Yiddish
Hebrew
אידיש
1 איר זאָלט אײַך ניט מאַכן אָפּגעטער, און אַ געשניצטן געץ און אַ זײַלשטײן זאָלט איר אײַך ניט אױפֿשטעלן, און אַ שטײנבילד זאָלט איר ניט שטעלן אין אײַער לאַנד, זיך צו בוקן פֿאַר אים, װאָרום איך בין יהוה אײַער גאָט. 2 מײַנע שבתים זאָלט איר היטן, און פֿאַר מײַן הײליקטום זאָלט איר האָבן אָפּשײַ: איך בין יהוה. 3 אױב איר װעט גײן אין מײַנע חוקים, און היטן מײַנע געבאָט, און זײ טאָן, 4 װעל איך געבן אײַערע רעגנס אין זײער צײַט, און די ערד װעט געבן איר תּבואה, און דער בױם פֿון פֿעלד װעט געבן זײַן פֿרוכט. 5 און דרעשן װעט גרײכן בײַ אײַך ביז האַרבסטן, און האַרבסטן װעט גרײכן ביז זריעה-צײַט; און איר װעט עסן אײַער ברױט צו זאַט, און זיצן אין זיכערקײט אין אײַער לאַנד. 6 און איך װעל געבן שלום אין לאַנד, און איר װעט זיך לײגן, און קײנער װעט ניט שרעקן; און איך װעל אױסראָטן אַ בײזע חיה פֿון לאַנד, און אַ שװערד װעט ניט דורכגײן אין אײַער לאַנד. 7 און איר װעט נאָכיאָגן אײַערע פײַנט, און זײ װעלן פאַלן פֿאַר אײַך דורכן שװערד. 8 און פינף פֿון אײַך װעלן נאָכיאָגן הונדערט, און הונדערט פֿון אײַך װעלן נאָכיאָגן צען טױזנט, און אײַערע פײַנט װעלן פאַלן פֿאַר אײַך דורכן שװערד. 9 און איך װעל זיך קערן צו אײַך, און װעל אײַך פֿרוכפּערן און אײַך מערן, און איך װעל אױפֿשטעלן מײַן בונד מיט אײַך. 10 און איר װעט עסן אַלטע, גאָר אַלטע תּבואה, און איר װעט אַרױסראַמען די אַלטע פֿון װעגן דער נײַער. 11 און איך װעל מאַכן מײַן רואונג צװישן אײַך, און מײַן זעל װעט אײַך ניט פֿאַראומװערדיקן. 12 און איך װעל אומגײן צװישן אײַך, און װעל אײַך זײַן צום גאָט, און איר װעט מיר זײַן צום פֿאָלק. 13 איך בין יהוה אײַער גאָט, װאָס האָב אײַך אַרױסגעצױגן פֿון לאַנד מִצרַיִם פֿון צו זײַן קנעכט צו זײ, און איך האָב צעבראָכן די שטאַנגען פֿון אײַער יאָך, און האָב אײַך געפירט מיט אַן אױפֿגעהױבענעם קאָפּ.
14 אױב אָבער איר װעט ניט צוהערן צו מיר, און װעט ניט טאָן אַלע די דאָזיקע געבאָט, 15 און אױב מײַנע חוקים װעט איר פֿאַראַכטן, און אױב מײַנע געזעצן װעט פֿאַראומװערדיקן אײַער זעל, ניט צו טאָן אַלע מײַנע געבאָט, כּדי איר זאָלט פֿאַרשטערן מײַן בונד, 16 װעל איך אױך טאָן דאָס דאָזיקע צו אײַך: איך װעל אָנזעצן אױף אײַך אַ בהלה – די דער, און קדחת, װאָס מאַכן אױסגײן די אױגן און פֿאַרשמאַכטן די זעל. און איר װעט זײען אײַער זאָמען אומנישט, װאָרום אײַערע פײַנט װעלן עס אױפֿעסן. 17 און איך װעל קערן מײַן פּנים אַקעגן אײַך, און איר װעט געשלאָגן װערן פֿאַר אײַערע פײַנט, און אײַערע שָׂונאים