Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן: 2 רעד צו די קינדער פֿון ישׂראל, און זאָלסט זאָגן צו זײ: אַז איר װעט קועמן אין דעם לאַנד פֿון אײַער באַזעצונג װאָס איך גיב אײַך, 3 און איר װעט מאַכן אַ פֿײַעראָפּפֿער צו גאָט, אַ בראַנדאָפּפֿער אָדער אַ שלאַכטאָפּפֿער, לױט אַ קלאָר אַרױסגערעדטן נדר, אָדער װי אַ פֿרײַװיליקע גאָב, אָדער אין אײַערע יָום-טוֹבֿים, כּדי צו מאַכן אַ געשמאַקן ריח צו גאָט, פֿון רינדער אָדער פֿון שאָף, 4 זאָל דער װאָס ברענגט זײַן קרבן צו גאָט, ברענגען אַ שפּײַזאָפּפֿער פֿון אַ צענטל אֵיפֿה זעמלמעל פֿאַרמישט מיט אַ פֿערטל הין אײל; 5 און װײַן פֿאַר אַ גיסאָפּפֿער, אַ פֿערטל הין, זאָלסטו מאַכן מיטן בראַנדאָפּפֿער אָדער צום שלאַכטאָפּפֿער, פֿאַר איטלעכן שעפּס. 6 אױב צו אַ װידער, זאָלסטו מאַכן אַ שפּײַזאָפּפֿער פֿון צװײ צענטל זעמלמעל פֿאַרמישט מיט אײל אַ דריטל הין; און װײַן פֿאַר אַ גיסאָפּפֿער, אַ דריטל הין, 7 זאָלסטו ברענגען פֿאַר אַ געשמאַקן ריח צו גאָט. 8 און אַז דו װעסט מאַכן אַ יונג רינד פֿאַר אַ בראַנדאָפּפֿער אָדער אַ שלאַכטאָפּפֿער, לױט אַ קלאָר אַרױסגערעדטן נדר, אָדער פֿאַר אַ פֿרידאָפּפֿער צו גאָט, 9 זאָל מען ברענגען מיטן יונגן רינד אַ שפּײַזאָפּפֿער פֿון דרײַ צענטל זעמלמעל פֿאַרמישט מיט אײל אַ האַלבן הין; 10 און װײַן זאָלסטו ברענגען פֿאַר אַ גיסאָפּפֿער אַ האַלבן הין, אַ פֿײַעראָפּפֿער פֿאַר אַ געשמאַקן ריח צו גאָט. 11 אַזױ זאָל געטאָן װערן צו איטלעכן אָקס, אָדער צו איטלעכן װידער, אָדער צו אַ לאַם פֿון שעפּסן אָדער פֿון ציגן. 12 װי נאָך דער צאָל װאָס איר װעט מאַכן; אַזױ זאָלט איר טאָן צו איטלעכן, לױט זײער צאָל. 13 יעטװעדער אײַנגעבאָרענער זאָל אַזױ מאַכן די דאָזיקע, בײַם ברענגען אַ פֿײַעראָפּפֿער פֿאַר אַ געשמאַקן ריח צו גאָט. 14 און אַז בײַ אײַך װעט זיך אױפֿהאַלטן אַ פֿרעמדער, אָדער װער נאָר עס װעט זײַן צװישן אײַך, אין אײַערע דָור-דורות, און ער װעט מאַכן אַ פֿײַעראָפּפֿער פֿאַר אַ געשמאַקן ריח צו גאָט, זאָל ער טאָן אַזױ װי איר טוט. 15 קהל! אײן געזעץ זאָל זײַן פֿאַר אײַך און פֿאַר דעם פֿרעמדן װאָס האַלט זיך אױף, אַן אײביק געזעץ אױף אײַערע דָור-דורות; װי איר, אַזױ זאָל זײַן דער פֿרעמדער פֿאַר גאָט. 16 אײן תּוֹרה און אײן דין זאָל זײַן פֿאַר אײַך און פֿאַר דעם פֿרעמדן װאָס האַלט זיך אױף בײַ אײַך.
