Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן: 2 רעד צו די קינדער פֿון ישׂראל, און זאָלסט זאָגן צו זײ: די יָום-טוֹבים פֿון גאָט װאָס איר זאָלט זײ אױסרופֿן פֿאַר הײליקע צונױפֿרופונגען – דאָס זײַנען מײַנע יָום-טוֹבים: 3 זעקס טעג זאָל געטאָן װערן אַרבעט, אָבער אױפֿן זיבעטן טאָג איז אַ שבת פֿון רוּונג, אַ הײליקע צונױפֿרופונג; קײן אַרבעט זאָלט איר ניט טאָן; דאָס איז שבת צו גאָט אין אַלע אײַערע װוינערטער.
4 דאָס זײַנען די יָום-טוֹבים פֿון גאָט, די הײליקע צונױפֿרופונגען, װאָס איר זאָלט זײ אױסרופֿן אין זײער געשטעלטער צײַט. 5 אין ערשטן חוֹדש, אין פערצנטן טאָג פֿון חוֹדש, אַקעגן אָװנט, איז דער קָרבן-פֶּסַח צו גאָט. 6 און אױפֿן פֿופֿצנטן טאָג פֿון דעם דאָזיקן חוֹדש, איז דער יָום-טוב פֿון מצות צו גאָט; זיבן טעג זאָלט איר עסן מצות. 7 אין ערשטן טאָג זאָל אַ הײליקע צונױפֿרופונג זײַן בײַ אײַך; קײן דינסטאַרבעט זאָלט איר ניט טאָן. 8 און איר זאָלט ברענגען אַ פֿײַעראָפּפֿער צו גאָט זיבן טעג; אױפֿן זיבעטן טאָג איז אַ הײליקע צונױפֿרופונג; קײן דינסטאַרבעט זאָלט איר ניט טאָן.
9 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן: 10 רעד צו די קינדער פֿון ישׂראל, און זאָלסט זאָגן צו זײ: אַז איר װעט קומען אין דעם לאַנד װאָס איך גיב אײַך, און איר װעט שנײַדן איר שניט, זאָלט איר ברענגען אַ גאַרב פֿון אײַער ערשטן שניט צום כֹּהן. 11 און ער זאָל אױפֿהײבן די גאַרב פֿאַר גאָט, כּדי איר זאָלט באַװיליקט װערן; אױף מאָרגן נאָך דעם רוּטאָג זאָל זי דער כֹּהן אױפֿהײבן. 12 און איר זאָלט מאַכן, אין דעם טאָג װאָס איר הײבט אױף די גאַרב, אַ שעפּס אָן אַ פֿעלער, אַ יאָריקן, פֿאַר אַ בראַנדאָפּפֿער צו גאָט; 13 און אַ שפּײַזאָפּפֿער דערצו, צװײ צענטל זעמלמעל פֿאַרמישט מיט אײל, אַ פֿײַעראָפּפֿער צו גאָט פֿאַר אַ געשמאַקן ריח; און אַ גיסאָפּפֿער דערצו, װײַן אַ פֿערטל הין. 14 און ברױט, און געברענטע קערנער, און פֿריש זאַנגען, זאָלט איר ניט עסן ביז דעם דאָזיקן אײגענעם טאָג, ביז איר ברענגט דעם קָרבן פֿון אײַער גאָט; אַן אײביק געזעץ אױף אײַערע דוֹר-דוֹרות אין אַלע אײַערע װוינערטער. 15 און איר זאָלט אײַך צײלן פֿון אױף מאָרגן נאָך דעם רוטאָג, פֿון דעם טאָג װאָס איר ברענגט די גאַרב פֿון אױפֿהײבונג; זיבן גאַנצע װאָכן זאָלן עס זײַן; 16 ביז אױף מאָרגן נאָך דער זיבעטער װאָך זאָלט איר אָפּצײלן פֿופֿציק טעג, און ברענגען אַ שפּײַזאָפּפֿער פֿון דער נײַער תּבואה צו גאָט. 17 איר זאָלט ברענגען פֿון אײַערע װוינערטער צװײ ברױטן פֿאַר אַן אױפֿהײבונג; פֿון צװײ צענטל זעמלמעל זאָלן זײ זײַן, געזײַערט זאָלן זײ געבאַקט