Yiddish
Hebrew
אידיש
1 האָט געענטפֿערט אֶליפֿז דער תֵּימָני, און האָט געזאָגט: 2 אַז מע פּרוּװט אַ װאָרט צו דיר װעט דיך פֿאַרדריסן? אָבער װער קען זיך אײַנהאַלטן פֿון רײד? 3 זע, האָסט געלערנט פֿילן, און שלאַפֿע הענט פֿלעגסטו שטאַרקן. 4 דעם געשטרױכלטן פֿלעגן אױפֿשטעלן דײַנע רײד, און געבײגטע קני פֿלעגסטו פֿעסטיקן. 5 אָבער אַצונד קומט עס צו דיר, װערסטו אָפּהענטיק, עס רירט דיך אָן, און װערסט דערשראָקן. 6 איז ניט דײַן גאָטספֿאָרכטיקײט דײַן בטחון, דײַן האָפֿענונג די ערלעכקײט פֿון דײַנע װעגן? 7 דערמאָן זיך נאָר, װער איז אומשולדיק אונטערגעגאַנגען? און װוּ זײַנען רעכטפֿאַרטיקע פֿאַרטיליקט געװאָרן? 8 װעדליק איך האָב געזען, איז די װאָס אַקערן אומרעכט, און זײען אומגליק, זײ שנײַדן עס. 9 פֿון דעם הױך פֿון גאָט גײען זײ אונטער, און פֿון דעם אָטעם פֿון זײַן צאָרן װערן זײ פֿאַרלענדט. 10 אַ געבריל פֿון לײב, אַ קָול פֿון װילדלײב – אָבער די צײן פֿון די יונגלײבן װערן צעבראָכן; 11 דער אַלטער לײב גײט אױס אָן שפּײַז, און די קינדער פֿון דער לײבינטע װערן צעשפּרײט. 12 און צו מיר פֿלעגט אַ װאָרט זיך פֿאַרגנבֿען, און מײַן אױער האָט פֿאַרנומען אַ קװינט דערפֿון. 13 אין געדאַנקען, פֿון זעונגען פֿון דער נאַכט, װען אַ טיפֿער שלאָף פֿאַלט אױף מענטשן, 14 האָט מיך אַ פּחד געטראָפֿן און אַ ציטערניש, און האָט אַלע מײַנע בײנער צעשױדערט. 15 און אַ גײַסט פֿלעגט פֿאַר מײַן פּנים אַריבער; קאַפּױר שטעלן פֿלעגט עס די האָר פֿון מײַן לײַב. 16 ער פֿלעגט שטײן, אָבער איך פֿלעג ניט דערקענען זײַן אָנבליק; אַ געשטאַלט איז געװען פֿאַר מײַנע אױגן; אַ שטילקײט און אַ שטים פֿלעג איך הערן: 17 קען אַ מענטש פֿאַר גאָט זײַן גערעכט? צי קען פֿאַר זײַן באַשעפֿער רײן זײַן אַ מאַן? 18 זע, אין זײַנע קנעכט גלױבט ער ניט, און אין זײַנע מלאכים מערקט ער אַ פֿאַרזע, 19 הײַנט װי שױן די װױנער אין הײַזער פֿון לײם, װאָס זײער גרונט איז אין שטױב? מע צעדריקט זײ גלײַך װי אַ מאָיל. 20 צװישן מאָרגן און אָװנט װערן זײ צעשטױסן, אומגעמערקט גײען זײ אונטער אױף אײביק. 21 פֿאַר װאָר, אָפּגעריסן װערט זײער געצעלטשטריק בײַ זײ, זײ שטאַרבן, און אָן חכמה.
