Yiddish
Hebrew
אידיש
1 אָבער איך בין, אין ערשטן יאָר פֿון דָריָוֶש פֿון מָדַי, אױפֿגעשטאַנען פֿאַר אַן אָנהאַלט און פֿאַר אַ שטאַרקײט צו אים. 2 און אַצונד װעל איך דיר אָנזאָגן דעם אמת. זע, נאָך דרײַ מלכים װעלן אױפֿשטײן פֿון פּרַס, און דער פֿירטער װעט פֿאַרמאָגן גרױסע עשירות מער פֿון אַלע; און װײַל ער װעט שטאַרק זײַן דורך זײַן עשירות, װעט ער דערװעקן אַלעמען אַקעגן מַלכות יָוָן. 3 און אַ מלך אַ גיבור װעט אױפֿשטײן, און װעט געװעלטיקן אַ גרױסע געװעלטיקײט, און װעט טאָן לױט זײַן װילן. 4 און אַז ער װעט אױפֿשטײן, װעט זײַן מלוכה צעבראָכן װערן, און װעט צעטײלט װערן צו אַלע װינטן פֿון הימל, אָבער ניט צו זײַנע נאָכקומער, און ניט אַזױ װי זײַן געװעלטיקײט װאָס ער האָט געװעלטיקט; װאָרום זײַן מלוכה װעט אױסגעװאָרצלט װערן, און פֿאַר אַנדערע, ניט פֿאַר די דאָזיקע. 5 און דער מלך פֿון דָרום װעט װערן שטאַרק, אָבער אײנער פֿון זײַנע האַרן װעט זיך שטאַרקן איבער אים, און װעט געװעלטיקן; אַ גרױסע געװעלטיקײט װעט זײַן זײַן געװעלטיקײט. 6 און אין סָוף פֿון די יאָרן װעלן זײ זיך באַהעפֿטן; און די טאָכטער פֿון דעם מלך פֿון דָרום װעט קומען צו דעם מלך פֿון צפֿון, כּדי צו מאַכן אַן אױסגלײַך, אָבער איר אָרעם װעט ניט אָנהאַלטן די מאַכט; אױך ער און זײַן אָרעם װעט ניט באַשטײן; און זי, און די װאָס האָבן זי געבראַכט, און דער װאָס האָט זי געבאָרן, און דער װאָס האָט געהאַלטן מיט איר, װעלן איבערגעגעבן װערן, אין יענע צײַטן. 7 אָבער אײנער פֿון די ריטלעך פֿון אירע װאָרצלען װעט אױפֿשטײן אױף זײַן אָרט, און ער װעט קומען אױפֿן חיל, און װעט אַרײַנגײן אין דער פֿעסטונג פֿון דעם מלך פֿון צפֿון, און ער װעט אױספֿירן קעגן זײ, און װעט בײַקומען. 8 און אױך זײערע געטער, מיט זײערע געגאָסענע געצן, מיט זײערע גלוסטיקע כּלים פֿון זילבער און גאָלד, װעט ער ברענגען אין געפֿאַנגענשאַפֿט קײן מִצרַיִם; און ער װעט יאָרן לאַנג אַװעקשטײן פֿון דעם מלך פֿון צפֿון. 9 און ער װעט קומען אין דעם קיניגרײַך פֿון דעם מלך פֿון דָרום, אָבער ער װעט זיך אומקערן אין זײַן לאַנד. 10 און זײַנע זין װעלן זיך אױפֿרירן, און זײ װעלן אײַנזאַמלען אַ סך גרױסע חַיָלות, און ער װעט קומען און װעט פֿלײצנדיק דורכגײן; דערנאָך װעט ער װידערקערן, און מלחמה האַלטן ביז צו זײַן פֿעסטונג. 