װערן, אַן ערשטגאָב צו גאָט. 18 און איר זאָלט ברענגען מיטן ברױט זיבן שעפּסן יאָריקע אָן אַ פֿעלער, און אײן יונגן אָקס, און צװײ װידערס; זײ זאָלן זײַן אַ בראַנדאָפּפֿער צו גאָט, מיט זײערע שפּײַזאָפּפֿער און זײערע גיסאָפּפֿער – אַ פֿײַעראָפּפֿער פֿאַר אַ געשמאַקן ריח צו גאָט. 19 און איר זאָלט מאַכן אײן ציגנבאָק פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער, און צװײ שעפּסן יאָריקע פֿאַר אַ פֿרידאָפּפֿער. 20 און דער כֹּהן זאָל זײ אױפֿהײבן מיט דעם ברױט פֿון דעם ערשטצײַטיקן, אַן אױפֿהײבונג פֿאַר גאָט, מיט די צװײ שעפּסן; הײליק זאָלן זײ זײַן צו גאָט, פֿאַרן כֹּהן. 21 און איר זאָלט מאַכן אַן אױסרופונג אין דעם דאָזיקן אײגענעם טאָג; אַ הײליקע צונױפֿרופונג זאָל זײַן בײַ אײַך; קײן דינסטאַרבעט זאָלט איר ניט טאָן. אַן אײביק געזעץ אין אַלע אײַערע װוינערטער אױף אײַערע דוֹר-דוֹרות. 22 און אַז איר שנײַדט דעם שניט פֿון אײַער לאַנד, זאָלסטו ניט דערענדיקן דעם עק פֿון דײַן פֿעלד בײַ דײַן שנײַדן, און דעם נאָכקלײַב פֿון דײַן שניט זאָלסטו ניט נאָכקלײַבן; פֿאַרן אָרימאַן און פֿאַרן פֿרעמדן זאָלסטו זײ איבערלאָזן: איך בין יהוה אײַער גאָט. 23 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן: 24 רעד צו די קינדער פֿון ישׂראל, אַזױ צו זאָגן: אין זיבעטן חוֹדש, אין ערשטן טאָג פֿון חוֹדש, זאָל זײַן בײַ אײַך אַ רואונג, אַ דערמאָנונג דורך שאַלונג, אַ הײליקע צונױפֿרופונג. 25 קײן דינסטאַרבעט זאָלט איר ניט טאָן, און איר זאָלט ברענגען אַ פֿײַעראָפּפֿער צו גאָט. 26 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן: 27 אָבער אין צענטן טאָג פֿון דעם דאָזיקן זיבעטן חוֹדש איז דער טאָג פֿון פֿאַרגעבונג; אַ הײליקע צונױפֿרופונג זאָל זײַן בײַ אײַך, און איר זאָלט פּײַניקן אײַער זעל, און ברענגען אַ פֿײַעראָפּפֿער צו גאָט. 28 און קײן אַרבעט זאָלט איר ניט טאָן אין דעם דאָזיקן אײגענעם טאָג, װײַל אַ טאָג פֿון פֿאַרגעבונג איז דאָס, מכַפּר צו זײַן אױף אײַך פֿאַר יהוה אײַער גאָט. 29 װאָרום יעטװעדער זעל װאָס װעט זיך ניט פּײַניקן אין דעם דאָזיקן אײגענעם טאָג, זאָל פֿאַרשניטן װערן פֿון איר פֿאָלק. 30 און יעטװעדער מענטש װאָס װעט טאָן עפּעס אַן אַרבעט אין דעם דאָזיקן אײגענעם טאָג, יענע זעל װעל איך אונטערברענגען פֿון צװישן איר פֿאָלק. 31 קײן אַרבעט זאָלט איר ניט טאָן; אַן אײביק געזעץ אױף אײַערע דוֹר-דוֹרות אין אַלע אײַערע װוינערטער. 32 אַ שבת פֿון רואונג איז עס פֿאַר אײַך; און איר זאָלט פּײַניקן אײַער זעל; אין נײַנטן טאָג פֿון חוֹדש אין אָװנט, פֿון אָװנט ביז אָװנט, זאָלט איר האַלטן אײַער שבת.
