Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און דאָס איז דער דין פֿון דעם שולדאָפּפֿער: אַ הײליקסטע הײליקײט איז דאָס. 2 אין דעם אָרט װוּ מע שעכט דאָס בראַנדאָפּפֿער, זאָל מען שעכטן דאָס שולדאָפּפֿער; און זײַן בלוט זאָל מען שפּרענגען אױפֿן מזבח רונד אַרום. 3 און דאָס גאַנצע פֿעטס זײַנס זאָל מען מקריבֿ זײַן פֿון אים, דעם װײדל, און דאָס פֿעטס װאָס דעקט צו די אינגעװײד, 4 און בײדע נירן, און דאָס פֿעטס װאָס אױף זײ, װאָס בײַ די פֿלאַנקען, און דאָס רױטפֿלײש איבערן לעבער – בײַ די נירן זאָל מען עס אַראָפּנעמען. 5 און דער כֹּהן זאָל עס דעמפֿן אױפֿן מזבח, אַ פֿײַעראָפּפֿער צו גאָט; אַ שולדאָפּפֿער איז דאָס. 6 יעטװעדער מאַנספּאַרשױן צװישן די כֹּהנים מעג עס עסן; אין אַ הײליקן אָרט זאָל עס געגעסן װערן; אַ הײליקסטע הײליקײט איז דאָס. 7 װי דאָס זינדאָפּפֿער אַזױ דאָס שולדאָפּפֿער, אײן דין פֿאַר זײ; דער כֹּהן װאָס איז דערמיט מכַפּר, צו אים זאָל עס געהערן. 8 און דער כֹּהן װאָס איז מקריבֿ עמיצנס אַ בראַנדאָפּפֿער, זאָל דאָס פֿעל פֿון דעם בראַנדאָפּפֿער װאָס ער האָט מקריבֿ געװען, געהערן צו אים, צום כֹּהן. 9 און איטלעך שפּײַזאָפּפֿער װאָס װערט געבאַקן אין אױװן, און איטלעכס װאָס װערט געמאַכט אין אַ בראָטפֿאַן, אָדער אױף אַ באַקפאַן, זאָל געהערן צו אים, צו דעם כֹּהן װאָס איז דאָס מקריבֿ. 10 און איטלעך שפּײַזאָפּפֿער פֿאַרמישט מיט אײל, אָדער טרוקן, זאָל געהערן צו אַלע קינדער פֿון אַהרן, צו אײנעם אַזױ װי צום אַנדערן.
11 און דאָס איז דער דין פֿון דעם פֿרידאָפּפֿער װאָס עמיצער ברענגט צו גאָט: 12 אױב ער ברענגט עס פֿאַר אַ דאַנקגעבונג, זאָל ער ברענגען מיט דעם דאַנקאָפּפֿער אומגעזײַערטע חלות פֿאַרמישט מיט אײל, און אומגעזײַערטע קוכנס באַשמירט מיט אײל, און זעמלמעל גוט דורכגעשלאָגן, חלות פֿאַרמישט מיט אײל. 13 אין אײנעם מיט חלות פֿון געזײַערטן ברױט זאָל ער ברענגען זײַן אָפּפֿערגאָב בײַ זײַן פֿרידאָפּפֿער פֿון דאַנק. 14 און ער זאָל דערפֿון ברענגען אײנס פֿון איטלעכער אָפּפֿערגאָב אַן אָפּשײדונג צו גאָט; צו דעם כֹּהן װאָס שפּרענגט דאָס בלוט פֿון דעם פֿרידאָפּפֿער, צו אים זאָל עס געהערן. 