Yiddish
Hebrew
אידיש
1 היט אָףּ דעם חוֹדש אָבֿיבֿ, און זאָלסט מאַכן דעם קָרבן-פּסח צו יהוה דײַן גאָט, װאָרום אין חוֹדש אָבֿיבֿ האָט דיך יהוה דײַן גאָט אַרױסגעצױגן פֿון לאַנד מִצרַיִם, בײַ נאַכט. 2 און זאָלסט שלאַכטן דעם קָרבן-פּסח צו יהוה דײַן גאָט, פֿון שאָף אָדער פֿון רינדער, אין דעם אָרט װאָס גאָט װעט אױסדערװײלן צו מאַכן רוען זײַן נאָמען דאָרטן. 3 זאָלסט ניט עסן דערבײַ חמץ; זיבן טעג זאָלסטו עסן דערבײַ מצות, ברױט פֿון נױט, װאָרום אין געאײַל ביסטו אַרױסגעגאַנגען פֿון לאַנד מִצרַיִם; כּדי זאָלסט געדענקען דעם טאָג פֿון דײַן אַרױסגײן פֿון לאַנד מִצרַיִם, אַלע טעג פֿון דײַן לעבן. 4 און עס זאָל ניט געזען װערן בײַ דיר זױערטײג אין דײַן גאַנצן גבֿול זיבן טעג; און עס זאָל ניט איבערנעכטיקן ביז אין דער פֿרי פֿון דעם פֿלײש װאָס דו װעסט שלאַכטן אין אָװנט פֿון ערשטן טאָג. 5 טאָרסט ניט שלאַכטן דעם קָרבן-פּסח אין אײנעם פֿון דײַנע טױערן װאָס יהוה דײַן גאָט גיט דיר. 6 נײַערט אין דעם אָרט װאָס יהוה דײַן גאָט װעט אױסדערװײלן אױף צו מאַכן רוען זײַן נאָמען, דאָרטן זאָלסטו שלאַכטן דעם קָרבן-פּסח, אין אָװנט װי די זון גײט אונטער, אין דער צײַט פֿון דײַן אַרױסגײן פֿון מִצרַיִם. 7 און זאָלסט אים בראָטן און עסן אין דעם אָרט װאָס יהוה דײַן גאָט װעט אים אױסדערװײלן; און אין דער פֿרי זאָלסטו זיך אומקערן, און גײן צו דײַנע געצעלטן. 8 זעקס טעג זאָלסטו עסן מצות, און אױפֿן זיבעטן טאָג זאָל זײַן אַ הײליקע אײַנזאַמלונג צו יהוה דײַן גאָט; זאָלסט ניט טאָן קײן אַרבעט. 9 זיבן װאָכן זאָלסטו דיר צײלן; פֿון װען מע לאָזט אַראָפּ אַ שנײַדמעסער אױף דער תּבֿואה זאָלסטו אָנהײבן צײלן זיבן װאָכן. 10 און זאָלסט מאַכן דעם יָום-טובֿ פֿון שבֿועות צו יהוה דײַן גאָט, װי נאָך דער פֿרײַער גאָב פֿון דײַן האַנט, װאָס דו װעסט געבן, לױט װי יהוה דײַן גאָט װעט דיך בענטשן. 11 און זאָלסט זיך פֿרײען פֿאַר יהוה דײַן גאָט, דו, און דײַן זון און דײַן טאָכטער, און דײַן קנעכט און דײַן דינסט, און דער לֵוִי װאָס אין דײַנע טױערן, און דער פֿרעמדער, און דער יתום, און די אַלמנה, װאָס צװישן דיר – אין דעם אָרט װאָס יהוה דײַן גאָט װעט אױסדערװײלן צו מאַכן רוען זײַן נאָמען דאָרטן. 12 און זאָלסט געדענקען אַז אַ קנעכט ביסטו געװען אין מִצרַיִם, און זאָלסט אָפּהיטן און טאָן די דאָזיקע געזעצן.
