Yiddish
Hebrew
אידיש
1 און אַצונד לאַכן פֿון מיר ייִנגערע פֿון מיר אין טעג, װאָס איך האָב מיך געמיאוסט צו שטעלן זײערע פֿאָטערסמיט די הינט פֿון מײַנע שאָף – 2 יאָ, צו װאָס מיר דער כּוח פֿון זײערע הענט? זײער פֿרישקײט איז געװען פֿאַרלאָרן – 3 די װאָס זײַנען פֿון נױט און הונגער אײַנגעדאַרט, װאָס נאָגן די טריקעניש אין פֿינצטערער װיסטקײט און װיסטעניש. 4 די װאָס רײַסן זאַלצקרײַטעכץ מיט װערמוט, און װאָרצל פֿון בעזעמבײמלעך זיך אָנצוּװאַרעמען. 5 פֿון צװישן מענטשן װערן זײ פֿאַרטריבן, מע שרײַט אױף זײ װי אױף אַ גנבֿ. 6 אין מוֹראדיקע טאָלן מוזען זײ װױנען, אין לעכער פֿון דער ערד און פֿעלדזן. 7 צװישן די בײמלעך ברומען זײ, אונטער אַ דאָרן זײַנען זײ צונױפֿגענורעט. 8 געמײנע יונגען און יונגען אָן אַ נאָמען, װאָס זײַנען אױסגעשטױסן פֿון לאַנד. 9 און אַצונד בין איך זײער לידל געװאָרן, און איך בין פֿאַר אַ װערטל בײַ זײ. 10 זײ פֿאַראומװערדיקן מיך, זײ דערװײַטערן זיך פֿון מיר, און זײ האַלטן זיך ניט אָפּ מיר אין פּנים צו שפּײַען. 11 װאָרום מײַן בױגנשטריק האָט ער לױז געמאַכט און מיך געבױגן, און זײ װאַרפֿן אַראָפּ די צאַם פֿאַר מיר. 12 אױף רעכטס שטעלט זיך אױף דאָס יונגװאַרג; זײ שטױסן מײַנע פֿיס, און טרעטן אױס קעגן מיר זײערע װעגן פֿון אומגליק. 13 זײ האָבן צעריסן מײַן שטעג, זײ העלפֿן מײַן בראָך; קײן העלפֿער זאָל זײ ניט זײַן! 14 װי אַ ברײטער װאַסערבראָך קומען זײ, מיט שטורעם קײַקלען זײ זיך אַרױף. 15 שרעקענישן זײַנען געקערט קעגן מיר, זײ יאָגן װי אַ װינט מײַן גדוּלה, און װי אַ װאָלקן איז אַװעק מײַן הילף. 16 און אַצונד צעגיסט זיך אין מיר מײַן זעל, טעג פֿון פּײַן האָבן מיך אָנגענומען. 17 די נאַכט בױערט מײַנע בײנער פֿון מיר, און מײַנע אָדערן ליגן ניט אײַן. 18 פֿון גרױס שטאַרקײט פֿון מײַן קרענק איז מײַן מלבוש פֿאַרביטן; װי דער קאָלנער פֿון מײַן העמד גורט זי מיך אַרום. 19 ער האָט מיך געװאָרפֿן אין קױט, און איך בין געגליכן צו שטױב און אַש. 20 איך שרײַ צו דיר, און דו ענטפֿערסט מיר ניט, איך שטײ, און דו קוקסט מיך אָן. 21 ביסט פֿאַרקערט געװאָרן אין אַן אַכזר צו מיר, מיט דער מאַכט פֿון דײַן האַנט פֿײַנטסטו מיך. 22 הײבסט מיך אױף אױפֿן װינט, מאַכסט מיך רײַטן דערױף, און מאַכסט צעגײן מײַן קראַפֿט. 23 יאָ, איך װײס, װעסט צום טױט מיך ברענגען, און צום זאַמלהױז פֿון אַלע לעבעדיקע. 24 אָבער שטרעקט מען ניט אױס די האַנט פֿון אַ חוּרבֿה, טאָמער װעט דערין זײַן אַ הילף פֿאַרן בראָך? 25 צי האָב איך ניט געװײנט פֿאַרן שװער געדריקטן? מײַן זעל האָט דאָך געקומערט פֿאַרן אבֿיון. 26 אָבער איך האָב געהאָפֿט אױף גוטס, און שלעכטס איז געקומען; און איך האָב געהאַרט אױף ליכט, און פֿינצטערניש איז געקומען. 27 מײַנע אינגעװײד קאָכן און רוען ניט; טעג פֿון פּײַן זײַנען געקומען אױף מיר. 28 פֿינצטער גײ איך אום, אָן זון; איך שטײ אױף אין אַ געזעמל און שרײַ. 29 איך בין געװאָרן אַ ברודער צו שאַקאַלן, און אַ חבֿר צו שטרױספֿױגלען. 30 מײַן הױט איז שװאַרץ געװאָרן אױף מיר, און מײַן געבײן איז צעברענט פֿון היץ. 31 און געװאָרן צו טרױער איז מײַן האַרף, און מײַן פֿלײט צו אַ קָול פֿון געװײן.
