Yiddish
Hebrew
אידיש
1 מײַן זון, היט מײַנע װערטער, און מײַנע געבאָט זאָלסטו באַהאַלטן בײַ דיר. 2 היט מײַנע געבאָט, כּדי זאָלסט לעבן, און מײַן לערנונג, װי דעם שװאַרצאַפּל פֿון דײַנע אױגן. 3 בינד זײ אָן אױף דײַנע פֿינגער, שרײַב זײ אָן אױף דעם טאָװל פֿון דײַן האַרצן. 4 זאָג צו דער חכמה: דו ביסט מײַן שװעסטער; און פֿאַרשטאַנדיקײט זאָלסטו רופֿן פֿרײַנט; 5 כּדי זײ זאָלן דיך באַהיטן פֿון דער פֿרעמדער פֿרױ, פֿון דער אומבאַקענטער װאָס מאַכט גלאַט אירע רײד. 6 װאָרום דורכן פֿענצטער פֿון מײַן הױז, דורך מײַן פֿאָרטקע האָב איך אַרױסגעקוקט; 7 און איך האָב געזען צװישן די נאַרן, געמערקט צװישן די יונגעלײַט, אַ יונג אָן שׂכל, 8 װי ער גײט פֿאַרבײַ אין גאַס לעבן איר װינקל, און שפּרײַזט אױפֿן װעג צו איר הױז, 9 פֿאַרנאַכט אין אָװנט פֿון טאָג, אין טיפֿער נאַכט און פֿינצטערניש. 10 ערשט אַ פֿרױ קומט אים אָן אַנטקעגן, מיט דעם אָנטו פֿון אַ זונה, און מיט אַ באַהאַלטענעם האַרצן. 11 רױשיק איז זי און אױסגעלאַסן, אירע פֿיס רוען ניט אין איר הױז. 12 אַ מאָל אין גאַס, אַ מאָל אױף די מערק, און בײַ אַלע עקן טוט זי לױערן. 13 און זי נעמט אים אָן, און זי קושט אים, זי פֿאַרשײַט איר פּנים און זאָגט צו אים: 14 פֿרידאָפּפֿער האָב איך אױף מיר, הײַנט באַצאָל איך מײַנע נדרים. 15 דרום בין איך אַרױס דיר אַנטקעגן, צו זוכן דײַן פּנים, און איך האָב דיך געפֿונען. 16 מיט דעקן האָב איך איבערגעדעקט מײַן בעט, מיט געשטרײַפֿטע געשפּינסן פֿון מצרַיִם. 17 איך האָב באַשפּריצט מײַן געלעגערמיט מירע, אַלאָע, און צימערינג. 18 קום, לאָמיר זיך זעטן מיט ליבע ביזן פֿרימאָרגן, לאָמיר זיך קװיקן מיט ליבשאַפֿט. 19 װאָרום מײַן מאַן איז ניטאָ אין דער הײם, ער איז אַװעק אױף אַ װײַטן װעג. 20 דאָס בײַטל געלט האָט ער מיטגענומען מיט זיך, אין טאָג פֿון האַלבן חודש װעט ער קומען אַהײם. 21 זי ציט אים מיט איר פֿיל אײַנרעדעניש, מיט אירע גלאַטע ליפּן פֿאַרפֿירט זי אים. 22 ער גײט איר נאָך באַלד, װי אַן אָקס װאָס גײט צו דער שחיטה, און װי אױף אַ קײט צו דער שטראָף פֿון דעם נאַרן. 23 ביז אַ פֿײַל שפּאַלט דורך זײַן לעבער; װי אַ פֿױגל אײַלט צו דער נעץ, און װײס ניט אַז עס איז אום איר לעבן.
24 און אַצונד, קינדער, הערט מיר צו, און פֿאַרנעמט די װערטער פֿון מײַן מױל. 25 זאָל ניט אָפּקערן צו אירע װעגן דײַן האַרץ, זאָלסט ניט פֿאַרבלאָנדזשען אין אירע שטעגן. 26 װאָרום אַ סך דערשלאָגענע האָט זי אַװעקגעלײגט, און פֿיל זײַנען אירע דערהרגעטע. 27 װעגן צו דער אונטערערד איז איר הױז, זײ נידערן אין די קאַמערן פֿון טױט.