33 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן: 34 רעד צו די קינדער פֿון ישׂראל, אַזױ צו זאָגן: אין פֿופֿצנטן טאָג פֿון דעם דאָזיקן זיבעטן חוֹדש איז דער יָום-טוב פֿון סוכּות זיבן טעג צו גאָט. 35 אין ערשטן טאָג איז אַ הײליקע צונױפֿרופונג; קײן דינסטאַרבעט זאָלט איר ניט טאָן. 36 זיבן טעג זאָלט איר ברענגען אַ פֿײַעראָפּפֿער צו גאָט; אױפֿן אַכטן טאָג זאָל אַ הײליקע צונױפֿרופונג זײַן בײַ אײַך, און איר זאָלט ברענגען אַ פֿײַעראָפּפֿער צו גאָט; אַ הײליקע אײַנזאַמלונג איז דאָס; קײן דינסטאַרבעט זאָלט איר ניט טאָן. 37 דאָס זײַנען די יָום-טוֹבים פֿון גאָט, װאָס איר זאָלט זײ אױסרופֿן פֿאַר הײליקע צונױפֿרופונגען, צו ברענגען אַ פֿײַעראָפּפֿער צו גאָט, אַ בראַנדאָפּפֿער, און אַ שפּײַזאָפּפֿער, אַ שלאַכטאָפּפֿער, און גיסאָפּפֿער; װאָס פֿאַר איטלעכן טאָג, אין זײַן טאָג. 38 אַחוץ די שבתים פֿון גאָט, און אַחוץ אײַערע גאָבן, און אַחוץ אַלע אײַערע נדרים, און אַחוץ אַלע אײַערע פֿרײַװיליקע קרבנות, װאָס איר װעט געבן צו גאָט. 39 אָבער אין דעם פֿופֿצנטן טאָג פֿון זיבעטן חוֹדש, װען איר זאַמלט אײַן דעם אײַנטראָג פֿון לאַנד, זאָלט איר פֿײַערן דעם פֿײַערטאָג פֿון גאָט זיבן טעג; אין ערשטן טאָג זאָל זײַן אַ רואונג, און אױפֿן אַכטן טאָג אַ רואונג. 40 און איר זאָלט אײַך נעמען אין ערשטן טאָג פֿרוכט פֿון אַ שײנעם בױם, טײטלבלעטער, און צװײַגן פֿון אַ געדיכטן בױם, און װערבעס פֿון טײַך, און איר זאָלט זיך פֿרײען פֿאַר יהוה אײַער גאָט זיבן טעג. 41 און איר זאָלט עס פֿײַערן אַ פֿײַערטאָג צו גאָט זיבן טעג אין יאָר; אַן אײביק געזעץ אױף אײַערע דוֹר-דוֹרות; אין זיבעטן חוֹדש זאָלט איר עס פֿײַערן. 42 אין סוכּות זאָלט איר זיצן זיבן טעג; אַלע אײַנגעבאָרענע אין ישׂראל זאָלן זיצן אין סוכּות. 43 כּדי אײַערע דוֹר-דוֹרות זאָלן װיסן, אַז אין בײַדלעך האָב איך געמאַכט זיצן די קינדער פֿון ישׂראל, װען איך האָב זײ אַרױסגעוציגן פֿון לאַנד מִצרַיִם: איך בין יהוה אײַער גאָט. 44 און משה האָט אָנגעזאָגט די קינדער פֿון ישׂראל די יָום-טוֹבים פֿון גאָט.
