Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און אליהוא האָט װײַטער געזאָגט: 2 װאַרט מיר אַ װײַלע, און איך װעל דיר זאָגן, װאָרום פֿאַראַן נאָך װערטער װעגן גאָט. 3 איך װעל אױפֿהײבן מײַן געדאַנק װײַט אַהין, און מײַן באַשעפֿער װעל איך געבן גערעכטיקײט. 4 װאָרום פֿאַר װאָר, ניט פֿאַלש זײַנען מײַנע װערטער, אױפֿריכטיק אין געדאַנקען בין איך צו דיר. 5 זע, גאָט איז מאַכטיק, אָבער ער פֿאַראַכט קײנעם ניט; ער איז מאַכטיק אין כּוח פֿון פֿאַרשטאַנדיקײט. 6 ער לאָזט ניט דעם רָשע בלײַבן לעבן, און גיט די אָרימע זײער רעכט. 7 ער נעמט ניט אַראָפּ זײַנע אױגן פֿון דעם צדיק; און מיט מלכים אױפֿן טראָן זעצט ער זײ אױף אײביק, און זײ װערן דערהײכט. 8 און אױב זײ זײַנען געשמידט אין קײטן, באַצװוּנגען אין שטריק פֿון פּײַן, 9 רעדט ער זײ אױס זײער טוּונג, און זײערע פֿאַרברעכן װען זײ שטאַרקן זיך. 10 ער אַנטפּלעקט זײער אױער פֿאַר מוסר, און הײסט, אַז זײ זאָלן זיך אומקערן פֿון אומרעכט. 11 אױב זײ הערן, און דינען, ענדיקן זײ זײערע טעג אין גוטס, און זײערע יאָרן אין נַחַת. 12 און אױב זײ הערן ניט, קומען זײ אום דורכן שװערד, און פֿאַרגײען אָן פֿאַרשטאַנדיקײט. 13 אָבער די זינדיקע אין האַרצן לײגן אָן צאָרן; זײ שרײַען ניט צו אים װען ער בינדט זײ. 14 אין יוגנט שטאַרבט זײער זעל, און זײער לעבן – װי די שאַנדיונגען. 15 ער ראַטעװעט דעם געדריקטן דורך זײַן געדריקטקײט, און אַנטפּלעקט דורך דער נױט זײער אױער. 16 און אױך דיך װאָלט ער אַרױסגעצױגן פֿון דער קלעם, אין דערברײטערניש װוּ קײן ענגשאַפֿט איז ניטאָ; און דאָס געדעק פֿון דײַן טיש װאָלט פֿול זײַן מיט פֿעטקײט. 17 װײַל אָבער ביסט פֿול מיט דער טענה פֿון דעם רָשעהאַלט דיך דער משפּט און די גערעכטיקײט. 18 פֿאַר װאָר, זאָל דיך נאָר דער גרימצאָרן ניט אָנרעדן צו צװײפֿל, און זאָל די גרױסע אָפּקומעניש דיך ניט אַראָפּפֿירן. 19 האָט דען אַ װערדע דײַן ניט אײַנגעהאַלטענער געשרײ, און אַל די שטאַרקע ראַנגלענישן? 20 זאָלסט ניט געלוסטן די נאַכט, װען פֿעלקער װערן פֿאַרשװוּנדן אױפֿן אָרט. 21 היט זיך זאָלסט זיך ניט קערן צו אומרעכט, הגם דו װאָלסט דאָס אױסדערװײלט אײדער פּײַן. 22 זע, גאָט איז דערהױבן אין זײַן שטאַרקײט; װער איז אַזאַ לערער װי ער? 23 װער האָט אים באַפֿױלן זײַן װעג? און װער קען זאָגן: דו טוסט אַן עװלה? 24 געדענק, אַז דו זאָלסט גרײסן זײַן װערקװאָס מענטשן האָבן באַזונגען. 25 אַלע מענטשנקינדער האָבן עס געזען, דער מענטש קוקט עס אָן פֿון דער װײַטן. 26 זע, גאָט איז גרױס, און מיר פֿאַרשטײען ניט, די צאָל פֿון זײַנע יאָרן איז ניט צו דערפֿאָרשן. 27 װאָרום ער ציט אָפּ די טראָפּנס װאַסער, זײ זאָלן זײַען רעגן פֿון זײַן נעבל; 28 װען די הימלען פֿליסן, און טריפֿן אױף מענטשן אַ סך. 29 יאָ, צי פֿאַרשטײט מען די שפּרײטונגען פֿון װאָלקן, די געפּילדערס פֿון זײַן געצעלט? 30 זע, ער שפּרײט אױס דערױף זײַן ליכט; און די װאָרצלען פֿון ים דעקט ער צו. 31 װאָרום דערמיט משפּט ער פֿעלקער, גיט ער שפּײַז אין שפֿע. 32 ער שפּרײט אױס אױפֿן הימלװעלב דעם בליץ, און באַפֿעלט אים ער זאָל טרעפֿן. 33 עס זאָגט אָן װעגן איםדער צאָרן, דער כּעס פֿון דעם שטורעם.
