Yiddish
Hebrew
אידיש
1 װי שנײ אום זומער, און װי רעגן אין שניט, אַזױ פּאַסט ניט פֿאַרן נאַרן כּבֿוד. 2 װי אַ שפּערל װאָס װאַנדערט, װי אַ שװאַלב װאָס פֿליט, אַזױ װעט אַן אומזיסטע קללה אָנקומען אױף זיך אַלײן. 3 אַ בײַטש פֿאַרן פֿערד, אַ צאַם פֿאַרן אײזל, און אַ רוט פֿאַרן רוקן פֿון דעם נאַרן. 4 זאָלסט ניט ענטפֿערן דעם נאַרן אַזױ װי זײַן נאַרישקײט, כּדי דו אױך זאָלסט ניט װערן גלײַך צו אים. 5 ענטפֿער דעם נאַרן װעדליק זײַן נאַרישקײט, כּדי ער זאָל ניט זײַן אַ חכם אין זײַנע אױגן. 6 די פֿיס האַקט זיך אָפּ, מיט ערגערניש טרינקט זיך אָן, דער װאָס שיקט זאַכן דורך דער האַנט פֿון אַ נאַרן. 7 די פֿיס באָמבלען זיך בײַם הינקעדיקן, און אַ משל אין מױל פֿון אַ נאַרן. 8 װי אַ קלײן אֶבֿן-טובֿ אױף אַ הױפֿן שטײנער, אַזױ אַז מע גיט כּבֿוד אַ נאַרן. 9 אַ דאָרן װאָס קומט אין דער האַנט פֿון אַ שיכּורן, אַזױ איז אַ משל אין מױל פֿון אַ נאַרן. 10 דער שטאַרקער קען אַלצדינג אױפֿטאָן, אָבער דער װאָס װיל אײַנהאַלטן אַ נאַרן, װיל אײַנהאַלטן אַ פֿלײצונג. 11 װי אַ הונט װאָס קערט זיך אום צו זײַן מײקעכץ, חזרט איבער דער נאַר זײַן טיפּשות. 12 זעסטו אַ מענטשן װאָס איז אַ חכם אין זײַנע אױגן, איז דאָ מער האָפֿענונג פֿאַר אַ נאַרן װי פֿאַר אים. 13 דער פֿױלער זאָגט: אַ װילד לײב איז אין װעג, אַ לײב איז אין די גאַסן. 14 די טיר דרײט זיך שױן אױף איר אַנגל, און דער פֿױלער איז נאָך אױף זײַן בעט. 15 אַז דער פֿױלער שטעקט אַרײַן זײַן האַנט אין שיסל, איז ער צו מיד זי צוצוטראָגן צו זײַן מױל. 16 דער פֿױלער איז קליגער אין זײַנע אױגןפֿון זיבן געשײַטע ענטפֿערער. 17 װי דער װאָס נעמט אָן אַ הונט פֿאַר די אױערן, איז אַ פֿאַרבײַגײער װאָס היצט זיך איבער אַ קריג װאָס ניט זײַנס. 18 װי אַ משוגענער װאָס װאַרפֿטברענעדיקע שײַטן, פֿײַלן, און טױט, 19 אַזױ איז דער מענטש װאָס נאַרט אָפּ זײַן חבֿר, און זאָגט: איך שטיף דאָך בלױז. 20 אָן האָלץ פֿאַרלעשט זיך דאָס פֿײַער, און אָן אַן אונטערהעצער הערט אױף קריג. 21 קױלן פֿאַר זשאַר, און האָלץ פֿאַר פֿײַער, און אַ מענטש אַ קריגער אױף אָנצוצינדן אַ שטרײַט.
22 די װערטער פֿון דעם אונטערהעצער זײַנען װי געשמאַקע ביסנס, און זײ נידערן אין די קאַמערן פֿון לײַב. 23 פּסולתדיק זילבער באַצױגן אױף לײם, זײַנען הײסע ליפּן און אַ בײז האַרץ. 24 מיט זײַן ליפּ פֿאַרשטעלט זיך דער שׂונא, אָבער אין זיך גרײט ער צו באַטרוג. 25 אַז ער מאַכט לײַטזעליק זײַן קָול, זאָלסטו אים ניט גלױבן, װאָרום זיבן אומװערדיקײטן זײַנען אין זײַן האַרצן. 26 מעג זיך פֿאַרדעקן זײַן שׂנאה מיט אָפּנאַרעניש, װעט אַנטפּלעקט װערן זײַן בײז פֿאַר אַן עולם. 27 דער װאָס גראָבט אַ גרוב, װעט אין איר אַרײַנפֿאַלן, און דער װאָס קײַקלט אַ שטײן, װעט ער זיך אומקערן צו אים. 28 דער דערשלאָגענער האָט פֿײַנט אַ פֿאַלשע צונג, אָבער געפֿאַלנקײט מאַכט אַ גלאַט מױל.