עברית
1 וַ֭יַּעַן אֱלִיפַ֥ז הַֽתֵּימָנִ֗י וַיֹּאמַֽר׃ 2 הֲנִסָּ֬ה דָבָ֣ר אֵלֶ֣יךָ תִּלְאֶ֑ה וַעְצֹ֥ר בְּ֝מִלִּ֗ין מִ֣י יוּכָֽל׃ 3 הִ֭נֵּה יִסַּ֣רְתָּ רַבִּ֑ים וְיָדַ֖יִם רָפ֣וֹת תְּחַזֵּֽק׃ 4 כּ֭וֹשֵׁל יְקִימ֣וּן מִלֶּ֑יךָ וּבִרְכַּ֖יִם כֹּרְע֣וֹת תְּאַמֵּֽץ׃ 5 כִּ֤י עַתָּ֨ה תָּב֣וֹא אֵלֶ֣יךָ וַתֵּ֑לֶא תִּגַּ֥ע עָ֝דֶ֗יךָ וַתִּבָּהֵֽל׃ 6 הֲלֹ֣א יִ֭רְאָתְךָ כִּסְלָתֶ֑ךָ תִּ֝קְוָתְךָ֗ וְתֹ֣ם דְּרָכֶֽיךָ׃ 7 זְכָר־נָ֗א מִ֤י ה֣וּא נָקִ֣י אָבָ֑ד וְ֝אֵיפֹ֗ה יְשָׁרִ֥ים נִכְחָֽדוּ׃ 8 כַּאֲשֶׁ֣ר רָ֭אִיתִי חֹ֣רְשֵׁי אָ֑וֶן וְזֹרְעֵ֖י עָמָ֣ל יִקְצְרֻֽהוּ׃ 9 מִנִּשְׁמַ֣ת אֱל֣וֹהַ יֹאבֵ֑דוּ וּמֵר֖וּחַ אַפּ֣וֹ יִכְלֽוּ׃ 10 שַׁאֲגַ֣ת אַ֭רְיֵה וְק֣וֹל שָׁ֑חַל וְשִׁנֵּ֖י כְפִירִ֣ים נִתָּֽעוּ׃ 11 לַ֭יִשׁ אֹבֵ֣ד מִבְּלִי־טָ֑רֶף וּבְנֵ֥י לָ֝בִ֗יא יִתְפָּרָֽדוּ׃ 12 וְ֭אֵלַי דָּבָ֣ר יְגֻנָּ֑ב וַתִּקַּ֥ח אָ֝זְנִ֗י שֵׁ֣מֶץ מֽ͏ֶנְהֽוּ׃ 13 בִּ֭שְׂעִפִּים מֵחֶזְיֹנ֣וֹת לָ֑יְלָה בִּנְפֹ֥ל תַּ֝רְדֵּמָ֗ה עַל־אֲנָשִֽׁים׃ 14 פַּ֣חַד קְ֭רָאַנִי וּרְעָדָ֑ה וְרֹ֖ב עַצְמוֹתַ֣י הִפְחִֽיד׃ 15 וְ֭רוּחַ עַל־פָּנַ֣י יַחֲלֹ֑ף תְּ֝סַמֵּ֗ר שַֽׂעֲרַ֥ת בְּשָׂרִֽי׃ 16 יַעֲמֹ֤ד וְֽלֹא־אַכִּ֬יר מַרְאֵ֗הוּ תְּ֭מוּנָה לְנֶ֣גֶד עֵינָ֑י דְּמָמָ֖ה וָק֣וֹל אֶשְׁמָֽע׃ 17 הַֽ֭אֱנוֹשׁ מֵאֱל֣וֹהַ יִצְדָּ֑ק אִ֥ם מֵ֝עֹשֵׂ֗הוּ יִטְהַר־גָּֽבֶר׃ 18 הֵ֣ן בַּ֭עֲבָדָיו לֹ֣א יַאֲמִ֑ין וּ֝בְמַלְאָכָ֗יו יָשִׂ֥ים תָּהֳלָֽה׃ 19 אַ֤ף שֹׁכְנֵ֬י בָֽתֵּי־חֹ֗מֶר אֲשֶׁר־בֶּעָפָ֥ר יְסוֹדָ֑ם יְ֝דַכְּא֗וּם לִפְנֵי־עָֽשׁ׃ 20 מִבֹּ֣קֶר לָעֶ֣רֶב יֻכַּ֑תּוּ מִבְּלִ֥י מֵ֝שִׂ֗ים לָנֶ֥צַח יֹאבֵֽדוּ׃ 21 הֲלֹא־נִסַּ֣ע יִתְרָ֣ם בָּ֑ם יָ֝מ֗וּתוּ וְלֹ֣א בְחָכְמָֽה׃