15 און דאָס פֿלײש פֿון זײַן פֿרידאָפּפֿער פֿון דאַנק מוז געגעסן װערן אין דעם טאָג פֿון זײַן קָרבן; ער זאָל ניט איבערלאָזן דערפֿון ביז אין דער פֿרי. 16 אױב אָבער דאָס שלאַכטאָפּפֿער פֿון זײַן קָרבן איז אַ נדר, אָדער אַ פֿרײַװיליקע גאָב, זאָל עס געגעסן װערן אין דעם טאָג װאָס ער איז מקריבֿ זײַן שלאַכטאָפּפֿער; און אױך אױף מאָרגן מעג װאָס בלײַבט דערפֿון געגעסן װערן. 17 אָבער װאָס בלײַבט פֿון דעם פֿלײש פֿון דעם שלאַכטאָפּפֿער אױפֿן דריטן טאָג זאָל אין פֿײַער פֿאַרברענט װערן. 18 און אױב געגעסן װעט געגעסן װערן פֿון דעם פֿלײש פֿון זײַן פֿרידאָפּפֿער אױפֿן דריטן טאָג, װעט עס ניט באַװיליקט װערן; עס װעט ניט גערעכנט װערן דעם װאָס איז דאָס מקריבֿ; אַן אומװערדיקײט װעט עס זײַן, און דער מענטש װאָס עסט דערפֿון װעט טראָגן זײַן זינד. 19 און דאָס פֿלײש װאָס װעט זיך אָנרירן אָן עפּעס אומרײנס, זאָל ניט געגעסן װערן; אין פֿײַער זאָל עס פֿאַרברענט װערן. אָבער אַזױ דאָס פֿלײש – מעג איטלעכער װאָס איז רײן, עסן דאָס פֿלײש. 20 און דער מענטש װאָס װעט עסן פֿלײש פֿון אַ פֿרידאָפּפֿער װאָס צו גאָט, מיט זײַן אומרײנקײט אױף אים, יענע זעל זאָל פֿאַרשניטן װערן פֿון איר פֿאָלק. 21 און אַז עמיצער װעט זיך אָנרירן אָן עפּעס אומרײנס, אָן דער אומרײנקײט פֿון אַ מענטשן, אָדער אָן אַן אומרײנער בהמה, אָדער אָן װאָסער עס איז אומרײנעם שרץ, און ער װעט עסן פֿון דעם פֿלײש פֿון אַ פֿרידאָפּפֿער װאָס צו גאָט, זאָל יענע זעל פֿאַרשניטן װערן פֿון איר פֿאָלק.
22 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן: 23 רעד צו די קינדער פֿון ישׂראל, אַזױ צו זאָגן: קײן חֵלבֿ פֿון אַן אָקס, אָדער אַ שעפּס, אָדער אַ ציג, זאָלט איר ניט עסן. 24 און חֵלבֿ פֿון אַ געפאַלענער, און חֵלבֿ פֿון אַ פֿאַרצוקטער, מעג פֿאַרטאָן װערן אױף אַלערלײ אַרבעט; אָבער עסן זאָלט איר עס ניט עסן. 25 װאָרום איטלעכער װאָס עסט חֵלבֿ פֿון אַ בהמה װאָס מע איז מקריבֿ פֿון איר אַ פֿײַעראָפּפֿער צו גאָט, זאָל דער מענטש װאָס עסט עס, פֿאַרשניטן װערן פֿון זײַן פֿאָלק. 26 און קײן בלוט זאָלט איר ניט עסן אין אַלע אײַערע װוינערטער, סײַ פֿון אַן עָוף, סײַ פֿון אַ בהמה. 27 איטלעכער מענטש װאָס װעט עסן װאָסער עס איז בלוט, יענע זעל זאָל פֿאַרשניטן װערן פֿון איר פֿאָלק.
