11 און זאָלסט זיך פֿרײען מיט אַלעם גוטן װאָס יהוה דײַן גאָט האָט געגעבן דיר און דײַן הױזגעזינט – דו, און דער לֵוִי, און דער פֿרעמדער װאָס צװישן דיר. 12 אַז דו װעסט ענדיקן מעשׂרן דעם גאַנצן מעשׂר פֿון דײַן תּבֿואה אין דעם דריטן יאָר, דעם יאָר פֿון מעשׂר, זאָלסטו עס געבן דעם לֵוִי, דעם פֿרעמדן, דעם יתום, און דער אַלמנה, כּדי זײ זאָלן עסן אין דײַנע טױערן, און זאַט זײַן. 13 און זאָלסט זאָגן פֿאַר יהוה דײַן גאָט: איך האָב אַרױסגעראַמט דאָס הײליקע פֿון הױז, און האָב עס אױך אַװעקגעגעבן דעם לֵוִי, און דעם פֿרעמדן, דעם יתום, און דער אַלמנה, אַזױ װי אַל דײַן געבאָט װאָס דו האָסט מיר געבאָטן; איך בין ניט אַװעקגעגאַנגען פֿון דײַנע געבאָט, און האָב ניט פֿאַרגעסן. 14 איך האָב ניט געגעסן אין מײַן אַבֿלות דערפֿון, און איך האָב ניט אַרױסגעטראָגן דערפֿון אומרײנערהײט, און ניט געגעבן דערפֿון פֿאַר אַ טױטן; איך האָב צוגעהערט צו דעם קָול פֿון יהוה מײַן גאָט; איך האָב געטאָן אַזױ װי אַלץ װאָס דו האָסט מיר באַפֿױלן. 15 לוג פֿון דײַן הײליקער װוינונג, פֿון הימל, און בענטש דײַן פֿאָלק ישׂראל, און די ערד װאָס דו האָסט אונדז געגעבן, אַזױ װי דו האָסט געשװאָרן אונדזערע עלטערן – אַ לאַנד װאָס פֿליסט מיט מילך און האָניק. 16 הײַנטיקן טאָג באַפֿעלט דיר יהוה דײַן גאָט צו טאָן די דאָזיקע חוקים און די געזעצן; און זאָלסט זײ אָפּהיטן און טאָן מיט דײַן גאַנצן האַרצן, און מיט דײַן גאַנצער זעל. 17 דו האָסט הײַנט אױסדערװײלט יהוה אים צו האָבן פֿאַר דײַן גאָט, און צו גײן אין זײַנע װעגן, און צו היטן זײַנע חוקים און זײַנע געבאָט און זײַנע געזעצן, און צוצוהערן צו זײַן קָול. 18 און גאָט האָט דיך הײַנט אױסדערװײלט אים צו זײַן פֿאַר אַן אײגן פֿאָלק, אַזױ װי ער האָט דיר צוגעזאָגט, און צו היטן אַלע זײַנע געבאָט; 19 און דיך צו שטעלן העכער איבער אַלע פֿעלקער װאָס ער האָט געמאַכט, פֿאַר אַ לױב, און פֿאַר אַ נאָמען, און פֿאַר אַ שײנקײט, און כּדי זאָלסט זײַן אַ הײליק פֿאָלק צו יהוה דײַן גאָט, אַזױ װי ער האָט גערעדט.
עברית
1 וְהָיָה֙ כִּֽי־תָב֣וֹא אֶל־הָאָ֔רֶץ אֲשֶׁר֙ יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֔יךָ נֹתֵ֥ן לְךָ֖ נַחֲלָ֑ה וִֽירִשְׁתָּ֖הּ וְיָשַׁ֥בְתָּ בָּֽהּ׃ 2 וְלָקַחְתָּ֞ מֵרֵאשִׁ֣ית כָּל־פְּרִ֣י הָאֲדָמָ֗ה אֲשֶׁ֨ר תָּבִ֧יא מֵֽאַרְצְךָ֛ אֲשֶׁ֨ר יְהוָ֧ה אֱלֹהֶ֛יךָ נֹתֵ֥ן לָ֖ךְ וְשַׂמְתָּ֣ בַטֶּ֑נֶא וְהָֽלַכְתָּ֙ אֶל־הַמָּק֔וֹם אֲשֶׁ֤ר יִבְחַר֙ יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֔יךָ לְשַׁכֵּ֥ן שְׁמ֖וֹ שָֽׁם׃ 3 וּבָאתָ֙ אֶל־הַכֹּהֵ֔ן אֲשֶׁ֥ר יִהְיֶ֖ה בַּיָּמִ֣ים הָהֵ֑ם וְאָמַרְתָּ֣ אֵלָ֗יו הִגַּ֤דְתִּי הַיּוֹם֙ לַיהוָ֣ה אֱלֹהֶ֔יךָ כִּי־בָ֙אתִי֙ אֶל־הָאָ֔רֶץ אֲשֶׁ֨ר נִשְׁבַּ֧ע יְהוָ֛ה לַאֲבֹתֵ֖ינוּ לָ֥תֶת לָֽנוּ׃ 4 וְלָקַ֧ח הַכֹּהֵ֛ן הַטֶּ֖נֶא מִיָּדֶ֑ךָ וְהִ֨נִּיח֔וֹ לִפְנֵ֕י מִזְבַּ֖ח יְהוָ֥ה אֱלֹהֶֽיךָ׃ 5 וְעָנִ֨יתָ וְאָמַרְתָּ֜ לִפְנֵ֣י יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֗יךָ אֲרַמִּי֙ אֹבֵ֣ד אָבִ֔י וַיֵּ֣רֶד מִצְרַ֔יְמָה וַיָּ֥גָר שָׁ֖ם בִּמְתֵ֣י מְעָ֑ט וֽ͏ַיְהִי־שָׁ֕ם לְג֥וֹי גָּד֖וֹל עָצ֥וּם וָרָֽב׃ 6 וַיָּרֵ֧עוּ אֹתָ֛נוּ הַמִּצְרִ֖ים וַיְעַנּ֑וּנוּ וַיִּתְּנ֥וּ עָלֵ֖ינוּ עֲבֹדָ֥ה קָשָֽׁה׃ 7 וַנִּצְעַ֕ק אֶל־יְהוָ֖ה אֱלֹהֵ֣י אֲבֹתֵ֑ינוּ וַיִּשְׁמַ֤ע יְהוָה֙ אֶת־קֹלֵ֔נוּ וַיַּ֧רְא אֶת־עָנְיֵ֛נוּ וְאֶת־עֲמָלֵ֖נוּ וְאֶת־לַחֲצֵֽנוּ׃ 8 וַיּוֹצִאֵ֤נוּ יְהוָה֙ מִמִּצְרַ֔יִם בְּיָ֤ד חֲזָקָה֙ וּבִזְרֹ֣עַ נְטוּיָ֔ה וּבְמֹרָ֖א גָּדֹ֑ל וּבְאֹת֖וֹת וּבְמֹפְתִֽים׃ 9 וַיְבִאֵ֖נוּ אֶל־הַמָּק֣וֹם הַזֶּ֑ה וַיִּתֶּן־לָ֙נוּ֙ אֶת־הָאָ֣רֶץ הַזֹּ֔את אֶ֛רֶץ זָבַ֥ת חָלָ֖ב וּדְבָֽשׁ׃ 10 וְעַתָּ֗ה הִנֵּ֤ה הֵבֵ֙אתִי֙ אֶת־רֵאשִׁית֙ פְּרִ֣י הָאֲדָמָ֔ה אֲשֶׁר־נָתַ֥תָּה לִּ֖י יְהוָ֑ה וְהִנַּחְתּ֗וֹ לִפְנֵי֙ יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֔יךָ וְהִֽשְׁתַּחֲוִ֔יתָ לִפְנֵ֖י יְהוָ֥ה אֱלֹהֶֽיךָ׃ 11 וְשָׂמַחְתָּ֣ בְכָל־הַטּ֗וֹב אֲשֶׁ֧ר נָֽתַן־לְךָ֛ יְהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ וּלְבֵיתֶ֑ךָ אַתָּה֙ וְהַלֵּוִ֔י וְהַגֵּ֖ר אֲשֶׁ֥ר בְּקִרְבֶּֽךָ׃   ס 12 כִּ֣י תְכַלֶּ֞ה לַ֠עְשֵׂר אֶת־כָּל־מַעְשַׂ֧ר תְּבוּאָתְךָ֛ בַּשָּׁנָ֥ה הַשְּׁלִישִׁ֖ת שְׁנַ֣ת הַֽמַּעֲשֵׂ֑ר וְנָתַתָּ֣ה לַלֵּוִ֗י לַגֵּר֙ לַיָּת֣וֹם וְלֽ͏ָאַלְמָנָ֔ה וְאָכְל֥וּ בִשְׁעָרֶ֖יךָ וְשָׂבֵֽעוּ׃ 13 וְאָמַרְתָּ֡ לִפְנֵי֩ יְהוָ֨ה אֱלֹהֶ֜יךָ בִּעַ֧רְתִּי הַקֹּ֣דֶשׁ מִן־הַבַּ֗יִת וְגַ֨ם נְתַתִּ֤יו לַלֵּוִי֙ וְלַגֵּר֙ לַיָּת֣וֹם וְלָאַלְמָנָ֔ה כְּכָל־מִצְוָתְךָ֖ אֲשֶׁ֣ר צִוִּיתָ֑נִי לֹֽא־עָבַ֥רְתִּי מִמִּצְוֺתֶ֖יךָ וְלֹ֥א שָׁכָֽחְתִּי׃ 14 לֹא־אָכַ֨לְתִּי בְאֹנִ֜י מִמֶּ֗נּוּ וְלֹא־בִעַ֤רְתִּי מִמֶּ֙נּוּ֙ בְּטָמֵ֔א וְלֹא־נָתַ֥תִּי מִמֶּ֖נּוּ לְמֵ֑ת שָׁמַ֗עְתִּי בְּקוֹל֙ יְהוָ֣ה אֱלֹהָ֔י עָשִׂ֕יתִי כְּכֹ֖ל אֲשֶׁ֥ר צִוִּיתָֽנִי׃ 15 הַשְׁקִיפָה֩ מִמְּע֨וֹן קָדְשְׁךָ֜ מִן־הַשָּׁמַ֗יִם וּבָרֵ֤ךְ אֶֽת־עַמְּךָ֙ אֶת־יִשְׂרָאֵ֔ל וְאֵת֙ הָאֲדָמָ֔ה אֲשֶׁ֥ר נָתַ֖תָּה לָ֑נוּ כַּאֲשֶׁ֤ר נִשְׁבַּ֙עְתָּ֙ לַאֲבֹתֵ֔ינוּ אֶ֛רֶץ זָבַ֥ת חָלָ֖ב וּדְבָֽשׁ׃   ס 16 הַיּ֣וֹם הַזֶּ֗ה יְהוָ֨ה אֱלֹהֶ֜יךָ מְצַוְּךָ֧ לַעֲשׂ֛וֹת אֶת־הַחֻקִּ֥ים הָאֵ֖לֶּה וְאֶת־הַמִּשְׁפָּטִ֑ים וְשָׁמַרְתָּ֤ וְעָשִׂ֙יתָ֙ אוֹתָ֔ם בְּכָל־לְבָבְךָ֖ וּבְכָל־נַפְשֶֽׁךָ׃ 17 אֶת־יְהוָ֥ה הֶאֱמַ֖רְתָּ הַיּ֑וֹם לִהְיוֹת֩ לְךָ֨ לֽ͏ֵאלֹהִ֜ים וְלָלֶ֣כֶת בִּדְרָכָ֗יו וְלִשְׁמֹ֨ר חֻקָּ֧יו וּמִצְוֺתָ֛יו וּמִשְׁפָּטָ֖יו וְלִשְׁמֹ֥עַ בְּקֹלֽוֹ׃ 18 וַֽיהוָ֞ה הֶאֱמִֽירְךָ֣ הַיּ֗וֹם לִהְי֥וֹת לוֹ֙ לְעַ֣ם סְגֻלָּ֔ה כַּאֲשֶׁ֖ר דִּבֶּר־לָ֑ךְ וְלִשְׁמֹ֖ר כָּל־מִצְוֺתָֽיו׃ 19 וּֽלְתִתְּךָ֣ עֶלְי֗וֹן עַ֤ל כָּל־הַגּוֹיִם֙ אֲשֶׁ֣ר עָשָׂ֔ה לִתְהִלָּ֖ה וּלְשֵׁ֣ם וּלְתִפְאָ֑רֶת וְלִֽהְיֹתְךָ֧ עַם־קָדֹ֛שׁ לַיהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ כַּאֲשֶׁ֥ר דִּבֵּֽר׃   ס