Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן: 2 באַפֿעל אַהרֹנען און זײַנע זין, אַזױ צו זאָגן: דאָס איז דער דין פֿון דעם בראַנדאָפּפֿער: דאָס איז דאָס װאָס גײט אַרױף אױפֿן בראַנד אױפֿן מזבח אױף אַ גאַנצע נאַכט ביז אין דער פֿרי; און דאָס פֿײַער פֿון מזבח זאָל געהאַלטן װערן אין ברענען דערױף. 3 און דער כֹּהן זאָל אָנטאָן זײַן לײַנען קלײד, און לײַנענע הױזן זאָל ער אָנטאָן אױף זײַן לײַב; און ער זאָל אַראָפּנעמען די אַש אױף װאָס דאָס פֿײַער האָט פֿאַרצערט דאָס בראַנדאָפּפֿער אױפֿן מזבח, און ער זאָל עס אַהינטאָן לעבן מזבח. 4 און ער זאָל אױסטאָן זײַנע קלײדער, און אָנטאָן אַנדערע קלײדער, און אַרױסטראָגן די אַש אױסן לאַגער אין אַ רײנעם אָרט. 5 און דאָס פֿײַער אױפֿן מזבח זאָל געהאַלטן װערן אין ברענען דערױף, עס זאָל ניט פֿאַרלאָשן װערן. און דער כֹּהן זאָל אָנצינדן דערױף האָלץ פֿרימאָרגן אין פֿרימאָרגן; און ער זאָל אױסלײגן דערױף דאָס בראַנדאָפּפֿער, און דעמפֿן דערױף דאָס פֿעטס פֿון די פֿרידאָפּפֿער. 6 אַ פֿײַער זאָל תּמיד געהאַלטן װערן אין ברענען אױפֿן מזבח; עס זאָל ניט פֿאַרלאָשן װערן. 7 און דאָס איז דער דין פֿון דעם שפּײַזאָפּפֿער: די קינדער פֿון אַהרן זאָלן עס גענענען פֿאַר גאָט פֿאָרנט פֿון מזבח. 8 און ער זאָל אַראָפּנעמען דערפֿון מיט זײַן הױפֿן: פֿון דעם זעמלמעל פֿון דעם שפּײַזאָפּפֿער, און פֿון זײַן אײל, און דעם גאַנצן װײַרױך װאָס אױפֿן שפּײַזאָפּפֿער; און ער זאָל דעמפֿן זײַן דערמאָנונג אױפֿן מזבח פֿאַר אַ געשמאַקן ריח צו גאָט. 9 און דאָס איבעריקע פֿון אים זאָלן עסן אַהרן און זײַנע זין; אומגעזײַערט זאָל עס געגעסן װערן, אין אַ הײליקן אָרט; אין הױף פֿון אוֹהל-מוֹעד זאָלן זײ עס עסן. 10 עס זאָל ניט געבאַקט װערן געזײַערט. פֿאַר זײער חלק האָב איך דאָס זײ געגעבן פֿון מײַנע פֿײַעראָפּפֿער; אַ הײליקסטע הײליקײט איז דאָס, אַזױ װי דאָס זינדאָפּפֿער, און אַזױ װי דאָס שולדאָפּפֿער. 11 יעטװעדער מאַנספּאַרשױן צװישן די קינדער פֿון אַהרן מעג עס עסן; אַן אײביק רעכט אױף אײַערע דוֹר-דוֹרות פֿון די פֿײַעראָפּפֿער פֿון גאָט; אַלץ װאָס װעט זיך אָנרירן אָן דעם זאָל װערן הײליק.
