Yiddish
Hebrew
אידיש
1 יחזקיהו איז געװאָרן מלך צו פֿינף און צװאַנציק יאָר, און נײַן און צװאַנציק יאָר האָט ער געקיניגט אין ירושלים. און דער נאָמען פֿון זײַן מוטער איז געװען אבֿיה די טאָכטער פֿון זכריהון. 2 און ער האָט געטאָן װאָס איז רעכטפֿאַרטיק אין די אױגן פֿון גאָט, אַזױ װי אַלץ װאָס זײַןִ פֿאָטער דוד האָט געטאָן. 3 ער האָט אין ערשטן יאָר פֿון זײַן מלוכה, אין ערשטן חודש, געעפֿענט די טירן פֿון גאָטס הױז, און זײ פֿאַרריכט. 4 און ער האָט געבראַכט די כּהנים און די לוִיִים, און האָט זײ אײַנגעזאַמעלט אױף דעם ברײטן פּלאַץ אין מזרח. 5 און ער האָט צו זײ געזאָגט: הערט מיך צו, לוִיִים, הײליקט אײַך אַצונד, און הײליקט דאָס הױז פֿון יהוה דעם גאָט פֿון אײַערע עלטערן, און טראָגט אַרױס די אומרײניקײט פֿון הײליקטום. 6 ואָרום אונדזערע עלטערן האָבן געפֿעלשט, און האָבן געטאָן װאָס איז שלעכט אין די אױגן פֿון יהוה אונדזער גאָט, און האָבן אים פֿאַרלאָזן, און אַװעקגעדרײט זײער פָּנים פֿון גאָטס משכּן, און צוגעקערט דעם רוקן. 7 זײ האָבן אױך פֿאַרשלאָסן די טיר פֿון פֿאָדערהױז, און פֿאַרלאָשן די ליכט, און קײן װײַרױך האָבן זײ ניט גערײכערט, און קײן בראַנדאָפּפֿער האָבן זײ ניט אױפֿגעבראַכט אין הײליקטום צום גאָט פֿון ישׂראל. 8 און דער צאָרן פֿון גאָט איז געװען אױף יהודה און ירושָלַיִם, און ער האָט זײ געמאַכט פֿאַר אַ גרױל, פֿאַר אַ שרעק, און פֿאַר אַ שמוצערונג, אַזױ װי איר זעט מיט אײַערע אױגן. 9 און אָט זײַנען אונדזערע עלטערן געפֿאַלן דורכן שװערד, און אונדזערע זין, און אונדזערע טעכטער, און אונדזערע װײַבער, זײַנען אין געפֿאַנגענשאַפֿט איבער דעם. 10 אַצונד איז אין מײַן האַרצן צו שליסן אַ בונד צו יהוה דעם גאָט פֿון ישׂראל, כּדי זײַן גרימצאָרן זאָל זיך אָפּקערן פֿון אונדז. 11 מײַנע קינדער איר זאָלט אַצונד ניט זײַן אָפּגעלאָזט, װאָרום אײַך האָט גאָט אױסדערװײלט צו שטײן פֿאַר אים, אים צו באַדינען, און זײַן צו אים דינער און רײכערן. 12 זײַנען אױפֿגעשטאַנען די לוִיִים: מחת דער זון פֿון עמשׂין, און יואל דער זון פֿון עמשׂין, און יואל דער זון פֿון עזריהון, פֿון די קינדער פֿון די קהתים; און פֿון די קינדער פֿון מרָרי, קּיש דער זון פֿון עבֿדין, און עזריהו דער זון פֿון יהללאלן; און פֿון די גרשונים, יואָח דער זון פֿון זמהן, און עדן דער זון פֿון יואָחן; 13 און פֿון די קינדער פֿון אליצָפֿן, שמרי, און יעיִעל; און פֿון די קינדער פֿון אָסף, זכריהו, און מתּניהו; 14 און פֿון די קינדער פֿון הימן, יחיִאל, און