Yiddish
Hebrew
אידיש
1 דער מלך נבֿוכַדנֶצַר האָט געמאַכט אַ געשטאַלט פֿון גאָלד, װאָס איר הײך איז געװען זעכציק אײַלן, איר ברײט זעקס אײַלן; ער האָט זי אױפֿגעשטעלט אין טאָל דוראָ, אין דער מדינה פֿון בבֿל. 2 און דער מלך נבֿוכַדנֶצַר האָט געשיקט אײַנזאַמלען די סאַטראַפּן, די הערשער, און די פֿירשטן, די ריכטער, די שאַצמײַנסטער, די ראַטגעבער, די אױפֿזעער, און אַלע געװעלטיקער פֿון דער מדינה, צו קומען צו דער באַנײַאונג פֿון דער געשטאַלט, װאָס דער מלך נבֿוכַדנֶצַר האָט אױפֿגעשטעלט. 3 דענצמאָל האָבן זיך אײַנגעזאַמלט די סאַטראַפּן, די הערשער, און די פֿירשטן, די ריכטער, די שאַצמײַנסטער, די ראַטגעבער, די אױפֿזעער, און אַלע געװעלטיקער פֿון דער מדינה, צו דער באַנײַאונג פֿון דער געשטאַלט, װאָס דער מלך נבֿוכַדנֶצַר האָט אױפֿגעשטעלט; און זײ האָבן זיך געשטעלט אַקעגן דער געשטאַלט, װאָס נבֿוכַדנֶצַר האָט אױפֿגעשטעלט. 4 און אַ שרײַער האָט אױסגערופֿן אין דער הײך: אײַך באַפֿעלט מען, איר פֿעלקער, אומות און לשוֹנות; 5 בעת איר װעט הערן דעם קָול פֿון דעם האָרן, פֿלײַט, גיטאַר, פֿירסטרונע, האַרף, פֿײַפֿזאַק, און אַלערלײ כּלֵי-זֶמֶר, זאָלט איר אַנידערפֿאַלן און זיך בוקן צו דער גילדערנער געשטאַלט, װאָס דער מלך נבֿוכַדנֶצַר האָט אױפֿגעשטעלט. 6 און װער עס װעט ניט אַנידערפֿאַלן און זיך בוקן, װעט אין דער אײגענער שעה אַרײַנגעװאָרפֿן װערן אין אַן אױװן מיט ברענעדיקן פֿײַער. 7 דעריבער, אין יענער צײַט, װי אַלע פֿעלקער האָבן דערהערט דעם קָול פֿון דעם האָרן, פֿלײַט, גיטאַר, פֿירסטרונע, האַרף, און אַלערלײ כּלֵי-זֶמֶר, אַזױ זײַנען אַלע פֿעלקער, אומות, און לשוֹנות, אַנידערגעפֿאַלן און האָבן זיך געבוקט צו דער גילדערנער געשטאַלט, װאָס דער מלך נבֿוכַדנֶצַר האָט אױפֿגעשטעלט. 8 דעריבער האָבן אין יענער צײַט גענענט מענער, כַּשׂדים, און האָבן געמַסרט אױף די ייִדן. 9 זײ האָבן זיך אָפּגערופֿן און געזאָגט צו דעם מלך נבֿוכַדנֶצַר: אײביק לעבן זאָל דער מלך! 10 דו, מלך, האָסט געגעבן אַ באַפֿעל, אַז יעטװעדער מענטש װאָס װעט הערן דעם קָול פֿון דעם האָרן, פֿלײַט, גיטאַר, פֿירסטרונע, האַרף, פֿײַפֿזאַק, און אַלערלײ כּלֵי-זֶמֶר, זאָל אַנידערפֿאַלן און זיך בוקן צו דער גילדערנער געשטאַלט; 11 און װער עס װעט ניט אַנידערפֿאַלן און זיך בוקן, זאָל אַרײַנגעװאָרפֿן װערן אין אַן אױװן מיט ברענעדיקן פֿײַער. 12 זײַנען פֿאַראַן ייִדישע מענער װאָס דו האָסט אַרױפֿגעזעצט אױף דער פֿירונג פֿון דער מדינה פֿון בבֿל, שַדרַך, מֵישַך, און עַבֿד-נגוֹ; די דאָזיקע מענער לײגן ניט אַכט אױף דיר, מלך, צו דײַן גאָט דינען זײ ניט, און