Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און די באַװױנער פֿון ירושָלַיִם האָבן געמאַכט פֿאַר אַ מלך אױף זײַן אָרט אַחזיָהו, זײַן ייִנגסטן זון, װאָרום אַלע עלטערע האָט אױסגעהרגעט די באַנדע װאָס איז געקומען מיט די אַראַבער אין לאַגער. אַזױ איז אַחזיָהו, דער זון פֿון יהוֹרָם דעם מלך פֿון יהודה, געװאָרן מלך.
2 צװײ און פֿערציק יאָר איז אַחזיָהו אַלט געװען, אַז ער איז געװאָרן מלך, און אײן יאָר האָט ער געקיניגט אין ירושָלַיִם. און דער נאָמען פֿון זײַן מוטער איז געװען עַתַליָהו די טאָכטער פֿון עָמרין. 3 ער אױך איז געגאַנגען אין די װעגן פֿון אַחאָבֿס הױז, װאָרום זײַן מוטער איז געװען זײַן עצה-געבערין אױף צו טאָן שלעכטס. 4 און ער האָט געטאָן װאָס איז שלעכט אין די אױגן פֿון גאָט, אַזױ װי דאָס הױז פֿון אַחאָבֿ, װאָרום זײ זײַנען געװען זײַנע יוֹעצים נאָך זײַן פֿאָטערס טױט, צו זײַן אונטערגאַנג. 5 ער איז אױך געגאַנגען אין זײער עצה, און איז אַװעק מיט יהוֹרָם דעם זון פֿון אַחאָבֿן, דעם מלך פֿון ישׂראל, אױף מלחמה אַקעגן חזָאֵל דעם מלך פֿון אַרָם אין רָמוֹת-גִלעָד; און די אַרַמים האָבן פֿאַרװוּנדט יוֹרָמען. 6 און ער האָט זיך אומגעקערט זיך צו הײלן אין יִזרְעֶאל פֿון די װוּנדן װאָס מע האָט אים פֿאַרװוּנדט אין רָמָה, װען ער האָט מלחמה געהאַלטן מיט חזָאֵל דעם מלך פֿון אַרָם. און עַזַריָהו דער זון פֿון יהוֹרָמען, דער מלך פֿון יהודה, האָט אַראָפּגענידערט צו זען יהוֹרָם דעם זון פֿון אַחאָבֿן אין יִזרְעֶאל, װען ער איז געװען קראַנק. 7 און די מפּלה פֿון אַחזיָהון איז געװען פֿון גאָט – אַז ער זאָל קומען צו יוֹרָמען; װאָרום אַז ער איז געקומען, איז ער אַרױסגעגאַנגען מיט יהוֹרָמען צו יֵהוא דעם זון פֿון נִמשין, װאָס גאָט האָט אים געזאַלבט, כּדי צו פֿאַרשנײַדן דאָס הױז פֿון אַחאָבֿ. 8 און עס איז געװען, װי יֵהוא האָט זיך אָפּגערעכנט מיט דעם הױז פֿון אַחאָבֿ, האָט ער געטראָפֿן די האַרן פֿון יהודה, און די זין פֿון אַחזיָהוס ברידער, װאָס האָבן געדינט בײַ אַחזיָהון, און ער האָט זײ געהרגעט. 9 און ער האָט געזוכט אַחזיָהון, און מע האָט אים געכאַפּט װי ער איז געװען באַהאַלטן אין שוֹמרוֹן, און מע האָט אים געבראַכט צו יֵהואן, און מע האָט אים געטײט. און זײ האָבן אים באַגראָבן, װאָרום זײ האָבן געזאָגט: ער איז דער זון פֿון יהוֹשָפֿטן, װאָס האָט געזוכט גאָט מיט זײַן גאַנצן האַרצן. און עס איז ניט געװען פֿון אַחזיָהוס הױז װער עס זאָל האָבן כּוח אָנצוהאַלטן די מלוכה. 10 און װי עַתַליָהו די מוטער פֿון אַחזיָהון האָט געזען אַז איר זון איז טױט, איז זי אױפֿגעשטאַנען, און האָט אומגעבראַכט דעם גאַנצן קיניגלעכן אָפּשטאַם פֿון דעם הױז פֿון יהודה. 11 האָט יהוֹשַבֿעַת די טאָכטער פֿון דעם מלך גענומען יוֹאָש דעם זון פֿון אַחזיָהון, און האָט אים אַרױסגעגנבֿעט פֿון צװישן דעם מלכס זין װאָס האָבן געזאָלט געטײט װערן, און האָט אים און זײַן אַם אַרײַנגעבראַכט אין אַ שלאָפֿקאַמער. און יהוֹשַבֿעַת די טאָכטער פֿון דעם מלך יהוֹרָם, די װײַב פֿון יהוֹיָדָע דעם כּהן – װאָרום זי איז געװען די שװעסטער פֿון אַחזיָהון – האָט אים באַהאַלטן פֿון עַתַליָהון, און זי האָט אים ניט געטײט. 12 און ער איז געװען באַהאַלטן בײַ זײ, אין הױז פֿון גאָט זעקס יאָר. און עַתַליָהו האָט געקיניגט איבערן לאַנד.
