Yiddish
Hebrew
אידיש
1 איך בין געקומען אין מײַן גאָרטן, שװעסטער מײַן כּלה, געקליבן מײַן מירע מיט מײַנע בשׂמים; געגעסן מײַן סאָט מיט מײַן האָניק, געטרונקען מײַן װײַן מיט מײַן מילך. עסט, חבֿרים, טרינקט און באַרױשט אײַך מיט ליבשאַפֿט. 2 איך שלאָף און מײַן האַרץ איז אױף; האָרך! מײַן געליבטער קלאַפּט; עפֿן מיר, מײַן שװעסטער, מײַן געליבטע, מײַן טױב, מײַן אומשולדיקע, װאָרום מײַן קאָפּ איז פֿול מיט טױ מײַנע לאָקן מיט טראָפּנס פֿון נאַכט. 3 איך האָב אױסגעטאָן מײַן העמדל, װי קען איך עס אָנטאָן? איך האָב געװאַשן מײַנע פֿיס, װי קען איך זײ אײַנריכטן? 4 האָט מײַן געליבטער אױסגעשטרעקט זײַן האַנט דורכן טירלאָך, און מײַנע אינגעװײד האָבן געברומט צו אים. 5 בין איך אױפֿגעשטאַנען עפֿענען מײַן געליבטן, און מײַנע הענט האָבן מירע געטריפֿט, און מײַנע פֿינגער פֿליסיקע מירע אױף די הענטלעך פֿון ריגל. 6 איך האָב געעפֿנט מײַן געליבטן, אָבער מײַן געליבטער איז פֿאַרשװוּנדן, אַװעק – מײַן זעל איז אױסגעגאַנגען װען ער האָט גערעדט צו מיר – איך האָב אים געזוכט, און האָב אים ניט געפֿונען, איך האָב אים גערופֿן, און ער האָט מיר ניט געענטפֿערט. 7 האָבן מיך געטראָפֿן די װעכטער װאָס גײען אַרום אין דער שטאָט, האָבן זײ מיך געשלאָגן, האָבן זײ מיך פֿאַרװוּנדט; אַראָפּגענומען מײַן מאַנטל פֿון מיר האָבן די װעכטער פֿון די מױערן. 8 איך באַשװער אײַך, טעכטער פֿון ירושלים, אַז איר װעט געפֿינען מײַן געליבטן, װאָס איר זאָלט אים זאָגן: אַז קראַנק פֿון ליבשאַפֿט בין איך. 9 װאָס איז דײַן געליבטער פֿאַר אַ געליבטער, דו שענסטע פֿון פֿרױען? װאָס איז דײַן געליבטער פֿאַר אַ געליבטער, װאָס דו האָסט אַזױ אונדז באַשװאָרן? 10 מײַן געליבטער איז קלאָר און גערױטלט, די פֿאָן פֿון צען טױזנט. 11 זײַן קאָפּ איז פֿײַן גינגאָלד, זײַנע לאָקן געקרײַזלט, שװאַרץ װי דער ראָב. 12 זײַנע אױגן װי טױבן בײַ בעכן פֿון װאַסער; געבאָדן אין מילך, אײַנגעזעצט אין פֿולן. 13 זײַנע באַקן װי אַ בײט בשׂמים, װי טורעמלעך געװירצן; זײַנע ליפּן ליליען װאָס טריפֿן פֿליסיקע מירע. 14 די הענט זײַנע גילדערנע װאַלצן מיט גאָלדשטײן באַזעצט; זײַן לײַב אַ שטיק עלפֿנבײן מיט סאַפּירן באַדעקט. 15 זײַנע שענקלען מירמלזײַלן געגרונטפֿעסט אױף שװעלן פֿון גינגאָלד; זײַן אָנבליק װי דער לבֿנון, אױסדערװײלט װי די צעדערן. 16 זײַן גומען איז זיסקײט, און ער אין גאַנצן אַ גלוסטיקײט. דאָס איז מײַן געליבטער, און דאָס איז מײַן חבֿר, טעכטער פֿון ירושלים.