שמעי; און פֿון די קינדער פֿון ידותון, שמעיה, און עוּזיִאל. 15 און זײ האָבן אײַנגעזאַמלט זײערע ברידער, און זײ האָבן זיך געהײליקט, און זײַנען געקומען אַזױ װי דעם מלכס באַפֿעל לױט די װערטער פֿון גאָט, צו רײניקן דאָס הױז פֿון גאָט. 16 און די כּהנים זײַנען אַרײַנגעגאַנגען אינעװײניק אין הױז פֿון גאָט, צו רײניקן, און זײ האָבן אַרױסגעטראָגן די גאַנצע טומאה װאָס זײ האָבן געפֿונען אין דעם טעמפּל פֿון גאָט, אין הױף פֿון גאָטס הױז; און די לוִיִים האָבן עס צוגענומען אַרױסצוטראָגן דרױסן צום טײַך קדרון. 17 און זײ האָבן אָנגעהױבן הײליקן אין ערשטן טאָג פֿון ערשטן חודש, און אין אַכטן טאָג פֿון חודש זײַנען זײ געקומען אין דעם פֿאָדערהױז פֿון גאָט; און זײ האָבן געהײליקט דאָס הױז פֿון גאָט אין אַכט טעג; און אין זעכצנטן טאָג פֿון ערשטן חודש האָבן זײ געענדיקט. 18 און זײ זײַנען אַרײַנגעגאַנגען אינעװײניק [אין פּאַלאַץ] צום מלך חזקיהו, און האָבן געזאָגט: מיר האָבן גערײניקט דאָס גאַנצע הױז פֿון גאָט, און דעם מזבח פֿאַר בראַנדאָפּפֿער און אַלע זײַנע כּלים, און דעם טיש פֿאַר דער אױסלײגונג [פֿון ברױט] און אַלע זײַנע כּלים. 19 און אַלע כּלים װאָס דער מלך אָחז האָט אַװעקגעװאָרפֿן אין זײַן מלוכה, װען ער האָט געפֿעלשט, האָבן מיר צורעכטגעמאַכט און געהײליקט, און אָן זײַנען זײ פֿאַר דעם מזבח פֿון גאָט. 20 האָט זיך געפֿעדערט דער מלך יחזקיהו, און ער האָט אײַנגעזאַמלט אַלע האַרן פֿון שטאָט, און ער איז אַרױפֿגעגאַנגען אין גאָטס הױז. 21 און מע האָט געבראַכט זיבן אָקסן, און זיבן װידערס, און זיבן שעפּסן, און זיבן ציגנבעק, פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער פֿאָר דער מלוכה, און פֿאַר דעם הײליקטום, און פֿאַר יהודה. און ער האָט געהײסן די קינדער פֿון אַהרן, די כּהנים, זײ אױפֿברענגען אױף דעם מזבח פֿון גאָט. 22 און זײ האָבן געשאָכטן די רינדער, און די כּהנים האָבן צוגענומען דאָס בלוט, און געשפּרענגט אױפֿן מזבח; און זײ האָבן געשאָכטן די שעפּסן, און געשפּרענגט דאָס בלוט אױפֿן מזבח. 23 און מע האָט גענענט די בעק פֿון זינדאָפּפֿער פֿאַר דעם מלך און דער אײַנזאַמלונג, און זײ האָבן אָנגעלענט אױף זײ זײערע הענט. 24 און די כּהנים האָבן זײ געשאָכטן, און האָבן אַרױפֿגעטאָן זײער בלוט פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער אױפֿן מזבח, כּדי מכַפּר צו זײַן אױף גאַנץ ישׂראל; װאָרום דער מלך האָט אָנגעזאָגט אַז פֿאַר גאַנץ ישׂראל זאָל זײַן דאָס בראַנדאָפּפֿער און דאָס זינדאָפּפֿער. 25 און ער האָט געשטעלט די לוִיִים אין גאָטס הױז מיט צימבלען, מיט גיטאַרן, און מיט האַרפֿן, לױט דעם באַפֿעל פֿון דודן, און גָד דעם מלכס זעער, און נתן דעם נבֿיא; װאָרום דער באַפֿעל איז געװען פֿון גאָט דורך זײַנע נבֿיאיִם. 26 און די לוִיִים זײַנען געשטאַנען מיט די כּלי־זמר פֿון דודן, און די כּהנים מיט טרומײטן. 