Yiddish
Hebrew
אידיש
1 דער מלך בלשאַצַר האָט געמאַכט אַ גרױסן מאָלצײַט פֿאַר טױזנט פֿון זײַנע גרױסע לײַט, און האָט געטרונקען װײַן מיט די טױזנט. 2 האָט בלשאַצַר, אַז ער האָט פֿאַרזוכט דעם װײַן, באַפֿױלן צו ברענגען די גילדערנע און זילבערנע כּלים, װאָס זײַן פֿאָטער נבֿוכַדנֶצַר האָט אַרױסגענומען פֿון דעם טעמפּל װאָס אין ירושָלַיִם; כּדי דער מלך, און זײַנע גרױסע לײַט, זײַנע װײַבער, און זײַנע קעפּסװײַבער, זאָלן טרינקען אין זײ. 3 דענצמאָל האָט מען געבראַכט די גילדערנע כּלים, װאָס מע האָט אַרױסגענומען פֿון דעם טעמפּל פֿון גאָטס הױז װאָס אין ירושָלַיִם, און דער מלך, און זײַנע גרױסע לײַט, זײַנע װײַבער, און זײַנע קעפּסװײַבער, האָבן געטרונקען אין זײ. 4 זײ האָבן געטרונקען װײַן, און געלױבט די געטער פֿון גאָלד און זילבער, פֿון קופּער, אײַזן, האָלץ, און שטײן. 5 אין דער אײגענער שעה זײַנען אַרױס פֿינגער פֿון אַ מענטשנס האַנט, און האָבן געשריבן אַקעגן דעם לײַכטער, אױפֿן קאַלך פֿון דער װאַנט פֿון דעם מלכס פּאַלאַץ; און דער מלך האָט געזען די האַנטפֿלעך װאָס האָט געשריבן. 6 דענצמאָל האָט זיך געביטן דעם מלכס פֿאַרב, און זײַנע רעיוֹנות האָבן אים געשראָקן, און די געלענקען פֿון זײַנע לענדן זײַנען לױז געװאָרן, און זײַנע קני האָבן זיך געקלאַפּט אײנס אָן אַנדערן. 7 האָט דער מלך אױסגערופֿן אין דער הײך, מע זאָל אַרײַנברענגען די צױבערשפּרעכער, די כַּשׂדים, און די שטערנזעער. דער מלך האָט זיך אָפּגערופֿן און האָט געזאָגט צו די חכמים פֿון בבֿל: װער נאָר עס װעט איבערלײענען דאָס דאָזיקע געשריפֿטס, און װעט דעם פּיתרון דערפֿון מיר באַשײדן, װעט אין פּורפּל אָנגעקלײדט װערן, מיט אַ גילדערנער קײט אױף זײַן האַלדז, און װי אַ דריטער אין דער מלוכה געװעלטיקן. 8 דענצמאָל זײַנען אַרײַנגעקומען אַלע חכמים פֿון מלך, אָבער זײ האָבן ניט געקענט איבערלײענען דאָס געשריפֿטס, און דעם פּיתרון לאָזן װיסן דעם מלך. 9 האָט דענצמאָל דער מלך בלשאַצַר זיך שטאַרק דערשראָקן, און זײַן פֿאַרב האָט זיך אױף אים געביטן, און זײַנע גרױסע לײַט זײַנען געװאָרן צעטומלט. 10 איז פֿון װעגן די װערטער פֿון דעם מלך און זײַנע גרױסע לײַט אַרײַנגעקומען די מלכּה אין הױז פֿון מאָלצײַט; האָט זיך אָפּגערופֿן די מלכּה און האָט געזאָגט: אײביק לעבן זאָל דער מלך! זאָלן דײַנע רעיוֹנות דיך ניט שרעקן, און דײַן פֿאַרב זאָל זיך ניט בײַטן. 11 פֿאַראַן אַ מאַן אין דײַן קיניגרײַך, װאָס דער גײַסט פֿון די הײליקער געטער איז אין אים, און אין די טעג פֿון דײַן פֿאָטער איז געפֿונען געװאָרן אין אים ליכטיקײט, און פֿאַרשטאַנדיקײט, און חכמה אַזױ װי די חכמה פֿון די געטער; און דער מלך נבֿוכַדנֶצַר דײַן פֿאָטער האָט אים פֿאַר דעם הױפּט פֿון די חַרטומים, די צױבערשפּרעכער, די כַּשׂדים, און די שטערנזעער אױפֿגעשטעלט – דײַן פֿאָטער דער מלך. 12 װײַל אַן אױסנאַמיקער גײַסט, און קענשאַפֿט, און פֿאַרשטאַנדיקײט, פּוֹתר זײַן חלוֹמות, און באַשײדונג פֿון רעטענישן, און אָפּבינדונג פֿון קנופּן, זײַנען געפֿונען געװאָרן אין אים, אין דניאלן, װאָס דער מלך האָט געמאַכט זײַן נאָמען בלטשאַצַר. אַצונד, זאָל דניאל גערופֿן װערן, און ער װעט באַשײדן דעם פּיתרון.
