Yiddish
Hebrew
אידיש
1 האָבן גענענט די טעכטער פֿון צלָפֿחָד דעם זון פֿון חֵפֿר, דעם זון פֿון גִלעָד, דעם זון פֿון מָכיר, דעם זון פֿון מנשהן, פֿון די משפּחות פֿון מנשה, יוֹספֿס זון – און דאָס זײַנען געװען די נעמען פֿון זײַנע טעכטער: מַחלָה, נוֹעָה, און חָגלָה, און מִלכָּה, און תִּרצָה – 2 און זײ האָבן זיך געשטעלט פֿאַר משהן און פֿאַר אֶלעָזָר דעם כֹּהן, און פֿאַר די פֿירשטן און דער גאַנצער עדה, בײַם אײַנגאַנג פֿון אוֹהל-מוֹעד, אַזױ צו זאָגן: 3 אונדזער פֿאָטער איז געשטאָרבן אין דער מדבר, און ער איז ניט געװען צװישן דעם געזעמל װאָס האָט זיך אײַנגעזאַמלט אַקעגן גאָט אין קֹרַחס געזעמל, נײַערט אין זײַן אײגענער זינד איז ער געשטאָרבן; און קײן זין האָט ער ניט געהאַט. 4 פֿאַר װאָס זאָל געמינערט װערן דער נאָמען פֿון אונדזער פֿאָטער פֿון צװישן זײַן משפּחה, װײַל ער האָט ניט קײן זון? גיב אונדז אַן אײגנטום צװישן די ברידער פֿון אונדזער פֿאָטער. 5 האָט משה געבראַכט זײער משפּט פֿאַר גאָט. 6 און גאָט האָט געזאָגט צו משהן, אַזױ צו זאָגן: 7 גערעכט טענהן די טעכטער פֿון צלָפֿחָדן: געבן זאָלסטו זײ געבן אַן אײגנטום פֿון אַ נחלה צװישן די ברידער פֿון זײער פֿאָטער, און זאָלסט מאַכן איבערגײן די נחלה פֿון זײער פֿאָטער צו זײ. 8 און צו די קינדער פֿון ישׂראל זאָלסטו רעדן, אַזױ צו זאָגן: אַז אַ מאַן װעט שטאַרבן, און ער האָט ניט קײן זון, זאָלט איר מאַכן איבערגײן זײַן נחלה צו זײַן טאָכטער. 9 און אױב ער האָט ניט קײן טאָכטער, זאָלט איר געבן זײַן נחלה צו זײַנע ברידער. 10 און אױב ער האָט ניט קײן ברידער, זאָלט איר געבן זײַן נחלה צו די ברידער פֿון זײַן פֿאָטער. 11 און אױב זײַן פֿאָטער האָט ניט קײן ברידער, זאָלט איר געבן זײַן נחלה צו זײַן נענטסטן קרובֿ פֿון זײַן משפּחה, און ער זאָל זי ירשען. און דאָס זאָל זײַן די קינדער פֿון ישׂראל פֿאַר אַ רעכט-געזעץ, אַזױ װי גאָט האָט באַפֿױלן משהן. 12 און גאָט האָט געזאָגט צו משהן: גײ אַרױף אױף דעם דאָזיקן באַרג עַבֿרים, און קוק אָן דאָס לאַנד, װאָס איך האָב געגעבן צו די קינדער פֿון ישׂראל. 13 און אַז דו װעסט עס האָבן אָנגעקוקט, װעסט דו אױך אײַנגעזאַמלט װערן צו דײַן פֿאָלק, אַזױ װי דײַן ברודער אַהרן איז אײַנגעזאַמלט געװאָרן. 14 אַזױ װי איר האָט װידערשפּעניקט מײַן באַפֿעל, אין מדבר צִן בײַ דעם קריג פֿון דער עדה, מיך צו הײליקן בײַם װאַסער פֿאַר זײערע אױגן. דאָס איז דאָס װאַסער פֿון מריבֿת-קָדֵש אין מדבר צִן.