עברית
1 וַיַּמְלִיכוּ֩ יוֹשְׁבֵ֨י יְרוּשָׁלִַ֜ם אֶת־אֲחַזְיָ֨הוּ בְנ֤וֹ הַקָּטֹן֙ תַּחְתָּ֔יו כִּ֤י כָל־הָרִאשֹׁנִים֙ הָרַ֣ג הַגְּד֔וּד הַבָּ֥א בָֽעַרְבִ֖ים לַֽמַּחֲנֶ֑ה וַיִּמְלֹ֛ךְ אֲחַזְיָ֥הוּ בֶן־יְהוֹרָ֖ם מֶ֥לֶךְ יְהוּדָֽה׃   פ
2 בֶּן־אַרְבָּעִ֨ים וּשְׁתַּ֤יִם שָׁנָה֙ אֲחַזְיָ֣הוּ בְמָלְכ֔וֹ וְשָׁנָ֣ה אַחַ֔ת מָלַ֖ךְ בִּֽירוּשָׁלָ֑͏ִם וְשֵׁ֣ם אִמּ֔וֹ עֲתַלְיָ֖הוּ בַּת־עָמְרִֽי׃ 3 גַּם־ה֣וּא הָלַ֔ךְ בְּדַרְכֵ֖י בֵּ֣ית אַחְאָ֑ב כִּ֥י אִמּ֛וֹ הָיְתָ֥ה יֽוֹעַצְתּ֖וֹ לְהַרְשִֽׁיעַ׃ 4 וַיַּ֧עַשׂ הָרַ֛ע בְּעֵינֵ֥י יְהוָ֖ה כְּבֵ֣ית אַחְאָ֑ב כִּי־הֵ֜מָּה הָֽיוּ־ל֣וֹ יֽוֹעֲצִ֗ים אַחֲרֵ֛י מ֥וֹת אָבִ֖יו לְמַשְׁחִ֥ית לֽוֹ׃ 5 גַּ֣ם בַּעֲצָתָם֮ הָלַךְ֒ וַיֵּלֶךְ֩ אֶת־יְהוֹרָ֨ם בֶּן־אַחְאָ֜ב מֶ֣לֶךְ יִשְׂרָאֵ֗ל לַמִּלְחָמָ֛ה עַל־חֲזָאֵ֥ל מֶֽלֶךְ־אֲרָ֖ם בְּרָמ֣וֹת גִּלְעָ֑ד וַיַּכּ֥וּ הָֽרַמִּ֖ים אֶת־יוֹרָֽם׃ 6 וַיָּ֜שָׁב לְהִתְרַפֵּ֣א בְיִזְרְעֶ֗אל כִּ֤י הַמַּכִּים֙ אֲשֶׁ֣ר הִכֻּ֣הוּ בָֽרָמָ֔ה בְּהִלָּ֣חֲמ֔וֹ אֶת־חֲזָהאֵ֖ל מֶ֣לֶךְ אֲרָ֑ם וַעֲזַרְיָ֨הוּ בֶן־יְהוֹרָ֜ם מֶ֣לֶךְ יְהוּדָ֗ה יָרַ֡ד לִרְא֞וֹת אֶת־יְהוֹרָ֧ם בֶּן־אַחְאָ֛ב בְּיִזְרְעֶ֖אל כִּי־חֹלֶ֥ה הֽוּא׃ 7 וּמֵֽאֱלֹהִ֗ים הָיְתָה֙ תְּבוּסַ֣ת אֲחַזְיָ֔הוּ לָב֖וֹא אֶל־יוֹרָ֑ם וּבְבֹא֗וֹ יָצָ֤א