12 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן: 13 דאָס איז דער קָרבן פֿון אַהרֹנען און זײַנע זין, װאָס זײ זאָלן מקריבֿ זײַן צו גאָט אין דעם טאָג װאָס ער װערט געזאַלבט: אַ צענטל אֵיפֿה זעמלמעל פֿאַר אַ שפּײַזאָפּפֿער תּמיד, אַ העלפֿט דערפֿון אין דער פֿרי, און אַ העלפֿט דערפֿון אין אָװנט. 14 אױף אַ באַקפֿאַן, מיט אײל, זאָל עס געמאַכט װערן; גוט דורכגעשלאָגן זאָלסטו עס ברענגען; אַ געבאַקט שפּײַזאָפּפֿער אין בראָקן זאָלסטו עס מקריבֿ זײַן פֿאַר אַ געשמאַקן ריח צו גאָט. 15 און דער כֹּהן װאָס איז דער געזאַלבטער אױף זײַן אָרט פֿון צװישן זײַנע זין, זאָל עס מאַכן; אַן אײביק געזעץ; אין גאַנצן צו גאָט זאָל עס געדעמפֿט װערן. 16 און יעטװעדער שפּײַזאָפּפֿער פֿון אַ כֹּהן זאָל אין גאַנצן פֿאַרברענט װערן; עס זאָל ניט געגעסן װערן.
17 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן: 18 רעד צו אַהרֹנען און צו זײַנע זין, אַזױ צו זאָגן: דאָס איז דער דין פֿון דעם זינדאָפּפֿער: אין דעם אָרט װוּ דאָס בראַנדאָפּפֿער װערט געשאָכטן, זאָל געשאָכטן װערן דאָס זינדאָפּפֿער פֿאַר גאָט; אַ הײליקסטע הײליקײט איז דאָס. 19 דער כֹּהן װאָס ברענגט עס אױף פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער זאָל עס עסן; אין אַ הײליקן אָרט זאָל עס געגעסן װערן, אין הױף פֿון אוֹהל-מוֹעד. 20 אַלץ װאָס װעט זיך אָנרירן אָן זײַן פֿלײש, זאָל װערן הײליק; און אױב עס װעט אַרױפֿשפּריצן פֿון זײַן בלוט אױף אַ בגד, זאָלסטו דאָס אױף װאָס עס װעט אַרױפֿשפּריצן, װאַשן אין אַ הײליקן אָרט. 21 און די לײמענע כּלי װאָס עס װערט געקאָכט װערן דערין, זאָל צעבראָכן װערן; און אױב עס װערט געקאָכט אין אַ קופּערנע כּלי, זאָל זי אױסגעשײַערט װערן, און אױסגעשװענקט װערן מיט װאַסער. 22 יעטװעדער מאַנספּאַרשױן צװישן די כֹּהנים מעג דאָס עסן; אַ הײליקסטע הײליקײט איז דאָס. 23 אָבער קײן זינדאָפּפֿער, װאָס פֿון זײַן בלוט װערט געבראַכט אין אוֹהל-מוֹעד כּדי מכַפּר צו זײַן אין הײליקטום, זאָל ניט געגעסן װערן; אין פֿײַער זאָל עס פֿאַרברענט װערן.
