Yiddish
Hebrew
אידיש
1 דאָס זײַנען די חוקים און די געזעצן װאָס איר זאָלט היטן צו טאָן אין דעם לאַנד װאָס יהוה דער גאָט פֿון דײַנע עלטערן האָט דיר געגעבן, עס צו אַרבן, אַלע טעג װאָס איר לעבט אױף דער ערד. 2 אונטערברענגען זאָלט איר אונטערברענגען אַלע ערטער װאָס די פֿעלקער װאָס איר ירשעט זײ האָבן דאָרטן געדינט זײערע געטער, אױף די הױכע בערג, און אױף די בערגלעך, און אונטער יעטװעדער צװײַגהאַפֿטיקן בױם. 3 און איר זאָלט אײַנװאַרפֿן זײערע מזבכות, און צעברעכן זײערע זײַלשטײנער, און זײערע געצנבײמער זאָלט איר פֿאַרברענען אין פֿײַער, און זײערע געשניצטע געטער זאָלט איר אָפּהאַקן, און איר זאָלט אונטערברענגען זײער נאָמען פֿון יענעם אָרט. 4 איר זאָלט ניט טאָן אַזױ װי זײ, צו יהוה אײַער גאָט. 5 נײַערט צו דעם אָרט װאָס יהוה אײַער גאָט װעט אױסדערװײלן פֿון אַלע אײַערע שבֿטים צו טאָן זײַן נאָמען דאָרטן – צו זײַן רוּונג זאָלט איר אײַך װענדן, און אַהין זאָלט איר גײן. 6 און אַהין זאָלט איר ברענגען אײַערע בראַנדאָפּפֿער און אײַערע שלאַכטאָפּפֿער, און אײַערע מעשׂרס, און די אָפּשײדונג פֿון אײַער האַנט, און אײַערע נדרים, און אײַערע פֿרײַװיליקע גאָבן, און די ערשטלינגען פֿון אײַערע רינדער און אײַערע שאָף. 7 און איר זאָלט דאָרטן עסן פֿאַר יהוה אײַער גאָט, און זיך פֿרײען מיט דעם גאַנצן אױפֿטו פֿון אײַער האַנט, איר און אײַערע הױזגעזינטן, לױט װי יהוה דײַן גאָט האָט דיך געבענטשט. 8 איר זאָלט ניט טאָן אַזױ װי אַלץ װאָס מיר טוען דאָ הײַנט, איטלעכער אַלץ װאָס איז רעכטפֿאַרטיק אין זײַנע אױגן; 9 װאָרום איר זײַט ביז אַצונד ניט געקומען צו דער רו און צו דער אַרבונג װאָס יהוה דײַן גאָט גיט דיר. 10 אָבער אַז איר װעט אַריבערגײן דעם יַרדן, און איר װעט זיך באַזעצן אין דעם לאַנד װאָס יהוה אײַער גאָט מאַכט אײַך אַרבן, און ער װעט אײַך באַרוען פֿון אַלע אײַערע פֿײַנט פֿון רונד אַרום, און איר װעט זיצן אין זיכערקײט, 11 זאָל זײַן: דער אָרט װאָס יהוה אײַער גאָט װעט אים אױסדערװײלן צו מאַכן