Yiddish
Hebrew
אידיש
1 האָט געענטפֿערט אֶליפֿז דער תֵּימָני, און האָט געזאָגט: 2 ברענגט דען דער מענטש אַ נוץ גאָט? נײַערט זיך אַלײן ברענגט אַ נוץ דער פֿאַרשטאַנדיקער. 3 האָט דער אַלמאַכטיקער אַ טובֿה אַז דו ביסט אַ צדיק? אָדער אַ געװין אַז דו ביסט ערלעך אין דײַנע װעגן? 4 צי װעגן דײַן גאָטספֿאָרכטיקײט שטראָפֿט ער דיך, און גײט צום משפּט מיט דיר? 5 איז ניט דײַן שלעכטיקײט גרױס, און אָן אַ שיעור דײַנע זינד? 6 װאָרום פֿלעגסט נעמען אַ משכּון בײַ דײַנע ברידער אומזיסט, און די בגדים פֿון די נאַקעטע פֿלעגסטו אױסטאָן. 7 אַ טרונק װאַסער דעם פֿאַרשמאַכטן פֿלעגסטו ניט געבן, און פֿון דעם הונגעריקן פֿלעגסטו פֿאַרמײַדן ברױט. 8 ״יאָ, דעם מאַן מיטן אָרעם, אים געהערט די ערד, און דער אָנגעזעענער, ער מעג װױנען אױף איר״. 9 אלמנות האָסטו אַװעקגעשיקט מיט לײדיקן, און די אָרעמס פֿון יתומים פֿלעגן צעדריקט װערן. 10 דרום זײַנען נעצן רונד אַרום דיר, און דיך שרעקט אַ פּלוצימדיקער פּחד, 11 אָדער אַ פֿינצטערניש, אַז דו קענסט ניט זען, און אַ פֿלײצונג װאַסער פֿאַרדעקט דיך. 12 פֿאַר װאָר, גאָט איז אין דער הײך פֿון די הימלען, און זע, די העכסטע שטערן װי דערהױבן זײ זײַנען; 13 און דו זאָגסט: װאָס װײס גאָט? צי קען ער דורכן נעבל משפּטן? 14 װאָלקנס זײַנען אים אַ פֿאַרבאָרגעניש, און ער זעט ניט, און איבער דעם צירקל פֿון הימל גײט ער אום״. 15 װילסטו אָנהאַלטן דעם אַלטן װעג, װאָס די לײַט פֿון אומרעכט האָבן געטרעטן? 16 די װאָס זײַנען אײַנגעגאַנגען פֿאַר דער צײַט, װאָס זײער גרונטפֿעסט איז װי אַ טײַך צערונען געװאָרן; 17 די װאָס האָבן געזאָגט צו גאָט: קער זיך אָפּ פֿון אונדז! און װאָס קען זײ טאָן דער אַלמאַכטיקער? 18 בעת ער האָט אָנגעפֿילט זײערע הײַזער מיט גוטס – יאָ, די טראַכטונג פֿון די רשָעים איז װײַט פֿון מיר. – 19 די גערעכטע האָבן געזען, און זיך געפֿרײט, און דער אומשולדיקער האָט געשפּעט פֿון זײ: 20 פֿאַר װאָר, פֿאַרטיליקט געװאָרן איז זײער באַשטאַנד, און זײער שפֿע האָט פֿאַרצערט דאָס פֿײַער. 21 באַקען זיך נאָר מיט אים, און זײַ אין פֿריד – דורך דעם װעט דיר אָנקומען גוטס. 22 נעם נאָר צו לערנונג פֿון זײַן מױל, און טו אַרײַן זײַנע װערטער אין דײַן האַרצן. 23 אַז דו װעסט זיך אומקערן צום אַלמאַכטיקן װעסטו אױפֿגעריכט װערן – אַז דו װעסט דערװײַטערן אומרעכט פֿון דײַנע געצעלטן. 24 און װאַרף אין שטוב דאָס גאָלדאַרץ, און צװישן געשטײן פֿון די טאָלן דאָס אוֹפֿיר-גאָלד; 25 און דער אַלמאַכטיקער זאָל זײַן דײַן גאָלדאַרץ, און קרוּװעס זילבער בײַ דיר. 26 װאָרום דענצמאָל װעסטו מיטן אַלמאַכטיקן זיך קװיקן, און װעסט אױפֿהײבן צו גאָט דײַן פּנים. 27 װעסט בעטן צו אים, און ער װעט דיך צוהערן, און דײַנע נדרים װעסטו באַצאָלן. 28 און װעסט באַשליסן אַ זאַך, און זי װעט דיר צו שטאַנד קומען, און אױף דײַנע װעגן װעט שײַנען אַ ליכטיקײט. 29 אַז מע האָט דיך דערנידערט, האָסטו געזאָלט זאָגן: עס איז אַ דערהײבונג; װאָרום ער העלפֿטדעם װאָס האַלט נידעריק די אױגן. 30 װוּ אַן אומשולדיקן מאַכט ער אַנטרינען, און װעסט אַנטרונען װערן דורך דער רײנקײט פֿון דײַנע הענט.