עברית
1 בְּ֭נִי שְׁמֹ֣ר אֲמָרָ֑י וּ֝מִצְוֺתַ֗י תִּצְפֹּ֥ן אִתָּֽךְ׃ 2 שְׁמֹ֣ר מִצְוֺתַ֣י וֶחְיֵ֑ה וְ֝תוֹרָתִ֗י כְּאִישׁ֥וֹן עֵינֶֽיךָ׃ 3 קָשְׁרֵ֥ם עַל־אֶצְבְּעֹתֶ֑יךָ כָּ֝תְבֵ֗ם עַל־ל֥וּחַ לִבֶּֽךָ׃ 4 אֱמֹ֣ר לַֽ֭חָכְמָה אֲחֹ֣תִי אָ֑תְּ וּ֝מֹדָ֗ע לַבִּינָ֥ה תִקְרָֽא׃ 5 לִ֭שְׁמָרְךָ מֵאִשָּׁ֣ה זָרָ֑ה מִ֝נָּכְרִיָּ֗ה אֲמָרֶ֥יהָ הֶחֱלִֽיקָה׃ 6 כִּ֭י בְּחַלּ֣וֹן בֵּיתִ֑י בְּעַ֖ד אֶשְׁנַבִּ֣י נִשְׁקָֽפְתִּי׃ 7 וָאֵ֤רֶא בַפְּתָאיִ֗ם אָ֘בִ֤ינָה בַבָּנִ֗ים נַ֣עַר חֲסַר־לֵֽב׃ 8 עֹבֵ֣ר בַּ֭שּׁוּק אֵ֣צֶל פִּנָּ֑הּ וְדֶ֖רֶךְ בֵּיתָ֣הּ יִצְעָֽד׃ 9 בְּנֶֽשֶׁף־בְּעֶ֥רֶב י֑וֹם בְּאִישׁ֥וֹן לַ֝֗יְלָה וַאֲפֵלָֽה׃ 10 וְהִנֵּ֣ה אִ֭שָּׁה לִקְרָאת֑וֹ שִׁ֥ית ז֝וֹנָ֗ה וּנְצֻ֥רַת לֵֽב׃ 11 הֹמִיָּ֣ה הִ֣יא וְסֹרָ֑רֶת בְּ֝בֵיתָ֗הּ לֹא־יִשְׁכְּנ֥וּ רַגְלֶֽיהָ׃ 12 פַּ֤עַם בַּח֗וּץ פַּ֥עַם בָּרְחֹב֑וֹת וְאֵ֖צֶל כָּל־פִּנָּ֣ה תֶאֱרֹֽב׃ 13 וְהֶחֱזִ֣יקָה בּ֭וֹ וְנָ֣שְׁקָה־לּ֑וֹ הֵעֵ֥זָה פָ֝נֶ֗יהָ וַתֹּ֣אמַר לֽוֹ׃ 14 זִבְחֵ֣י שְׁלָמִ֣ים עָלָ֑י הַ֝יּ֗וֹם שִׁלַּ֥מְתִּי נְדָרָֽי׃ 15 עַל־כֵּ֭ן יָצָ֣אתִי לִקְרָאתֶ֑ךָ לְשַׁחֵ֥ר פָּ֝נֶ֗יךָ וָאֶמְצָאֶֽךָּ׃ 16 מַ֭רְבַדִּים רָבַ֣דְתִּי עַרְשִׂ֑י חֲ֝טֻב֗וֹת אֵט֥וּן מִצְרָֽיִם׃ 17 נַ֥פְתִּי מִשְׁכָּבִ֑י מֹ֥ר אֲ֝הָלִ֗ים וְקִנָּמֽוֹן׃ 18 לְכָ֤ה נִרְוֶ֣ה דֹ֭דִים עַד־הַבֹּ֑קֶר נִ֝תְעַלְּסָ֗ה בָּאֳהָבִֽים׃ 19 כִּ֤י אֵ֣ין הָאִ֣ישׁ בְּבֵית֑וֹ הָ֝לַ֗ךְ בְּדֶ֣רֶךְ מֵרָחֽוֹק׃ 20 צְֽרוֹר־הַ֭כֶּסֶף לָקַ֣ח בְּיָד֑וֹ לְי֥וֹם הַ֝כֵּ֗סֶא יָבֹ֥א בֵיתֽוֹ׃ 21 הִ֭טַּתּוּ בְּרֹ֣ב לִקְחָ֑הּ בְּחֵ֥לֶק שְׂ֝פָתֶ֗יהָ תַּדִּיחֶֽנּוּ׃ 22 ה֤וֹלֵ֥ךְ אַחֲרֶ֗יהָ פִּ֫תְאֹ֥ם כְּ֭שׁוֹר אֶל־טָ֣בַח יָב֑וֹא וּ֝כְעֶ֗כֶס אֶל־מוּסַ֥ר אֱוֽ͏ִיל׃ 23 עַ֤ד יְפַלַּ֪ח חֵ֡ץ כְּֽבֵד֗וֹ כְּמַהֵ֣ר צִפּ֣וֹר אֶל־פָּ֑ח וְלֹֽא־יָ֝דַ֗ע כִּֽי־בְנַפְשׁ֥וֹ הֽוּא׃   פ
24 וְעַתָּ֣ה בָ֭נִים שִׁמְעוּ־לִ֑י וְ֝הַקְשִׁ֗יבוּ לְאִמְרֵי־פִֽי׃ 25 אַל־יֵ֣שְׂטְ אֶל־דְּרָכֶ֣יהָ לִבֶּ֑ךָ אַל־תֵּ֝תַע בִּנְתִיבוֹתֶֽיהָ׃ 26 כִּֽי־רַבִּ֣ים חֲלָלִ֣ים הִפִּ֑ילָה וַ֝עֲצֻמִ֗ים כָּל־הֲרֻגֶֽיהָ׃ 27 דַּרְכֵ֣י שְׁא֣וֹל בֵּיתָ֑הּ יֹ֝רְד֗וֹת אֶל־חַדְרֵי־מָֽוֶת׃   פ