15 האָט משה גערעדט צו גאָט, אַזױ צו זאָגן: 16 זאָל יהוה דער גאָט פֿון די גײַסטער פֿון אַלע באַשעפֿענישן אױפֿזעצן אַ מאַן איבער דער עדה, 17 װאָס זאָל אַרױסגײן זײ פֿאַרױס, און װאָס זאָל אַרײַנקומען זײ פֿאַרױס, און װאָס זאָל זײ אַרױספֿירן, און װאָס זאָל זײ אַרײַנברענגען, כּדי די עדה פֿון גאָט זאָל ניט זײַן אַזױ װי שאָף װאָס האָבן ניט קײן פּאַסטוך. 18 האָט גאָט געזאָגט צו משהן: נעם דיר יהוֹשועַ דעם זון פֿון נון, אַ מאַן װאָס אין אים איז דאָ גײַסט, און זאָלסט אָנלענען דײַן האַנט אױף אים. 19 און זאָלסט אים שטעלן פֿאַר אֶלעָזָר דעם כֹּהן, און פֿאַר דער גאַנצער עדה, און זאָלסט אים איבערגעבן דײַן צַװָאֶה פֿאַר זײערע אױגן. 20 און זאָלסט אַרױפֿטאָן פֿון דײַן גלאַנץ אױף אים, כּדי די גאַנצע עדה פֿון די קינדער פֿון ישׂראל זאָלן געהאָרכן. 21 און ער זאָל שטײן פֿאַר אֶלעָזָר דעם כֹּהן, און ער װעט פֿרעגן פֿאַר אים דעם באַשײד פֿון די אורים פֿאַר גאָט. לױט זײַן מױל זאָלן זײ אַרױסגײן, און לױט זײַן מױל זאָלן זײ אַרײַנקומען, ער און גאַנץ ישׂראל מיט אים – די גאַנצע עדה. 22 האָט משה געטאָן אַזױ װי גאָט האָט אים באַפֿױלן, און ער האָט גענומען יהוֹשוען, און האָט אים געשטעלט פֿאַר אֶלעָזָר דעם כֹּהן, און פֿאַר דער גאַנצער עדה. 23 און ער האָט אָנגעלענט זײַנע הענט אױף אים, און האָט אים איבערגעגעבן זײַן צַװָאֶה, אַזױ װי גאָט האָט גערעדט דורך משהן.
עברית