װעלן געװעלטיקן איבער אײַך; און איר װעט לױפֿן װען קײנער יאָגט אײַך ניט. 18 און אױב איר װעט בײַ אַלעם דעם ניט צוהערן צו מיר, װעל איך אײַך זיבן מאָל מער שטראָפֿן פֿאַר אײַערע זינד. 19 און איך װעל צעברעכן אײַער שטאָלצע מאַכט, און װעל מאַכן אײַער הימל אַזױ װי אײַזן, און אײַער ערד אַזױ װי קופּער. 20 און אײַער כּוֹח װעט אַװעקגײן אומנישט, און אײַער ערד װעט ניט געבן איר תּבואה, און דער בױם פֿון לאַנד װעט ניט געבן זײַן פֿרוכט. 21 און אױב איר װעט גײן מיר דערװידער, און װעט ניט װעלן צוהערן צו מיר, װעל איך זיבן מאָל מערן אױף אײַך שלעק, לױט אײַערע זינד. 22 און איך װעל אָנשיקן אױף אײַך די חיה פֿון פֿעלד, און זי װעט אײַך באַרױבן פֿון קינדער, און פֿאַרשנײַדן אײַערע בהמות, און אײַך פֿאַרמינערן; און אײַערע װעגן װעלן פֿאַרװיסט װערן. 23 און אױב איר װעט דערמיט מיר ניט אױסגעמוסרט װערן, און איר װעט גײן מיר דערװידער, װעל איך אױך גײן אײַך דערװידער, 24 און איך אױך װעל אײַך שלאָגן זיבן מאָל פֿאַר אײַערע זינד. 25 און איך װעל ברענגען אױף אײַך אַ שװערד, װאָס װעט זיך נוֹקם זײַן די נקמה פֿון דעם בונד, און איר װעט זיך פֿאַרקלײַבן אין אײַערע שטעט. און איך װעל אָנשיקן אַ מגפה צװישן אײַך, און איר װעט געגעבן װערן אין דער האַנט פֿון דעם פײַנט. 26 אַז איך װעל אײַך צעברעכן דעם אונטערלען פֿון ברױט, װעלן צען װײַבער באַקן אײַער ברױט אין אײן אױװן, און זײ װעלן אָפּברענגען אײַער ברױט אױפֿן װאָג, און איר װעט עסן און ניט זאַט װערן. 27 און אױב איר װעט נאָך דעם ניט צוהערן צו מיר, און איר װעט גײן מיר דערװידער, 28 װעל איך גײן אײַך דערװידער מיט גרימצאָרן, און איך אױך װעל אײַך שטראָפֿן זיבן מאָל פֿאַר אײַערע זינד. 29 און איר װעט עסן דאָס פֿלײש פֿון אײַערע זין, און דאָס פֿלײש פֿון אײַערע טעכטער װעט איר עסן. 30 און איך װעל פֿאַרטיליקן אײַערע במות, און װעל פֿאַרשנײַדן אײַערע זונזײַלן, און אַהינטאָן אײַערע פּגרים אױף די פּגרים פֿון אײַערע געצן, און מײַן זעל װעט אײַך פֿאַראומװערדיקן. 31 און איך װעל מאַכן פֿון אײַערע שטעט אַ חורבן, און װעל פֿאַרװיסטן אײַערע הײליקטומען, און װעל ניט שמעקן אײַערע געשמאַקע ריחות. 32 און איך װעל פֿאַרװיסטן דאָס לאַנד, און אײַערע פײַנט װאָס זיצן דערין, װעלן גאַפֿן איבער איר. 33 און אײַך װעל איך צעשפּרײטן צװישן די פֿעלקער, און איך װעל אַרױסציען נאָך אײַך אַ שװערד, און אײַער לאַנד װעט זײַן אַ װיסטעניש און אײַערע שטעט װעלן זײַן אַ חורבן. 34 דענצמאָל װעט דאָס לאַנד אָפּצאָלן אירע שבתים – אַלע טעג װאָס עס װעט װיסט זײַן, און איר װעט זײַן אין דעם לאַנד פֿון אײַערע פײַנט; דענצמאָל װעט דאָס לאַנד רוען, און באַצאָלן אירע שבתים. 