11 און דער מלך פֿון דָרום װעט װערן דערביטערט, און ער װעט אַרױסגײן, און װעט מלחמה האַלטן מיט אים, מיט דעם מלך פֿון צפֿון; און יענער װעט אױפֿשטעלן אַ גרױסע מחנה, אָבער די מחנה װעט איבערגעגעבן װערן אין זײַן האַנט. 12 און װי ער װעט אַװעקנעמען די מחנה, אַזױ װעט זיך דערהײבן זײַן האַרץ, און ער װעט מאַכן פֿאַלן צענדליקער טױזנט, אָבער ער װעט ניט גובֿר זײַן. 13 און דער מלך פֿון צפֿון װעט װידער אױפֿשטעלן אַ מחנה גרעסער פֿון דער ערשטער; און אין סָוף פֿון אַ צײַט יאָרן װעט ער קומען מיט אַ גרױסן חיל, און מיט פֿיל פֿאַרמעג. 14 און אין יענע צײַטן װעלן פֿיל זיך שטעלן אַקעגן דעם מלך פֿון דָרום, און די פֿאַרשײטע יונגען פֿון דײַן פֿאָלק װעלן זיך דערהײבן אױפֿצושטעלן די זעונג, אָבער זײ װעלן געשטרױכלט װערן. 15 און דער מלך פֿון צפֿון װעט קומען, און װעט אָנשיטן אַן ערדװאַל, און װעט באַצװינגען די שטאָט פֿון פֿעסטונגען; און די אָרעמס פֿון דָרום װעלן ניט קענען באַשטײן, און זײַן געקליבענע מאַנשאַפֿט װעט ניט האָבן קײן כּוֹח צו באַשטײן. 16 און דער װאָס װעט קומען אױף אים, װעט טאָן לױט זײַן װילן, און קײנער װעט ניט באַשטײן פֿאַר אים; און ער װעט שטײן אין דעם שײנעם לאַנד מיט פֿאַרלענדונג אין זײַן האַנט. 17 און ער װעט קערן זײַן פּנים צו קומען אין מאַכט איבער זײַן גאַנצן קיניגרײַך, און װעט מאַכן מיט אים אַן אױסגלײַכעניש, און װעט אים געבן אַ יונגפֿרױ, כּדי עס צו צעשטערן; אָבער דאָס װעט ניט באַשטײן, און עס װעט ניט װערן זײַנס. 18 און ער װעט קערן זײַן פּנים צו די אינדזלען, און ער װעט באַצװינגען פֿיל, אָבער אַ פֿירשט װעט מאַכן אױפֿהערן זײַן לעסטערונג; נײן, ער װעט נאָך אומקערן זײַן לעסטערונג אױף אים אַלײן. 19 און ער װעט קערן זײַן פּנים צו די פֿעסטונגען