צו דער גילדערנער געשטאַלט װאָס דו האָסט אױפֿגעשטעלט, בוקן זײ זיך ניט. 13 דענצמאָל האָט נבֿוכַדנֶצַר מיט כּעס און גרימצאָרן באַפֿױלן צו ברענגען שַדרַכן, מֵישַכן, און עַבֿד-נגוֹן. זײַנען די דאָזיקע מענער דענצמאָל געבראַכט געװאָרן פֿאַרן מלך. 14 האָט זיך אָפּגערופֿן נבֿוכַדנֶצַר און האָט געזאָגט צו זײ: איז דאָס בכּיװן, שַדרַך, מֵישַך, און עַבֿד-נגוֹ, װאָס איר דינט ניט צו מײַן גאָט, און איר בוקט זיך ניט צו דער גילדערנער געשטאַלט, װאָס איך האָב אױפֿגעשטעלט? 15 אַצונד, אױב איר זײַט גרײט, אַז בעת איר װעט הערן דעם קָול פֿון דעם האָרן, פֿלײַט, גיטאַר, פֿירסטרונע, האַרף, און פֿײַפֿזאַק, און אַלערלײ כּלֵי-זֶמֶר, זאָלט איר אַנידערפֿאַלן און זיך בוקן צו דער געשטאַלט, װאָס איך האָב געמאַכט –, אױב אָבער איר װעט זיך ניט בוקן, װעט איר אין דער אײגענער שעה אַרײַנגעװאָרפֿן װערן אין אַן אױװן מיט ברענעדיקן פֿײַער; און װער איז דער גאָט, װאָס װעט אײַך מציל זײַן פֿון מײַן האַנט? 16 האָבן געענטפֿערט שַדרַך, מֵישַך, און עַבֿד-נגוֹ, און האָבן געזאָגט צום מלך: נבֿוכַדנֶצַר, אונדז פֿעלט ניט אױף דעם דאָזיקן באַפֿעל דיר צו ענטפֿערן. 17 אױב אונדזער גאָט צו װעמען מיר דינען, קען אונדז מציל זײַן, װעט ער פֿון דעם אױװן מיט ברענעדיקן פֿײַער, און פֿון דײַן האַנט, מלך, מציל זײַן. 18 און אַפֿילו אַז ניט, זײ װיסן, מלך, אַז צו דײַן גאָט װעלן מיר ניט דינען, און צו דער גילדערנער געשטאַלט װאָס דו האָסט אױפֿגעשטעלט, װעלן מיר זיך ניט בוקן. 19 דענצמאָל איז נבֿוכַדנֶצר אָנגעפֿילט געװאָרן מיט גרימצאָרן, און דער אָנבליק פֿון זײַן פּנים האָט זיך געביטן אַקעגן שַדרַכן, מֵישַכן, און עַבֿד-נגוֹן; האָט ער זיך אָפּגערופֿן און האָט באַפֿױלן אָנצוהײצן דעם אױװן זיבן מאָל אַזױ פֿיל װי מע דאַרף אים אָנהײצן. 20 און עטלעכע שטאַרקע גיבוֹרים װאָס אין זײַן חיל האָט ער באַפֿױלן צו בינדן שַדרַכן, מֵישַכן, און עַבֿד-נגוֹן, און אַרײַנצוּװאַרפֿן אין דעם אױװן מיט ברענעדיקן פֿײַער. 21 דענצמאָל זײַנען די דאָזיקע מענער געבונדן געװאָרן אין זײערע הױזן, זײערע העמדער, און זײערע מאַנטלען, און זײערע אַנדערע מלבושים, און מע האָט זײ אַרײַנגעװאָרפֿן אין דעם אױװן מיט ברענעדיקן פֿײַער. 22 דעריבער, װײַל דאָס װאָרט פֿון דעם מלך איז געװען שטרענג, און דער אױװן איז געװען שטאַרק אָנגעהײצט, האָט די פֿלאַם פֿון דעם פֿײַער געטײט יענע מענער װאָס האָבן אַרױפֿגעבראַכט שַדרַכן, מֵישַכן, און עַבֿד-נגוֹן. 23 און די דאָזיקע דרײַ מענער, שַדרַך, מֵישַך, און עַבֿד-נגוֹ, זײַנען אַרײַנגעפֿאַלן געבונדענערהײט אין דעם אױװן מיט ברענעדיקן פֿײַער.