13 דענצמאָל איז דניאל אַרײַנגעבראַכט געװאָרן פֿאַר דעם מלך. האָט זיך אָפּגערופֿן דער מלך און האָט געזאָגט צו דניאלן: ביסטו דאָס דער דניאל װאָס פֿון די גלות-קינדער פֿון יהודה, װאָס מײַן פֿאָטער דער מלך האָט געבראַכט פֿון יהודה? 14 װאָרום איך האָב געהערט אױף דיר, אַז דער גײַסט פֿון די געטער איז אין דיר, און ליכטיקײט, און פֿאַרשטאַנדיקײט, און אױסנאַמיקע חכמה, געפֿינען זיך אין דיר. 15 און אַצונד זײַנען אַרײַנגעבראַכט געװאָרן פֿאַר מיר די חכמים, די צױבערשפּרעכער, אַז זײ זאָלן איבערלײענען דאָס דאָזיקע געשריפֿטס, און מיך מאַכן װיסן דעם פּיתרון דערפֿון, אָבער זײ קענען דעם פּיתרון פֿון דער זאַך ניט באַשײדן. 16 און איך האָב געהערט אױף דיר, אַז דו קענסט פּוֹתר זײַן פּיתרוֹנים, און אָפּבינדן קנופּן; אַצונד, אױב דו קענסט איבערלײענען דאָס געשריפֿטס, און מיך מאַכן װיסן דעם פּיתרון דערפֿון, װעסטו אין פּורפּל אָנגעקלײדט װערן, מיט אַ גילדערנער קײט אױף דײַן האַלדז, און װי אַ דריטער אין דער מלוכה געװעלטיקן.
17 דענצמאָל האָט געענטפֿערט דניאל און האָט געזאָגט פֿאַר דעם מלך: דײַנע מתּנות זאָלן בלײַבן בײַ דיר, און דײַנע באַלױנונגען גיב אַן אַנדערן; אָבער דאָס געשריפֿטס װעל איך דעם מלך איבערלײענען, און דעם פּיתרון װעל איך אים מאַכן װיסן. 18 דו, מלך – דער העכסטער גאָט האָט געגעבן דײַן פֿאָטער נבֿוכַדנֶצַרן מלוכה, און גרױסקײט, און כּבֿוד, און פּראַכט. 19 און פֿון װעגן דער גרױסקײט װאָס ער האָט אים געגעבן, האָבן אַלע פֿעלקער, אומות, און לשוֹנות, געציטערט און מוֹרא געהאַט פֿאַר אים; װעמען ער האָט געװאָלט האָט ער געטײט, און װעמען ער האָט געװאָלט האָט ער געלאָזט לעבן, און װעמען ער האָט געװאָלט האָט ער דערהױבן, און װעמען ער האָט געװאָלט האָט ער דערנידערט. 