17 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן: 18 רעד צו די קינדער פֿון ישׂראל, און זאָלסט זאָגן צו זײ: אַז איר קומט אין דעם לאַנד װאָס איך ברענג אײַך אַהין, 19 איז, אַז איר עסט פֿון דעם ברױט פֿון לאַנד, זאָלט איר אָפּשײדן אַן אָפּשײדוגן צו גאָט. 20 דאָס ערשטע פֿון אײַערע טײגמולטערס זאָלט איר אָפּשײדן אַ כלה פֿאַר אַן אָפּשײדונג; װי די אָפּשײדוגן פֿון שײַער, אַזױ זאָלט איר עס אָפּשײדן. 21 פֿון דעם ערשטן פֿון אײַערע טײגמולטערס זאָלט איר געבן אַן אָפּשײדונג צו גאָט אױף אײַערע דָור-דורות. 22 און אַז איר װעט פֿאַרזען, און איר װעט ניט טאָן אַלע די דאָזיקע געבאָט װאָס גאָט האָט אָנגעזאָגט משהן, 23 אַלץ װאָס גאָט האָט אײַך באַפֿױלן דורך משהן, פֿון דעם טאָג װאָס גאָט האָט עס באַפֿױלן און װײַטער, אױף אײַערע דָור-דורות, 24 איז, אױב עס איז, פֿאַרהױלן פֿון די אױגן פֿון דער עדה, געטאָן געװאָרן דורך אַ פֿאַרזע, זאָל די גאַנצע עדה מאַכן אײן יונגן אָקס פֿאַר אַ בראַנדאָפּפֿער, פֿאַר אַ געשמאַקן ריח צו גאָט, מיט זײַן שפּײַזאָפּפֿער און זײַן גיסאָפּפֿער, אַזױ װי דער דין; און אײן ציגנבאָק פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער. 25 און דער כֹּהן זאָל מכפּר זײַן אױף דער גאַנצער עדה פֿון די קינדער פֿון ישׂראל, און זײ זאָל פֿאַרגעבן װערן, װײַל אַ פֿאַרזע איז דאָס, און זײ האָבן געבראַכט זײער קרבן, אַ פֿײַעראָפּפֿער צו גאָט, און זײער זינדאָפּפֿער פֿאַר גאָט, פֿאַר זײער פֿאַרזע. 26 און דער גאַנצער עדה פֿון די קינדער פֿון ישׂראל, און דעם פֿרעמדן װאָס האַלט זיך אױף צװישן זײ, װעט פֿאַרגעבן װערן, װאָרום בײַ דעם גאַנצן פֿאָלק איז דאָס געװען דורך אַ פֿאַרזע. 27 אױב אָבער אַן אײנצלנער מענטש װעט זינדיקן דורך אַ פֿאַרזע, זאָל ער ברענגען אַ יאָריקע ציג פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער. 28 און דער כֹּהן זאָל מכפּר זײַן אױף דעם מענטשן װאָס פֿאַרזעט, װען ער זינדיקט דורך אַ פֿאַרזע פֿאַר גאָט; כּדי מכפּר צו זײַן אױף אים, אַז אים זאָל פֿאַרגעבן װערן. 29 פֿאַר דעם אײַנגעבאָרענעם צװישן די קינדער פֿון ישׂראל, און פֿאַר דעם פֿרעמדן װאָס האַלט זיך אױף צװישן זײ – אײן געזעץ זאָל זײַן בײַ אײַך פֿאַר דעם װאָס טוט עפּעס דורך אַ פֿאַרזע. 30 אָבער דער מענטש װאָס טוט מיט אַ הױכער האַנט, פֿון די אײַנגעבאָרענע, אָדער פֿון די פֿרעמדע, לעסטערט ער גאָט, און יענע זעל זאָל פֿאַרשניטן װערן פֿון צװישן איר פֿאָלק. 31 װאָרום דאָס װאָרט פֿון גאָט האָט ער פֿאַראַכט, און זײַן געבאָט האָט ער פֿאַרשטערט; פֿאַרשניטן מוז פֿאַרשניטן װערן יענע זעל, איר זינד איז אױף איר.
