Yiddish
Hebrew
אידיש
1 האָט געענטפֿערט צופֿר דער נַעַמָתי, און האָט געזאָגט: 2 זאָל דער פֿילרעדעװדיקער בלײַבן ניט געענטפֿערט? און צי זאָל דער ליפּנמענטש בלײַבן גערעכט? 3 דײַנע פּלױדערײַען מאַכן מענטשן שװײַגן, און דו שפּאָטסט, און קײנער האַלט ניט פֿאָר. 4 און דו זאָגסט: לױטער איז מײַן לערנונג, און רײן בין איך אין דײַנע אױגן. 5 אָבער הלװאי רעדט גאָט, און עפֿנט זײַנע ליפּן מיט דיר, 6 און דערצײלט דיר די פֿאַרבאָרגענישן פֿון קלוגשאַפֿט, װי פֿילפֿאַכיק די חכמה איז, און װאָלסט װיסן אַז גאָט מאָנט פֿון דירװינציקער װי דײַן זינד. 7 װילסטו די דערפֿאָרשונג פֿון גאָט געפֿינען? צי דעם ציל פֿון אַלמאַכטיקן געפֿינען? 8 עס איז הױך װי די הימלען, װאָס קענסטו אױפֿטאָן? טיפֿער פֿון אונטערערד, װאָס קענסטו װיסן? 9 לענגער פֿון דער ערד איז די מאָס דערפֿון, און ברײטער פֿון ים. 10 אַז ער גײט פֿאַרבײַ און פֿאַרשליסט, אָדער ער זאַמלט אײַן, װער קען אים אָפּהאַלטן? 11 װאָרום ער װײס די פֿאַלשע לײַט, און ער זעט דאָס אומרעכט, אָן צו מאָל אַ קוק טאָן. 12 אָבער דער פּוסטער מענטש װעט קריגן שׂכל, װען אַ יונגער װאַלדאײזל װעט איבערגעבאָרן װערן אין אַ מענטשן. 13 אַז דו װעסט צוקערן דײַן האַרץ, און אױסשפּרײטן צו אים דײַנע הענט – 14 אױב אומרעכט איז אין דײַן האַנט, דערװײַטער עס, און זאָלסט ניט לאָזן רוען אין דײַנע געצעלטן אַן עװלה – 15 דענצמאָל װעסטו אױפֿהײבן דײַן פּנים אָן אַ פֿלעק, און װעסט פֿעסט זײַן, און ניט מורא האָבן. 16 װאָרום די מאַטערניש װעסטו פֿאַרגעסן; װי װאַסער װאָס איז אַװעק װעסטו עס דערמאָנען. 17 און העלער װי מיטן טאָג װעט אױפֿשטײן דײַן לעבן, די פֿינצטערניש װעט װי דע מאָרגן װערן. 18 און װעסט זײַן זיכער, װײַל האָפֿענונג איז דאָ, און װעסט זיך אַרומקוקן, און ליגן אין זיכערקײט. 19 און װעסט הױערן, און קײנער װעט ניט שרעקן, און פֿיל װעלן זוכן דײַן לײַטזעליקײט. 20 אָבער די אױגן פֿון די רשָעים װעלן אױסגײן, און אַנטרינונג װעט זײַן פֿאַרלאָרן פֿון זײ, און זײער האָפֿענונג – אַן אױסהױכעניש פֿון דער נשמה.