עברית
1 וַ֭יַּעַן אֱלִיפַ֥ז הַֽתֵּמָנִ֗י וַיֹּאמַֽר׃ 2 הַלְאֵ֥ל יִסְכָּן־גָּ֑בֶר כִּֽי־יִסְכֹּ֖ן עָלֵ֣ימוֹ מַשְׂכִּֽיל׃ 3 הַחֵ֣פֶץ לְ֭שַׁדַּי כִּ֣י תִצְדָּ֑ק וְאִם־בֶּ֝֗צַע כִּֽי־תַתֵּ֥ם דְּרָכֶֽיךָ׃ 4 הֲֽ֭מִיִּרְאָ֣תְךָ יֹכִיחֶ֑ךָ יָב֥וֹא עִ֝מְּךָ֗ בַּמִּשְׁפָּֽט׃ 5 הֲלֹ֣א רָעָֽתְךָ֣ רַבָּ֑ה וְאֵֽין־קֵ֝֗ץ לַעֲוֺנֹתֶֽיךָ׃ 6 כִּֽי־תַחְבֹּ֣ל אַחֶ֣יךָ חִנָּ֑ם וּבִגְדֵ֖י עֲרוּמִּ֣ים תַּפְשִֽׁיט׃ 7 לֹא־מַ֭יִם עָיֵ֣ף תַּשְׁקֶ֑ה וּ֝מֵרָעֵ֗ב תִּֽמְנַֽע־לָֽחֶם׃ 8 וְאִ֣ישׁ זְ֭רוֹעַ ל֣וֹ הָאָ֑רֶץ וּנְשׂ֥וּא פָ֝נִ֗ים יֵ֣שֶׁב בָּֽהּ׃ 9 אַ֭לְמָנוֹת שִׁלַּ֣חְתָּ רֵיקָ֑ם וּזְרֹע֖וֹת יְתֹמִ֣ים יְדֻכָּֽא׃ 10 עַל־כֵּ֭ן סְבִיבוֹתֶ֣יךָ פַחִ֑ים וִֽ֝יבַהֶלְךָ פַּ֣חַד פִּתְאֹֽם׃ 11 אוֹ־חֹ֥שֶׁךְ לֹֽא־תִרְאֶ֑ה וְֽשִׁפְעַת־מַ֥יִם תְּכַסֶּֽךָּ׃ 12 הֲ‍ֽלֹא־אֱ֭לוֹהַּ גֹּ֣בַהּ שָׁמָ֑יִם וּרְאֵ֤ה רֹ֖אשׁ כּוֹכָבִ֣ים כִּי־רָֽמּוּ׃ 13 וְֽ֭אָמַרְתָּ מַה־יָּ֣דַֽע אֵ֑ל הַבְעַ֖ד עֲרָפֶ֣ל יִשְׁפּֽוֹט׃ 14 עָבִ֣ים סֵֽתֶר־ל֭וֹ וְלֹ֣א יִרְאֶ֑ה וְח֥וּג שָׁ֝מַ֗יִם יִתְהַלָּֽךְ׃ 15 הַאֹ֣רַח עוֹלָ֣ם תִּשְׁמֹ֑ר אֲשֶׁ֖ר דָּרְכ֣וּ מְתֵי־אָֽוֶן׃ 16 אֲשֶֽׁר־קֻמְּט֥וּ וְלֹא־עֵ֑ת נָ֝הָ֗ר יוּצַ֥ק יְסוֹדָֽם׃ 17 הָאֹמְרִ֣ים לָ֭אֵל ס֣וּר מִמֶּ֑נּוּ וּמַה־יִּפְעַ֖ל שַׁדַּ֣י לָֽמוֹ׃ 18 וְה֤וּא מִלֵּ֣א בָתֵּיהֶ֣ם ט֑וֹב וַעֲצַ֥ת רְ֝שָׁעִ֗ים רָ֣חֲקָה מֶֽנִּי׃ 19 יִרְא֣וּ צַדִּיקִ֣ים וְיִשְׂמָ֑חוּ וְ֝נָקִ֗י יִלְעַג־לָֽמוֹ׃ 20 אִם־לֹ֣א נִכְחַ֣ד קִימָ֑נוּ וְ֝יִתְרָ֗ם אָ֣כְלָה אֵֽשׁ׃ 21 הַסְכֶּן־נָ֣א עִמּ֑וֹ וּשְׁלם בָּ֝הֶ֗ם תְּֽבוֹאַתְךָ֥ טוֹבָֽה׃ 22 קַח־נָ֣א מִפִּ֣יו תּוֹרָ֑ה וְשִׂ֥ים אֲ֝מָרָ֗יו בִּלְבָבֶֽךָ׃ 23 אִם־תָּשׁ֣וּב עַד־שַׁ֭דַּי תִּבָּנֶ֑ה תַּרְחִ֥יק עַ֝וְלָ֗ה מֵאָהֳלֶֽךָ׃ 24 וְשִׁית־עַל־עָפָ֥ר בָּ֑צֶר וּבְצ֖וּר נְחָלִ֣ים אוֹפִֽיר׃ 25 וְהָיָ֣ה שַׁדַּ֣י בְּצָרֶ֑יךָ וְכֶ֖סֶף תּוֹעָפ֣וֹת לָֽךְ׃ 26 כִּי־אָ֭ז עַל־שַׁדַּ֣י תִּתְעַנָּ֑ג וְתִשָּׂ֖א אֶל־אֱל֣וֹהַּ פָּנֶֽיךָ׃ 27 תַּעְתִּ֣יר אֵ֭לָיו וְיִשְׁמָעֶ֑ךָּ וּנְדָרֶ֥יךָ תְשַׁלֵּֽם׃ 28 וְֽתִגְזַר־א֭וֹמֶר וְיָ֣קָם לָ֑ךְ וְעַל־דְּ֝רָכֶ֗יךָ נָ֣גַֽהּ אֽוֹר׃ 29 כִּֽי־הִ֭שְׁפִּילוּ וַתֹּ֣אמֶר גֵּוָ֑ה וְשַׁ֖ח עֵינַ֣יִם יוֹשִֽׁעַ׃ 30 יְֽמַלֵּ֥ט אִֽי־נָקִ֑י וְ֝נִמְלַ֗ט בְּבֹ֣ר כַּפֶּֽיךָ׃   פ