Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און אין צװײטן יאָר פֿון נבֿוכַדנֶצַרס מלוכה האָבן זיך נבֿוכַדנֶצַרן געחלומט חלוֹמות, און זײַן געמיט איז געװען צערודערט, און זײַן שלאָף איז אים צעבראָכן געװאָרן. 2 האָט דער מלך געהײסן רופֿן די חַרטומים, און די צױבערשפּרעכער, און די מכשפֿים, און די כַּשׂדים, כּדי זײ זאָלן זאָגן דעם מלך זײַנע חלוֹמות; און זײ זײַנען געקומען, און האָבן זיך געשטעלט פֿאַרן מלך. 3 האָט דער מלך צו זײ געזאָגט: מיר האָט זיך געחלומט אַ חלום, און מײַן געמיט איז צערודערט, צו װיסן דעם חלום. 4 האָבן די כַּשׂדים גערעדט צו דעם מלך אין אַראַמיש: אײביק לעבן זאָל דער מלך! דערצײל דעם חלום צו דײַנע קנעכט, און מיר װעלן זאָגן דעם פּיתרון. 5 האָט זיך אָפּגערופֿן דער מלך און האָט געזאָגט צו די כַּשׂדים: די זאַך איז בײַ מיר פֿעסט: אױב איר מאַכט מיך ניט װיסן דעם חלום און זײַן פּיתרון, װעט איר אין שטיקער צעהאַקט װערן, און אײַערע הײַזער װעלן געמאַכט װערן פֿאַר מיסטהױפֿנס. 6 אױב אָבער איר װעט זאָגן דעם חלום און זײַן פּיתרון, װעט איר קריגן פֿון מיר מתּנות און באַלױנונגען און גרױס כּבֿוד; נאָר זאָגט מיר דעם חלום און זײַן פּיתרון. 7 האָבן זײ געענטפֿערט אַ צװײט מאָל, און געזאָגט: זאָל דער מלך דערצײלן דעם חלום צו זײַנע קנעכט, און מיר װעלן זאָגן דעם פּיתרון. 8 האָט זיך אָפּגערופֿן דער מלך און האָט געזאָגט: געװיס פֿאַרשטײ איך אַז איר װילט געװינען צײַט, װײַל איר זעט אַז די זאַך איז בײַ מיר פֿעסט, 9 אַז אױב איר מאַכט מיך ניט װיסן דעם חלום, איז בלױז אײן משפּט פֿאַר אײַך; װאָרום איר האָט אָפּגעמאַכט צו זאָגן פֿאַר מיר ליגן און באַטרוג, ביז די צײַט װעט זיך ענדערן. דרום זאָגט מיר דעם חלום, און איך װעל װיסן אַז איר קענט מיר באַשײדן זײַן פּיתרון. 10 האָבן די כַּשׂדים געענטפֿערט פֿאַרן מלך און געזאָגט: ניטאָ אַ מענטש אױף דער ערד װאָס קען זאָגן די זאַך פֿון דעם מלך; װאָרום קײן גרױסער און מאַכטיקער מלך האָט ניט פֿאַרלאַנגט אַזאַ זאַך פֿון קײן חַרטום, אָדער צױבערשפּרעכער, אָדער כַּשׂדי. 11 און די זאַך װאָס דער מלך פֿאַרלאַנגט איז שװער, און קײן אַנדערער װאָס קען דאָס זאָגן פֿאַר דעם מלך איז ניטאָ, אַחוץ די געטער װאָס זײער װױנונג איז ניט מיט באַשעפֿענישן פֿון פֿלײש. 12 איבער דעם איז דער מלך אין כּעס געװאָרן, און ער האָט שטאַרק געצערנט, און האָט באַפֿױלן אומצוברענגען אַלע חכמים פֿון בבֿל. 13 און דער באַפֿעל איז אַרױס, און די חכמים האָבן געזאָלט געטײט װערן, און מע האָט געזוכט דניאלן און זײַנע חבֿרים זײ צו טײטן.
14 דענצמאָל האָט דניאל געענטפֿערט מיט קלוגשאַפֿט און שׂכל אַריוֹך דעם אױבערלײַבװעכטער פֿון דעם מלך, װאָס איז אַרױסגעגאַנגען טײטן די חכמים פֿון בבֿל. 15 ער האָט זיך אָפּגערופֿן און האָט געזאָגט צו אַריוֹך דעם הױפּטמאַן פֿון דעם מלך: פֿאַר װאָס איז דער באַפֿעל אַזױ שטרענג פֿון פֿאַר דעם מלך? דענצמאָל האָט אַריוֹך געמאַכט װיסן דניאלן די זאַך. 16 איז דניאל אַרױפֿגעגאַנגען און האָט געבעטן בײַם מלך, אַז ער זאָל אים געבן צײַט, כּדי צו זאָגן דעם מלך דעם פּיתרון.