28 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן: 29 רעד צו די קינדער פֿון ישׂראל, אַזױ צו זאָגן: דער װאָס איז מקריבֿ זײַן פֿרידאָפּפֿער צו גאָט, ער זאָל ברענגען זײַן קָרבן צו גאָט פֿון זײַן פֿרידאָפּפֿער. 30 זײַנע הענט זאָלן ברענגען די פֿײַעראָפּפֿער פֿון גאָט; דאָס פֿעטס מיט דער ברוסט זאָל ער ברענגען; די ברוסט, כּדי זי אױפֿצוהײבן אַן אױפֿהײבונג צו גאָט. 31 און דער כֹּהן זאָל דעמפֿן דאָס פֿעטס אױפֿן מזבח, און די ברוסט זאָל געהערן צו אַהרֹנען און צו זײַנע קינדער. 32 און דעם רעכטן שענקל זאָלט איר געבן אַן אָפּשײדונג צום כֹּהן פֿון אײַערע פֿרידאָפּפֿער. 33 דער פֿון די קינדער פֿון אַהרן װאָס איז מקריבֿ דאָס בלוט פֿון דעם פֿרידאָפּפֿער און דאָס פֿעטס, צו אים זאָל געהערן דער רעכטער שענקל פֿאַר אַ חלק. 34 װאָרום די ברוסט פֿון אױפֿהײבונג און דעם שענקל פֿון אָפּשײדונג האָב איך גענומען פֿון די קינדער פֿון ישׂראל, פֿון זײערע פֿרידאָפּפֿער, און האָב זײ געגעבן צו אַהרן דעם כֹּהן און צו זײַנע קינדער, פֿאַר אַן אײביקן רעכט, פֿון די קינדער פֿון ישׂראל. 35 דאָס איז דער טײל פֿון אַהרֹנען, און דער טײל פֿון זײַנע קינדער, פֿון די פֿײַעראָפּפֿער פֿון גאָט, אין דעם טאָג װאָס מע האָט זײ געמאַכט גענענען צו זײַן כֹּהנים צו גאָט; 36 װאָס גאָט האָט באַפֿױלן זײ צו געבן פֿון די קינדער פֿון ישׂראל, אין דעם טאָג װאָס מע האָט זײ געזאַלבט; אַן אײביק רעכט אױף זײערע דוֹר-דוֹרות. 37 דאָס איז דער דין פֿאַרן בראַנדאָפּפֿער, פֿאַרן שפּײַזאָפּפֿער, און פֿאַרן זינדאָפּפֿער, און פֿאַרן שולדאָפּפֿער, און פֿאַרן קָרבן פֿון דערפֿילונג, און פֿאַרן פֿרידאָפּפֿער; 38 װאָס גאָט האָט באַפֿױלן משהן אױפֿן באַרג סינַי, אין דעם טאָג װאָס ער האָט באַפֿױלן די קינדער פֿון ישׂראל מקריבֿ צו זײַן זײערע קרבנות צו גאָט, אין מדבר סינַי.
