Yiddish
Hebrew
אידיש
1 זאָלסט ניט שלאַכטן צו יהוה דײַן גאָט אַן אָקס אָדער אַ שעפּס װאָס אין אים איז דאָ אַ מום, עפּעס אַ שלעכטע זאַך; װאָרום אַן אומװערדיקײט בײַ יהוה דײַן גאָט איז דאָס. 2 אַז עס װעט געפֿונען װערן צװישן דיר, אין אײנעם פֿון דײַנע טױערן װאָס יהוה דײַן גאָט גיט דיר, אַ מאַן אָדער אַ פֿרױ װאָס װעט טאָן װאָס איז שלעכט אין די אױגן פֿון יהוה דײַן גאָט, איבערצוטרעטן זײַן בונד; 3 און ער װעט גײן און דינען פֿרעמדע געטער, און זיך בוקן צו זײ, אָדער צו דער זון, אָדער צו דער לבֿנה, אָדער צו דעם גאַנצן חיל פֿון הימל, װאָס איך האָב ניט געהײסן; 4 און עס װעט דיר דערצײלט װערן, און װעסט הערן, און װעסט גוט אױספֿאָרשן, ערשט די זאַך איז אמת ריכטיק, די דאָזיקע אומװערדיקײט איז געטאָן געװאָרן אין ישׂראל, 5 זאָלסטו אַרױספֿירן יענעם מאַן אָדער יענע פֿרױ, װאָס האָבן געטאָן די דאָזיקע שלעכטע זאַך, צו דײַנע טױערן – דעם מאַן אָדער די פֿרױ – און זאָלסט זײ פֿאַרװאַרפֿן מיט שטײנער, און זײ זאָלן שטאַרבן. 6 לױט דעם מױל פֿון צװײ עדות אָדער דרײַ עדות זאָל געטײט װערן דער װאָס װערט געטײט; ער זאָל ניט געטײט װערן לױט דעם מױל פֿון אײן עדות. 7 די האַנט פֿון די עדות זאָל זײַן אױף אים די ערשטע אים צו טײטן, און דערנאָך די האַנט פֿון גאַנצן פֿאָלק; און זאָלסט אױסראַמען דאָס בײז פֿון צװישן דיר.
8 אַז אַ זאַך װעט זײַן פֿאַרהױלן פֿון דיר אין אַ משפּט, צװישן בלוט און בלוט, צװישן אַ טענה און אַ טענה, אָדער צװישן אַ שעדיקונג און אַ שעדיקונג, אין שטרײַטזאַכן אין דײַנע טױערן, זאָלסטו אױפֿשטײן און אַרױפֿגײן צו דעם אָרט װאָס יהוה דײַן גאָט װעט אים אױסדערװײלן. 9 און זאָלסט קומען צו די כֹּהנים פֿון שבֿט לֵוִי, און צו דעם ריכטער װאָס װעט זײַן אין יענע טעג, און זאָלסט פֿרעגן, און זײ װעלן דיר זאָגן דאָס װאָרט פֿון דעם משפּט. 10 און זאָלסט טאָן לױט דעם װאָרט װאָס זײ װעלן דיר זאָגן פֿון יענעם אָרט װאָס גאָט װעט אױסדערװײלן; און זאָלסט היטן צו טאָן אַזױ װי אַלץ װאָס זײ װעלן דיך לערנען. 