Yiddish
Hebrew
אידיש
1 אין דריטן יאָר פֿון מלך בלשאַצַרס מלוכה האָט זיך אַ זעונג באַװיזן צו מיר, צו מיר דניאל, נאָך דעם װאָס האָט זיך צו מיר באַװיזן אין אָנהײב. 2 און איך האָב געזען אין אַ זעונג – און אַז איך האָב עס געזען, בין איך געװען אין דער הױפּטשטאָט שושַן, אין דער מדינה עֵילָם – איך האָב געזען אין אַ זעונג, װי איך בין בײַ דעם שטראָם אולַי. 3 און איך האָב אױפֿגעהױבן מײַנע אױגן, און האָב אַ קוק געטאָן, ערשט אַ װידער שטײט פֿאַר דעם שטראָם, און ער האָט צװײ הערנער, און די צװײ הערנער זײַנען הױכע, און אײנער איז העכער פֿון צװײטן, און דער העכערער איז אַרױסגעװאַקסן צולעצט. 4 האָב איך געזען דעם װידער שטױסן צו מערבֿ, און צו צפֿון, און צו דָרום, און קײן חיה האָט זיך ניט געקענט שטעלן אַקעגן אים, און עס איז ניט געװען װער זאָל מציל זײַן פֿון זײַן האַנט; און ער האָט געטאָן לױט זײַן װילן, און האָט זיך געגרײסט. 5 און װי איך האָב דאָס באַטראַכט, ערשט אַ ציגנבאָק איז אָנגעקומען פֿון מערבֿ-זײַט איבערן געזיכט פֿון דער גאַנצער ערד, אָבער ער האָט ניט אָנגערירט די ערד; און דער באָק האָט געהאַט אַן אָנזעעװדיקן האָרן צװישן זײַנע אױגן. 6 און ער איז צוגעקומען ביז צו דעם װידער מיט די הערנער, װאָס איך האָב געזען שטײן פֿאַרן שטראָם, און ער איז אַרױפֿגעלאָפֿן אױף אים מיט דעם אימפּעט פֿון זײַן כּוֹח. 7 און איך האָב אים געזען זיך אָנשטױסן אָן דעם װידער, און ער איז געװען דערביטערט אױף אים, און ער האָט געשלאָגן דעם װידער, און האָט צעבראָכן זײַנע בײדע הערנער; און דער װידער האָט ניט געהאַט קײן כּוֹח צו באַשטײן פֿאַר אים; און ער האָט אים אַנידערגעװאָרפֿן אױף דער ערד, און האָט אים געטרעטן, און עס איז ניט געװען װער זאָל מציל זײַן דעם װידער פֿון זײַן האַנט. 8 און דער ציגנבאָק האָט זיך זײער געגרײסט; אָבער אין זײַן רעכטער שטאַרקײט, האָט זיך אָפּגעבראָכן דער גרױסער האָרן, און דאָס אױסזען פֿון פֿיר איז אַרױסגעװאַקסן אױף זײַן אָרט, אַקעגן די פֿיר װינטן פֿון הימל. 9 און פֿון אײנעם פֿון זײ איז אַרױסגעגאַנגען אַ קלײנער האָרן, און ער איז געװאָרן זײער גרױס קעגן דָרום, און קעגן מזרח, און קעגן דעם שײנעם לאַנד. 10 און ער איז געװאָרן גרױס ביז צו דעם חיל פֿון הימל, און האָט אַראָפּגעװאָרפֿן צו דער ערד טײל פֿון דעם חיל – פֿון די שטערן, און האָט זײ צעטרעטן. 11 און ביז צו דעם האַר פֿון חיל האָט ער זיך געגרײסט; און דער שטענדיקער קרבן איז פֿון אים אַװעקגענומען געװאָרן, און דער אָרט פֿון זײַן הײליקטום איז אײַנגעװאָרפֿן געװאָרן. 12 און דער חיל איז איבערגעגעבן געװאָרן אין אײנעם מיט דעם שטענדיקן קרבן דורך פֿאַרברעך; און ער האָט געשלײַדערט דעם אמת צו דער ערד, און ער האָט אױפֿגעטאָן און האָט באַגליקט. 