35 אַלע טעג װאָס עס װעט װיסט זײַן, װעט עס רוען װי עס האָט ניט גערוט אין אײַערע שבתים, װען איר זײַט געזעסן דערױף. 36 און די װאָס װעלן בלײַבן פֿון אײַך, װעל איך אַרײַנברענגען אַ שרעקעדיקײט אין זײער האַרצן, אין די לענדער פֿון זײער פײַנט, און זײ װעט נאָכיאָגן דער שאָרך פֿון אַ געטריבענעם בלאַט, און זײ װעלן לױפֿן װי מע לױפֿט פֿון שװערד, און פאַלן װען קײנער יאָגט ניט. 37 און זײ װעלן געשטרױכלט װערן אײנער אָן אַנדערן, אַזױ װי פֿאַרן שװערד, װען קײנער יאָגט ניט; און איר װעט ניט האָבן קײן תּקומה פֿאַר אײַערע פײַנט. 38 און איר װעט אונטערגײן צװישן די פֿעלקער, און דאָס לאַנד פֿון אײַערע פײַנט װעט אײַך אױפֿעסן. 39 און די געבליבענע פֿון אײַך װעלן אײַנגײן פֿאַר זײער זינד אין די לענדער פֿון אײַערע פײַנט; און אױך פֿאַר די זינד פֿון זײערע עלטערן װעלן זײ אײַנגײן אַזױ װי יענע. 40 און זײ װעלן זיך מוֹדה זײַן אױף זײערע זינד, און אױף די זינד פֿון זײערע עלטערן, אין זײער פֿעלשונג, װאָס זײ האָבן געפֿעלשט אָן מיר, און אױך װאָס זײ זײַנען געגאַנגען מיר דערװידער; 41 װאָס דערפֿאַר בין איך אױך זײ געגאַנגען דערװידער, און האָב זײ געבראַכט אין דעם לאַנד פֿון זײערע פײַנט. אױב זײער אומבאַשניטן האַרץ װעט דענצמאָל װערן אונטערטעניק, און זײ װעלן דענצמאָל האָבן אָפּגעצאָלט פֿאַר זײערע זינד, 42 װעל איך זיך דערמאָנען אָן מײַן בונד מיט יעקבן, און אױך אָן מײַן בונד מיט יצחקן, און אױך אָן מײַן בונד מיט אַברהמען װעל איך זיך דערמאָנען, און אָן דעם לאַנד װעל איך זיך דערמאָנען. 43 װאָרום דאָס לאַנד װעט זײַן פֿאַרלאָזן אָן זײ, און װעט אָפּצאָלן אירע שבתים, װען עס װעט זײַן װיסט אָן זײ; און זײ װעלן אָפּצאָלן פֿאַר זײערע זינד; װײַל און באַװײַל מײַנע געזעצן האָבן זײ פֿאַראַכט, און מײַנע חוקים האָט פֿאַראומװערדיקט זײער זעל. 44 אָבער אַפֿילו דענצמאָל, װען זײ װעלן זײַן אין דעם לאַנד פֿון זײערע פײַנט, װעל איך זײ ניט פֿאַראַכטן, און װעל זײ ניט פֿאַראומװערדיקן, זײ צו פֿאַרלענדן, צו פֿאַרשטערן מײַן בונד מיט זײ, װאָרום איך בין יהוה זײער גאָט. 45 און איך װעל זיך דערמאָנען פֿון זײערטװעגן אָן דעם בונד מיט די ערשטע, װאָס איך האָב זײ אַרױסגעצױגן פֿון לאַנד מִצרַיִם פֿאַר די אױגן פֿון די פֿעלקער, זײ צו זײַן צום גאָט: איך בין יהוה. 46 דאָס זײַנען די חוקים און די געזעצן און די לערנונגען װאָס גאָט האָט געגעבן צװישן אים און צװישן די קינדער פֿון ישׂראל אױפֿן באַרג סינַי דורך דער האַנט פֿון משהן.