24 דענצמאָל האָט דער מלך נבֿוכַדנֶצַר זיך דערשראָקן, און ער איז אױפֿגעשטאַנען אױף גיך, און ער האָט זיך אָפּגערופֿן צו זײַנע מיניסטאָרן, און האָט געזאָגט: האָבן מיר ניט דרײַ מענער אַרײַנגעװאָרן געבונדענערהײט אין פֿײַער? האָבן זײ געענטפֿערט און געזאָגט צום מלך: געװיס, מלך. 25 האָט ער זיך אָפּגערופֿן און האָט געזאָגט: אָט זע איך פֿיר מענער לױזע אַרומגײן אין מיטן פֿײַער, און קײן שעדיקונג איז אױף זײ ניטאָ; און דער אָנבליק פֿון דעם פֿירטן איז געגליכן צו אַ זון פֿון די געטער. 26 דענצמאָל האָט נבֿוכַדנֶצַר גענענט צו דער טיר פֿון דעם אױװן מיט ברענעדיקן פֿײַער; ער האָט אױסגערופֿן און געזאָגט: שַדרַך, מֵישַך, און עַבֿד-נגוֹ, קנעכט פֿון העכסטן גאָט, גײט אַרױס, און קומט אַהער. דענצמאָל זײַנען שַדרַך, מֵישַך, און עַבֿד-נגוֹ, אַרױסגעגאַנגען פֿון פֿײַער. 27 און די סאַטראַפּן, די הערשער, און די פֿירשטן, און די מיניסטאָרן פֿון דעם מלך, האָבן זיך אײַנגעזאַמלט, און האָבן באַקוקט די דאָזיקע מענער, װאָס דאָס פֿײַער האָט ניט געהאַט קײן שליטה אױף זײערע לײַבער, און די האָר פֿון זײער קאָפּ איז ניט אָנגעברענט געװאָרן, און זײערע הױזן האָבן זיך ניט פֿאַרענדערט, און קײן ריח פֿון פֿײַער איז ניט אַריבער אױף זײ. 28 האָט אױסגערופֿן נבֿוכַדנֶצַר און האָט געזאָגט: געלױבט איז דער גאָט פֿון שַדרַכן, מֵישַכן, און עַבֿד-נגוֹן, װאָס ער האָט געשיקט זײַן מלאך, און האָט מציל געװען זײַנע קנעכט װאָס האָבן זיך פֿאַרלאָזט אױף אים, און האָבן געטאָן אַנדערש װי דעם מלכס װאָרט, און אָפּגעגעבן זײערע לײַבער, כּדי זײ זאָלן ניט דינען און זיך ניט בוקן צו קײן גאָט אַחוץ צו זײער גאָט. 29 פֿון מיר װערט געגעבן אַ באַפֿעל אַז יעטװעדער פֿאָלק, אומה, און לשון, װאָס װעט רעדן מיט אומכּבֿוד אױף דעם גאָט פֿון שַדרַכן, מֵישַכן, און עַבֿד-נגוֹן, זאָל אין שטיקער צעריסן װערן, און זײַן הױז זאָל געמאַכט װערן פֿאַר אַ מיסטהױפֿן; װאָרום עס איז ניטאָ קײן אַנדער גאָט װאָס קען אַזױ מציל זײַן. 30 דענצמאָל האָט דער מלך דערהױבן שַדרַכן, מֵישַכן, און עַבֿד-נגוֹן, אין דער מדינה פֿון בבֿל.
