Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און דוד האָט אײַנגעזאַמלט אַלע האַרן פֿון ישׂראל, די האַרן פֿון די שבֿטים, און די הױפּטלײַט פֿון די אָפּטײלונגען װאָס האָבן באַדינט דעם מלך, און די הױפּטלײַט פֿון די טױזנטן און די הױפּטלײַט פֿון די הונדערטן, און די אױבערלײַט איבער דעם גאַנצן פֿאַרמעג און פֿי פֿון מלך און פֿון זײַנע זין, מיט די הױפֿדינער און די גיבוֹרים – איטלעכן העלדישן גיבור – קײן ירושָלַיִם. 2 און דוד המלך האָט זיך געשטעלט אױף זײַנע פֿיס, און האָט געזאָגט: הערט מיך צו, מײַנע ברידער און מײַן פֿאָלק; בײַ מיר אין מײַן האַרצן איז געװען צו בױען אַ הױז פֿון רו פֿאַר דעם אָרון פֿון יהוהס בונד, און פֿאַר אַ פֿוסבענקל פֿאַר אונדזער גאָט, און איך האָב זיך אָנגעברײט צו בױען. 3 אָבער גאָט האָט צו מיר געזאָגט: קענסט ניט בױען אַ הױז צו מײַן נאָמען, װאָרום אַ מענטש פֿון מלחמות ביסטו, און בלוט האָסטו פֿאַרגאָסן. 4 אָבער יהוה דער גאָט פֿון ישׂראל האָט מיך אױסדערװײלט פֿון דעם גאַנצן הױז פֿון מײַן פֿאָטער צו זײַן אַ מלך איבער ישׂראל אױף אײביק; װאָרום יהודהן האָט גאָט אױסדערװײלט פֿאַר אַ פֿירשט, און אין דעם הױז פֿון יהודה, דעם הױז פֿון מײַן פֿאָטער, און צװישן די זין פֿון מײַן פֿאָטער, האָט ער מיך באַגערט, אױף צו מאַכן פֿאַר אַ מלך איבער גאַנץ ישׂראל. 5 און פֿון אַלע מײַנע זין – װאָרום פֿיל זין האָט מיר גאָט געשאָנקען – האָט ער אױסדערװײלט מײַן זון שלמהן צו זיצן אױף דעם טראָן פֿון גאָטס מלוכה איבער ישׂראל. 6 און ער האָט צו מיר געזאָגט: דײַן זון שלמה, ער װעט בױען מײַן הױז און מײַנע הױפֿן, װאָרום איך האָב אים אױסדערװײלט פֿאַר אַ זון צו מיר, און איך װעל אים זײַן פֿאַר אַ פֿאָטער. 7 און איך װעל באַפֿעסטיקן זײַן מלוכה אױף אײביק, אױב ער װעט זײַן שטאַרק, צו טאָן מײַנע געבאָט און מײַנע געזעצן אַזױ װי הײַנטיקן טאָג. 8 און אַצונד, פֿאַר די אױגן פֿון גאַנץ ישׂראל, דער עדה פֿון יהוה, און אין די אױערן פֿון אונדזער גאָט; היט אָפּ און זוכט נאָך אַלע געבאָט פֿון יהוה אײַער גאָט, כּדי איר זאָלט אַרבן דאָס גוטע לאַנד, און לאָזן אין ירושה צו אײַערע קינדער נאָך אײַך ביז אײביק.
9 און דו שלמה מײַן זון, װײס דעם גאָט פֿון דײַן פֿאָטער, און דין אים מיט אַ גאַנצן האַרצן, און מיט אַ װיליקער זעל, װאָרום אַלע הערצער פֿאָרשט יהוה, און יעטװעדער טראַכטעניש פֿון די געדאַנקען קען ער; אַז דו װעסט אים זוכן, װעט ער זיך לאָזן געפֿינען פֿון דיר, אָבער אַז דו װעסט אים פֿאַרלאָזן, װעט ער דיך אַװעקװאַרפֿן אױף אײביק. 10 קוק זיך אַרום אַצונד, װאָרום גאָט האָט דיך אױסדערװײלט צו בױען אַ הױז פֿאַר אַ הײליקטום; זײ שטאַרק, און טו.
