Yiddish
Hebrew
אידיש
1 רוף אַקאָרשט, איז דאָ װער זאָל דיר ענטפֿערן? און צו װעמען פֿון די הײליקע װעסטו זיך קערן? 2 װאָרום דעם נאַרן הרגעט דער כּעס, און דעם ניט קלוגן טײט די קנאה. 3 זע איך אַ נאַרן אײַנגעװאָרצלט, רוף איך תֵּכּף זײַן װױנונג פֿאַרשאָלטן. 4 זײַנע קינדער װעלן װײַט זײַן פֿון הילף, און זײ װעלן צעדריקט װערן אין טױער, און קײנער װעט ניט מציל זײַן. 5 װאָרום זײַן שניט װעט דער הונגעריקער אױפֿעסן, און ביז פֿון די דערנער װעט ער עס אַװעקנעמען; און אײַנשלינגען װעט די נעץ זײער פֿאַרמעג. 6 פֿאַר װאָר, ניט פֿון שטױב קומט אַרױס אומגליק, און ניט פֿון דער ערד שפּראָצט מאַטערניש. 7 נײַערט דער מענטש איז צו מאַטערניש געבאָרן; נאָר היצקעפּ פֿליִען אין דער הײך. 8 אָבער איך װאָלט געזוכט גאָט, און צו גאָט װאָלט איך געשטעלט מײַן טענה; 9 דער װאָס טוט גרױסע זאַכן ניט צו דערפֿאָרשן, װוּנדער אַזש אָן אַ צאָל; 10 דער װאָס גיט רעגן אױפֿן געזיכט פֿון דער ערד, און שיקט װאַסער אױפֿן געזיכט פֿון די פֿעלדער; 11 ער שטעלט די נידעריקע אין דער הײך, און די פֿינצטערע װערן דערהױבן דורך הילף. 12 ער פֿאַרשטערט די מחשבֿות פֿון די ליסטיקע, אַז זײערע הענט זאָלן ניט אױפֿטאָן ממשות. 13 ער פֿאַנגט קלוגע אין זײער ליסטיקײט, און די עצה פֿון די פֿאַרשפּיצטע װערט צעטומלט. 14 בײַ טאָג באַגעגענען זײ פֿינצטערניש, און אַזױ װי בײַ נאַכט טאַפּן זײ אין מיטן טאָג. 15 און ער העלפֿט פֿון דער שװערד – פֿון זײער מױל, און פֿון דעם שטאַרקנס האַנט דעם אבֿיון. 16 און דער אָרימאַן קריגט האָפֿענונג, און אומגערעכטיקײט מאַכט צו איר מױל. 17 זע, װױל איז דעם מענטשן װאָס גאָט שטראָפֿט אים, און דעם מוסר פֿון אַלמאַכטיקן זאָלסטו ניט פֿאַראַכטן. 18 װאָרום ער מאַכט װײ טאָן, און ער פֿאַרבינדט, ער פֿאַרװוּנדט, און זײַנע הענט הײלן אױס. 19 אין זעקס צרות װעט ער דיך מציל זײַן, און אין זיבן װעט דיך ניט אָנרירן קײן בײז. 20 אין הונגער װעט ער דיך אױסלײזן פֿון טױט, און אין מלחמה פֿון דער מאַכט פֿון שװערד. 21 פֿאַר דער רוט פֿון דער צונג װעסטו זײַן פֿאַרבאָרגן, און װעסט ניט מורא האָבן פֿאַר פֿאַרװיסטונג, אַז זי קומט. 22 פֿון פֿאַרװיסטונג און פֿון הונגער װעסטו לאַכן, און פֿאַר די חיות פֿון דער ערד װעסטו ניט מורא האָבן. 23 װאָרום מיט די שטײנער פֿון פֿעלד װעט זײַן דײַן בונד, און די חיה פֿון פֿעלד װעט זײַן שלום מיט דיר. 24 און װעסט װיסן אַז דײַן געצעלט איז בשלום, און װעסט נאָכזען דײַן װױנונג, און בײַ דיר װעט ניט פֿעלן. 25 און װעסט װיסן אַז דײַן זאָמען װעט זײַן פֿיל, און דײַנע שפּראָצונגען װי גראָז פֿון דער ערד. 26 װעסט קומען אין פֿולער עלטער צום קבֿר, װי אַ סטױג קומט אַרײַן אין זײַן צײַט. 27 זע, דאָס האָבן מיר אױסגעפֿאָרשט, אַזױ איז דאָס, הער עס צו, און דו מערק דיר.
עברית
1 קְֽרָא־נָ֭א הֲיֵ֣שׁ עוֹנֶ֑ךָּ וְאֶל־מִ֖י מִקְּדֹשִׁ֣ים תִּפְנֶֽה׃ 2 כִּֽי־לֶֽ֭אֱוִיל יַהֲרָג־כָּ֑עַשׂ וּ֝פֹתֶ֗ה תָּמִ֥ית קִנְאָֽה׃ 3 אֲ‍ֽנִי־רָ֭אִיתִי אֱוִ֣יל מַשְׁרִ֑ישׁ וָאֶקּ֖וֹב נָוֵ֣הוּ פִתְאֹֽם׃ 4 יִרְחֲק֣וּ בָנָ֣יו מִיֶּ֑שַׁע וְיִֽדַּכְּא֥וּ בַ֝שַּׁ֗עַר וְאֵ֣ין מַצִּֽיל׃ 5 אֲשֶׁ֤ר קְצִיר֨וֹ רָ֘עֵ֤ב יֹאכֵ֗ל וְאֶֽל־מִצִּנִּ֥ים יִקָּחֵ֑הוּ וְשָׁאַ֖ף צַמִּ֣ים חֵילָֽם׃ 6 כִּ֤י לֹא־יֵצֵ֣א מֵעָפָ֣ר אָ֑וֶן וּ֝מֵאֲדָמָ֗ה לֹא־יִצְמַ֥ח עָמָֽל׃ 7 כִּֽי־אָ֭דָם לְעָמָ֣ל יוּלָּ֑ד וּבְנֵי־רֶ֝֗שֶׁף יַגְבִּ֥יהוּ עֽוּף׃ 8 אוּלָ֗ם אֲ֭נִי אֶדְרֹ֣שׁ אֶל־אֵ֑ל וְאֶל־אֱ֝לֹהִ֗ים אָשִׂ֥ים דִּבְרָתִֽי׃ 9 עֹשֶׂ֣ה גְ֭דֹלוֹת וְאֵ֣ין חֵ֑קֶר נִ֝פְלָא֗וֹת עַד־אֵ֥ין מִסְפָּֽר׃ 10 הַנֹּתֵ֣ן מָ֭טָר עַל־פְּנֵי־אָ֑רֶץ וְשֹׁ֥לֵֽחַ מַ֝יִם עַל־פְּנֵ֥י חוּצֽוֹת׃ 11 לָשׂ֣וּם שְׁפָלִ֣ים לְמָר֑וֹם וְ֝קֹדְרִ֗ים שָׂ֣גְבוּ יֶֽשַׁע׃ 12 מֵ֭פֵר מַחְשְׁב֣וֹת עֲרוּמִ֑ים וְֽלֹא־תַעֲשֶׂ֥ינָה יְ֝דֵיהֶ֗ם תּוּשִׁיָּֽה׃ 13 לֹכֵ֣ד חֲכָמִ֣ים בְּעָרְמָ֑ם וַעֲצַ֖ת נִפְתָּלִ֣ים נִמְהָֽרָה׃ 14 יוֹמָ֥ם יְפַגְּשׁוּ־חֹ֑שֶׁךְ וְ֝כַלַּ֗יְלָה יְֽמַשְׁשׁ֥וּ בַֽצָּהֳרָֽיִם׃ 15 וַיֹּ֣שַׁע מֵ֭חֶרֶב מִפִּיהֶ֑ם וּמִיַּ֖ד חָזָ֣ק אֶבְיֽוֹן׃ 16 וַתְּהִ֣י לַדַּ֣ל תִּקְוָ֑ה וְ֝עֹלָ֗תָה קָ֣פְצָה פִּֽיהָ׃ 17 הִנֵּ֤ה אַשְׁרֵ֣י אֱ֭נוֹשׁ יוֹכִחֶ֣נּֽוּ אֱל֑וֹהַּ וּמוּסַ֥ר שַׁ֝דַּ֗י אַל־תִּמְאָֽס׃ 18 כִּ֤י ה֣וּא יַכְאִ֣יב וְיֶחְבָּ֑שׁ יִ֝מְחַ֗ץ וידו תִּרְפֶּֽינָה׃ 19 בְּשֵׁ֣שׁ צָ֭רוֹת יַצִּילֶ֑ךָּ וּבְשֶׁ֓בַע לֹא־יִגַּ֖ע בְּךָ֣ רָֽע׃ 20 בְּ֭רָעָב פָּֽדְךָ֣ מִמָּ֑וֶת וּ֝בְמִלְחָמָ֗ה מִ֣ידֵי חָֽרֶב׃ 21 בְּשׁ֣וֹט לָ֭שׁוֹן תֵּחָבֵ֑א וְֽלֹא־תִירָ֥א מִ֝שֹּׁ֗ד כִּ֣י יָבֽוֹא׃ 22 לְשֹׁ֣ד וּלְכָפָ֣ן תִּשְׂחָ֑ק וּֽמֵחַיַּ֥ת הָ֝אָ֗רֶץ אַל־תִּירָֽא׃ 23 כִּ֤י עִם־אַבְנֵ֣י הַשָּׂדֶ֣ה בְרִיתֶ֑ךָ וְחַיַּ֥ת הַ֝שָּׂדֶ֗ה הָשְׁלְמָה־לָֽךְ׃ 24 וְֽ֭יָדַעְתָּ כִּי־שָׁל֣וֹם אָהֳלֶ֑ךָ וּֽפָקַדְתָּ֥ נָ֝וְךָ וְלֹ֣א תֶחֱטָֽא׃ 25 וְֽ֭יָדַעְתָּ כִּי־רַ֣ב זַרְעֶ֑ךָ וְ֝צֶאֱצָאֶ֗יךָ כְּעֵ֣שֶׂב הָאָֽרֶץ׃ 26 תָּב֣וֹא בְכֶ֣לַח אֱלֵי־קָ֑בֶר כַּעֲל֖וֹת גָּדִ֣ישׁ בְּעִתּֽוֹ׃ 27 הִנֵּה־זֹ֭את חֲקַרְנ֥וּהָ כֶּֽן־הִ֑יא שְׁ֝מָעֶ֗נָּה וְאַתָּ֥ה דַֽע־לָֽךְ׃   פ