עברית
1 וַיְדַבֵּ֥ר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃ 2 צַ֤ו אֶֽת־אַהֲרֹן֙ וְאֶת־בָּנָ֣יו לֵאמֹ֔ר זֹ֥את תּוֹרַ֖ת הָעֹלָ֑ה הִ֣וא הָעֹלָ֡ה עַל֩ מוֹקְדָ֨ה עַל־הַמִּזְבֵּ֤חַ כָּל־הַלַּ֙יְלָה֙ עַד־הַבֹּ֔קֶר וְאֵ֥שׁ הַמִּזְבֵּ֖חַ תּ֥וּקַד בּֽוֹ׃ 3 וְלָבַ֨שׁ הַכֹּהֵ֜ן מִדּ֣וֹ בַ֗ד וּמִֽכְנְסֵי־בַד֮ יִלְבַּ֣שׁ עַל־בְּשָׂרוֹ֒ וְהֵרִ֣ים אֶת־הַדֶּ֗שֶׁן אֲשֶׁ֨ר תֹּאכַ֥ל הָאֵ֛שׁ אֶת־הָעֹלָ֖ה עַל־הַמִּזְבֵּ֑חַ וְשָׂמ֕וֹ אֵ֖צֶל הַמִּזְבֵּֽחַ׃ 4 וּפָשַׁט֙ אֶת־בְּגָדָ֔יו וְלָבַ֖שׁ בְּגָדִ֣ים אֲחֵרִ֑ים וְהוֹצִ֤יא אֶת־הַדֶּ֙שֶׁן֙ אֶל־מִח֣וּץ לַֽמַּחֲנֶ֔ה אֶל־מָק֖וֹם טָהֽוֹר׃ 5 וְהָאֵ֨שׁ עַל־הַמִּזְבֵּ֤חַ תּֽוּקַד־בּוֹ֙ לֹ֣א תִכְבֶּ֔ה וּבִעֵ֨ר עָלֶ֧יהָ הַכֹּהֵ֛ן עֵצִ֖ים בַּבֹּ֣קֶר בַּבֹּ֑קֶר וְעָרַ֤ךְ עָלֶ֙יהָ֙ הָֽעֹלָ֔ה וְהִקְטִ֥יר עָלֶ֖יהָ חֶלְבֵ֥י הַשְּׁלָמִֽים׃ 6 אֵ֗שׁ תָּמִ֛יד תּוּקַ֥ד עַל־הַמִּזְבֵּ֖חַ לֹ֥א תִכְבֶֽה׃   ס 7 וְזֹ֥את תּוֹרַ֖ת הַמִּנְחָ֑ה הַקְרֵ֨ב אֹתָ֤הּ בְּנֵֽי־אַהֲרֹן֙ לִפְנֵ֣י יְהוָ֔ה אֶל־פְּנֵ֖י הַמִּזְבֵּֽחַ׃ 8 וְהֵרִ֨ים מִמֶּ֜נּוּ בְּקֻמְצ֗וֹ מִסֹּ֤לֶת הַמִּנְחָה֙ וּמִשַּׁמְנָ֔הּ וְאֵת֙ כָּל־הַלְּבֹנָ֔ה אֲשֶׁ֖ר עַל־הַמִּנְחָ֑ה וְהִקְטִ֣יר הַמִּזְבֵּ֗חַ רֵ֧יחַ נִיחֹ֛חַ אַזְכָּרָתָ֖הּ לַיהוָֽה׃ 9 וְהַנּוֹתֶ֣רֶת מִמֶּ֔נָּה יֹאכְל֖וּ אַהֲרֹ֣ן וּבָנָ֑יו מַצּ֤וֹת תֵּֽאָכֵל֙ בְּמָק֣וֹם קָדֹ֔שׁ בַּחֲצַ֥ר אֹֽהֶל־מוֹעֵ֖ד יֹאכְלֽוּהָ׃ 10 לֹ֤א תֵאָפֶה֙ חָמֵ֔ץ חֶלְקָ֛ם נָתַ֥תִּי אֹתָ֖הּ מֵאִשָּׁ֑י קֹ֤דֶשׁ קָֽדָשִׁים֙ הִ֔וא כַּחַטָּ֖את וְכָאָשָֽׁם׃ 11 כָּל־זָכָ֞ר בִּבְנֵ֤י אַהֲרֹן֙ יֹֽאכֲלֶ֔נָּה חָק־עוֹלָם֙ לְדֹרֹ֣תֵיכֶ֔ם מֵאִשֵּׁ֖י יְהוָ֑ה כֹּ֛ל אֲשֶׁר־יִגַּ֥ע בָּהֶ֖ם יִקְדָּֽשׁ׃   פ
