Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און דאָס זײַנען די װאָס זײַנען געקומען צו דודן קײן ציקלַג, בעת ער איז נאָך געװען פֿאַרשפּאַרט פֿון װעגן שָאול דעם זון פֿון קישן; און זײ זײַנען געװען צװישן די גיבוֹרים װאָס האָבן געהאָלפֿן אין דער מלחמה; 2 באַװאָפֿנטע מיט בױגנס, װאָס האָבן אי מיט דער רעכטער האַנט אי מיט דער לינקער געקענט װאַרפֿן שטײנער און פֿײַלן פֿון בױגן; פֿון שָאולס ברידער, פֿון בנימין. 3 דער הױפּט אַחיעֶזֶר, און יוֹאָש, די זין פֿון הַשמָעָהן פֿון גִבֿעָה; און איזיאֵל, און פֶּלֶט, די זין פֿון עַזמָוֶתן; און ברָכָה, און יֵהוא פֿון עַנָתוֹת; 4 און יִשמַעיָה פֿון גִבֿעוֹן, אַ גיבור פֿון די דרײַסיק, און איבער די דרײַסיק, 5 און יִרמיָה, און יַחזיאֵל, און יוֹחנָן, און יוֹזָבֿד פֿון גדֵרָה; 6 אֶלעוזַי, און אירימוֹת, און בעַליָה, און שמַריָהו, און שפֿטיָהו פֿון חריף; 7 אֶלקָנָה, און יִשִיָהו, און עַזַראֵל, און יוֹעֶזֶר, און יָשָבֿעָם, די קָרחים; 8 און יוֹעֵאלָה, און זבֿדיָה די זין פֿון ירוחמען פֿון גדוֹר. 9 און פֿון די גָדים האָבן זיך אָפּגעשײדט צו דודן, צו דער פֿעסטונג אין דער מדבר, העלדישע גיבוֹרים, חיללײַט פֿאַר מלחמה, װאָס האָבן געקענט האַלטן אַ פּאַנצער און אַ שפּיז, מיט פּנימער װי פּנימער פֿון לײַבן, און אַזױ װי הירשן אױף די בערג אין פֿלינקײט. 10 עֵזֶר דער הױפּט, עוֹבֿדיָה דער צװײטער, אֶליאָבֿ דער דריטער; 11 מִשמַנָה דער פֿירטער, יִרמיָה דער פֿינפֿטער; 12 עַתַּי דער זעקסטער, אֶליאֵל דער זיבעטער; 13 יוֹחנָן דער אַכטער, אֶלזָבֿד דער נײַנטער; 14 יִרמיָהו דער צענטער, מַכבנַי דער עלפֿטער. 15 די דאָזיקע פֿון די קינדער פֿון גָד זײַנען געװען הױפּטלײַט פֿון חיל; דער מינדסטער איבער הונדערט, און דער גרעסטער איבער טױזנט. 16 דאָס זײַנען די װאָס זײַנען אַריבער דעם יַרדן אין ערשטן חוֹדש װען ער איז געװען פֿול איבער אַלע זײַנע ברעגן, און האָבן פֿאַריאָגט אַלע פֿון די טאָלן צו מזרח און צו מערבֿ. 17 און פֿון די קינדער פֿון בנימין און יהודה זײַנען געקומען צו דער פֿעסטונג צו דודן. 18 און דוד איז זײ אַרױס אַנטקעגן, און ער האָט זיך אָפּגערופֿן און האָט צו זײ געזאָגט: אױב איר זײַט געקומען אױף שלום צו מיר, מיך צו העלפֿן, װעט מײַן האַרץ זײַן אײנס מיט אײַך; אױב אָבער מיך צו פֿאַרנאַרן צו מײַנע פֿײַנט, אָן אַן אומרעכט אין מײַנע הענט, זאָל דער גאָט פֿון אונדזערע עלטערן צוזען און משפּטן. 19 האָט אַ גײַסט אָנגעקלײדט עַמָשַׂי דעם הױפּטמאַן פֿון די עלטסטע: פֿאַר דיר, דוד, און מיט דיר, זון פֿון יִשַין! שלום, שלום צו דיר, און שלום צו דײַנע העלפֿער; װאָרום דײַן גאָט טוט דיך העלפֿן. האָט זײ דוד צוגענומען, און האָט זײ געמאַכט פֿאַר הױפּטלײַט פֿון דער מחנה.