13 און איך האָב געהערט װי אײן הײליקער האָט גערעדט, און אײן הײליקער האָט געזאָגט צו דעם אומבאַקענטן װאָס האָט גערעדט: אױף ביז װאַנען איז די זעונג װעגן דעם שטענדיקן קרבן, און דעם פֿאַרברעך װאָס צעגרױלט, דאָס איבערגעבן אי דאָס הײליקטום אי דעם חיל צום צעטרעטן? 14 האָט ער צו מיר געזאָגט: ביז צװײ טױזנט און דרײַ הונדערט אָװנטן און פֿרימאָרגנס; דענצמאָל װעט דאָס הײליקטום קומען צו זײַן רעכט. 15 און עס איז געװען, װי איך, דניאל, האָב געזען די זעונג, און האָב געזוכט צו פֿאַרשטײן, ערשט אַקעגן מיר שטײט אַזױ װי דאָס אױסזען פֿון אַ מאַן. 16 און איך האָב געהערט דעם קָול פֿון אַ מענטשן איבערן אולַי, און ער האָט אױסגערופֿן און האָט געזאָגט: גַבֿריאֵל, גיב דעם דאָזיקן צו פֿאַרשטײן די זעונג. 17 איז ער צוגעקומען לעבן װוּ איך בין געשטאַנען, און װי ער איז צוגעקומען, אַזױ בין איך דערשראָקן געװאָרן, און בין געפֿאַלן אױף מײַן פּנים; האָט ער צו מיר געזאָגט: פֿאַרשטײ, דו מענטשנקינד, װאָרום פֿאַר דער צײַט פֿון קֶץ איז די זעונג. 18 און װי ער האָט צו מיר גערעדט, בין איך אַנטשלאָפֿן געװאָרן אױף מײַן פּנים צו דער ערד; האָט ער מיך אָנגערירט, און האָט מיך װידער אױפֿגעשטעלט װוּ איך בין געשטאַנען. 19 און ער האָט געזאָגט: זע, איך מאַך דיך װיסן װאָס װעט געשען אין סָוף פֿון דעם צאָרן, װאָרום דאָס איז פֿאַר דער צײַט פֿון קֶץ. 20 דער װידער װאָס דו האָסט געזען, מיט די צװײ הערנער, דאָס זײַנען די מלכים פֿון מָדַי און פּרַס. 21 און דער האָריקער באָק איז דער מלך פֿון יָוָן; און דער גרױסער האָרן װאָס צװישן זײַנע אױגן, דאָס איז דער ערשטער מלך. 22 און דער צעבראָכענער װאָס אױף זײַן אָרט זײַנען אױפֿגעשטאַנען פֿיר [באַטײט]: פֿיר מלוכות װעלן אױפֿשטײן פֿון דעם פֿאָלק, 23 אָבער אָן זײַן מאַכט. און אין סָוף פֿון זײער מלוכה, אַז די פֿאַרברעכער װעלן האָבן אױסגעפֿירט, װעט אױפֿשטײן אַ מלך מיט אַ פֿאַרשײַטן פּנים, װאָס פֿאַרשטײט זיך אױף ליסטיקײטן. 24 און זײַן מאַכט װעט זײַן גרױס, אָבער ניט מיט זײַן אײגענעם כּוֹח; און ער װעט װוּנדערלעך צעשטערן, און װעט באַגליקן און אױפֿטאָן; און ער װעט אומברענגען די מאַכטיקע, און דאָס פֿאָלק פֿון הײליקע. 25 און דורך זײַן שׂכל װעט ער באַגליקן אין דעם באַטרוג פֿון זײַן האַנט; און ער װעט זיך גרײסן אין זײַן האַרצן, און אין מיטן פֿון שלום װעט ער אומברענגען פֿיל, און אַקעגן דעם האַר פֿון די האַרן װעט ער זיך שטעלן; אָבער אָן עמיצנס האַנט װעט ער צעבראָכן װערן. 26 און די זעונג פֿון די אָװנטן און פֿרימאָרגנס װאָס איז אָנגעזאָגט געװאָרן איז אמת; אָבער דו באַהאַלט די זעונג, װאָרום דאָס איז אױף פֿיל טעג אַרום. 27 און איך, דניאל, בין פֿיל טעג געװען צעבראָכן און קראַנק; דערנאָך בין איך אױפֿגעשטאַנען, און האָב געטאָן די אַרבעט פֿאַרן מלך; און איך בין געװען אַ צעגרױלטער פֿון דער זעונג, אָבער קײנער האָט ניט געמערקט.