32 און װען די קינדער פֿון ישׂראל זײַנען געװען אין דער מדבר, האָבן זײ געפֿונען אַ מאַן קלײַבנדיק האָלץ אום שבת. 33 האָבן די װאָס האָבן אים געפֿונען קלײַבנדיק האָלץ, אים געבראַכט צו משהן און צו אַהרֹנען און צו דער גאַנצער עדה. 34 און מע האָט אים אַרײַנגעזעצט אין װאַך, װאָרום עס איז ניט באַשײדט געװאָרן װאָס אים זאָל געטאָן װערן. 35 האָט גאָט געזאָגט צו משהן: טײטן זאָל געטײט װערן דער מאַן; די גאַנצע עדה זאָל אים פֿאַרװאַרפֿן מיט שטײנער אױסן לאַגער. 36 און די גאַנצע עדה האָט אים אַרױסגעפֿירט אױסן לאַגער, און זײ האָבן אים פֿאַרװאָרפֿן מיט שטײנער, און ער איז געשטאָרבן; אַזױ װי גאָט האָט באַפֿױלן משהן.
37 און גאָט האָט געזאָגט צו משהן, אַזױ צו זאָגן: 38 רעד צו די קינדער פֿון ישׂראל, און זאָלסט זאָגן צו זײ, זײ זאָלן זיך מאַכן פֿרענדז אױף די עקן פֿון זײערע קלײדער, אױף זײערע דָור-דורות; און זײ זאָלן אַרײַנטאָן אין די פֿרענדז פֿון עק קלײד אַ בלאָען פֿאָדים. 39 און דאָס זאָל אײַך זײַן פֿאַר ציצית, אַז איר זאָלט עס זען, און געדענקען אַלע געבאָט פֿון גאָט, און זײ טאָן, און איר זאָלט ניט נאָכגײן נאָך אײַער האַרצן און נאָך אײַערע אױגן, װאָס איר זײַט פֿאַרפֿירט נאָך זײ; 40 כּדי איר זאָלט געדענקען און טאָן אַלע מײַנע געבאָט, און זײַן הײליק צו אײַער גאָט. 41 איך בין יהוה אײַער גאָט װאָס האָט אײַך אַרױסגעצױגן פֿון לאַנד מִצרַיִם, אײַך צו זײַן צום גאָט: איך בין יהוה אײַער גאָט.
עברית
1 וַיְדַבֵּ֥ר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃ 2 דַּבֵּר֙ אֶל־בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֔ל וְאָמַרְתָּ֖ אֲלֵהֶ֑ם כִּ֣י תָבֹ֗אוּ אֶל־אֶ֙רֶץ֙ מוֹשְׁבֹ֣תֵיכֶ֔ם אֲשֶׁ֥ר אֲנִ֖י נֹתֵ֥ן לָכֶֽם׃ 3 וַעֲשִׂיתֶ֨ם אִשֶּׁ֤ה לַֽיהוָה֙ עֹלָ֣ה אוֹ־זֶ֔בַח