27 און חזקיהו האָט געהײסן אױפֿברענגען דאָס בראַנדאָפּפֿער אױפֿן מזבח, און בעת דאָס בראַנדאָפּפֿער האָט זיך אָנגעהױבן, האָט זיך אָנגעהױבן דאָס געזאַנג פֿון גאָט מיט די טרומײטן, און אין אײנעם מיט די כּלי־זמר פֿון דוד דעם מלך פֿון ישׂראל. 28 און די גאַנצע אײַנזאַמלונג האָט זיך געבוקט, און די זינגערס האָבן געזונגען, און די טרומײטן האָבן געטרומײטערט – דאָס אַלץ האָט אָנגעהאַלטן ביז דאָס בראַנדאָפּפֿער האָט זיך געענדיקט. 29 און װי מע האָט געענדיקט אױפֿברענגען, האָט דער מלך און אַלע װאָס האָבן זיך געפֿונען מיט אים, געקניט און זיך געבוקט. 30 און דער מלך יחזקיהו און די האַרן האָבן געהײסן די לוִיִים לױבן גאָט אין די װערטער פֿון דודן און אסף דעם זעער, און זײ האָבן געלױבט מיט שׂמחה, און האָבן זיך גענײַגט און זיך געבוקט.
31 און יחזקיהו האָט זיך אָפּגערופֿן און האָט געזאָגט: אַצונד האָט איר דערפֿילט אײַער האַנט צו גאָט; גענענט, און ברענגט שלאַכטאָפּפֿער און דאַנקאָפּפֿער אין הױז פֿון גאָט. און די אײַנזאַמלונג האָט געבראַכט שלאַכטאָפּפֿער און דאַנקאָפּפֿער, און איטלעכער װאָס זײַן האַרץ איז געװען װיליק – בראַנדאָפּפֿער. 32 און די צאָל פֿון די בראַנדאָפּפֿער װאָס די אײַנזאַמלונג האָט געבראַכט, איז געװען זיבעציק רינדער, הונדערט װידערס, צװײ הונדערט שעפּסן; די אַלע פֿאַר אַ בראַנדאָפּפֿער צו גאָט. 33 און די געהײליקטע זײַנען געװען זעקס הונדערט רינדער, און דרײַ טױזנט שאַף. 34 אָבער די כּהנים זײַנען געװען צו װינציק, און זײ האָבן ניט געקענט אָפּשינדן אַלע בראַנדאָפּפֿער; האָבן זײערע ברידער די לוִיִים זײ אונטערגעהאָלפֿן ביז די אַרבעט איז געװען געענדיקט, און ביז די כּהנים האָבן זיך געהײליקט; װאָרום די לוִיִים זײַנען געװען רעכטפֿאַרטיקער אין האַרצן זיך צו הײליקן פֿון די כּהנים. 35 און אױך בראַנדאָפּפֿער זײַנען געװען לרובֿ, מיט פֿעטס פֿון פֿרידאָפּפֿער, און מיט גיסאָפּפֿער צו די בראַנדאָפּפֿער. אַזױ איז אײַנגעשטעלט געװאָרן דער דינסט פֿון גאָטס הױז. 36 און יחזקיהו און דאָס גאַנצע פֿאָלק האָבן זיך געפֿרײט איבער דעם װאָס גאָט האָט אָנגעברײט פֿאַר דעם פֿאָלק, װאָרום די זאַך איז געשען פּלוצלינג.