עִם־יְהוֹרָם֙ אֶל־יֵה֣וּא בֶן־נִמְשִׁ֔י אֲשֶׁ֣ר מְשָׁח֣וֹ יְהוָ֔ה לְהַכְרִ֖ית אֶת־בֵּ֥ית אַחְאָֽב׃ 8 וַיְהִ֕י כְּהִשָּׁפֵ֥ט יֵה֖וּא עִם־בֵּ֣ית אַחְאָ֑ב וַיִּמְצָא֩ אֶת־שָׂרֵ֨י יְהוּדָ֜ה וּבְנֵ֨י אֲחֵ֧י אֲחַזְיָ֛הוּ מְשָׁרְתִ֥ים לַאֲחַזְיָ֖הוּ וַיַּהַרְגֵֽם׃ 9 וַיְבַקֵּשׁ֩ אֶת־אֲחַזְיָ֨הוּ וַֽיִּלְכְּדֻ֜הוּ וְה֧וּא מִתְחַבֵּ֣א בְשֹֽׁמְר֗וֹן וַיְבִאֻ֣הוּ אֶל־יֵהוּא֮ וַיְמִתֻהוּ֒ וַֽיִּקְבְּרֻ֔הוּ כִּ֤י אָֽמְרוּ֙ בֶּן־יְהוֹשָׁפָ֣ט ה֔וּא אֲשֶׁר־דָּרַ֥שׁ אֶת־יְהוָ֖ה בְּכָל־לְבָב֑וֹ וְאֵין֙ לְבֵ֣ית אֲחַזְיָ֔הוּ לַעְצֹ֥ר כֹּ֖חַ לְמַמְלָכָֽה׃ 10 וַעֲתַלְיָ֙הוּ֙ אֵ֣ם אֲחַזְיָ֔הוּ רָאֲתָ֖ה כִּ֣י מֵ֣ת בְּנָ֑הּ וַתָּ֗קָם וַתְּדַבֵּ֛ר אֶת־כָּל־זֶ֥רַע הַמַּמְלָכָ֖ה לְבֵ֥ית יְהוּדָֽה׃ 11 וַתִּקַּח֩ יְהוֹשַׁבְעַ֨ת בַּת־הַמֶּ֜לֶךְ אֶת־יוֹאָ֣שׁ בֶּן־אֲחַזְיָ֗הוּ וַתִּגְנֹ֤ב אֹתוֹ֙ מִתּ֤וֹךְ בְּנֵֽי־הַמֶּ֙לֶךְ֙ הַמּ֣וּמָתִ֔ים וַתִּתֵּ֥ן אֹת֛וֹ וְאֶת־מֵֽינִקְתּ֖וֹ בַּחֲדַ֣ר הַמִּטּ֑וֹת וַתַּסְתִּירֵ֡הוּ יְהוֹשַׁבְעַ֣ת בַּת־הַמֶּ֣לֶךְ יְהוֹרָ֡ם אֵשֶׁת֩ יְהוֹיָדָ֨ע הַכֹּהֵ֜ן כִּ֣י הִיא֩ הָיְתָ֨ה אֲח֧וֹת אֲחַזְיָ֛הוּ מִפְּנֵ֥י עֲתַלְיָ֖הוּ וְלֹ֥א הֱמִיתָֽתְהוּ׃ 12 וַיְהִ֤י אִתָּם֙ בְּבֵ֣ית הָֽאֱלֹהִ֔ים מִתְחַבֵּ֖א שֵׁ֣שׁ שָׁנִ֖ים וַעֲתַלְיָ֖ה מֹלֶ֥כֶת עַל־הָאָֽרֶץ׃   פ