Yiddish
Hebrew
אידיש
1 מײַן זון, פֿאַרנעם מײַן חכמה, נײַג דײַן אױער צו מײַן פֿאַרשטאַנדיקײט, 2 כּדי זאָלסט אָפּהיטן געשײַטקײט, און דײַנע ליפּן זאָלן אױפֿפּאַסן קענשאַפֿט. 3 װאָרום האָניקזאַפֿט טריפֿן די ליפּן פֿון דער פֿרעמדער, און גלאַטער פֿון בױמל איז איר גומען. 4 אָבער איר סָוף איז ביטער װי װערמוט, שאַרף װי אַ צװײשנײַדיקע שװערד. 5 אירע פֿיס נידערן צום טױט, אין אונטערערד שפּאַרן אָן אירע פֿיס. 6 כּדי זי זאָל ניט גײן דעם גלײַכן װעג פֿון לעבן, װאָגלען אירע שטעגן, זי װײס ניט װוּהין.
7 און אַצונד, קינדער, הערט מיר צו, און איר זאָלט ניט אָפּקערן פֿון די װערטער פֿון מײַן מױל. 8 דערװײַטער פֿון איר דײַן װעג, און זאָלסט ניט גענענען צום אײַנגאַנג פֿון איר הױז, 9 כּדי זאָלסט ניט געבן צו אַנדערע דײַן פֿרישקײט, און דײַנע יאָרן צו אַן אַכזר; 10 כּדי פֿרעמדע זאָלן זיך ניט זעטן מיט דײַן קראַפֿט, און דײַן מי זאָל ניט אָנקומען אין הױז פֿון אַ װילדפֿרעמדן; 11 און װעסט ברומען אין דײַן סָוף, װען דײַן לײַב און דײַן פֿלײש װעט זײַן פֿאַרלענדט, 12 און װעסט זאָגן: װי האָב איך פֿײַנט געהאַט מוסר, און שטראָף האָט פֿאַראַכט מײַן האַרץ, 13 און איך האָב ניט צוגעהערט דעם קָול פֿון מײַנע װעגװײַזער, און צו מײַנע לערער ניט צוגענײַגט מײַן אױער! 14 איך בין שיר ניט געװאָרן אַל דאָס בײזאין דער אײַנזאַמלונג און עדה. 15 טרינק װאַסער פֿון דײַן גרוב, און לױפֿיקס פֿון דײַן ברונעם. 16 דײַנע קװאַלן װעלן זיך צעשפּרײטן דערױסן, אין די גאַסן – די בעכן װאַסער. 17 דיר אַלײן װעלן זײ געהערן, און ניט צו פֿרעמדע מיט דיר. 18 זאָל דײַן קװאַל זײַן געבענטשט, און פֿרײ זיך מיט דער װײַב פֿון דײַן יוגנט. 19 די ליבלעכע הינדין, און די חֵנעװדיקע הירשין, אירע בריסט זאָלן דיך זעטן אין אַלע צײַטן, און צו איר ליבשאַפֿט זאָלסטו זײַן איבערגעגעבן תּמיד. 20 און נאָך װאָס, מײַן זון, זאָלסטו זיך אָפּגעבן מיט אַ פֿרעמדער, און אַרומנעמען דעם בוזעם פֿון אַן אַנדערער? 21 װאָרום פֿאַר גאָטס אױגן זײַנען די װעגן פֿון אַ מענטשן, און אַלע זײַנע שטעגן לײגט ער אױס. 22 זײַנע אײגענע זינד באַצװינגען דעם רָשע, און אין די שטריק פֿון זײַן חטא װערט ער פֿאַרהאַלטן. 23 ער שטאַרבט אָן מוסר; און דורך זײַן גרױס נאַרישקײט װערט ער פֿאַרבלאָנדזשעט.