עברית
1 בִּשְׁנַ֣ת שָׁל֔וֹשׁ לְמַלְכ֖וּת בֵּלְאשַׁצַּ֣ר הַמֶּ֑לֶךְ חָז֞וֹן נִרְאָ֤ה אֵלַי֙ אֲנִ֣י דָנִיֵּ֔אל אַחֲרֵ֛י הַנִּרְאָ֥ה אֵלַ֖י בַּתְּחִלָּֽה׃ 2 וָֽאֶרְאֶה֮ בֶּחָזוֹן֒ וַיְהִי֙ בִּרְאֹתִ֔י וַאֲנִי֙ בְּשׁוּשַׁ֣ן הַבִּירָ֔ה אֲשֶׁ֖ר בְּעֵילָ֣ם הַמְּדִינָ֑ה וָאֶרְאֶה֙ בֶּֽחָז֔וֹן וַאֲנִ֥י הָיִ֖יתִי עַל־אוּבַ֥ל אוּלָֽי׃ 3 וָאֶשָּׂ֤א עֵינַי֙ וָאֶרְאֶ֔ה וְהִנֵּ֣ה אַ֣יִל אֶחָ֗ד עֹמֵ֛ד לִפְנֵ֥י הָאֻבָ֖ל וְל֣וֹ קְרָנָ֑יִם וְהַקְּרָנַ֣יִם גְּבֹה֗וֹת וְהָאַחַת֙ גְּבֹהָ֣ה מִן־הַשֵּׁנִ֔ית וְהַ֨גְּבֹהָ֔ה עֹלָ֖ה בָּאַחֲרֹנָֽה׃ 4 רָאִ֣יתִי אֶת־הָאַ֡יִל מְנַגֵּחַ֩ יָ֨מָּה וְצָפ֜וֹנָה וָנֶ֗גְבָּה וְכָל־חַיּוֹת֙ לֹֽא־יַֽעַמְד֣וּ לְפָנָ֔יו וְאֵ֥ין מַצִּ֖יל מִיָּד֑וֹ וְעָשָׂ֥ה כִרְצֹנ֖וֹ וְהִגְדִּֽיל׃ 5 וַאֲנִ֣י הָיִ֣יתִי מֵבִ֗ין וְהִנֵּ֤ה צְפִיר־הָֽעִזִּים֙ בָּ֤א מִן־הַֽמַּעֲרָב֙ עַל־פְּנֵ֣י כָל־הָאָ֔רֶץ וְאֵ֥ין נוֹגֵ֖עַ בָּאָ֑רֶץ וְהַ֨צָּפִ֔יר קֶ֥רֶן חָז֖וּת בֵּ֥ין עֵינָֽיו׃ 6 וַיָּבֹ֗א עַד־הָאַ֙יִל֙ בַּ֣עַל הַקְּרָנַ֔יִם אֲשֶׁ֣ר רָאִ֔יתִי עֹמֵ֖ד לִפְנֵ֣י הָאֻבָ֑ל וַיָּ֥רָץ אֵלָ֖יו בַּחֲמַ֥ת כֹּחֽוֹ׃ 7 וּרְאִיתִ֞יו מַגִּ֣יעַ אֵ֣צֶל הָאַ֗יִל וַיִּתְמַרְמַ֤ר אֵלָיו֙ וַיַּ֣ךְ אֶת־הָאַ֔יִל וַיְשַׁבֵּר֙ אֶת־שְׁתֵּ֣י קְרָנָ֔יו וְלֹא־הָ֥יָה כֹ֛חַ בָּאַ֖יִל לַעֲמֹ֣ד לְפָנָ֑יו וַיַּשְׁלִיכֵ֤הוּ אַ֙רְצָה֙ וַֽיִּרְמְסֵ֔הוּ וְלֹא־הָיָ֥ה מַצִּ֛יל לָאַ֖יִל