20 אױך פֿון מנשה זײַנען צוגעפֿאַלן צו דודן װען ער איז געקומען מיט די פּלִשתּים אַקעגן שָאולן אױף מלחמה, אָבער זײ האָבן זײ ניט געהאָלפֿן, װאָרום נאָך אַ באַראָטונג האָבן די פֿירשטן פֿון די פּלִשתּים אים אַװעקגעשיקט, אַזױ צו זאָגן: מיט אונדזערע קעפּ װעט ער צופֿאַלן צו זײַן האַר שָאולן. 21 אַז ער איז געגאַנגען קײן ציקלַג זײַנען צוגעפֿאַלן צו אים פֿון מנשה: עַדנַח, און יוֹזָבֿד, און ידיעֲאֵל, און מיכָאֵל, און יוֹזָבֿד, און אֶליהוא, און צִלתַי, הױפּטלײַט פֿון טױזנטן װאָס פֿון מנשה. 22 און זײ האָבן געהאָלפֿן דודן אַקעגן דער מחנה, װאָרום זײ זײַנען אַלע געװען העלדישע גיבוֹרים, און זײ זײַנען געװאָרן עלטסטע אין חיל. 23 יאָ, פֿון טאָג צו טאָג איז מען געקומען צו דודן אים צו העלפֿן, ביז די מחנה איז געװען גרױס, אַזױ װי אַ מחנה פֿון גאָט.
24 און דאָס זײַנען די צאָלן פֿון די קעפּ פֿון די באַװאָפֿנטע פֿאַר מלחמה, װאָס זײַנען געקומען צו דודן קײן חֶבֿרון, אָפּצוקערן די מלוכה פֿון שָאולן צו אים, לױט דעם מױל פֿון גאָט: 25 די קינדער פֿון יהודה װאָס האָבן געטראָגן אַ פּאַנצער און אַ שפּיז, זעקס טױזנט און אַכט הונדערט באַװאָפֿנט פֿאַר מלחמה. 26 פֿון די קינדער פֿון שמעון, העלדישע גיבוֹרים פֿאַר מלחמה, זיבן טױזנט און הונדערט. 27 פֿון די קינדער פֿון לֵוִי, פֿיר טױזנט און זעקס הונדערט. 28 און יהוֹיָדָע דער פֿירשט פֿון אַהרן, און מיט אים דרײַ טױזנט און זיבן הונדערט. 29 און צָדוֹק, אַ יונגער העלדישער גיבור, און זײַן פֿאָטערהױז, צװײ און צװאַנציק עלטסטע. 30 און פֿון די קינדער פֿון בנימין, די ברידער פֿון שָאולן, דרײַ טױזנט, װאָרום ביז דענצמאָל האָט דאָס רָובֿ פֿון זײ אָפּגעהיט די געטרײַשאַפֿט צו שָאולס הױז. 31 און פֿון די קינדער פֿון אפֿרים, צװאַנציק טױזנט און אַכט הונדערט העלדישע גיבוֹרים, מענטשן מיט נעמען אין זײערע פֿאָטערהײַזער. 32 און פֿון דעם האַלבן