31 ״דער מלך נבֿוכַדנֶצַר צו אַלע פֿעלקער, אומות, און לשוֹנות, װאָס װױנען אױף דער גאַנצער ערד: אײַער פֿריד זאָל זיך מערן! 32 די צײכנס און די װוּנדער װאָס דער העכסטער גאָט האָט מיט מיר געטאָן, איז װױלגעפֿעלן פֿאַר מיר צו לאָזן װיסן. זײַנע צײכנס, װי גרױס! און זײַנע װוּנדער, װי שטאַרק! 33 זײַן מלוכה איז אַן אײביקע מלוכה, און זײַן געװעלטיקײט איז פֿון דָור צו דָור.
עברית
1 נְבוּכַדְנֶצַּ֣ר מַלְכָּ֗א עֲבַד֙ צְלֵ֣ם דִּֽי־דְהַ֔ב רוּמֵהּ֙ אַמִּ֣ין שִׁתִּ֔ין פְּתָיֵ֖הּ אַמִּ֣ין שִׁ֑ת אֲקִימֵהּ֙ בְּבִקְעַ֣ת דּוּרָ֔א בִּמְדִינַ֖ת בָּבֶֽל׃ 2 וּנְבוּכַדְנֶצַּ֣ר מַלְכָּ֡א שְׁלַ֡ח לְמִכְנַ֣שׁ לַֽאֲחַשְׁדַּרְפְּנַיָּ֡א סִגְנַיָּ֣א וּֽפַחֲוָתָ֡א אֲדַרְגָּזְרַיָּא֩ גְדָ֨בְרַיָּ֤א דְּתָבְרַיָּא֙ תִּפְתָּיֵ֔א וְכֹ֖ל שִׁלְטֹנֵ֣י מְדִֽינָתָ֑א לְמֵתֵא֙ לַחֲנֻכַּ֣ת צַלְמָ֔א דִּ֥י הֲקֵ֖ים נְבוּכַדְנֶצַּ֥ר מַלְכָּֽא׃ 3 בֵּאדַ֡יִן מִֽתְכַּנְּשִׁ֡ין אֲחַשְׁדַּרְפְּנַיָּ֡א סִגְנַיָּ֣א וּֽפַחֲוָתָ֡א אֲדַרְגָּזְרַיָּ֣א גְדָבְרַיָּא֩ דְּתָ֨בְרַיָּ֜א תִּפְתָּיֵ֗א וְכֹל֙ שִׁלְטֹנֵ֣י מְדִֽינָתָ֔א לַחֲנֻכַּ֣ת צַלְמָ֔א דִּ֥י הֲקֵ֖ים נְבוּכַדְנֶצַּ֣ר מַלְכָּ֑א וקאמין לָקֳבֵ֣ל צַלְמָ֔א דִּ֥י הֲקֵ֖ים נְבוּכַדְנֶצַּֽר׃ 4 וְכָרוֹזָ֖א קָרֵ֣א בְחָ֑יִל לְכ֤וֹן אָֽמְרִין֙ עַֽמְמַיָּ֔א אֻמַּיָּ֖א וְלִשָּׁנַיָּֽא׃ 5 בְּעִדָּנָ֡א דִּֽי־תִשְׁמְע֡וּן קָ֣ל קַרְנָ֣א מַ֠שְׁרוֹקִיתָא קיתרוס סַבְּכָ֤א פְּסַנְתֵּרִין֙ סוּמְפֹּ֣נְיָ֔ה וְכֹ֖ל זְנֵ֣י זְמָרָ֑א