עברית
1 וְזֹ֥את תּוֹרַ֖ת הָאָשָׁ֑ם קֹ֥דֶשׁ קֽ͏ָדָשִׁ֖ים הֽוּא׃ 2 בִּמְק֗וֹם אֲשֶׁ֤ר יִשְׁחֲטוּ֙ אֶת־הָ֣עֹלָ֔ה יִשְׁחֲט֖וּ אֶת־הָאָשָׁ֑ם וְאֶת־דָּמ֛וֹ יִזְרֹ֥ק עַל־הַמִּזְבֵּ֖חַ סָבִֽיב׃ 3 וְאֵ֥ת כָּל־חֶלְבּ֖וֹ יַקְרִ֣יב מִמֶּ֑נּוּ אֵ֚ת הָֽאַלְיָ֔ה וְאֶת־הַחֵ֖לֶב הַֽמְכַסֶּ֥ה אֶת־הַקֶּֽרֶב׃ 4 וְאֵת֙ שְׁתֵּ֣י הַכְּלָיֹ֔ת וְאֶת־הַחֵ֙לֶב֙ אֲשֶׁ֣ר עֲלֵיהֶ֔ן אֲשֶׁ֖ר עַל־הַכְּסָלִ֑ים וְאֶת־הַיֹּתֶ֙רֶת֙ עַל־הַכָּבֵ֔ד עַל־הַכְּלָיֹ֖ת יְסִירֶֽנָּה׃ 5 וְהִקְטִ֨יר אֹתָ֤ם הַכֹּהֵן֙ הַמִּזְבֵּ֔חָה אִשֶּׁ֖ה לַיהוָ֑ה אָשָׁ֖ם הֽוּא׃ 6 כָּל־זָכָ֥ר בַּכֹּהֲנִ֖ים יֹאכְלֶ֑נּוּ בְּמָק֤וֹם קָדוֹשׁ֙ יֵאָכֵ֔ל קֹ֥דֶשׁ קָֽדָשִׁ֖ים הֽוּא׃ 7 כַּֽחַטָּאת֙ כָּֽאָשָׁ֔ם תּוֹרָ֥ה אַחַ֖ת לָהֶ֑ם הַכֹּהֵ֛ן אֲשֶׁ֥ר יְכַפֶּר־בּ֖וֹ ל֥וֹ יִהְיֶֽה׃ 8 וְהַ֨כֹּהֵ֔ן הַמַּקְרִ֖יב אֶת־עֹ֣לַת אִ֑ישׁ ע֤וֹר הָֽעֹלָה֙ אֲשֶׁ֣ר הִקְרִ֔יב לַכֹּהֵ֖ן ל֥וֹ יִהְיֶֽה׃ 9 וְכָל־מִנְחָ֗ה אֲשֶׁ֤ר תֵּֽאָפֶה֙ בַּתַּנּ֔וּר וְכָל־נַעֲשָׂ֥ה בַמַּרְחֶ֖שֶׁת וְעַֽל־מַחֲבַ֑ת לַכֹּהֵ֛ן הַמַּקְרִ֥יב אֹתָ֖הּ ל֥וֹ תִֽהְיֶֽה׃ 10 וְכָל־מִנְחָ֥ה בְלוּלָֽה־בַשֶּׁ֖מֶן וַחֲרֵבָ֑ה לְכָל־בְּנֵ֧י אַהֲרֹ֛ן תִּהְיֶ֖ה אִ֥ישׁ כְּאָחִֽיו׃   פ
11 וְזֹ֥את תּוֹרַ֖ת זֶ֣בַח הַשְּׁלָמִ֑ים אֲשֶׁ֥ר יַקְרִ֖יב לַיהוָֽה׃ 12 אִ֣ם עַל־תּוֹדָה֮ יַקְרִיבֶנּוּ֒ וְהִקְרִ֣יב עַל־זֶ֣בַח הַתּוֹדָ֗ה חַלּ֤וֹת מַצּוֹת֙ בְּלוּלֹ֣ת בַּשֶּׁ֔מֶן וּרְקִיקֵ֥י מַצּ֖וֹת מְשֻׁחִ֣ים בַּשָּׁ֑מֶן וְסֹ֣לֶת מֻרְבֶּ֔כֶת חַלֹּ֖ת בְּלוּלֹ֥ת בַּשָּֽׁמֶן׃ 13 עַל־חַלֹּת֙ לֶ֣חֶם חָמֵ֔ץ יַקְרִ֖יב קָרְבָּנ֑וֹ עַל־זֶ֖בַח תּוֹדַ֥ת שְׁלָמָֽיו׃ 14 וְהִקְרִ֨יב מִמֶּ֤נּוּ אֶחָד֙ מִכָּל־קָרְבָּ֔ן תְּרוּמָ֖ה לַיהוָ֑ה