17 דענצמאָל איז דניאל אַװעקגעגאַנגען אין זײַן הױז, און האָט געמאַכט װיסן די זאַך צו זײַנע חבֿרים, חנַניָהן, מישָאֵלן, און עַזַריָהן. 18 כּדי זײ זאָלן בעטן רַחמים בײַ גאָט אין הימל װעגן דעם דאָזיקן סָוד, אַז דניאל און זײַנע חבֿרים זאָלן ניט אומגעבראַכט װערן מיט די איבעריקע חכמים פֿון בבֿל. 19 דענצמאָל איז דער סָוד אַנטפּלעקט געװאָרן דניאלן אין אַ זעונג פֿון דער נאַכט. האָט דענצמאָל דניאל געלױבט גאָט אין הימל. 20 דניאל האָט זיך אָפּגערופֿן און האָט געזאָגט: געלױבט זאָל זײַן דער נאָמען פֿון גאָט פֿון אײביקײט ביז אײביקײט; װאָרום חכמה און גבֿורה זײַנען זײַנע, 21 און ער בײַט די צײַטן און די תּקופֿות; ער שאַפֿט אָפּ מלכים, און שטעלט אױף מלכים; ער גיט חכמה צו די חכמים, און קענשאַפֿט צו די װאָס קענען פֿאַרשטאַנדיקײט. 22 ער אַנטפּלעקט די טיפֿעניש און די פֿאַרבאָרגעניש, ער װײס װאָס אין דער פֿינצטערניש און די ליכטיקײט רוט בײַ אים. 23 דיך, גאָט פֿון מײַנע עלטערן, טו איך דאַנקען און לױבן, װאָס דו האָסט מיר געגעבן חכמה און גבֿורה, און האָסט מיך אַצונד געמאַכט װיסן װאָס מיר האָבן געבעטן פֿון דיר; װאָס די זאַך פֿון מלך האָסטו אונדז געמאַכט װיסן. 24 פֿון װעגן דעם איז דניאל אַרױפֿגעגאַנגען צו אַריוֹכן, װעמען דער מלך האָט געשטעלט אומצוברענגען די חכמים פֿון בבֿל; ער איז געקומען און האָט צו אים אַזױ געזאָגט: זאָלסט ניט אומברענגען די חכמים פֿון בבֿל; פֿיר מיך אַרױף פֿאַר דעם מלך, און איך װעל זאָגן דעם מלך דעם פּיתרון. 25 דענצמאָל האָט אַריוֹך אַרױפֿגעפֿירט דניאלן אױף גיך פֿאַרן מלך, און האָט צו אים אַזױ געזאָגט: איך האָב געפֿונען אַ מאַן פֿון די גלות-קינדער פֿון יהודה, װאָס װעט דעם מלך מאַכן װיסן דעם פּיתרון. 26 האָט דער מלך זיך אָפּגערופֿן צו דניאלן װאָס זײַן נאָמען איז געװען בלטשאַצַר: קענסטו מיך מאַכן װיסן דעם חלום װאָס איך האָב געזען, און זײַן פּיתרון? 27 האָט געענטפֿערט דניאל פֿאַר דעם מלך, און האָט געזאָגט: דעם סָוד װאָס דער מלך פֿאַרלאַנגט קענען קײן חכמים, צױבערשפּרעכער, חַרטומים, שטערנזעער, דעם מלך ניט זאָגן. 28 אָבער פֿאַראַן אַ גאָט אין הימל װאָס אַנטפּלעקט סוֹדות, און ער האָט געלאָזט װיסן דעם מלך נבֿוכַדנֶצַר װאָס װעט געשען אין סָוף פֿון די טעג. דײַן חלום, און די זעונגען פֿון דײַן קאָפּ אױף דײַן געלעגער, זײַנען אָט-װאָס:
29 דיר, מלך, זײַנען אַרױפֿגעקומען רעיוֹנות אױף דײַן געלעגער, װאָס װעט געשען נאָך דעם, און דער װאָס אַנטפּלעקט סוֹדות האָט דיך געלאָזט װיסן װאָס װעט געשען. 30 און איך, ניט װײַל אין מיר איז דאָ מער חכמה פֿון אַלע לעבעדיקע, איז מיר דער דאָזיקער סָוד אַנטפּלעקט געװאָרן, נײַערט כּדי מע זאָל דעם פּיתרון מאַכן װיסן דעם מלך, און זאָלסט פֿאַרשטײן די רעיוֹנות פֿון דײַן האַרצן. 31 דו, מלך, האָסט געזען, ערשט עס שטײט אַ געװאַלטיקע געשטאַלט. די דאָזיקע געשטאַלט איז געװען גרױס, און איר גלאַנץ איז געװען אױסנאַמיק; זי איז געשטאַנען פֿאַר דיר, און איר אָנבליק איז געװען מוֹראדיק. 