עברית
1 כַּשֶּׁ֤לֶג בַּקַּ֗יִץ וְכַמָּטָ֥ר בַּקָּצִ֑יר כֵּ֤ן לֹא־נָאוֶ֖ה לִכְסִ֣יל כָּבֽוֹד׃ 2 כַּצִּפּ֣וֹר לָ֭נוּד כַּדְּר֣וֹר לָע֑וּף כֵּ֥ן קִֽלְלַ֥ת חִ֝נָּ֗ם לא תָבֹֽא׃ 3 שׁ֣וֹט לַ֭סּוּס מֶ֣תֶג לַחֲמ֑וֹר וְ֝שֵׁ֗בֶט לְגֵ֣ו כְּסִילִֽים׃ 4 אַל־תַּ֣עַן כְּ֭סִיל כְּאִוַּלְתּ֑וֹ פֶּֽן־תִּשְׁוֶה־לּ֥וֹ גַם־אָֽתָּה׃ 5 עֲנֵ֣ה כְ֭סִיל כְּאִוַּלְתּ֑וֹ פֶּן־יִהְיֶ֖ה חָכָ֣ם בְּעֵינָֽיו׃ 6 מְקַצֶּ֣ה רַ֭גְלַיִם חָמָ֣ס שֹׁתֶ֑ה שֹׁלֵ֖חַ דְּבָרִ֣ים בְּיַד־כְּסִֽיל׃ 7 דַּלְי֣וּ שֹׁ֭קַיִם מִפִּסֵּ֑חַ וּ֝מָשָׁ֗ל בְּפִ֣י כְסִילִֽים׃ 8 כִּצְר֣וֹר אֶ֭בֶן בְּמַרְגֵּמָ֑ה כֵּן־נוֹתֵ֖ן לִכְסִ֣יל כָּבֽוֹד׃ 9 ח֭וֹחַ עָלָ֣ה בְיַד־שִׁכּ֑וֹר וּ֝מָשָׁ֗ל בְּפִ֣י כְסִילִֽים׃ 10 רַ֥ב מְחֽוֹלֵֽל־כֹּ֑ל וְשֹׂכֵ֥ר כְּ֝סִ֗יל וְשֹׂכֵ֥ר עֹבְרִֽים׃ 11 כְּ֭כֶלֶב שָׁ֣ב עַל־קֵא֑וֹ כְּ֝סִ֗יל שׁוֹנֶ֥ה בְאִוַּלְתּֽוֹ׃ 12 רָאִ֗יתָ אִ֭ישׁ חָכָ֣ם בְּעֵינָ֑יו תִּקְוָ֖ה לִכְסִ֣יל מִמֶּֽנּוּ׃ 13 אָמַ֣ר עָ֭צֵל שַׁ֣חַל בַּדָּ֑רֶךְ אֲ֝רִ֗י בֵּ֣ין הָרְחֹבֽוֹת׃ 14 הַ֭דֶּלֶת תִּסּ֣וֹב עַל־צִירָ֑הּ וְ֝עָצֵ֗ל עַל־מִטָּתֽוֹ׃ 15 טָ֘מַ֤ן עָצֵ֣ל יָ֭דוֹ בַּצַּלָּ֑חַת נִ֝לְאָ֗ה לַֽהֲשִׁיבָ֥הּ אֶל־פִּֽיו׃ 16 חָכָ֣ם עָצֵ֣ל בְּעֵינָ֑יו מִ֝שִּׁבְעָ֗ה מְשִׁ֣יבֵי טָֽעַם׃ 17 מַחֲזִ֥יק בְּאָזְנֵי־כָ֑לֶב עֹבֵ֥ר מִ֝תְעַבֵּ֗ר עַל־רִ֥יב לֹּֽא־לֽוֹ׃ 18 כְּֽ֭מִתְלַהְלֵהַּ הַיֹּרֶ֥ה זִקִּ֗ים חִצִּ֥ים וָמָֽוֶת׃ 19 כֵּֽן־אִ֭ישׁ רִמָּ֣ה אֶת־רֵעֵ֑הוּ וְ֝אָמַ֗ר הֲ‍ֽלֹא־מְשַׂחֵ֥ק אָֽנִי׃ 20 בְּאֶ֣פֶס עֵ֭צִים תִּכְבֶּה־אֵ֑שׁ וּבְאֵ֥ין נִ֝רְגָּ֗ן יִשְׁתֹּ֥ק מָדֽוֹן׃ 21 פֶּחָ֣ם לְ֭גֶחָלִים וְעֵצִ֣ים לְאֵ֑שׁ וְאִ֥ישׁ מדונים לְחַרְחַר־רִֽיב׃   פ
22 דִּבְרֵ֣י נִ֭רְגָּן כְּמִֽתְלַהֲמִ֑ים וְ֝הֵ֗ם יָרְד֥וּ חַדְרֵי־בָֽטֶן׃ 23 כֶּ֣סֶף סִ֭יגִים מְצֻפֶּ֣ה עַל־חָ֑רֶשׂ שְׂפָתַ֖יִם דֹּלְקִ֣ים וְלֶב־רָֽע׃ 24 בשפתו יִנָּכֵ֣ר שׂוֹנֵ֑א וּ֝בְקִרְבּ֗וֹ יָשִׁ֥ית מִרְמָֽה׃ 25 כִּֽי־יְחַנֵּ֣ן ק֭וֹלוֹ אַל־תַּֽאֲמֶן־בּ֑וֹ כִּ֤י שֶׁ֖בַע תּוֹעֵב֣וֹת בְּלִבּֽוֹ׃ 26 תִּכַּסֶּ֣ה שִׂ֭נְאָה בְּמַשָּׁא֑וֹן תִּגָּלֶ֖ה רָעָת֣וֹ בְקָהָֽל׃ 27 כֹּֽרֶה־שַּׁ֭חַת בָּ֣הּ יִפֹּ֑ל וְגֹ֥לֵ֥ל אֶ֝בֶן אֵלָ֥יו תָּשֽׁוּב׃ 28 לְֽשׁוֹן־שֶׁ֭קֶר יִשְׂנָ֣א דַכָּ֑יו וּפֶ֥ה חָ֝לָ֗ק יַעֲשֶׂ֥ה מִדְחֶֽה׃