Yiddish
Hebrew
אידיש
1 האָט געענטפֿערט אִיובֿ, און האָט געזאָגט: 2 איך האָב געהערט פֿיל אַזױנס; צרהדיקע טרײסטער זײַט איר אַלע. 3 װעט זײַן אַ סָוף צו די װינטיקע רײד? אָדער װאָס שפּאַרט דיך אַז דו זאָלסט ענטפֿערן? 4 איך װאָלט אױך געקענט רעדן װי איראַז איר װאָלט געװען אױף מײַן אָרט; איך װאָלט געקניפּט װערטער אױף אײַך, און געשאָקלט אױף אײַך מײַן קאָפּ. 5 איך װאָלט אײַך געשטאַרקט מיט מײַן מױל, און דער באַדױער פֿון מײַנע ליפּן װאָלט אײַך געלינדערט. 6 אַז סײַ איך רעד, װערט ניט געמינערט מײַן װײטאָג, און סײַ איך הער אױף, גײט ער פֿון מיר ניט אַװעק; 7 פֿאַר װאָר, אַצונד האָט ער מיך פֿאַרמאַטערט; האָסט צעגרױלט מײַן גאַנצע געזעלנשאַפֿט. 8 און האָסט מיך צעקנײטשט – צום עדות איז עס געװאָרן; און מײַן מאָגערקײט שטײט אױף קעגן מיר, מיר אין פּנים קלאָגט זי אָן. 9 זײַן צאָרן האָט פֿאַרצוקט מיט פֿײַנטשאַפֿט, ער האָט געקריצט אױף מיר מיט זײַנע צײן; מײַן שׂונא שלײַפֿט זײַנע אױגן אױף מיר. 10 מע שפּאַרט אױף דאָס מױל אױף מיר, מיט שאַנד פּאַטשט מען מײַנע באַקן; אין אײנעם קלײַבן זײ זיך אױף מיר. 11 גאָט ענטפֿערט מיך איבער צום פֿאַרברעכער, און אין די הענט פֿון רשָעים װאַרפֿט ער מיך. 12 רויִק בין איך געװען, און ער האָט מיך צעברעקלט, און מיך אָנגענומען בײַם געניק, און מיך צעפּיצלט; און ער האָט מיך אױפֿגעשטעלט פֿאַר זײַן צילברעט. 13 מיך רינגלען אַרום זײַנע שיסער, ער שפּאַלט מײַנע נירן, און דערבאַרימט ניט, ער גיסט אױס צו דער ערד מײַן גאַל. 14 ער צעברעכט מיך אַ בראָך אױף אַ בראָך, ער לױפֿט קעגן מיר װי אַ קריגסמאַן. 15 זאַק האָב איך אױפֿגענײט אױף מײַן הױט, און געװעלגערט אין אַש מײַן האָרן. 16 מײַן פּנים איז רױט פֿון געװײן, און אױף מײַנע ברעמען איז שאָטן פֿון טױט, 17 פֿאַר קײן אומרעכט, ניט אין מײַנע הענט, בעת מײַן תּפֿילה איז רײן. 18 ערד, זאָלסט ניט צודעקן מײַן בלוט, און זאָל ניט קײן אָרט זײַן פֿאַר מײַן געשרײ! 19 אַפֿילו איצט אָט איז אין הימל מײַן עדות, און מײַן עדוט-זאָגער איז אין דער הײך. 20 מײַנע פֿירשפּרעכער זײַנען מײַנע געדאַנקען; צו גאָט טוט טריפֿן מײַן אױג, 21 אַז ער זאָל משפּטן צװישן אַ מאַן מיט גאָט, װי צװישן אַ מענטשנקינד און זײַן חבֿר. 22 װאָרום די געצײלטע יאָרן גײען, און איך װעל אַװעק אױף אַ װעג פֿון װאַנען איך װעל זיך ניט אומקערן.