32 די דאָזיקע געשטאַלט, איר קאָפּ איז געװען פֿון טײַערן גאָלד, איר ברוסט און אירע אָרעמס פֿון זילבער, איר בױך און אירע לענדן פֿון קופּער, 33 אירע שענקלען פֿון אײַזן, אירע פֿיס, טײל פֿון זײ פֿון אײַזן און טײל פֿון זײ פֿון לײם. 34 האָסטו געקוקט ביז אַ שטײן האָט זיך אָפּגעריסן אָן עמיצנס האַנט, און האָט געשלאָגן די געשטאַלט אױף אירע פֿיס פֿון אײַזן און לײם, און האָט זײ צעשטױסן. 35 דענצמאָל זײַנען צעשטױסן געװאָרן אין אײנעם דאָס אײַזן, די לײם, דאָס קופּער, דאָס זילבער, און דאָס גאָלד, און זײ זײַנען געװאָרן אַזױ װי שפּרײ פֿון זומערשײַערן, און דער װינט האָט זײ אַװעקגעטראָגן, און קײן צײכן איז פֿון זײ ניט געפֿונען געװאָרן. און דער שטײן װאָס האָט געשלאָגן די געשטאַלט איז געװאָרן אַ גרױסער באַרג, און האָט אָנגעפֿילט די גאַנצע ערד. 36 דאָס איז דער חלום; און מיר װעלן זאָגן פֿאַר דעם מלך זײַן פּיתרון. 37 דו, מלך, דער מלך פֿון מלכים, װאָס דער גאָט פֿון די הימלען האָט דיר געגעבן מלוכה, רײַכטום, און שטאַרקײט, און כּבֿוד, 38 און װוּ נאָר עס װױנון מענטשנקינדער, חיות פֿון פֿעלד, אָדער פֿױגלען פֿון הימל, האָט ער געגעבן אין דײַן האַנט, און דיך געמאַכט געװעלטיקן איבער זײ אַלעמען – דו ביסט דער קאָפּ פֿון גאָלד. 39 און נאָך דיר װעט אױפֿשטײן אַן אַנדער מלוכה, נידעריקער פֿון דיר, און נאָך אַן אַנדערע אַ דריטע מלוכה, פֿון קופּער, װאָס װעט געװעלטיקן איבער דער גאַנצער ערד. 40 און אַ פֿירטע מלוכה װעט זײַן שטאַרק אַזױ װי אײַזן; װאָרום אײַזן צעשטױסט און צעהאַקט אַלצדינג, און אַזױ װי אײַזן װאָס צעברעכט, אַזױ װעט זי אַלע די דאָזיקע צעשטױסן און צעברעכן. 41 און װאָס דו האָסט געזען די פֿיס און די פֿינגער, טײל פֿון זײ טעפּערלײם און טײל פֿון זײ אײַזן באַטײט: עס װעט זײַן אַ געטײלטע מלוכה, און פֿון דער פֿעסטיקײט פֿון אײַזן װעט זײַן אין איר, אַזױ װי דו האָסט געזען אײַזן צונױפֿגעמישט מיט ערדלײם. 42 און די פֿינגער פֿון די פֿיס, טײל פֿון זײ אײַזן און טײל פֿון זײ לײם באַטײטן: אַ טײל פֿון דער מלוכה װעט זײַן שטאַרק, און אַ טײל פֿון איר װעט זײַן צעבראָכן. 43 און װאָס דו האָסט געזען אײַזן צונױפֿגעמישט מיט ערדלײם [באַטײט]: זײ װעלן זיך צונױפֿמישן דורך דעם זאָמען פֿון מענטשן, אָבער זײ װעלן זיך ניט באַהעפֿטן אײנס אָן אַנדערן, אָט אַזױ װי אײַזן מישט זיך ניט אױס מיט לײם. 44 און אין די טעג פֿון די דאָזיקע מלכים װעט דער גאָט פֿון די הימלען אױפֿשטעלן אַ מלוכה װאָס װעט אײביק ניט צעשטערט װערן, און די מלוכה װעט ניט איבערגעלאָזן װערן צו קײן אַנדער פֿאָלק; זי װעט צעשטױסן און פֿאַרטיליקן אַלע די דאָזיקע מלוכות, און זי װעט באַשטײן אױף אײביק. 45 װעגן װאָס דו האָסט געזען װי פֿון באַרג האָט זיך אָפּגעריסן אַ שטײן אָן עמיצנס הענט, און האָט צעשטױסן דאָס אײַזן, דאָס קופּער, די לײם, דאָס זילבער, און דאָס גאָלד – דאָס האָט דער גרױסער גאָט געלאָזט װיסן דעם מלך װאָס נאָך דעם װעט געשען; און געװיס איז דער חלום, און אמת איז זײַן פּיתרון.