פֿון זײַן אײגענעם לאַנד, אָבער ער װעט געשטרױכלט װערן און פֿאַלן, און װעט זיך מער ניט געפֿינען. 20 און אױף זײַן אָרט װעט אױפֿשטײן אײנער װאָס װעט מאַכן דורכגײן אַ דריקער דורך דער פּראַכט פֿון דעם קיניגרײַך; אָבער אין אַ קורצער צײַט װעט ער צעבראָכן װערן, און ניט אין צאָרן, און ניט אין מלחמה. 21 און אױף זײַן אָרט װעט אױפֿשטײן אַ נִבֿזה, װאָס מע האָט ניט אַרױפֿגעטאָן אױף אים דעם גלאַנץ פֿון מלוכה; און ער װעט קומען אין מיטן פֿון שלום, און װעט קריגן די מלוכה מיט גלאַטע רײד. 22 און די אָרעמס פֿון דער פֿלײצונג װעלן אַװעקגעפֿלײצט װערן פֿון פֿאַר אים, און זײ װעלן צעבראָכן װערן, און אױך דער פֿירשט פֿון בונד. 23 און נאָך דעם װי מע װעט זיך פֿאַרבינדן מיט אים, װעט ער באַגײן אַ באַטרוג; און ער װעט שטײַגן און װערן שטאַרק מיט װינציק פֿאָלק. 24 אין מיטן פֿון שלום און אין די פֿעסטע ערטער פֿון דער מדינה װעט ער קומען, און ער װעט טאָן װאָס זײַנע עלטערן און זײַנע עלטערנס עלטערן האָבן ניט געטאָן; רױב און פֿאַנג און פֿאַרמעג װעט ער פֿאַנאַנדערשענקען צו זײ; און אַקעגן פֿעסטונגען װעט ער אױסקלערן זײַנע תּחבולות, אָבער נאָר ביז אַ צײַט. 25 און ער װעט דערװעקן זײַן קראַפֿט און זײַן מוט אַקעגן דעם מלך פֿון דָרום מיט אַ גרױסן חיל; און דער מלך פֿון דָרום װעט זיך אַרױסרירן אין מלחמה מיט זײער אַ גרױסן און שטאַרקן חיל; אָבער ער װעט ניט באַשטײן, װאָרום מע װעט אױסקלערן אַקעגן אים תּחבולות. 26 און די װאָס עסן זײַן שפּײַז, װעלן אים צעברעכן, און זײַן חיל װעט מען אַװעקפֿלײצן, און פֿיל דערשלאָגענע װעלן פֿאַלן. 27 און דאָס האַרץ פֿון בײדע מלכים װעט זײַן צום בײזן, און בײַ אײן טיש װעלן זײ רעדן ליגן, אָבער עס װעט ניט באַגליקן, װאָרום אַ סָוף איז נאָך פֿאַראַן צו דער באַשטימטער צײַט. 28 און ער װעט זיך אומקערן אין זײַן לאַנד מיט אַ גרױס פֿאַרמעג, און זײַן האַרץ װעט זײַן אַקעגן דעם הײליקן בונד; און ער װעט אָפּטאָן, און זיך אומקערן אין זײַן לאַנד. 29 אין דער באַשטימטער צײַט װעט ער װידער קומען קײן דָרום, אָבער דאָס לעצטע מאָל װעט ניט זײַן אַזױ װי דאָס ערשטע. 