עברית
1 וַיֹּ֥סֶף אֱלִיה֗וּא וַיֹּאמַֽר׃ 2 כַּתַּר־לִ֣י זְ֭עֵיר וַאֲחַוֶּ֑ךָּ כִּ֤י ע֖וֹד לֶאֱל֣וֹהַּ מִלִּֽים׃ 3 אֶשָּׂ֣א דֵ֭עִי לְמֵרָח֑וֹק וּ֝לְפֹעֲלִ֗י אֶֽתֵּֽן־צֶֽדֶק׃ 4 כִּֽי־אָ֭מְנָם לֹא־שֶׁ֣קֶר מִלָּ֑י תְּמִ֖ים דֵּע֣וֹת עִמָּֽךְ׃ 5 הֶן־אֵ֣ל כַּ֭בִּיר וְלֹ֣א יִמְאָ֑ס כַּ֝בִּ֗יר כֹּ֣חַֽ לֵֽב׃ 6 לֹא־יְחַיֶּ֥ה רָשָׁ֑ע וּמִשְׁפַּ֖ט עֲנִיִּ֣ים יִתֵּֽן׃ 7 לֹֽא־יִגְרַ֥ע מִצַּדִּ֗יק עֵ֫ינָ֥יו וְאֶת־מְלָכִ֥ים לַכִּסֵּ֑א וַיֹּשִׁיבֵ֥ם לָ֝נֶ֗צַח וַיִּגְבָּֽהוּ׃ 8 וְאִם־אֲסוּרִ֥ים בַּזִּקִּ֑ים יִ֝לָּכְד֗וּן בְּחַבְלֵי־עֹֽנִי׃ 9 וַיַּגֵּ֣ד לָהֶ֣ם פָּעֳלָ֑ם וּ֝פִשְׁעֵיהֶ֗ם כִּ֣י יִתְגַּבָּֽרוּ׃ 10 וַיִּ֣גֶל אָ֭זְנָם לַמּוּסָ֑ר וַ֝יֹּ֗אמֶר כִּֽי־יְשֻׁב֥וּן מֵאָֽוֶן׃ 11 אִֽם־יִשְׁמְע֗וּ וְֽיַ֫עֲבֹ֥דוּ יְכַלּ֣וּ יְמֵיהֶ֣ם בַּטּ֑וֹב וּ֝שְׁנֵיהֶ֗ם בַּנְּעִימִֽים׃ 12 וְאִם־לֹ֣א יִ֭שְׁמְעוּ בְּשֶׁ֣לַח יַעֲבֹ֑רוּ וְ֝יִגְוְע֗וּ כִּבְלִי־דָֽעַת׃ 13 וְֽחַנְפֵי־לֵ֭ב יָשִׂ֣ימוּ אָ֑ף לֹ֥א יְ֝שַׁוְּע֗וּ כִּ֣י אֲסָרָֽם׃ 14 תָּמֹ֣ת בַּנֹּ֣עַר נַפְשָׁ֑ם וְ֝חַיָּתָ֗ם בַּקְּדֵשִֽׁים׃ 15 יְחַלֵּ֣ץ עָנִ֣י בְעָנְי֑וֹ וְיִ֖גֶל בַּלַּ֣חַץ אָזְנָֽם׃ 16 וְאַ֤ף הֲסִיתְךָ֨ מִפִּי־צָ֗ר רַ֭חַב לֹא־מוּצָ֣ק תַּחְתֶּ֑יהָ וְנַ֥חַת