Yiddish
Hebrew
אידיש
1 געדענק, גאָט, װאָס איז געשען צו אונדז, קוק און זע אונדזער שאַנד. 2 אונדזער נחלה איז איבערגעגאַנגען צו פֿרעמדע, אונדזערע הײַזער צו אַנדערע. 3 מיר זײַנען יתוֹמים געװאָרן אָן אַ פֿאָטער, אונדזערע מוטערס װי אַלמנות. 4 אונדזער װאַסער טרינקען מיר פֿאַר געלט, אונדזער האָלץ קומט אונדז אָן פֿאַר געצאָלט. 5 אױף אונדזער נאַקן װערן מיר געיאָגט, מיר זײַנען מיד, און אונדז װערט ניט באַרוט. 6 צו מִצרַיִם האָבן מיר אַ האַנט אױסגעשטרעקט, צו אַשור – זיך מיט ברױט צו זעטן. 7 אונדזערע עלטערן האָבן געזינדיקט, און זײַנען מער ניטאָ, און מיר טראָגן זײערע פֿאַרברעכן. 8 קנעכט געװעלטיקן איבער אונדז, ניטאָ קײן אױסלײזער פֿון זײער האַנט. 9 מיט [אײַנשטעלן] אונדזער לעבן קריגן מיר אונדזער ברױט, פֿון װעגן דער שװערד פֿון מדבר. 10 אונדזער הױט גליט װי אַן אױװן, פֿון װעגן די ברענונגען פֿון הונגער. 11 װײַבער האָט מען געפּײַניקט אין צִיוֹן, יונגפֿרױען אין די שטעט פֿון יהודה. 12 האַרן זײַנען געהאַנגען געװאָרן פֿון זײער האַנט; פּנימער פֿון זקנים זײַנען ניט געשױנט געװאָרן. 13 יונגעלײַט האָבן מילשטײנער געטראָגן, און ייִנגלעך האָבן אונטער האָלץ געשטרױכלט. 14 זקנים האָבן פֿון טױער אױפֿגעהערט, יונגעלײַט פֿון זײער געזאַנג. 15 אױפֿגעהערט האָט די פֿרײד פֿון אונדזער האַרצן, פֿאַרקערט איז אין טרויער אונדזער טאַנץ. 16 געפֿאַלן איז די קרױן פֿון אונדזער קאָפּ; װײ אונדז! װאָרום מיר האָבן געזינדיקט. 17 דערפֿאַר איז קראַנק אונדזער האַרץ, איבער דעם זײַנען פֿינצטער אונדזערע אױגן: 18 איבער דעם באַרג צִיוֹן װאָס איז װיסט – פֿיקס גײען אום אױף אים.
19 דו, גאָט, טראָנסט אײביק, דײַן טראָן איז אױף דוֹר-דוֹרות, 20 פֿאַר װאָס פֿאַרגעסטו אונדז אױף שטענדיק, פֿאַרלאָזט אונדז אױף לאַנגע טעג? 21 קער אונדז אום צו דיר, גאָט, און לאָמיר זיך אומקערן; באַנײַ אונדזערע טעג װי אַמאָל; 22 װאָרום אױב פֿאַראַכטן האָסטו אונדז פֿאַראַכט, האָסטו אָבער געצערנט אױף אונדז ביז גאָר. קער אונדז אום צו דיר, גאָט, און לאָמיר זיך אומקערן, באַנײַ אונדזערע טעג װי אַ מאָל.
