Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און זײ האָבן געבראַכט דעם אָרון פֿון גאָט, און האָבן אים אַרײַנגעשטעלט אין דעם געצעלט װאָס דוד האָט פֿאַר אים אױפֿגעשטעלט, און זײ האָבן מקריבֿ געװען בראַנדאָפּפֿער און פֿרידאָפּפֿער פֿאַר גאָט. 2 און אַז דוד האָט געענדיקט אױפֿברענגען די בראַנדאָפּפֿער און די פֿרידאָפּפֿער, האָט ער געבענטשט דאָס פֿאָלק אין נאָמען פֿון גאָט. 3 און ער האָט אױסגעטײלט צו יעטװעדער אײנעם פֿון ישׂראל פֿון אַ מאַן ביז אַ פֿרױ, איטלעכן אַ לאַבן ברױט, און אַ חלק פֿלײש, און אַ ראָזינקעקוכן. 4 און ער האָט געשטעלט פֿאַר דעם אָרון פֿון גאָט, פֿון די לוִיִים פֿאַר באַדינער, און אױף צו דערמאָנען און דאַנקען און לױבן יהוה דעם גאָט פֿון ישׂראל:
5 אָסָף דעם הױפּט, און דעם צװײטן צו אים, זכַריָהן, יעִיאֵלן, און שמירָמוֹתן, און יחיאֵלן, און מַתִּתיָהן, און אֶליאָבֿן, און בנָיָהון, און עוֹבֿד-אֶדוֹמען, און יעִיאֵלן, מיט גיטאַרן און מיט האַרפֿן; און אָסָף האָט געשפּילט אױף אַ צימבל; 6 און בנָיָהו און יַחזיאֵל די כּהנים, מיט טרומײטן תּמיד פֿאַר דעם אָרון פֿון גאָטס בונד. 7 דענצמאָל אין יענעם טאָג האָט דוד צוערשט געלאָזט געבן אַ דאַנק צו גאָט, דורך אָסָפֿן און זײַנע ברידער.
8 גיט אַ דאַנק צו גאָט, רופֿט זײַן נאָמען, לאָזט װיסן צװישן די פֿעלקער זײַנע טוּונגען. 9 זינגט צו אים, שפּילט צו אים, רעדט פֿון אַלע זײַנע װוּנדער. 10 רימט זיך מיט זײַן הײליקן נאָמען; זאָל זיך פֿרײען דאָס האַרץ פֿון די װאָס זוכן גאָט. 11 פֿאָרשט גאָט און זײַן שטאַרקײט, זוכט זײַן פּנים תּמיד. 12 דערמאָנט זײַנע װוּנדער װאָס ער האָט געטאָן, זײַנע צײכנס, און די משפּטים פֿון זײַן מױל, 13 איר זאָמען פֿון ישׂראל זײַן קנעכט, איר קינדער פֿון יעקבֿ, זײַנע אױסדערװײלטע. 14 ער איז גאָט אונדזער האַר, איבער דער גאַנצער ערד זײַנען זײַנע משפּטים. 15 געדענקט אײביק זײַן בונד, דאָס װאָרט װאָס ער האָט באַפֿױלן אױף טױזנט דוֹרות. 16 װאָס ער האָט געשלאָסן מיט אַבֿרהמען, און זײַן שבֿועה צו יצחקן. 17 און ער האָט עס אױפֿגעשטעלט פֿאַר אַ חָק צו יעקבֿ, פֿאַר אַן אײביקן בונד צו ישׂראל, 18 אַזױ צו זאָגן: דיר װעל איך געבן דאָס לאַנד כּנַעַן, דעם טײל פֿון אײַער נחלה. 19 אַז איר זײַט געװען געצײלטע מענטשן, װינציק און פֿרעמדע דערין; 20 און זײ זײַנען אומגעגאַנגען פֿון פֿאָלק צו פֿאָלק, און פֿון אײן קיניגרײַך צו אַן אַנדער אומה, 21 האָט ער ניט געלאָזן אַ מענטשן זײ דריקן, און האָט געשטראָפֿט מלכים װעגן זײ: 22 איר זאָלט ניט אָנרירן מײַנע געזאַלבטע, און מײַנע נבֿיאים ניט בײז טאָן.