46 דענצמאָל איז דער מלך נבֿוכַדנֶצַר געפֿאַלן אױף זײַן פּנים, און ער האָט זיך געבוקט צו דניאלן; און ער האָט באַפֿױלן צו ברענגען אַן אָפּפֿערגעשאַנק און שמעקעדיקע ריחות צו אים. 47 דער מלך האָט זיך אָפּגערופֿן צו דניאלן, און האָט געזאָגט: אמת אַז אײַער גאָט איז דער גאָט פֿון געטער, און דער האַר פֿון מלכים, און דער אַנטפּלעקער פֿון סוֹדות, אַז דו האָסט געקענט אַנטפּלעקן דעם דאָזיקן סָוד. 48 דענצמאָל האָט דער מלך גרױס געמאַכט דניאלן, און האָט אים געגעבן פֿיל גרױסע מתּנות, און אים געמאַכט פֿאַר געװעלטיקער איבער דער גאַנצער מדינה פֿון בבֿל, און פֿאַר דעם הױפּטפֿאָרשטײער איבער אַלע חכמים פֿון בבֿל. 49 און דניאל האָט געבעטן בײַם מלך, און ער האָט אױפֿגעזעצט שַדרַכן, מֵישַכן, און עַבֿד-נגוֹן, אױף דער פֿירונג פֿון דער מדינה פֿון בבֿל; און דניאל איז געװען אין טױער פֿון מלך.
עברית
1 וּבִשְׁנַ֣ת שְׁתַּ֗יִם לְמַלְכוּת֙ נְבֻֽכַדְנֶצַּ֔ר חָלַ֥ם נְבֻֽכַדְנֶצַּ֖ר חֲלֹמ֑וֹת וַתִּתְפָּ֣עֶם רוּח֔וֹ וּשְׁנָת֖וֹ נִהְיְתָ֥ה עָלָֽיו׃ 2 וַיֹּ֣אמֶר הַ֠מֶּלֶךְ לִקְרֹ֨א לַֽחַרְטֻמִּ֜ים וְלָֽאַשָּׁפִ֗ים וְלַֽמְכַשְּׁפִים֙ וְלַכַּשְׂדִּ֔ים לְהַגִּ֥יד לַמֶּ֖לֶךְ חֲלֹמֹתָ֑יו וַיָּבֹ֕אוּ וַיַּֽעַמְד֖וּ לִפְנֵ֥י הַמֶּֽלֶךְ׃ 3 וַיֹּ֧אמֶר לָהֶ֛ם הַמֶּ֖לֶךְ חֲל֣וֹם חָלָ֑מְתִּי וַתִּפָּ֣עֶם רוּחִ֔י לָדַ֖עַת אֶֽת־הַחֲלֽוֹם׃ 4 וַֽיְדַבְּר֧וּ הַכַּשְׂדִּ֛ים לַמֶּ֖לֶךְ אֲרָמִ֑ית מַלְכָּא֙ לְעָלְמִ֣ין חֱיִ֔י אֱמַ֥ר חֶלְמָ֛א לעבדיך וּפִשְׁרָ֥א נְחַוֵּֽא׃ 5 עָנֵ֤ה מַלְכָּא֙ וְאָמַ֣ר לכשדיא מִלְּתָ֖א מִנִּ֣י אַזְדָּ֑א הֵ֣ן לָ֤א תְהֽוֹדְעוּנַּ֙נִי֙ חֶלְמָ֣א וּפִשְׁרֵ֔הּ הַדָּמִין֙ תִּתְעַבְד֔וּן וּבָתֵּיכ֖וֹן נְוָלִ֥י יִתְּשָׂמֽוּן׃ 6 וְהֵ֨ן חֶלְמָ֤א וּפִשְׁרֵהּ֙ תְּֽהַחֲוֺ֔ן מַתְּנָ֤ן וּנְבִזְבָּה֙ וִיקָ֣ר שַׂגִּ֔יא תְּקַבְּל֖וּן מִן־קֳדָמָ֑י לָהֵ֕ן חֶלְמָ֥א וּפִשְׁרֵ֖הּ הַחֲוֺֽנִי׃ 7 עֲנ֥וֹ תִנְיָנ֖וּת וְאָמְרִ֑ין מַלְכָּ֕א חֶלְמָ֛א יֵאמַ֥ר לְעַבְד֖וֹהִי