רוען זײַן נאָמען דאָרטן, אַהין זאָלט איר ברענגען אַלץ װאָס איך באַפֿעל אײַך: אײַערע בראַנדאָפּפֿער און אײַערע שלאַכטאָפּפֿער, אײַערע מעשׂרס, און די אָפּשײדונג פֿון אײַער האַנט, און אַלע אײַערע געקליבענע נדרים װאָס איר װעט מנדר זײַן צו גאָט. 12 און איר זאָלט זיך פֿרײען פֿאַר יהוה אײַער גאָט, איר, און אײַערע זין און אײַערע טעכטער, און אײַערע קנעכט און אײַערע דינסטן, און דער לֵוִי װאָס אין אײַערע טױערן; װאָרום ער האָט ניט קײן חלק און קײן נחלה בײַ אײַך. 13 היט דיך, זאָלסט ניט אױפֿברענגען דײַנע בראַנדאָפּפֿער אין איטלעכן אָרט װאָס דו װעסט זען; 14 נײַערט אין דעם אָרט װאָס גאָט װעט אױסדערװײלן אין אײנעם פֿון דײַנע שבֿטים, דאָרטן זאָלסטו אױפֿברענגען דײַנע בראַנדאָפּפֿער, און דאָרטן זאָלסטו טאָן אַלץ װאָס איך באַפֿעל דיר. 15 אָבער מעגסט װיפֿיל דײַן האַרץ געלוסט שלאַכטן און עסן פֿלײש אין אַלע דײַנע טױערן, װי נאָך דער מזל-ברכה פֿון יהוה דײַן גאָט װאָס ער האָט דיר געגעבן; דער אומרײנער אַזױ װי דער רײנער מעג עס עסן, אַזױ װי אַ הירש און װי אַ הינד. 16 נאָר דאָס בלוט זאָלט איר ניט עסן; אױף דער ערד זאָלסטו עס אױסגיסן אַזױ װי װאַסער. 17 טאָרסט ניט עסן אין דײַנע טױערן דעם מעשׂר פֿון דײַן תּבֿואה און דײַן װײַן און דײַן אײל, און די ערשטלינגען פֿון דײַנע רינדער און דײַנע שאָף, און אַלע נדרים װאָס דו װעסט מנדר זײַן, און דײַנע פֿרײַװיליקע גאָבן, און די אָפּשײדונג פֿון דײַן האַנט; 18 נײַערט פֿאַר יהוה דײַן גאָט זאָלסטו עס עסן, אין דעם אָרט װאָס יהוה דײַן גאָט װעט אים אױסדערװײלן, דו, און דײַן זון און דײַן טאָכטער, און דײַן קנעכט און דײַן דינסט, און דער לֵוִי װאָס אין דײַנע טױערן. און זאָלסט זיך פֿרײען פֿאַר יהוה דײַן גאָט מיט דעם גאַנצן אױפֿטו פֿון דײַן האַנט. 19 היט דיך, זאָלסט ניט פֿאַרלאָזן דעם לֵוִי, אַלע טעג אױף דײַן לאַנד. 20 אַז יהוה דײַן גאָט װעט דערברײטערן דײַן געמאַרק, אַזױ װי ער האָט דיר צוגעזאָגט, און װעסט זאָגן: לאָמיך עסן פֿלײש, װײַל דײַן האַרץ װעט געלוסטן צו עסן פֿלײש, מעגסטו עסן פֿלײש װיפֿיל דײַן האַרץ געלוסט. 