לְפַלֵּא־נֶ֙דֶר֙ א֣וֹ בִנְדָבָ֔ה א֖וֹ בְּמֹעֲדֵיכֶ֑ם לַעֲשׂ֞וֹת רֵ֤יחַ נִיחֹ֙חַ֙ לַֽיהוָ֔ה מִן־הַבָּקָ֖ר א֥וֹ מִן־הַצֹּֽאן׃ 4 וְהִקְרִ֛יב הַמַּקְרִ֥יב קָרְבָּנ֖וֹ לַֽיהוָ֑ה מִנְחָה֙ סֹ֣לֶת עִשָּׂר֔וֹן בָּל֕וּל בִּרְבִעִ֥ית הַהִ֖ין שָֽׁמֶן׃ 5 וְיַ֤יִן לַנֶּ֙סֶךְ֙ רְבִיעִ֣ית הַהִ֔ין תַּעֲשֶׂ֥ה עַל־הָעֹלָ֖ה א֣וֹ לַזָּ֑בַח לַכֶּ֖בֶשׂ הָאֶחָֽד׃ 6 א֤וֹ לָאַ֙יִל֙ תַּעֲשֶׂ֣ה מִנְחָ֔ה סֹ֖לֶת שְׁנֵ֣י עֶשְׂרֹנִ֑ים בְּלוּלָ֥ה בַשֶּׁ֖מֶן שְׁלִשִׁ֥ית הַהִֽין׃ 7 וְיַ֥יִן לַנֶּ֖סֶךְ שְׁלִשִׁ֣ית הַהִ֑ין תַּקְרִ֥יב רֵֽיחַ־נִיחֹ֖חַ לַיהוָֽה׃ 8 וְכִֽי־תַעֲשֶׂ֥ה בֶן־בָּקָ֖ר עֹלָ֣ה אוֹ־זָ֑בַח לְפַלֵּא־נֶ֥דֶר אֽוֹ־שְׁלָמִ֖ים לַֽיהוָֽה׃ 9 וְהִקְרִ֤יב עַל־בֶּן־הַבָּקָר֙ מִנְחָ֔ה סֹ֖לֶת שְׁלֹשָׁ֣ה עֶשְׂרֹנִ֑ים בָּל֥וּל בַּשֶּׁ֖מֶן חֲצִ֥י הַהִֽין׃ 10 וְיַ֛יִן תַּקְרִ֥יב לַנֶּ֖סֶךְ חֲצִ֣י הַהִ֑ין אִשֵּׁ֥ה רֵֽיחַ־נִיחֹ֖חַ לַיהוָֽה׃ 11 כָּ֣כָה יֵעָשֶׂ֗ה לַשּׁוֹר֙ הָֽאֶחָ֔ד א֖וֹ לָאַ֣יִל הָאֶחָ֑ד אֽוֹ־לַשֶּׂ֥ה בַכְּבָשִׂ֖ים א֥וֹ בָעִזִּֽים׃ 12 כַּמִּסְפָּ֖ר אֲשֶׁ֣ר תַּעֲשׂ֑וּ כָּ֛כָה תַּעֲשׂ֥וּ לָאֶחָ֖ד כְּמִסְפָּרָֽם׃ 13 כָּל־הָאֶזְרָ֥ח יַעֲשֶׂה־כָּ֖כָה אֶת־אֵ֑לֶּה לְהַקְרִ֛יב אִשֵּׁ֥ה רֵֽיחַ־נִיחֹ֖חַ לַֽיהוָֽה׃ 14 וְכִֽי־יָגוּר֩ אִתְּכֶ֨ם גֵּ֜ר א֤וֹ אֲשֶֽׁר־בְּתֽוֹכְכֶם֙ לְדֹרֹ֣תֵיכֶ֔ם וְעָשָׂ֛ה אִשֵּׁ֥ה רֵֽיחַ־נִיחֹ֖חַ לַיהוָ֑ה כַּאֲשֶׁ֥ר תַּעֲשׂ֖וּ כֵּ֥ן יַעֲשֶֽׂה׃ 15 הַקָּהָ֕ל חֻקָּ֥ה אַחַ֛ת לָכֶ֖ם וְלַגֵּ֣ר הַגָּ֑ר חֻקַּ֤ת עוֹלָם֙ לְדֹרֹ֣תֵיכֶ֔ם כָּכֶ֛ם כַּגֵּ֥ר יִהְיֶ֖ה לִפְנֵ֥י יְהוָֽה׃ 16 תּוֹרָ֥ה אַחַ֛ת וּמִשְׁפָּ֥ט אֶחָ֖ד יִהְיֶ֣ה לָכֶ֑ם וְלַגֵּ֖ר הַגָּ֥ר אִתְּכֶֽם׃   פ
