Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און דָריָוֶש פֿון מָדַי האָט איבערגענומען די מלוכה, װען ער איז געװען אַרום צװײ און זעכציק יאָר אַלט. 2 איז װױלגעפֿעלן פֿאַר דָריָוֶשן, און ער האָט אַרױפֿגעזעצט איבער דעם קיניגרײַך הונדערט און צװאַנציק סאַטראַפּן, װאָס זאָלן זײַן אין גאַנצן קיניגרײַך; 3 און איבער זײ דרײַ אױבערלײַט װאָס דניאל איז געװען אײנער פֿון זײ; כּדי די דאָזיקע סאַטראַפּן זאָלן אָפּגעבן צו זײ רעכנשאַפֿט, און דער מלך זאָל ניט האָבן קײן הֶזק. 4 דענצמאָל האָט דער דאָזיקער דניאל זיך אױסגעצײכנט איבער די אױבערלײַט און די סאַטראַפּן, װײַל אַן אױסנאַמיקער גײַסט איז געװען אין אים; און דער מלך האָט געקלערט אים אַרױפֿצוזעצן איבער דעם גאַנצן קיניגרײַך. 5 דענצמאָל האָבן די אױבערלײַט און די סאַטראַפּן געזוכט אַן אױסרעד אַקעגן דניאלן בנוגע צו דער מלוכה, אָבער זײ האָבן קײן אױסרעד און קײן פֿעלער ניט געקענט געפֿינען, װײַל ער איז געװען געטרײַ, און קײן פֿאַרזע אָדער פֿעלער איז בײַ אים ניט געפֿונען געװאָרן. 6 האָבן דענצמאָל די דאָזיקע מענער געזאָגט: מיר װעלן ניט געפֿינען קײן אורזאַך אַקעגן דעם דאָזיקן דניאלן, סײַדן מיר געפֿינען עס אין דעם געזעץ פֿון זײַן גאָט. 7 דענצמאָל זײַנען די דאָזיקע אױבערלײַט און סאַטראַפּן געקומען מיט אימפּעט צום מלך, און האָבן צו אים אַזױ געזאָגט: אײביק לעבן זאָל דער מלך דָריָוֶש! 8 אַלע אױבערלײַט פֿון דער מלוכה, די הערשער, און די סאַטראַפּן, די ראַטגעבער, און די פֿירשטן, האָבן זיך באַקלערט, אַז דער מלך זאָל אױפֿשטעלן אַ געזעץ, און מאַכן אַ שטאַרקן פֿאַרװער, אַז איטלעכער װאָס װעט בעטן אַ געבעט פֿון װאָסער עס איז גאָט אָדער מענטשן ביז דרײַסיק טעג, אַחוץ פֿון דיר, מלך, זאָל אַרײַנגעװאָרפֿן װערן אין דער גרוב פֿון לײבן. 9 אַצונד, מלך, זאָלסטו אױפֿשטעלן דעם פֿאַרװער, און חתמען דאָס געשריפֿטס, אַז מע זאָל עס ניט ענדערן, לױט דעם געזעץ פֿון מָדַי און פּרַס װאָס װערט ניט בטל. 10 איבער דעם האָט דער מלך דָריָוֶש געחתמעט דאָס געשריפֿטס און דעם פֿאַרװער. 11 און דניאל, אַז ער האָט זיך דערװוּסט אַז דאָס געשריפֿטס