Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און יהוֹשָפֿט האָט זיך געלײגט מיט זײַנע עלטערן, און ער איז באַגראָבן געװאָרן אין דודס-שטאָט; און זײַן זון יהוֹרָם איז געװאָרן מלך אױף זײַן אָרט. 2 און ער האָט געהאַט ברידער, יהוֹשָפֿטס זין: עַזַריָה, און יחיאֵל, און זכַריָהו, און עַזַריָהו, און מיכָאֵל, און שפֿטיָהו; די אַלע זײַנען געװען זין פֿון יהוֹשָפֿט דעם מלך פֿון ישׂראל. 3 און זײער פֿאָטער האָט זײ געגעבן גרױסע מתּנות פֿון זילבער און גאָלד און טײַערע זאַכן, מיט פֿעסטונגשטעט אין יהודה. אָבער די מלוכה האָט ער געגעבן יהוֹרָמען, װאָרום ער איז געװען דער בכָור.
4 און װי יהוֹרָם איז אױפֿגעשטאַנען אױף זײַן פֿאָטערס מלוכה, און האָט זיך באַפֿעסטיקט, אַזױ האָט ער געהרגעט אַלע זײַנע ברידער, מיטן שװערד, און אױך פֿון די האַרן פֿון ישׂראל. 5 צװײ און דרײַסיק יאָר איז יהוֹרָם אַלט געװען, אַז ער איז געװאָרן מלך, און אַכט יאָר האָט ער געקיניגט אין ירושָלַיִם. 6 און ער איז געגאַנגען אין דעם װעג פֿון די מלכים פֿון ישׂראל, אַזױ װי דאָס הױז פֿון אַחאָבֿ האָט געטאָן; װאָרום ער האָט געהאַט אַחאָבֿס טאָכטער פֿאַר אַ װײַב; און ער האָט געטאָן װאָס איז שלעכט אין די אױגן פֿון גאָט. 7 אָבער גאָט האָט ניט געװאָלט אומברענגען דאָס הױז פֿון דוד, פֿון װעגן דעם בונד װאָס ער האָט געשלאָסן מיט דודן, און אַזױ װי ער האָט אים צוגעזאָגט, צו געבן אים און זײַנע קינדער אַ ליכט אַלע טעג. 8 אין זײַנע טעג איז אֶדוֹם אָפּגעפֿאַלן פֿון אונטער דער האַנט פֿון יהודה, און זײ האָבן געמאַכט איבער זיך אַ מלך. 9 און יהוֹרָם איז אַריבערגעגאַנגען מיט זײַנע הױפּטלײַט, און אַלע רײַטװעגן מיט אים; און ער איז אױפֿגעשטאַנען בײַ נאַכט, און האָט געשלאָגן די אֶדוֹמים װאָס האָבן אַרומגערינגלט אים און די הױפּטלײַט פֿון די רײַטװעגן. 10 אַזױ איז אֶדוֹם אָפּגעפֿאַלן פֿון אונטער דער האַנט פֿון יהודה ביז אױף הײַנטיקן טאָג. דענצמאָל אין דער אײגענער צײַט איז אָפּגעפֿאַלן לִבֿנָה פֿון אונטער זײַן האַנט; װײַל ער האָט פֿאַרלאָזן יהוה דעם גאָט פֿון זײערע עלטערן. 11 ער האָט אױך געמאַכט במות אױף די בערג פֿון יהודה, און ער האָט געמאַכט אױסגעלאַסן די באַװױנער פֿון ירושָלַיִם, און האָט אַראָפּגעפֿירט יהודה.