שבֿט מנשה, אַכצן טױזנט װאָס זײַנען געװען אָנגערופֿן מיט נעמען – צו קומען מאַכן דודן פֿאַר אַ מלך. 33 און פֿון די קינדער פֿון יִשׂשָׂכָר, די װאָס האָבן זיך פֿאַרשטאַנען אױף די צײַטן, צו װיסן װאָס ישׂראל דאַרף טאָן; זײערע הױפּטלײַט זײַנען געװען צװײ הונדערט, און אַלע זײערע ברידער זײַנען געװען אונטער זײער באַפֿעל. 34 פֿון זבֿולון, פֿופֿציק טױזנט װאָס קענען אַרױסגײן אין חיל, װאָס קענען אָנריכטן אַ מלחמה מיט אַלערלײ כּלֵי-מלחמה, און זיך אױסשטעלן ניט מיט אַ האַלבן האַרצן. 35 און פֿון נפֿתּלי, טױזנט עלטסטע, און מיט זײ זיבן און דרײַסיק טױזנט מיט פּאַנצערס און שפּיזן. 36 און פֿון די דָנים, אַכט און צװאַנציק טױזנט און זעקס הונדערט װאָס קענען אָנריכטן אַ מלחמה. 37 און פֿון אָשר, פֿערציק טױזנט װאָס קענען אַרױסגײן אין חיל אָנצוריכטן אַ מלחמה. 38 און פֿון יענער זײַט יַרדן, פֿון די ראובֿנים, און די גָדים, און דעם האַלבן שבֿט מנשה, מיט אַלע קריגגעצײַג פֿאַר מלחמה, הונדערט און צװאַנציק טױזנט. 39 די אַלע, מלחמה-לײַט װאָס האָבן געקענט זיך אױסשטעלן אין שלאַכטרײֵ, זײַנען געקומען מיט אַ גאַנצן האַרצן קײן חֶבֿרון, צו מאַכן דודן פֿאַר אַ מלך איבער גאַנץ ישׂראל. און אױך אַלע איבעריקע פֿון ישׂראל זײַנען געװען מיט אײן האַרץ צו מאַכן דודן פֿאַר אַ מלך. 40 און זײ זײַנען דאָרטן געװען מיט דודן דרײַ טעג, און זײ האָבן געגעסן און געטרונקען, װאָרום זײערע ברידער האָבן צוגעגרײט פֿאַר זײ. 41 און אױך האָבן די װאָס זײַנען געװען נאָנט צו זײ, ביז צו יִשׂשָׂכָר און זבֿולון און נפֿתּלי, געבראַכט ברױט אױף אײזלען, און אױף קעמלען, און אױף מױלאײזלען, און אױף רינדער, מעלשפּײַזן, געפּרעסטע פֿײַגן, און ראָזינקעס, און װײַן, און אײל, און רינדער און שאָף לרָובֿ, װאָרום עס איז געװען אַ שׂמחה אין ישׂראל.
עברית
