Yiddish
Hebrew
אידיש
1 יאָ, דערפֿון ציטערט מײַן האַרץ, און שפּרינגט אױף פֿון זײַן אָרט. 2 הערט, הערט די אומרו פֿון זײַן קָול, און דעם ברום װאָס גײט אַרױס פֿון זײַן מױל. 3 אונטערן גאַנצן הימל לאָזט ער אים לױז, און זײַן בליץ איז ביז די ברעגן פֿון דער ערד. 4 הינטער דעם ברילט אַ קָול; ער דונערט מיט דעם קָול פֿון זײַן גרױסקײט; און מע קען זײ ניט אָפּהאַלטן, װען זײַן קָול װערט געהערט. 5 גאָט דונערט װוּנדערלעך מיט זײַן קָול, ער טוט גרױסע זאַכן און מיר פֿאַרשטײען ניט. 6 װאָרום ער זאָגט צום שנײ: פֿאַל אױף דער ערד! דאָס גלײַכן צום גוסרעגן, צום גוס פֿון זײַנע מאַכטיקע רעגנס. 7 ער פֿאַרחתמעט די האַנט פֿון יעטװעדער מענטשן, אַז אַלע מענטשן פֿון זײַן באַשאַף זאָלן װיסן. 8 און די חיה גײט אַרײַן אין באַהעלטעניש, און רוט אין אירע נאָרעס. 9 פֿון דער קאַמער קומט דער שטורעם, און פֿון צפֿון-װינטן די קעלט. 10 פֿון דעם אָטעם פֿון גאָט גיט עס אײַז, און ברײטע װאַסערן װערן פֿעסט. 11 יאָ, ער לאָדט אָן מיט פֿײַכטיקײט דעם װאָלקן, ער שפּרײט פֿאַנאַנדער זײַן בליצכמאַרע. 12 און דאָס דרײט זיך רונד אַרום דורך זײַן קירעװעןכּדי זײ זאָלן טאָן אַלץ װאָס ער באַפֿעלט זײאױפֿן געזיכט פֿון דער ערדישער װעלט; 13 סײַ ער שיקט עס פֿאַר אַ שטראָף, סײַ פֿאַר זײַן ערד, סײַ פֿאַר גענאָד. 14 פֿאַרנעם דאָס דאָזיקע, אִיובֿ, שטײ און באַטראַכט די װוּנדער פֿון גאָט. 15 װײסטו װי גאָט לײגט עס אַרױף אױף זײ, און מאַכט לײַכטן דעם בליץ פֿון זײַן כמאַרע? 16 פֿאַרשטײסטו דעם מִשקוֹלֶת פֿונעם װאָלקן, די װוּנדער פֿון דעם אַלװײסיקן? 17 װי אַזױ דײַנע בגדים װערן הײס, װען די ערד ליגט שטיל פֿון דָרום-װינט? 18 קענסטו אױסשפּרײטן די הימלען מיט אים, פֿעסט װי אַ געגאָסענער שפּיגל? 19 מאַך אונדז װיסן װאָס מיר זאָלן זאָגן צו אים; מיר װײסן קײן לאַד ניט פֿון װעגן דער פֿינצטערניש. 20 דאַרף אים דערצײלט װערן אַז איך רעד? צי דאַרף אַ מענטש אים אױסזאָגן, װען עס איז פֿאַרהױלן? 21 און אָקערשט האָט מען ניט געזען אַ העלן שײַן אין הימל, איז אַ װינט אַריבער, און האָט אים אױסגעלײַטערט. 22 פֿון צפֿון קומט אַ גילדערנע ליכטיקײט, אַ מוֹראדיקער גלאַנץ איז אַרום גאָט. 23 דער אַלמאַכטיקער, אים קענען מיר ניט אױסגעפֿינען; ער איז גרױס אין כּוח, אָבער רעכט און פֿולע גערעכטיקײטקריװדעט ער ניט. 24 דרום פֿאָרכטן אים די מענטשן; ער קוקט זיך ניט אום אױף אַלע קלוגהאַרציקע.