13 דעם יָום-טובֿ פֿון סוכּות זאָלסטו דיר מאַכן זיבן טעג, װען דו זאַמלסט אײַן פֿון דײַן שײַער און פֿון דײַן קעלטער. 14 און זאָלסט זיך פֿרײען אין דײַן יָום-טובֿ, דו, און דײַן זון און דײַן טאָכטער, און דײַן קנעכט און דײַן דינסט, און דער לֵוִי, און דער פֿרעמדער, און דער יתום, און די אַלמנה, װאָס אין דײַנע טױערן. 15 זיבן טעג זאָלסטו האַלטן יָום-טובֿ צו יהוה דײַן גאָט אין דעם אָרט װאָס גאָט װעט אױסדערװײלן; װאָרום יהוה דײַן גאָט װעט דיך בענטשן אין דײַן גאַנצן אײַנקום, און אין יעטװעדער טואונג פֿון דײַנע הענט, און װעסט זײַן לױטער פֿרײלעך. 16 דרײַ מאָל אין יאָר זאָלן אַלע דײַנע מאַנספּאַרשױנען זיך װײַזן פֿאַר יהוה דײַן גאָט, אין דעם אָרט װאָס ער װעט אױסדערװײלן: אין דעם יָום-טובֿ פֿון מצות, און אין דעם יָום-טובֿ פֿון שבֿועות, און אין דעם יָום-טובֿ פֿון סוכּות; און מע זאָל זיך ניט װײַזן פֿאַר גאָט מיט לײדיקן; 17 איטלעכער לױט דער גאָב פֿון זײַן האַנט, װי נאָך דער מזל-ברכה פֿון יהוה דײַן גאָט, װאָס ער האָט דיר געגעבן. 18 ריכטער און אױפֿזעער זאָלסטו דיר מאַכן אין אַלע דײַנע טױערן, װאָס יהוה דײַן גאָט גיט דיר, לױט דײַנע שבֿטים; און זײ זאָלן משפּטן דאָס פֿאָלק מיט אַ גערעכטן משפּט. 19 זאָלסט ניט פֿאַרדרײען אַ משפּט; זאָלסט ניט דערקענען קײן פּנים, און ניט נעמען שוחד, װאָרום שוחד מאַכט בלינד די אױגן פֿון קלוגע, און פֿאַרקרימט די װערטער פֿון גערעכטע. 20 נאָך גערעכטיקײט, נאָך גערעכטיקײט זאָלסטו זיך יאָגן, כּדי זאָלסט לעבן און אַרבן דאָס לאַנד װאָס יהוה דײַן גאָט גיט דיר. 21 זאָלסט דיר ניט פֿלאַנצן אַ געצנבױם פֿון אַ שום האָלץ לעבן דעם מזבח פֿון יהוה דײַן גאָט, װאָס דו װעסט דיר מאַכן. 22 און זאָלסט דיר ניט אױפֿשטעלן אַ זײַלשטײן, װאָס יהוה דײַן גאָט האָט פֿײַנט.
עברית