עברית
1 וַיַּ֥עַן אִיּ֗וֹב וַיֹּאמַֽר׃ 2 שָׁמַ֣עְתִּי כְאֵ֣לֶּה רַבּ֑וֹת מְנַחֲמֵ֖י עָמָ֣ל כֻּלְּכֶֽם׃ 3 הֲקֵ֥ץ לְדִבְרֵי־ר֑וּחַ א֥וֹ מַה־יַּ֝מְרִֽיצְךָ֗ כִּ֣י תַעֲנֶֽה׃ 4 גַּ֤ם אָנֹכִי֮ כָּכֶ֪ם אֲדַ֫בֵּ֥רָה ל֤וּ־יֵ֪שׁ נַפְשְׁכֶ֡ם תַּ֤חַת נַפְשִׁ֗י אַחְבִּ֣ירָה עֲלֵיכֶ֣ם בְּמִלִּ֑ים וְאָנִ֥יעָה עֲ֝לֵיכֶ֗ם בְּמ֣וֹ רֹאשִֽׁי׃ 5 אֲאַמִּצְכֶ֥ם בְּמוֹ־פִ֑י וְנִ֖יד שְׂפָתַ֣י יַחְשֹֽׂךְ׃ 6 אִֽם־אֲ֭דַבְּרָה לֹא־יֵחָשֵׂ֣ךְ כְּאֵבִ֑י וְ֝אַחְדְּלָ֗ה מַה־מִנִּ֥י יַהֲלֹֽךְ׃ 7 אַךְ־עַתָּ֥ה הֶלְאָ֑נִי הֲ֝שִׁמּ֗וֹתָ כָּל־עֲדָתִֽי׃ 8 וַֽ֭תִּקְמְטֵנִי לְעֵ֣ד הָיָ֑ה וַיָּ֥קָם בִּ֥י כַ֝חֲשִׁ֗י בְּפָנַ֥י יַעֲנֶֽה׃ 9 אַפּ֤וֹ טָרַ֨ף וַֽיִּשְׂטְמֵ֗נִי חָרַ֣ק עָלַ֣י בְּשִׁנָּ֑יו צָרִ֓י יִלְט֖וֹשׁ עֵינָ֣יו לִֽי׃ 10 פָּעֲר֬וּ עָלַ֨י בְּפִיהֶ֗ם בְּ֭חֶרְפָּה הִכּ֣וּ לְחָיָ֑י יַ֝֗חַד עָלַ֥י יִתְמַלָּאֽוּן׃ 11 יַסְגִּירֵ֣נִי אֵ֭ל אֶ֣ל עֲוִ֑יל וְעַל־יְדֵ֖י רְשָׁעִ֣ים יִרְטֵֽנִי׃ 12 שָׁ֘לֵ֤ו הָיִ֨יתִי וַֽיְפַרְפְּרֵ֗נִי וְאָחַ֣ז בְּ֭עָרְפִּי וַֽיְפַצְפְּצֵ֑נִי וַיְקִימֵ֥נִי ל֝֗וֹ לְמַטָּרָֽה׃ 13 יָ֘סֹ֤בּוּ עָלַ֨י רַבָּ֗יו יְפַלַּ֣ח כִּ֭לְיוֹתַי וְלֹ֣א יַחְמ֑וֹל יִשְׁפֹּ֥ךְ לָ֝אָ֗רֶץ מְרֵרָֽתִי׃ 14 יִפְרְצֵ֣נִי פֶ֭רֶץ עַל־פְּנֵי־פָ֑רֶץ יָרֻ֖ץ עָלַ֣י כְּגִבּֽוֹר׃ 15 שַׂ֣ק תָּ֭פַרְתִּי עֲלֵ֣י גִלְדִּ֑י וְעֹלַ֖לְתִּי בֶעָפָ֣ר קַרְנִֽי׃ 16 פָּנַ֣י חמרמרה מִנִּי־בֶ֑כִי וְעַ֖ל עַפְעַפַּ֣י צַלְמָֽוֶת׃ 17 עַ֭ל לֹא־חָמָ֣ס בְּכַפָּ֑י וּֽתְפִלָּתִ֥י זַכָּֽה׃ 18 אֶ֭רֶץ אַל־תְּכַסִּ֣י דָמִ֑י וְֽאַל־יְהִ֥י מָ֝ק֗וֹם לְזַעֲקָתִֽי׃ 19 גַּם־עַ֭תָּה הִנֵּה־בַשָּׁמַ֣יִם עֵדִ֑י וְ֝שָׂהֲדִ֗י בַּמְּרוֹמִֽים׃ 20 מְלִיצַ֥י רֵעָ֑י אֶל־אֱ֝ל֗וֹהַ דָּלְפָ֥ה עֵינִֽי׃ 21 וְיוֹכַ֣ח לְגֶ֣בֶר עִם־אֱל֑וֹהַּ וּֽבֶן־אָדָ֥ם לְרֵעֵֽהוּ׃ 22 כִּֽי־שְׁנ֣וֹת מִסְפָּ֣ר יֶאֱתָ֑יוּ וְאֹ֖רַח לֹא־אָשׁ֣וּב אֶהֱלֹֽךְ׃