11 און דוד האָט געגעבן זײַן זון שלמהן דאָס געמעל פֿון דעם פֿאָדערהױז, און זײַנע בניָנים, און זײַנע שאַצקאַמערן, און זײַנע אױבערשטובן, און זײַנע אינעװײניקסטע חדרים, און דאָס הױז פֿון דעם דעק [פֿון אָרון]; 12 און דאָס געמעל פֿון אַלץ װאָס איז געװען בײַ אים אין געדאַנקען, פֿאַר די הױפֿן פֿון גאָטס הױז, און פֿאַר אַלע קאַמערן רונד אַרום, פֿאַר די שאַצן פֿון גאָטס הױז, און פֿאַר די שאַצן פֿון די געהײליקטע זאַכן, 13 און פֿאַר די אָפּטײלונגען פֿון די כּהנים און די לוִיִים, און פֿאַר אַלערלײ אַרבעט פֿון דעם דינסט אין גאָטס הױז, און פֿאַר די כּלים פֿון דעם דינסט אין גאָטס הױז. 14 ״גאָלד אױפֿן װאָג, פֿאַר דעם גאָלד פֿון אַלערלײ כּלים פֿאַר יעטװעדער דינסט; פֿאַר אַלע זילבערנע כּלים, אױפֿן װאָג, פֿאַר אַלערלײ כּלים פֿון יעטװעדער דינסט. 15 און אױפֿן װאָג פֿאַר די גילדערנע מנוֹרות מיט זײערע גילדערנע רערלעך, לױט דער װאָג פֿון איטלעכער מנוֹרה מיט אירע רערלעך; און פֿאַר די זילבערנע מנוֹרות לױט דער װאָג פֿון אַ מנוֹרה מיט אירע רערלעך, װי נאָך דער אַרבעט פֿון איטלעכער מנוֹרה. 16 און גאָלד אױפֿן װאָג פֿאַר די טישן פֿון דער אױסלײגונג [פֿון ברױט], פֿאַר איטלעכן טיש; און זילבער פֿאַר די זילבערנע טישן. 17 און פֿאַר די גאָפּלען, און די שפּרענגבעקנס, און די קאַנען, רײנע גאָלד; און פֿאַר די גילדערנע בעכערס, אױפֿן װאָג פֿאַר איטלעכן בעכער; און פֿאַר די זילבערנע בעכערס, אױפֿן װאָג פֿאַר איטלעכן בעכער. 18 און פֿאַר דעם מזבח פֿון װײַרױך געלײַטערטע גאָלד אױפֿן װאָג; און גאָלד פֿאַר דער געשטאַלט פֿון דעם רײַטװאָגן, די כּרובֿים װאָס שפּרײטן אױס [די פֿליגלען] און שירעמען איבער דעם אָרון פֿון גאָטס בונד. 19 דאָס אַלץ גיב איך דיר אין געשריפֿטס, פֿון דער האַנט פֿון גאָט װאָס האָט מיך געקליגט; אַלע אַרבעטן פֿון דעם געמעל.
20 און דוד האָט געזאָגט צו זײַן זון שלמהן: זײַ שטאַרק און פֿעסט, און טו; זאָלסט ניט מוֹרא האָבן און ניט אַנגסטן, װאָרום גאָט יהוה, מײַן גאָט, איז מיט דיר; ער װעט דיך ניט אָפּלאָזן און ניט פֿאַרלאָזן, ביז די גאַנצע אַרבעט פֿאַר דעם דינסט פֿון יהוהס הױז װעט זײַן געענדיקט. 21 און אָט זײַנען די אָפּטײלונגען פֿון די כּהנים און די לוִיִים פֿאַר יעטװעדער דינסט פֿון גאָטס הױז; און דו האָסט מיט זיך פֿאַר יעטװעדער אַרבעט איטלעכן װאָס איז גערנװיליק, מיט קלוגשאַפֿט פֿאַר אַלערלײ אַרבעט; און די האַרן און דאָס גאַנצע פֿאָלק זײַנען צו אַלע דײַנע באַפֿעלן.
עברית
1 וַיַּקְהֵ֣ל דָּוִ֣יד אֶת־כָּל־שָׂרֵ֣י יִשְׂרָאֵ֡ל שָׂרֵ֣י הַשְּׁבָטִ֣ים וְשָׂרֵ֣י הַמַּחְלְק֣וֹת הַמְשָׁרְתִ֪ים אֶת־הַמֶּ֟לֶךְ וְשָׂרֵ֣י הָאֲלָפִ֣ים וְשָׂרֵ֣י הַמֵּא֡וֹת וְשָׂרֵ֣י כָל־רְכוּשׁ־וּמִקְנֶה֩ לַמֶּ֨לֶךְ וּלְבָנָ֜יו עִם־הַסָּרִיסִ֧ים וְהַגִּבּוֹרִ֛ים וּֽלְכָל־גִּבּ֥וֹר חָ֖יִל אֶל־יְרוּשָׁלָֽ͏ִם׃ 2 וַיָּ֨קָם דָּוִ֤יד הַמֶּ֙לֶךְ֙ עַל־רַגְלָ֔יו וַיֹּ֕אמֶר שְׁמָע֖וּנִי אַחַ֣י וְעַמִּ֑י אֲנִ֣י עִם־לְבָבִ֡י לִבְנוֹת֩ בֵּ֨ית מְנוּחָ֜ה לַאֲר֣וֹן בְּרִית־יְהוָ֗ה וְלַהֲדֹם֙ רַגְלֵ֣י אֱלֹהֵ֔ינוּ וַהֲכִינ֖וֹתִי לִבְנֽוֹת׃ 3 וְהָאֱלֹהִים֙ אָ֣מַר לִ֔י לֹא־תִבְנֶ֥ה בַ֖יִת לִשְׁמִ֑י כִּ֣י אִ֧ישׁ מִלְחָמ֛וֹת אַ֖תָּה וְדָמִ֥ים שָׁפָֽכְתָּ׃ 4 וַיִּבְחַ֡ר יְהוָ֣ה אֱלֹהֵי֩ יִשְׂרָאֵ֨ל בִּ֜י מִכֹּ֣ל בֵּית־אָבִ֗י לִהְי֨וֹת לְמֶ֤לֶךְ עַל־יִשְׂרָאֵל֙ לְעוֹלָ֔ם כִּ֤י בִֽיהוּדָה֙ בָּחַ֣ר לְנָגִ֔יד וּבְבֵ֥ית יְהוּדָ֖ה בֵּ֣ית אָבִ֑י וּבִבְנֵ֣י אָבִ֔י בִּ֣י רָצָ֔ה לְהַמְלִ֖יךְ עַל־כָּל־יִשְׂרָאֵֽל׃ 5 וּמִכָּ֨ל־בָּנַ֔י כִּ֚י רַבִּ֣ים בָּנִ֔ים נָ֥תַן לִ֖י יְהוָ֑ה וַיִּבְחַר֙ בִּשְׁלֹמֹ֣ה בְנִ֔י לָשֶׁ֗בֶת עַל־כִּסֵּ֛א מַלְכ֥וּת יְהוָ֖ה עַל־יִשְׂרָאֵֽל׃ 6 וַיֹּ֣אמֶר לִ֔י שְׁלֹמֹ֣ה בִנְךָ֔ הֽוּא־יִבְנֶ֥ה בֵיתִ֖י וַחֲצֵרוֹתָ֑י כִּי־בָחַ֨רְתִּי ב֥וֹ לִי֙ לְבֵ֔ן וַאֲנִ֖י אֶֽהְיֶה־לּ֥וֹ לְאָֽב׃ 7 וַהֲכִינוֹתִ֥י אֶת־מַלְכוּת֖וֹ עַד־לְעוֹלָ֑ם