Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און אַז דער זיבעטער חוֹדש איז געקומען, און די קינדער פֿון ישׂראל זײַנען געװען אין די שטעט, האָט זיך דאָס פֿאָלק אײַנגעזאַמלט װי אײן מאַן קײן ירושָלַיִם. 2 און יֵשועַ דער זון פֿון יוֹצָדָקן, און זײַנע ברידער די כּהנים, און זרובבֿל דער זון פֿון שְאַלתּיאֵלן, און זײַנע ברידער, זײַנען אױפֿגעשטאַנען, און זײ האָבן אױפֿגעבױט דעם מזבח פֿון גאָט פֿון ישׂראל, כּדי אױפֿצוברענגען אױף אים בראַנדאָפּפֿער, אַזױ װי עס שטײט געשריבן אין דער תּוֹרה פֿון משה דעם געטלעכן מאַן. 3 און זײ האָבן אױפֿגעשטעלט דעם מזבח אױף זײַנע געשטעלן; װאָרום אױף זײ איז געװען די אימה פֿאַר די פֿעלקער פֿון די לענדער. און זײ האָבן אױפֿגעבראַכט אױף אים בראַנדאָפּפֿער צו גאָט, בראַנדאָפּפֿער אין דער פֿרי און אין אָװנט. 4 און זײ האָבן געמאַכט דעם יָום-טובֿ פֿון סוכּות, אַזױ װי עס שטײט געשריבן, און די טאָגטעגלעכע בראַנדאָפּפֿער לױט דער צאָל, װי דער דין איז פֿאַר איטלעכן טאָג: 5 און דערנאָך דאָס שטענדיקע בראַנדאָפּפֿער, און [די קרבנות] פֿון ראש-חוֹדש, און פֿון אַלע געהײליקטע יָום-טוֹבֿים פֿון גאָט, און פֿון איטלעכן װאָס האָט מנדבֿ געװען אַ נדבֿה צו גאָט. 6 פֿון ערשטן טאָג אין זיבעטן חוֹדש האָבן זײ אָנגעהױבן אױפֿברענגען בראַנדאָפּפֿער, הגם דער גרונטפֿעסט פֿון דעם טעמפּל איז נאָך ניט געװען געלײגט. 7 און זײ האָבן געגעבן געלט צו די שטײנהעקער, און צו די האָלצמײַנסטער, און שפּײַז און געטראַנק, און אײל, צו די צידוֹנים, און צו די צוֹרים, אַז זײ זאָלן ברענגען צעדערהאָלץ פֿון לבֿנוֹן ביז דעם ים פֿון יָפֿוֹא, לױט דער דערלױבעניש פֿון כּוֹרֶש דעם מלך פֿון פָרַס צו זײ.
8 און אין צװײטן יאָר נאָך זײער קומען צום הױז פֿון גאָט קײן ירושָלַיִם, אין צװײטן חוֹדש, האָבן גענומען זרובבֿל דער זון פֿון שְאַלתּיאֵלן, און יֵשועַ דער זון פֿון יוֹצָדָקן, און זײערע איבעריקע ברידער די כּהנים און די לוִיִים, און אַלע װאָס זײַנען געקומען פֿון דער געפֿאַנגענשאַפֿט קײן ירושָלַיִם, און זײ האָבן געשטעלט די לוִיִים פֿון צװאַנציק יאָר אַלט און העכער, אָנצופֿירן די אַרבעט פֿון גאָטס הױז.