17 וַיְדַבֵּ֥ר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃ 18 דַּבֵּר֙ אֶל־בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֔ל וְאָמַרְתָּ֖ אֲלֵהֶ֑ם בְּבֹֽאֲכֶם֙ אֶל־הָאָ֔רֶץ אֲשֶׁ֥ר אֲנִ֛י מֵבִ֥יא אֶתְכֶ֖ם שָֽׁמָּה׃ 19 וְהָיָ֕ה בַּאֲכָלְכֶ֖ם מִלֶּ֣חֶם הָאָ֑רֶץ תָּרִ֥ימוּ תְרוּמָ֖ה לַיהוָֽה׃ 20 רֵאשִׁית֙ עֲרִסֹ֣תֵכֶ֔ם חַלָּ֖ה תָּרִ֣ימוּ תְרוּמָ֑ה כִּתְרוּמַ֣ת גֹּ֔רֶן כֵּ֖ן תָּרִ֥ימוּ אֹתָֽהּ׃ 21 מֵרֵאשִׁית֙ עֲרִסֹ֣תֵיכֶ֔ם תִּתְּנ֥וּ לַיהוָ֖ה תְּרוּמָ֑ה לְדֹרֹ֖תֵיכֶֽם׃   ס 22 וְכִ֣י תִשְׁגּ֔וּ וְלֹ֣א תַעֲשׂ֔וּ אֵ֥ת כָּל־הַמִּצְוֺ֖ת הָאֵ֑לֶּה אֲשֶׁר־דִּבֶּ֥ר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶֽׁה׃ 23 אֵת֩ כָּל־אֲשֶׁ֨ר צִוָּ֧ה יְהוָ֛ה אֲלֵיכֶ֖ם בְּיַד־מֹשֶׁ֑ה מִן־הַיּ֞וֹם אֲשֶׁ֨ר צִוָּ֧ה יְהוָ֛ה וָהָ֖לְאָה לְדֹרֹתֵיכֶֽם׃ 24 וְהָיָ֗ה אִ֣ם מֵעֵינֵ֣י הָעֵדָה֮ נֶעֶשְׂתָ֣ה לִשְׁגָגָה֒ וְעָשׂ֣וּ כָל־הָעֵדָ֡ה פַּ֣ר בֶּן־בָּקָר֩ אֶחָ֨ד לְעֹלָ֜ה לְרֵ֤יחַ נִיחֹ֙חַ֙ לַֽיהוָ֔ה וּמִנְחָת֥וֹ וְנִסְכּ֖וֹ כַּמִּשְׁפָּ֑ט וּשְׂעִיר־עִזִּ֥ים אֶחָ֖ד לְחַטָּֽת׃ 25 וְכִפֶּ֣ר הַכֹּהֵ֗ן עַֽל־כָּל־עֲדַ֛ת בְּנֵ֥י יִשְׂרָאֵ֖ל וְנִסְלַ֣ח לָהֶ֑ם כִּֽי־שְׁגָגָ֣ה הִ֔וא וְהֵם֩ הֵבִ֨יאוּ אֶת־קָרְבָּנָ֜ם אִשֶּׁ֣ה לַֽיהוָ֗ה וְחַטָּאתָ֛ם לִפְנֵ֥י יְהוָ֖ה עַל־שִׁגְגָתָֽם׃ 26 וְנִסְלַ֗ח לְכָל־עֲדַת֙ בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֔ל וְלַגֵּ֖ר הַגָּ֣ר בְּתוֹכָ֑ם כִּ֥י לְכָל־הָעָ֖ם בִּשְׁגָגָֽה׃   ס 27 וְאִם־נֶ֥פֶשׁ אַחַ֖ת תֶּחֱטָ֣א בִשְׁגָגָ֑ה וְהִקְרִ֛יבָה עֵ֥ז בַּת־שְׁנָתָ֖הּ לְחַטָּֽאת׃ 28 וְכִפֶּ֣ר הַכֹּהֵ֗ן עַל־הַנֶּ֧פֶשׁ הַשֹּׁגֶ֛גֶת בְּחֶטְאָ֥ה בִשְׁגָגָ֖ה לִפְנֵ֣י יְהוָ֑ה לְכַפֵּ֥ר עָלָ֖יו וְנִסְלַ֥ח לֽוֹ׃ 29 הָֽאֶזְרָח֙ בִּבְנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֔ל וְלַגֵּ֖ר הַגָּ֣ר בְּתוֹכָ֑ם תּוֹרָ֤ה אַחַת֙ יִהְיֶ֣ה לָכֶ֔ם לָעֹשֶׂ֖ה בִּשְׁגָגָֽה׃ 30 וְהַנֶּ֜פֶשׁ אֲשֶֽׁר־תַּעֲשֶׂ֣ה בְּיָ֣ד רָמָ֗ה מִן־הָֽאֶזְרָח֙ וּמִן־הַגֵּ֔ר אֶת־יְהוָ֖ה ה֣וּא מְגַדֵּ֑ף וְנִכְרְתָ֛ה הַנֶּ֥פֶשׁ הַהִ֖וא מִקֶּ֥רֶב עַמָּֽהּ׃ 31 כִּ֤י דְבַר־יְהוָה֙ בָּזָ֔ה וְאֶת־מִצְוָת֖וֹ הֵפַ֑ר הִכָּרֵ֧ת תִּכָּרֵ֛ת הַנֶּ֥פֶשׁ הַהִ֖וא עֲוֺנָ֥ה בָֽהּ׃   פ
32 וַיִּהְי֥וּ בְנֵֽי־יִשְׂרָאֵ֖ל בַּמִּדְבָּ֑ר וַֽיִּמְצְא֗וּ אִ֛ישׁ מְקֹשֵׁ֥שׁ עֵצִ֖ים בְּי֥וֹם הַשַּׁבָּֽת׃ 33 וַיַּקְרִ֣יבוּ אֹת֔וֹ הַמֹּצְאִ֥ים אֹת֖וֹ מְקֹשֵׁ֣שׁ עֵצִ֑ים אֶל־מֹשֶׁה֙ וְאֶֽל־אַהֲרֹ֔ן וְאֶ֖ל כָּל־הָעֵדָֽה׃ 34 וַיַּנִּ֥יחוּ אֹת֖וֹ בַּמִּשְׁמָ֑ר כִּ֚י לֹ֣א פֹרַ֔שׁ מַה־יֵּעָשֶׂ֖ה לֽוֹ׃   ס 35 וַיֹּ֤אמֶר יְהוָה֙ אֶל־מֹשֶׁ֔ה מ֥וֹת יוּמַ֖ת הָאִ֑ישׁ רָג֨וֹם אֹת֤וֹ בָֽאֲבָנִים֙ כָּל־הָ֣עֵדָ֔ה מִח֖וּץ לַֽמַּחֲנֶֽה׃ 36 וַיֹּצִ֨יאוּ אֹת֜וֹ כָּל־הָעֵדָ֗ה אֶל־מִחוּץ֙ לַֽמַּחֲנֶ֔ה וַיִּרְגְּמ֥וּ אֹת֛וֹ בָּאֲבָנִ֖ים וַיָּמֹ֑ת כַּאֲשֶׁ֛ר צִוָּ֥ה יְהוָ֖ה אֶת־מֹשֶֽׁה׃   פ
37 וַיֹּ֥אמֶר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃ 38 דַּבֵּ֞ר אֶל־בְּנֵ֤י יִשְׂרָאֵל֙ וְאָמַרְתָּ֣ אֲלֵהֶ֔ם וְעָשׂ֨וּ לָהֶ֥ם צִיצִ֛ת עַל־כַּנְפֵ֥י בִגְדֵיהֶ֖ם לְדֹרֹתָ֑ם וְנָֽתְנ֛וּ עַל־צִיצִ֥ת הַכָּנָ֖ף פְּתִ֥יל תְּכֵֽלֶת׃ 39 וְהָיָ֣ה לָכֶם֮ לְצִיצִת֒ וּרְאִיתֶ֣ם אֹת֗וֹ וּזְכַרְתֶּם֙ אֶת־כָּל־מִצְוֺ֣ת יְהוָ֔ה וַעֲשִׂיתֶ֖ם אֹתָ֑ם וְלֹֽא־תָתֻ֜רוּ אַחֲרֵ֤י לְבַבְכֶם֙ וְאַחֲרֵ֣י עֵֽינֵיכֶ֔ם אֲשֶׁר־אַתֶּ֥ם זֹנִ֖ים אַחֲרֵיהֶֽם׃ 40 לְמַ֣עַן תִּזְכְּר֔וּ וַעֲשִׂיתֶ֖ם אֶת־כָּל־מִצְוֺתָ֑י וִהְיִיתֶ֥ם קְדֹשִׁ֖ים לֵֽאלֹהֵיכֶֽם׃ 41 אֲנִ֞י יְהוָ֣ה אֱלֹֽהֵיכֶ֗ם אֲשֶׁ֨ר הוֹצֵ֤אתִי אֶתְכֶם֙ מֵאֶ֣רֶץ מִצְרַ֔יִם לִהְי֥וֹת לָכֶ֖ם לֵאלֹהִ֑ים אֲנִ֖י יְהוָ֥ה אֱלֹהֵיכֶֽם׃   פ