עברית
1 לֹֽא־תַעֲשׂ֨וּ לָכֶ֜ם אֱלִילִ֗ם וּפֶ֤סֶל וּמַצֵּבָה֙ לֹֽא־תָקִ֣ימוּ לָכֶ֔ם וְאֶ֣בֶן מַשְׂכִּ֗ית לֹ֤א תִתְּנוּ֙ בְּאַרְצְכֶ֔ם לְהִֽשְׁתַּחֲוֺ֖ת עָלֶ֑יהָ כִּ֛י אֲנִ֥י יְהוָ֖ה אֱלֹהֵיכֶֽם׃ 2 אֶת־שַׁבְּתֹתַ֣י תִּשְׁמֹ֔רוּ וּמִקְדָּשִׁ֖י תִּירָ֑אוּ אֲנִ֖י יְהוָֽה׃   ס 3 אִם־בְּחֻקֹּתַ֖י תֵּלֵ֑כוּ וְאֶת־מִצְוֺתַ֣י תִּשְׁמְר֔וּ וַעֲשִׂיתֶ֖ם אֹתָֽם׃ 4 וְנָתַתִּ֥י גִשְׁמֵיכֶ֖ם בְּעִתָּ֑ם וְנָתְנָ֤ה הָאָ֙רֶץ֙ יְבוּלָ֔הּ וְעֵ֥ץ הַשָּׂדֶ֖ה יִתֵּ֥ן פִּרְיֽוֹ׃ 5 וְהִשִּׂ֨יג לָכֶ֥ם דַּ֙יִשׁ֙ אֶת־בָּצִ֔יר וּבָצִ֖יר יַשִּׂ֣יג אֶת־זָ֑רַע וַאֲכַלְתֶּ֤ם לַחְמְכֶם֙ לָשֹׂ֔בַע וִֽישַׁבְתֶּ֥ם לָבֶ֖טַח בְּאַרְצְכֶֽם׃ 6 וְנָתַתִּ֤י שָׁלוֹם֙ בָּאָ֔רֶץ וּשְׁכַבְתֶּ֖ם וְאֵ֣ין מַחֲרִ֑יד וְהִשְׁבַּתִּ֞י חַיָּ֤ה רָעָה֙ מִן־הָאָ֔רֶץ וְחֶ֖רֶב לֹא־תַעֲבֹ֥ר בְּאַרְצְכֶֽם׃ 7 וּרְדַפְתֶּ֖ם אֶת־אֹיְבֵיכֶ֑ם וְנָפְל֥וּ לִפְנֵיכֶ֖ם לֶחָֽרֶב 8 וְרָדְפ֨וּ מִכֶּ֤ם חֲמִשָּׁה֙ מֵאָ֔ה וּמֵאָ֥ה מִכֶּ֖ם רְבָבָ֣ה יִרְדֹּ֑פוּ וְנָפְל֧וּ אֹיְבֵיכֶ֛ם לִפְנֵיכֶ֖ם לֶחָֽרֶב׃ 9 וּפָנִ֣יתִי אֲלֵיכֶ֔ם וְהִפְרֵיתִ֣י אֶתְכֶ֔ם וְהִרְבֵּיתִ֖י אֶתְכֶ֑ם וַהֲקִימֹתִ֥י אֶת־בְּרִיתִ֖י אִתְּכֶֽם׃ 10 וַאֲכַלְתֶּ֥ם יָשָׁ֖ן נוֹשָׁ֑ן וְיָשָׁ֕ן מִפְּנֵ֥י חָדָ֖שׁ תּוֹצִֽיאוּ׃ 11 וְנָתַתִּ֥י מִשְׁכָּנִ֖י בְּתוֹכְכֶ֑ם וְלֹֽא־תִגְעַ֥ל נַפְשִׁ֖י אֶתְכֶֽם׃ 12 וְהִתְהַלַּכְתִּי֙ בְּת֣וֹכְכֶ֔ם וְהָיִ֥יתִי לָכֶ֖ם לֵֽאלֹהִ֑ים וְאַתֶּ֖ם תִּהְיוּ־לִ֥י לְעָֽם׃ 13 אֲנִ֞י יְהוָ֣ה אֱלֹֽהֵיכֶ֗ם אֲשֶׁ֨ר הוֹצֵ֤אתִי אֶתְכֶם֙ מֵאֶ֣רֶץ מִצְרַ֔יִם מִֽהְיֹ֥ת לָהֶ֖ם עֲבָדִ֑ים וָאֶשְׁבֹּר֙ מֹטֹ֣ת עֻלְּכֶ֔ם וָאוֹלֵ֥ךְ אֶתְכֶ֖ם קֽוֹמְמִיּֽוּת׃   פ