לַכֹּהֵ֗ן הַזֹּרֵ֛ק אֶת־דַּ֥ם הַשְּׁלָמִ֖ים ל֥וֹ יִהְיֶֽה׃ 15 וּבְשַׂ֗ר זֶ֚בַח תּוֹדַ֣ת שְׁלָמָ֔יו בְּי֥וֹם קָרְבָּנ֖וֹ יֵאָכֵ֑ל לֹֽא־יַנִּ֥יחַ מִמֶּ֖נּוּ עַד־בֹּֽקֶר׃ 16 וְאִם־נֶ֣דֶר א֣וֹ נְדָבָ֗ה זֶ֚בַח קָרְבָּנ֔וֹ בְּי֛וֹם הַקְרִיב֥וֹ אֶת־זִבְח֖וֹ יֵאָכֵ֑ל וּמִֽמָּחֳרָ֔ת וְהַנּוֹתָ֥ר מִמֶּ֖נּוּ יֵאָכֵֽל׃ 17 וְהַנּוֹתָ֖ר מִבְּשַׂ֣ר הַזָּ֑בַח בַּיּוֹם֙ הַשְּׁלִישִׁ֔י בָּאֵ֖שׁ יִשָּׂרֵֽף׃ 18 וְאִ֣ם הֵאָכֹ֣ל יֵ֠אָכֵל מִבְּשַׂר־זֶ֨בַח שְׁלָמָ֜יו בַּיּ֣וֹם הַשְּׁלִישִׁי֮ לֹ֣א יֵרָצֶה֒ הַמַּקְרִ֣יב אֹת֗וֹ לֹ֧א יֵחָשֵׁ֛ב ל֖וֹ פִּגּ֣וּל יִהְיֶ֑ה וְהַנֶּ֛פֶשׁ הָאֹכֶ֥לֶת מִמֶּ֖נּוּ עֲוֺנָ֥הּ תִּשָּֽׂא׃ 19 וְהַבָּשָׂ֞ר אֲשֶׁר־יִגַּ֤ע בְּכָל־טָמֵא֙ לֹ֣א יֵֽאָכֵ֔ל בָּאֵ֖שׁ יִשָּׂרֵ֑ף וְהַ֨בָּשָׂ֔ר כָּל־טָה֖וֹר יֹאכַ֥ל בָּשָֽׂר׃ 20 וְהַנֶּ֜פֶשׁ אֲשֶׁר־תֹּאכַ֣ל בָּשָׂ֗ר מִזֶּ֤בַח הַשְּׁלָמִים֙ אֲשֶׁ֣ר לַיהוָ֔ה וְטֻמְאָת֖וֹ עָלָ֑יו וְנִכְרְתָ֛ה הַנֶּ֥פֶשׁ הַהִ֖וא מֵעַמֶּֽיהָ׃ 21 וְנֶ֜פֶשׁ כִּֽי־תִגַּ֣ע בְּכָל־טָמֵ֗א בְּטֻמְאַ֤ת אָדָם֙ א֣וֹ בִּבְהֵמָ֣ה טְמֵאָ֗ה א֚וֹ בְּכָל־שֶׁ֣קֶץ טָמֵ֔א וְאָכַ֛ל מִבְּשַׂר־זֶ֥בַח הַשְּׁלָמִ֖ים אֲשֶׁ֣ר לַיהוָ֑ה וְנִכְרְתָ֛ה הַנֶּ֥פֶשׁ הַהִ֖וא מֵעַמֶּֽיהָ׃   פ
22 וַיְדַבֵּ֥ר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃ 23 דַּבֵּ֛ר אֶל־בְּנֵ֥י יִשְׂרָאֵ֖ל לֵאמֹ֑ר כָּל־חֵ֜לֶב שׁ֥וֹר וְכֶ֛שֶׂב וָעֵ֖ז לֹ֥א תֹאכֵֽלוּ׃ 24 וְחֵ֤לֶב נְבֵלָה֙ וְחֵ֣לֶב טְרֵפָ֔ה יֵעָשֶׂ֖ה לְכָל־מְלָאכָ֑ה וְאָכֹ֖ל לֹ֥א תֹאכְלֻֽהוּ׃ 25 כִּ֚י כָּל־אֹכֵ֣ל חֵ֔לֶב מִן־הַ֨בְּהֵמָ֔ה אֲשֶׁ֨ר יַקְרִ֥יב מִמֶּ֛נָּה אִשֶּׁ֖ה לַיהוָ֑ה וְנִכְרְתָ֛ה הַנֶּ֥פֶשׁ הָאֹכֶ֖לֶת מֵֽעַמֶּֽיהָ׃ 26 וְכָל־דָּם֙ לֹ֣א תֹאכְל֔וּ בְּכֹ֖ל מוֹשְׁבֹתֵיכֶ֑ם לָע֖וֹף וְלַבְּהֵמָֽה׃ 27 כָּל־נֶ֖פֶשׁ אֲשֶׁר־תֹּאכַ֣ל כָּל־דָּ֑ם וְנִכְרְתָ֛ה הַנֶּ֥פֶשׁ הַהִ֖וא מֵֽעַמֶּֽיהָ׃   פ