21 אױב עס װעט זײַן װײַט פֿון דיר דער אָרט װאָס יהוה דײַן גאָט װעט אױסדערװײלן צו טאָן זײַן נאָמען דאָרטן, זאָלסטו שלאַכטן פֿון דײַנע רינדער און פֿון דײַנע שאָף װאָס גאָט האָט דיר געגעבן, אַזױ װי איך האָב דיר באַפֿױלן, און עסן אין דײַנע טױערן װיפֿיל דײַן האַרץ געלוסט. 22 אָבער װי מע עסט אַ הירש און אַ הינד, אַזױ זאָלסטו עס עסן; דער אומרײנער אין אײנעם מיטן רײנעם מעג עס עסן. 23 נאָר זײַ פֿעסט ניט צו עסן דאָס בלוט, װאָרום דאָס בלוט איז דאָס לעבן, און טאָרסט ניט עסן דאָס לעבן מיטן פֿלײש. 24 זאָלסט עס ניט עסן; אױף דער ערד זאָלסטו עס אױסגיסן אַזױ װי װאַסער. 25 זאָלסט עס ניט עסן, כּדי עס זאָל גוט זײַן דיר און דײַנע קינדער נאָך דיר, אַז דו װעסט טאָן װאָס איז רעכטפֿאַרטיק אין די אױגן פֿון גאָט. 26 נאָר דײַנע געהײליקטע זאַכן װאָס װעלן זײַן בײַ דיר, און דײַנע נדרים, זאָלסטו נעמען און גײן צו דעם אָרט װאָס גאָט װעט אױסדערװײלן; 27 און זאָלסט מאַכן דײַנע בראַנדאָפּפֿער, דאָס פֿלײש און דאָס בלוט, אױף דעם מזבח פֿון יהוה דײַן גאָט; און דאָס בלוט פֿון דײַנע שלאַכטאָפּפֿער זאָל אױסגעגאָסן װערן אױף דעם מזבח פֿון גאָט דײַן האַר, און דאָס פֿלײש זאָלסטו עסן. 28 היט און זאָלסט געהאָרכן אַלע די דאָזיקע װערטער װאָס איך באַפֿעל דיר, כּדי עס זאָל גוט זײַן דיר און דײַנע קינדער נאָך דיר ביז אײביק, אַז דו װעסט טאָן װאָס איז גוט און רעכטפֿאַרטיק אין די אױגן פֿון יהוה דײַן גאָט. 29 אַז יהוה דײַן גאָט װעט פֿאַרשנײַדן די פֿעלקער װאָס דו קוסמט אַהין, זײ צו פֿאַרטרײַבן פֿון פֿאַר דיר, און װעסט זײ ירשען, און זיך באַזעצן אין זײער לאַנד, 30 היט דיך, זאָלסט ניט געשטרױכלט װערן זײ נאָכצוטאָן, נאָכדעם װי זײ װעלן פֿאַרטיליקט װערן פֿון פֿאַר דיר, און זאָלסט ניט נאָכפֿרעגן נאָך זײערע געטער, אַזױ צו זאָגן: װי פֿלעגן די דאָדאָזיקע פֿעלקער דינען זײערע געטער? טאָ לאָמיך אױך אַזױ טאָן. 31 זאָלסט ניט טאָן אַזױ צו יהוה דײַן גאָט; װאָרום יעטװעדער אומװערדיקײט פֿון יהוה, װאָס ער האָט פֿײַנט, האָבן זײ געטאָן צו זײערע געטער; װאָרום אַפֿילו זײערע זין און זײערע טעכטער פֿאַרברענען זײ אין פֿײַער צו זײערע געטער.