14 וְאִם־לֹ֥א תִשְׁמְע֖וּ לִ֑י וְלֹ֣א תַעֲשׂ֔וּ אֵ֥ת כָּל־הַמִּצְוֺ֖ת הָאֵֽלֶּה׃ 15 וְאִם־בְּחֻקֹּתַ֣י תִּמְאָ֔סוּ וְאִ֥ם אֶת־מִשְׁפָּטַ֖י תִּגְעַ֣ל נַפְשְׁכֶ֑ם לְבִלְתִּ֤י עֲשׂוֹת֙ אֶת־כָּל־מִצְוֺתַ֔י לְהַפְרְכֶ֖ם אֶת־בְּרִיתִֽי׃ 16 אַף־אֲנִ֞י אֽ͏ֶעֱשֶׂה־זֹּ֣את לָכֶ֗ם וְהִפְקַדְתִּ֨י עֲלֵיכֶ֤ם בֶּֽהָלָה֙ אֶת־הַשַּׁחֶ֣פֶת וְאֶת־הַקַּדַּ֔חַת מְכַלּ֥וֹת עֵינַ֖יִם וּמְדִיבֹ֣ת נָ֑פֶשׁ וּזְרַעְתֶּ֤ם לָרִיק֙ זַרְעֲכֶ֔ם וַאֲכָלֻ֖הוּ אֹיְבֵיכֶֽם׃ 17 וְנָתַתִּ֤י פָנַי֙ בָּכֶ֔ם וְנִגַּפְתֶּ֖ם לִפְנֵ֣י אֹיְבֵיכֶ֑ם וְרָד֤וּ בָכֶם֙ שֹֽׂנְאֵיכֶ֔ם וְנַסְתֶּ֖ם וְאֵין־רֹדֵ֥ף אֶתְכֶֽם׃   ס 18 וְאִ֨ם־עַד־אֵ֔לֶּה לֹ֥א תִשְׁמְע֖וּ לִ֑י וְיָסַפְתִּי֙ לְיַסְּרָ֣ה אֶתְכֶ֔ם שֶׁ֖בַע עַל־חַטֹּאתֵיכֶֽם׃ 19 וְשָׁבַרְתִּ֖י אֶת־גְּא֣וֹן עֻזְּכֶ֑ם וְנָתַתִּ֤י אֶת־שְׁמֵיכֶם֙ כַּבַּרְזֶ֔ל וְאֶֽת־אַרְצְכֶ֖ם כַּנְּחֻשָֽׁה׃ 20 וְתַ֥ם לָרִ֖יק כֹּחֲכֶ֑ם וְלֹֽא־תִתֵּ֤ן אַרְצְכֶם֙ אֶת־יְבוּלָ֔הּ וְעֵ֣ץ הָאָ֔רֶץ לֹ֥א יִתֵּ֖ן פִּרְיֽוֹ׃ 21 וְאִם־תֵּֽלְכ֤וּ עִמִּי֙ קֶ֔רִי וְלֹ֥א תֹאב֖וּ לִשְׁמֹ֣עַֽ לִ֑י וְיָסַפְתִּ֤י עֲלֵיכֶם֙ מַכָּ֔ה שֶׁ֖בַע כְּחַטֹּאתֵיכֶֽם׃ 22 וְהִשְׁלַחְתִּ֨י בָכֶ֜ם אֶת־חַיַּ֤ת הַשָּׂדֶה֙ וְשִׁכְּלָ֣ה אֶתְכֶ֔ם וְהִכְרִ֙יתָה֙ אֶת־בְּהֶמְתְּכֶ֔ם וְהִמְעִ֖יטָה אֶתְכֶ֑ם וְנָשַׁ֖מּוּ דַּרְכֵיכֶֽם׃ 23 וְאִ֨ם־בְּאֵ֔לֶּה לֹ֥א תִוָּסְר֖וּ לִ֑י וַהֲלַכְתֶּ֥ם עִמִּ֖י קֶֽרִי׃ 24 וְהָלַכְתִּ֧י אַף־אֲנִ֛י עִמָּכֶ֖ם בְּקֶ֑רִי וְהִכֵּיתִ֤י אֶתְכֶם֙ גַּם־אָ֔נִי שֶׁ֖בַע עַל־חַטֹּאתֵיכֶֽם׃ 25 וְהֵבֵאתִ֨י עֲלֵיכֶ֜ם חֶ֗רֶב נֹקֶ֙מֶת֙ נְקַם־בְּרִ֔ית