23 זינגט צו גאָט, די גאַנצע ערד, זאָגט אָן פֿון טאָג צו טאָג זײַן ישועה. 24 דערצײלט צװישן די פֿעלקער זײַן כּבֿוד, צװישן אַלע אומות זײַנע װוּנדער. 25 װאָרום גרױס איז יהוה און זײער גערימט, און ער איז פֿאָרכטיק איבער אַלע געטער. 26 װאָרום די געטער פֿון אַלע פֿעלקער זײַנען נישטיק, און יהוה האָט די הימלען געמאַכט. 27 גלאַנץ און שײנקײט זײַנען פֿאַר זײַן פּנים, שטאַרקײט און פֿרײד זײַנען אין זײַן אָרט. 28 גיט צו גאָט, איר משפּחות פֿון די פֿעלקער, גיט צו גאָט כּבֿוד און שטאַרקײט. 29 גיט צו גאָט דעם כּבֿוד פֿון זײַן נאָמען, ברענגט אַ געשאַנק, און קומט פֿאַר אים, בוקט זיך צו גאָט מיט הײליקן אָפּשײַ. 30 ציטערט פֿאַר אים, די גאַנצע ערד; אױך איז באַפֿעסטיקט די װעלט, זי זאָל זיך ניט װאַקלען, 31 זאָלן זיך פֿרײען די הימלען, און לוסטיק זײַן די ערד, און זאָל מען זאָגן צװישן די פֿעלקער: גאָט טוט קיניגן. 32 זאָל דונערן דער ים מיט זײַן פֿולקײט, זאָל פֿרײלעך זײַן דאָס פֿעלד און אַלץ װאָס דערין. 33 דענצמאָל זאָלן זינגען די בײמער פֿון װאַלד פֿאַר גאָט, װאָרום ער קומט משפּטן די ערד. 34 גיט אַ דאַנק צו גאָט, װאָרום ער איז גוט, װאָרום אױף אײביק איז זײַן חסד. 35 און זאָגט: העלף אונדז, גאָט פֿון אונדזער הילף, און זאַמל אונדז אײַן, און זײַ אונדז מציל פֿון די פֿעלקער, צו לױבן דײַן הײליקן נאָמען, זיך צו רימען מיט דײַן לױב. 36 געלױבט איז יהוה דער גאָט פֿון ישׂראל פֿון אייביקײט און ביז אײביקײט. און דאָס גאַנצע פֿאָלק האָט געזאָגט: אָמן! און האָט געלױבט גאָט.
37 און ער האָט דאָרטן געלאָזן פֿאַר דעם אָרון פֿון גאָטס בונד אָסָפֿן און זײַנע ברידער צו באַדינען פֿאַרן אָרון תּמיד װי עס איז נײטיק טאָגטעגלעך. 38 און עוֹבֿד-אֶדוֹמען, און זײערע ברידער, אַכט און זעכציק, און עוֹבֿד-אֶדוֹם דעם זון פֿון ידיתונען, און חוֹסָהן, פֿאַר טױערלײַט. 39 און צָדוֹק דעם כּהן, און זײַנע ברידער די כּהנים, פֿאַר דעם מִשכּן פֿון גאָט אױף דער בָמה װאָס אין גִבֿעוֹן, 40 אױפֿצוברענגען בראַנדאָפּפֿער צו גאָט אױף דעם מזבח פֿאַר בראַנדאָפּפֿער תּמיד, אין דער פֿרי און אין אָװנט, אַזױ װי עס שטײט געשריבן אין דער תּוֹרה פֿון גאָט װאָס ער האָט באַפֿױלן ישׂראל. 41 און מיט זײ זײַנען געװען הֵימָן, און ידותון, און די איבעריקע אױסגעקליבענע װאָס זײַנען געװען אָנגערופֿן מיט נעמען, אױף צו ״לױבן גאָט, װײַל אױף אײביק איז זײַן חסד״. 42 און מיט זײ, מיט הֵימָנען און ידותונען, זײַנען געװען טרומײטן און צימבלען צום שפּילן, און כּלֵי-זֶמֶר פֿאַר דעם געזאַנג פֿון גאָט; און די זין פֿון ידותונען זײַנען געװען בײַם טױער. 43 און דאָס גאַנצע פֿאָלק איז אַװעק איטלעכער צו זײַן הױז, און דוד האָט זיך אומגעקערט צו בענטשן זײַן הױזגעזינט.