וּפִשְׁרָ֥ה נְהַחֲוֵֽה׃ 8 עָנֵ֤ה מַלְכָּא֙ וְאָמַ֔ר מִן־יַצִּיב֙ יָדַ֣ע אֲנָ֔ה דִּ֥י עִדָּנָ֖א אַנְתּ֣וּן זָבְנִ֑ין כָּל־קֳבֵל֙ דִּ֣י חֲזֵית֔וֹן דִּ֥י אַזְדָּ֖א מִנִּ֥י מִלְּתָֽא׃ 9 דִּ֣י הֵן־חֶלְמָא֩ לָ֨א תְהֽוֹדְעֻנַּ֜נִי חֲדָה־הִ֣יא דָֽתְכ֗וֹן וּמִלָּ֨ה כִדְבָ֤ה וּשְׁחִיתָה֙ הזמנתון לְמֵאמַ֣ר קָֽדָמַ֔י עַ֛ד דִּ֥י עִדָּנָ֖א יִשְׁתַּנֵּ֑א לָהֵ֗ן חֶלְמָא֙ אֱמַ֣רוּ לִ֔י וְֽאִנְדַּ֕ע דִּ֥י פִשְׁרֵ֖הּ תְּהַחֲוֻנַּֽנִי׃ 10 עֲנ֨וֹ כשדיא קֳדָם־מַלְכָּא֙ וְאָ֣מְרִ֔ין לָֽא־אִיתַ֤י אֲנָשׁ֙ עַל־יַבֶּשְׁתָּ֔א דִּ֚י מִלַּ֣ת מַלְכָּ֔א יוּכַ֖ל לְהַחֲוָיָ֑ה כָּל־קֳבֵ֗ל דִּ֚י כָּל־מֶ֙לֶךְ֙ רַ֣ב וְשַׁלִּ֔יט מִלָּ֤ה כִדְנָה֙ לָ֣א שְׁאֵ֔ל לְכָל־חַרְטֹּ֖ם וְאָשַׁ֥ף וְכַשְׂדָּֽי׃ 11 וּמִלְּתָ֨א דִֽי־מַלְכָּ֤ה שָׁאֵל֙ יַקִּירָ֔ה וְאָחֳרָן֙ לָ֣א אִיתַ֔י דִּ֥י יְחַוִּנַּ֖הּ קֳדָ֣ם מַלְכָּ֑א לָהֵ֣ן אֱלָהִ֔ין דִּ֚י מְדָ֣רְה֔וֹן עִם־בִּשְׂרָ֖א לָ֥א אִיתֽוֹהִי׃ 12 כָּל־קֳבֵ֣ל דְּנָ֔ה מַלְכָּ֕א בְּנַ֖ס וּקְצַ֣ף שַׂגִּ֑יא וַאֲמַר֙ לְה֣וֹבָדָ֔ה לְכֹ֖ל חַכִּימֵ֥י בָבֶֽל׃ 13 וְדָתָ֣א נֶפְקַ֔ת וְחַכִּֽימַיָּ֖א מִֽתְקַטְּלִ֑ין וּבְע֛וֹ דָּנִיֵּ֥אל וְחַבְר֖וֹהִי לְהִתְקְטָלָֽה׃   פ
14 בֵּאדַ֣יִן דָּנִיֵּ֗אל הֲתִיב֙ עֵטָ֣א וּטְעֵ֔ם לְאַרְי֕וֹךְ רַב־טַבָּחַיָּ֖א דִּ֣י מַלְכָּ֑א דִּ֚י נְפַ֣ק לְקַטָּלָ֔ה לְחַכִּימֵ֖י בָּבֶֽל׃ 15 עָנֵ֣ה וְאָמַ֗ר לְאַרְיוֹךְ֙ שַׁלִּיטָ֣א דִֽי־מַלְכָּ֔א עַל־מָ֥ה דָתָ֛א מְהַחְצְפָ֖ה מִן־קֳדָ֣ם מַלְכָּ֑א אֱדַ֣יִן מִלְּתָ֔א הוֹדַ֥ע אַרְי֖וֹךְ לְדָנִיֵּֽאל׃ 16 וְדָ֣נִיֵּ֔אל עַ֖ל וּבְעָ֣ה מִן־מַלְכָּ֑א דִּ֚י זְמָ֣ן יִנְתֵּן־לֵ֔הּ וּפִשְׁרָ֖א לְהַֽחֲוָיָ֥ה לְמַלְכָּֽא׃   פ
17 אֱדַ֥יִן דָּֽנִיֵּ֖אל לְבַיְתֵ֣הּ אֲזַ֑ל וְ֠לַחֲנַנְיָה מִֽישָׁאֵ֧ל וַעֲזַרְיָ֛ה חַבְר֖וֹהִי מִלְּתָ֥א הוֹדַֽע׃ 18 וְרַחֲמִ֗ין לְמִבְעֵא֙ מִן־קֳדָם֙ אֱלָ֣הּ שְׁמַיָּ֔א עַל־רָזָ֖ה דְּנָ֑ה דִּ֣י לָ֤א יְהֹֽבְדוּן֙ דָּנִיֵּ֣אל וְחַבְר֔וֹהִי עִם־שְׁאָ֖ר חַכִּימֵ֥י