וְנֶאֱסַפְתֶּ֖ם אֶל־עָרֵיכֶ֑ם וְשִׁלַּ֤חְתִּי דֶ֙בֶר֙ בְּת֣וֹכְכֶ֔ם וְנִתַּתֶּ֖ם בְּיַד־אוֹיֵֽב׃ 26 בְּשִׁבְרִ֣י לָכֶם֮ מַטֵּה־לֶחֶם֒ וְ֠אָפוּ עֶ֣שֶׂר נָשִׁ֤ים לַחְמְכֶם֙ בְּתַנּ֣וּר אֶחָ֔ד וְהֵשִׁ֥יבוּ לַחְמְכֶ֖ם בַּמִּשְׁקָ֑ל וַאֲכַלְתֶּ֖ם וְלֹ֥א תִשְׂבָּֽעוּ׃   ס 27 וְאִ֨ם־בְּזֹ֔את לֹ֥א תִשְׁמְע֖וּ לִ֑י וַהֲלַכְתֶּ֥ם עִמִּ֖י בְּקֶֽרִי׃ 28 וְהָלַכְתִּ֥י עִמָּכֶ֖ם בַּחֲמַת־קֶ֑רִי וְיִסַּרְתִּ֤י אֶתְכֶם֙ אַף־אָ֔נִי שֶׁ֖בַע עַל־חַטֹּאתֵיכֶם׃ 29 וַאֲכַלְתֶּ֖ם בְּשַׂ֣ר בְּנֵיכֶ֑ם וּבְשַׂ֥ר בְּנֹתֵיכֶ֖ם תֹּאכֵֽלוּ׃ 30 וְהִשְׁמַדְתִּ֞י אֶת־בָּמֹֽתֵיכֶ֗ם וְהִכְרַתִּי֙ אֶת־חַמָּ֣נֵיכֶ֔ם וְנָֽתַתִּי֙ אֶת־פִּגְרֵיכֶ֔ם עַל־פִּגְרֵ֖י גִּלּוּלֵיכֶ֑ם וְגָעֲלָ֥ה נַפְשִׁ֖י אֶתְכֶֽם׃ 31 וְנָתַתִּ֤י אֶת־עָֽרֵיכֶם֙ חָרְבָּ֔ה וַהֲשִׁמּוֹתִ֖י אֶת־מִקְדְּשֵׁיכֶ֑ם וְלֹ֣א אָרִ֔יחַ בְּרֵ֖יחַ נִיחֹֽחֲכֶֽם׃ 32 וַהֲשִׁמֹּתִ֥י אֲנִ֖י אֶת־הָאָ֑רֶץ וְשָֽׁמְמ֤וּ עָלֶ֙יהָ֙ אֹֽיְבֵיכֶ֔ם הַיֹּשְׁבִ֖ים בָּֽהּ׃ 33 וְאֶתְכֶם֙ אֱזָרֶ֣ה בַגּוֹיִ֔ם וַהֲרִיקֹתִ֥י אַחֲרֵיכֶ֖ם חָ֑רֶב וְהָיְתָ֤ה אַרְצְכֶם֙ שְׁמָמָ֔ה וְעָרֵיכֶ֖ם יִהְי֥וּ חָרְבָּֽה׃ 34 אָז֩ תִּרְצֶ֨ה הָאָ֜רֶץ אֶת־שַׁבְּתֹתֶ֗יהָ כֹּ֚ל יְמֵ֣י הֳשַׁמָּ֔ה וְאַתֶּ֖ם בְּאֶ֣רֶץ אֹיְבֵיכֶ֑ם אָ֚ז תִּשְׁבַּ֣ת הָאָ֔רֶץ וְהִרְצָ֖ת אֶת־שַׁבְּתֹתֶֽיהָ׃ 35 כָּל־יְמֵ֥י הָשַׁמָּ֖ה תִּשְׁבֹּ֑ת אֵ֣ת אֲשֶׁ֧ר לֹֽא־שָׁבְתָ֛ה בְּשַׁבְּתֹתֵיכֶ֖ם בְּשִׁבְתְּכֶ֥ם עָלֶֽיהָ׃ 36 וְהַנִּשְׁאָרִ֣ים בָּכֶ֔ם וְהֵבֵ֤אתִי מֹ֙רֶךְ֙ בִּלְבָבָ֔ם בְּאַרְצֹ֖ת אֹיְבֵיהֶ֑ם וְרָדַ֣ף אֹתָ֗ם ק֚וֹל עָלֶ֣ה נִדָּ֔ף וְנָס֧וּ מְנֻֽסַת־חֶ֛רֶב וְנָפְל֖וּ וְאֵ֥ין רֹדֵֽף׃ 37 וְכָשְׁל֧וּ אִישׁ־בְּאָחִ֛יו כְּמִפְּנֵי־חֶ֖רֶב וְרֹדֵ֣ף אָ֑יִן וְלֹא־תִֽהְיֶ֤ה לָכֶם֙ תְּקוּמָ֔ה לִפְנֵ֖י אֹֽיְבֵיכֶֽם׃ 38 וַאֲבַדְתֶּ֖ם בַּגּוֹיִ֑ם וְאָכְלָ֣ה אֶתְכֶ֔ם אֶ֖רֶץ אֹיְבֵיכֶֽם׃ 39 וְהַנִּשְׁאָרִ֣ים בָּכֶ֗ם יִמַּ֙קּוּ֙ בּֽ͏ַעֲוֺנָ֔ם בְּאַרְצֹ֖ת אֹיְבֵיכֶ֑ם וְאַ֛ף בַּעֲוֺנֹ֥ת אֲבֹתָ֖ם אִתָּ֥ם יִמָּֽקּוּ׃ 40 וְהִתְוַדּ֤וּ אֶת־עֲוֺנָם֙ וְאֶת־עֲוֺ֣ן אֲבֹתָ֔ם בְּמַעֲלָ֖ם אֲשֶׁ֣ר מָֽעֲלוּ־בִ֑י וְאַ֕ף אֲשֶׁר־הֽ͏ָלְכ֥וּ עִמִּ֖י בְּקֶֽרִי׃ 41 אַף־אֲנִ֗י אֵלֵ֤ךְ עִמָּם֙ בְּקֶ֔רִי וְהֵבֵאתִ֣י אֹתָ֔ם בְּאֶ֖רֶץ אֹיְבֵיהֶ֑ם אוֹ־אָ֣ז יִכָּנַ֗ע לְבָבָם֙ הֶֽעָרֵ֔ל וְאָ֖ז יִרְצ֥וּ אֶת־עֲוֺנָֽם׃ 42 וְזָכַרְתִּ֖י אֶת־בְּרִיתִ֣י יַעֲק֑וֹב וְאַף֩ אֶת־בְּרִיתִ֨י יִצְחָ֜ק וְאַ֨ף אֶת־בְּרִיתִ֧י אַבְרָהָ֛ם אֶזְכֹּ֖ר וְהָאָ֥רֶץ אֶזְכֹּֽר׃ 43 וְהָאָרֶץ֩ תֵּעָזֵ֨ב מֵהֶ֜ם וְתִ֣רֶץ אֶת־שַׁבְּתֹתֶ֗יהָ בָּהְשַׁמָּה֙ מֵהֶ֔ם וְהֵ֖ם יִרְצ֣וּ אֶת־עֲוֺנָ֑ם יַ֣עַן וּבְיַ֔עַן בְּמִשְׁפָּטַ֣י מָאָ֔סוּ וְאֶת־חֻקֹּתַ֖י גָּעֲלָ֥ה נַפְשָֽׁם׃ 44 וְאַף־גַּם־זֹ֠את בִּֽהְיוֹתָ֞ם בְּאֶ֣רֶץ אֹֽיְבֵיהֶ֗ם לֹֽא־מְאַסְתִּ֤ים וְלֹֽא־גְעַלְתִּים֙ לְכַלֹּתָ֔ם לְהָפֵ֥ר בְּרִיתִ֖י אִתָּ֑ם כִּ֛י אֲנִ֥י יְהוָ֖ה אֱלֹהֵיהֶֽם׃ 45 וְזָכַרְתִּ֥י לָהֶ֖ם בְּרִ֣ית רִאשֹׁנִ֑ים אֲשֶׁ֣ר הוֹצֵֽאתִי־אֹתָם֩ מֵאֶ֨רֶץ מִצְרַ֜יִם לְעֵינֵ֣י הַגּוֹיִ֗ם לִהְיֹ֥ת לָהֶ֛ם לֵאלֹהִ֖ים אֲנִ֥י יְהוָֽה׃ 46 אֵ֠לֶּה הַֽחֻקִּ֣ים וְהַמִּשְׁפָּטִים֮ וְהַתּוֹרֹת֒ אֲשֶׁר֙ נָתַ֣ן יְהוָ֔ה בֵּינ֕וֹ וּבֵ֖ין בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל בְּהַ֥ר סִינַ֖י בְּיַד־מֹשֶֽׁה׃   פ