Yiddish
Hebrew
אידיש
1 האָט געענטפֿערט בִלדַד דער שוחי, און האָט געזאָגט: 2 ביז װאַנען װעט איר מאַכן געיעגן אױף װערטער? באַטראַכט, און דערנאָך װעלן מיר רעדן. 3 פֿאַר װאָס װערן מיר גערעכנט װי בהמות, געהאַלטן פֿאַר פֿאַרשטאָפּט אין אײַערע אױגן? 4 דו װאָס פֿאַרצוקסט זיך אַלײן אין דײַן צאָרן, זאָל פֿון דײַנעט װעגן פֿאַרלאָזט װערן די ערד, און אַ פֿעלדז אַװעקגערוקט װערן פֿון זײַן אָרט? 5 יאָ, דאָס ליכט פֿון די רשָעים װעט פֿאַרלאָשן װערן, און ניט שײַנען װעט דער פֿונק פֿון זײַן פֿײַער. 6 די ליכטיקײט װעט פֿינצטער װערן אין זײַן געצעלט, און זײַן ליכט װעט פֿאַרלאָשן װערן איבער אים. 7 די שפּרײַזן פֿון זײַן מאַכט װעלן געענגט װערן, און אים װעט אַנידערװאַרפֿן זײַן אײגענע עצה. 8 װאָרום ער װערט געטריבן פֿון זײַנע פֿיס אין דער נעץ, און אױף אַ פּאַסטקע גײט ער אום. 9 כאַפּן פֿאַרן טריט װעט אַ פֿאַנגנעץ, פֿעסט װעט אים האַלטן דער קנופּ. 10 באַהאַלטן אין דער ערד איז אַ שטריק פֿאַר אים, און אַ כאַפּשטײַג פֿאַר אים איז אױפֿן שטעג. 11 רונד אַרום גרױלן אים שרעקענישן, און זײ יאָגן אים אױף זײַנע טריט. 12 הונגעריק װעט זײַן זײַן אומגליק, און דער בראָך איז אָנגעברײט בײַ זײַן זײַט. 13 אױפֿעסן װעט די גלידער פֿון זײַן לײַב, אױפֿעסן װעט זײַנע גלידער דער בכָור פֿון טױט. 14 אױסגעריסן װעט װערן פֿון זײַן געצעלט זײַן פֿאַרזיכערונג, און עס װעט אים מאַכן שפּרײַזן צו דעם מלך פֿון שרעקעניש. 15 רוען װעט אין זײַן געצעלט ניט זײַן האָב; אױף זײַן װױנונג װעט אױסגעשפּרײט װערן שװעבל. 16 פֿון אונטן װעלן טריקענען זײַנע װאָרצלען, און פֿון אױבן װעט פֿאַרװעלקט װערן זײַן צװײַג. 17 זײַן זכר גײט אונטער פֿון דער ערד, און ער האָט ניט קײן נאָמען דערױסן. 18 מע װעט אים שטױסן פֿון ליכט אין פֿינצטערנישאון פֿון דער װעלט װעט מען אים פֿאַרװאָגלען. 19 ער האָט ניט קײן קינד און קײן אײניקל צװישן זײַן פֿאָלק, און קײן איבערבלײַב אין זײַנע װױנונגען. 20 איבער זײַן שטראָפֿטאָג װערן צעגרױלט די שפּעטערדיקע, און די פֿריִערדיקע נעמט אָן אַ שױדער. 21 יאָ, דאָס זײַנען די װױנונגען פֿון דעם פֿאַרברעכער, און דאָס איז דער אָרט פֿון דעם װאָס װײס ניט פֿון גאָט.