עברית
1 יְחִזְקִיָּ֣הוּ מָלַ֗ךְ בֶּן־עֶשְׂרִ֤ים וְחָמֵשׁ֙ שָׁנָ֔ה וְעֶשְׂרִ֤ים וָתֵ֙שַׁע֙ שָׁנָ֔ה מָלַ֖ךְ בִּירוּשָׁלָ֑͏ִם וְשֵׁ֣ם אִמּ֔וֹ אֲבִיָּ֖ה בַּת־זְכַרְיָֽהוּ׃ 2 וַיַּ֥עַשׂ הַיָּשָׁ֖ר בְּעֵינֵ֣י יְהוָ֑ה כְּכֹ֥ל אֲשֶׁר־עָשָׂ֖ה דָּוִ֥יד אָבִֽיו׃ 3 ה֣וּא בַשָּׁנָה֩ הָרִאשׁוֹנָ֨ה לְמָלְכ֜וֹ בַּחֹ֣דֶשׁ הָרִאשׁ֗וֹן פָּתַ֛ח אֶת־דַּלְת֥וֹת בֵּית־יְהוָ֖ה וַֽיְחַזְּקֵֽם׃ 4 וַיָּבֵ֥א אֶת־הַכֹּהֲנִ֖ים וְאֶת־הַלְוִיִּ֑ם וַיַּֽאַסְפֵ֖ם לִרְח֥וֹב הַמִּזְרָֽח׃ 5 וַיֹּ֥אמֶר לָהֶ֖ם שְׁמָע֣וּנִי הַלְוִיִּ֑ם עַתָּ֣ה הִֽתְקַדְּשׁ֗וּ וְקַדְּשׁוּ֙ אֶת־בֵּ֤ית יְהוָה֙ אֱלֹהֵ֣י אֲבֹתֵיכֶ֔ם וְהוֹצִ֥יאוּ אֶת־הַנִּדָּ֖ה מִן־הַקֹּֽדֶשׁ׃ 6 כִּֽי־מָעֲל֣וּ אֲבֹתֵ֗ינוּ וְעָשׂ֥וּ הָרַ֛ע בְּעֵינֵ֥י יְהוָֽה־אֱלֹהֵ֖ינוּ וַיַּֽעַזְבֻ֑הוּ וַיַּסֵּ֧בּוּ פְנֵיהֶ֛ם מִמִּשְׁכַּ֥ן יְהוָ֖ה וַיִּתְּנוּ־עֹֽרֶף׃ 7 גַּ֣ם סָֽגְר֞וּ דַּלְת֣וֹת הָאוּלָ֗ם וַיְכַבּוּ֙ אֶת־הַנֵּר֔וֹת וּקְטֹ֖רֶת לֹ֣א הִקְטִ֑ירוּ וְעֹלָה֙ לֹא־הֶעֱל֣וּ בַקֹּ֔דֶשׁ לֵאלֹהֵ֖י יִשְׂרָאֵֽל׃ 8 וַיְהִי֙ קֶ֣צֶף יְהוָ֔ה עַל־יְהוּדָ֖ה וִירוּשָׁלָ֑͏ִם וַיִּתְּנֵ֤ם לזועה לְשַׁמָּ֣ה וְלִשְׁרֵקָ֔ה כַּאֲשֶׁ֛ר אַתֶּ֥ם רֹאִ֖ים בְּעֵינֵיכֶֽם׃ 9 וְהִנֵּ֛ה נָפְל֥וּ אֲבוֹתֵ֖ינוּ בֶּחָ֑רֶב וּבָנֵ֨ינוּ וּבְנוֹתֵ֧ינוּ וְנָשֵׁ֛ינוּ בַּשְּׁבִ֖י עַל־זֹֽאת׃ 10 עַתָּה֙ עִם־לְבָבִ֔י לִכְר֣וֹת בְּרִ֔ית לַיהוָ֖ה אֱלֹהֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל וְיָשֹׁ֥ב מִמֶּ֖נּוּ חֲר֥וֹן אַפּֽוֹ׃ 11 בָּנַ֕י עַתָּ֖ה אַל־תִּשָּׁל֑וּ כִּֽי־בָכֶ֞ם בָּחַ֣ר