מִיָּדֽוֹ׃ 8 וּצְפִ֥יר הָעִזִּ֖ים הִגְדִּ֣יל עַד־מְאֹ֑ד וּכְעָצְמ֗וֹ נִשְׁבְּרָה֙ הַקֶּ֣רֶן הַגְּדוֹלָ֔ה וַֽתַּעֲלֶ֜נָה חָז֤וּת אַרְבַּע֙ תַּחְתֶּ֔יהָ לְאַרְבַּ֖ע רוּח֥וֹת הַשָּׁמָֽיִם׃ 9 וּמִן־הָאַחַ֣ת מֵהֶ֔ם יָצָ֥א קֶֽרֶן־אַחַ֖ת מִצְּעִירָ֑ה וַתִּגְדַּל־יֶ֛תֶר אֶל־הַנֶּ֥גֶב וְאֶל־הַמִּזְרָ֖ח וְאֶל־הַצֶּֽבִי׃ 10 וַתִּגְדַּ֖ל עַד־צְבָ֣א הַשָּׁמָ֑יִם וַתַּפֵּ֥ל אַ֛רְצָה מִן־הַצָּבָ֥א וּמִן־הַכּוֹכָבִ֖ים וַֽתִּרְמְסֵֽם׃ 11 וְעַ֥ד שַֽׂר־הַצָּבָ֖א הִגְדִּ֑יל וּמִמֶּ֙נּוּ֙ הרים הַתָּמִ֔יד וְהֻשְׁלַ֖ךְ מְכ֥וֹן מִקְדָּשֽׁוֹ׃ 12 וְצָבָ֛א תִּנָּתֵ֥ן עַל־הַתָּמִ֖יד בְּפָ֑שַׁע וְתַשְׁלֵ֤ךְ אֱמֶת֙ אַ֔רְצָה וְעָשְׂתָ֖ה וְהִצְלִֽיחָה׃ 13 וָאֶשְׁמְעָ֥ה אֶֽחָד־קָד֖וֹשׁ מְדַבֵּ֑ר וַיֹּאמֶר֩ אֶחָ֨ד קָד֜וֹשׁ לַפַּֽלְמוֹנִ֣י הַֽמְדַבֵּ֗ר עַד־מָתַ֞י הֶחָז֤וֹן הַתָּמִיד֙ וְהַפֶּ֣שַׁע שֹׁמֵ֔ם תֵּ֛ת וְקֹ֥דֶשׁ וְצָבָ֖א מִרְמָֽס׃ 14 וַיֹּ֣אמֶר אֵלַ֔י עַ֚ד עֶ֣רֶב בֹּ֔קֶר אַלְפַּ֖יִם וּשְׁלֹ֣שׁ מֵא֑וֹת וְנִצְדַּ֖ק קֹֽדֶשׁ׃ 15 וַיְהִ֗י בִּרְאֹתִ֛י אֲנִ֥י דָנִיֵּ֖אל אֶת־הֶחָז֑וֹן וָאֲבַקְשָׁ֣ה בִינָ֔ה וְהִנֵּ֛ה עֹמֵ֥ד לְנֶגְדִּ֖י כְּמַרְאֵה־גָֽבֶר׃ 16 וָאֶשְׁמַ֥ע קוֹל־אָדָ֖ם בֵּ֣ין אוּלָ֑י וַיִּקְרָא֙ וַיֹּאמַ֔ר גַּבְרִיאֵ֕ל הָבֵ֥ן לְהַלָּ֖ז אֶת־הַמַּרְאֶֽה׃ 17 וַיָּבֹא֙ אֵ֣צֶל עָמְדִ֔י וּבְבֹא֣וֹ נִבְעַ֔תִּי וָאֶפְּלָ֖ה עַל־פָּנָ֑י וַיֹּ֤אמֶר אֵלַי֙ הָבֵ֣ן