בָבֶֽל׃ 19 אֱדַ֗יִן לְדָנִיֵּ֛אל בְּחֶזְוָ֥א דִֽי־לֵילְיָ֖א רָזָ֣ה גֲלִ֑י אֱדַ֙יִן֙ דָּֽנִיֵּ֔אל בָּרִ֖ךְ לֶאֱלָ֥הּ שְׁמַיָּֽא׃ 20 עָנֵ֤ה דָֽנִיֵּאל֙ וְאָמַ֔ר לֶהֱוֵ֨א שְׁמֵ֤הּ דִּֽי־אֱלָהָא֙ מְבָרַ֔ךְ מִן־עָלְמָ֖א וְעַ֣ד־עָלְמָ֑א דִּ֧י חָכְמְתָ֛א וּגְבוּרְתָ֖א דִּ֥י לֵֽהּ־הִֽיא׃ 21 וְ֠הוּא מְהַשְׁנֵ֤א עִדָּנַיָּא֙ וְזִמְנַיָּ֔א מְהַעְדֵּ֥ה מַלְכִ֖ין וּמְהָקֵ֣ים מַלְכִ֑ין יָהֵ֤ב חָכְמְתָא֙ לְחַכִּימִ֔ין וּמַנְדְּעָ֖א לְיָדְעֵ֥י בִינָֽה׃ 22 ה֛וּא גָּלֵ֥א עַמִּיקָתָ֖א וּמְסַתְּרָתָ֑א יָדַע֙ מָ֣ה בַחֲשׁוֹכָ֔א ונהירא עִמֵּ֥הּ שְׁרֵֽא׃ 23 לָ֣ךְ אֱלָ֣הּ אֲבָהָתִ֗י מְהוֹדֵ֤א וּמְשַׁבַּח֙ אֲנָ֔ה דִּ֧י חָכְמְתָ֛א וּגְבוּרְתָ֖א יְהַ֣בְתְּ לִ֑י וּכְעַ֤ן הֽוֹדַעְתַּ֙נִי֙ דִּֽי־בְעֵ֣ינָא מִנָּ֔ךְ דִּֽי־מִלַּ֥ת מַלְכָּ֖א הוֹדַעְתֶּֽנָא׃ 24 כָּל־קֳבֵ֣ל דְּנָ֗ה דָּֽנִיֵּאל֙ עַ֣ל עַל־אַרְי֔וֹךְ דִּ֚י מַנִּ֣י מַלְכָּ֔א לְהוֹבָדָ֖ה לְחַכִּימֵ֣י בָבֶ֑ל אֲזַ֣ל וְכֵ֣ן אֲמַר־לֵ֗הּ לְחַכִּימֵ֤י בָבֶל֙ אַל־תְּהוֹבֵ֔ד הַעֵ֙לְנִי֙ קֳדָ֣ם מַלְכָּ֔א וּפִשְׁרָ֖א לְמַלְכָּ֥א אֲחַוֵּֽא׃   ס 25 אֱדַ֤יִן אַרְיוֹךְ֙ בְּהִתְבְּהָלָ֔ה הַנְעֵ֥ל לְדָנִיֵּ֖אל קֳדָ֣ם מַלְכָּ֑א וְכֵ֣ן אֲמַר־לֵ֗הּ דִּֽי־הַשְׁכַּ֤חַת גְּבַר֙ מִן־בְּנֵ֤י גָֽלוּתָא֙ דִּ֣י יְה֔וּד דִּ֥י פִשְׁרָ֖א לְמַלְכָּ֥א יְהוֹדַֽע׃ 26 עָנֵ֤ה מַלְכָּא֙ וְאָמַ֣ר לְדָנִיֵּ֔אל דִּ֥י שְׁמֵ֖הּ בֵּלְטְשַׁאצַּ֑ר האיתיך כָּהֵ֗ל לְהוֹדָעֻתַ֛נִי חֶלְמָ֥א דִֽי־חֲזֵ֖ית וּפִשְׁרֵֽהּ׃ 27 עָנֵ֧ה דָנִיֵּ֛אל קֳדָ֥ם מַלְכָּ֖א וְאָמַ֑ר רָזָה֙ דִּֽי־מַלְכָּ֣א שָׁאֵ֔ל לָ֧א חַכִּימִ֣ין אָֽשְׁפִ֗ין חַרְטֻמִּין֙ גָּזְרִ֔ין יָכְלִ֖ין לְהַֽחֲוָיָ֥ה לְמַלְכָּֽא׃ 28 בְּרַ֡ם אִיתַ֞י אֱלָ֤הּ בִּשְׁמַיָּא֙ גָּלֵ֣א רָזִ֔ין וְהוֹדַ֗ע לְמַלְכָּא֙ נְבֽוּכַדְנֶצַּ֔ר מָ֛ה דִּ֥י לֶהֱוֵ֖א בְּאַחֲרִ֣ית יוֹמַיָּ֑א חֶלְמָ֨ךְ וְחֶזְוֵ֥י רֵאשָׁ֛ךְ עַֽל־מִשְׁכְּבָ֖ךְ דְּנָ֥ה הֽוּא׃   פ