איז געחתמעט געװאָרן, איז ער אַרײַנגעגאַנגען אין זײַן הױז – און ער האָט געהאַט פֿענצטער אין זײַן אױבערשטוב אָפֿן אַקעגן ירושָלַיִם – און דרײַ מאָל אין טאָג האָט ער געקניט אױף זײַנע קני, און תּפֿילה געטאָן, און געגעבן אַ לױב פֿאַר זײַן גאָט, אַזױ װי ער פֿלעגט טאָן פֿריער. 12 דענצמאָל זײַנען די דאָזיקע מענער אַרײַן מיט אימפּעט, און האָבן געפֿונען דניאלן, װי ער בעט און איז מתפּלל פֿאַר זײַן גאָט. 13 האָבן זײ דענצמאָל גענענט, און האָבן גערעדט פֿאַר דעם מלך װעגן דעם מלכס פֿאַרװער: האָסטו ניט געחתמעט אַ פֿאַרװער, אַז איטלעכער מענטש װאָס װעט בעטן פֿון װאָסער עס איז גאָט אָדער מענטשן ביז דרײַסיק טעג, אַחוץ פֿון דיר, מלך, זאָל אַרײַנגעװאָרפֿן װערן אין דער גרוב פֿון לײבן? האָט געענטפֿערט דער מלך און האָט געזאָגט: די זאַך איז פֿעסט, לױט דעם געזעץ פֿון מָדַי און פּרַס װאָס טאָר ניט אָפּגעשאַפֿט װערן. 14 דענצמאָל האָבן זײ זיך אָפּגערופֿן און האָבן געזאָגט פֿאַרן מלך אַז: דניאל װאָס איז פֿון די גלות-קינדער פֿון יהודה לײגט ניט אַכט אױף דיר, מלך, און אױף דעם פֿאַרװער װאָס דו האָסט געחתמעט, און דרײַ מאָל אין טאָג בעט ער זײַן געבעט. 15 דענצמאָל, אַז דער מלך האָט געהערט די זאַך, האָט אים זײער פֿאַרדראָסן, און ער האָט געלײגט דעם געדאַנקען אױף דניאלן, אים צו ראַטעװען, און ביז זונאונטערגאַנג האָט ער זיך געמיט אים מציל צו זײַן. 16 דענצמאָל זײַנען די דאָזיקע מענער געקומען מיט אימפּעט צום מלך, און האָבן געזאָגט צום מלך: זײ װיסן, מלך, אַז עס איז אַ געזעץ פֿון מָדַי און פּרַס, אַז איטלעך פֿאַרװער אָדער באַפֿעל װאָס דער מלך שטעלט אױף, איז ניט צום ענדערן. 17 דענצמאָל האָט דער מלך באַפֿױלן, און מע האָט געבראַכט דניאלן און אים אַרײַנגעװאָרפֿן אין דער גרוב פֿון לײבן. האָט זיך אָפּגערופֿן דער מלך און האָט געזאָגט צו דניאלן: דײַן גאָט װאָס דו דינסט צו אים שטענדיק, ער װעט דיך מציל זײַן. 18 און אַ שטײן איז געבראַכט געװאָרן, און איז אַרױפֿגעלײגט געװאָרן אױפֿן מױל פֿון דער גרוב, און דער מלך האָט עס פֿאַרחתמעט מיט זײַן זיגלרינג און מיט דעם זיגלרינג פֿון זײַנע גרױסע לײַט, כּדי קײן זאַך זאָל ניט געענדערט װערן מיט דניאלן. 