עברית
1 וְעַתָּ֤ה שָֽׂחֲק֣וּ עָלַי֮ צְעִירִ֥ים מִמֶּ֗נִּי לְיָ֫מִ֥ים אֲשֶׁר־מָאַ֥סְתִּי אֲבוֹתָ֑ם לָ֝שִׁ֗ית עִם־כַּלְבֵ֥י צֹאנִֽי׃ 2 גַּם־כֹּ֣חַ יְ֭דֵיהֶם לָ֣מָּה לִּ֑י עָ֝לֵ֗ימוֹ אָ֣בַד כָּֽלַח׃ 3 בְּחֶ֥סֶר וּבְכָפָ֗ן גַּ֫לְמ֥וּד הַֽעֹרְקִ֥ים צִיָּ֑ה אֶ֝֗מֶשׁ שׁוֹאָ֥ה וּמְשֹׁאָֽה׃ 4 הַקֹּטְפִ֣ים מַלּ֣וּחַ עֲלֵי־שִׂ֑יחַ וְשֹׁ֖רֶשׁ רְתָמִ֣ים לַחְמָֽם׃ 5 מִן־גֵּ֥ו יְגֹרָ֑שׁוּ יָרִ֥יעוּ עָ֝לֵ֗ימוֹ כַּגַּנָּֽב׃ 6 בַּעֲר֣וּץ נְחָלִ֣ים לִשְׁכֹּ֑ן חֹרֵ֖י עָפָ֣ר וְכֵפִֽים׃ 7 בֵּין־שִׂיחִ֥ים יִנְהָ֑קוּ תַּ֖חַת חָר֣וּל יְסֻפָּֽחוּ׃ 8 בְּֽנֵי־נָ֭בָל גַּם־בְּנֵ֣י בְלִי־שֵׁ֑ם נִ֝כְּא֗וּ מִן־הָאָֽרֶץ׃ 9 וְ֭עַתָּה נְגִינָתָ֣ם הָיִ֑יתִי וָאֱהִ֖י לָהֶ֣ם לְמִלָּֽה׃ 10 תִּֽ֭עֲבוּנִי רָ֣חֲקוּ מֶ֑נִּי וּ֝מִפָּנַ֗י לֹא־חָ֥שְׂכוּ רֹֽק׃ 11 כִּֽי־יתרו פִ֭תַּח וַיְעַנֵּ֑נִי וְ֝רֶ֗סֶן מִפָּנַ֥י שִׁלֵּֽחוּ׃ 12 עַל־יָמִין֮ פִּרְחַ֪ח יָ֫ק֥וּמוּ רַגְלַ֥י שִׁלֵּ֑חוּ וַיָּסֹ֥לּוּ עָ֝לַ֗י אָרְח֥וֹת אֵידָֽם׃ 13 נָתְס֗וּ נְֽתִיבָ֫תִ֥י לְהַוָּתִ֥י יֹעִ֑ילוּ לֹ֖א עֹזֵ֣ר לָֽמוֹ׃ 14 כְּפֶ֣רֶץ רָחָ֣ב יֶאֱתָ֑יוּ תַּ֥חַת שֹׁ֝אָ֗ה הִתְגַּלְגָּֽלוּ׃ 15 הָהְפַּ֥ךְ עָלַ֗י בַּלָּ֫ה֥וֹת תִּרְדֹּ֣ף כָּ֭רוּחַ נְדִבָתִ֑י וּ֝כְעָ֗ב