תִּפְּל֤וּן וְתִסְגְּדוּן֙ לְצֶ֣לֶם דַּהֲבָ֔א דִּ֥י הֲקֵ֖ים נְבוּכַדְנֶצַּ֥ר מַלְכָּֽא׃ 6 וּמַן־דִּי־לָ֥א יִפֵּ֖ל וְיִסְגֻּ֑ד בַּהּ־שַׁעֲתָ֣א יִתְרְמֵ֔א לְגֽוֹא־אַתּ֥וּן נוּרָ֖א יָקִֽדְתָּֽא׃ 7 כָּל־קֳבֵ֣ל דְּנָ֡ה בֵּהּ־זִמְנָ֡א כְּדִ֣י שָֽׁמְעִ֣ין כָּֽל־עַמְמַיָּ֡א קָ֣ל קַרְנָא֩ מַשְׁר֨וֹקִיתָ֜א קיתרס שַׂבְּכָא֙ פְּסַנְטֵרִ֔ין וְכֹ֖ל זְנֵ֣י זְמָרָ֑א נָֽפְלִ֨ין כָּֽל־עַֽמְמַיָּ֜א אֻמַיָּ֣א וְלִשָּׁנַיָּ֗א סָֽגְדִין֙ לְצֶ֣לֶם דַּהֲבָ֔א דִּ֥י הֲקֵ֖ים נְבוּכַדְנֶצַּ֥ר מַלְכָּֽא׃ 8 כָּל־קֳבֵ֤ל דְּנָה֙ בֵּהּ־זִמְנָ֔א קְרִ֖בוּ גֻּבְרִ֣ין כַּשְׂדָּאִ֑ין וַאֲכַ֥לוּ קַרְצֵיה֖וֹן דִּ֥י יְהוּדָיֵֽא׃ 9 עֲנוֹ֙ וְאָ֣מְרִ֔ין לִנְבוּכַדְנֶצַּ֖ר מַלְכָּ֑א מַלְכָּ֖א לְעָלְמִ֥ין חֱיִֽי׃ 10 אנתה מַלְכָּא֮ שָׂ֣מְתָּ טְּעֵם֒ דִּ֣י כָל־אֱנָ֡שׁ דִּֽי־יִשְׁמַ֡ע קָ֣ל קַרְנָ֣א מַ֠שְׁרֹקִיתָא קיתרס שַׂבְּכָ֤א פְסַנְתֵּרִין֙ וסיפניה וְכֹ֖ל זְנֵ֣י זְמָרָ֑א יִפֵּ֥ל וְיִסְגֻּ֖ד לְצֶ֥לֶם דַּהֲבָֽא׃ 11 וּמַן־דִּי־לָ֥א יִפֵּ֖ל וְיִסְגֻּ֑ד יִתְרְמֵ֕א לְגֽוֹא־אַתּ֥וּן נוּרָ֖א יָקִֽדְתָּֽא׃ 12 אִיתַ֞י גֻּבְרִ֣ין יְהוּדָאיִ֗ן דִּֽי־מַנִּ֤יתָ יָתְהוֹן֙ עַל־עֲבִידַת֙ מְדִינַ֣ת בָּבֶ֔ל שַׁדְרַ֥ךְ מֵישַׁ֖ךְ וַעֲבֵ֣ד נְג֑וֹ גֻּבְרַיָּ֣א אִלֵּ֗ךְ לָא־שָׂ֨מֽוּ עליך מַלְכָּא֙ טְעֵ֔ם לאלהיך לָ֣א פָלְחִ֔ין וּלְצֶ֧לֶם דַּהֲבָ֛א דִּ֥י הֲקֵ֖ימְתָּ לָ֥א סָגְדִֽין׃   ס 13 בֵּאדַ֤יִן נְבוּכַדְנֶצַּר֙ בִּרְגַ֣ז וַחֲמָ֔ה אֲמַר֙ לְהַיְתָיָ֔ה לְשַׁדְרַ֥ךְ מֵישַׁ֖ךְ וַעֲבֵ֣ד נְג֑וֹ בֵּאדַ֙יִן֙ גֻּבְרַיָּ֣א אִלֵּ֔ךְ הֵיתָ֖יוּ קֳדָ֥ם מַלְכָּֽא׃ 14 עָנֵ֤ה נְבֻֽכַדְנֶצַּר֙ וְאָמַ֣ר לְה֔וֹן הַצְדָּ֕א שַׁדְרַ֥ךְ מֵישַׁ֖ךְ וַעֲבֵ֣ד נְג֑וֹ לֵֽאלָהַ֗י לָ֤א אִֽיתֵיכוֹן֙ פָּֽלְחִ֔ין וּלְצֶ֧לֶם דַּהֲבָ֛א דִּ֥י הֲקֵ֖ימֶת לָ֥א סָֽגְדִֽין׃ 15 כְּעַ֞ן הֵ֧ן אִֽיתֵיכ֣וֹן עֲתִידִ֗ין דִּ֣י בְעִדָּנָ֡א דִּֽי־תִשְׁמְע֡וּן קָ֣ל קַרְנָ֣א מַשְׁרוֹקִיתָ֣א קיתרס שַׂבְּכָ֡א פְּסַנְתֵּרִין֩ וְסוּמְפֹּ֨נְיָ֜ה וְכֹ֣ל זְנֵ֣י זְמָרָ֗א תִּפְּל֣וּן וְתִסְגְּדוּן֮ לְצַלְמָ֣א דִֽי־עַבְדֵת֒ וְהֵן֙ לָ֣א תִסְגְּד֔וּן בַּהּ־שַׁעֲתָ֣ה תִתְרְמ֔וֹן לְגֽוֹא־אַתּ֥וּן נוּרָ֖א יָקִֽדְתָּ֑א וּמַן־ה֣וּא אֱלָ֔הּ דֵּ֥י יְשֵֽׁיזְבִנְכ֖וֹן מִן־יְדָֽי׃ 16 עֲנ֗וֹ שַׁדְרַ֤ךְ מֵישַׁךְ֙ וַעֲבֵ֣ד נְג֔וֹ וְאָמְרִ֖ין לְמַלְכָּ֑א נְבֽוּכַדְנֶצַּ֔ר לָֽא־חַשְׁחִ֨ין אֲנַ֧חְנָה עַל־דְּנָ֛ה פִּתְגָ֖ם לַהֲתָבוּתָֽךְ׃ 17 הֵ֣ן אִיתַ֗י אֱלָהַ֙נָא֙ דִּֽי־אֲנַ֣חְנָא פָֽלְחִ֔ין יָכִ֖ל לְשֵׁיזָבוּתַ֑נָא מִן־אַתּ֨וּן נוּרָ֧א יָקִֽדְתָּ֛א וּמִן־יְדָ֥ךְ מַלְכָּ֖א יְשֵׁיזִֽב׃ 18 וְהֵ֣ן לָ֔א יְדִ֥יעַ לֶהֱוֵא־לָ֖ךְ מַלְכָּ֑א דִּ֤י לאלהיך לָא־איתינא פָֽלְחִ֔ין וּלְצֶ֧לֶם דַּהֲבָ֛א דִּ֥י הֲקֵ֖ימְתָּ לָ֥א נִסְגֻּֽד׃   ס 19 בֵּאדַ֨יִן נְבוּכַדְנֶצַּ֜ר הִתְמְלִ֣י חֱמָ֗א וּצְלֵ֤ם אַנְפּ֙וֹהִי֙ אשתנו עַל־שַׁדְרַ֥ךְ מֵישַׁ֖ךְ וַעֲבֵ֣ד נְג֑וֹ עָנֵ֤ה וְאָמַר֙ לְמֵזֵ֣א לְאַתּוּנָ֔א חַ֨ד־שִׁבְעָ֔ה עַ֛ל דִּ֥י חֲזֵ֖ה לְמֵזְיֵֽהּ׃ 20 וּלְגֻבְרִ֤ין