Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און אַז עמיצער װעט זינדיקן מיט װאָס ער װעט הערן דעם קָול פֿון באַשװערונג, װען ער איז אַן עדות, סײַ ער האָט געזען, סײַ ער װײס עפּעס – אױב ער װעט ניט אױסזאָגן, און טראָגן אױף זיך אַ זינד; 2 אָדער אַז עמיצער װעט זיך אָנרירן אָן עפּעס אַן אומרײנער זאַך, סײַ אָן דער נבֿלה פֿון אַן אומרײנער חיה, סײַ אָן דער נבֿלה פֿון אַן אומרײנער בהמה, סײַ אָן דער נבֿלה פֿון אַן אומרײנעם שרץ, און עס װעט זײַן פֿאַרהױלן פֿון אים אַז ער איז אומרײן, און ער װעט זיך פֿאַרשולדיקן; 3 אָדער אַז ער װעט זיך אָנרירן אָן דער אומרײנקײט פֿון אַ מענטשן, װאָס נאָר זײַן אומרײנקײט איז װאָס ער איז אומרײן דערמיט, און עס װעט זײַן פֿאַרהױלן פֿון אים; און ער װעט זיך דערװיסן אַז ער האָט זיך פֿאַרשולדיקט; 4 אָדער אַז עמיצער װעט שװערן דורך אַרױסרעדן מיט די ליפּן צום גוטן אָדער צום שלעכטן, װאָס נאָר אַ מענטש װעט אַרױסרעדן מיט אַ שבֿועה, און עס װעט זײַן פֿאַרהױלן פֿון אים; און ער װעט זיך דערװיסן אַז ער איז שולדיק אין אײנער פֿון די דאָזיקע זאַכן; 5 איז, אַז ער פֿאַרשולדיקט זיך אין אײנער פֿון דידאָזיקע זאַכן, זאָל ער זיך מתװדה זײַן אױף װאָס ער האָט געזינדיקט. 6 און ער זאָל ברענגען זײַן שולדאָפּפֿער צו גאָט פֿאַר זײַן זינד װאָס ער האָט געזינדיקט, אַ זי פֿון קלײנפֿי, אַ שעפּס אָדער אַ ציג, פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער; און דער כֹּהן זאָל מכַפּר זײַן אױף אים פֿון װעגן זײַן זינד. 7 און אױב זײַן האַנט פֿאַרמאָגט ניט גענוג אױף אַ לאַם, זאָל ער ברענגען פֿאַר זײַן שולדאָפּפֿער פֿאַר װאָס ער האָט געזינדיקט, צװײ טורטלטױבן, אָדער צװײ יונגע טױבן, צו גאָט: אײנע פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער און אײנע פֿאַר אַ בראַנדאָפּפֿער. 8 און ער זאָל זײ ברענגען צום כֹּהן; און ער זאָל מקריבֿ זײַן די װאָס פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער צוערשט, און אָפּקנײַפּן איר קאָפּ בײַ איר געניק, אָבער ניט פֿאַנאַנדערשײדן. 9 און ער זאָל שפּריצן פֿון דעם בלוט פֿון זינדאָפּפֿער אױף דער װאַנט פֿון מזבח און דער רעשט פֿון דעם בלוט זאָל אױסגעקװעטשט װערן אָן גרונט פֿון מזבח; אַ זינדאָפּפֿער איז דאָס. 10 און די צװײטע זאָל ער מאַכן פֿאַר אַ בראַנדאָפּפֿער אַזױ װי דער דין; און דער כֹּהן זאָל מכַפּר זײַן אױף אים פֿון װעגן זײַן זינד װאָס ער האָט געזינדיקט, און אים װעט פֿאַרגעבן װערן. 11 און אױב זײַן האַנט פֿאַרמאָגט ניט אױף צװײ טורטלטױבן, אָדער אױף צװײ יונגע טױבן, זאָל ער ברענגען פֿאַר זײַן קָרבן פֿאַר װאָס ער האָט געזינדיקט, אַ צענטל אֵיפֿה זעמלמעל פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער; ער זאָל ניט אַרױפֿטאָן אױף אים אײל. און ניט אַרױפֿלײגן אױף אים װײַרױך, װאָרום אַ זינדאָפּפֿער איז דאָס. 12 און ער זאָל עס ברענגען צום כֹּהן, און דער כֹּהן