עברית
1 וַ֭יַּעַן צֹפַ֥ר הַֽנַּעֲמָתִ֗י וַיֹּאמַֽר׃ 2 הֲרֹ֣ב דְּ֭בָרִים לֹ֣א יֵעָנֶ֑ה וְאִם־אִ֖ישׁ שְׂפָתַ֣יִם יִצְדָּֽק׃ 3 בַּ֭דֶּיךָ מְתִ֣ים יַחֲרִ֑ישׁו וַ֝תִּלְעַ֗ג וְאֵ֣ין מַכְלִֽם׃ 4 וַ֭תֹּאמֶר זַ֣ךְ לִקְחִ֑י וּ֝בַ֗ר הָיִ֥יתִי בְעֵינֶֽיךָ׃ 5 וְֽאוּלָ֗ם מִֽי־יִתֵּ֣ן אֱל֣וֹהַּ דַּבֵּ֑ר וְיִפְתַּ֖ח שְׂפָתָ֣יו עִמָּֽךְ׃ 6 וְיַגֶּד־לְךָ֨ תַּֽעֲלֻמ֣וֹת חָכְמָה֮ כִּֽי־כִפְלַ֪יִם לְֽת֫וּשִׁיָּ֥ה וְדַ֡ע כִּֽי־יַשֶּׁ֥ה לְךָ֥ אֱ֝ל֗וֹהַ מֵעֲוֺנֶֽךָ׃ 7 הַחֵ֣קֶר אֱל֣וֹהַ תִּמְצָ֑א אִ֤ם עַד־תַּכְלִ֖ית שַׁדַּ֣י תִּמְצָֽא׃ 8 גָּבְהֵ֣י שָׁ֭מַיִם מַה־תִּפְעָ֑ל עֲמֻקָּ֥ה מִ֝שְּׁא֗וֹל מַה־תֵּדָֽע׃ 9 אֲרֻכָּ֣ה מֵאֶ֣רֶץ מִדָּ֑הּ וּ֝רְחָבָ֗ה מִנִּי־יָֽם׃ 10 אִם־יַחֲלֹ֥ף וְיַסְגִּ֑יר וְ֝יַקְהִ֗יל וּמִ֣י יְשִׁיבֶֽנּוּ׃ 11 כִּי־ה֭וּא יָדַ֣ע מְתֵי־שָׁ֑וְא וַיַּרְא־אָ֝֗וֶן וְלֹ֣א יִתְבּוֹנָֽן׃ 12 וְאִ֣ישׁ נָ֭בוּב יִלָּבֵ֑ב וְעַ֥יִר פֶּ֝֗רֶא אָדָ֥ם יִוָּלֵֽד׃ 13 אִם־אַ֭תָּ֗ה הֲכִינ֣וֹתָ לִבֶּ֑ךָ וּפָרַשְׂתָּ֖ אֵלָ֣יו כַּפֶּֽךָ׃ 14 אִם־אָ֣וֶן בְּ֭יָדְךָ הַרְחִיקֵ֑הוּ וְאַל־תַּשְׁכֵּ֖ן בְּאֹהָלֶ֣יךָ עַוְלָֽה׃ 15 כִּי־אָ֤ז תִּשָּׂ֣א פָנֶ֣יךָ מִמּ֑וּם וְהָיִ֥יתָ מֻ֝צָ֗ק וְלֹ֣א תִירָֽא׃ 16 כִּי־אַ֭תָּה עָמָ֣ל תִּשְׁכָּ֑ח כְּמַ֖יִם עָבְר֣וּ תִזְכֹּֽר׃ 17 וּֽ֭מִצָּהֳרַיִם יָק֣וּם חָ֑לֶד תָּ֝עֻ֗פָה כַּבֹּ֥קֶר תִּהְיֶֽה׃ 18 וּֽ֭בָטַחְתָּ כִּי־יֵ֣שׁ תִּקְוָ֑ה וְ֝חָפַרְתָּ֗ לָבֶ֥טַח תִּשְׁכָּֽב׃ 19 וְֽ֭רָבַצְתָּ וְאֵ֣ין מַחֲרִ֑יד וְחִלּ֖וּ פָנֶ֣יךָ רַבִּֽים׃ 20 וְעֵינֵ֥י רְשָׁעִ֗ים תִּ֫כְלֶ֥ינָה וּ֭מָנוֹס אָבַ֣ד מִנְהֶ֑ם וְ֝תִקְוָתָ֗ם מַֽפַּח־נָֽפֶשׁ׃   פ