20 אָבער אַז זײַן האַרץ האָט זיך דערהױבן, און זײַן גײַסט איז געװאָרן תַּקיף ביז צום מוטװיליקן, איז ער אַראָפּגעזעצט געװאָרן פֿון דעם טראָן פֿון זײַן מלוכה, און דעם כּבֿוד האָט מען אָפּגעטאָן פֿון אים. 21 און פֿון מענטשנקינדער איז ער פֿאַרטריבן געװאָרן, און זײַן האַרץ האָט מען געמאַכט גלײַך צו אַ חיהס, און מיט װאַלדאײזלען איז געװען זײַן װױנונג; גראָז אַזױ װי אָקסן האָט מען אים געמאַכט עסן, און פֿון דעם טױ פֿון הימל איז ער באַנעצט געװאָרן; ביז ער האָט געװוּסט אַז דער העכסטער גאָט געװעלטיקט איבער דער מלוכה פֿון מענטשן, און װעמען ער װיל זעצט ער דערױף. 22 און דו, זײַן זון בלשאַצַר, האָסט ניט געבײגט דײַן האַרץ, הגם דו האָסט דאָס אַלץ געװוּסט, 23 נאָר דו האָסט זיך דערהױבן אַקעגן דעם האַר פֿון הימל, און די כּלים פֿון זײַן הױז האָט מען געבראַכט פֿאַר דיר, און דו, און דײַנע גרױסע לײַט, דײַנע װײַבער, און דײַנע קעפּסװײַבער, האָבן װײַן געטרונקען אין זײ, און געטער פֿון זילבער, און גאָלד, קופּער, אײַזן, האָלץ, און שטײן, װאָס ניט זײ זעען, און ניט זײ הערן, און ניט זײ װײסן, האָסטו געלױבט; און דעם גאָט װאָס דײַן נשמה איז אין זײַן האַנט, און אַלע דײַנע װעגן זײַנען בײַ אים, האָסטו ניט געאַכפּערט. 24 דענצמאָל איז אַרױסגעשיקט געװאָרן פֿון פֿאַר אים די האַנטפֿלעך, און האָט אָנגעצײכנט דאָס דאָזיקע געשריפֿטס. 25 און דאָס איז דאָס געשריפֿטס װאָס איז אָנגעצײכנט געװאָרן; מְנֵא מְנֵא תְּקֵל אופֿרסִין. 26 דאָס איז דער פּיתרון פֿון דער זאַך: מְנֵא, גאָט האָט אָפּגעצײלט דײַן מלוכה, און האָט זי געענדיקט. 27 תְּקֵל, דו ביסט געװױגן געװאָרן אױף אַ װאָגשאָל, און ביסט געפֿונען געװאָרן פֿעליק. 28 פּרֵס, דײַן מלוכה װערט צעטײלט, און אַװעקגעגעבן צו פּרַס און מָדַי. 29 דענצמאָל האָט בלשאַצַר באַפֿױלן, און מע האָט אָנגעקלײדט דניאלן אין פּורפּל, מיט אַ גילדערנער קײט אױף זײַן האַלדז, און מע האָט אױסגערופֿן אױף אים, אַז ער זאָל זײַן אַ דריטער געװעלטיקער אין דער מלוכה. 30 אין דער אײגענער נאַכט איז בלשאַצַר דער מלך פֿון די כַּשׂדים געטײט געװאָרן.
עברית