זאָל אָנהױפֿן פֿון אים זײַן פֿולן הױפֿן – זײַן דערמאָנונג – און דעמפֿן אױפֿן מזבח, אױף די פֿײַעראָפּפֿער פֿון גאָט; אַ זינדאָפּפֿער איז דאָס. 13 און דער כֹּהן זאָל מכַפּר זײַן אױף אים פֿאַר זײַן זינד װאָס ער האָט געזינדיקט אין אײנער פֿון די דאָזיקע זאַכן, און אים װעט פֿאַרגעבן װערן. און עס זאָל געהערן צום כֹּהן אַזױ װי אַ שפּײַזאָפּפֿער. 14 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן: 15 אַז עמיצער װעט פֿעלשן אַ פֿעלשונג, און װעט זינדיקן דורך אַ פֿאַרזע אַקעגן די הײליקײטן פֿון גאָט, זאָל ער ברענגען זײַן שולדאָפּפֿער צו גאָט: אַ װידער פֿון די שאָף, אָן אַ פֿעלער, לױט דײַן אָפּשאַצונג אין זילבער-שקָלים, אױפֿן הײליקן שֶקל, פֿאַר אַ שולדאָפּפֿער. 16 און װאָס ער האָט פֿאַרשולדיקט קעגן דער הײליקײט זאָל ער אָפּצאָלן, און צולײגן דערצו אַ פֿינפֿטל דערפֿון, און דאָס געבן צום כֹּהן; און דער כֹּהן זאָל מכַפּר זײַן אױף אים מיט דעם װידער פֿון שולדאָפּפֿער, און אים װעט פֿאַרגעבן װערן.
17 און אױב עמיצער װעט זינדיקן, און װעט טאָן אײנע פֿון אַלע פֿאַרבאָטזאַכן פֿון גאָט װאָס טאָרן ניט געטאָן װערן, װײַל ער האָט ניט געװוּסט, און ער װעט זיך פֿאַרשולדיקן און טראָגן אױף זיך אַ זינד, 18 זאָל ער ברענגען אַ װידער פֿון די שאָף, אָן אַ פֿעלער, לױט דײַן אָפּשאַצונג, פֿאַר אַ שולדאָפּפֿער, צום כֹּהן; און דער כֹּהן זאָל מכַפּר זײַן אױף אים, פֿאַר דעם פֿאַרזע װאָס ער האָט פֿאַרזען, װײַל ער האָט ניט געװוּסט, און אים װעט פֿאַרגעבן װערן. 19 אַ שולדאָפּפֿער איז דאָס; פֿאַרשולדיקן האָט ער זיך פֿאַרשולדיקט קעגן גאָט
20 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן: 21 אַז עמיצער װעט זינדיקן, און װעט פֿעלשן אַ פֿעלשונג אָן גאָט, און װעט פֿאַרלײקענען זײַן חבֿר אַן אײַנלאָג, אָדער אַ משכּון, אָדער אַ גזלה, אָדער ער װעט קריװדען זײַן חבֿר; 22 אָדער ער האָט געפֿונען פֿאַרלאָרנס און פֿאַרלײקנט עס, און שװערט פֿאַלש – אין אײנער פֿון די אַלע זאַכן װאָס אַ מענטש באַגײט דערמיט אַ זינד; 23 איז, אַז ער האָט אַזױ געזינדיקט און זיך פֿאַרשולדיקט, זאָל ער אומקערן די גזלה װאָס ער האָט געגזלט, אָדער די קריװדע װאָס ער האָט געקריװדעט, אָדער דעם אײַנלאָג װאָס איז אײַנגעלײגט געװאָרן בײַ אים, אָדער דאָס פֿאַרלאָרענע װאָס ער האָט געפֿונען, 24 אָדער װאָס נאָר ער האָט געשװאָרן דערױף פֿאַלש; און ער זאָל באַצאָלן דעם קרן דערפֿון, און אַ פֿינפֿטל דערפֿון צולײגן דערצו; צו דעם װעמען עס געהערט זאָל ער עס אָפּגעבן אין דעם טאָג װאָס ער שפּירט זיך שולדיק. 25 און ער זאָל ברענגען זײַן שולדאָפּפֿער צו גאָט: אַ װידער פֿון די שאָף, אָן אַ פֿעלער, לױט דײַן אָפּשאַצונג, פֿאַר אַ שולדאָפּפֿער צום כֹּהן. 26 און דער כֹּהן זאָל מכַפּר זײַן אױף אים פֿאַר גאָט, און אים װעט פֿאַרגעבן װערן װאָס נאָר פֿון אַלעם דעם ער האָט געטאָן זיך צו פֿאַרשולדיקן דערמיט.
עברית
1 וְנֶ֣פֶשׁ כִּֽי־תֶחֱטָ֗א וְשָֽׁמְעָה֙ ק֣וֹל אָלָ֔ה וְה֣וּא עֵ֔ד א֥וֹ רָאָ֖ה א֣וֹ יָדָ֑ע אִם־ל֥וֹא יַגִּ֖יד וְנָשָׂ֥א עֲוֺנֽוֹ׃ 2 א֣וֹ נֶ֗פֶשׁ אֲשֶׁ֣ר תִּגַּע֮ בְּכָל־דָּבָ֣ר טָמֵא֒ אוֹ֩ בְנִבְלַ֨ת חַיָּ֜ה טְמֵאָ֗ה א֤וֹ בְּנִבְלַת֙ בְּהֵמָ֣ה טְמֵאָ֔ה א֕וֹ בְּנִבְלַ֖ת שֶׁ֣רֶץ טָמֵ֑א וְנֶעְלַ֣ם מִמֶּ֔נּוּ וְה֥וּא טָמֵ֖א וְאָשֵֽׁם׃ 3 א֣וֹ כִ֤י יִגַּע֙ בְּטֻמְאַ֣ת אָדָ֔ם לְכֹל֙ טֻמְאָת֔וֹ אֲשֶׁ֥ר יִטְמָ֖א בָּ֑הּ וְנֶעְלַ֣ם מִמֶּ֔נּוּ וְה֥וּא יָדַ֖ע וְאָשֵֽׁם׃ 4 א֣וֹ נֶ֡פֶשׁ כִּ֣י תִשָּׁבַע֩ לְבַטֵּ֨א בִשְׂפָתַ֜יִם לְהָרַ֣ע א֣וֹ לְהֵיטִ֗יב לְ֠כֹל אֲשֶׁ֨ר יְבַטֵּ֧א הָאָדָ֛ם בִּשְׁבֻעָ֖ה וְנֶעְלַ֣ם מִמֶּ֑נּוּ וְהוּא־יָדַ֥ע וְאָשֵׁ֖ם לְאַחַ֥ת מֵאֵֽלֶּה׃ 5 וְהָיָ֥ה כִֽי־יֶאְשַׁ֖ם לְאַחַ֣ת מֵאֵ֑לֶּה וְהִ֨תְוַדָּ֔ה אֲשֶׁ֥ר חָטָ֖א עָלֶֽיהָ׃ 6 וְהֵבִ֣יא אֶת־אֲשָׁמ֣וֹ לַיהוָ֡ה עַ֣ל חַטָּאתוֹ֩ אֲשֶׁ֨ר חָטָ֜א נְקֵבָ֨ה מִן־הַצֹּ֥אן כִּשְׂבָּ֛ה אֽוֹ־שְׂעִירַ֥ת עִזִּ֖ים לְחַטָּ֑את וְכִפֶּ֥ר עָלָ֛יו הַכֹּהֵ֖ן מֵחַטָּאתֽוֹ׃ 7 וְאִם־לֹ֨א תַגִּ֣יע יָדוֹ֮ דֵּ֣י שֶׂה֒ וְהֵבִ֨יא אֶת־אֲשָׁמ֜וֹ אֲשֶׁ֣ר חָטָ֗א שְׁתֵּ֥י תֹרִ֛ים אֽוֹ־שְׁנֵ֥י בְנֵֽי־יוֹנָ֖ה לַֽיהוָ֑ה אֶחָ֥ד לְחַטָּ֖את וְאֶחָ֥ד לְעֹלָֽה׃ 8 וְהֵבִ֤יא אֹתָם֙ אֶל־הַכֹּהֵ֔ן וְהִקְרִ֛יב אֶת־אֲשֶׁ֥ר לַחַטָּ֖את רִאשׁוֹנָ֑ה וּמָלַ֧ק אֶת־רֹאשׁ֛וֹ מִמּ֥וּל עָרְפּ֖וֹ וְלֹ֥א יַבְדִּֽיל׃ 9 וְהִזָּ֞ה מִדַּ֤ם הַחַטָּאת֙ עַל־קִ֣יר