30 װאָרום שיפֿן פֿון כִּתּאים װעלן קומען אױף אים, און ער װעט אײַנגעשראָקן װערן, און װעט זיך אומקערן, און ער װעט צערענען אױף דעם הײליקן בונד, און װעט אױספֿירן; און אַז ער װעט זיך אומקערן װעט ער אַכטן אױף די װאָס פֿאַרלאָזן דעם הײליקן בונד. 31 און אָרעמס פֿון אים װעלן אױפֿשטײן, און װעלן פֿאַרשװעכן די הײליקע פֿעסטונג, און זײ װעלן אָפּטאָן דעם שטענדיקן קרבן, און װעלן אַרײַנשטעלן די אומװערדיקײט װאָס צעגרױלט. 32 און די װאָס פֿאַרברעכן קעגן בונד, װעט ער מאַכן זינדיק דורך גלאַטע רײד; אָבער דאָס פֿאָלק װאָס קען זײַן גאָט, װעט זיך האַלטן פֿעסט, און װעט אױספֿירן. 33 און די פֿאַרשטאַנדיקע פֿון פֿאָלק װעלן מאַכן פֿיל צו פֿאַרשטײן; אָבער זײ װעלן פֿאַלן דורכן שװערד, און דורך פֿלאַם, און דורך געפֿאַנגענשאַפֿט, און דורך רױב, פֿיל טעג. 34 און אַז זײ װעלן פֿאַלן, װעלן זײ געהאָלפֿן װערן אַ קלײן הילף; און פֿיל װעלן זיך באַהעפֿטן צו זײ מיט גלאַטע רײד. 35 און פֿון די פֿאַרשטאַנדיקע װעלן פֿאַלן, כּדי צו לײַטערן צװישן זײ, און צו קלערן, און צו רײניקן, ביז דער צײַט פֿון קֶץ; װאָרום עס װעט נאָך דױערן ביז דער באַשטימטער צײַט. 36 און דער מלך װעט טאָן לױט זײַן װילן, און ער װעט זיך דערהײבן און זיך גרײסן איבער איטלעכן גאָט, און אַקעגן דעם גאָט פֿון די געטער װעט ער רעדן פֿאַרשײַט; און ער װעט באַגליקן, ביז דער צאָרן װעט זיך ענדיקן; װאָרום װאָס איז נִגזר געװאָרן, מוז געשען. 37 ער װעט אױך ניט אַכטן אױף די געטער פֿון זײַנע עלטערן, און אױף דער גלוסטיקײט פֿון פֿרױען, און אױף קײן גאָט װעט ער ניט אַכטן, נאָר איבער אַלעמען װעט ער זיך גרײסן. 38 נאָר דעם גאָט פֿון פֿעסטונגען װעט ער טאָן כּבֿוד אױף זײַן אָרט; יאָ, אַ גאָט װאָס זײַנע עלטערן האָבן ניט גקענט, װעט ער טאָן כּבֿוד מיט גאָלד און מיט זילבער, און מיט טײַער געשטײן, און מיט גלוסטיקע זאַכן. 39 און ער װעט אַרבעטן אױף שטאַרקע פֿעסטונגען מיט אַ פֿרעמדן גאָט, צו