1 וְאֵ֗לֶּה הַבָּאִ֤ים אֶל־דָּוִיד֙ לְצִ֣יקְלַ֔ג ע֣וֹד עָצ֔וּר מִפְּנֵ֖י שָׁא֣וּל בֶּן־קִ֑ישׁ וְהֵ֙מָּה֙ בַּגִּבּוֹרִ֔ים עֹזְרֵ֖י הַמִּלְחָמָֽה׃ 2 נֹ֣שְׁקֵי קֶ֗שֶׁת מַיְמִינִ֤ים וּמַשְׂמִאלִים֙ בָּֽאֲבָנִ֔ים וּבַחִצִּ֖ים בַּקָּ֑שֶׁת מֵאֲחֵ֥י שָׁא֖וּל מִבִּנְיָמִֽן׃ 3 הָרֹ֨אשׁ אֲחִיעֶ֜זֶר וְיוֹאָ֗שׁ בְּנֵי֙ הַשְּׁמָעָ֣ה הַגִּבְעָתִ֔י ויזואל וָפֶ֖לֶט בְּנֵ֣י עַזְמָ֑וֶת וּבְרָכָ֕ה וְיֵה֖וּא הָעֲנְּתֹתִֽי׃ 4 וְיִֽשְׁמַֽעְיָ֧ה הַגִּבְעוֹנִ֛י גִּבּ֥וֹר בַּשְּׁלֹשִׁ֖ים וְעַל־הַשְּׁלֹשִֽׁים׃ 5 וְיִרְמְיָ֤ה וְיַחֲזִיאֵל֙ וְי֣וֹחָנָ֔ן וְיוֹזָבָ֖ד הַגְּדֵרָתִֽי׃ 6 אֶלְעוּזַ֤י וִירִימוֹת֙ וּבְעַלְיָ֣ה וּשְׁמַרְיָ֔הוּ וּשְׁפַטְיָ֖הוּ החריפי 7 אֶלְקָנָ֡ה וְ֠יִשִּׁיָּהוּ וַעֲזַרְאֵ֧ל וְיוֹעֶ֛זֶר וְיָשָׁבְעָ֖ם הַקָּרְחִֽים׃ 8 וְיוֹעֵאלָ֧ה וּזְבַדְיָ֛ה בְּנֵ֥י יְרֹחָ֖ם מִן־הַגְּדֽוֹר׃ 9 וּמִן־הַגָּדִ֡י נִבְדְּל֣וּ אֶל־דָּוִיד֩ לַמְצַ֨ד מִדְבָּ֜רָה גִּבֹּרֵ֣י הַחַ֗יִל אַנְשֵׁ֤י צָבָא֙ לַמִּלְחָמָ֔ה עֹרְכֵ֥י צִנָּ֖ה וָרֹ֑מַח וּפְנֵ֤י אַרְיֵה֙ פְּנֵיהֶ֔ם וְכִצְבָאיִ֥ם עַל־הֶהָרִ֖ים לְמַהֵֽר׃   ס 10 עֵ֖זֶר הָרֹ֑אשׁ עֹבַדְיָה֙ הַשֵּׁנִ֔י אֱלִיאָ֖ב הַשְּׁלִשִֽׁי׃ 11 מִשְׁמַנָּה֙ הָרְבִיעִ֔י יִרְמְיָ֖ה הַחֲמִשִֽׁי׃ 12 עַתַּי֙ הַשִּׁשִּׁ֔י אֱלִיאֵ֖ל הַשְּׁבִעִֽי׃ 13 יֽוֹחָנָן֙ הַשְּׁמִינִ֔י אֶלְזָבָ֖ד הַתְּשִׁיעִֽי׃ 14 יִרְמְיָ֙הוּ֙ הָעֲשִׂירִ֔י   ס מַכְבַּנַּ֖י עַשְׁתֵּ֥י עָשָֽׂר׃ 15 אֵ֥לֶּה מִבְּנֵי־גָ֖ד רָאשֵׁ֣י הַצָּבָ֑א אֶחָ֤ד לְמֵאָה֙ הַקָּטָ֔ן וְהַגָּד֖וֹל לְאָֽלֶף׃ 16 אֵ֣לֶּה הֵ֗ם אֲשֶׁ֨ר עָבְר֤וּ אֶת־הַיַּרְדֵּן֙ בַּחֹ֣דֶשׁ הָרִאשׁ֔וֹן וְה֥וּא מְמַלֵּ֖א עַל־כָּל־גדיתיו וַיַּבְרִ֙יחוּ֙ אֶת־כָּל־הָ֣עֲמָקִ֔ים לַמִּזְרָ֖ח וְלַֽמַּעֲרָֽב׃   ס 17 וַיָּבֹ֗אוּ מִן־בְּנֵ֤י בִנְיָמִן֙ וִֽיהוּדָ֔ה עַד־לַמְצָ֖ד לְדָוִֽיד׃ 18 וַיֵּצֵ֣א דָוִיד֮ לִפְנֵיהֶם֒ וַיַּ֙עַן֙ וַיֹּ֣אמֶר לָהֶ֔ם אִם־לְשָׁל֞וֹם בָּאתֶ֤ם אֵלַי֙ לְעָזְרֵ֔נִי יִֽהְיֶה־לִּ֧י עֲלֵיכֶ֛ם לֵבָ֖ב לְיָ֑חַד וְאִֽם־לְרַמּוֹתַ֣נִי לְצָרַ֗י בְּלֹ֤א חָמָס֙ בְּכַפַּ֔י יֵ֛רֶא אֱלֹהֵ֥י אֲבוֹתֵ֖ינוּ וְיוֹכַֽח׃   ס 19 וְר֣וּחַ לָבְשָׁ֗ה אֶת־עֲמָשַׂי֮ רֹ֣אשׁ השלושים לְךָ֤ דָוִיד֙ וְעִמְּךָ֣ בֶן־יִשַׁ֔י שָׁל֨וֹם שָׁל֜וֹם לְךָ֗ וְשָׁלוֹם֙ לְעֹ֣זְרֶ֔ךָ כִּ֥י עֲזָרְךָ֖ אֱלֹהֶ֑יךָ וַיְקַבְּלֵ֣ם דָּוִ֔יד וַֽיִּתְּנֵ֖ם בְּרָאשֵׁ֥י הַגְּדֽוּד׃   פ
20 וּמִֽמְּנַשֶּׁ֞ה נָפְל֣וּ עַל־דָּוִ֗יד בְּבֹא֨וֹ עִם־פְּלִשְׁתִּ֧ים עַל־שָׁא֛וּל לַמִּלְחָמָ֖ה וְלֹ֣א עֲזָרֻ֑ם כִּ֣י בְעֵצָ֗ה שִׁלְּחֻ֜הוּ סַרְנֵ֤י פְלִשְׁתִּים֙ לֵאמֹ֔ר בְּרָאשֵׁ֕ינוּ יִפּ֖וֹל אֶל־אֲדֹנָ֥יו שָׁאֽוּל׃ 21 בְּלֶכְתּ֣וֹ אֶל־צִֽיקְלַ֗ג נָפְל֣וּ עָלָ֣יו מִֽמְּנַשֶּׁ֡ה עַ֠דְנַח וְיוֹזָבָ֤ד וִידִֽיעֲאֵל֙ וּמִיכָאֵ֣ל וְיוֹזָבָ֔ד וֶאֱלִיה֖וּא וְצִלְּתָ֑י רָאשֵׁ֥י הָאֲלָפִ֖ים אֲשֶׁ֥ר לִמְנַשֶּֽׁה׃ 22 וְהֵ֗מָּה עָזְר֤וּ עִם־דָּוִיד֙ עַֽל־הַגְּד֔וּד כִּֽי־גִבּ֥וֹרֵי חַ֖יִל כֻּלָּ֑ם וַיִּהְי֥וּ שָׂרִ֖ים בַּצָּבָֽא׃ 23 כִּ֚י לְעֶת־י֣וֹם בְּי֔וֹם יָבֹ֥אוּ עַל־דָּוִ֖יד לְעָזְר֑וֹ עַד־לְמַחֲנֶ֥ה גָד֖וֹל כְּמַחֲנֵ֥ה אֱלֹהִֽים׃   פ
24 וְ֠אֵלֶּה מִסְפְּרֵ֞י רָאשֵׁ֤י הֶֽחָלוּץ֙ לַצָּבָ֔א בָּ֥אוּ עַל־דָּוִ֖יד חֶבְר֑וֹנָה לְהָסֵ֞ב מַלְכ֥וּת שָׁא֛וּל אֵלָ֖יו כְּפִ֥י יְהוָֽה׃   ס 25 בְּנֵ֣י יְהוּדָ֔ה נֹשְׂאֵ֥י צִנָּ֖ה וָרֹ֑מַח שֵׁ֧שֶׁת אֲלָפִ֛ים וּשְׁמוֹנֶ֥ה מֵא֖וֹת חֲלוּצֵ֥י צָבָֽא׃   ס 26 מִן־בְּנֵ֣י שִׁמְע֗וֹן גִּבּ֤וֹרֵי חַ֙יִל֙ לַצָּבָ֔א שִׁבְעַ֥ת אֲלָפִ֖ים וּמֵאָֽה׃   ס 27 מִן־בְּנֵי֙ הַלֵּוִ֔י אַרְבַּ֥עַת אֲלָפִ֖ים וְשֵׁ֥שׁ מֵאֽוֹת׃   ס 28 וִיהוֹיָדָ֖ע הַנָּגִ֣יד לְאַהֲרֹ֑ן וְעִמּ֕וֹ שְׁלֹ֥שֶׁת אֲלָפִ֖ים וּשְׁבַ֥ע מֵאֽוֹת׃   ס 29 וְצָד֥וֹק נַ֖עַר גִּבּ֣וֹר חָ֑יִל וּבֵית־אָבִ֥יו שָׂרִ֖ים עֶשְׂרִ֥ים וּשְׁנָֽיִם׃   ס 30 וּמִן־בְּנֵ֧י בִנְיָמִ֛ן אֲחֵ֥י