9 און יֵשועַ, זײַנע זין, און זײַנע ברידער, און קַדמיאֵל מיט זײַנע זין, די קינדער פֿון יהודה, זײַנען געשטאַנען אין אײנעם אױפֿצופּאַסן איבער די בעל-מלאָכהס אין הױז פֿון גאָט; [אױך] די קינדער פֿון חֵנָדָד, זײערע זין, און זײערע ברידער, די לוִיִים. 10 און אַז די בױמײַנסטער האָבן געלײגט דעם גרונטפֿעסט פֿון גאָטס טעמפֿל, האָט מען געשטעלט די כּהנים, אָנגעקלײדטע, מיט טרומײטן, און די לוִיִים, די קינדער פֿון אָסָף, מיט צימבלען, צו לױבן גאָט לױט דעם אײַנשטעל פֿון דוד דעם מלך פֿון ישׂראל. 11 און זײ האָבן געזונגען לױב און דאַנק צו גאָט: ״װאָרום ער איז גוט, װאָרום אײביק איז זײַן חסד אױף ישׂראל״. 12 און דאָס גאַנצע פֿאָלק האָט געשאַלט אַ גרױסע שאַלונג אין לױב צו גאָט פֿאַר װאָס דער גרונטפֿעסט פֿון גאָטס הױז איז געלײגט געװאָרן. און פֿיל פֿון די כּהנים און די לוִיִים און די הױפּטלײַט פֿון די פֿאָטערהײַזער, די זקנים װאָס האָבן געזען דאָס ערשטע הױז, האָבן געװײנט אױף אַ הױכן קָול װען מע האָט געלײגט דעם גרונטפֿעסט פֿון דעם דאָזיקן הױז פֿאַר זײערע אױגן; און פֿיל האָבן געשאַלט פֿאַר שׂמחה אױף אַ הױכן קָול. 13 און דאָס פֿאָלק האָט ניט געקענט דערקענען צװישן דעם קָול פֿון שאַלונג פֿאַר שׂמחה, און דעם קָול פֿון דעם פֿאָלקס געװײן; װאָרום דאָס פֿאָלק האָט געשאַלט אַ גרױסע שאַלונג, און דער קָול האָט זיך געהערט ביז אין דער װײַטן.
עברית
1 וַיִּגַּע֙ הַחֹ֣דֶשׁ הַשְּׁבִיעִ֔י וּבְנֵ֥י יִשְׂרָאֵ֖ל בֶּעָרִ֑ים   ס וַיֵּאָסְפ֥וּ הָעָ֛ם כְּאִ֥ישׁ אֶחָ֖ד אֶל־יְרוּשָׁלָֽ͏ִם׃   ס 2 וַיָּקָם֩ יֵשׁ֨וּעַ בֶּן־יֽוֹצָדָ֜ק וְאֶחָ֣יו הַכֹּהֲנִ֗ים וּזְרֻבָּבֶ֤ל בֶּן־שְׁאַלְתִּיאֵל֙ וְאֶחָ֔יו וַיִּבְנ֕וּ אֶת־מִזְבַּ֖ח אֱלֹהֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל לְהַעֲל֤וֹת עָלָיו֙ עֹל֔וֹת כַּכָּת֕וּב בְּתוֹרַ֖ת מֹשֶׁ֥ה אִישׁ־הָאֱלֹהִֽים׃ 3 וַיָּכִ֤ינוּ הַמִּזְבֵּ֙חַ֙ עַל־מְכ֣וֹנֹתָ֔יו כִּ֚י בְּאֵימָ֣ה עֲלֵיהֶ֔ם מֵעַמֵּ֖י הָאֲרָצ֑וֹת ויעל עָלָ֤יו עֹלוֹת֙ לַֽיהוָ֔ה עֹל֖וֹת לַבֹּ֥קֶר וְלָעָֽרֶב׃ 4 וֽ͏ַיַּעֲשׂ֛וּ אֶת־חַ֥ג הַסֻּכּ֖וֹת כַּכָּת֑וּב וְעֹלַ֨ת י֤וֹם בְּיוֹם֙ בְּמִסְפָּ֔ר כְּמִשְׁפַּ֖ט דְּבַר־י֥וֹם בְּיוֹמֽוֹ׃ 5 וְאַחֲרֵיכֵ֞ן עֹלַ֤ת תָּמִיד֙ וְלֶ֣חֳדָשִׁ֔ים וּלְכָל־מוֹעֲדֵ֥י יְהוָ֖ה הַמְקֻדָּשִׁ֑ים וּלְכֹ֛ל מִתְנַדֵּ֥ב נְדָבָ֖ה לַיהוָֽה׃ 6 מִיּ֤וֹם אֶחָד֙ לַחֹ֣דֶשׁ הַשְּׁבִיעִ֔י הֵחֵ֕לּוּ לְהַעֲל֥וֹת עֹל֖וֹת לַיהוָ֑ה וְהֵיכַ֥ל יְהוָ֖ה לֹ֥א יֻסָּֽד׃ 7 וַיִּ֨תְּנוּ־כֶ֔סֶף לַחֹצְבִ֖ים וְלֶחָרָשִׁ֑ים וּמַאֲכָ֨ל וּמִשְׁתֶּ֜ה וָשֶׁ֗מֶן לַצִּֽדֹנִים֙ וְלַצֹּרִ֔ים לְהָבִיא֩ עֲצֵ֨י אֲרָזִ֤ים מִן־הַלְּבָנוֹן֙ אֶל־יָ֣ם יָפ֔וֹא כְּרִשְׁי֛וֹן כּ֥וֹרֶשׁ מֶֽלֶךְ־פָּרַ֖ס עֲלֵיהֶֽם׃   פ
8 וּבַשָּׁנָ֣ה הַשֵּׁנִ֗ית לְבוֹאָ֞ם אֶל־בֵּ֤ית הָֽאֱלֹהִים֙ לִיר֣וּשָׁלִַ֔ם בַּחֹ֖דֶשׁ הַשֵּׁנִ֑י הֵחֵ֡לּוּ זְרֻבָּבֶ֣ל בֶּן־שְׁ֠אַלְתִּיאֵל וְיֵשׁ֨וּעַ בֶּן־יֽוֹצָדָ֜ק וּשְׁאָ֥ר אֲחֵיהֶ֣ם הַכֹּהֲנִ֣ים וְהַלְוִיִּ֗ם וְכָל־הַבָּאִים֙ מֵהַשְּׁבִ֣י יְרֽוּשָׁלִַ֔ם וַיַּעֲמִ֣ידוּ אֶת־הַלְוִיִּ֗ם מִבֶּ֨ן עֶשְׂרִ֤ים שָׁנָה֙ וָמַ֔עְלָה לְנַצֵּ֖חַ עַל־מְלֶ֥אכֶת בֵּית־יְהוָֽה׃   פ
9 וַיַּעֲמֹ֣ד יֵשׁ֡וּעַ בָּנָ֣יו וְ֠אֶחָיו קַדְמִיאֵ֨ל וּבָנָ֤יו בְּנֵֽי־יְהוּדָה֙ כְּאֶחָ֔ד לְנַצֵּ֛חַ עַל־עֹשֵׂ֥ה הַמְּלָאכָ֖ה בְּבֵ֣ית הָאֱלֹהִ֑ים   ס בְּנֵי֙ חֵֽנָדָ֔ד בְּנֵיהֶ֥ם וַאֲחֵיהֶ֖ם הַלְוִיִּֽם׃ 10 וְיִסְּד֥וּ הַבֹּנִ֖ים אֶת־הֵיכַ֣ל יְהוָ֑ה וַיַּעֲמִידוּ֩ הַכֹּהֲנִ֨ים מְלֻבָּשִׁ֜ים בַּחֲצֹֽצְר֗וֹת וְהַלְוִיִּ֤ם בְּנֵֽי־אָסָף֙ בַּֽמְצִלְתַּ֔יִם לְהַלֵּל֙ אֶת־יְהוָ֔ה עַל־יְדֵ֖י דָּוִ֥יד מֶֽלֶךְ־יִשְׂרָאֵֽל׃ 11 וֽ͏ַ֠יַּעֲנוּ בְּהַלֵּ֨ל וּבְהוֹדֹ֤ת לַֽיהוָה֙ כִּ֣י ט֔וֹב כִּֽי־לְעוֹלָ֥ם חַסְדּ֖וֹ עַל־יִשְׂרָאֵ֑ל וְכָל־הָעָ֡ם הֵרִיעוּ֩ תְרוּעָ֨ה גְדוֹלָ֤ה בְהַלֵּל֙ לַֽיהוָ֔ה עַ֖ל הוּסַ֥ד בֵּית־יְהוָֽה׃   ס 12 וְרַבִּ֡ים מֵהַכֹּהֲנִ֣ים וְהַלְוִיִּם֩ וְרָאשֵׁ֨י הָאָב֜וֹת הַזְּקֵנִ֗ים אֲשֶׁ֨ר רָא֜וּ אֶת־הַבַּ֤יִת הָֽרִאשׁוֹן֙ בְּיָסְד֔וֹ זֶ֤ה הַבַּ֙יִת֙ בְּעֵ֣ינֵיהֶ֔ם בֹּכִ֖ים בְּק֣וֹל גָּד֑וֹל וְרַבִּ֛ים בִּתְרוּעָ֥ה בְשִׂמְחָ֖ה לְהָרִ֥ים קֽוֹל׃ 13 וְאֵ֣ין הָעָ֗ם מַכִּירִים֙ ק֚וֹל תְּרוּעַ֣ת הַשִּׂמְחָ֔ה לְק֖וֹל בְּכִ֣י הָעָ֑ם כִּ֣י הָעָ֗ם מְרִיעִים֙ תְּרוּעָ֣ה גְדוֹלָ֔ה וְהַקּ֥וֹל נִשְׁמַ֖ע עַד־לְמֵרָחֽוֹק׃   פ