הַמִּזְבֵּ֔חַ וְהַנִּשְׁאָ֣ר בַּדָּ֔ם יִמָּצֵ֖ה אֶל־יְס֣וֹד הַמִּזְבֵּ֑חַ חַטָּ֖את הֽוּא׃ 10 וְאֶת־הַשֵּׁנִ֛י יַעֲשֶׂ֥ה עֹלָ֖ה כַּמִּשְׁפָּ֑ט וְכִפֶּ֨ר עָלָ֧יו הַכֹּהֵ֛ן מֵחַטָּאת֥וֹ אֲשֶׁר־חָטָ֖א וְנִסְלַ֥ח לֽוֹ׃   ס 11 וְאִם־לֹא֩ תַשִּׂ֨יג יָד֜וֹ לִשְׁתֵּ֣י תֹרִ֗ים אוֹ֮ לִשְׁנֵ֣י בְנֵי־יוֹנָה֒ וְהֵבִ֨יא אֶת־קָרְבָּנ֜וֹ אֲשֶׁ֣ר חָטָ֗א עֲשִׂירִ֧ת הָאֵפָ֛ה סֹ֖לֶת לְחַטָּ֑את לֹא־יָשִׂ֨ים עָלֶ֜יהָ שֶׁ֗מֶן וְלֹא־יִתֵּ֤ן עָלֶ֙יהָ֙ לְבֹנָ֔ה כִּ֥י חַטָּ֖את הִֽיא׃ 12 וֶהֱבִיאָהּ֮ אֶל־הַכֹּהֵן֒ וְקָמַ֣ץ הַכֹּהֵ֣ן מִ֠מֶּנָּה מְל֨וֹא קֻמְצ֜וֹ אֶת־אַזְכָּרָתָה֙ וְהִקְטִ֣יר הַמִּזְבֵּ֔חָה עַ֖ל אִשֵּׁ֣י יְהוָ֑ה חַטָּ֖את הִֽוא׃ 13 וְכִפֶּר֩ עָלָ֨יו הַכֹּהֵ֜ן עַל־חַטָּאת֧וֹ אֲשֶׁר־חָטָ֛א מֵֽאַחַ֥ת מֵאֵ֖לֶּה וְנִסְלַ֣ח ל֑וֹ וְהָיְתָ֥ה לַכֹּהֵ֖ן כַּמִּנְחָֽה׃   ס 14 וַיְדַבֵּ֥ר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃ 15 נֶ֚פֶשׁ כִּֽי־תִמְעֹ֣ל מַ֔עַל וְחָֽטְאָה֙ בִּשְׁגָגָ֔ה מִקָּדְשֵׁ֖י יְהוָ֑ה וְהֵבִיא֩ אֶת־אֲשָׁמ֨וֹ לַֽיהוָ֜ה אַ֧יִל תָּמִ֣ים מִן־הַצֹּ֗אן בְּעֶרְכְּךָ֛ כֶּֽסֶף־שְׁקָלִ֥ים בְּשֶֽׁקֶל־הַקֹּ֖דֶשׁ לְאָשָֽׁם׃ 16 וְאֵ֣ת אֲשֶׁר֩ חָטָ֨א מִן־הַקֹּ֜דֶשׁ יְשַׁלֵּ֗ם וְאֶת־חֲמִֽישִׁתוֹ֙ יוֹסֵ֣ף עָלָ֔יו וְנָתַ֥ן אֹת֖וֹ לַכֹּהֵ֑ן וְהַכֹּהֵ֗ן יְכַפֵּ֥ר עָלָ֛יו בְּאֵ֥יל הָאָשָׁ֖ם וְנִסְלַ֥ח לֽוֹ׃   פ