11 לױט דער לערנונג װאָס זײ װעלן דיך לערנען, און לױט דעם משפּט װאָס זײ װעלן דיר זאָגן, זאָלסטו טאָן; זאָלסט זיך ניט אָפּקערן פֿון דעם װאָרט װאָס זײ װעלן דיר זאָגן, רעכטס אָדער לינקס. 12 און דער מאַן װאָס װעט טאָן מיט מוטװיליקײט, ניט צו געהאָרכן דעם כֹּהן װאָס שטײט צו דינען דאָרטן יהוה דײַן גאָט, אָדער דעם ריכטער, יענער מאַן זאָל שטאַרבן; און זאָלסט אױסראַמען דאָס בײז פֿון ישׂראל. 13 און דאָס גאַנצע פֿאָלק װעט הערן און װעט מוֹרא האָבן, און זײ װעלן מער ניט מוטװילקן. 14 אַז דו װעסט קומען אין דעם לאַנד װאָס יהוה דײַן גאָט גיט דיר, און װעסט עס אַרבן, און װעסט זיך באַזעצן דרינען, און װעסט זאָגן: איך װיל מאַכן אַ מלך איבער מיר, אַזױ װי אַלע פֿעלקער װאָס אַרום מיר, 15 מאַכן זאָלסטו מאַכן אַ מלך איבער דיר דעם װאָס יהוה דײַן גאָט װעט אים אױסדערװײלן; פֿון צװישן דײַנע ברידער זאָלסטו מאַכן איבער דיר אַ מלך; טאָרסט ניט אױפֿזעצן איבער דיר אַ פֿרעמדן מאַן, װאָס איז ניט דײַנער אַ ברודער. 16 אָבער ער זאָל זיך ניט מערן פֿערד, און ניט אומקערן דאָס פֿאָלק קײן מִצרַיִם, כּדי צו מערן פֿערד; װאָס גאָט האָט אײַך אָנגעזאָגט: איר זאָלט זיך מער ניט אומקערן אױף דעם דאָזיקן װעג. 17 און ער זאָל זיך ניט מערן װײַבער כּדי זײַן האַרץ זאָל זיך ניט אָפּקערן; אױך זילבער און גאָלד זאָל ער זיך ניט מערן אַ סך. 18 און עס װעט זײַן, אַז ער זעצט זיך אױף דעם טראָן פֿון זײַן מלוכה, זאָל ער זיך אױפֿשרײַבן אַן איבערחזרונג פֿון דער דאָזיקער תּוֹרה אױף אַ בוך, פֿון דער װאָס פֿאַר די כֹּהנים פֿון שבֿט לֵוִי. 19 און דאָס זאָל זײַן בײַ אים, און ער זאָל לײענען דערין אַלע טעג פֿון זײַן לעבן, כּדי ער זאָל לערנען מוֹרא צו האָבן פֿאַר יהוה זײַן גאָט, צו היטן אַלע װערטער פֿון דער דאָזיקער תּוֹרה, און די דאָזיקע געזעצן, זײ צו טאָן; 20 אַז זײַן האַרץ זאָל זיך ניט דערהײבן איבער זײַנע ברידער, און ער זאָל זיך ניט אָפּקערן פֿון די געבאָט רעכטס אָדער לינקס, כּדי ער זאָל מַאֲריך-יָמים זײַן אױף זײַן מלוכה, ער און זײַנע קינדער, צװישן ישׂראל.
