אידיש
1
און יהוֹשָפֿט האָט געהאַט פֿיל עוֹשר און כּבֿוד; און ער האָט זיך מתחתּן געװען מיט אַחאָבֿן.
2
און נאָך אַ פֿאַרלױף פֿון יאָרן האָט ער אַראָפּגענידערט צו אַחאָבֿן קײן שוֹמרוֹן, און אַחאָבֿ האָט געשלאַכט פֿאַר אים און פֿאַר דעם פֿאָלק װאָס מיט אים שאָף און רינדער אַ סך, און ער האָט אים אײַנגערעדט אַרױפֿצוגײן קײן רָמוֹת-גִלעָד.
3
און אַחאָבֿ דער מלך פֿון ישׂראל האָט געזאָגט צו יהוֹשָפֿט דעם מלך פֿון יהודה: װילסטו גײן מיט מיר קײן רָמוֹת-גִלעָד? האָט ער געזאָגט: אַזױ װי דו אַזױ איך, און אַזױ װי דײַן פֿאָלק מײַן פֿאָלק, און אין אײנעם מיט דיר אױף מלחמה.
4
און יהוֹשָפֿט האָט געזאָגט צו דעם מלך פֿון ישׂראל: פֿרעג הײַנט, איך בעט דיך, דאָס װאָרט פֿון גאָט.
5
האָט דער מלך פֿון ישׂראל אײַנגעזאַמלט די נבֿיאים, פֿיר הונדערט מאַן, און ער האָט צו זײ געזאָגט: זאָלן מיר גײן קײן רָמוֹת-גִלעָד אױף מלחמה, אָדער זאָל איך אָפּשטײן? האָבן זײ געזאָגט: גײ אַרױף, און גאָט װעט זי געבן אין דער האַנט פֿון מלך.
6
האָט יהוֹשָפֿט געזאָגט: איז דאָ ניטאָ נאָך אַ נבֿיא פֿון גאָט, אַז מיר זאָלן פֿרעגן בײַ אים?
7
האָט דער מלך פֿון ישׂראל געזאָגט צו יהוֹשָפֿטן: פֿאַראַן נאָך אײן מאַן אױף צו פֿרעגן בײַ גאָט דורך אים, אָבער איך האָב אים פֿײַנט, װײַל ער זאָגט ניט אױף מיר נבֿיאות צום גוטן, נײַערט אַלע זײַנע טעג צום שלעכטן; דאָס איז מיכָיהו דער זון פֿון יִמלאָן. האָט יהוֹשָפֿט געזאָגט: זאָל דער מלך אַזױ ניט רעדן.
8
האָט דער מלך פֿון ישׂראל צוגערופֿן אַ הױפֿדינער, און האָט געזאָגט: ברענג אױף גיך מיכָיהו דעם זון פֿון יִמלאָן.
9
און דער מלך פֿון ישׂראל און יהוֹשָפֿט דער מלך פֿון יהודה זײַנען געזעסן איטלעכער אױף זײַן טראָן אָנגעקלײדט אין בגדֵי- מַלכות; און זײ זײַנען געזעסן אין אַ שײַער בײַ דעם טױעראײַנגאַנג פֿון שוֹמרוֹן, און אַלע נבֿיאים האָבן נבֿיאות געזאָגט פֿאַר זײ.
10
און צִדקִיָהו דער זון פֿון כּנַעֲנָהן האָט זיך געמאַכט אײַזערנע הערנער, און ער האָט געזאָגט: אַזױ האָט גאָט געזאָגט: מיט די דאָזיקע װעסטו שטױסן די אַרַמים ביז זײ צו פֿאַרלענדן.
11
און אַלע נבֿיאים האָבן נבֿיאות געזאָגט דאָס גלײַכן, אַזױ צו זאָגן: גײ אױף רָמוֹת-גִלעָד, און באַגליק, און גאָט װעט זי געבן אין דער האַנט פֿון מלך.
12
און דער שליח װאָס איז געגאַנגען רופֿן מיכָיהון, האָט גערעדט צו אים, אַזױ צו זאָגן: זע, די װערטער פֿון די נבֿיאים זײַנען װי אײן מױל גוטס אױפֿן מלך; טאָ זאָל, איך בעט דיך, דײַן װאָרט זײַן אַזױ װי פֿון אײנעם פֿון זײ, און רעד גוטס.
13
האָט מיכָיהו געזאָגט: אַזױ װי עס לעבט יהוה, אַז דאָס װאָס מײַן גאָט װעט זאָגן, דאָס װעל איך רעדן!
14
און װי ער איז געקומען צום מלך, האָט דער מלך צו אים געזאָגט: מיכָה, זאָלן מיר גײן קײן רָמוֹת-גִלעָד אױף מלחמה, אָדער זאָל איך אָפּשטײן?
15
האָט ער געזאָגט: גײט אַױף און באַגליקט, און זײ װעלן געגעבן װערן אין אײַער האַנט. האָט דער מלך צו אים געזאָגט: ביז װיפֿיל מאָל זאָל איך דיך באַשװערן, אַז דו זאָלסט ניט רעדן צו מיר נאָר דעם אמת אין נאָמען פֿון גאָט?
16
האָט ער געזאָגט: איך האָב געזען גאַנץ ישׂראל צעשפּרײט אױף די בערג, אַזױ װי שאָף װאָס האָבן ניט קײן פּאַסטוך, און גאָט האָט געזאָגט: אָן אַ האַר זײַנען די דאָזיקע; זאָלן זײ זיך אומקערן איטלעכער צו זײַן הױז בשלום.