שָׁא֖וּל שְׁלֹ֣שֶׁת אֲלָפִ֑ים וְעַד־הֵ֙נָּה֙ מַרְבִּיתָ֔ם שֹׁמְרִ֕ים מִשְׁמֶ֖רֶת בֵּ֥ית שָׁאֽוּל׃   ס 31 וּמִן־בְּנֵ֣י אֶפְרַ֔יִם עֶשְׂרִ֥ים אֶ֖לֶף וּשְׁמוֹנֶ֣ה מֵא֑וֹת גִּבּ֣וֹרֵי חַ֔יִל אַנְשֵׁ֥י שֵׁמ֖וֹת לְבֵ֥ית אֲבוֹתָֽם׃   ס 32 וּמֵחֲצִי֙ מַטֵּ֣ה מְנַשֶּׁ֔ה שְׁמוֹנָ֥ה עָשָׂ֖ר אָ֑לֶף אֲשֶׁ֤ר נִקְּבוּ֙ בְּשֵׁמ֔וֹת לָב֖וֹא לְהַמְלִ֥יךְ אֶת־דָּוִֽיד׃   ס 33 וּמִבְּנֵ֣י יִשָּׂשכָ֗ר יוֹדְעֵ֤י בִינָה֙ לַֽעִתִּ֔ים לָדַ֖עַת מַה־יַּעֲשֶׂ֣ה יִשְׂרָאֵ֑ל רָאשֵׁיהֶ֣ם מָאתַ֔יִם וְכָל־אֲחֵיהֶ֖ם עַל־פִּיהֶֽם׃   ס 34 מִזְּבֻל֞וּן יוֹצְאֵ֣י צָבָ֗א עֹרְכֵ֧י מִלְחָמָ֛ה בְּכָל־כְּלֵ֥י מִלְחָמָ֖ה חֲמִשִּׁ֣ים אָ֑לֶף וְלַעֲדֹ֖ר בְּלֹא־לֵ֥ב וָלֵֽב׃   ס 35 וּמִנַּפְתָּלִ֖י שָׂרִ֣ים אָ֑לֶף וְעִמָּהֶם֙ בְּצִנָּ֣ה וַחֲנִ֔ית שְׁלֹשִׁ֥ים וְשִׁבְעָ֖ה אָֽלֶף׃   ס 36 וּמִן־הַדָּנִי֙ עֹרְכֵ֣י מִלְחָמָ֔ה עֶשְׂרִֽים־וּשְׁמוֹנָ֥ה אֶ֖לֶף וְשֵׁ֥שׁ מֵאֽוֹת׃   ס 37 וּמֵאָשֵׁ֗ר יוֹצְאֵ֥י צָבָ֛א לַעֲרֹ֥ךְ מִלְחָמָ֖ה אַרְבָּעִ֥ים אָֽלֶף׃   ס 38 וּמֵעֵ֣בֶר לַ֠יַּרְדֵּן מִן־הָראוּבֵנִ֨י וְהַגָּדִ֜י וַחֲצִ֣י שֵׁ֣בֶט מְנַשֶּׁ֗ה בְּכֹל֙ כְּלֵי֙ צְבָ֣א מִלְחָמָ֔ה מֵאָ֥ה וְעֶשְׂרִ֖ים אָֽלֶף׃ 39 כָּל־אֵ֜לֶּה אַנְשֵׁ֣י מִלְחָמָה֮ עֹדְרֵ֣י מַעֲרָכָה֒ בְּלֵבָ֤ב שָׁלֵם֙ בָּ֣אוּ חֶבְר֔וֹנָה לְהַמְלִ֥יךְ אֶת־דָּוִ֖יד עַל־כָּל־יִשְׂרָאֵ֑ל וְ֠גַם כָּל־שֵׁרִ֧ית יִשְׂרָאֵ֛ל לֵ֥ב אֶחָ֖ד לְהַמְלִ֥יךְ אֶת־דָּוִֽיד׃ 40 וַיִּהְיוּ־שָׁ֤ם עִם־דָּוִיד֙ יָמִ֣ים שְׁלוֹשָׁ֔ה אֹכְלִ֖ים וְשׁוֹתִ֑ים כִּֽי־הֵכִ֥ינוּ לָהֶ֖ם אֲחֵיהֶֽם׃ 41 וְגַ֣ם הַקְּרֽוֹבִים־אֲ֠לֵיהֶם עַד־יִשָׂשכָ֨ר וּזְבֻל֜וּן וְנַפְתָּלִ֗י מְבִיאִ֣ים לֶ֡חֶם בַּחֲמוֹרִ֣ים וּבַגְּמַלִּ֣ים וּבַפְּרָדִ֣ים וּֽבַבָּקָ֡ר מַאֲכָ֡ל קֶ֠מַח דְּבֵלִ֨ים וְצִמּוּקִ֧ים וְיַֽיִן־וְשֶׁ֛מֶן וּבָקָ֥ר וְצֹ֖אן לָרֹ֑ב כִּ֥י שִׂמְחָ֖ה בְּיִשְׂרָאֵֽל׃   פ