Yiddish
Hebrew
אידיש
1 האָט געענטפֿערט צופֿר דער נַעַמָתי, און האָט געזאָגט: 2 דרום ענטפֿערן מיר מײַנע געדאַנקען – פֿון װעגן װאָס איך שפּיר אין מיר: 3 דעם פֿאָרװוּרף פֿון מײַן שאַנד האָב איך געהערט, און אַ גײַסט פֿון מײַן פֿאַרשטאַנד ענטפֿערט מיר. 4 װײסטו דאָס װאָס איז פֿון אײביק אָן, פֿון זינט דער מענטש איז געמאַכט אױף דער ערד? 5 אַז דאָס געזאַנג פֿון רשָעים איז אױף קורצן, און די שִׂמחה פֿון זינדיקן אױף אַ רגע? 6 װען ביזן הימל זאָל אַרױפֿגײן זײַן הײך, און זײַן קאָפּ זאָל ביזן װאָלקן דערגרײכן, 7 װעט ער װי זײַן אײגן קױט אױף אײביק אונטערגײן; זײַנע זעער װעלן זאָגן: װוּ איז ער? 8 װי אַ חָלום װעט ער אַװעקפֿליִען, און מע װעט אים ניט געפֿינען, און ער װעט פֿאַריאָגט װערן װי אַ זעונג פֿון דער נאַכט. 9 דאָס אױג האָט אים אָנגעקוקט, און ניט מער, און מער װעט אים ניט אָנזען זײַן אָרט. 10 זײַנע קינדער װעלן פֿאַרגיטיקן די אָרימע, יאָ, זײַנע אײגענע הענט װעלן צוריקגעבן זײַן גוטס. 11 זײַנע בײנער זײַנען פֿול מיט זײַן יוגנט, אָבער מיט אים אין שטױב װעט זי זיך לײגן. 12 הגם זיס איז דאָס בײז אין זײַן מױל, ער באַהאַלט עס אונטער זײַן צונג, 13 ער שױנט עס, און לאָזט עס ניט אָפּ, און האַלט עס צו אױף זײַן גומען, 14 װערט זײַן שפּײַז פֿאַרקערט אין זײַנע אינגעװײד, גאַל פֿון שלאַנגען איז אינעװײניק בײַ אים. 15 פֿאַרמעג האָט ער אײַנגעשלונגען, און װעט עס אױסברעכן, פֿון זײַן בױך װעט עס גאָט אַרױסטרײַבן. 16 גיפֿט פֿון שלאַנגען פֿלעגט ער זױגן, װעט די צונג פֿון אַ נאָטער אים הרגען. 17 ער װעט ניט אָנזען די בעכן, די טײַכנשטראָמען פֿון האָניק און שמאַנט. 18 ער גיט צוריק זײַן מי, און װעט עס ניט אַראָפּשלינגען, װי שטאַרק זײַן פֿאַרמעג, װעט ער זיך דערמיט ניט אָנפֿרײען. 19 װײַל ער האָט צעדריקט, הפֿקר געלאָזט די אָרימע, געגזלט אַ הױז װאָס ער האָט ניט געבױט. 20 װײַל ער האָט ניט געװוּסט קײן רו אין זײַן לײַב, װעט ער מיט זײַן שאַץ ניט אַנטרונען װערן. 21 ניטאָ קײן איבערבלײַב פֿון זײַן פֿרעסערײַ, דרום װעט זײַן גוטס ניט געװערן. 22 װען זײַן קראָפּ איז פֿול, װעט אים ענג װערן, װוּ אַ האַנט פֿון אַן אומגליקלעכן, װעט קומען אױף אים. 23 ער װעט האַלטן בײַ אָנפֿילן זײַן בױך, װעט גאָט אָנשיקן אױף אים זײַן גרימצאָרן, און מאַכן רעגענען אױף אים מיט זײַן שפּײַז. 24 ער װעט אַנטלױפֿן פֿון אַן אײַזערנעם װאַפֿן, װעט אים דורכלעכערן אַ קופּערנער בױגן. 25 ער טוט אַ צי, און עס קומט אַרױס פֿון לײַב, יאָ, די בליציקע פֿײַל גײט אַרױס פֿון זײַן גאַל; אימות זײַנען אױף אים. 26 גאָרע פֿינצטערניש איז באַהאַלטן פֿאַר זײַנע אוֹצרות, אים װעט פֿאַרצערן אַ פֿײַער פֿון קײנעם ניט אױפֿגעבלאָזן; עס װעט אָפּעסן דעם איבערבלײַב אין זײַן געצעלט. 27 די הימלען אַנטפּלעקן זײַן זינד, און די ערד שטעלט זיך אױף קעגן אים. 28 אַװעק װעט דער אײַנקום פֿון זײַן הױז, עס װערט צערונען אין טאָג פֿון זײַן צאָרן. 29 דאָס איז דער חלק פֿון דעם שלעכטן מענטשן פֿון גאָט, און זײַן באַשערטע ירושה פֿון גאָט.