19 דענצמאָל איז דער מלך אַװעק אין זײַן פּאַלאַץ, און ער האָט צוגעבראַכט די נאַכט אין פֿאַסטן, און פֿאַרװײַלונגען זײַנען ניט געבראַכט געװאָרן פֿאַר אים, און זײַן שלאָף האָט זיך אָפּגעטאָן פֿון אים. 20 דענצמאָל איז דער מלך אױפֿגעשטאַנען באַגינען מיטן פֿרימאָרגנליכט, און איז האַסטיק אַװעק צו דער גרוב פֿון לײבן. 21 און װי ער האָט גענענט צו דער גרוב, האָט ער געשריען צו דניאלן מיט אַ טרױעריקן קָול; דער מלך האָט גערופֿן צו דניאלן און האָט געזאָגט: דניאל, דו קנעכט פֿון דעם לעבעדיקן גאָט, האָט דער גאָט װאָס דו דינסט צו אים תּמיד, דיך געקענט מציל זײַן פֿון די לײבן? 22 דענצמאָל האָט דניאל געזאָגט צום מלך: אײביק לעבן זאָל דער מלך! 23 מײַן גאָט האָט געשיקט זײַן מלאך, און ער האָט פֿאַרשלאָסן דאָס מױל פֿון די לײבן, און זײ האָבן מיר ניט שלעכטס געטאָן; װײַל פֿאַר אים איז מיר געפֿונען געװאָרן אַ זכות; און אױך אַקעגן דיר, מלך, האָב איך שלעכטס ניט געטאָן. 24 דענצמאָל האָט זיך דער מלך זײער דערפֿרײט, און ער האָט באַפֿױלן אַרױפֿברענגען דניאלן פֿון דער גרוב; און דניאל איז אַרױפֿגעבראַכט געװאָרן פֿון דער גרוב, און קײן שעדיקונג איז אױף אים ניט געפֿונען געװאָרן, װײַל ער האָט געגלױבט אין זײַן גאָט. 25 און דער מלך האָט באַפֿױלן, און מע האָט געבראַכט יענע מענער װאָס האָבן געמַסרט אױף דניאלן, און מע האָט זײ אַרײַנגעװאָרפֿן אין דער גרוב פֿון לײבן, זײ, זײערע קינדער, און זײערע װײַבער; און זײ האָבן צו מאָל ניט דערגרײכט צום דעק פֿון דער גרוב, האָבן שױן די לײבן געװעלטיקט איבער זײ, און אַלע זײערע בײנער צעמאָלן. 26 דענצמאָל האָט דער מלך דָריָוֶש געשיקט צו אַלע פֿעלקער, אומות, און לשוֹנות, װאָס װױנען אױף דער גאַנצער ערד: אײַער פֿריד זאָל זיך מערן! 27 פֿון מיר װערט געגעבן אַ באַפֿעל, אַז אין דער גאַנצער געװעלטיקײט פֿון מײַן קיניגרײַך זאָל מען ציטערן און מוֹרא האָבן פֿאַר דעם גאָט פֿון דניאלן; װאָרום ער איז דער לעבעדיקער גאָט, און ער באַשטײט אײביק, און זײַן מלוכה איז אַזאַ װאָס װערט ניט צעשטערט, און זײַן געװעלטיקײט