1 בֵּלְשַׁאצַּ֣ר מַלְכָּ֗א עֲבַד֙ לְחֶ֣ם רַ֔ב לְרַבְרְבָנ֖וֹהִי אֲלַ֑ף וְלָקֳבֵ֥ל אַלְפָּ֖א חַמְרָ֥א שָׁתֵֽה׃ 2 בֵּלְשַׁאצַּ֞ר אֲמַ֣ר בִּטְעֵ֣ם חַמְרָ֗א לְהַיְתָיָה֙ לְמָאנֵי֙ דַּהֲבָ֣א וְכַסְפָּ֔א דִּ֤י הַנְפֵּק֙ נְבוּכַדְנֶצַּ֣ר אֲב֔וּהִי מִן־הֵיכְלָ֖א דִּ֣י בִירוּשְׁלֶ֑ם וְיִשְׁתּ֣וֹן בְּה֗וֹן מַלְכָּא֙ וְרַבְרְבָנ֔וֹהִי שֵׁגְלָתֵ֖הּ וּלְחֵנָתֵֽהּ׃ 3 בֵּאדַ֗יִן הַיְתִיו֙ מָאנֵ֣י דַהֲבָ֔א דִּ֣י הַנְפִּ֗קוּ מִן־הֵֽיכְלָ֛א דִּֽי־בֵ֥ית אֱלָהָ֖א דִּ֣י בִירֽוּשְׁלֶ֑ם וְאִשְׁתִּ֣יו בְּה֗וֹן מַלְכָּא֙ וְרַבְרְבָנ֔וֹהִי שֵׁגְלָתֵ֖הּ וּלְחֵנָתֵֽהּ׃ 4 אִשְׁתִּ֖יו חַמְרָ֑א וְ֠שַׁבַּחוּ לֵֽאלָהֵ֞י דַּהֲבָ֧א וְכַסְפָּ֛א נְחָשָׁ֥א פַרְזְלָ֖א אָעָ֥א וְאַבְנָֽא׃ 5 בַּהּ־שַׁעֲתָ֗ה נפקו אֶצְבְּעָן֙ דִּ֣י יַד־אֱנָ֔שׁ וְכָֽתְבָן֙ לָקֳבֵ֣ל נֶבְרַשְׁתָּ֔א עַל־גִּירָ֕א דִּֽי־כְתַ֥ל הֵיכְלָ֖א דִּ֣י מַלְכָּ֑א וּמַלְכָּ֣א חָזֵ֔ה פַּ֥ס יְדָ֖ה דִּ֥י כָתְבָֽה׃ 6 אֱדַ֤יִן מַלְכָּא֙ זִיוֺ֣הִי שְׁנ֔וֹהִי וְרַעיֹנֹ֖הִי יְבַהֲלוּנֵּ֑הּ וְקִטְרֵ֤י חַרְצֵהּ֙ מִשְׁתָּרַ֔יִן וְאַ֨רְכֻבָּתֵ֔הּ דָּ֥א לְדָ֖א נָֽקְשָֽׁן׃ 7 קָרֵ֤א מַלְכָּא֙ בְּחַ֔יִל לְהֶֽעָלָה֙ לְאָ֣שְׁפַיָּ֔א כשדיא וְגָזְרַיָּ֑א עָנֵ֨ה מַלְכָּ֜א וְאָמַ֣ר לְחַכִּימֵ֣י בָבֶ֗ל דִּ֣י כָל־אֱ֠נָשׁ דִּֽי־יִקְרֵ֞ה כְּתָבָ֣ה דְנָ֗ה וּפִשְׁרֵהּ֙ יְחַוִּנַּ֔נִי אַרְגְּוָנָ֣א יִלְבַּ֗שׁ והמונכא דִֽי־דַהֲבָא֙ עַֽל־צַוְּארֵ֔הּ וְתַלְתִּ֥י בְמַלְכוּתָ֖א יִשְׁלַֽט׃   ס 8 אֱדַ֙יִן֙ עללין כֹּ֖ל חַכִּימֵ֣י מַלְכָּ֑א וְלָֽא־כָהֲלִ֤ין כְּתָבָא֙ לְמִקְרֵ֔א ופשרא לְהוֹדָעָ֥ה לְמַלְכָּֽא׃ 9 אֱ֠דַיִן מַלְכָּ֤א בֵלְשַׁאצַּר֙ שַׂגִּ֣יא מִתְבָּהַ֔ל וְזִיוֺ֖הִי שָׁנַ֣יִן עֲל֑וֹהִי וְרַבְרְבָנ֖וֹהִי מִֽשְׁתַּבְּשִֽׁין׃ 10 מַלְכְּתָ֕א לָקֳבֵ֨ל מִלֵּ֤י מַלְכָּא֙ וְרַבְרְבָנ֔וֹהִי לְבֵ֥ית מִשְׁתְּיָ֖א עללת עֲנָ֨ת מַלְכְּתָ֜א וַאֲמֶ֗רֶת מַלְכָּא֙ לְעָלְמִ֣ין חֱיִ֔י אַֽל־יְבַהֲלוּךְ֙ רַעְיוֹנָ֔ךְ וְזִיוָ֖יךְ אַל־יִשְׁתַּנּֽוֹ׃ 11 אִיתַ֨י גְּבַ֜ר