עברית
1 וַיְדַבֵּ֥ר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃ 2 דַּבֵּ֞ר אֶל־בְּנֵ֤י יִשְׂרָאֵל֙ וְאָמַרְתָּ֣ אֲלֵהֶ֔ם מוֹעֲדֵ֣י יְהוָ֔ה אֲשֶׁר־תִּקְרְא֥וּ אֹתָ֖ם מִקְרָאֵ֣י קֹ֑דֶשׁ אֵ֥לֶּה הֵ֖ם מוֹעֲדָֽי׃ 3 שֵׁ֣שֶׁת יָמִים֮ תֵּעָשֶׂ֣ה מְלָאכָה֒ וּבַיּ֣וֹם הַשְּׁבִיעִ֗י שַׁבַּ֤ת שַׁבָּתוֹן֙ מִקְרָא־קֹ֔דֶשׁ כָּל־מְלָאכָ֖ה לֹ֣א תַעֲשׂ֑וּ שַׁבָּ֥ת הִוא֙ לַֽיהוָ֔ה בְּכֹ֖ל מֽוֹשְׁבֹתֵיכֶֽם׃   פ
4 אֵ֚לֶּה מוֹעֲדֵ֣י יְהוָ֔ה מִקְרָאֵ֖י קֹ֑דֶשׁ אֲשֶׁר־תִּקְרְא֥וּ אֹתָ֖ם בְּמוֹעֲדָֽם׃ 5 בַּחֹ֣דֶשׁ הָרִאשׁ֗וֹן בְּאַרְבָּעָ֥ה עָשָׂ֛ר לַחֹ֖דֶשׁ בֵּ֣ין הָעַרְבָּ֑יִם פֶּ֖סַח לַיהוָֽה׃ 6 וּבַחֲמִשָּׁ֨ה עָשָׂ֥ר יוֹם֙ לַחֹ֣דֶשׁ הַזֶּ֔ה חַ֥ג הַמַּצּ֖וֹת לַיהוָ֑ה שִׁבְעַ֥ת יָמִ֖ים מַצּ֥וֹת תֹּאכֵֽלוּ׃ 7 בַּיּוֹם֙ הָֽרִאשׁ֔וֹן מִקְרָא־קֹ֖דֶשׁ יִהְיֶ֣ה לָכֶ֑ם כָּל־מְלֶ֥אכֶת עֲבֹדָ֖ה לֹ֥א תַעֲשֽׂוּ׃ 8 וְהִקְרַבְתֶּ֥ם אִשֶּׁ֛ה לַיהוָ֖ה שִׁבְעַ֣ת יָמִ֑ים בַּיּ֤וֹם הַשְּׁבִיעִי֙ מִקְרָא־קֹ֔דֶשׁ כָּל־מְלֶ֥אכֶת עֲבֹדָ֖ה לֹ֥א תַעֲשֽׂוּ׃   פ
9 וַיְדַבֵּ֥ר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃ 10 דַּבֵּ֞ר אֶל־בְּנֵ֤י יִשְׂרָאֵל֙ וְאָמַרְתָּ֣ אֲלֵהֶ֔ם כִּֽי־תָבֹ֣אוּ אֶל־הָאָ֗רֶץ אֲשֶׁ֤ר אֲנִי֙ נֹתֵ֣ן לָכֶ֔ם וּקְצַרְתֶּ֖ם אֶת־קְצִירָ֑הּ וַהֲבֵאתֶ֥ם אֶת־עֹ֛מֶר רֵאשִׁ֥ית קְצִירְכֶ֖ם אֶל־הַכֹּהֵֽן׃ 11 וְהֵנִ֧יף אֶת־הָעֹ֛מֶר לִפְנֵ֥י יְהוָ֖ה לִֽרְצֹנְכֶ֑ם מִֽמָּחֳרַת֙ הַשַּׁבָּ֔ת יְנִיפֶ֖נּוּ הַכֹּהֵֽן׃ 12 וַעֲשִׂיתֶ֕ם בְּי֥וֹם הֲנִֽיפְכֶ֖ם אֶת־הָעֹ֑מֶר כֶּ֣בֶשׂ תָּמִ֧ים בֶּן־שְׁנָת֛וֹ לְעֹלָ֖ה לַיהוָֽה׃ 13 וּמִנְחָתוֹ֩ שְׁנֵ֨י עֶשְׂרֹנִ֜ים סֹ֣לֶת בְּלוּלָ֥ה