איז ביז צום סָוף. 28 ער ראַטעװעט און איז מציל, און ער מאַכט צײכנס און װוּנדער, אין הימל און אױף דער ערד; ער איז דער װאָס האָט מציל געװען דניאלן פֿון דער מאַכט פֿון די לײבן. 29 און דער דאָזיקער דניאל האָט באַגליקט אונטער דער מלוכה פֿון דָריָוֶשן, און אונטער דער מלוכה פֿון כּוֹרֶש דעם פּרַסער.
עברית
1 וְדָרְיָ֙וֶשׁ֙ מָֽדָיָ֔א קַבֵּ֖ל מַלְכוּתָ֑א כְּבַ֥ר שְׁנִ֖ין שִׁתִּ֥ין וְתַרְתֵּֽין׃ 2 שְׁפַר֙ קֳדָ֣ם דָּרְיָ֔וֶשׁ וַהֲקִים֙ עַל־מַלְכוּתָ֔א לַאֲחַשְׁדַּרְפְּנַיָּ֖א מְאָ֣ה וְעֶשְׂרִ֑ין דִּ֥י לֶהֱוֺ֖ן בְּכָל־מַלְכוּתָֽא׃ 3 וְעֵ֤לָּא מִנְּהוֹן֙ סָרְכִ֣ין תְּלָתָ֔א דִּ֥י דָנִיֵּ֖אל חַֽד־מִנְּה֑וֹן דִּֽי־לֶהֱוֺ֞ן אֲחַשְׁדַּרְפְּנַיָּ֣א אִלֵּ֗ין יָהֲבִ֤ין לְהוֹן֙ טַעְמָ֔א וּמַלְכָּ֖א לָֽא־לֶהֱוֵ֥א נָזִֽק׃ 4 אֱדַ֙יִן֙ דָּנִיֵּ֣אל דְּנָ֔ה הֲוָ֣א מִתְנַצַּ֔ח עַל־סָרְכַיָּ֖א וַאֲחַשְׁדַּרְפְּנַיָּ֑א כָּל־קֳבֵ֗ל דִּ֣י ר֤וּחַ יַתִּירָא֙ בֵּ֔הּ וּמַלְכָּ֣א עֲשִׁ֔ית לַהֲקָמוּתֵ֖הּ עַל־כָּל־מַלְכוּתָֽא׃ 5 אֱדַ֨יִן סָֽרְכַיָּ֜א וַאֲחַשְׁדַּרְפְּנַיָּ֗א הֲו֨וֹ בָעַ֧יִן עִלָּ֛ה לְהַשְׁכָּחָ֥ה לְדָנִיֵּ֖אל מִצַּ֣ד מַלְכוּתָ֑א וְכָל־עִלָּ֨ה וּשְׁחִיתָ֜ה לָא־יָכְלִ֣ין לְהַשְׁכָּחָ֗ה כָּל־קֳבֵל֙ דִּֽי־מְהֵימַ֣ן ה֔וּא וְכָל־שָׁלוּ֙ וּשְׁחִיתָ֔ה לָ֥א הִשְׁתְּכַ֖חַת עֲלֽוֹהִי׃ 6 אֱ֠דַיִן גֻּבְרַיָּ֤א אִלֵּךְ֙ אָֽמְרִ֔ין דִּ֣י לָ֧א נְהַשְׁכַּ֛ח לְדָנִיֵּ֥אל דְּנָ֖ה כָּל־עִלָּ֑א לָהֵ֕ן הַשְׁכַּ֥חְנָֽה עֲל֖וֹהִי בְּדָ֥ת אֱלָהֵֽהּ׃   ס 7 אֱ֠דַיִן סָרְכַיָּ֤א וַאֲחַשְׁדַּרְפְּנַיָּא֙ אִלֵּ֔ן הַרְגִּ֖שׁוּ עַל־מַלְכָּ֑א וְכֵן֙ אָמְרִ֣ין לֵ֔הּ דָּרְיָ֥וֶשׁ מַלְכָּ֖א לְעָלְמִ֥ין חֱיִֽי׃ 8 אִתְיָעַ֜טוּ כֹּ֣ל סָרְכֵ֣י מַלְכוּתָ֗א סִגְנַיָּ֤א וֽ͏ַאֲחַשְׁדַּרְפְּנַיָּא֙ הַדָּֽבְרַיָּ֣א וּפַחֲוָתָ֔א לְקַיָּמָ֤ה קְיָם֙ מַלְכָּ֔א וּלְתַקָּפָ֖ה אֱסָ֑ר דִּ֣י כָל־דִּֽי־יִבְעֵ֣ה בָ֠עוּ מִן־כָּל־אֱלָ֨הּ וֶֽאֱנָ֜שׁ עַד־יוֹמִ֣ין תְּלָתִ֗ין לָהֵן֙ מִנָּ֣ךְ מַלְכָּ֔א יִתְרְמֵ֕א לְגֹ֖ב אַרְיָוָתָֽא׃ 9 כְּעַ֣ן מַלְכָּ֔א תְּקִ֥ים אֱסָרָ֖א וְתִרְשֻׁ֣ם כְּתָבָ֑א דִּ֣י לָ֧א