29 אַ֣נְתְּה מַלְכָּ֗א רַעְיוֹנָךְ֙ עַל־מִשְׁכְּבָ֣ךְ סְלִ֔קוּ מָ֛ה דִּ֥י לֶהֱוֵ֖א אַחֲרֵ֣י דְנָ֑ה וְגָלֵ֧א רָזַיָּ֛א הוֹדְעָ֖ךְ מָה־דִ֥י לֶהֱוֵֽא׃ 30 וַאֲנָ֗ה לָ֤א בְחָכְמָה֙ דִּֽי־אִיתַ֥י בִּי֙ מִן־כָּל־חַיַּיָּ֔א רָזָ֥א דְנָ֖ה גֱּלִ֣י לִ֑י לָהֵ֗ן עַל־דִּבְרַת֙ דִּ֤י פִשְׁרָא֙ לְמַלְכָּ֣א יְהוֹדְע֔וּן וְרַעְיוֹנֵ֥י לִבְבָ֖ךְ תִּנְדַּֽע׃ 31 אַ֣נְתְּה מַלְכָּ֗א חָזֵ֤ה הֲוַ֙יְתָ֙ וַאֲל֨וּ צְלֵ֥ם חַד֙ שַׂגִּ֔יא צַלְמָ֨א דִּכֵּ֥ן רַ֛ב וְזִיוֵ֥הּ יַתִּ֖יר קָאֵ֣ם לְקָבְלָ֑ךְ וְרֵוֵ֖הּ דְּחִֽיל׃ 32 ה֣וּא צַלְמָ֗א רֵאשֵׁהּ֙ דִּֽי־דְהַ֣ב טָ֔ב חֲד֥וֹהִי וּדְרָע֖וֹהִי דִּ֣י כְסַ֑ף מְע֥וֹהִי וְיַרְכָתֵ֖הּ דִּ֥י נְחָֽשׁ׃ 33 שָׁק֖וֹהִי דִּ֣י פַרְזֶ֑ל רַגְל֕וֹהִי מנהון דִּ֣י פַרְזֶ֔ל ומנהון דִּ֥י חֲסַֽף׃ 34 חָזֵ֣ה הֲוַ֗יְתָ עַ֠ד דִּ֣י הִתְגְּזֶ֤רֶת אֶ֙בֶן֙ דִּי־לָ֣א בִידַ֔יִן וּמְחָ֤ת לְצַלְמָא֙ עַל־רַגְל֔וֹהִי דִּ֥י פַרְזְלָ֖א וְחַסְפָּ֑א וְהַדֵּ֖קֶת הִמּֽוֹן׃ 35 בֵּאדַ֣יִן דָּ֣קוּ כַחֲדָ֡ה פַּרְזְלָא֩ חַסְפָּ֨א נְחָשָׁ֜א כַּסְפָּ֣א וְדַהֲבָ֗א וַהֲווֹ֙ כְּע֣וּר מִן־אִדְּרֵי־קַ֔יִט וּנְשָׂ֤א הִמּוֹן֙ רוּחָ֔א וְכָל־אֲתַ֖ר לָא־הִשְׁתֲּכַ֣ח לְה֑וֹן וְאַבְנָ֣א דִּֽי־מְחָ֣ת לְצַלְמָ֗א הֲוָ֛ת לְט֥וּר רַ֖ב וּמְלָ֥ת כָּל־אַרְעָֽא׃ 36 דְּנָ֣ה חֶלְמָ֔א וּפִשְׁרֵ֖הּ נֵאמַ֥ר קֳדָם־מַלְכָּֽא׃ 37 אַ֣נְתְּה מַלְכָּ֔א מֶ֖לֶךְ מַלְכַיָּ֑א דִּ֚י אֱלָ֣הּ שְׁמַיָּ֔א מַלְכוּתָ֥א חִסְנָ֛א וְתָקְפָּ֥א וִֽיקָרָ֖א יְהַב־לָֽךְ׃ 38 וּבְכָל־דִּ֣י דארין בְּֽנֵי־אֲ֠נָשָׁא חֵיוַ֨ת בָּרָ֤א וְעוֹף־שְׁמַיָּא֙ יְהַ֣ב בִּידָ֔ךְ וְהַשְׁלְטָ֖ךְ בְּכָלְּה֑וֹן אַנְתְּה־ה֔וּא רֵאשָׁ֖ה דִּ֥י דַהֲבָֽא׃ 39 וּבָתְרָ֗ךְ תְּק֛וּם מַלְכ֥וּ אָחֳרִ֖י ארעא מִנָּ֑ךְ וּמַלְכ֨וּ תליתיא אָחֳרִי֙ דִּ֣י נְחָשָׁ֔א דִּ֥י תִשְׁלַ֖ט בְּכָל־אַרְעָֽא׃ 40 וּמַלְכוּ֙ רביעיה תֶּהֱוֵ֥א תַקִּיפָ֖ה כְּפַרְזְלָ֑א כָּל־קֳבֵ֗ל דִּ֤י פַרְזְלָא֙ מְהַדֵּ֤ק וְחָשֵׁל֙ כֹּ֔לָּא וּֽכְפַרְזְלָ֛א דִּֽי־מְרָעַ֥ע כָּל־אִלֵּ֖ין תַּדִּ֥ק וְתֵרֹֽעַ׃ 41 