עברית
1 אַף־לְ֭זֹאת יֶחֱרַ֣ד לִבִּ֑י וְ֝יִתַּ֗ר מִמְּקוֹמֽוֹ׃ 2 שִׁמְע֤וּ שָׁמ֣וֹעַ בְּרֹ֣גֶז קֹל֑וֹ וְ֝הֶ֗גֶה מִפִּ֥יו יֵצֵֽא׃ 3 תַּֽחַת־כָּל־הַשָּׁמַ֥יִם יִשְׁרֵ֑הוּ וְ֝אוֹר֗וֹ עַל־כַּנְפ֥וֹת הָאָֽרֶץ׃ 4 אַחֲרָ֤יו יִשְׁאַג־ק֗וֹל יַ֭רְעֵם בְּק֣וֹל גְּאוֹנ֑וֹ וְלֹ֥א יְ֝עַקְּבֵ֗ם כִּֽי־יִשָּׁמַ֥ע קוֹלֽוֹ׃ 5 יַרְעֵ֤ם אֵ֣ל בְּ֭קוֹלוֹ נִפְלָא֑וֹת עֹשֶׂ֥ה גְ֝דֹל֗וֹת וְלֹ֣א נֵדָֽע׃ 6 כִּ֤י לַשֶּׁ֨לַג יֹאמַ֗ר הֱוֵ֫א אָ֥רֶץ וְגֶ֥שֶׁם מָטָ֑ר וְ֝גֶ֗שֶׁם מִטְר֥וֹת עֻזּֽוֹ׃ 7 בְּיַד־כָּל־אָדָ֥ם יַחְתּ֑וֹם לָ֝דַ֗עַת כָּל־אַנְשֵׁ֥י מַעֲשֵֽׂהוּ׃ 8 וַתָּבֹ֣א חַיָּ֣ה בְמוֹ־אָ֑רֶב וּבִמְע֖וֹנֹתֶ֣יהָ תִשְׁכֹּֽן׃ 9 מִן־הַ֭חֶדֶר תָּב֣וֹא סוּפָ֑ה וּֽמִמְּזָרִ֥ים קָרָֽה׃ 10 מִנִּשְׁמַת־אֵ֥ל יִתֶּן־קָ֑רַח וְרֹ֖חַב מַ֣יִם בְּמוּצָֽק׃ 11 אַף־בְּ֭רִי יַטְרִ֣יחַ עָ֑ב יָ֝פִ֗יץ עֲנַ֣ן אוֹרֽוֹ׃ 12 וְה֤וּא מְסִבּ֨וֹת מִתְהַפֵּ֣ךְ בתחבולתו לְפָעֳלָ֑ם כֹּ֖ל אֲשֶׁ֥ר יְצַוֵּ֓ם עַל־פְּנֵ֖י תֵבֵ֣ל אָֽרְצָה׃ 13 אִם־לְשֵׁ֥בֶט אִם־לְאַרְצ֑וֹ אִם־לְ֝חֶ֗סֶד יַמְצִאֵֽהוּ׃ 14 הַאֲזִ֣ינָה זֹּ֣את אִיּ֑וֹב עֲ֝מֹ֗ד וְהִתְבּוֹנֵ֤ן נִפְלְא֬וֹת אֵֽל׃ 15 הֲ֭תֵדַע בְּשׂוּם־אֱל֣וֹהַּ עֲלֵיהֶ֑ם וְ֝הוֹפִ֗יעַ א֣וֹר עֲנָנֽוֹ׃ 16 הֲ֭תֵדַע עַל־מִפְלְשֵׂי־עָ֑ב מִ֝פְלְא֗וֹת תְּמִ֣ים דֵּעִֽים׃ 17 אֲשֶׁר־בְּגָדֶ֥יךָ חַמִּ֑ים בְּהַשְׁקִ֥ט אֶ֝֗רֶץ מִדָּרֽוֹם׃ 18 תַּרְקִ֣יעַ עִ֭מּוֹ לִשְׁחָקִ֑ים חֲ֝זָקִ֗ים כִּרְאִ֥י מוּצָֽק׃ 19 ה֭וֹדִיעֵנוּ מַה־נֹּ֣אמַר ל֑וֹ לֹ֥א־נַ֝עֲרֹ֗ךְ מִפְּנֵי־חֹֽשֶׁךְ׃ 20 הֽ͏ַיְסֻפַּר־ל֭וֹ כִּ֣י אֲדַבֵּ֑ר אִֽם־אָ֥מַר אִ֝֗ישׁ כִּ֣י יְבֻלָּֽע׃ 21 וְעַתָּ֤ה לֹ֘א רָ֤אוּ א֗וֹר בָּהִ֣יר ה֭וּא בַּשְּׁחָקִ֑ים וְר֥וּחַ עָ֝בְרָ֗ה וַֽתְּטַהֲרֵֽם׃ 22 מִ֭צָּפוֹן זָהָ֣ב יֶֽאֱתֶ֑ה עַל־אֱ֝ל֗וֹהַּ נ֣וֹרָא הֽוֹד׃ 23 שַׁדַּ֣י לֹֽא־מְ֭צָאנֻהוּ שַׂגִּיא־כֹ֑חַ וּמִשְׁפָּ֥ט וְרֹב־צְ֝דָקָ֗ה לֹ֣א יְעַנֶּֽה׃ 24 לָ֭כֵן יְרֵא֣וּהוּ אֲנָשִׁ֑ים לֹֽא־יִ֝רְאֶ֗ה כָּל־חַכְמֵי־לֵֽב׃   פ