1 שָׁמוֹר֙ אֶת־חֹ֣דֶשׁ הָאָבִ֔יב וְעָשִׂ֣יתָ פֶּ֔סַח לַיהוָ֖ה אֱלֹהֶ֑יךָ כִּ֞י בְּחֹ֣דֶשׁ הָֽאָבִ֗יב הוֹצִ֨יאֲךָ֜ יְהוָ֧ה אֱלֹהֶ֛יךָ מִמִּצְרַ֖יִם לָֽיְלָה׃ 2 וְזָבַ֥חְתָּ פֶּ֛סַח לַיהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ צֹ֣אן וּבָקָ֑ר בַּמָּקוֹם֙ אֲשֶׁר־יִבְחַ֣ר יְהוָ֔ה לְשַׁכֵּ֥ן שְׁמ֖וֹ שָֽׁם׃ 3 לֹא־תֹאכַ֤ל עָלָיו֙ חָמֵ֔ץ שִׁבְעַ֥ת יָמִ֛ים תֹּֽאכַל־עָלָ֥יו מַצּ֖וֹת לֶ֣חֶם עֹ֑נִי כִּ֣י בְחִפָּז֗וֹן יָצָ֙אתָ֙ מֵאֶ֣רֶץ מִצְרַ֔יִם לְמַ֣עַן תִּזְכֹּר֔ אֶת־י֤וֹם צֵֽאתְךָ֙ מֵאֶ֣רֶץ מִצְרַ֔יִם כֹּ֖ל יְמֵ֥י חַיֶּֽיךָ׃ 4 וְלֹֽא־יֵרָאֶ֨ה לְךָ֥ שְׂאֹ֛ר בְּכָל־גְּבֻלְךָ֖ שִׁבְעַ֣ת יָמִ֑ים וְלֹא־יָלִ֣ין מִן־הַבָּשָׂ֗ר אֲשֶׁ֨ר תִּזְבַּ֥ח בָּעֶ֛רֶב בַּיּ֥וֹם הָרִאשׁ֖וֹן לַבֹּֽקֶר׃ 5 לֹ֥א תוּכַ֖ל לִזְבֹּ֣חַ אֶת־הַפָּ֑סַח בְּאַחַ֣ד שְׁעָרֶ֔יךָ אֲשֶׁר־יְהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ נֹתֵ֥ן לָֽךְ׃ 6 כִּ֠י אִֽם־אֶל־הַמָּק֞וֹם אֲשֶׁר־יִבְחַ֨ר יְהוָ֤ה אֱלֹהֶ֙יךָ֙ לְשַׁכֵּ֣ן שְׁמ֔וֹ שָׁ֛ם תִּזְבַּ֥ח אֶת־הַפֶּ֖סַח בָּעָ֑רֶב כְּב֣וֹא הַשֶּׁ֔מֶשׁ מוֹעֵ֖ד צֵֽאתְךָ֥ מִמִּצְרָֽיִם׃ 7 וּבִשַּׁלְתָּ֙ וְאָ֣כַלְתָּ֔ בַּמָּק֕וֹם אֲשֶׁ֥ר יִבְחַ֛ר יְהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ בּ֑וֹ וּפָנִ֣יתָ בַבֹּ֔קֶר וְהָלַכְתָּ֖ לְאֹהָלֶֽיךָ׃ 8 שֵׁ֥שֶׁת יָמִ֖ים תֹּאכַ֣ל מַצּ֑וֹת וּבַיּ֣וֹם הַשְּׁבִיעִ֗י עֲצֶ֙רֶת֙ לַיהוָ֣ה אֱלֹהֶ֔יךָ לֹ֥א תַעֲשֶׂ֖ה מְלָאכָֽה׃   ס 9 שִׁבְעָ֥ה שָׁבֻעֹ֖ת תִּסְפָּר־לָ֑ךְ מֵהָחֵ֤ל חֶרְמֵשׁ֙ בַּקָּמָ֔ה תָּחֵ֣ל לִסְפֹּ֔ר שִׁבְעָ֖ה שָׁבֻעֽוֹת׃ 10 וְעָשִׂ֜יתָ חַ֤ג שָׁבֻעוֹת֙ לַיהוָ֣ה אֱלֹהֶ֔יךָ מִסַּ֛ת נִדְבַ֥ת יָדְךָ֖ אֲשֶׁ֣ר תִּתֵּ֑ן כַּאֲשֶׁ֥ר יְבָרֶכְךָ֖ יְהוָ֥ה אֱלֹהֶֽיךָ׃ 11 וְשָׂמַחְתָּ֞ לִפְנֵ֣י יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֗יךָ אַתָּ֨ה וּבִנְךָ֣ וּבִתֶּךָ֮ וְעַבְדְּךָ֣ וַאֲמָתֶךָ֒ וְהַלֵּוִי֙ אֲשֶׁ֣ר בִּשְׁעָרֶ֔יךָ וְהַגֵּ֛ר וְהַיָּת֥וֹם וְהָאַלְמָנָ֖ה אֲשֶׁ֣ר בְּקִרְבֶּ֑ךָ בַּמָּק֗וֹם אֲשֶׁ֤ר יִבְחַר֙ יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֔יךָ לְשַׁכֵּ֥ן שְׁמ֖וֹ שָֽׁם׃ 12 וְזָ֣כַרְתָּ֔ כִּי־עֶ֥בֶד הָיִ֖יתָ בְּמִצְרָ֑יִם וְשָׁמַרְתָּ֣ וְעָשִׂ֔יתָ אֶת־הֽ͏ַחֻקִּ֖ים הָאֵֽלֶּה׃   פ