בְּמַלְכוּתָ֗ךְ דִּ֠י ר֣וּחַ אֱלָהִ֣ין קַדִּישִׁין֮ בֵּהּ֒ וּבְיוֹמֵ֣י אֲב֗וּךְ נַהִיר֧וּ וְשָׂכְלְתָנ֛וּ וְחָכְמָ֥ה כְּחָכְמַת־אֱלָהִ֖ין הִשְׁתְּכַ֣חַת בֵּ֑הּ וּמַלְכָּ֤א נְבֻֽכַדְנֶצַּר֙ אֲב֔וּךְ רַ֧ב חַרְטֻמִּ֣ין אָֽשְׁפִ֗ין כַּשְׂדָּאִין֙ גָּזְרִ֔ין הֲקִימֵ֖הּ אֲב֥וּךְ מַלְכָּֽא׃ 12 כָּל־קֳבֵ֡ל דִּ֣י ר֣וּחַ יַתִּירָ֡ה וּמַנְדַּ֡ע וְשָׂכְלְתָנ֡וּ מְפַשַּׁ֣ר חֶלְמִין֩ וַֽאַֽחֲוָיַ֨ת אֲחִידָ֜ן וּמְשָׁרֵ֣א קִטְרִ֗ין הִשְׁתְּכַ֤חַת בֵּהּ֙ בְּדָ֣נִיֵּ֔אל דִּֽי־מַלְכָּ֥א שָׂם־שְׁמֵ֖הּ בֵּלְטְשַׁאצַּ֑ר כְּעַ֛ן דָּנִיֵּ֥אל יִתְקְרֵ֖י וּפִשְׁרָ֥ה יְהַֽחֲוֵֽה׃   פ
13 בֵּאדַ֙יִן֙ דָּֽנִיֵּ֔אל הֻעַ֖ל קֳדָ֣ם מַלְכָּ֑א עָנֵ֨ה מַלְכָּ֜א וְאָמַ֣ר לְדָנִיֵּ֗אל אנתה־ה֤וּא דָנִיֵּאל֙ דִּֽי־מִן־בְּנֵ֤י גָלוּתָא֙ דִּ֣י יְה֔וּד דִּ֥י הַיְתִ֛י מַלְכָּ֥א אַ֖בִי מִן־יְהֽוּד׃ 14 וְשִׁמְעֵ֣ת עליך דִּ֛י ר֥וּחַ אֱלָהִ֖ין בָּ֑ךְ וְנַהִיר֧וּ וְשָׂכְלְתָנ֛וּ וְחָכְמָ֥ה יַתִּירָ֖ה הִשְׁתְּכַ֥חַת בָּֽךְ׃ 15 וּכְעַ֞ן הֻעַ֣לּוּ קָֽדָמַ֗י חַכִּֽימַיָּא֙ אָֽשְׁפַיָּ֔א דִּֽי־כְתָבָ֤ה דְנָה֙ יִקְר֔וֹן וּפִשְׁרֵ֖הּ לְהוֹדָעֻתַ֑נִי וְלָֽא־כָהֲלִ֥ין פְּשַֽׁר־מִלְּתָ֖א לְהַחֲוָיָֽה׃ 16 וַאֲנָה֙ שִׁמְעֵ֣ת עליך דִּֽי־תוכל פִּשְׁרִ֛ין לְמִפְשַׁ֖ר וְקִטְרִ֣ין לְמִשְׁרֵ֑א כְּעַ֡ן הֵן֩ תוכל כְּתָבָ֜א לְמִקְרֵ֗א וּפִשְׁרֵהּ֙ לְהוֹדָ֣עֻתַ֔נִי אַרְגְּוָנָ֣א תִלְבַּ֗שׁ והמונכא דִֽי־דַהֲבָא֙ עַֽל־צַוְּארָ֔ךְ וְתַלְתָּ֥א בְמַלְכוּתָ֖א תִּשְׁלַֽט׃   פ
17 בֵּאדַ֜יִן עָנֵ֣ה דָנִיֵּ֗אל וְאָמַר֙ קֳדָ֣ם מַלְכָּ֔א מַתְּנָתָךְ֙ לָ֣ךְ לֶֽהֶוְיָ֔ן וּנְבָ֥זְבְּיָתָ֖ךְ לְאָחֳרָ֣ן הַ֑ב בְּרַ֗ם כְּתָבָא֙ אֶקְרֵ֣א לְמַלְכָּ֔א וּפִשְׁרָ֖א אֲהוֹדְעִנֵּֽהּ׃ 18 אנתה מַלְכָּ֑א אֱלָהָא֙ עליא מַלְכוּתָ֤א וּרְבוּתָא֙ וִיקָרָ֣א וְהַדְרָ֔ה יְהַ֖ב לִנְבֻכַדְנֶצַּ֥ר אֲבֽוּךְ׃ 19 וּמִן־רְבוּתָא֙ דִּ֣י יְהַב־לֵ֔הּ כֹּ֣ל עַֽמְמַיָּ֗א אֻמַיָּא֙ וְלִשָּׁ֣נַיָּ֔א הֲו֛וֹ זאעין