1 וַתִּקְרַ֜בְנָה בְּנ֣וֹת צְלָפְחָ֗ד בֶּן־חֵ֤פֶר בֶּן־גִּלְעָד֙ בֶּן־מָכִ֣יר בֶּן־מְנַשֶּׁ֔ה לְמִשְׁפְּחֹ֖ת מְנַשֶּׁ֣ה בֶן־יוֹסֵ֑ף וְאֵ֙לֶּה֙ שְׁמ֣וֹת בְּנֹתָ֔יו מַחְלָ֣ה נֹעָ֔ה וְחָגְלָ֥ה וּמִלְכָּ֖ה וְתִרְצָֽה׃ 2 וַֽתַּעֲמֹ֜דְנָה לִפְנֵ֣י מֹשֶׁ֗ה וְלִפְנֵי֙ אֶלְעָזָ֣ר הַכֹּהֵ֔ן וְלִפְנֵ֥י הַנְּשִׂיאִ֖ם וְכָל־הָעֵדָ֑ה פֶּ֥תַח אֹֽהֶל־מוֹעֵ֖ד לֵאמֹֽר׃ 3 אָבִינוּ֮ מֵ֣ת בַּמִּדְבָּר֒ וְה֨וּא לֹא־הָיָ֜ה בְּת֣וֹךְ הָעֵדָ֗ה הַנּוֹעָדִ֛ים עַל־יְהוָ֖ה בַּעֲדַת־קֹ֑רַח כִּֽי־בְחֶטְא֣וֹ מֵ֔ת וּבָנִ֖ים לֹא־הָ֥יוּ לֽוֹ׃ 4 לָ֣מָּה יִגָּרַ֤ע שֵׁם־אָבִ֙ינוּ֙ מִתּ֣וֹךְ מִשְׁפַּחְתּ֔וֹ כִּ֛י אֵ֥ין ל֖וֹ בֵּ֑ן תְּנָה־לָּ֣נוּ אֲחֻזָּ֔ה בְּת֖וֹךְ אֲחֵ֥י אָבִֽינוּ׃ 5 וַיַּקְרֵ֥ב מֹשֶׁ֛ה אֶת־מִשְׁפָּטָ֖ לִפְנֵ֥י יְהוָֽה׃   ס 6 וַיֹּ֥אמֶר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃ 7 כֵּ֗ן בְּנ֣וֹת צְלָפְחָד֮ דֹּבְרֹת֒ נָתֹ֨ן תִּתֵּ֤ן לָהֶם֙ אֲחֻזַּ֣ת נַחֲלָ֔ה בְּת֖וֹךְ אֲחֵ֣י אֲבִיהֶ֑ם וְהַֽעֲבַרְתָּ֛ אֶת־נַחֲלַ֥ת אֲבִיהֶ֖ן לָהֶֽן׃ 8 וְאֶל־בְּנֵ֥י יִשְׂרָאֵ֖ל תְּדַבֵּ֣ר לֵאמֹ֑ר אִ֣ישׁ כִּֽי־יָמ֗וּת וּבֵן֙ אֵ֣ין ל֔וֹ וְהַֽעֲבַרְתֶּ֥ם אֶת־נַחֲלָת֖וֹ לְבִתּֽוֹ׃ 9 וְאִם־אֵ֥ין ל֖וֹ בַּ֑ת וּנְתַתֶּ֥ם אֶת־נַחֲלָת֖וֹ לְאֶחָיו׃ 10 וְאִם־אֵ֥ין ל֖וֹ אַחִ֑ים וּנְתַתֶּ֥ם אֶת־נַחֲלָת֖וֹ לַאֲחֵ֥י אָבִֽיו׃ 11 וְאִם־אֵ֣ין אַחִים֮ לְאָבִיו֒ וּנְתַתֶּ֣ם אֶת־נַחֲלָת֗וֹ לִשְׁאֵר֞וֹ הַקָּרֹ֥ב אֵלָ֛יו מִמִּשְׁפַּחְתּ֖וֹ וְיָרַ֣שׁ אֹתָ֑הּ וְֽהָ֨יְתָ֜ה לִבְנֵ֤י יִשְׂרָאֵל֙ לְחֻקַּ֣ת מִשְׁפָּ֔ט כַּאֲשֶׁ֛ר צִוָּ֥ה יְהוָ֖ה אֶת־מֹשֶֽׁה׃   ס 12 וַיֹּ֤אמֶר יְהוָה֙ אֶל־מֹשֶׁ֔ה עֲלֵ֛ה אֶל־הַ֥ר הָעֲבָרִ֖ים הַזֶּ֑ה וּרְאֵה֙ אֶת־הָאָ֔רֶץ אֲשֶׁ֥ר נָתַ֖תִּי לִבְנֵ֥י יִשְׂרָאֵֽל׃ 13 וְרָאִ֣יתָה אֹתָ֔הּ וְנֶאֱסַפְתָּ֥ אֶל־עַמֶּ֖יךָ גַּם־אָ֑תָּה כַּאֲשֶׁ֥ר נֶאֱסַ֖ף אַהֲרֹ֥ן אָחִֽיךָ׃ 14 כַּאֲשֶׁר֩ מְרִיתֶ֨ם פִּ֜י בְּמִדְבַּר־צִ֗ן בִּמְרִיבַת֙ הֽ͏ָעֵדָ֔ה לְהַקְדִּישֵׁ֥נִי בַמַּ֖יִם לְעֵינֵיהֶ֑ם הֵ֛ם מֵֽי־מְרִיבַ֥ת קָדֵ֖שׁ מִדְבַּר־צִֽן׃   פ
15 וַיְדַבֵּ֣ר מֹשֶׁ֔ה אֶל־יְהוָ֖ה לֵאמֹֽר׃ 16 יִפְקֹ֣ד יְהוָ֔ה אֱלֹהֵ֥י הָרוּחֹ֖ת לְכָל־בָּשָׂ֑ר אִ֖ישׁ עַל־הָעֵדָֽה׃ 17 אֲשֶׁר־יֵצֵ֣א לִפְנֵיהֶ֗ם וַאֲשֶׁ֤ר יָבֹא֙ לִפְנֵיהֶ֔ם וַאֲשֶׁ֥ר יוֹצִיאֵ֖ם וַאֲשֶׁ֣ר יְבִיאֵ֑ם וְלֹ֤א תִהְיֶה֙ עֲדַ֣ת יְהוָ֔ה כַּצֹּ֕אן אֲשֶׁ֥ר אֵין־לָהֶ֖ם רֹעֶֽה׃ 18 וַיֹּ֨אמֶר יְהוָ֜ה אֶל־מֹשֶׁ֗ה קַח־לְךָ֙ אֶת־יְהוֹשֻׁ֣עַ בִּן־נ֔וּן אִ֖ישׁ אֲשֶׁר־ר֣וּחַ בּ֑וֹ וְסָמַכְתָּ֥ אֶת־יָדְךָ֖ עָלָֽיו׃ 19 וְהֽ͏ַעֲמַדְתָּ֣ אֹת֗וֹ לִפְנֵי֙ אֶלְעָזָ֣ר הַכֹּהֵ֔ן וְלִפְנֵ֖י כָּל־הָעֵדָ֑ה וְצִוִּיתָ֥ה אֹת֖וֹ לְעֵינֵיהֶֽם׃ 20 וְנָתַתָּ֥ה מֵהֽוֹדְךָ֖ עָלָ֑יו לְמַ֣עַן יִשְׁמְע֔וּ כָּל־עֲדַ֖ת בְּנֵ֥י יִשְׂרָאֵֽל׃ 21 וְלִפְנֵ֨י אֶלְעָזָ֤ר הַכֹּהֵן֙ יַעֲמֹ֔ד וְשָׁ֥אַל ל֛וֹ בְּמִשְׁפַּ֥ט הָאוּרִ֖ים לִפְנֵ֣י יְהוָ֑ה עַל־פִּ֨יו יֵצְא֜וּ וְעַל־פִּ֣יו יָבֹ֗אוּ ה֛וּא וְכָל־בְּנֵי־יִשְׂרָאֵ֥ל אִתּ֖וֹ וְכָל־הָעֵדָֽה׃ 22 וַיַּ֣עַשׂ מֹשֶׁ֔ה כַּאֲשֶׁ֛ר צִוָּ֥ה יְהוָ֖ה אֹת֑וֹ וַיִּקַּ֣ח אֶת־יְהוֹשֻׁ֗עַ וַיַּֽעֲמִדֵ֙הוּ֙ לִפְנֵי֙ אֶלְעָזָ֣ר הַכֹּהֵ֔ן וְלִפְנֵ֖י כָּל־הָעֵדָֽה׃ 23 וַיִּסְמֹ֧ךְ אֶת־יָדָ֛יו עָלָ֖יו וַיְצַוֵּ֑הוּ כַּאֲשֶׁ֛ר דִּבֶּ֥ר יְהוָ֖ה בְּיַד־מֹשֶֽׁה׃   פ