עברית
1 וַ֭יַּעַן בִּלְדַּ֥ד הַשֻּׁחִ֗י וַיֹּאמַֽר׃ 2 עַד־אָ֤נָה תְּשִׂימ֣וּן קִנְצֵ֣י לְמִלִּ֑ין תָּ֝בִ֗ינוּ וְאַחַ֥ר נְדַבֵּֽר׃ 3 מַ֭דּוּעַ נֶחְשַׁ֣בְנוּ כַבְּהֵמָ֑ה נִ֝טְמִ֗ינוּ בְּעֵינֵיכֶֽם׃ 4 טֹֽרֵ֥ף נַפְשׁ֗וֹ בְּאַ֫פּ֥וֹ הַ֭לְמַעַנְךָ תֵּעָ֣זַב אָ֑רֶץ וְיֶעְתַּק־צ֝֗וּר מִמְּקֹמֽוֹ׃ 5 גַּ֤ם א֣וֹר רְשָׁעִ֣ים יִדְעָ֑ךְ וְלֹֽא־יִ֝גַּ֗הּ שְׁבִ֣יב אִשּֽׁוֹ׃ 6 א֭וֹר חָשַׁ֣ךְ בְּאָהֳל֑וֹ וְ֝נֵר֗וֹ עָלָ֥יו יִדְעָֽךְ׃ 7 יֵֽ֭צְרוּ צַעֲדֵ֣י אוֹנ֑וֹ וְֽתַשְׁלִיכֵ֥הוּ עֲצָתֽוֹ׃ 8 כִּֽי־שֻׁלַּ֣ח בְּרֶ֣שֶׁת בְּרַגְלָ֑יו וְעַל־שְׂ֝בָכָ֗ה יִתְהַלָּֽךְ׃ 9 יֹאחֵ֣ז בְּעָקֵ֣ב פָּ֑ח יַחֲזֵ֖ק עָלָ֣יו צַמִּֽים׃ 10 טָמ֣וּן בָּאָ֣רֶץ חַבְל֑וֹ וּ֝מַלְכֻּדְתּ֗וֹ עֲלֵ֣י נָתִֽיב׃ 11 סָ֭בִיב בִּֽעֲתֻ֣הוּ בַלָּה֑וֹת וֶהֱפִיצֻ֥הוּ לְרַגְלָֽיו׃ 12 יְהִי־רָעֵ֥ב אֹנ֑וֹ וְ֝אֵ֗יד נָכ֥וֹן לְצַלְעֽוֹ׃ 13 יֹ֭אכַל בַּדֵּ֣י עוֹר֑וֹ יֹאכַ֥ל בַּ֝דָּ֗יו בְּכ֣וֹר מָֽוֶת׃ 14 יִנָּתֵ֣ק מֵ֭אָהֳלוֹ מִבְטַח֑וֹ וְ֝תַצְעִדֵ֗הוּ לְמֶ֣לֶךְ בַּלָּהֽוֹת׃ 15 תִּשְׁכּ֣וֹן בְּ֭אָהֳלוֹ מִבְּלִי־ל֑וֹ יְזֹרֶ֖ה עַל־נָוֵ֣הוּ גָפְרִֽית׃ 16 מִ֭תַּחַת שָֽׁרָשָׁ֣יו יִבָ֑שׁוּ וּ֝מִמַּ֗עַל יִמַּ֥ל קְצִירֽוֹ׃ 17 זִֽכְרוֹ־אָ֭בַד מִנִּי־אָ֑רֶץ וְלֹא־שֵׁ֥ם ל֝֗וֹ עַל־פְּנֵי־חֽוּץ׃ 18 יֶ֭הְדְּפֻהוּ מֵא֣וֹר אֶל־חֹ֑שֶׁךְ וּֽמִתֵּבֵ֥ל יְנִדֻּֽהוּ׃ 19 לֹ֘א נִ֤ין ל֣וֹ וְלֹא־נֶ֣כֶד בְּעַמּ֑וֹ וְאֵ֥ין שָׂ֝רִ֗יד בִּמְגוּרָֽיו׃ 20 עַל־י֭וֹמוֹ נָשַׁ֣מּוּ אַחֲרֹנִ֑ים וְ֝קַדְמֹנִ֗ים אָ֣חֲזוּ שָֽׂעַר׃ 21 אַךְ־אֵ֭לֶּה מִשְׁכְּנ֣וֹת עַוָּ֑ל וְ֝זֶ֗ה מְק֣וֹם לֹא־יָדַֽע־אֵֽל׃   ס