12 איז געקומען צו אים אַ געשריפֿטס פֿון אֵלִיָהו דעם נבֿיא, אַזױ צו זאָגן: אַזױ האָט געזאָגט יהוה דער גאָט פֿון דײַן פֿאָטער דודן: דערפֿאַר װאָס דו ביסט ניט געגאַנגען אין די װעגן פֿון דײַן פֿאָטער יהוֹשָפֿטן, און אין די װעגן פֿון אָסאָ דעם מלך פֿון יהודה, 13 נײַערט דו ביסט געגאַנגען אין דעם װעג פֿון די מלכים פֿון ישׂראל, און האָסט געמאַכט אױסגעלאַסן יהודה און די באַװױנער פֿון ירושָלַיִם, אַזױ װי דאָס הױז פֿון אַחאָבֿ האָט זײ געמאַכט אױסגעלאַסן, און האָסט אױך געהרגעט דײַנע ברידער פֿון דײַן פֿאָטערס הױז, װאָס זײַנען געװען בעסער פֿון דיר. 14 זע, װעט גאָט אַצונד פּלאָגן מיט אַ גרױסער פּלאָג דײַן פֿאָלק, און דײַנע קינדער, און דײַנע װײַבער, און דײַן גאַנצן פֿאַרמעג. 15 און דו װעסט זײַן אין גרױס קרענק פֿון אַ קראַנקשאַפֿט אין דײַנע געדערים, ביז דײַנע געדערים װעלן אַרױסקריכן פֿון דער קרענק טעג נאָך טעג. 16 און גאָט האָט דערװעקט אױף יהוֹרָמען דעם גײַסט פֿון די פּלִשתּים, און פֿון די אַראַבער װאָס לעבן די כּושים. 17 און זײ זײַנען אַרױפֿגעגאַגנען אױף יהודה, און האָבן זיך אַרײַנגעבראָכן אין איר, און האָבן געפֿאַנגען דעם גאַנצן פֿאַרמעג װאָס האָט זיך געפֿונען אין מלכס הױז, און אױך זײַנע זין און זײַנע װײַבער, און אים איז ניט איבערגעבליבן קײן זון, אַחוץ יהוֹאָחז דער ייִנגסטער פֿון זײַנע זין. 18 און נאָך דעם אַלעמען האָט אים גאָט געפּלאָגט אין זײַנע געדערים מיט אַ קרענק ניט אױסצוהײלן. 19 און עס איז געװען נאָך טעג און טעג – בעת דער סָוף פֿון צװײ יאָר איז געװען אַריבער, זײַנען אים די געדערים אַרױסגעקראָכן פֿון זײַן קרענק, און ער איז געשטאָרבן אין בײזע װײטאָקן; און מע האָט ניט געמאַכט נאָך אים אַ פֿאַרברענונג אַזױ װי די פֿאַרברענונג פֿון זײַנע עלטערן. 20 צװײ און דרײַסיק יאָר איז ער אַלט געװען, אַז ער איז געװאָרן מלך, און אַכט יאָר האָט ער געקיניגט אין ירושָלַיִם; און ער איז אַװעק אָן נחת; און מע האָט אים באַגראָבן אין דודס-שטאָט, אָבער ניט אין די קבֿרים פֿון די מלכים.