עברית
1 אֵ֠לֶּה הֽ͏ַחֻקִּ֣ים וְהַמִּשְׁפָּטִים֮ אֲשֶׁ֣ר תִּשְׁמְר֣וּן לַעֲשׂוֹת֒ בָּאָ֕רֶץ אֲשֶׁר֩ נָתַ֨ן יְהוָ֜ה אֱלֹהֵ֧י אֲבֹתֶ֛יךָ לְךָ֖ לְרִשְׁתָּ֑הּ כָּל־הַיָּמִ֔ים אֲשֶׁר־אַתֶּ֥ם חַיִּ֖ים עַל־הָאֲדָמָֽה׃ 2 אַבֵּ֣ד תְּ֠אַבְּדוּן אֶֽת־כָּל־הַמְּקֹמ֞וֹת אֲשֶׁ֧ר עָֽבְדוּ־שָׁ֣ם הַגּוֹיִ֗ם אֲשֶׁ֥ר אַתֶּ֛ם יֹרְשִׁ֥ים אֹתָ֖ם אֶת־אֱלֹהֵיהֶ֑ם עַל־הֶהָרִ֤ים הָֽרָמִים֙ וְעַל־הַגְּבָע֔וֹת וְתַ֖חַת כָּל־עֵ֥ץ רַעֲנָן׃ 3 וְנִתַּצְתֶּ֣ם אֶת־מִזְבּחֹתָ֗ם וְשִׁבַּרְתֶּם֙ אֶת־מַצֵּ֣בֹתָ֔ם וַאֲשֵֽׁרֵיהֶם֙ תִּשְׂרְפ֣וּן בָּאֵ֔שׁ וּפְסִילֵ֥י אֱלֹֽהֵיהֶ֖ם תְּגַדֵּע֑וּן וְאִבַּדְתֶּ֣ם אֶת־שְׁמָ֔ם מִן־הַמָּק֖וֹם הַהֽוּא׃ 4 לֹֽא־תַעֲשׂ֣וּן כֵּ֔ן לַיהוָ֖ה אֱלֹהֵיכֶֽם׃ 5 כִּ֠י אִֽם־אֶל־הַמָּק֞וֹם אֲשֶׁר־יִבְחַ֨ר יְהוָ֤ה אֱלֹֽהֵיכֶם֙ מִכָּל־שִׁבְטֵיכֶ֔ם לָשׂ֥וּם אֶת־שְׁמ֖וֹ שָׁ֑ם לְשִׁכְנ֥וֹ תִדְרְשׁ֖וּ וּבָ֥אתָ שָֽׁמָּה׃ 6 וַהֲבֵאתֶ֣ם שָׁ֗מָּה עֹלֹֽתֵיכֶם֙ וְזִבְחֵיכֶ֔ם וְאֵת֙ מַעְשְׂרֹ֣תֵיכֶ֔ם וְאֵ֖ת תְּרוּמַ֣ת יֶדְכֶ֑ם וְנִדְרֵיכֶם֙ וְנִדְבֹ֣תֵיכֶ֔ם וּבְכֹרֹ֥ת בְּקַרְכֶ֖ם וְצֹאנְכֶֽם׃ 7 וַאֲכַלְתֶּם־שָׁ֗ם לִפְנֵי֙ יְהוָ֣ה אֱלֹֽהֵיכֶ֔ם וּשְׂמַחְתֶּ֗ם בְּכֹל֙ מִשְׁלַ֣ח יֶדְכֶ֔ם אַתֶּ֖ם וּבָתֵּיכֶ֑ם אֲשֶׁ֥ר בֵּֽרַכְךָ֖ יְהוָ֥ה אֱלֹהֶֽיךָ׃ 8 לֹ֣א תַעֲשׂ֔וּן כְּ֠כֹל אֲשֶׁ֨ר אֲנַ֧חְנוּ עֹשִׂ֛ים פֹּ֖ה הַיּ֑וֹם אִ֖ישׁ כָּל־הַיָּשָׁ֥ר בְּעֵינָֽיו׃ 9 כִּ֥י לֹא־בָּאתֶ֖ם עַד־עָ֑תָּה אֶל־הַמְּנוּחָה֙ וְאֶל־הֽ͏ַנַּחֲלָ֔ה אֲשֶׁר־יְהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ נֹתֵ֥ן לָֽךְ׃ 10 וַעֲבַרְתֶּם֮ אֶת־הַיַּרְדֵּן֒ וִֽישַׁבְתֶּ֣ם בָּאָ֔רֶץ אֲשֶׁר־יְהוָ֥ה אֱלֹהֵיכֶ֖ם מַנְחִ֣יל אֶתְכֶ֑ם וְהֵנִ֨יחַ לָכֶ֧ם מִכָּל־אֹיְבֵיכֶ֛ם מִסָּבִ֖יב וִֽישַׁבְתֶּם־בֶּֽטַח׃ 11 וְהָיָ֣ה