לְהַשְׁנָיָ֛ה כְּדָת־מָדַ֥י וּפָרַ֖ס דִּי־לָ֥א תֶעְדֵּֽא׃ 10 כָּל־קֳבֵ֖ל דְּנָ֑ה מַלְכָּא֙ דָּֽרְיָ֔וֶשׁ רְשַׁ֥ם כְּתָבָ֖א וֶאֱסָרָֽא׃ 11 וְ֠דָנִיֵּאל כְּדִ֨י יְדַ֜ע דִּֽי־רְשִׁ֤ים כְּתָבָא֙ עַ֣ל לְבַיְתֵ֔הּ וְכַוִּ֨ין פְּתִיחָ֥ן לֵהּ֙ בְּעִלִּיתֵ֔הּ נֶ֖גֶד יְרוּשְׁלֶ֑ם וְזִמְנִין֩ תְּלָתָ֨ה בְיוֹמָ֜א ה֣וּא בָּרֵ֣ךְ עַל־בִּרְכ֗וֹהִי וּמְצַלֵּ֤א וּמוֹדֵא֙ קֳדָ֣ם אֱלָהֵ֔הּ כָּל־קֳבֵל֙ דִּֽי־הֲוָ֣א עָבֵ֔ד מִן־קַדְמַ֖ת דְּנָֽה׃   ס 12 אֱ֠דַיִן גֻּבְרַיָּ֤א אִלֵּךְ֙ הַרְגִּ֔שׁוּ וְהַשְׁכַּ֖חוּ לְדָנִיֵּ֑אל בָּעֵ֥א וּמִתְחַנַּ֖ן קֳדָ֥ם אֱלָהֵֽהּ׃ 13 בֵּ֠אדַיִן קְרִ֨יבוּ וְאָמְרִ֥ין קֳדָם־מַלְכָּא֮ עַל־אֱסָ֣ר מַלְכָּא֒ הֲלָ֧א אֱסָ֣ר רְשַׁ֗מְתָּ דִּ֣י כָל־אֱנָ֡שׁ דִּֽי־יִבְעֵה֩ מִן־כָּל־אֱלָ֨הּ וֶֽאֱנָ֜שׁ עַד־יוֹמִ֣ין תְּלָתִ֗ין לָהֵן֙ מִנָּ֣ךְ מַלְכָּ֔א יִתְרְמֵ֕א לְג֖וֹב אַרְיָותָ֑א עָנֵ֨ה מַלְכָּ֜א וְאָמַ֗ר יַצִּיבָ֧א מִלְּתָ֛א כְּדָת־מָדַ֥י וּפָרַ֖ס דִּי־לָ֥א תֶעְדֵּֽא׃ 14 בֵּ֠אדַיִן עֲנ֣וֹ וְאָמְרִין֮ קֳדָ֣ם מַלְכָּא֒ דִּ֣י דָנִיֵּ֡אל דִּי֩ מִן־בְּנֵ֨י גָלוּתָ֜א דִּ֣י יְה֗וּד לָא־שָׂ֨ם עליך מַלְכָּא֙ טְעֵ֔ם וְעַל־אֱסָרָ֖א דִּ֣י רְשַׁ֑מְתָּ וְזִמְנִ֤ין תְּלָתָה֙ בְּיוֹמָ֔א בָּעֵ֖א בָּעוּתֵֽהּ׃ 15 אֱדַ֨יִן מַלְכָּ֜א כְּדִ֧י מִלְּתָ֣א שְׁמַ֗ע שַׂגִּיא֙ בְּאֵ֣שׁ עֲל֔וֹהִי וְעַ֧ל דָּנִיֵּ֛אל שָׂ֥ם בָּ֖ל לְשֵׁיזָבוּתֵ֑הּ וְעַד֙ מֶֽעָלֵ֣י שִׁמְשָׁ֔א הֲוָ֥א מִשְׁתַּדַּ֖ר לְהַצָּלוּתֵֽהּ׃ 16 בֵּאדַ֙יִן֙ גֻּבְרַיָּ֣א אִלֵּ֔ךְ הַרְגִּ֖שׁוּ עַל־מַלְכָּ֑א וְאָמְרִ֣ין לְמַלְכָּ֗א דַּ֤ע מַלְכָּא֙ דִּֽי־דָת֙ לְמָדַ֣י וּפָרַ֔ס דִּֽי־כָל־אֱסָ֥ר וּקְיָ֛ם דִּֽי־מַלְכָּ֥א יְהָקֵ֖ים לָ֥א לְהַשְׁנָיָֽה׃ 17 בֵּאדַ֜יִן מַלְכָּ֣א אֲמַ֗ר וְהַיְתִיו֙ לְדָ֣נִיֵּ֔אל וּרְמ֕וֹ לְגֻבָּ֖א דִּ֣י אַרְיָוָתָ֑א עָנֵ֤ה מַלְכָּא֙ וְאָמַ֣ר לְדָנִיֵּ֔אל אֱלָהָ֗ךְ דִּ֣י אנתה פָּֽלַֽח־לֵהּ֙ בִּתְדִירָ֔א ה֖וּא יְשֵׁיזְבִנָּֽךְ׃ 18 וְהֵיתָ֙יִת֙ אֶ֣בֶן חֲדָ֔ה וְשֻׂמַ֖ת עַל־פֻּ֣ם גֻּבָּ֑א וְחַתְמַ֨הּ מַלְכָּ֜א בְּעִזְקְתֵ֗הּ וּבְעִזְקָת֙ רַבְרְבָנ֔וֹהִי דִּ֛י לָא־תִשְׁנֵ֥א צְב֖וּ בְּדָנִיֵּֽאל׃ 19 אֱ֠דַיִן אֲזַ֨ל מַלְכָּ֤א לְהֵֽיכְלֵהּ֙ וּבָ֣ת טְוָ֔ת וְדַחֲוָ֖ן לָא־הַנְעֵ֣ל קָֽדָמ֑וֹהִי וְשִׁנְתֵּ֖הּ נַדַּ֥ת עֲלֽוֹהִי׃ 20 בֵּאדַ֣יִן מַלְכָּ֔א בִּשְׁפַּרְפָּרָ֖א יְק֣וּם בְּנָגְהָ֑א וּבְהִ֨תְבְּהָלָ֔ה לְגֻבָּ֥א דִֽי־אַרְיָוָתָ֖א אֲזַֽל׃ 21 וּכְמִקְרְבֵ֣הּ לְגֻבָּ֔א לְדָ֣נִיֵּ֔אל בְּקָ֥ל עֲצִ֖יב זְעִ֑ק עָנֵ֨ה מַלְכָּ֜א וְאָמַ֣ר לְדָנִיֵּ֗אל דָּֽנִיֵּאל֙ עֲבֵד֙ אֱלָהָ֣א חַיָּ֔א אֱלָהָ֗ךְ דִּ֣י אנתה פָּֽלַֽח־לֵהּ֙ בִּתְדִירָ֔א הַיְכִ֥ל לְשֵׁיזָבוּתָ֖ךְ מִן־אַרְיָוָתָֽא׃ 22 אֱדַ֙יִן֙ דָּנִיֶּ֔אל עִם־מַלְכָּ֖א מַלִּ֑ל מַלְכָּ֖א לְעָלְמִ֥ין חֱיִֽי׃ 23 אֱלָהִ֞י שְׁלַ֣ח מַלְאֲכֵ֗הּ וּֽסֲגַ֛ר פֻּ֥ם אַרְיָוָתָ֖א וְלָ֣א חַבְּל֑וּנִי כָּל־קֳבֵ֗ל דִּ֤י קָֽדָמ֙וֹהִי֙ זָכוּ֙ הִשְׁתְּכַ֣חַת לִ֔י וְאַ֤ף קדמיך מַלְכָּ֔א חֲבוּלָ֖ה לָ֥א עַבְדֵֽת׃ 24 בֵּאדַ֣יִן מַלְכָּ֗א שַׂגִּיא֙ טְאֵ֣ב עֲל֔וֹהִי וּלְדָ֣נִיֵּ֔אל אֲמַ֖ר לְהַנְסָקָ֣ה מִן־גֻּבָּ֑א וְהֻסַּ֨ק דָּנִיֵּ֜אל מִן־גֻּבָּ֗א וְכָל־חֲבָל֙ לָא־הִשְׁתְּכַ֣ח בֵּ֔הּ דִּ֖י הֵימִ֥ן בֵּאלָהֵֽהּ׃ 25 וַאֲמַ֣ר מַלְכָּ֗א וְהַיְתִ֞יו גֻּבְרַיָּ֤א אִלֵּךְ֙ דִּֽי־אֲכַ֤לוּ קַרְצ֙וֹהִי֙ דִּ֣י דָֽנִיֵּ֔אל וּלְגֹ֤ב אַרְיָוָתָא֙ רְמ֔וֹ אִנּ֖וּן בְּנֵיה֣וֹן וּנְשֵׁיה֑וֹן וְלָֽא־מְט֞וֹ לְאַרְעִ֣ית גֻּבָּ֗א עַ֠ד דִּֽי־שְׁלִ֤טֽוּ בְהוֹן֙ אַרְיָ֣וָתָ֔א וְכָל־גַּרְמֵיה֖וֹן הַדִּֽקוּ׃ 26 בֵּאדַ֜יִן דָּרְיָ֣וֶשׁ מַלְכָּ֗א כְּ֠תַב לְֽכָל־עַֽמְמַיָּ֞א אֻמַיָּ֧א וְלִשָּׁנַיָּ֛א דִּֽי־דארין בְּכָל־אַרְעָ֖א שְׁלָמְכ֥וֹן יִשְׂגֵּֽא׃ 27 מִן־קֳדָמַי֮ שִׂ֣ים טְעֵם֒ דִּ֣י בְּכָל־שָׁלְטָ֣ן מַלְכוּתִ֗י לֶהֱוֺ֤ן זאעין וְדָ֣חֲלִ֔ין מִן־קֳדָ֖ם אֱלָהֵ֣הּ דִּי־דָֽנִיֵּ֑אל דִּי־ה֣וּא אֱלָהָ֣א חַיָּ֗א וְקַיָּם֙ לְעָ֣לְמִ֔ין וּמַלְכוּתֵהּ֙ דִּֽי־לָ֣א תִתְחַבַּ֔ל וְשָׁלְטָנֵ֖הּ עַד־סוֹפָֽא׃ 28 מְשֵׁיזִ֣ב וּמַצִּ֗ל וְעָבֵד֙ אָתִ֣ין וְתִמְהִ֔ין בִּשְׁמַיָּ֖א וּבְאַרְעָ֑א דִּ֚י שֵׁיזִ֣יב לְדָֽנִיֵּ֔אל מִן־יַ֖ד אַרְיָוָתָֽא׃ 29 וְדָנִיֵּ֣אל דְּנָ֔ה הַצְלַ֖ח בְּמַלְכ֣וּת דָּרְיָ֑וֶשׁ וּבְמַלְכ֖וּת כּ֥וֹרֶשׁ פרסיא׃   פ