שֻׁ֝לְחָנְךָ֗ מָ֣לֵא דָֽשֶׁן׃ 17 וְדִין־רָשָׁ֥ע מָלֵ֑אתָ דִּ֖ין וּמִשְׁפָּ֣ט יִתְמֹֽכוּ׃ 18 כִּֽי־חֵ֭מָה פֶּן־יְסִֽיתְךָ֣ בְסָ֑פֶק וְרָב־כֹּ֝֗פֶר אַל־יַטֶּֽךָּ׃ 19 הֲיַעֲרֹ֣ךְ שׁ֭וּעֲךָ לֹ֣א בְצָ֑ר וְ֝כֹ֗ל מַאֲמַצֵּי־כֹֽחַ׃ 20 אַל־תִּשְׁאַ֥ף הַלָּ֑יְלָה לַעֲל֖וֹת עַמִּ֣ים תַּחְתָּֽם׃ 21 הִ֭שָּׁמֶר אַל־תֵּ֣פֶן אֶל־אָ֑וֶן כִּֽי־עַל־זֶ֝֗ה בָּחַ֥רְתָּ מֵעֹֽנִי׃ 22 הֶן־אֵ֭ל יַשְׂגִּ֣יב בְּכֹח֑וֹ מִ֖י כָמֹ֣הוּ מוֹרֶֽה׃ 23 מִֽי־פָקַ֣ד עָלָ֣יו דַּרְכּ֑וֹ וּמִֽי־אָ֝מַ֗ר פָּעַ֥לְתָּ עַוְלָֽה׃ 24 זְ֭כֹר כִּֽי־תַשְׂגִּ֣יא פָעֳל֑וֹ אֲשֶׁ֖ר שֹׁרְר֣וּ אֲנָשִֽׁים׃ 25 כָּל־אָדָ֥ם חָֽזוּ־ב֑וֹ אֱ֝נ֗וֹשׁ יַבִּ֥יט מֵרָחֽוֹק׃ 26 הֶן־אֵ֣ל שַׂ֭גִּיא וְלֹ֣א נֵדָ֑ע מִסְפַּ֖ר שָׁנָ֣יו וְלֹא־חֵֽקֶר׃ 27 כִּ֭י יְגָרַ֣ע נִטְפֵי־מָ֑יִם יָזֹ֖קּוּ מָטָ֣ר לְאֵדֽוֹ׃ 28 אֲשֶֽׁר־יִזְּל֥וּ שְׁחָקִ֑ים יִ֝רְעֲפ֗וּ עֲלֵ֤י אָדָ֬ם רָֽב׃ 29 אַ֣ף אִם־יָ֭בִין מִפְרְשֵׂי־עָ֑ב תְּ֝שֻׁא֗וֹת סֻכָּתֽוֹ׃ 30 הֵן־פָּרַ֣שׂ עָלָ֣יו אוֹר֑וֹ וְשָׁרְשֵׁ֖י הַיָּ֣ם כִּסָּֽה׃ 31 כִּי־בָ֭ם יָדִ֣ין עַמִּ֑ים יִֽתֶּן־אֹ֥כֶל לְמַכְבִּֽיר׃ 32 עַל־כַּפַּ֥יִם כִּסָּה־א֑וֹר וַיְצַ֖ו עָלֶ֣יהָ בְמַפְגִּֽיעַ׃ 33 יַגִּ֣יד עָלָ֣יו רֵע֑וֹ מִ֝קְנֶ֗ה אַ֣ף עַל־עוֹלֶֽה׃