גִּבָּֽרֵי־חַ֙יִל֙ דִּ֣י בְחַיְלֵ֔הּ אֲמַר֙ לְכַפָּתָ֔ה לְשַׁדְרַ֥ךְ מֵישַׁ֖ךְ וַעֲבֵ֣ד נְג֑וֹ לְמִרְמֵ֕א לְאַתּ֥וּן נוּרָ֖א יָקִֽדְתָּֽא׃ 21 בֵּאדַ֜יִן גֻּבְרַיָּ֣א אִלֵּ֗ךְ כְּפִ֙תוּ֙ בְּסַרְבָּלֵיהוֹן֙ פטישיהון וְכַרְבְּלָתְה֖וֹן וּלְבֻשֵׁיה֑וֹן וּרְמִ֕יו לְגֽוֹא־אַתּ֥וּן נוּרָ֖א יָקִֽדְתָּֽא׃ 22 כָּל־קֳבֵ֣ל דְּנָ֗ה מִן־דִּ֞י מִלַּ֤ת מַלְכָּא֙ מַחְצְפָ֔ה וְאַתּוּנָ֖א אֵזֵ֣ה יַתִּ֑ירָא גֻּבְרַיָּ֣א אִלֵּ֗ךְ דִּ֤י הַסִּ֙קוּ֙ לְשַׁדְרַ֤ךְ מֵישַׁךְ֙ וַעֲבֵ֣ד נְג֔וֹ קַטִּ֣ל הִמּ֔וֹן שְׁבִיבָ֖א דִּ֥י נוּרָֽא׃ 23 וְגֻבְרַיָּ֤א אִלֵּךְ֙ תְּלָ֣תֵּה֔וֹן שַׁדְרַ֥ךְ מֵישַׁ֖ךְ וַעֲבֵ֣ד נְג֑וֹ נְפַ֛לוּ לְגֽוֹא־אַתּוּן־נוּרָ֥א יָֽקִדְתָּ֖א מְכַפְּתִֽין׃   פ
24 אֱדַ֙יִן֙ נְבוּכַדְנֶצַּ֣ר מַלְכָּ֔א תְּוַ֖הּ וְקָ֣ם בְּהִתְבְּהָלָ֑ה עָנֵ֨ה וְאָמַ֜ר לְהַדָּֽבְר֗וֹהִי הֲלָא֩ גֻבְרִ֨ין תְּלָתָ֜א רְמֵ֤ינָא לְגוֹא־נוּרָא֙ מְכַפְּתִ֔ין עָנַ֤יִן וְאָמְרִין֙ לְמַלְכָּ֔א יַצִּיבָ֖א מַלְכָּֽא׃ 25 עָנֵ֣ה וְאָמַ֗ר הָֽא־אֲנָ֨ה חָזֵ֜ה גֻּבְרִ֣ין אַרְבְּעָ֗ה שְׁרַ֙יִן֙ מַהְלְכִ֣ין בְּגֽוֹא־נוּרָ֔א וַחֲבָ֖ל לָא־אִיתַ֣י בְּה֑וֹן וְרֵוֵהּ֙ דִּ֣י רביעיא דָּמֵ֖ה לְבַר־אֱלָהִֽין׃   ס 26 בֵּאדַ֜יִן קְרֵ֣ב נְבוּכַדְנֶצַּ֗ר לִתְרַע֮ אַתּ֣וּן נוּרָ֣א יָקִֽדְתָּא֒ עָנֵ֣ה וְאָמַ֗ר שַׁדְרַ֨ךְ מֵישַׁ֧ךְ וַעֲבֵד־נְג֛וֹ עַבְד֛וֹהִי דִּֽי־אֱלָהָ֥א עליא פֻּ֣קוּ וֶאֱת֑וֹ בֵּאדַ֣יִן נָֽפְקִ֗ין שַׁדְרַ֥ךְ מֵישַׁ֛ךְ וַעֲבֵ֥ד נְג֖וֹ מִן־גּ֥וֹא נוּרָֽא׃ 