עברית
1 וַיָּבִ֙יאוּ֙ אֶת־אֲר֣וֹן הֽ͏ָאֱלֹהִ֔ים וַיַּצִּ֣יגוּ אֹת֔וֹ בְּת֣וֹךְ הָאֹ֔הֶל אֲשֶׁ֥ר נָֽטָה־ל֖וֹ דָּוִ֑יד וַיַּקְרִ֛יבוּ עֹל֥וֹת וּשְׁלָמִ֖ים לִפְנֵ֥י הָאֱלֹהִֽים׃ 2 וַיְכַ֣ל דָּוִ֔יד מֵהַעֲל֥וֹת הָעֹלָ֖ה וְהַשְּׁלָמִ֑ים וַיְבָ֥רֶךְ אֶת־הָעָ֖ם בְּשֵׁ֥ם יְהוָֽה׃ 3 וַיְחַלֵּק֙ לְכָל־אִ֣ישׁ יִשְׂרָאֵ֔ל מֵאִ֖ישׁ וְעַד־אִשָּׁ֑ה לְאִישׁ֙ כִּכַּר־לֶ֔חֶם וְאֶשְׁפָּ֖ר וַאֲשִׁישָֽׁה׃ 4 וַיִּתֵּ֞ן לִפְנֵ֨י אֲר֧וֹן יְהוָ֛ה מִן־הַלְוִיִּ֖ם מְשָׁרְתִ֑ים וּלְהַזְכִּיר֙ וּלְהוֹד֣וֹת וּלְהַלֵּ֔ל לַיהוָ֖ה אֱלֹהֵ֥י יִשְׂרָאֵֽל׃   פ
5 אָסָ֥ף הָרֹ֖אשׁ וּמִשְׁנֵ֣הוּ זְכַרְיָ֑ה יְעִיאֵ֡ל וּשְׁמִֽירָמ֡וֹת וִֽיחִיאֵ֡ל וּמַתִּתְיָ֡ה וֶאֱלִיאָ֡ב וּבְנָיָהוּ֩ וְעֹבֵ֨ד אֱדֹ֜ם וֽ͏ִיעִיאֵ֗ל בִּכְלֵ֤י נְבָלִים֙ וּבְכִנֹּר֔וֹת וְאָסָ֖ף בַּֽמְצִלְתַּ֥יִם מַשְׁמִֽיעַ׃ 6 וּבְנָיָ֥הוּ וְיַחֲזִיאֵ֖ל הַכֹּהֲנִ֑ים בַּחֲצֹצְר֣וֹת תָּמִ֔יד לִפְנֵ֖י אֲר֥וֹן בְּרִית־הָאֱלֹהִֽים׃ 7 בַּיּ֣וֹם הַה֗וּא אָ֣ז נָתַ֤ן דָּוִיד֙ בָּרֹ֔אשׁ לְהֹד֖וֹת לַיהוָ֑ה בְּיַד־אָסָ֖ף וְאֶחָֽיו׃   פ
8 הוֹד֤וּ לַֽיהוָה֙ קִרְא֣וּ בִשְׁמ֔וֹ הוֹדִ֥יעוּ בָעַמִּ֖ים עֲלִילֹתָֽיו׃ 9 שִׁ֤ירוּ לוֹ֙ זַמְּרוּ־ל֔וֹ שִׂ֖יחוּ בְּכָל־נִפְלְאֹתָֽיו׃ 10 הִֽתְהֽ͏ַלְלוּ֙ בְּשֵׁ֣ם קָדְשׁ֔וֹ יִשְׂמַ֕ח לֵ֖ב מְבַקְשֵׁ֥י יְהוָֽה׃ 11 דִּרְשׁ֤וּ יְהוָה֙ וְעֻזּ֔וֹ בַּקְּשׁ֥וּ פָנָ֖יו תָּמִֽיד׃ 12 זִכְר֗וּ נִפְלְאֹתָיו֙ אֲשֶׁ֣ר עָשָׂ֔ה מֹפְתָ֖יו וּמִשְׁפְּטֵי־פִֽיהוּ׃ 13 זֶ֚רַע יִשְׂרָאֵ֣ל עַבְדּ֔וֹ בְּנֵ֥י יַעֲקֹ֖ב