בַשֶּׁ֛מֶן אִשֶּׁ֥ה לַיהוָ֖ה רֵ֣יחַ נִיחֹ֑חַ וְנִסְכֹּ֥ה יַ֖יִן רְבִיעִ֥ת הַהִֽין׃ 14 וְלֶחֶם֩ וְקָלִ֨י וְכַרְמֶ֜ל לֹ֣א תֹֽאכְל֗וּ עַד־עֶ֙צֶם֙ הַיּ֣וֹם הַזֶּ֔ה עַ֚ד הֲבִ֣יאֲכֶ֔ם אֶת־קָרְבַּ֖ן אֱלֹהֵיכֶ֑ם חֻקַּ֤ת עוֹלָם֙ לְדֹרֹ֣תֵיכֶ֔ם בְּכֹ֖ל מֹשְׁבֹֽתֵיכֶֽם׃   ס 15 וּסְפַרְתֶּ֤ם לָכֶם֙ מִמָּחֳרַ֣ת הַשַּׁבָּ֔ת מִיּוֹם֙ הֲבִ֣יאֲכֶ֔ם אֶת־עֹ֖מֶר הַתְּנוּפָ֑ה שֶׁ֥בַע שַׁבָּת֖וֹת תְּמִימֹ֥ת תִּהְיֶֽינָה׃ 16 עַ֣ד מִֽמָּחֳרַ֤ת הַשַּׁבָּת֙ הַשְּׁבִיעִ֔ת תִּסְפְּר֖וּ חֲמִשִּׁ֣ים י֑וֹם וְהִקְרַבְתֶּ֛ם מִנְחָ֥ה חֲדָשָׁ֖ה לַיהוָֽה׃ 17 מִמּוֹשְׁבֹ֨תֵיכֶ֜ם תָּבִ֣יאּוּ לֶ֣חֶם תְּנוּפָ֗ה שְׁ֚תַּיִם שְׁנֵ֣י עֶשְׂרֹנִ֔ים סֹ֣לֶת תִּהְיֶ֔ינָה חָמֵ֖ץ תֵּאָפֶ֑ינָה בִּכּוּרִ֖ים לֽ͏ַיהוָֽה׃ 18 וְהִקְרַבְתֶּ֣ם עַל־הַלֶּ֗חֶם שִׁבְעַ֨ת כְּבָשִׂ֤ים תְּמִימִם֙ בְּנֵ֣י שָׁנָ֔ה וּפַ֧ר בֶּן־בָּקָ֛ר אֶחָ֖ד וְאֵילִ֣ם שְׁנָ֑יִם יִהְי֤וּ עֹלָה֙ לַֽיהוָ֔ה וּמִנְחָתָם֙ וְנִסְכֵּיהֶ֔ם אִשֵּׁ֥ה רֵֽיחַ־נִיחֹ֖חַ לַיהוָֽה׃ 19 וַעֲשִׂיתֶ֛ם שְׂעִיר־עִזִּ֥ים אֶחָ֖ד לְחַטָּ֑את וּשְׁנֵ֧י כְבָשִׂ֛ים בְּנֵ֥י שָׁנָ֖ה לְזֶ֥בַח שְׁלָמִֽים׃ 20 וְהֵנִ֣יף הַכֹּהֵ֣ן אֹתָ֡ם עַל֩ לֶ֨חֶם הַבִּכּוּרִ֤ים תְּנוּפָה֙ לִפְנֵ֣י יְהוָ֔ה עַל־שְׁנֵ֖י כְּבָשִׂ֑ים קֹ֛דֶשׁ יִהְי֥וּ לַיהוָ֖ה לַכֹּהֵֽן׃ 21 וּקְרָאתֶ֞ם בְּעֶ֣צֶם הַיּ֣וֹם הַזֶּ֗ה מִֽקְרָא־קֹ֙דֶשׁ֙ יִהְיֶ֣ה לָכֶ֔ם כָּל־מְלֶ֥אכֶת עֲבֹדָ֖ה לֹ֣א תַעֲשׂ֑וּ חֻקַּ֥ת עוֹלָ֛ם בְּכָל־מוֹשְׁבֹ֥תֵיכֶ֖ם לְדֹרֹֽתֵיכֶֽם׃ 22 וּֽבְקֻצְרְכֶ֞ם אֶת־קְצִ֣יר אַרְצְכֶ֗ם לֹֽא־תְכַלֶּ֞ה פְּאַ֤ת שָֽׂדְךָ֙ בְּקֻצְרֶ֔ךָ וְלֶ֥קֶט קְצִירְךָ֖ לֹ֣א תְלַקֵּ֑ט לֶֽעָנִ֤י וְלַגֵּר֙ תַּעֲזֹ֣ב אֹתָ֔ם אֲנִ֖י יְהוָ֥ה אֱלֹהֵיכֶֽם׃   ס 23 וַיְדַבֵּ֥ר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃ 24 דַּבֵּ֛ר אֶל־בְּנֵ֥י יִשְׂרָאֵ֖ל לֵאמֹ֑ר בַּחֹ֨דֶשׁ הַשְּׁבִיעִ֜י בְּאֶחָ֣ד לַחֹ֗דֶשׁ יִהְיֶ֤ה לָכֶם֙ שַׁבָּת֔וֹן זִכְר֥וֹן תְּרוּעָ֖ה מִקְרָא־קֹֽדֶשׁ׃ 25 כָּל־מְלֶ֥אכֶת עֲבֹדָ֖ה לֹ֣א תַעֲשׂ֑וּ וְהִקְרַבְתֶּ֥ם אִשֶּׁ֖ה לַיהוָֽה׃   ס 26 וַיְדַבֵּ֥ר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃ 27 אַ֡ךְ בֶּעָשׂ֣וֹר לַחֹדֶשׁ֩ הַשְּׁבִיעִ֨י הַזֶּ֜ה י֧וֹם הַכִּפֻּרִ֣ים ה֗וּא מִֽקְרָא־קֹ֙דֶשׁ֙ יִהְיֶ֣ה לָכֶ֔ם וְעִנִּיתֶ֖ם אֶת־נַפְשֹׁתֵיכֶ֑ם וְהִקְרַבְתֶּ֥ם אִשֶּׁ֖ה לַיהוָֽה׃ 28 וְכָל־מְלָאכָה֙ לֹ֣א תַעֲשׂ֔וּ בְּעֶ֖צֶם הַיּ֣וֹם הַזֶּ֑ה כִּ֣י י֤וֹם כִּפֻּרִים֙ ה֔וּא לְכַפֵּ֣ר עֲלֵיכֶ֔ם לִפְנֵ֖י יְהוָ֥ה אֱלֹהֵיכֶֽם׃ 29 כִּ֤י כָל־הַנֶּ֙פֶשׁ֙ אֲשֶׁ֣ר לֹֽא־תְעֻנֶּ֔ה בְּעֶ֖צֶם הַיּ֣וֹם הַזֶּ֑ה וְנִכְרְתָ֖ה מֵֽעַמֶּֽיהָ׃ 30 וְכָל־הַנֶּ֗פֶשׁ אֲשֶׁ֤ר תַּעֲשֶׂה֙ כָּל־מְלָאכָ֔ה בְּעֶ֖צֶם הַיּ֣וֹם הַזֶּ֑ה וְהַֽאֲבַדְתִּ֛י אֶת־הַנֶּ֥פֶשׁ הַהִ֖וא מִקֶּ֥רֶב עַמָּֽהּ׃ 31 כָּל־מְלָאכָ֖ה לֹ֣א תַעֲשׂ֑וּ חֻקַּ֤ת עוֹלָם֙ לְדֹרֹ֣תֵיכֶ֔ם בְּכֹ֖ל מֹֽשְׁבֹֽתֵיכֶֽם׃ 32 שַׁבַּ֨ת שַׁבָּת֥וֹן הוּא֙ לָכֶ֔ם וְעִנִּיתֶ֖ם אֶת־נַפְשֹׁתֵיכֶ֑ם בְּתִשְׁעָ֤ה לַחֹ֙דֶשׁ֙ בָּעֶ֔רֶב מֵעֶ֣רֶב עַד־עֶ֔רֶב תִּשְׁבְּת֖וּ שַׁבַּתְּכֶֽם׃   פ
33 וַיְדַבֵּ֥ר יְהוָ֖ה אֶל־מֹשֶׁ֥ה לֵּאמֹֽר׃ 34 דַּבֵּ֛ר אֶל־בְּנֵ֥י יִשְׂרָאֵ֖ל לֵאמֹ֑ר בַּחֲמִשָּׁ֨ה עָשָׂ֜ר י֗וֹם לַחֹ֤דֶשׁ הַשְּׁבִיעִי֙ הַזֶּ֔ה חַ֧ג הַסֻּכּ֛וֹת שִׁבְעַ֥ת יָמִ֖ים לַיהֹוָֽה׃ 35 בַּיּ֥וֹם הָרִאשׁ֖וֹן מִקְרָא־קֹ֑דֶשׁ כָּל־מְלֶ֥אכֶת עֲבֹדָ֖ה לֹ֥א תַעֲשֽׂוּ׃ 36 שִׁבְעַ֣ת יָמִ֔ים תַּקְרִ֥יבוּ אִשֶּׁ֖ה לַיהוָ֑ה בַּיּ֣וֹם הַשְּׁמִינִ֡י מִקְרָא־קֹדֶשׁ֩ יִהְיֶ֨ה לָכֶ֜ם וְהִקְרַבְתֶּ֨ם אִשֶּׁ֤ה לַֽיהוָה֙ עֲצֶ֣רֶת הִ֔וא כָּל־מְלֶ֥אכֶת עֲבֹדָ֖ה לֹ֥א תַעֲשֽׂוּ׃ 37 אֵ֚לֶּה מוֹעֲדֵ֣י יְהוָ֔ה אֲשֶׁר־תִּקְרְא֥וּ אֹתָ֖ם מִקְרָאֵ֣י קֹ֑דֶשׁ לְהַקְרִ֨יב אִשֶּׁ֜ה לַיהוָ֗ה עֹלָ֧ה וּמִנְחָ֛ה זֶ֥בַח וּנְסָכִ֖ים דְּבַר־י֥וֹם בְּיוֹמֽוֹ׃ 38 מִלְּבַ֖ד שַׁבְּתֹ֣ת יְהוָ֑ה וּמִלְּבַ֣ד מַתְּנֽוֹתֵיכֶ֗ם וּמִלְּבַ֤ד כָּל־נִדְרֵיכֶם֙ וּמִלְּבַד֙ כָּל־נִדְב֣וֹתֵיכֶ֔ם אֲשֶׁ֥ר תִּתְּנ֖וּ לַיהוָֽה׃ 39 אַ֡ךְ בַּחֲמִשָּׁה֩ עָשָׂ֨ר י֜וֹם לַחֹ֣דֶשׁ הַשְּׁבִיעִ֗י בְּאָסְפְּכֶם֙ אֶת־תְּבוּאַ֣ת הָאָ֔רֶץ תָּחֹ֥גּוּ אֶת־חַג־יְהוָ֖ה שִׁבְעַ֣ת יָמִ֑ים בַּיּ֤וֹם הָֽרִאשׁוֹן֙ שַׁבָּת֔וֹן וּבַיּ֥וֹם הַשְּׁמִינִ֖י שַׁבָּתֽוֹן׃ 40 וּלְקַחְתֶּ֨ם לָכֶ֜ם בַּיּ֣וֹם הָרִאשׁ֗וֹן פְּרִ֨י עֵ֤ץ הָדָר֙ כַּפֹּ֣ת תְּמָרִ֔ים וַעֲנַ֥ף עֵץ־עָבֹ֖ת וְעַרְבֵי־נָ֑חַל וּשְׂמַחְתֶּ֗ם לִפְנֵ֛י יְהוָ֥ה אֱלֹהֵיכֶ֖ם שִׁבְעַ֥ת יָמִֽים׃ 41 וְחַגֹּתֶ֤ם אֹתוֹ֙ חַ֣ג לַֽיהוָ֔ה שִׁבְעַ֥ת יָמִ֖ים בַּשָּׁנָ֑ה חֻקַּ֤ת עוֹלָם֙ לְדֹרֹ֣תֵיכֶ֔ם בַּחֹ֥דֶשׁ הַשְּׁבִיעִ֖י תָּחֹ֥גּוּ אֹתֽוֹ׃ 42 בַּסֻּכֹּ֥ת תֵּשְׁב֖וּ שִׁבְעַ֣ת יָמִ֑ים כָּל־הָֽאֶזְרָח֙ בְּיִשְׂרָאֵ֔ל יֵשְׁב֖וּ בַּסֻּכֹּֽת׃ 43 לְמַעַן֮ יֵדְע֣וּ דֹרֹֽתֵיכֶם֒ כִּ֣י בַסֻּכּ֗וֹת הוֹשַׁ֙בְתִּי֙ אֶת־בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֔ל בְּהוֹצִיאִ֥י אוֹתָ֖ם מֵאֶ֣רֶץ מִצְרָ֑יִם אֲנִ֖י יְהוָ֥ה אֱלֹהֵיכֶֽם׃ 44 וַיְדַבֵּ֣ר מֹשֶׁ֔ה אֶת־מֹעֲדֵ֖י יְהוָ֑ה אֶל־בְּנֵ֖י יִשְׂרָאֵֽל׃   פ