עברית
1 לֹא־תִזְבַּח֩ לַיהוָ֨ה אֱלֹהֶ֜יךָ שׁ֣וֹר וָשֶׂ֗ה אֲשֶׁ֨ר יִהְיֶ֥ה בוֹ֙ מ֔וּם כֹּ֖ל דָּבָ֣ר רָ֑ע כִּ֧י תוֹעֲבַ֛ת יְהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ הֽוּא׃   ס 2 כִּֽי־יִמָּצֵ֤א בְקִרְבְּךָ֙ בְּאַחַ֣ד שְׁעָרֶ֔יךָ אֲשֶׁר־יְהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ נֹתֵ֣ן לָ֑ךְ אִ֣ישׁ אוֹ־אִשָּׁ֗ה אֲשֶׁ֨ר יַעֲשֶׂ֧ה אֶת־הָרַ֛ע בְּעֵינֵ֥י יְהוָֽה־אֱלֹהֶ֖יךָ לַעֲבֹ֥ר בְּרִיתֽוֹ׃ 3 וַיֵּ֗לֶךְ וֽ͏ַיַּעֲבֹד֙ אֱלֹהִ֣ים אֲחֵרִ֔ים וַיִּשְׁתַּ֖חוּ לָהֶ֑ם וְלַשֶּׁ֣מֶשׁ א֣וֹ לַיָּרֵ֗חַ א֛וֹ לְכָל־צְבָ֥א הַשָּׁמַ֖יִם אֲשֶׁ֥ר לֹא־צִוִּֽיתִי׃ 4 וְהֻֽגַּד־לְךָ֖ וְשָׁמָ֑עְתָּ וְדָרַשְׁתָּ֣ הֵיטֵ֔ב וְהִנֵּ֤ה אֱמֶת֙ נָכ֣וֹן הַדָּבָ֔ר נֶעֶשְׂתָ֛ה הַתּוֹעֵבָ֥ה הַזֹּ֖את בְּיִשְׂרָאֵֽל׃ 5 וְהֽוֹצֵאתָ֣ אֶת־הָאִ֣ישׁ הַה֡וּא אוֹ֩ אֶת־הָאִשָּׁ֨ה הַהִ֜וא אֲשֶׁ֣ר עָ֠שׂוּ אֶת־הַדָּבָ֨ר הָרָ֤ע הַזֶּה֙ אֶל־שְׁעָרֶ֔יךָ אֶת־הָאִ֕ישׁ א֖וֹ אֶת־הָאִשָּׁ֑ה וּסְקַלְתָּ֥ם בָּאֲבָנִ֖ים וָמֵֽתוּ׃ 6 עַל־פִּ֣י שְׁנַ֣יִם עֵדִ֗ים א֛וֹ שְׁלֹשָׁ֥ה עֵדִ֖ים יוּמַ֣ת הַמֵּ֑ת לֹ֣א יוּמַ֔ת עַל־פִּ֖י עֵ֥ד אֶחָֽד׃ 7 יַ֣ד הָעֵדִ֞ים תִּֽהְיֶה־בּ֤וֹ בָרִאשֹׁנָה֙ לַהֲמִית֔וֹ וְיַ֥ד כָּל־הָעָ֖ם בָּאַחֲרֹנָ֑ה וּבִֽעַרְתָּ֥ הָרָ֖ע מִקִּרְבֶּֽךָ׃   פ
8 כִּ֣י יִפָּלֵא֩ מִמְּךָ֨ דָבָ֜ר לַמִּשְׁפָּ֗ט בֵּֽין־דָּ֨ם לְדָ֜ם בֵּֽין־דִּ֣ין לְדִ֗ין וּבֵ֥ין נֶ֙גַע֙ לָנֶ֔גַע דִּבְרֵ֥י רִיבֹ֖ת בִּשְׁעָרֶ֑יךָ וְקַמְתָּ֣ וְעָלִ֔יתָ אֶל־הַמָּק֔וֹם אֲשֶׁ֥ר יִבְחַ֛ר יְהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ בּֽוֹ׃ 9 וּבָאתָ֗ אֶל־הַכֹּהֲנִים֙ הַלְוִיִּ֔ם וְאֶל־הַשֹּׁפֵ֔ט אֲשֶׁ֥ר יִהְיֶ֖ה בַּיָּמִ֣ים הָהֵ֑ם וְדָרַשְׁתָּ֙ וְהִגִּ֣ידוּ לְךָ֔ אֵ֖ת דְּבַ֥ר הַמִּשְׁפָּֽט׃ 10 וְעָשִׂ֗יתָ עַל־פִּ֤י הַדָּבָר֙ אֲשֶׁ֣ר יַגִּ֣ידֽוּ לְךָ֔ מִן־הַמָּק֣וֹם הַה֔וּא אֲשֶׁ֖ר יִבְחַ֣ר יְהוָ֑ה וְשָׁמַרְתָּ֣ לַעֲשׂ֔וֹת כְּכֹ֖ל אֲשֶׁ֥ר יוֹרֽוּךָ׃ 11 עַל־פִּ֨י הַתּוֹרָ֜ה אֲשֶׁ֣ר יוֹר֗וּךָ וְעַל־הַמִּשְׁפָּ֛ט אֲשֶׁר־יֹאמְר֥וּ לְךָ֖ תַּעֲשֶׂ֑ה לֹ֣א תָס֗וּר מִן־הַדָּבָ֛ר אֲשֶׁר־יַגִּ֥ידֽוּ לְךָ֖ יָמִ֥ין וּשְׂמֹֽאל׃ 12 וְהָאִ֞ישׁ אֲשֶׁר־יַעֲשֶׂ֣ה בְזָד֗וֹן לְבִלְתִּ֨י שְׁמֹ֤עַ אֶל־הַכֹּהֵן֙ הָעֹמֵ֞ד לְשָׁ֤רֶת שָׁם֙ אֶת־יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֔יךָ א֖וֹ אֶל־הַשֹּׁפֵ֑ט וּמֵת֙ הָאִ֣ישׁ הַה֔וּא וּבִֽעַרְתָּ֥ הָרָ֖ע מִיִּשְׂרָאֵֽל׃ 13 וְכָל־הָעָ֖ם יִשְׁמְע֣וּ וְיִרָ֑אוּ וְלֹ֥א יְזִיד֖וּן עֽוֹד׃   ס 14 כִּֽי־תָבֹ֣א אֶל־הָאָ֗רֶץ אֲשֶׁ֨ר יְהוָ֤ה אֱלֹהֶ֙יךָ֙ נֹתֵ֣ן לָ֔ךְ וִֽירִשְׁתָּ֖הּ וְיָשַׁ֣בְתָּה בָּ֑הּ וְאָמַרְתָּ֗ אָשִׂ֤ימָה עָלַי֙ מֶ֔לֶךְ כְּכָל־הַגּוֹיִ֖ם אֲשֶׁ֥ר סְבִיבֹתָֽי׃ 15 שׂ֣וֹם תָּשִׂ֤ים עָלֶ֙יךָ֙ מֶ֔לֶךְ אֲשֶׁ֥ר יִבְחַ֛ר יְהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ בּ֑וֹ מִקֶּ֣רֶב אַחֶ֗יךָ תָּשִׂ֤ים עָלֶ֙יךָ֙ מֶ֔לֶךְ לֹ֣א תוּכַ֗ל לָתֵ֤ת עָלֶ֙יךָ֙ אִ֣ישׁ נָכְרִ֔י אֲשֶׁ֥ר לֹֽא־אָחִ֖יךָ הֽוּא׃ 16 רַק֮ לֹא־יַרְבֶּה־לּ֣וֹ סוּסִים֒ וְלֹֽא־יָשִׁ֤יב אֶת־הָעָם֙ מִצְרַ֔יְמָה לְמַ֖עַן הַרְבּ֣וֹת ס֑וּס וַֽיהוָה֙ אָמַ֣ר לָכֶ֔ם לֹ֣א תֹסִפ֗וּן לָשׁ֛וּב בַּדֶּ֥רֶךְ הַזֶּ֖ה עֽוֹד׃ 17 וְלֹ֤א יַרְבֶּה־לּוֹ֙ נָשִׁ֔ים וְלֹ֥א יָס֖וּר לְבָב֑וֹ וְכֶ֣סֶף וְזָהָ֔ב לֹ֥א יַרְבֶּה־לּ֖וֹ מְאֹֽד׃ 18 וְהָיָ֣ה כְשִׁבְתּ֔וֹ עַ֖ל כִּסֵּ֣א מַמְלַכְתּ֑וֹ וְכָ֨תַב ל֜וֹ אֶת־מִשְׁנֵ֨ה הַתּוֹרָ֤ה הַזֹּאת֙ עַל־סֵ֔פֶר מִלִּפְנֵ֥י הַכֹּהֲנִ֖ים הַלְוִיִּֽם׃ 19 וְהָיְתָ֣ה עִמּ֔וֹ וְקָ֥רָא ב֖וֹ כָּל־יְמֵ֣י חַיָּ֑יו לְמַ֣עַן יִלְמַ֗ד לְיִרְאָה֙ אֶת־יְהוָ֣ה אֱלֹהָ֔יו לִ֠שְׁמֹר אֶֽת־כָּל־דִּבְרֵ֞י הַתּוֹרָ֥ה הַזֹּ֛את וְאֶת־הַחֻקִּ֥ים הָאֵ֖לֶּה לַעֲשֹׂתָֽם׃ 20 לְבִלְתִּ֤י רוּם־לְבָבוֹ֙ מֵֽאֶחָ֔יו וּלְבִלְתִּ֛י ס֥וּר מִן־הַמִּצְוָ֖ה יָמִ֣ין וּשְׂמֹ֑אול לְמַעַן֩ יַאֲרִ֨יךְ יָמִ֧ים עַל־מַמְלַכְתּ֛וֹ ה֥וּא וּבָנָ֖יו בְּקֶ֥רֶב יִשְׂרָאֵֽל׃   ס