12 וַיְדַבֵּ֥ר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃ 13 זֶ֡ה קָרְבַּן֩ אַהֲרֹ֨ן וּבָנָ֜יו אֲשֶׁר־יַקְרִ֣יבוּ לַֽיהוָ֗ה בְּיוֹם֙ הִמָּשַׁ֣ח אֹת֔וֹ עֲשִׂירִ֨ת הָאֵפָ֥ה סֹ֛לֶת מִנְחָ֖ה תָּמִ֑יד מַחֲצִיתָ֣הּ בַּבֹּ֔קֶר וּמַחֲצִיתָ֖הּ בָּעָֽרֶב׃ 14 עַֽל־מַחֲבַ֗ת בַּשֶּׁ֛מֶן תֵּעָשֶׂ֖ה מֻרְבֶּ֣כֶת תְּבִיאֶ֑נָּה תֻּפִינֵי֙ מִנְחַ֣ת פִּתִּ֔ים תַּקְרִ֥יב רֵֽיחַ־נִיחֹ֖חַ לַיהוָֽה׃ 15 וְהַכֹּהֵ֨ן הַמָּשִׁ֧יחַ תַּחְתָּ֛יו מִבָּנָ֖יו יַעֲשֶׂ֣ה אֹתָ֑הּ חָק־עוֹלָ֕ם לַיהוָ֖ה כָּלִ֥יל תָּקְטָֽר׃ 16 וְכָל־מִנְחַ֥ת כֹּהֵ֛ן כָּלִ֥יל תִּהְיֶ֖ה לֹ֥א תֵאָכֵֽל׃   פ
17 וַיְדַבֵּ֥ר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃ 18 דַּבֵּ֤ר אֶֽל־אַהֲרֹן֙ וְאֶל־בָּנָ֣יו לֵאמֹ֔ר זֹ֥את תּוֹרַ֖ת הַֽחַטָּ֑את בִּמְק֡וֹם אֲשֶׁר֩ תִּשָּׁחֵ֨ט הָעֹלָ֜ה תִּשָּׁחֵ֤ט הַֽחַטָּאת֙ לִפְנֵ֣י יְהוָ֔ה קֹ֥דֶשׁ קֽ͏ָדָשִׁ֖ים הִֽוא׃ 19 הַכֹּהֵ֛ן הַֽמְחַטֵּ֥א אֹתָ֖הּ יֹאכֲלֶ֑נָּה בְּמָק֤וֹם קָדֹשׁ֙ תֵּֽאָכֵ֔ל בַּחֲצַ֖ר אֹ֥הֶל מוֹעֵֽד׃ 20 כֹּ֛ל אֲשֶׁר־יִגַּ֥ע בִּבְשָׂרָ֖הּ יִקְדָּ֑שׁ וַאֲשֶׁ֨ר יִזֶּ֤ה מִדָּמָהּ֙ עַל־הַבֶּ֔גֶד אֲשֶׁר֙ יִזֶּ֣ה עָלֶ֔יהָ תְּכַבֵּ֖ס בְּמָק֥וֹם קָדֹֽשׁ׃ 21 וּכְלִי־חֶ֛רֶשׂ אֲשֶׁ֥ר תְּבֻשַּׁל־בּ֖וֹ יִשָּׁבֵ֑ר וְאִם־בִּכְלִ֤י נְחֹ֙שֶׁת֙ בֻּשָּׁ֔לָה וּמֹרַ֥ק וְשֻׁטַּ֖ף בַּמָּֽיִם׃ 22 כָּל־זָכָ֥ר בַּכֹּהֲנִ֖ים יֹאכַ֣ל אֹתָ֑הּ קֹ֥דֶשׁ קֽ͏ָדָשִׁ֖ים הִֽוא׃ 23 וְכָל־חַטָּ֡את אֲשֶׁר֩ יוּבָ֨א מִדָּמָ֜הּ אֶל־אֹ֧הֶל מוֹעֵ֛ד לְכַפֵּ֥ר בַּקֹּ֖דֶשׁ לֹ֣א תֵאָכֵ֑ל בָּאֵ֖שׁ תִּשָּׂרֵֽף׃   פ