עברית
1 וַיִּשְׁכַּ֤ב יְהֽוֹשָׁפָט֙ עִם־אֲבֹתָ֔יו וַיִּקָּבֵ֥ר עִם־אֲבֹתָ֖יו בְּעִ֣יר דָּוִ֑יד וַיִּמְלֹ֛ךְ יְהוֹרָ֥ם בְּנ֖וֹ תַּחְתָּֽיו׃ 2 וְלֽוֹ־אַחִ֞ים בְּנֵ֣י יְהוֹשָׁפָ֗ט עֲזַרְיָ֤ה וִֽיחִיאֵל֙ וּזְכַרְיָ֣הוּ וַעֲזַרְיָ֔הוּ וּמִיכָאֵ֖ל וּשְׁפַטְיָ֑הוּ כָּל־אֵ֕לֶּה בְּנֵ֥י יְהוֹשָׁפָ֖ט מֶ֥לֶךְ־יִשְׂרָאֵֽל׃ 3 וַיִּתֵּ֣ן לָהֶ֣ם אֲ֠בִיהֶם מַתָּנ֨וֹת רַבּ֜וֹת לְכֶ֤סֶף וּלְזָהָב֙ וּלְמִגְדָּנ֔וֹת עִם־עָרֵ֥י מְצֻר֖וֹת בִּֽיהוּדָ֑ה וְאֶת־הַמַּמְלָכָ֛ה נָתַ֥ן לִֽיהוֹרָ֖ם כִּי־ה֥וּא הַבְּכֽוֹר׃   פ
4 וַיָּ֨קָם יְהוֹרָ֜ם עַל־מַמְלֶ֤כַת אָבִיו֙ וַיִּתְחַזַּ֔ק וַיַּהֲרֹ֥ג אֶת־כָּל־אֶחָ֖יו בֶּחָ֑רֶב וְגַ֖ם מִשָּׂרֵ֥י יִשְׂרָאֵֽל׃ 5 בֶּן־שְׁלֹשִׁ֥ים וּשְׁתַּ֛יִם שָׁנָ֖ה יְהוֹרָ֣ם בְּמָלְכ֑וֹ וּשְׁמוֹנֶ֣ה שָׁנִ֔ים מָלַ֖ךְ בִּירוּשָׁלָֽ͏ִם׃ 6 וַיֵּ֜לֶךְ בְּדֶ֣רֶךְ מַלְכֵ֣י יִשְׂרָאֵ֗ל כַּאֲשֶׁ֤ר עָשׂוּ֙ בֵּ֣ית אַחְאָ֔ב כִּ֚י בַּת־אַחְאָ֔ב הָ֥יְתָה לּ֖וֹ אִשָּׁ֑ה וַיַּ֥עַשׂ הָרַ֖ע בְּעֵינֵ֥י יְהוָֽה׃ 7 וְלֹא־אָבָ֣ה יְהוָ֗ה לְהַשְׁחִית֙ אֶת־בֵּ֣ית דָּוִ֔יד לְמַ֣עַן הַבְּרִ֔ית אֲשֶׁ֥ר כָּרַ֖ת לְדָוִ֑יד וְכַאֲשֶׁ֣ר אָמַ֗ר לָתֵ֨ת ל֥וֹ נִ֛יר וּלְבָנָ֖יו כָּל־הַיָּמִֽים׃ 8 בְּיָמָיו֙ פָּשַׁ֣ע אֱד֔וֹם מִתַּ֖חַת יַד־יְהוּדָ֑ה וַיַּמְלִ֥יכוּ עֲלֵיהֶ֖ם מֶֽלֶךְ׃ 9 וַיַּֽעֲבֹ֤ר יְהוֹרָם֙ עִם־שָׂרָ֔יו וְכָל־הָרֶ֖כֶב עִמּ֑וֹ וַיְהִי֙ קָ֣ם לַ֔יְלָה וַיַּ֗ךְ אֶת־אֱדוֹם֙ הַסּוֹבֵ֣ב אֵלָ֔יו וְאֵ֖ת שָׂרֵ֥י הָרָֽכֶב׃ 10 וַיִּפְשַׁ֨ע אֱד֜וֹם מִתַּ֣חַת יַד־יְהוּדָ֗ה עַ֚ד הַיּ֣וֹם הַזֶּ֔ה אָ֣ז תִּפְשַׁ֥ע לִבְנָ֛ה בָּעֵ֥ת הַהִ֖יא מִתַּ֣חַת יָד֑וֹ כִּ֣י עָזַ֔ב אֶת־יְהוָ֖ה אֱלֹהֵ֥י אֲבֹתָֽיו׃ 11 גַּם־ה֥וּא עָשָֽׂה־בָמ֖וֹת בְּהָרֵ֣י יְהוּדָ֑ה וַיֶּ֙זֶן֙ אֶת־יֹשְׁבֵ֣י יְרוּשָׁלִַ֔ם וַיַּדַּ֖ח אֶת־יְהוּדָֽה׃   פ