בְּחִירָֽיו׃ 14 ה֚וּא יְהוָ֣ה אֱלֹהֵ֔ינוּ בְּכָל־הָאָ֖רֶץ מִשְׁפָּטָֽיו׃ 15 זִכְר֤וּ לְעוֹלָם֙ בְּרִית֔וֹ דָּבָ֥ר צִוָּ֖ה לְאֶ֥לֶף דּֽוֹר׃ 16 אֲשֶׁ֤ר כָּרַת֙ אֶת־אַבְרָהָ֔ם וּשְׁבוּעָת֖וֹ לְיִצְחָֽק׃ 17 וַיַּעֲמִידֶ֤הָ לְיַעֲקֹב֙ לְחֹ֔ק לְיִשְׂרָאֵ֖ל בְּרִ֥ית עוֹלָֽם׃ 18 לֵאמֹ֗ר לְךָ֙ אֶתֵּ֣ן אֶֽרֶץ־כְּנָ֔עַן חֶ֖בֶל נַחֲלַתְכֶֽם׃ 19 בִּֽהְיֽוֹתְכֶם֙ מְתֵ֣י מִסְפָּ֔ר כִּמְעַ֖ט וְגָרִ֥ים בָּֽהּ׃ 20 וַיִּֽתְהַלְּכוּ֙ מִגּ֣וֹי אֶל־גּ֔וֹי וּמִמַּמְלָכָ֖ה אֶל־עַ֥ם אַחֵֽר׃ 21 לֹא־הִנִּ֤יחַ לְאִישׁ֙ לְעָשְׁקָ֔ם וַיּ֥וֹכַח עֲלֵיהֶ֖ם מְלָכִֽים׃ 22 אַֽל־תִּגְּעוּ֙ בִּמְשִׁיחָ֔י וּבִנְבִיאַ֖י אַל־תָּרֵֽעוּ׃   פ
23 שִׁ֤ירוּ לַֽיהוָה֙ כָּל־הָאָ֔רֶץ בַּשְּׂר֥וּ מִיּֽוֹם־אֶל־י֖וֹם יְשׁוּעָתֽוֹ׃ 24 סַפְּר֤וּ בַגּוֹיִם֙ אֶת־כְּבוֹד֔וֹ בְּכָל־הָעַמִּ֖ים נִפְלְאֹתָֽיו׃ 25 כִּי֩ גָד֨וֹל יְהוָ֤ה וּמְהֻלָּל֙ מְאֹ֔ד וְנוֹרָ֥א ה֖וּא עַל־כָּל־אֱלֹהִֽים׃ 26 כִּ֠י כָּל־אֱלֹהֵ֤י הָעַמִּים֙ אֱלִילִ֔ים וַיהוָ֖ה שָׁמַ֥יִם עָשָֽׂה׃ 27 ה֤וֹד וְהָדָר֙ לְפָנָ֔יו עֹ֥ז וְחֶדְוָ֖ה בִּמְקֹמֽוֹ׃ 28 הָב֤וּ לַֽיהוָה֙ מִשְׁפְּח֣וֹת עַמִּ֔ים הָב֥וּ לַיהוָ֖ה כָּב֥וֹד וָעֹֽז׃ 29 הָב֥וּ לַיהוָ֖ה כְּב֣וֹד שְׁמ֑וֹ שְׂא֤וּ מִנְחָה֙ וּבֹ֣אוּ לְפָנָ֔יו הִשְׁתַּחֲו֥וּ לַיהוָ֖ה בְּהַדְרַת־קֹֽדֶשׁ׃ 30 חִ֤ילוּ מִלְּפָנָיו֙ כָּל־הָאָ֔רֶץ אַף־תִּכּ֥וֹן תֵּבֵ֖ל בַּל־תִּמּֽוֹט׃ 31 יִשְׂמְח֤וּ הַשָּׁמַ֙יִם֙ וְתָגֵ֣ל הָאָ֔רֶץ וְיֹאמְר֥וּ בַגּוֹיִ֖ם יְהוָ֥ה מָלָֽךְ׃ 32 יִרְעַ֤ם הַיָּם֙ וּמְלוֹא֔וֹ יַעֲלֹ֥ץ הַשָּׂדֶ֖ה וְכָל־אֲשֶׁר־בּֽוֹ׃ 33 אָ֥ז יְרַנְּנ֖וּ עֲצֵ֣י הַיָּ֑עַר מִלִּפְנֵ֣י יְהוָ֔ה כִּי־בָ֖א לִשְׁפּ֥וֹט אֶת־הָאָֽרֶץ׃ 34 הוֹד֤וּ לַיהוָה֙ כִּ֣י ט֔וֹב כִּ֥י לְעוֹלָ֖ם חַסְדּֽוֹ׃ 35 וְאִמְר֕וּ הוֹשִׁיעֵ֙נוּ֙ אֱלֹהֵ֣י יִשְׁעֵ֔נוּ וְקַבְּצֵ֥נוּ וְהַצִּילֵ֖נוּ מִן־הַגּוֹיִ֑ם לְהֹדוֹת֙ לְשֵׁ֣ם קָדְשֶׁ֔ךָ לְהִשְׁתַּבֵּ֖חַ בִּתְהִלָּתֶֽךָ׃ 36 בָּר֤וּךְ יְהוָה֙ אֱלֹהֵ֣י יִשְׂרָאֵ֔ל מִן־הָעוֹלָ֖ם וְעַ֣ד הָעֹלָ֑ם וַיֹּאמְר֤וּ כָל־הָעָם֙ אָמֵ֔ן וְהַלֵּ֖ל לַֽיהוָֽה׃   פ
37 וַיַּֽעֲזָב־שָׁ֗ם לִפְנֵי֙ אֲר֣וֹן בְּרִית־יְהוָ֔ה לְאָסָ֖ף וּלְאֶחָ֑יו לְשָׁרֵ֞ת לִפְנֵ֧י הָאָר֛וֹן תָּמִ֖יד לִדְבַר־י֥וֹם בְּיוֹמֽוֹ׃ 38 וְעֹבֵ֥ד אֱדֹ֛ם וַאֲחֵיהֶ֖ם שִׁשִּׁ֣ים וּשְׁמוֹנָ֑ה וְעֹבֵ֨ד אֱדֹ֧ם בֶּן־יְדִית֛וּן וְחֹסָ֖ה לְשֹׁעֲרִֽים׃ 39 וְאֵ֣ת צָד֣וֹק הַכֹּהֵ֗ן וְאֶחָיו֙ הַכֹּ֣הֲנִ֔ים לִפְנֵ֖י מִשְׁכַּ֣ן יְהוָ֑ה בַּבָּמָ֖ה אֲשֶׁ֥ר בְּגִבְעֽוֹן׃ 40 לְֽהַעֲלוֹת֩ עֹל֨וֹת לַיהוָ֜ה עַל־מִזְבַּ֧ח הָעֹלָ֛ה תָּמִ֖יד לַבֹּ֣קֶר וְלָעָ֑רֶב וּלְכָל־הַכָּתוּב֙ בְּתוֹרַ֣ת יְהוָ֔ה אֲשֶׁ֥ר צִוָּ֖ה עַל־יִשְׂרָאֵֽל׃ 41 וְעִמָּהֶם֙ הֵימָ֣ן וִֽידוּת֔וּן וּשְׁאָר֙ הַבְּרוּרִ֔ים אֲשֶׁ֥ר נִקְּב֖וּ בְּשֵׁמ֑וֹת לְהֹדוֹת֙ לַֽיהוָ֔ה כִּ֥י לְעוֹלָ֖ם חַסְדּֽוֹ׃ 42 וְעִמָּהֶם֩ הֵימָ֨ן וִֽידוּת֜וּן חֲצֹצְר֤וֹת וּמְצִלְתַּ֙יִם֙ לְמַשְׁמִיעִ֔ים וּכְלֵ֖י שִׁ֣יר הָאֱלֹהִ֑ים וּבְנֵ֥י יְדוּת֖וּן לַשָּֽׁעַר׃ 43 וַיֵּלְכ֥וּ כָל־הָעָ֖ם אִ֣ישׁ לְבֵית֑וֹ וַיִּסֹּ֥ב דָּוִ֖יד לְבָרֵ֥ךְ אֶת־בֵּיתֽוֹ׃   פ