עָבְרָ֥ה יְשֻׁעָתִֽי׃ 16 וְעַתָּ֗ה עָ֭לַי תִּשְׁתַּפֵּ֣ךְ נַפְשִׁ֑י יֹ֭אחֲז֣וּנִי יְמֵי־עֹֽנִי׃ 17 לַ֗יְלָה עֲ֭צָמַי נִקַּ֣ר מֵעָלָ֑י וְ֝עֹרְקַ֗י לֹ֣א יִשְׁכָּבֽוּן׃ 18 בְּרָב־כֹּ֭חַ יִתְחַפֵּ֣שׂ לְבוּשִׁ֑י כְּפִ֖י כֻתָּנְתִּ֣י יַֽאַזְרֵֽנִי׃ 19 הֹרָ֥נִי לַחֹ֑מֶר וָ֝אֶתְמַשֵּׁ֗ל כֶּעָפָ֥ר וָאֵֽפֶר׃ 20 אֲשַׁוַּ֣ע אֵ֭לֶיךָ וְלֹ֣א תַעֲנֵ֑נִי עָ֝מַ֗דְתִּי וַתִּתְבֹּ֥נֶן בִּֽי׃ 21 תֵּהָפֵ֣ךְ לְאַכְזָ֣ר לִ֑י בְּעֹ֖צֶם יָדְךָ֣ תִשְׂטְמֵֽנִי׃ 22 תִּשָּׂאֵ֣נִי אֶל־ר֭וּחַ תַּרְכִּיבֵ֑נִי וּ֝תְמֹגְגֵ֗נִי תשוה 23 כִּֽי־יָ֭דַעְתִּי מָ֣וֶת תְּשִׁיבֵ֑נִי וּבֵ֖ית מוֹעֵ֣ד לְכָל־חָֽי׃ 24 אַ֣ךְ לֹא־בְ֭עִי יִשְׁלַח־יָ֑ד אִם־בְּ֝פִיד֗וֹ לָהֶ֥ן שֽׁוּעַ׃ 25 אִם־לֹ֣א בָ֭כִיתִי לִקְשֵׁה־י֑וֹם עָֽגְמָ֥ה נַ֝פְשִׁ֗י לָאֶבְיֽוֹן׃ 26 כִּ֤י ט֣וֹב קִ֭וִּיתִי וַיָּ֣בֹא רָ֑ע וַֽאֲיַחֲלָ֥ה לְ֝א֗וֹר וַיָּ֥בֹא אֹֽפֶל׃ 27 מֵעַ֖י רֻתְּח֥וּ וְלֹא־דָ֗מּוּ קִדְּמֻ֥נִי יְמֵי־עֹֽנִי׃ 28 קֹדֵ֣ר הִ֭לַּכְתִּי בְּלֹ֣א חַמָּ֑ה קַ֖מְתִּי בַקָּהָ֣ל אֲשַׁוֵּֽעַ׃ 29 אָ֭ח הָיִ֣יתִי לְתַנִּ֑ים וְ֝רֵ֗עַ לִבְנ֥וֹת יַעֲנָֽה׃ 30 ע֭וֹרִי שָׁחַ֣ר מֵעָלָ֑י וְעַצְמִי־חָ֝֗רָה מִנִּי־חֹֽרֶב׃ 31 וַיְהִ֣י לְ֭אֵבֶל כִּנֹּרִ֑י וְ֝עֻגָבִ֗י לְק֣וֹל בֹּכִֽים׃