17 וְאִם־נֶ֙פֶשׁ֙ כִּ֣י תֶֽחֱטָ֔א וְעָֽשְׂתָ֗ה אַחַת֙ מִכָּל־מִצְוֺ֣ת יְהוָ֔ה אֲשֶׁ֖ר לֹ֣א תֵעָשֶׂ֑ינָה וְלֹֽא־יָדַ֥ע וְאָשֵׁ֖ם וְנָשָׂ֥א עֲוֺנֽוֹ׃ 18 וְ֠הֵבִיא אַ֣יִל תָּמִ֧ים מִן־הַצֹּ֛אן בְּעֶרְכְּךָ֥ לְאָשָׁ֖ם אֶל־הַכֹּהֵ֑ן וְכִפֶּר֩ עָלָ֨יו הַכֹּהֵ֜ן עַ֣ל שִׁגְגָת֧וֹ אֲשֶׁר־שָׁגָ֛ג וְה֥וּא לֹֽא־יָדַ֖ע וְנִסְלַ֥ח לֽוֹ׃ 19 אָשָׁ֖ם ה֑וּא אָשֹׁ֥ם אָשַׁ֖ם לַיהוָֽה׃   פ
20 וַיְדַבֵּ֥ר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃ 21 נֶ֚פֶשׁ כִּ֣י תֶחֱטָ֔א וּמָעֲלָ֥ה מַ֖עַל בַּיהוָ֑ה וְכִחֵ֨שׁ בַּעֲמִית֜וֹ בְּפִקָּד֗וֹן אֽוֹ־בִתְשׂ֤וּמֶת יָד֙ א֣וֹ בְגָזֵ֔ל א֖וֹ עָשַׁ֥ק אֶת־עֲמִיתֽוֹ׃ 22 אֽוֹ־מָצָ֧א אֲבֵדָ֛ה וְכִ֥חֶשׁ בָּ֖הּ וְנִשְׁבַּ֣ע עַל־שָׁ֑קֶר עַל־אַחַ֗ת מִכֹּ֛ל אֲשֶׁר־יַעֲשֶׂ֥ה הָאָדָ֖ם לַחֲטֹ֥א בָהֵֽנָּה׃ 23 וְהָיָה֮ כִּֽי־יֶחֱטָ֣א וְאָשֵׁם֒ וְהֵשִׁ֨יב אֶת־הַגְּזֵלָ֜ה אֲשֶׁ֣ר גָּזָ֗ל א֤וֹ אֶת־הָעֹ֙שֶׁק֙ אֲשֶׁ֣ר עָשָׁ֔ק א֚וֹ אֶת־הַפִּקָּד֔וֹן אֲשֶׁ֥ר הָפְקַ֖ד אִתּ֑וֹ א֥וֹ אֶת־הָאֲבֵדָ֖ה אֲשֶׁ֥ר מָצָֽא׃ 24 א֠וֹ מִכֹּ֞ל אֲשֶׁר־יִשָּׁבַ֣ע עָלָיו֮ לַשֶּׁקֶר֒ וְשִׁלַּ֤ם אֹתוֹ֙ בְּרֹאשׁ֔וֹ וַחֲמִשִׁתָ֖יו יֹסֵ֣ף עָלָ֑יו לַאֲשֶׁ֨ר ה֥וּא ל֛וֹ יִתְּנֶ֖נּוּ בְּי֥וֹם אַשְׁמָתֽוֹ׃ 25 וְאֶת־אֲשָׁמ֥וֹ יָבִ֖יא לַיהוָ֑ה אַ֣יִל תָּמִ֧ים מִן־הַצֹּ֛אן בְּעֶרְכְּךָ֥ לְאָשָׁ֖ם אֶל־הַכֹּהֵֽן׃ 26 וְכִפֶּ֨ר עָלָ֧יו הַכֹּהֵ֛ן לִפְנֵ֥י יְהוָ֖ה וְנִסְלַ֣ח ל֑וֹ עַל־אַחַ֛ת מִכֹּ֥ל אֲשֶֽׁר־יַעֲשֶׂ֖ה לְאַשְׁמָ֥ה בָֽהּ׃   פ