הַמָּק֗וֹם אֲשֶׁר־יִבְחַר֩ יְהוָ֨ה אֱלֹהֵיכֶ֥ם בּוֹ֙ לְשַׁכֵּ֤ן שְׁמוֹ֙ שָׁ֔ם שָׁ֣מָּה תָבִ֔יאוּ אֵ֛ת כָּל־אֲשֶׁ֥ר אָנֹכִ֖י מְצַוֶּ֣ה אֶתְכֶ֑ם עוֹלֹתֵיכֶ֣ם וְזִבְחֵיכֶ֗ם מַעְשְׂרֹֽתֵיכֶם֙ וּתְרֻמַ֣ת יֶדְכֶ֔ם וְכֹל֙ מִבְחַ֣ר נִדְרֵיכֶ֔ם אֲשֶׁ֥ר תִּדְּר֖וּ לַֽיהוָֽה׃ 12 וּשְׂמַחְתֶּ֗ם לִפְנֵי֮ יְהוָ֣ה אֱלֹֽהֵיכֶם֒ אַתֶּ֗ם וּבְנֵיכֶם֙ וּבְנֹ֣תֵיכֶ֔ם וְעַבְדֵיכֶ֖ם וְאַמְהֹתֵיכֶ֑ם וְהַלֵּוִי֙ אֲשֶׁ֣ר בְּשֽׁ͏ַעֲרֵיכֶ֔ם כִּ֣י אֵ֥ין ל֛וֹ חֵ֥לֶק וְנַחֲלָ֖ה אִתְּכֶֽם׃ 13 הִשָּׁ֣מֶר לְךָ֔ פֶּֽן־תַּעֲלֶ֖ה עֹלֹתֶ֑יךָ בְּכָל־מָק֖וֹם אֲשֶׁ֥ר תִּרְאֶֽה׃ 14 כִּ֣י אִם־בַּמָּק֞וֹם אֲשֶׁר־יִבְחַ֤ר יְהוָה֙ בְּאַחַ֣ד שְׁבָטֶ֔יךָ שָׁ֖ם תַּעֲלֶ֣ה עֹלֹתֶ֑יךָ וְשָׁ֣ם תַּעֲשֶׂ֔ה כֹּ֛ל אֲשֶׁ֥ר אָנֹכִ֖י מְצַוֶּֽךָּ׃ 15 רַק֩ בְּכָל־אַוַּ֨ת נַפְשְׁךָ֜ תִּזְבַּ֣ח וְאָכַלְתָּ֣ בָשָׂ֗ר כְּבִרְכַּ֨ת יְהוָ֧ה אֱלֹהֶ֛יךָ אֲשֶׁ֥ר נָֽתַן־לְךָ֖ בְּכָל־שְׁעָרֶ֑יךָ הַטָּמֵ֤א וְהַטָּהוֹר֙ יֹאכְלֶ֔נּוּ כַּצְּבִ֖י וְכָאַיָּֽל׃ 16 רַ֥ק הַדָּ֖ם לֹ֣א תֹאכֵ֑לוּ עַל־הָאָ֥רֶץ תִּשְׁפְּכֶ֖נּוּ כַּמָּֽיִם׃ 17 לֹֽא־תוּכַ֞ל לֶאֱכֹ֣ל בִּשְׁעָרֶ֗יךָ מַעְשַׂ֤ר דְּגָֽנְךָ֙ וְתִֽירֹשְׁךָ֣ וְיִצְהָרֶ֔ךָ וּבְכֹרֹ֥ת בְּקָרְךָ֖ וְצֹאנֶ֑ךָ וְכָל־נְדָרֶ֙יךָ֙ אֲשֶׁ֣ר תִּדֹּ֔ר וְנִדְבֹתֶ֖יךָ וּתְרוּמַ֥ת יָדֶֽךָ׃ 18 כִּ֡י אִם־לִפְנֵי֩ יְהוָ֨ה אֱלֹהֶ֜יךָ תֹּאכְלֶ֗נּוּ בַּמָּקוֹם֙ אֲשֶׁ֨ר יִבְחַ֜ר יְהוָ֣ה אֱלֹהֶיךָ֮ בּוֹ֒ אַתָּ֨ה וּבִנְךָ֤ וּבִתֶּ֙ךָ֙ וְעַבְדְּךָ֣ וַאֲמָתֶ֔ךָ וְהַלֵּוִ֖י אֲשֶׁ֣ר בִּשְׁעָרֶ֑יךָ וְשָׂמַחְתָּ֗ לִפְנֵי֙ יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֔יךָ בְּכֹ֖ל מִשְׁלַ֥ח יָדֶֽךָ׃ 19 הִשָּׁ֣מֶר לְךָ֔ פֶּֽן־תַּעֲזֹ֖ב אֶת־הַלֵּוִ֑י כָּל־יָמֶ֖יךָ עַל־אַדְמָתֶֽךָ׃   ס 20 כִּֽי־יַרְחִיב֩ יְהוָ֨ה אֱלֹהֶ֥יךָ אֶֽת־גְּבֽוּלְךָ֮ כַּאֲשֶׁ֣ר דִּבֶּר־לָךְ֒ וְאָמַרְתָּ֙ אֹכְלָ֣ה בָשָׂ֔ר כִּֽי־תְאַוֶּ֥ה נַפְשְׁךָ֖ לֶאֱכֹ֣ל בָּשָׂ֑ר בְּכָל־אַוַּ֥ת נַפְשְׁךָ֖ תֹּאכַ֥ל בָּשָֽׂר׃ 21 