וְדִֽי־חֲזַ֜יְתָה רַגְלַיָּ֣א וְאֶצְבְּעָתָ֗א מנהון חֲסַ֤ף דִּֽי־פֶחָר֙ ומנהון פַּרְזֶ֔ל מַלְכ֤וּ פְלִיגָה֙ תֶּהֱוֵ֔ה וּמִן־נִצְבְּתָ֥א דִ֥י פַרְזְלָ֖א לֶֽהֱוֵא־בַ֑הּ כָּל־קֳבֵל֙ דִּ֣י חֲזַ֔יְתָה פַּ֨רְזְלָ֔א מְעָרַ֖ב בַּחֲסַ֥ף טִינָֽא׃ 42 וְאֶצְבְּעָת֙ רַגְלַיָּ֔א מנהון פַּרְזֶ֖ל ומנהון חֲסַ֑ף מִן־קְצָ֤ת מַלְכוּתָא֙ תֶּהֱוֵ֣ה תַקִּיפָ֔ה וּמִנַּ֖הּ תֶּהֱוֵ֥ה תְבִירָֽה׃ 43 די חֲזַ֗יְתָ פַּרְזְלָא֙ מְעָרַב֙ בַּחֲסַ֣ף טִינָ֔א מִתְעָרְבִ֤ין לֶהֱוֺן֙ בִּזְרַ֣ע אֲנָשָׁ֔א וְלָֽא־לֶהֱוֺ֥ן דָּבְקִ֖ין דְּנָ֣ה עִם־דְּנָ֑ה הֵֽא־כְדִ֣י פַרְזְלָ֔א לָ֥א מִתְעָרַ֖ב עִם־חַסְפָּֽא׃ 44 וּֽבְיוֹמֵיה֞וֹן דִּ֧י מַלְכַיָּ֣א אִנּ֗וּן יְקִים֩ אֱלָ֨הּ שְׁמַיָּ֤א מַלְכוּ֙ דִּ֤י לְעָלְמִין֙ לָ֣א תִתְחַבַּ֔ל וּמַ֨לְכוּתָ֔ה לְעַ֥ם אָחֳרָ֖ן לָ֣א תִשְׁתְּבִ֑ק תַּדִּ֤ק וְתָסֵיף֙ כָּל־אִלֵּ֣ין מַלְכְוָתָ֔א וְהִ֖יא תְּק֥וּם לְעָלְמַיָּֽא׃ 45 כָּל־קֳבֵ֣ל דִּֽי־חֲזַ֡יְתָ דִּ֣י מִטּוּרָא֩ אִתְגְּזֶ֨רֶת אֶ֜בֶן דִּי־לָ֣א בִידַ֗יִן וְ֠הַדֶּקֶת פַּרְזְלָ֨א נְחָשָׁ֤א חַסְפָּא֙ כַּסְפָּ֣א וְדַהֲבָ֔א אֱלָ֥הּ רַב֙ הוֹדַ֣ע לְמַלְכָּ֔א מָ֛ה דִּ֥י לֶהֱוֵ֖א אַחֲרֵ֣י דְנָ֑ה וְיַצִּ֥יב חֶלְמָ֖א וּמְהֵימַ֥ן פִּשְׁרֵֽהּ׃   פ
46 בֵּ֠אדַיִן מַלְכָּ֤א נְבֽוּכַדְנֶצַּר֙ נְפַ֣ל עַל־אַנְפּ֔וֹהִי וּלְדָנִיֵּ֖אל סְגִ֑ד וּמִנְחָה֙ וְנִ֣יחֹחִ֔ין אֲמַ֖ר לְנַסָּ֥כָה לֵֽהּ׃ 47 עָנֵה֩ מַלְכָּ֨א לְדָנִיֵּ֜אל וְאָמַ֗ר מִן־קְשֹׁט֙ דִּ֣י אֱלָהֲכ֗וֹן ה֣וּא אֱלָ֧הּ אֱלָהִ֛ין וּמָרֵ֥א מַלְכִ֖ין וְגָלֵ֣ה רָזִ֑ין דִּ֣י יְכֵ֔לְתָּ לְמִגְלֵ֖א רָזָ֥ה דְנָֽה׃ 48 אֱדַ֨יִן מַלְכָּ֜א לְדָנִיֵּ֣אל רַבִּ֗י וּמַתְּנָ֨ן רַבְרְבָ֤ן שַׂגִּיאָן֙ יְהַב־לֵ֔הּ וְהַ֨שְׁלְטֵ֔הּ עַ֖ל כָּל־מְדִינַ֣ת בָּבֶ֑ל וְרַב־סִגְנִ֔ין עַ֖ל כָּל־חַכִּימֵ֥י בָבֶֽל׃ 49 וְדָנִיֵּאל֙ בְּעָ֣א מִן־מַלְכָּ֔א וּמַנִּ֗י עַ֤ל עֲבִֽידְתָּא֙ דִּ֚י מְדִינַ֣ת בָּבֶ֔ל לְשַׁדְרַ֥ךְ מֵישַׁ֖ךְ וַעֲבֵ֣ד נְג֑וֹ וְדָנִיֵּ֖אל בִּתְרַ֥ע מַלְכָּֽא׃   פ