אידיש
1
און עס איז געװען דער טאָג װען די זין פֿון גאָט זײַנען געקומען זיך שטעלן פֿאַר גאָט, און אױך דער שׂטן איז געקומען צװישן זײ, זיך צו שטעלן פֿאַר גאָט.
2
האָט גאָט געזאָגט צום שׂטן: פֿון װאַנען קומסטו? האָט דער שׂטן געענטפֿערט גאָט, און האָט געזאָגט: פֿון װאַנדערן איבער דער ערד און פֿון אַרומגײן אױף איר.
3
האָט גאָט געזאָגט צום שׂטן: האָסטו אַכט געטאָן אױף מײַן קנעכט אִיובֿן, אַז עס איז ניטאָ אַזאַ װי ער אױף דער ערד, אַ מאַן ערלעך און רעכטפֿאַרטיק, גאָטספֿאָרכטיק, און אָפּגעקערט פֿון שלעכטס? און ער האַלט זיך נאָך אַלץ בײַ זײַן פֿרומקײט; און דו האָסט מיך אָנגערעדט אױף אים, אים אומצוברענגען אומזיסט.
4
האָט דער שׂטן געענטפֿערט גאָט, און האָט געזאָגט: הױט פֿאַר הױט, און אַלץ װאָס אַ מענטש האָט, װעט ער אַװעקגעבן פֿאַר זײַן נפֿש.
5
אָבער שטרעק אַקאָרשט אױס דײַן האַנט, און ריר אָן זײַן בײן און זײַן פֿלײש, אױב ער װעט ניט אין דײַן פּנים דיך לעסטערן.
6
האָט גאָט געזאָגט צום שׂטן: אָט איז ער אין דײַן האַנט, נאָר זײַן נפֿש היט.
7
איז דער שׂטן אַרױסגעגאַנגען פֿון פֿאַר גאָט, און ער האָט געפּלאָגט אִיובֿן מיט אַ בײזן אױסשלאָג פֿון זײַן פֿוסטריט ביז זײַן שאַרבן.
8
האָט ער זיך גענומען אַ שערבל זיך צו קראַצן דערמיט; און ער איז געזעסן אין אַש.
9
האָט זײַן װײַב צו אים געזאָגט: האַלטסט זיך נאָך אַלץ בײַ דײַן פֿרומקײט? לעסטער גאָט, און שטאַרב.
10
האָט ער צו איר געזאָגט: אַזױ װי עס רעדט אײנע פֿון די נידערטרעכטיקע רעדסטו. זאָלן מיר דאָס גוטע יאָ אָננעמען פֿון גאָט, און דאָס שלעכטע זאָלן מיר ניט אָננעמען? בײַ אַלעם דעם האָט אִיובֿ ניט געזינדיקט מיט זײַנע ליפּן.
11
און אִיובֿס דרײַ גוטע פֿרײַנט האָבן געהערט פֿון אַל דעם דאָזיקן בײז װאָס איז געקומען אױף אים, און זײ זײַנען געקומען איטלעכער פֿון זײַן אָרט, אֶליפֿז דער תֵּימָני, און בִלדַד דער שוחי, און צופֿר דער נַעַמָתי; און זײ האָבן אָפּגערעדט אין אײנעם צו גײן אים באַדױערן און אים טרײסטן.
12
און אַז זײ האָבן אױפֿגעהױבן זײערע אױגן פֿון דער װײַטן, האָבן זײ אים ניט דערקענט, און זײ האָבן אױפֿגעהױבן זײער קָול און האָבן געװײנט; און זײ האָבן איטלעכער צעריסן זײַן מאַנטל, און געװאָרפֿן שטױב איבער זײערע קעפּ צום הימל.
13
און זײ זײַנען געזעסן מיט אים אױף דער ערד זיבן טעג און זיבן נעכט, און קײנער האָט ניט גערעדט צו אים אַ װאָרט, װאָרום זײ האָבן געזען אַז דער װײטאָג איז זײער גרױס.