12 וַיָּבֹ֤א אֵלָיו֙ מִכְתָּ֔ב מֵֽאֵלִיָּ֥הוּ הַנָּבִ֖יא לֵאמֹ֑ר כֹּ֣ה אָמַ֣ר יְהוָ֗ה אֱלֹהֵי֙ דָּוִ֣יד אָבִ֔יךָ תַּ֗חַת אֲשֶׁ֤ר לֹֽא־הָלַ֙כְתָּ֙ בְּדַרְכֵי֙ יְהוֹשָׁפָ֣ט אָבִ֔יךָ וּבְדַרְכֵ֖י אָסָ֥א מֶֽלֶךְ־יְהוּדָֽה׃ 13 וַתֵּ֗לֶךְ בְּדֶ֙רֶךְ֙ מַלְכֵ֣י יִשְׂרָאֵ֔ל וַתַּזְנֶ֤ה אֶת־יְהוּדָה֙ וְאֶת־יֹשְׁבֵ֣י יְרוּשָׁלִַ֔ם כְּהַזְנ֖וֹת בֵּ֣ית אַחְאָ֑ב וְגַ֨ם אֶת־אַחֶ֧יךָ בֵית־אָבִ֛יךָ הַטּוֹבִ֥ים מִמְּךָ֖ הָרָֽגְתָּ׃ 14 הִנֵּ֣ה יְהוָ֗ה נֹגֵ֛ף מַגֵּפָ֥ה גְדוֹלָ֖ה בְּעַמֶּ֑ךָ וּבְבָנֶ֥יךָ וּבְנָשֶׁ֖יךָ וּבְכָל־רְכוּשֶֽׁךָ׃ 15 וְאַתָּ֛ה בָּחֳלָיִ֥ים רַבִּ֖ים בְּמַחֲלֵ֣ה מֵעֶ֑יךָ עַד־יֵצְא֤וּ מֵעֶ֙יךָ֙ מִן־הַחֹ֔לִי יָמִ֖ים עַל־יָמִֽים׃ 16 וַיָּ֨עַר יְהוָ֜ה עַל־יְהוֹרָ֗ם אֵ֣ת ר֤וּחַ הַפְּלִשְׁתִּים֙ וְהָ֣עַרְבִ֔ים אֲשֶׁ֖ר עַל־יַ֥ד כּוּשִֽׁים׃ 17 וַיַּעֲל֤וּ בִֽיהוּדָה֙ וַיִּבְקָע֔וּהָ וַיִּשְׁבּ֗וּ אֵ֤ת כָּל־הָרְכוּשׁ֙ הַנִּמְצָ֣א לְבֵית־הַמֶּ֔לֶךְ וְגַם־בָּנָ֖יו וְנָשָׁ֑יו וְלֹ֤א נִשְׁאַר־לוֹ֙ בֵּ֔ן כִּ֥י אִם־יְהוֹאָחָ֖ז קְטֹ֥ן בָּנָֽיו׃ 18 וְאַחֲרֵ֖י כָּל־זֹ֑את נְגָפ֨וֹ יְהוָ֧ה בְּמֵעָ֛יו לָחֳלִ֖י לְאֵ֥ין מַרְפֵּֽא׃ 19 וַיְהִ֣י לְיָמִ֣ים מִיָּמִ֡ים וּכְעֵת֩ צֵ֨את הַקֵּ֜ץ לְיָמִ֣ים שְׁנַ֗יִם יָצְא֤וּ מֵעָיו֙ עִם־חָלְי֔וֹ וַיָּ֖מָת בְּתַחֲלֻאִ֣ים רָעִ֑ים וְלֹא־עָ֨שׂוּ ל֥וֹ עַמּ֛וֹ שְׂרֵפָ֖ה כִּשְׂרֵפַ֥ת אֲבֹתָֽיו׃ 20 בֶּן־שְׁלֹשִׁ֤ים וּשְׁתַּ֙יִם֙ הָיָ֣ה בְמָלְכ֔וֹ וּשְׁמוֹנֶ֣ה שָׁנִ֔ים מָלַ֖ךְ בִּירוּשָׁלָ֑͏ִם וַיֵּ֙לֶךְ֙ בְּלֹ֣א חֶמְדָּ֔ה וַֽיִּקְבְּרֻ֙הוּ֙ בְּעִ֣יר דָּוִ֔יד וְלֹ֖א בְּקִבְר֥וֹת הַמְּלָכִֽים׃