אִם־יֶחֱזַ֗ק לַעֲשׂ֛וֹת מִצְוֺתַ֥י וּמִשְׁפָּטַ֖י כַּיּ֥וֹם הַזֶּֽה׃ 8 וְ֠עַתָּה לְעֵינֵ֨י כָל־יִשְׂרָאֵ֤ל קְהַל־יְהוָה֙ וּבְאָזְנֵ֣י אֱלֹהֵ֔ינוּ שִׁמְר֣וּ וְדִרְשׁ֔וּ כָּל־מִצְוֺ֖ת יְהוָ֣ה אֱלֹהֵיכֶ֑ם לְמַ֤עַן תִּֽירְשׁוּ֙ אֶת־הָאָ֣רֶץ הַטּוֹבָ֔ה וְהִנְחַלְתֶּ֛ם לִבְנֵיכֶ֥ם אַחֲרֵיכֶ֖ם עַד־עוֹלָֽם׃   פ
9 וְאַתָּ֣ה שְׁלֹמֹֽה־בְנִ֡י דַּע֩ אֶת־אֱלֹהֵ֨י אָבִ֜יךָ וְעָבְדֵ֗הוּ בְּלֵ֤ב שָׁלֵם֙ וּבְנֶ֣פֶשׁ חֲפֵצָ֔ה כִּ֤י כָל־לְבָבוֹת֙ דּוֹרֵ֣שׁ יְהוָ֔ה וְכָל־יֵ֥צֶר מַחֲשָׁב֖וֹת מֵבִ֑ין אִֽם־תִּדְרְשֶׁ֙נּוּ֙ יִמָּ֣צֵא לָ֔ךְ וְאִם־תַּֽעַזְבֶ֖נּוּ יַזְנִיחֲךָ֥ לָעַֽד׃ 10 רְאֵ֣ה עַתָּ֗ה כִּֽי־יְהוָ֛ה בָּ֧חַר בְּךָ֛ לִבְנֽוֹת־בַּ֥יִת לַמִּקְדָּ֖שׁ חֲזַ֥ק וַעֲשֵֽׂה׃   פ
11 וַיִּתֵּ֣ן דָּוִ֣יד לִשְׁלֹמֹ֣ה בְנ֡וֹ אֶת־תַּבְנִ֣ית הָאוּלָם֩ וְֽאֶת־בָּ֨תָּ֜יו וְגַנְזַכָּ֧יו וַעֲלִיֹּתָ֛יו וַחֲדָרָ֥יו הַפְּנִימִ֖ים וּבֵ֥ית הַכַּפֹּֽרֶת׃ 12 וְתַבְנִ֗ית כֹּל֩ אֲשֶׁ֨ר הָיָ֤ה בָר֙וּחַ֙ עִמּ֔וֹ לְחַצְר֧וֹת בֵּית־יְהוָ֛ה וּלְכָל־הַלְּשָׁכ֖וֹת סָבִ֑יב לְאֹֽצְרוֹת֙ בֵּ֣ית הָאֱלֹהִ֔ים וּלְאֹצְר֖וֹת הַקֳּדָשִֽׁים׃ 13 וּֽלְמַחְלְקוֹת֙ הַכֹּהֲנִ֣ים וְהַלְוִיִּ֔ם וּֽלְכָל־מְלֶ֖אכֶת עֲבוֹדַ֣ת בֵּית־יְהוָ֑ה וּֽלְכָל־כְּלֵ֖י עֲבוֹדַ֥ת בֵּית־יְהוָֽה׃ 14 לַזָּהָ֤ב בַּמִּשְׁקָל֙ לַזָּהָ֔ב לְכָל־כְּלֵ֖י עֲבוֹדָ֣ה וַעֲבוֹדָ֑ה לְכֹ֨ל כְּלֵ֤י הַכֶּ֙סֶף֙ בְּמִשְׁקָ֔ל לְכָל־כְּלֵ֖י עֲבוֹדָ֥ה וַעֲבוֹדָֽה׃ 15 וּמִשְׁקָ֞ל לִמְנֹר֣וֹת הַזָּהָ֗ב וְנֵרֹֽתֵיהֶם֙ זָהָ֔ב בְּמִשְׁקַל־מְנוֹרָ֥ה וּמְנוֹרָ֖ה וְנֵרֹתֶ֑יהָ וְלִמְנֹר֨וֹת הַכֶּ֤סֶף בְּמִשְׁקָל֙ לִמְנוֹרָ֣ה וְנֵרֹתֶ֔יהָ כַּעֲבוֹדַ֖ת מְנוֹרָ֥ה וּמְנוֹרָֽה׃ 16 וְאֶת־הַזָּהָ֥ב מִשְׁקָ֛ל לְשֻׁלְחֲנ֥וֹת הַֽמַּעֲרֶ֖כֶת לְשֻׁלְחַ֣ן וְשֻׁלְחָ֑ן וְכֶ֖סֶף לְשֻׁלְחֲנ֥וֹת הַכָּֽסֶף׃ 17 וְהַמִּזְלָג֧וֹת וְהַמִּזְרָק֛וֹת וְהַקְּשָׂוֺ֖ת זָהָ֣ב טָה֑וֹר וְלִכְפוֹרֵ֨י הַזָּהָ֤ב בְּמִשְׁקָל֙ לִכְפ֣וֹר וּכְפ֔וֹר וְלִכְפוֹרֵ֥י הַכֶּ֛סֶף בְּמִשְׁקָ֖ל לִכְפ֥וֹר וּכְפֽוֹר׃ 18 וּלְמִזְבַּ֧ח הַקְּטֹ֛רֶת זָהָ֥ב מְזֻקָּ֖ק בַּמִּשְׁקָ֑ל וּלְתַבְנִ֣ית הַמֶּרְכָּבָ֗ה הַכְּרֻבִ֤ים זָהָב֙ לְפֹ֣רְשִׂ֔ים וְסֹכְכִ֖ים עַל־אֲר֥וֹן בְּרִית־יְהוָֽה׃ 19 הַכֹּ֥ל בִּכְתָ֛ב מִיַּ֥ד יְהוָ֖ה עָלַ֣י הִשְׂכִּ֑יל כֹּ֖ל מַלְאֲכ֥וֹת הַתַּבְנִֽית׃   פ
20 וַיֹּ֨אמֶר דָּוִ֜יד לִשְׁלֹמֹ֣ה בְנ֗וֹ חֲזַ֤ק וֶאֱמַץ֙ וַעֲשֵׂ֔ה אַל־תִּירָ֖א וְאַל־תֵּחָ֑ת כִּי֩ יְהוָ֨ה אֱלֹהִ֤ים אֱלֹהַי֙ עִמָּ֔ךְ לֹ֤א יַרְפְּךָ֙ וְלֹ֣א יַֽעַזְבֶ֔ךָּ עַד־לִכְל֕וֹת כָּל־מְלֶ֖אכֶת עֲבוֹדַ֥ת בֵּית־יְהוָֽה׃ 21 וְהִנֵּ֗ה מַחְלְקוֹת֙ הַכֹּהֲנִ֣ים וְהַלְוִיִּ֔ם לְכָל־עֲבוֹדַ֖ת בֵּ֣ית הָאֱלֹהִ֑ים וְעִמְּךָ֙ בְכָל־מְלָאכָ֜ה לְכָל־נָדִ֤יב בַּֽחָכְמָה֙ לְכָל־עֲבוֹדָ֔ה וְהַשָּׂרִ֥ים וְכָל־הָעָ֖ם לְכָל־דְּבָרֶֽיךָ׃   פ