עברית
1 בָּ֣אתִי לְגַנִּי֮ אֲחֹתִ֣י כַלָּה֒ אָרִ֤יתִי מוֹרִי֙ עִם־בְּשָׂמִ֔י אָכַ֤לְתִּי יַעְרִי֙ עִם־דִּבְשִׁ֔י שָׁתִ֥יתִי יֵינִ֖י עִם־חֲלָבִ֑י אִכְל֣וּ רֵעִ֔ים שְׁת֥וּ וְשִׁכְר֖וּ דּוֹדִֽים׃   ס 2 אֲנִ֥י יְשֵׁנָ֖ה וְלִבִּ֣י עֵ֑ר ק֣וֹל דּוֹדִ֣י דוֹפֵ֗ק פִּתְחִי־לִ֞י אֲחֹתִ֤י רַעְיָתִי֙ יוֹנָתִ֣י תַמָּתִ֔י שֶׁרֹּאשִׁי֙ נִמְלָא־טָ֔ל קְוֻּצּוֹתַ֖י רְסִ֥יסֵי לָֽיְלָה׃ 3 פָּשַׁ֙טְתִּי֙ אֶת־כֻּתָּנְתִּ֔י אֵיכָ֖כָה אֶלְבָּשֶׁ֑נָּה רָחַ֥צְתִּי אֶת־רַגְלַ֖י אֵיכָ֥כָה אֲטַנְּפֵֽם׃ 4 דּוֹדִ֗י שָׁלַ֤ח יָדוֹ֙ מִן־הַחֹ֔ר וּמֵעַ֖י הָמ֥וּ עָלָֽיו׃ 5 קַ֥מְתִּֽי אֲנִ֖י לִפְתֹּ֣חַ לְדוֹדִ֑י וְיָדַ֣י נָֽטְפוּ־מ֗וֹר וְאֶצְבְּעֹתַי֙ מ֣וֹר עֹבֵ֔ר עַ֖ל כַּפּ֥וֹת הַמַּנְעֽוּל׃ 6 פָּתַ֤חְתִּֽי אֲנִי֙ לְדוֹדִ֔י וְדוֹדִ֖י חָמַ֣ק עָבָ֑ר נַפְשִׁי֙ יָֽצְאָ֣ה בְדַבְּר֔וֹ בִּקַּשְׁתִּ֙יהוּ֙ וְלֹ֣א מְצָאתִ֔יהוּ קְרָאתִ֖יו וְלֹ֥א עָנָֽנִי׃ 7 מְצָאֻ֧נִי הַשֹּׁמְרִ֛ים הַסֹּבְבִ֥ים בָּעִ֖יר הִכּ֣וּנִי פְצָע֑וּנִי נָשְׂא֤וּ אֶת־רְדִידִי֙ מֵֽעָלַ֔י שֹׁמְרֵ֖י הַחֹמֽוֹת׃ 8 הִשְׁבַּ֥עְתִּי אֶתְכֶ֖ם בְּנ֣וֹת יְרוּשָׁלָ֑͏ִם אִֽם־תִּמְצְאוּ֙ אֶת־דּוֹדִ֔י מַה־תַּגִּ֣ידוּ ל֔וֹ שֶׁחוֹלַ֥ת אַהֲבָ֖ה אָֽנִי׃ 9 מַה־דּוֹדֵ֣ךְ מִדּ֔וֹד הַיָּפָ֖ה בַּנָּשִׁ֑ים מַה־דּוֹדֵ֣ךְ מִדּ֔וֹד שֶׁכָּ֖כָה הִשְׁבַּעְתָּֽנוּ׃ 10 דּוֹדִ֥י צַח֙ וְאָד֔וֹם דָּג֖וּל מֵרְבָבָֽה׃ 11 רֹאשׁ֖וֹ כֶּ֣תֶם פָּ֑ז קְוּצּוֹתָיו֙ תַּלְתַּלִּ֔ים שְׁחֹר֖וֹת כָּעוֹרֵֽב׃ 12 עֵינָ֕יו כְּיוֹנִ֖ים עַל־אֲפִ֣יקֵי מָ֑יִם רֹֽחֲצוֹת֙ בֶּֽחָלָ֔ב יֹשְׁב֖וֹת עַל־מִלֵּֽאת׃ 13 לְחָיָו֙ כַּעֲרוּגַ֣ת הַבֹּ֔שֶׂם מִגְדְּל֖וֹת מֶרְקָחִ֑ים שִׂפְתוֹתָיו֙ שֽׁוֹשַׁנִּ֔ים נֹטְפ֖וֹת מ֥וֹר עֹבֵֽר׃ 14 יָדָיו֙ גְּלִילֵ֣י זָהָ֔ב מְמֻלָּאִ֖ים בַּתַּרְשִׁ֑ישׁ מֵעָיו֙ עֶ֣שֶׁת שֵׁ֔ן מְעֻלֶּ֖פֶת סַפִּירִֽים׃ 15 שׁוֹקָיו֙ עַמּ֣וּדֵי שֵׁ֔שׁ מְיֻסָּדִ֖ים עַל־אַדְנֵי־פָ֑ז מַרְאֵ֙הוּ֙ כַּלְּבָנ֔וֹן בָּח֖וּר כָּאֲרָזִֽים׃ 16 חִכּוֹ֙ מַֽמְתַקִּ֔ים וְכֻלּ֖וֹ מַחֲּמַדִּ֑ים זֶ֤ה דוֹדִי֙ וְזֶ֣ה רֵעִ֔י בְּנ֖וֹת יְרוּשָׁלָֽ͏ִם׃