כִּֽי־יִרְחַ֨ק מִמְּךָ֜ הַמָּק֗וֹם אֲשֶׁ֨ר יִבְחַ֜ר יְהוָ֣ה אֱלֹהֶיךָ֮ לָשׂ֣וּם שְׁמ֣וֹ שָׁם֒ וְזָבַחְתָּ֞ מִבְּקָרְךָ֣ וּמִצֹּֽאנְךָ֗ אֲשֶׁ֨ר נָתַ֤ן יְהוָה֙ לְךָ֔ כַּאֲשֶׁ֖ר צִוִּיתִ֑ךָ וְאָֽכַלְתָּ֙ בִּשְׁעָרֶ֔יךָ בְּכֹ֖ל אַוַּ֥ת נַפְשֶֽׁךָ׃ 22 אַ֗ךְ כַּאֲשֶׁ֨ר יֵאָכֵ֤ל אֶֽת־הַצְּבִי֙ וְאֶת־הָ֣אַיָּ֔ל כֵּ֖ן תֹּאכְלֶ֑נּוּ הַטָּמֵא֙ וְהַטָּה֔וֹר יַחְדָּ֖ו יֹאכְלֶֽנּוּ׃ 23 רַ֣ק חֲזַ֗ק לְבִלְתִּי֙ אֲכֹ֣ל הַדָּ֔ם כִּ֥י הַדָּ֖ם ה֣וּא הַנָּ֑פֶשׁ וְלֹא־תֹאכַ֥ל הַנֶּ֖פֶשׁ עִם־הַבָּשָֽׂר׃ 24 לֹ֖א תֹּאכְלֶ֑נּוּ עַל־הָאָ֥רֶץ תִּשְׁפְּכֶ֖נּוּ כַּמָּֽיִם׃ 25 לֹ֖א תֹּאכְלֶ֑נּוּ לְמַ֨עַן יִיטַ֤ב לְךָ֙ וּלְבָנֶ֣יךָ אַחֲרֶ֔יךָ כִּֽי־תַעֲשֶׂ֥ה הַיָּשָׁ֖ר בְּעֵינֵ֥י יְהוָֽה׃ 26 רַ֧ק קֽ͏ָדָשֶׁ֛יךָ אֲשֶׁר־יִהְי֥וּ לְךָ֖ וּנְדָרֶ֑יךָ תִּשָּׂ֣א וּבָ֔אתָ אֶל־הַמָּק֖וֹם אֲשֶׁר־יִבְחַ֥ר יְהוָֽה׃ 27 וְעָשִׂ֤יתָ עֹלֹתֶ֙יךָ֙ הַבָּשָׂ֣ר וְהַדָּ֔ם עַל־מִזְבַּ֖ח יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֑יךָ וְדַם־זְבָחֶ֗יךָ יִשָּׁפֵךְ֙ עַל־מִזְבַּח֙ יְהוָ֣ה אֱלֹהֶ֔יךָ וְהַבָּשָׂ֖ר תֹּאכֵֽל׃ 28 שְׁמֹ֣ר וְשָׁמַעְתָּ֗ אֵ֚ת כָּל־הַדְּבָרִ֣ים הָאֵ֔לֶּה אֲשֶׁ֥ר אָנֹכִ֖י מְצַוֶּ֑ךָּ לְמַעַן֩ יִיטַ֨ב לְךָ֜ וּלְבָנֶ֤יךָ אַחֲרֶ֙יךָ֙ עַד־עוֹלָ֔ם כִּ֤י תַעֲשֶׂה֙ הַטּ֣וֹב וְהַיָּשָׁ֔ר בְּעֵינֵ֖י יְהוָ֥ה אֱלֹהֶֽיךָ׃   ס 29 כִּֽי־יַכְרִית֩ יְהוָ֨ה אֱלֹהֶ֜יךָ אֶת־הַגּוֹיִ֗ם אֲשֶׁ֨ר אַתָּ֥ה בָא־שָׁ֛מָּה לָרֶ֥שֶׁת אוֹתָ֖ם מִפָּנֶ֑יךָ וְיָרַשְׁתָּ֣ אֹתָ֔ם וְיָשַׁבְתָּ֖ בְּאַרְצָֽם׃ 30 הִשָּׁ֣מֶר לְךָ֗ פֶּן־תִּנָּקֵשׁ֙ אַחֲרֵיהֶ֔ם אַחֲרֵ֖י הִשָּׁמְדָ֣ם מִפָּנֶ֑יךָ וּפֶן־תִּדְרֹ֨שׁ לֵֽאלֹהֵיהֶ֜ם לֵאמֹ֗ר אֵיכָ֨ה יַעַבְד֜וּ הַגּוֹיִ֤ם הָאֵ֙לֶּה֙ אֶת־אֱלֹ֣הֵיהֶ֔ם וְאֶעֱשֶׂה־כֵּ֖ן גַּם־אָֽנִי׃ 31 לֹא־תַעֲשֶׂ֣ה כֵ֔ן לַיהוָ֖ה אֱלֹהֶ֑יךָ כִּי֩ כָּל־תּוֹעֲבַ֨ת יְהוָ֜ה אֲשֶׁ֣ר שָׂנֵ֗א עָשׂוּ֙ לֵאלֹ֣הֵיהֶ֔ם כִּ֣י גַ֤ם אֶת־בְּנֵיהֶם֙ וְאֶת־בְּנֹ֣תֵיהֶ֔ם יִשְׂרְפ֥וּ בָאֵ֖שׁ לֵֽאלֹהֵיהֶֽם׃