די װאָס ער װעט אָנדערקענען װעט ער מערן כּבֿוד; און ער װעט זײ מאַכן געװעלטיקן איבער פֿילן, און ערד װעט ער זײ צעטײלן צום לױן. 40 און אין דער צײַט פֿון קֶץ, װעט זיך צונױפֿשטױסן מיט אים דער מלך פֿון דָרום, און דער מלך פֿון צפֿון װעט שטורעמען אױף אים מיט רײַטװעגן, און מיט רײַטער, און מיט פֿיל שיפֿן; און ער װעט קומען אין די לענדער, און װעט פֿלײצנדיק דורכגײן. 41 און ער װעט קומען אין דעם שײנעם לאַנד, און פֿיל לענדער װעלן פֿאַלן, נאָר די דאָזיקע װעלן ניצול װערן פֿון זײַן האַנט: אֶדוֹם, און מוֹאָבֿ, און דער הױפּטטײל פֿון די קינדער פֿון עַמוֹן. 42 און ער װעט אױסשטרעקן זײַן האַנט אױף די לענדער, און דאָס לאַנד מִצרַיִם װעט ניט אַנטרונען װערן. 43 און ער װעט געװעלטיקן איבער די שאַצן פֿון גאָלד און זילבער, און איבער אַלע גלוסטיקע זאַכן פֿון מִצרַיִם; און די לובֿים און די כּושים װעלן זײַן צו זײַנע טריט. 44 אָבער הערונגען פֿון מזרח און פֿון צפֿון װעלן אים דערשרעקן; און ער װעט אַרױסגײן מיט גרױס גרימצאָרן צו פֿאַרטיליקן און צו פֿאַרװיסטן פֿיל. 45 און ער װעט אױפֿשטעלן די געצעלטן פֿון זײַן פּאַלאַץ צװישן די ימען און דעם באַרג פֿון הײליקער שײנקײט. און ער װעט קומען צו זײַן סָוף, און קײַנער װעט אים ניט העלפֿן.
עברית
1 וַאֲנִי֙ בִּשְׁנַ֣ת אַחַ֔ת לְדָרְיָ֖וֶשׁ הַמָּדִ֑י עָמְדִ֛י לְמַחֲזִ֥יק וּלְמָע֖וֹז לֽוֹ׃ 2 וְעַתָּ֕ה אֱמֶ֖ת אַגִּ֣יד לָ֑ךְ הִנֵּה־עוֹד֩ שְׁלֹשָׁ֨ה מְלָכִ֜ים עֹמְדִ֣ים לְפָרַ֗ס וְהָֽרְבִיעִי֙ יַעֲשִׁ֤יר עֹֽשֶׁר־גָּדוֹל֙ מִכֹּ֔ל וּכְחֶזְקָת֣וֹ בְעָשְׁר֔וֹ יָעִ֣יר הַכֹּ֔ל אֵ֖ת מַלְכ֥וּת יָוָֽן׃ 3 וְעָמַ֖ד מֶ֣לֶךְ גִּבּ֑וֹר וּמָשַׁל֙ מִמְשָׁ֣ל רַ֔ב וְעָשָׂ֖ה כִּרְצוֹנֽוֹ׃ 4 וּכְעָמְדוֹ֙ תִּשָּׁבֵ֣ר מַלְכוּת֔וֹ וְתֵחָ֕ץ לְאַרְבַּ֖ע רוּח֣וֹת הַשָּׁמָ֑יִם וְלֹ֣א לְאַחֲרִית֗וֹ וְלֹ֤א כְמָשְׁלוֹ֙ אֲשֶׁ֣ר מָשָׁ֔ל כִּ֤י תִנָּתֵשׁ֙ מַלְכוּת֔וֹ וְלַאֲחֵרִ֖ים מִלְּבַד־אֵֽלֶּה׃ 5 וְיֶחֱזַ֥ק מֶֽלֶךְ־הַנֶּ֖גֶב וּמִן־שָׂרָ֑יו וְיֶחֱזַ֤ק עָלָיו֙ וּמָשָׁ֔ל מִמְשָׁ֥ל רַ֖ב מֶמְשַׁלְתּֽוֹ׃ 6 וּלְקֵ֤ץ שָׁנִים֙ יִתְחַבָּ֔רוּ וּבַ֣ת מֶֽלֶךְ־הַנֶּ֗גֶב תָּבוֹא֙ אֶל־מֶ֣לֶךְ הַצָּפ֔וֹן לַעֲשׂ֖וֹת מֵישָׁרִ֑ים וְלֹֽא־תַעְצֹ֞ר כּ֣וֹחַ הַזְּר֗וֹעַ וְלֹ֤א יַעֲמֹד֙ וּזְרֹע֔וֹ וְתִנָּתֵ֨ן הִ֤יא וּמְבִיאֶ֙יהָ֙ וְהַיֹּ֣לְדָ֔הּ וּמַחֲזִקָ֖הּ בָּעִתִּֽים׃ 7 וְעָמַ֛ד מִנֵּ֥צֶר שָׁרָשֶׁ֖יהָ כַּנּ֑וֹ וְיָבֹ֣א אֶל־הַחַ֗יִל וְיָבֹא֙ בְּמָעוֹז֙ מֶ֣לֶךְ הַצָּפ֔וֹן וְעָשָׂ֥ה בָהֶ֖ם וְהֶחֱזִֽיק׃ 8 וְגַ֣ם אֱ‍ֽלֹהֵיהֶ֡ם עִם־נְסִֽכֵיהֶם֩ עִם־כְּלֵ֨י חֶמְדָּתָ֜ם כֶּ֧סֶף וְזָהָ֛ב בַּשְּׁבִ֖י יָבִ֣א מִצְרָ֑יִם וְהוּא֙ שָׁנִ֣ים יַעֲמֹ֔ד מִמֶּ֖לֶךְ הַצָּפֽוֹן׃ 9 וּבָ֗א בְּמַלְכוּת֙ מֶ֣לֶךְ הַנֶּ֔גֶב וְשָׁ֖ב אֶל־אַדְמָתֽוֹ׃ 10 ובנו יִתְגָּר֗וּ וְאָסְפוּ֙ הֲמוֹן֙ חֲיָלִ֣ים רַבִּ֔ים וּבָ֥א ב֖וֹא וְשָׁטַ֣ף וְעָבָ֑ר וְיָשֹׁ֥ב ויתגרו עַד־מעזה 11 וְיִתְמַרְמַר֙ מֶ֣לֶךְ הַנֶּ֔גֶב וְיָצָ֕א וְנִלְחַ֥ם עִמּ֖וֹ עִם־מֶ֣לֶךְ הַצָּפ֑וֹן וְהֶעֱמִיד֙ הָמ֣וֹן רָ֔ב וְנִתַּ֥ן הֶהָמ֖וֹן בְּיָדֽוֹ׃ 12 וְנִשָּׂ֥א הֶהָמ֖וֹן ירום לְבָב֑וֹ וְהִפִּ֛יל רִבֹּא֖וֹת וְלֹ֥א יָעֽוֹז׃ 13 וְשָׁב֙ מֶ֣לֶךְ הַצָּפ֔וֹן וְהֶעֱמִ֣יד הָמ֔וֹן רַ֖ב מִן־הָרִאשׁ֑וֹן וּלְקֵ֨ץ הָֽעִתִּ֤ים שָׁנִים֙ יָ֣בוֹא ב֔וֹא בְּחַ֥יִל גָּד֖וֹל וּבִרְכ֥וּשׁ רָֽב׃ 14 וּבָעִתִּ֣ים הָהֵ֔ם רַבִּ֥ים יַֽעַמְד֖וּ עַל־מֶ֣לֶךְ הַנֶּ֑גֶב וּבְנֵ֣י פָּרִיצֵ֣י עַמְּךָ֗ יִֽנַּשְּׂא֛וּ לְהַעֲמִ֥יד חָז֖וֹן וְנִכְשָֽׁלוּ׃ 15 וְיָבֹא֙ מֶ֣לֶךְ הַצָּפ֔וֹן וְיִשְׁפֹּךְ֙ סֽוֹלֲלָ֔ה וְלָכַ֖ד עִ֣יר מִבְצָר֑וֹת וּזְרֹע֤וֹת הַנֶּ֙גֶב֙ לֹ֣א יַעֲמֹ֔דוּ וְעַם֙ מִבְחָרָ֔יו וְאֵ֥ין כֹּ֖חַ לַעֲמֹֽד׃ 16 וְיַ֨עַשׂ הַבָּ֤א אֵלָיו֙ כִּרְצוֹנ֔וֹ וְאֵ֥ין עוֹמֵ֖ד לְפָנָ֑יו וְיַעֲמֹ֥ד בְּאֶֽרֶץ־הַצְּבִ֖י וְכָלָ֥ה בְיָדֽוֹ׃ 17 וְיָשֵׂ֣ם פָּ֠נָיו לָב֞וֹא בְּתֹ֧קֶף כָּל־מַלְכוּת֛וֹ וִישָׁרִ֥ים עִמּ֖וֹ וְעָשָׂ֑ה וּבַ֤ת הַנָּשִׁים֙ יִתֶּן־ל֣וֹ לְהַשְׁחִיתָ֔הּ וְלֹ֥א תַעֲמֹ֖ד וְלֹא־ל֥וֹ תִהְיֶֽה׃ 18 וישב פָּנָ֛יו לְאִיִּ֖ים וְלָכַ֣ד רַבִּ֑ים