עברית
1 זְכֹ֤ר יְהוָה֙ מֶֽה־הָ֣יָה לָ֔נוּ הביט וּרְאֵ֥ה אֶת־חֶרְפָּתֵֽנוּ׃ 2 נַחֲלָתֵ֙נוּ֙ נֶֽהֶפְכָ֣ה לְזָרִ֔ים בָּתֵּ֖ינוּ לְנָכְרִֽים׃ 3 יְתוֹמִ֤ים הָיִ֙ינוּ֙ אין אָ֔ב אִמֹּתֵ֖ינוּ כְּאַלְמָנֽוֹת׃ 4 מֵימֵ֙ינוּ֙ בְּכֶ֣סֶף שָׁתִ֔ינוּ עֵצֵ֖ינוּ בִּמְחִ֥יר יָבֹֽאוּ׃ 5 עַ֤ל צַוָּארֵ֙נוּ֙ נִרְדָּ֔פְנוּ יָגַ֖עְנוּ לא הֽוּנַ֖ח לָֽנוּ׃ 6 מִצְרַ֙יִם֙ נָתַ֣נּוּ יָ֔ד אַשּׁ֖וּר לִשְׂבֹּ֥עַֽ לָֽחֶם׃ 7 אֲבֹתֵ֤ינוּ חָֽטְאוּ֙ אינם אנחנו עֲוֺנֹתֵיהֶ֥ם סָבָֽלְנוּ׃ 8 עֲבָדִים֙ מָ֣שְׁלוּ בָ֔נוּ פֹּרֵ֖ק אֵ֥ין מִיָּדָֽם׃ 9 בְּנַפְשֵׁ֙נוּ֙ נָבִ֣יא לַחְמֵ֔נוּ מִפְּנֵ֖י חֶ֥רֶב הַמִּדְבָּֽר׃ 10 עוֹרֵ֙נוּ֙ כְּתַנּ֣וּר נִכְמָ֔רוּ מִפְּנֵ֖י זַלְעֲפ֥וֹת רָעָֽב׃ 11 נָשִׁים֙ בְּצִיּ֣וֹן עִנּ֔וּ בְּתֻלֹ֖ת בְּעָרֵ֥י יְהוּדָֽה׃ 12 שָׂרִים֙ בְּיָדָ֣ם נִתְל֔וּ פְּנֵ֥י זְקֵנִ֖ים לֹ֥א נֶהְדָּֽרוּ׃ 13 בַּחוּרִים֙ טְח֣וֹן נָשָׂ֔אוּ וּנְעָרִ֖ים בָּעֵ֥ץ כָּשָֽׁלוּ׃ 14 זְקֵנִים֙ מִשַּׁ֣עַר שָׁבָ֔תוּ בַּחוּרִ֖ים מִנְּגִינָתָֽם׃ 15 שָׁבַת֙ מְשׂ֣וֹשׂ לִבֵּ֔נוּ נֶהְפַּ֥ךְ לְאֵ֖בֶל מְחֹלֵֽנוּ׃ 16 נָֽפְלָה֙ עֲטֶ֣רֶת רֹאשֵׁ֔נוּ אֽוֹי־נָ֥א לָ֖נוּ כִּ֥י חָטָֽאנוּ׃ 17 עַל־זֶ֗ה הָיָ֤ה דָוֶה֙ לִבֵּ֔נוּ עַל־אֵ֖לֶּה חָשְׁכ֥וּ עֵינֵֽינוּ׃ 18 עַ֤ל הַר־צִיּוֹן֙ שֶׁשָּׁמֵ֔ם שׁוּעָלִ֖ים הִלְּכוּ־בֽוֹ׃   פ
19 אַתָּ֤ה יְהוָה֙ לְעוֹלָ֣ם תֵּשֵׁ֔ב כִּסְאֲךָ֖ לְדֹ֥ר וָדֽוֹר׃ 20 לָ֤מָּה לָנֶ֙צַח֙ תִּשְׁכָּחֵ֔נוּ תַּֽעַזְבֵ֖נוּ לְאֹ֥רֶךְ יָמִֽים׃ 21 הֲשִׁיבֵ֨נוּ יְהוָ֤ה אֵלֶ֙יךָ֙ ונשוב חַדֵּ֥שׁ יָמֵ֖ינוּ כְּקֶֽדֶם׃ 22 כִּ֚י אִם־מָאֹ֣ס מְאַסְתָּ֔נוּ קָצַ֥פְתָּ עָלֵ֖ינוּ עַד־מְאֹֽד׃