27 וּ֠מִֽתְכַּנְּשִׁין אֲחַשְׁדַּרְפְּנַיָּ֞א סִגְנַיָּ֣א וּפַחֲוָתָא֮ וְהַדָּבְרֵ֣י מַלְכָּא֒ חָזַ֣יִן לְגֻבְרַיָּ֣א אִלֵּ֡ךְ דִּי֩ לָֽא־שְׁלֵ֨ט נוּרָ֜א בְּגֶשְׁמְה֗וֹן וּשְׂעַ֤ר רֵֽאשְׁהוֹן֙ לָ֣א הִתְחָרַ֔ךְ וְסָרְבָּלֵיה֖וֹן לָ֣א שְׁנ֑וֹ וְרֵ֣יחַ נ֔וּר לָ֥א עֲדָ֖ת בְּהֽוֹן׃ 28 עָנֵ֨ה נְבֽוּכַדְנֶצַּ֜ר וְאָמַ֗ר בְּרִ֤יךְ אֱלָהֲהוֹן֙ דִּֽי־שַׁדְרַ֤ךְ מֵישַׁךְ֙ וַעֲבֵ֣ד נְג֔וֹ דִּֽי־שְׁלַ֤ח מַלְאֲכֵהּ֙ וְשֵׁיזִ֣ב לְעַבְד֔וֹהִי דִּ֥י הִתְרְחִ֖צוּ עֲל֑וֹהִי וּמִלַּ֤ת מַלְכָּא֙ שַׁנִּ֔יו וִיהַ֣בוּ גשמיהון דִּ֠י לָֽא־יִפְלְח֤וּן וְלָֽא־יִסְגְּדוּן֙ לְכָל־אֱלָ֔הּ לָהֵ֖ן לֵאלָֽהֲהֽוֹן׃ 29 וּמִנִּי֮ שִׂ֣ים טְעֵם֒ דִּי֩ כָל־עַ֨ם אֻמָּ֜ה וְלִשָּׁ֗ן דִּֽי־יֵאמַ֤ר שלה עַ֣ל אֱלָהֲה֗וֹן דִּֽי־שַׁדְרַ֤ךְ מֵישַׁךְ֙ וַעֲבֵ֣ד נְג֔וֹא הַדָּמִ֣ין יִתְעֲבֵ֔ד וּבַיְתֵ֖הּ נְוָלִ֣י יִשְׁתַּוֵּ֑ה כָּל־קֳבֵ֗ל דִּ֣י לָ֤א אִיתַי֙ אֱלָ֣ה אָחֳרָ֔ן דִּֽי־יִכֻּ֥ל לְהַצָּלָ֖ה כִּדְנָֽה׃ 30 בֵּאדַ֣יִן מַלְכָּ֗א הַצְלַ֛ח לְשַׁדְרַ֥ךְ מֵישַׁ֛ךְ וַעֲבֵ֥ד נְג֖וֹ בִּמְדִינַ֥ת בָּבֶֽל׃   פ
31 נְבוּכַדְנֶצַּ֣ר מַלְכָּ֗א לְֽכָל־עַֽמְמַיָּ֞א אֻמַיָּ֧א וְלִשָּׁנַיָּ֛א דִּֽי־דארין בְּכָל־אַרְעָ֖א שְׁלָמְכ֥וֹן יִשְׂגֵּֽא׃ 32 אָֽתַיָּא֙ וְתִמְהַיָּ֔א דִּ֚י עֲבַ֣ד עִמִּ֔י אֱלָהָ֖א עליא שְׁפַ֥ר קֽ͏ָדָמַ֖י לְהַחֲוָיָֽה׃ 33 אָת֙וֹהִי֙ כְּמָ֣ה רַבְרְבִ֔ין וְתִמְה֖וֹהִי כְּמָ֣ה תַקִּיפִ֑ין מַלְכוּתֵהּ֙ מַלְכ֣וּת עָלַ֔ם וְשָׁלְטָנֵ֖הּ עִם־דָּ֥ר וְדָֽר׃