יְהוָ֗ה לַעֲמֹ֤ד לְפָנָיו֙ לְשָׁ֣רְת֔וֹ וְלִהְי֥וֹת ל֖וֹ מְשָׁרְתִ֥ים וּמַקְטִרִֽים׃   ס 12 וַיָּקֻ֣מוּ הַ֠לְוִיִּם מַ֣חַת בֶּן־עֲמָשַׂ֞י וְיוֹאֵ֣ל בֶּן־עֲזַרְיָהוּ֮ מִן־בְּנֵ֣י הַקְּהָתִי֒ וּמִן־בְּנֵ֣י מְרָרִ֔י קִ֚ישׁ בֶּן־עַבְדִּ֔י וַעֲזַרְיָ֖הוּ בֶּן־יְהַלֶּלְאֵ֑ל וּמִן־הַגֵּ֣רְשֻׁנִּ֔י יוֹאָח֙ בֶּן־זִמָּ֔ה וְעֵ֖דֶן בֶּן־יוֹאָֽח׃ 13 וּמִן־בְּנֵי֙ אֱלִ֣יצָפָ֔ן שִׁמְרִ֖י ויעואל וּמִן־בְּנֵ֣י אָסָ֔ף זְכַרְיָ֖הוּ וּמַתַּנְיָֽהוּ׃   ס 14 וּמִן־בְּנֵ֥י הֵימָ֖ן יחואל וְשִׁמְעִ֑י   ס וּמִן־בְּנֵ֣י יְדוּת֔וּן שְׁמַֽעְיָ֖ה וְעֻזִּיאֵֽל׃ 15 וַיַּֽאַסְפ֤וּ אֶת־אֲחֵיהֶם֙ וַיִּֽתְקַדְּשׁ֔וּ וַיָּבֹ֥אוּ כְמִצְוַת־הַמֶּ֖לֶךְ בְּדִבְרֵ֣י יְהוָ֑ה לְטַהֵ֖ר בֵּ֥ית יְהוָֽה׃ 16 וַיָּבֹ֣אוּ הַ֠כֹּהֲנִים לִפְנִ֣ימָה בֵית־יְהוָה֮ לְטַהֵר֒ וַיּוֹצִ֗יאוּ אֵ֤ת כָּל־הַטֻּמְאָה֙ אֲשֶׁ֤ר מָֽצְאוּ֙ בְּהֵיכַ֣ל יְהוָ֔ה לַחֲצַ֖ר בֵּ֣ית יְהוָ֑ה וַֽיְקַבְּלוּ֙ הַלְוִיִּ֔ם לְהוֹצִ֥יא לְנַֽחַל־קִדְר֖וֹן חֽוּצָה׃ 17 וַ֠יָּחֵלּוּ בְּאֶחָ֞ד לַחֹ֣דֶשׁ הָרִאשׁוֹן֮ לְקַדֵּשׁ֒ וּבְי֧וֹם שְׁמוֹנָ֣ה לַחֹ֗דֶשׁ בָּ֚אוּ לְאוּלָ֣ם יְהוָ֔ה וַיְקַדְּשׁ֥וּ אֶת־בֵּית־יְהוָ֖ה לְיָמִ֣ים שְׁמוֹנָ֑ה וּבְי֨וֹם שִׁשָּׁ֥ה עָשָׂ֛ר לַחֹ֥דֶשׁ הָרִאשׁ֖וֹן כִּלּֽוּ׃   ס 18 וַיָּב֤וֹאוּ פְנִ֙ימָה֙ אֶל־חִזְקִיָּ֣הוּ הַמֶּ֔לֶךְ וַיֹּ֣אמְר֔וּ טִהַ֖רְנוּ אֶת־כָּל־בֵּ֣ית יְהוָ֑ה אֶת־מִזְבַּ֤ח הָעוֹלָה֙ וְאֶת־כָּל־כֵּלָ֔יו וְאֶת־שֻׁלְחַ֥ן הַֽמַּעֲרֶ֖כֶת וְאֶת־כָּל־כֵּלָֽיו׃ 19 וְאֵ֣ת כָּל־הַכֵּלִ֗ים אֲשֶׁ֣ר הִזְנִיחַ֩ הַמֶּ֨לֶךְ אָחָ֧ז בְּמַלְכוּת֛וֹ בְּמַעֲל֖וֹ הֵכַ֣נּוּ וְהִקְדָּ֑שְׁנוּ וְהִנָּ֕ם לִפְנֵ֖י מִזְבַּ֥ח יְהוָֽה׃   ס 20 וַיַּשְׁכֵּם֙ יְחִזְקִיָּ֣הוּ הַמֶּ֔לֶךְ וַיֶּאֱסֹ֕ף אֵ֖ת שָׂרֵ֣י הָעִ֑יר וַיַּ֖עַל בֵּ֥ית יְהוָֽה׃ 21 וַיָּבִ֣יאוּ פָרִים־שִׁבְעָה֩ וְאֵילִ֨ים שִׁבְעָ֜ה וּכְבָשִׂ֣ים שִׁבְעָ֗ה וּצְפִירֵ֨י עִזִּ֤ים שִׁבְעָה֙ לְחַטָּ֔את עַל־הַמַּמְלָכָ֥ה וְעַל־הַמִּקְדָּ֖שׁ וְעַל־יְהוּדָ֑ה וַיֹּ֗אמֶר לִבְנֵ֤י אַהֲרֹן֙ הַכֹּ֣הֲנִ֔ים לְהַעֲל֖וֹת עַל־מִזְבַּ֥ח יְהוָֽה׃ 22 וַֽיִּשְׁחֲטוּ֙ הַבָּקָ֔ר וַיְקַבְּל֤וּ הַכֹּֽהֲנִים֙ אֶת־הַדָּ֔ם וַֽיִּזְרְק֖וּ הַמִּזְבֵּ֑חָה וַיִּשְׁחֲט֣וּ הָאֵלִ֗ים וַיִּזְרְק֤וּ הַדָּם֙ הַמִּזְבֵּ֔חָה וַֽיִּשְׁחֲטוּ֙ הַכְּבָשִׂ֔ים וַיִּזְרְק֥וּ הַדָּ֖ם הַמִּזְבֵּֽחָה׃ 23 וַיַּגִּ֙ישׁוּ֙ אֶת־שְׂעִירֵ֣י הַֽחַטָּ֔את לִפְנֵ֥י הַמֶּ֖לֶךְ וְהַקָּהָ֑ל וַיִּסְמְכ֥וּ יְדֵיהֶ֖ם עֲלֵיהֶֽם׃ 24 וַיִּשְׁחָטוּם֙ הַכֹּ֣הֲנִ֔ים וַֽיְחַטְּא֤וּ אֶת־דָּמָם֙ הַמִּזְבֵּ֔חָה לְכַפֵּ֖ר עַל־כָּל־יִשְׂרָאֵ֑ל כִּ֤י לְכָל־יִשְׂרָאֵל֙ אָמַ֣ר הַמֶּ֔לֶךְ הָעוֹלָ֖ה וְהַחַטָּֽאת׃ 25 וַיַּֽעֲמֵ֨ד אֶת־הַלְוִיִּ֜ם בֵּ֣ית יְהוָ֗ה בִּמְצִלְתַּ֙יִם֙ בִּנְבָלִ֣ים וּבְכִנֹּר֔וֹת בְּמִצְוַ֥ת דָּוִ֛יד וְגָ֥ד חֹזֵֽה־הַמֶּ֖לֶךְ וְנָתָ֣ן הַנָּבִ֑יא כִּ֧י בְיַד־יְהוָ֛ה הַמִּצְוָ֖ה בְּיַד־נְבִיאָֽיו׃   ס 26 וַיַּֽעַמְד֤וּ הַלְוִיִּם֙ בִּכְלֵ֣י דָוִ֔יד וְהַכֹּהֲנִ֖ים בַּחֲצֹצְרֽוֹת׃   ס 27 וַיֹּ֙אמֶר֙ חִזְקִיָּ֔הוּ לְהַעֲל֥וֹת הָעֹלָ֖ה לְהַמִּזְבֵּ֑חַ וּבְעֵ֞ת הֵחֵ֣ל הָֽעוֹלָ֗ה הֵחֵ֤ל שִׁיר־יְהוָה֙ וְהַחֲצֹ֣צְר֔וֹת וְעַ֨ל־יְדֵ֔י כְּלֵ֖י דָּוִ֥יד מֶֽלֶךְ־יִשְׂרָאֵֽל׃ 28 וְכָל־הַקָּהָל֙ מִֽשְׁתַּחֲוִ֔ים וְהַשִּׁ֣יר מְשׁוֹרֵ֔ר וְהַחֲצֹצְר֖וֹת מחצצרים הַכֹּ֕ל עַ֖ד לִכְל֥וֹת הָעֹלָֽה׃ 29 וּכְכַלּ֖וֹת לְהַעֲל֑וֹת כָּרְע֗וּ הַמֶּ֛לֶךְ וְכָֽל־הַנִּמְצְאִ֥ים אִתּ֖וֹ וַיִּֽשְׁתַּחֲוֽוּ׃ 30 וַ֠יֹּאמֶר יְחִזְקִיָּ֨הוּ הַמֶּ֤לֶךְ וְהַשָּׂרִים֙ לַלְוִיִּ֔ם לְהַלֵּל֙ לַֽיהוָ֔ה בְּדִבְרֵ֥י דָוִ֖יד וְאָסָ֣ף הַחֹזֶ֑ה וַֽיְהַלְלוּ֙ עַד־לְשִׂמְחָ֔ה וַֽיִּקְּד֖וּ וַיִּֽשְׁתַּחֲוֽוּ׃   פ
31 וַיַּ֨עַן יְחִזְקִיָּ֜הוּ וַיֹּ֗אמֶר עַתָּ֨ה מִלֵּאתֶ֤ם יֶדְכֶם֙ לַיהוָ֔ה גֹּ֧שׁוּ וְהָבִ֛יאוּ זְבָחִ֥ים וְתוֹד֖וֹת לְבֵ֣ית יְהוָ֑ה וַיָּבִ֤יאוּ הַקָּהָל֙ זְבָחִ֣ים וְתוֹד֔וֹת וְכָל־נְדִ֥יב לֵ֖ב עֹלֽוֹת׃ 32 וַיְהִ֞י מִסְפַּ֣ר הָעֹלָה֮ אֲשֶׁ֣ר הֵבִ֣יאוּ הַקָּהָל֒ בָּקָ֣ר שִׁבְעִ֔ים אֵילִ֥ים מֵאָ֖ה כְּבָשִׂ֣ים מָאתָ֑יִם לְעֹלָ֥ה לַיהוָ֖ה כָּל־אֵֽלֶּה׃ 33 וְֽהַקֳּדָשִׁ֑ים בָּקָר֙ שֵׁ֣שׁ מֵא֔וֹת וְצֹ֖אן שְׁלֹ֥שֶׁת אֲלָפִֽים׃ 34 רַ֤ק הַכֹּֽהֲנִים֙ הָי֣וּ לִמְעָ֔ט וְלֹ֣א יָֽכְל֔וּ לְהַפְשִׁ֖יט אֶת־כָּל־הָעֹל֑וֹת וַֽיְּחַזְּק֞וּם אֲחֵיהֶ֣ם הַלְוִיִּ֗ם עַד־כְּל֤וֹת הַמְּלָאכָה֙ וְעַ֣ד יִתְקַדְּשׁ֣וּ הַכֹּֽהֲנִ֔ים כִּ֤י הַלְוִיִּם֙ יִשְׁרֵ֣י לֵבָ֔ב לְהִתְקַדֵּ֖שׁ מֵֽהַכֹּהֲנִֽים׃ 35 וְגַם־עֹלָ֨ה לָרֹ֜ב בְּחֶלְבֵ֧י הַשְּׁלָמִ֛ים וּבַנְּסָכִ֖ים לָעֹלָ֑ה וַתִּכּ֖וֹן עֲבוֹדַ֥ת בֵּית־יְהוָֽה׃ 36 וַיִּשְׂמַ֤ח יְחִזְקִיָּ֙הוּ֙ וְכָל־הָעָ֔ם עַ֛ל הַהֵכִ֥ין הָאֱלֹהִ֖ים לָעָ֑ם כִּ֥י בְּפִתְאֹ֖ם הָיָ֥ה הַדָּבָֽר׃   פ