וְהִשְׁבִּ֨ית קָצִ֤ין חֶרְפָּתוֹ֙ ל֔וֹ בִּלְתִּ֥י חֶרְפָּת֖וֹ יָשִׁ֥יב לֽוֹ׃ 19 וְיָשֵׁ֣ב פָּנָ֔יו לְמָעוּזֵּ֖י אַרְצ֑וֹ וְנִכְשַׁ֥ל וְנָפַ֖ל וְלֹ֥א יִמָּצֵֽא׃ 20 וְעָמַ֧ד עַל־כַּנּ֛וֹ מַעֲבִ֥יר נוֹגֵ֖שׂ הֶ֣דֶר מַלְכ֑וּת וּבְיָמִ֤ים אֲחָדִים֙ יִשָּׁבֵ֔ר וְלֹ֥א בְאַפַּ֖יִם וְלֹ֥א בְמִלְחָמָֽה׃ 21 וְעָמַ֤ד עַל־כַּנּוֹ֙ נִבְזֶ֔ה וְלֹא־נָתְנ֥וּ עָלָ֖יו ה֣וֹד מַלְכ֑וּת וּבָ֣א בְשַׁלְוָ֔ה וְהֶחֱזִ֥יק מַלְכ֖וּת בַּחֲלַקְלַקּֽוֹת׃ 22 וּזְרֹע֥וֹת הַשֶּׁ֛טֶף יִשָּׁטְפ֥וּ מִלְּפָנָ֖יו וְיִשָּׁבֵ֑רוּ וְגַ֖ם נְגִ֥יד בְּרִֽית׃ 23 וּמִן־הִֽתְחַבְּר֥וּת אֵלָ֖יו יַעֲשֶׂ֣ה מִרְמָ֑ה וְעָלָ֥ה וְעָצַ֖ם בִּמְעַט־גּֽוֹי׃ 24 בְּשַׁלְוָ֞ה וּבְמִשְׁמַנֵּ֣י מְדִינָה֮ יָבוֹא֒ וְעָשָׂ֗ה אֲשֶׁ֨ר לֹא־עָשׂ֤וּ אֲבֹתָיו֙ וַאֲב֣וֹת אֲבֹתָ֔יו בִּזָּ֧ה וְשָׁלָ֛ל וּרְכ֖וּשׁ לָהֶ֣ם יִבְז֑וֹר וְעַ֧ל מִבְצָרִ֛ים יְחַשֵּׁ֥ב מַחְשְׁבֹתָ֖יו וְעַד־עֵֽת׃ 25 וְיָעֵר֩ כֹּח֨וֹ וּלְבָב֜וֹ עַל־מֶ֣לֶךְ הַנֶּגֶב֮ בְּחַ֣יִל גָּדוֹל֒ וּמֶ֣לֶךְ הַנֶּ֗גֶב יִתְגָּרֶה֙ לַמִּלְחָמָ֔ה בְּחַֽיִל־גָּד֥וֹל וְעָצ֖וּם עַד־מְאֹ֑ד וְלֹ֣א יַעֲמֹ֔ד כִּֽי־יַחְשְׁב֥וּ עָלָ֖יו מַחֲשָׁבֽוֹת׃ 26 וְאֹכְלֵ֧י פַת־בָּג֛וֹ יִשְׁבְּר֖וּהוּ וְחֵיל֣וֹ יִשְׁט֑וֹף וְנָפְל֖וּ חֲלָלִ֥ים רַבִּֽים׃ 27 וּשְׁנֵיהֶ֤ם הַמְּלָכִים֙ לְבָבָ֣ם לְמֵרָ֔ע וְעַל־שֻׁלְחָ֥ן אֶחָ֖ד כָּזָ֣ב יְדַבֵּ֑רוּ וְלֹ֣א תִצְלָ֔ח כִּי־ע֥וֹד קֵ֖ץ לַמּוֹעֵֽד׃ 28 וְיָשֹׁ֤ב אַרְצוֹ֙ בִּרְכ֣וּשׁ גָּד֔וֹל וּלְבָב֖וֹ עַל־בְּרִ֣ית קֹ֑דֶשׁ וְעָשָׂ֖ה וְשָׁ֥ב לְאַרְצֽוֹ׃ 29 לַמּוֹעֵ֥ד יָשׁ֖וּב וּבָ֣א בַנֶּ֑גֶב וְלֹֽא־תִהְיֶ֥ה כָרִאשֹׁנָ֖ה וְכָאַחֲרֹנָֽה׃ 30 וּבָ֨אוּ ב֜וֹ צִיִּ֤ים כִּתִּים֙ וְנִכְאָ֔ה וְשָׁ֛ב וְזָעַ֥ם עַל־בְּרִֽית־ק֖וֹדֶשׁ וְעָשָׂ֑ה וְשָׁ֣ב וְיָבֵ֔ן עַל־עֹזְבֵ֖י בְּרִ֥ית קֹֽדֶשׁ׃ 31 וּזְרֹעִ֖ים מִמֶּ֣נּוּ יַעֲמֹ֑דוּ וְחִלְּל֞וּ הַמִּקְדָּ֤שׁ הַמָּעוֹז֙ וְהֵסִ֣ירוּ הַתָּמִ֔יד וְנָתְנ֖וּ הַשִּׁקּ֥וּץ מְשׁוֹמֵֽם׃ 32 וּמַרְשִׁיעֵ֣י בְרִ֔ית יַחֲנִ֖יף