17
האָט דער מלך פֿון ישׂראל געזאָגט צו יהוֹשָפֿטן: האָב איך דיר ניט געזאָגט, ער װעט ניט נבֿיאות זאָגן אױף מיר גוטס, נײַערט צום שלעכטן?
18
האָט ער געזאָגט: דרום הערט דאָס װאָרט פֿון גאָט: איך האָב געזען װי גאָט זיצט אױף זײַן טראָן, און דער גאַנצער חיל פֿון הימל שטײט אױף זײַן רעכטער זײַט און אױף זײַן לינקער.
19
און גאָט האָט געזאָגט: װער װעט אָנרעדן אַחאָבֿ דעם מלך פֿון ישׂראל, ער זאָל אַרױפֿגײן, און פֿאַלן אין רָמוֹת-גִלעָד? האָט מען גערעדט: דער זאָגט אַזױ, און דער זאָגט אַזױ.
20
איז אַרױסגעגאַנגען דער גײַסט, און האָט זיך געשטעלט פֿאַר גאָט, און האָט געזאָגט: איך װעל אים אָנרעדן. האָט גאָט צו אים געזאָגט: מיט װאָס?
21
האָט ער געזאָגט: איך װעל אַרױסגײן און װערן פֿאַר אַ גײַסט פֿון ליגן אין מױל פֿון אַלע זײַנע נביאים. האָט ער געזאָגט: װעסט אָנרעדן, און װעסט אױך אױספֿירן; גײ אַרױס און טו אַזױ.
22
און אַצונד, זע, גאָט האָט אַרײַנגעגעבן אַ גײַסט פֿון ליגן אין דעם מױל פֿון די דאָזיקע נבֿיאים דײַנע, אָבער גאָט האָט אָנגעזאָגט אױף דיר שלעכטס.
23
האָט גענענט צִדקִיָהו דער זון פֿון כּנַעֲנָהן, און האָט געשלאָגן מיכָיהון אױפֿן באַק, און געזאָגט: אױף װאָסער װעג איז דער גײַסט פֿון גאָט אַװעקגעגאַנגען פֿון מיר כּדי צו רעדן מיט דיר?
24
האָט מיכָיהו געזאָגט: אָט װעסטו זען אין יענעם טאָג, װען דו װעסט אַרײַנגײן אין אַ קאַמער הינטער אַ קאַמער זיך צו באַהאַלטן.
25
האָט דער מלך פֿון ישׂראל געזאָגט: נעמט מיכָיהון, און גיט אים אָפּ צו אָמוֹן דעם האַר פֿון דער שטאָט, און צו יוֹאָש דעם מלכס זון,
26
און איר זאָלט זאָגן: אַזױ האָט געזאָגט דער מלך: טוט אַרײַן דעם דאָזיקן אין געפֿענקעניש, און שפּײַזט אים מיט קאַרג ברױט און קאַרג װאַסער, ביז איך קער זיך אום בשלום.
27
האָט מיכָיהו געזאָגט: אױב אומקערן װעסטו זיך אומקערן בשלום, האָט גאָט ניט גערעדט דורך מיר. און ער האָט געזאָגט: הערט דאָס צו, איר פֿעלקער אַלע.
28
און דער מלך פֿון ישׂראל און יהוֹשָפֿט דער מלך פֿון יהודה זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען קײן רָמוֹת-גִלעָד.
29
און דער מלך פֿון ישׂראל האָט געזאָגט צו יהוֹשָפֿטן: איך װעל זיך פֿאַרשטעלן, און װעל אַרײַנגײן אין דער מלחמה, און דו טראָג דײַנע קלײדער. און דער מלך פֿון ישׂראל האָט זיך פֿאַרשטעלט, און זײ זײַנען אַרײַנגעגאַנגען אין דער מלחמה.
30
און דער מלך פֿון אַרָם האָט באַפֿױלן די הױפּטלײַט פֿון זײַנע רײַטװעגן, אַזױ צו זאָגן: איר זאָלט ניט מלחמה האַלטן מיט קלײן אָדער גרױס, נאָר מיטן מלך פֿון ישׂראל אַלײן.
31
און עס איז געװען, װי די הױפּטלײַט פֿון די רײַטװעגן האָבן געזען יהוֹשָפֿטן, אַזױ האָבן זײ געזאָגט: דאָס איז דער מלך פֿון ישׂראל. און זײ האָבן אים אַרומגערינגלט מלחמה צו האַלטן. האָט יהוֹשָפֿט אַ געשרײ געטאָן, און יהוה האָט אים געהאָלפֿן, און גאָט האָט זײ אָפּגעצױגן פֿון אים.
32
װאָרום עס איז געװען, װי די הױפּטלײַט פֿון די רײַטװעגן האָבן געזען אַז דאָס איז ניט דער מלך פֿון ישׂראל, אַזױ זײַנען זײ אָפּגעטרעטן פֿון הינטער אים.
33
און אַ מאַן האָט אָנגעצױגן זײַן בױגן גלאַט אין דער װעלט, און האָט געטראָפֿן דעם מלך פֿון ישׂראל צװישן דעם אונטערפּאַנצער און צװישן דעם ברוסטשילד. האָט ער געזאָגט צו דעם טרײַבער: פֿאַרקער דײַן האַנט, און זאָלסט מיך אַרױספֿירן פֿון דער מחנה, װאָרום איך בין פֿאַרװוּנדט געװאָרן.
34
און די מלחמה איז געשטיגן אין יענעם טאָג; און דער מלך פֿון ישׂראל האָט זיך אױפֿגעהאַלטן שטײענדיק אין דעם רײַטװאָגן אַנטקעגן די אַרַמים ביזן אָװנט; און אַקעגן דער צײַט פֿון זונאונטערגאַנג איז ער געשטאָרבן.