בֶּן־אָדָ֔ם כִּ֖י לְעֶת־קֵ֥ץ הֶחָזֽוֹן׃ 18 וּבְדַבְּר֣וֹ עִמִּ֔י נִרְדַּ֥מְתִּי עַל־פָּנַ֖י אָ֑רְצָה וַיִּ֨גַּע־בִּ֔י וַיַּֽעֲמִידֵ֖נִי עַל־עָמְדִֽי׃ 19 וַיֹּ֙אמֶר֙ הִנְנִ֣י מוֹדִֽיעֲךָ֔ אֵ֥ת אֲשֶׁר־יִהְיֶ֖ה בְּאַחֲרִ֣ית הַזָּ֑עַם כִּ֖י לְמוֹעֵ֥ד קֵֽץ׃ 20 הָאַ֥יִל אֲשֶׁר־רָאִ֖יתָ בַּ֣עַל הַקְּרָנָ֑יִם מַלְכֵ֖י מָדַ֥י וּפָרָֽס׃ 21 וְהַצָּפִ֥יר הַשָּׂעִ֖יר מֶ֣לֶךְ יָוָ֑ן וְהַקֶּ֤רֶן הַגְּדוֹלָה֙ אֲשֶׁ֣ר בֵּין־עֵינָ֔יו ה֖וּא הַמֶּ֥לֶךְ הָרִאשֽׁוֹן׃ 22 וְהַ֨נִּשְׁבֶּ֔רֶת וַתַּֽעֲמֹ֥דְנָה אַרְבַּ֖ע תַּחְתֶּ֑יהָ אַרְבַּ֧ע מַלְכֻי֛וֹת מִגּ֥וֹי יַעֲמֹ֖דְנָה וְלֹ֥א בְכֹחֽוֹ׃ 23 וּֽבְאַחֲרִית֙ מַלְכוּתָ֔ם כְּהָתֵ֖ם הַפֹּשְׁעִ֑ים יַעֲמֹ֛ד מֶ֥לֶךְ עַז־פָּנִ֖ים וּמֵבִ֥ין חִידֽוֹת׃ 24 וְעָצַ֤ם כֹּחוֹ֙ וְלֹ֣א בְכֹח֔וֹ וְנִפְלָא֥וֹת יַשְׁחִ֖ית וְהִצְלִ֣יחַ וְעָשָׂ֑ה וְהִשְׁחִ֥ית עֲצוּמִ֖ים וְעַם־קְדֹשִֽׁים׃ 25 וְעַל־שִׂכְל֗וֹ וְהִצְלִ֤יחַ מִרְמָה֙ בְּיָד֔וֹ וּבִלְבָב֣וֹ יַגְדִּ֔יל וּבְשַׁלְוָ֖ה יַשְׁחִ֣ית רַבִּ֑ים וְעַ֤ל־שַׂר־שָׂרִים֙ יַעֲמֹ֔ד וּבְאֶ֥פֶס יָ֖ד יִשָּׁבֵֽר׃ 26 וּמַרְאֵ֨ה הָעֶ֧רֶב וְהַבֹּ֛קֶר אֲשֶׁ֥ר נֶאֱמַ֖ר אֱמֶ֣ת ה֑וּא וְאַתָּה֙ סְתֹ֣ם הֶֽחָז֔וֹן כִּ֖י לְיָמִ֥ים רַבִּֽים׃ 27 וַאֲנִ֣י דָנִיֵּ֗אל נִהְיֵ֤יתִי וְנֽ͏ֶחֱלֵ֙יתִי֙ יָמִ֔ים וָאָק֕וּם וָאֶֽעֱשֶׂ֖ה אֶת־מְלֶ֣אכֶת הַמֶּ֑לֶךְ וָאֶשְׁתּוֹמֵ֥ם עַל־הַמַּרְאֶ֖ה וְאֵ֥ין מֵבִֽין׃   פ