בַּחֲלַקּ֑וֹת וְעַ֛ם יֹדְעֵ֥י אֱלֹהָ֖יו יַחֲזִ֥קוּ וְעָשֽׂוּ׃ 33 וּמַשְׂכִּ֣ילֵי עָ֔ם יָבִ֖ינוּ לָֽרַבִּ֑ים וְנִכְשְׁל֞וּ בְּחֶ֧רֶב וּבְלֶהָבָ֛ה בִּשְׁבִ֥י וּבְבִזָּ֖ה יָמִֽים׃ 34 וּבְהִכָּ֣שְׁלָ֔ם יֵעָזְר֖וּ עֵ֣זֶר מְעָ֑ט וְנִלְו֧וּ עֲלֵיהֶ֛ם רַבִּ֖ים בַּחֲלַקְלַקּֽוֹת׃ 35 וּמִן־הַמַּשְׂכִּילִ֣ים יִכָּֽשְׁל֗וּ לִצְר֥וֹף בָּהֶ֛ם וּלְבָרֵ֥ר וְלַלְבֵּ֖ן עַד־עֵ֣ת קֵ֑ץ כִּי־ע֖וֹד לַמּוֹעֵֽד׃ 36 וְעָשָׂ֨ה כִרְצוֹנ֜וֹ הַמֶּ֗לֶךְ וְיִתְרוֹמֵ֤ם וְיִתְגַּדֵּל֙ עַל־כָּל־אֵ֔ל וְעַל֙ אֵ֣ל אֵלִ֔ים יְדַבֵּ֖ר נִפְלָא֑וֹת וְהִצְלִ֙יחַ֙ עַד־כָּ֣לָה זַ֔עַם כִּ֥י נֶחֱרָצָ֖ה נֶעֱשָֽׂתָה׃ 37 וְעַל־אֱלֹהֵ֤י אֲבֹתָיו֙ לֹ֣א יָבִ֔ין וְעַל־חֶמְדַּ֥ת נָשִׁ֛ים וְעַֽל־כָּל־אֱל֖וֹהַּ לֹ֣א יָבִ֑ין כִּ֥י עַל־כֹּ֖ל יִתְגַּדָּֽל׃ 38 וְלֶאֱלֹ֙הַּ֙ מָֽעֻזִּ֔ים עַל־כַּנּ֖וֹ יְכַבֵּ֑ד וְלֶאֱל֜וֹהַּ אֲשֶׁ֧ר לֹא־יְדָעֻ֣הוּ אֲבֹתָ֗יו יְכַבֵּ֛ד בְּזָהָ֥ב וּבְכֶ֛סֶף וּבְאֶ֥בֶן יְקָרָ֖ה וּבַחֲמֻדֽוֹת׃ 39 וְעָשָׂ֞ה לְמִבְצְרֵ֤י מָֽעֻזִּים֙ עִם־אֱל֣וֹהַּ נֵכָ֔ר אֲשֶׁ֥ר הכיר יַרְבֶּ֣ה כָב֑וֹד וְהִמְשִׁילָם֙ בָּֽרַבִּ֔ים וַאֲדָמָ֖ה יְחַלֵּ֥ק בִּמְחִֽיר׃ 40 וּבְעֵ֣ת קֵ֗ץ יִתְנַגַּ֤ח עִמּוֹ֙ מֶ֣לֶךְ הַנֶּ֔גֶב וְיִשְׂתָּעֵ֨ר עָלָ֜יו מֶ֣לֶךְ הַצָּפ֗וֹן בְּרֶ֙כֶב֙ וּבְפָ֣רָשִׁ֔ים וּבָאֳנִיּ֖וֹת רַבּ֑וֹת וּבָ֥א בַאֲרָצ֖וֹת וְשָׁטַ֥ף וְעָבָֽר׃ 41 וּבָא֙ בְּאֶ֣רֶץ הַצְּבִ֔י וְרַבּ֖וֹת יִכָּשֵׁ֑לוּ וְאֵ֙לֶּה֙ יִמָּלְט֣וּ מִיָּד֔וֹ אֱד֣וֹם וּמוֹאָ֔ב וְרֵאשִׁ֖ית בְּנֵ֥י עַמּֽוֹן׃ 42 וְיִשְׁלַ֥ח יָד֖וֹ בַּאֲרָצ֑וֹת וְאֶ֣רֶץ מִצְרַ֔יִם לֹ֥א תִהְיֶ֖ה לִפְלֵיטָֽה׃ 43 וּמָשַׁ֗ל בְּמִכְמַנֵּי֙ הַזָּהָ֣ב וְהַכֶּ֔סֶף וּבְכֹ֖ל חֲמֻד֣וֹת מִצְרָ֑יִם וְלֻבִ֥ים וְכֻשִׁ֖ים בְּמִצְעָדָֽיו׃ 44 וּשְׁמֻע֣וֹת יְבַהֲלֻ֔הוּ מִמִּזְרָ֖ח וּמִצָּפ֑וֹן וְיָצָא֙ בְּחֵמָ֣א גְדֹלָ֔ה לְהַשְׁמִ֥יד וּֽלְהַחֲרִ֖ים רַבִּֽים׃ 45 וְיִטַּע֙ אָהֳלֶ֣י אַפַּדְנ֔וֹ בֵּ֥ין יַמִּ֖ים לְהַר־צְבִי־קֹ֑דֶשׁ וּבָא֙ עַד־קִצּ֔וֹ וְאֵ֥ין עוֹזֵ֖ר לֽוֹ׃