עברית
1 בְּ֭נִי לְחָכְמָתִ֣י הַקְשִׁ֑יבָה לִ֝תְבוּנָתִ֗י הַט־אָזְנֶֽךָ׃ 2 לִשְׁמֹ֥ר מְזִמּ֑וֹת וְ֝דַ֗עַת שְׂפָתֶ֥יךָ יִנְצֹֽרוּ׃ 3 כִּ֤י נֹ֣פֶת תִּ֭טֹּפְנָה שִׂפְתֵ֣י זָרָ֑ה וְחָלָ֖ק מִשֶּׁ֣מֶן חִכָּֽהּ׃ 4 וְֽ֭אַחֲרִיתָהּ מָרָ֣ה כַֽלַּעֲנָ֑ה חַ֝דָּ֗ה כְּחֶ֣רֶב פִּיּֽוֹת׃ 5 רַ֭גְלֶיהָ יֹרְד֣וֹת מָ֑וֶת שְׁ֝א֗וֹל צְעָדֶ֥יהָ יִתְמֹֽכוּ׃ 6 אֹ֣רַח חַ֭יִּים פֶּן־תְּפַלֵּ֑ס נָע֥וּ מַ֝עְגְּלֹתֶ֗יהָ לֹ֣א תֵדֽ͏ָע׃   פ
7 וְעַתָּ֣ה בָ֭נִים שִׁמְעוּ־לִ֑י וְאַל־תָּ֝ס֗וּרוּ מֵאִמְרֵי־פִֽי׃ 8 הַרְחֵ֣ק מֵעָלֶ֣יהָ דַרְכֶּ֑ךָ וְאַל־תִּ֝קְרַ֗ב אֶל־פֶּ֥תַח בֵּיתָֽהּ׃ 9 פֶּן־תִּתֵּ֣ן לַאֲחֵרִ֣ים הוֹדֶ֑ךָ וּ֝שְׁנֹתֶ֗יךָ לְאַכְזָרִֽי׃ 10 פֶּֽן־יִשְׂבְּע֣וּ זָרִ֣ים כֹּחֶ֑ךָ וַ֝עֲצָבֶ֗יךָ בְּבֵ֣ית נָכְרֽ͏ִי׃ 11 וְנָהַמְתָּ֥ בְאַחֲרִיתֶ֑ךָ בִּכְל֥וֹת בְּ֝שָׂרְךָ֗ וּשְׁאֵרֶֽךָ׃ 12 וְֽאָמַרְתָּ֗ אֵ֭יךְ שָׂנֵ֣אתִי מוּסָ֑ר וְ֝תוֹכַ֗חַת נָאַ֥ץ לִבִּֽי׃ 13 וְֽלֹא־שָׁ֭מַעְתִּי בְּק֣וֹל מוֹרָ֑י וְ֝לִֽמְלַמְּדַ֗י לֹא־הִטִּ֥יתִי אָזְנִֽי׃ 14 כִּ֭מְעַט הָיִ֣יתִי בְכָל־רָ֑ע בְּת֖וֹךְ קָהָ֣ל וְעֵדָֽה׃ 15 שְׁתֵה־מַ֥יִם מִבּוֹרֶ֑ךָ וְ֝נֹזְלִ֗ים מִתּ֥וֹךְ בְּאֵרֶֽךָ׃ 16 יָפ֣וּצוּ מַעְיְנֹתֶ֣יךָ ח֑וּצָה בָּ֝רְחֹב֗וֹת פַּלְגֵי־מָֽיִם׃ 17 יִֽהְיוּ־לְךָ֥ לְבַדֶּ֑ךָ וְאֵ֖ין לְזָרִ֣ים אִתָּֽךְ׃ 18 יְהִֽי־מְקוֹרְךָ֥ בָר֑וּךְ וּ֝שְׂמַ֗ח מֵאֵ֥שֶׁת נְעוּרֶֽךָ׃ 19 אַיֶּ֥לֶת אֲהָבִ֗ים וְֽיַעֲלַ֫ת־חֵ֥ן דַּ֭דֶּיהָ יְרַוֻּ֣ךָ בְכָל־עֵ֑ת בְּ֝אַהֲבָתָ֗הּ תִּשְׁגֶּ֥ה תָמִֽיד׃ 20 וְלָ֤מָּה תִשְׁגֶּ֣ה בְנִ֣י בְזָרָ֑ה וּ֝תְחַבֵּ֗ק חֵ֣ק נָכְרִיָּֽה׃ 21 כִּ֤י נֹ֨כַח עֵינֵ֣י יְ֭הוָה דַּרְכֵי־אִ֑ישׁ וְֽכָל־מַעְגְּלֹתָ֥יו מְפַלֵּֽס׃ 22 עַֽווֹנוֹתָ֗יו יִלְכְּדֻנ֥וֹ אֶת־הָרָשָׁ֑ע וּבְחַבְלֵ֥י חַ֝טָּאת֗וֹ יִתָּמֵֽךְ׃ 23 ה֗וּא יָ֭מוּת בְּאֵ֣ין מוּסָ֑ר וּבְרֹ֖ב אִוַּלְתּ֣וֹ יִשְׁגֶּֽה׃   פ