וְדָחֲלִ֖ין מִן־קֳדָמ֑וֹהִי דִּֽי־הֲוָ֨ה צָבֵ֜א הֲוָ֣א קָטֵ֗ל וְדִֽי־הֲוָ֤ה צָבֵא֙ הֲוָ֣ה מַחֵ֔א וְדִֽי־הֲוָ֤ה צָבֵא֙ הֲוָ֣ה מָרִ֔ים וְדִֽי־הֲוָ֥ה צָבֵ֖א הֲוָ֥ה מַשְׁפִּֽיל׃ 20 וּכְדִי֙ רִ֣ם לִבְבֵ֔הּ וְרוּחֵ֖הּ תִּֽקְפַ֣ת לַהֲזָדָ֑ה הָנְחַת֙ מִן־כָּרְסֵ֣א מַלְכוּתֵ֔הּ וִֽיקָרָ֖ה הֶעְדִּ֥יוּ מִנֵּֽהּ׃ 21 וּמִן־בְּנֵי֩ אֲנָשָׁ֨א טְרִ֜יד וְלִבְבֵ֣הּ עִם־חֵיוְתָ֣א שוי וְעִם־עֲרָֽדַיָּא֙ מְדוֹרֵ֔הּ עִשְׂבָּ֤א כְתוֹרִין֙ יְטַ֣עֲמוּנֵּ֔הּ וּמִטַּ֥ל שְׁמַיָּ֖א גִּשְׁמֵ֣הּ יִצְטַבַּ֑ע עַ֣ד דִּֽי־יְדַ֗ע דִּֽי־שַׁלִּ֞יט אֱלָהָ֤א עליא בְּמַלְכ֣וּת אֲנָשָׁ֔א וּלְמַן־דִּ֥י יִצְבֵּ֖ה יְהָקֵ֥ים עליה 22 ואנתה בְּרֵהּ֙ בֵּלְשַׁאצַּ֔ר לָ֥א הַשְׁפֵּ֖לְתְּ לִבְבָ֑ךְ כָּל־קֳבֵ֕ל דִּ֥י כָל־דְּנָ֖ה יְדַֽעְתָּ׃ 23 וְעַ֣ל מָרֵֽא־שְׁמַיָּ֣א הִתְרוֹמַ֡מְתָּ וּלְמָֽאנַיָּ֨א דִֽי־בַיְתֵ֜הּ הַיְתִ֣יו קדמיך ואנתה ורברבניך שֵֽׁגְלָתָ֣ךְ וּלְחֵנָתָךְ֮ חַמְרָא֮ שָׁתַ֣יִן בְּהוֹן֒ וְלֵֽאלָהֵ֣י כַסְפָּֽא־וְ֠דַהֲבָא נְחָשָׁ֨א פַרְזְלָ֜א אָעָ֣א וְאַבְנָ֗א דִּ֠י לָֽא־חָזַ֧יִן וְלָא־שָׁמְעִ֛ין וְלָ֥א יָדְעִ֖ין שַׁבַּ֑חְתָּ וְלֵֽאלָהָ֞א דִּֽי־נִשְׁמְתָ֥ךְ בִּידֵ֛הּ וְכָל־אֹרְחָתָ֥ךְ לֵ֖הּ לָ֥א הַדַּֽרְתָּ׃ 24 בֵּאדַ֙יִן֙ מִן־קֳדָמ֔וֹהִי שְׁלִ֖יַחַ פַּסָּ֣א דִֽי־יְדָ֑א וּכְתָבָ֥א דְנָ֖ה רְשִֽׁים׃ 25 וּדְנָ֥ה כְתָבָ֖א דִּ֣י רְשִׁ֑ים מְנֵ֥א מְנֵ֖א תְּקֵ֥ל וּפַרְסִֽין׃ 26 דְּנָ֖ה פְּשַֽׁר־מִלְּתָ֑א מְנֵ֕א מְנָֽה־אֱלָהָ֥א מַלְכוּתָ֖ךְ וְהַשְׁלְמַֽהּ׃ 27 תְּקֵ֑ל תְּקִ֥ילְתָּה בְמֹֽאזַנְיָ֖א וְהִשְׁתְּכַ֥חַתְּ חַסִּֽיר׃ 28 פְּרֵ֑ס פְּרִיסַת֙ מַלְכוּתָ֔ךְ וִיהִיבַ֖ת לְמָדַ֥י וּפָרָֽס׃ 29 בֵּאדַ֣יִן אֲמַ֣ר בֵּלְשַׁאצַּ֗ר וְהַלְבִּ֤ישׁוּ לְדָֽנִיֵּאל֙ אַרְגְּוָנָ֔א והמונכא דִֽי־דַהֲבָ֖א עַֽל־צַוְּארֵ֑הּ וְהַכְרִ֣זֽוּ עֲל֔וֹהִי דִּֽי־לֶהֱוֵ֥א שַׁלִּ֛יט תַּלְתָּ֖א בְּמַלְכוּתָֽא׃ 30 בֵּ֚הּ בְּלֵ֣ילְיָ֔א קְטִ֕יל בֵּלְאשַׁצַּ֖ר מַלְכָּ֥א כשדיא   פ