13 חַ֧ג הַסֻּכֹּ֛ת תַּעֲשֶׂ֥ה לְךָ֖ שִׁבְעַ֣ת יָמִ֑ים בְּאָ֨סְפְּךָ֔ מִֽגָּרְנְךָ֖ וּמִיִּקְבֶֽךָ׃ 14 וְשָׂמַחְתָּ֖ בְּחַגֶּ֑ךָ אַתָּ֨ה וּבִנְךָ֤ וּבִתֶּ֙ךָ֙ וְעַבְדְּךָ֣ וַאֲמָתֶ֔ךָ וְהַלֵּוִ֗י וְהַגֵּ֛ר וְהַיָּת֥וֹם וְהָאַלְמָנָ֖ה אֲשֶׁ֥ר בִּשְׁעָרֶֽיךָ׃ 15 שִׁבְעַ֣ת יָמִ֗ים תָּחֹג֙ לַיהוָ֣ה אֱלֹהֶ֔יךָ בַּמָּק֖וֹם אֲשֶׁר־יִבְחַ֣ר יְהוָ֑ה כִּ֣י יְבָרֶכְךָ֞ יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֗יךָ בְּכֹ֤ל תְּבוּאָֽתְךָ֙ וּבְכֹל֙ מַעֲשֵׂ֣ה יָדֶ֔יךָ וְהָיִ֖יתָ אַ֥ךְ שָׂמֵֽחַ׃ 16 שָׁל֣וֹשׁ פְּעָמִ֣ים בַּשָּׁנָ֡ה יֵרָאֶ֨ה כָל־זְכוּרְךָ֜ אֶת־פְּנֵ֣י יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֗יךָ בַּמָּקוֹם֙ אֲשֶׁ֣ר יִבְחָ֔ר בְּחַ֧ג הַמַּצּ֛וֹת וּבְחַ֥ג הַשָּׁבֻע֖וֹת וּבְחַ֣ג הַסֻּכּ֑וֹת וְלֹ֧א יֵרָאֶ֛ה אֶת־פְּנֵ֥י יְהוָ֖ה רֵיקָֽם׃ 17 אִ֖ישׁ כְּמַתְּנַ֣ת יָד֑וֹ כְּבִרְכַּ֛ת יְהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ אֲשֶׁ֥ר נָֽתַן־לָֽךְ׃   ס 18 שֹׁפְטִ֣ים וְשֹֽׁטְרִ֗ים תִּֽתֶּן־לְךָ֙ בְּכָל־שְׁעָרֶ֔יךָ אֲשֶׁ֨ר יְהוָ֧ה אֱלֹהֶ֛יךָ נֹתֵ֥ן לְךָ֖ לִשְׁבָטֶ֑יךָ וְשָׁפְט֥וּ אֶת־הָעָ֖ם מִשְׁפַּט־צֶֽדֶק׃ 19 לֹא־תַטֶּ֣ה מִשְׁפָּ֔ט לֹ֥א תַכִּ֖יר פָּנִ֑ים וְלֹא־תִקַּ֣ח שֹׁ֔חַד כִּ֣י הַשֹּׁ֗חַד יְעַוֵּר֙ עֵינֵ֣י חֲכָמִ֔ים וִֽיסַלֵּ֖ף דִּבְרֵ֥י צַדִּיקִֽם׃ 20 צֶ֥דֶק צֶ֖דֶק תִּרְדֹּ֑ף לְמַ֤עַן תִּֽחְיֶה֙ וְיָרַשְׁתָּ֣ אֶת־הָאָ֔רֶץ אֲשֶׁר־יְהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ נֹתֵ֥ן לָֽךְ׃   ס 21 לֹֽא־תִטַּ֥ע לְךָ֛ אֲשֵׁרָ֖ה כָּל־עֵ֑ץ אֵ֗צֶל מִזְבַּ֛ח יְהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ אֲשֶׁ֥ר תַּעֲשֶׂה־לָּֽךְ׃   ס 22 וְלֹֽא־תָקִ֥ים לְךָ֖ מַצֵּבָ֑ה אֲשֶׁ֥ר שָׂנֵ֖א יְהוָ֥ה אֱלֹהֶֽיךָ׃   ס