עברית
1 וַ֭יַּעַן צֹפַ֥ר הַנַּֽעֲמָתִ֗י וַיֹּאמַֽר׃ 2 לָ֭כֵן שְׂעִפַּ֣י יְשִׁיב֑וּנִי וּ֝בַעֲב֗וּר ח֣וּשִׁי בִֽי׃ 3 מוּסַ֣ר כְּלִמָּתִ֣י אֶשְׁמָ֑ע וְ֝ר֗וּחַ מִֽבִּינָתִ֥י יַעֲנֵֽנִי׃ 4 הֲזֹ֣את יָ֭דַעְתָּ מִנִּי־עַ֑ד מִנִּ֤י שִׂ֖ים אָדָ֣ם עֲלֵי־אָֽרֶץ׃ 5 כִּ֤י רִנְנַ֣ת רְ֭שָׁעִים מִקָּר֑וֹב וְשִׂמְחַ֖ת חָנֵ֣ף עֲדֵי־רָֽגַע׃ 6 אִם־יַעֲלֶ֣ה לַשָּׁמַ֣יִם שִׂיא֑וֹ וְ֝רֹאשׁ֗וֹ לָעָ֥ב יַגִּֽיעַ׃ 7 כְּֽ֭גֶלֲלוֹ לָנֶ֣צַח יֹאבֵ֑ד רֹ֝אָ֗יו יֹאמְר֥וּ אַיּֽוֹ׃ 8 כַּחֲל֣וֹם יָ֭עוּף וְלֹ֣א יִמְצָא֑וּהוּ וְ֝יֻדַּ֗ד כְּחֶזְי֥וֹן לָֽיְלָה׃ 9 עַ֣יִן שְׁ֭זָפַתּוּ וְלֹ֣א תוֹסִ֑יף וְלֹא־ע֝֗וֹד תְּשׁוּרֶ֥נּוּ מְקוֹמֽוֹ׃ 10 בָּ֭נָיו יְרַצּ֣וּ דַלִּ֑ים וְ֝יָדָ֗יו תָּשֵׁ֥בְנָה אוֹנֽוֹ׃ 11 עַ֭צְמוֹתָיו מָלְא֣וּ עלומו וְ֝עִמּ֗וֹ עַל־עָפָ֥ר תִּשְׁכָּֽב׃ 12 אִם־תַּמְתִּ֣יק בְּפִ֣יו רָעָ֑ה יַ֝כְחִידֶ֗נָּה תַּ֣חַת לְשׁוֹנֽוֹ׃ 13 יַחְמֹ֣ל עָ֭לֶיהָ וְלֹ֣א יַֽעַזְבֶ֑נָּה וְ֝יִמְנָעֶ֗נָּה בְּת֣וֹךְ חִכּֽוֹ׃ 14 לַ֭חְמוֹ בְּמֵעָ֣יו נֶהְפָּ֑ךְ מְרוֹרַ֖ת פְּתָנִ֣ים בְּקִרְבּֽוֹ׃ 15 חַ֣יִל בָּ֭לַע וַיְקִאֶ֑נּוּ מִ֝בִּטְנ֗וֹ יוֹרִשֶׁ֥נּוּ אֵֽל׃ 16 רֹאשׁ־פְּתָנִ֥ים יִינָ֑ק תַּֽ֝הַרְגֵ֗הוּ לְשׁ֣וֹן אֶפְעֶֽה׃ 17 אַל־יֵ֥רֶא בִפְלַגּ֑וֹת נַהֲרֵ֥י נַ֝חֲלֵ֗י דְּבַ֣שׁ וְחֶמְאָֽה׃ 18 מֵשִׁ֣יב יָ֭גָע וְלֹ֣א יִבְלָ֑ע כְּחֵ֥יל תְּ֝מוּרָת֗וֹ וְלֹ֣א יַעֲלֹֽס׃ 19 כִּֽי־רִ֭צַּץ עָזַ֣ב דַּלִּ֑ים בַּ֥יִת גָּ֝זַ֗ל וְלֹ֣א יִבֶנֵֽהוּ׃ 20 כִּ֤י לֹא־יָדַ֣ע שָׁלֵ֣ו בְּבִטְנ֑וֹ בַּ֝חֲמוּד֗וֹ לֹ֣א יְמַלֵּֽט׃ 21 אֵין־שָׂרִ֥יד לְאָכְל֑וֹ עַל־כֵּ֝֗ן לֹא־יָחִ֥יל טוּבֽוֹ׃ 22 בִּמְלֹ֣אות שִׂ֭פְקוֹ יֵ֣צֶר ל֑וֹ כָּל־יַ֖ד עָמֵ֣ל תְּבוֹאֶֽנּוּ׃ 23 יְהִ֤י לְמַלֵּ֬א בִטְנ֗וֹ יְֽשַׁלַּח־בּ֭וֹ חֲר֣וֹן אַפּ֑וֹ וְיַמְטֵ֥ר עָ֝לֵ֗ימוֹ בִּלְחוּמֽוֹ׃ 24 יִ֭בְרַח מִנֵּ֣שֶׁק בַּרְזֶ֑ל תַּ֝חְלְפֵ֗הוּ קֶ֣שֶׁת נְחוּשָֽׁה׃ 25 שָׁלַף֮ וַיֵּצֵ֪א מִגֵּ֫וָ֥ה וּ֭בָרָק מִֽמְּרֹרָת֥וֹ יַהֲלֹ֗ךְ עָלָ֥יו אֵמִֽים׃ 26 כָּל־חֹשֶׁךְ֮ טָמ֪וּן לִצְפּ֫וּנָ֥יו תְּ֭אָכְלֵהוּ אֵ֣שׁ לֹֽא־נֻפָּ֑ח יֵ֖רַע שָׂרִ֣יד בְּאָהֳלֽוֹ׃ 27 יְגַלּ֣וּ שָׁמַ֣יִם עֲוֺנ֑וֹ וְ֝אֶ֗רֶץ מִתְקוֹמָ֘מָ֥ה לֽוֹ׃ 28 יִ֭גֶל יְב֣וּל בֵּית֑וֹ נִ֝גָּר֗וֹת בְּי֣וֹם אַפּֽוֹ׃ 29 זֶ֤ה חֵֽלֶק־אָדָ֣ם רָ֭שָׁע מֵאֱלֹהִ֑ים וְנַחֲלַ֖ת אִמְר֣וֹ מֵאֵֽל׃   פ