28 וַיְדַבֵּ֥ר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃ 29 דַּבֵּ֛ר אֶל־בְּנֵ֥י יִשְׂרָאֵ֖ל לֵאמֹ֑ר הַמַּקְרִ֞יב אֶת־זֶ֤בַח שְׁלָמָיו֙ לַיהוָ֔ה יָבִ֧יא אֶת־קָרְבָּנ֛וֹ לַיהוָ֖ה מִזֶּ֥בַח שְׁלָמָֽיו׃ 30 יָדָ֣יו תְּבִיאֶ֔ינָה אֵ֖ת אִשֵּׁ֣י יְהוָ֑ה אֶת־הַחֵ֤לֶב עַל־הֶֽחָזֶה֙ יְבִיאֶ֔נּוּ אֵ֣ת הֶחָזֶ֗ה לְהָנִ֥יף אֹת֛וֹ תְּנוּפָ֖ה לִפְנֵ֥י יְהוָֽה׃ 31 וְהִקְטִ֧יר הַכֹּהֵ֛ן אֶת־הַחֵ֖לֶב הַמִּזְבֵּ֑חָה וְהָיָה֙ הֶֽחָזֶ֔ה לְאַהֲרֹ֖ן וּלְבָנָֽיו׃ 32 וְאֵת֙ שׁ֣וֹק הַיָּמִ֔ין תִּתְּנ֥וּ תְרוּמָ֖ה לַכֹּהֵ֑ן מִזִּבְחֵ֖י שַׁלְמֵיכֶֽם׃ 33 הַמַּקְרִ֞יב אֶת־דַּ֧ם הַשְּׁלָמִ֛ים וְאֶת־הַחֵ֖לֶב מִבְּנֵ֣י אַהֲרֹ֑ן ל֧וֹ תִהְיֶ֛ה שׁ֥וֹק הַיָּמִ֖ין לְמָנָֽה׃ 34 כִּי֩ אֶת־חֲזֵ֨ה הַתְּנוּפָ֜ה וְאֵ֣ת שׁ֣וֹק הַתְּרוּמָ֗ה לָקַ֙חְתִּי֙ מֵאֵ֣ת בְּנֵֽי־יִשְׂרָאֵ֔ל מִזִּבְחֵ֖י שַׁלְמֵיהֶ֑ם וָאֶתֵּ֣ן אֹ֠תָם לְאַהֲרֹ֨ן הַכֹּהֵ֤ן וּלְבָנָיו֙ לְחָק־עוֹלָ֔ם מֵאֵ֖ת בְּנֵ֥י יִשְׂרָאֵֽל׃ 35 זֹ֣את מִשְׁחַ֤ת אַהֲרֹן֙ וּמִשְׁחַ֣ת בָּנָ֔יו מֵאִשֵּׁ֖י יְהוָ֑ה בְּיוֹם֙ הִקְרִ֣יב אֹתָ֔ם לְכַהֵ֖ן לַיהוָֽה׃ 36 אֲשֶׁר֩ צִוָּ֨ה יְהוָ֜ה לָתֵ֣ת לָהֶ֗ם בְּיוֹם֙ מָשְׁח֣וֹ אֹתָ֔ם מֵאֵ֖ת בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל חֻקַּ֥ת עוֹלָ֖ם לְדֹרֹתָֽם׃ 37 זֹ֣את הַתּוֹרָ֗ה לָֽעֹלָה֙ לַמִּנְחָ֔ה וְלַֽחַטָּ֖את וְלָאָשָׁ֑ם וְלַ֨מִּלּוּאִ֔ים וּלְזֶ֖בַח הַשְּׁלָמִֽים׃ 38 אֲשֶׁ֨ר צִוָּ֧ה יְהוָ֛ה אֶת־מֹשֶׁ֖ה בְּהַ֣ר סִינָ֑י בְּי֨וֹם צַוֺּת֜וֹ אֶת־בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֗ל לְהַקְרִ֧יב אֶת־קָרְבְּנֵיהֶ֛ם לַיהוָ֖ה בְּמִדְבַּ֥ר סִינָֽי׃   פ