Yiddish
Hebrew
אידיש
1 אױך די דאָזיקע זײַנען שפּריכװערטער פֿון שלמהן, װאָס די לײַט פֿון חִזקִיָה דעם מלך פֿון יהוּדה האָבן איבערגעשריבן. 2 דער כּבֿוד פֿון גאָט איז פֿאַרבאָרגן אַ זאַך, און דער כּבֿוד פֿון מלכים איז אױספֿאָרשן אַ זאַך. 3 דער הימל אין הײך, און די ערד אין טיפֿקײט, און דאָס האַרץ פֿון מלכים, איז ניט צו דערפֿאָרשן. 4 נעם אַרױס די פּסולת פֿון זילבער, און בײַם שמעלצער קומט אַרױס אַ כּלי; 5 נעם אַװעק דעם רָשע פֿון פֿאַרן מלך, און זײַן טראָן װעט שטײן פֿעסט אױף גערעכטיקײט. 6 זאָלסט זיך ניט שײנדלען פֿאַרן מלך, און אין דעם אָרט פֿון גרױסע לײַט זאָלסטו ניט שטײן. 7 װאָרום בעסער מע זאָל דיר זאָגן: ״קום אַרױף אַהער!״אײדער מע זאָל דיך דערנידערן פֿאַר דעם פֿירשט, װי דײַנע אױגן האָבן געזען. 8 זאָלסט ניט אַרױסגײן האַסטיק זיך קריגן, װאָרום װאָס װעסטו טאָן צום סָוף דערפֿון, אַז דײַן חבֿר װעט דיך מאַכן צו שאַנד? 9 קריג זיך דײַן קריג מיט דײַן חבֿר, אָבער אַ פֿרעמדנס סָוד זאָלסטו ניט אַנטפּלעקן; 10 כּדי דער צוהערער זאָל דיך ניט זידלען, װאָרום דײַן רכילות קען ניט צוריקגענומען װערן. 11 גילדערנע עפּל אין זילבערנע פּוץ-כּלים, איז אַ װאָרט גערעדט צו דער זאַך. 12 אַ גילדערנער אױרינג און אַ צירונג פֿון גינגאָלד איז אַ קלוגער מוסר-זאָגער פֿאַרן אױער פֿון הערער. 13 װי שנײיִקע קעלט אין טאָג פֿון שניט, איז אַ באַגלױבטער שָלִיח פֿאַר די װאָס שיקן אים; װאָרום ער דערקװיקט די זעל פֿון זײַן האַר.
14 װאָלקנס און װינט אָן רעגן, איז אַ מענטש װאָס רימט זיך מיט אַ פֿאַלשער מתּנה. 15 מיט אײַנגעהאַלטנקײט װערט איבערגערעדט דער פֿירשט, און אַ װײכע צונג צעברעכט אַ בײן. 16 האָסטו געפֿונען האָניק, עס פֿיל עס איז גענוג פֿאַר דיר, כּדי זאָלסט זיך ניט איבערזעטן דערמיט, און עס אױסברעכן. 17 מאַך דײַן פֿוס זעלטן אין הױז פֿון דײַן חבֿר, כּדי ער זאָל ניט זאַט װערן מיט דיר, און דיך פֿײַנט קריגן. 18 אַ ברעכשטאַנג און אַ שװערד און שאַרפֿע פֿײַלאיז אַ מענטש װאָס זאָגט פֿאַלשע עדות אױף זײַן חבֿר. 19 אַ צעבראָכענער צאָן און אַן אױסגעלונקענער פֿוס, איז די פֿאַרזיכערונג פֿון דעם פֿעלשער אין טאָג פֿון נױט. 20 װי דער װאָס טוט אױס דעם בגד אין אַ קאַלטן טאָג, װי עסיק אױף לױגזאַלץ, אַזױ דער װאָס זינגט לידערפֿאַר אַן אומעטיקן האַרצן.
21 אַז דײַן שׂונא איז הונגעריק, גיב אים עסן ברױט, און אַז ער איז דאָרשטיק, גיב אים טרינקען װאַסער; 22 װאָרום קױלן שיטסטו אים אױפֿן קאָפּ, און גאָט װעט דיר באַצאָלן. 23 צפֿון-װינט ברענגט רעגן, און אַ פֿאַרשטעלטע צונג פֿאַרדראָסיקע פּנימער. 24 בעסער װױנען אױף אַ װינקל דאַך, אײדער אין אײן הױז מיט אַ װײַב אַ קריגערין. 25 קאַלטע װאַסער פֿאַר אַ פֿאַרשמאַכטער זעל, אַזױ איז אַ גוטע בשׂורה פֿון אַ װײַטן לאַנד. 26 אַ קױטיקער קװאַל, און אַ דומפּיקער ברונעםאיז אַ צדיק װאָס בײגט זיך פֿאַרן רָשע. 27 צו פֿיל האָניק עסן איז ניט גוט; און כּבֿוד הײסט פֿאַרשטײן דעם אײגענעם כּבֿוד. 28 אַן אײַנגעבראָכענע שטאָט אָן אַ מױעראיז אַ מענטש װאָס ניטאָ קײן אָפּהאַלט פֿאַר זײַן געמיט.
עברית
1 גַּם־אֵ֭לֶּה מִשְׁלֵ֣י שְׁלֹמֹ֑ה אֲשֶׁ֥ר הֶ֝עְתִּ֗יקוּ אַנְשֵׁ֤י חִזְקִיָּ֬ה מֶֽלֶךְ־יְהוּדָֽה׃ 2 כְּבֹ֣ד אֱ֭לֹהִים הַסְתֵּ֣ר דָּבָ֑ר וּכְבֹ֥ד מְ֝לָכִ֗ים חֲקֹ֣ר דָּבָֽר׃ 3 שָׁמַ֣יִם לָ֭רוּם וָאָ֣רֶץ לָעֹ֑מֶק וְלֵ֥ב מְ֝לָכִ֗ים אֵ֣ין חֵֽקֶר׃ 4 הָג֣וֹ סִיגִ֣ים מִכָּ֑סֶף וַיֵּצֵ֖א לַצֹּרֵ֣ף כֶּֽלִי׃ 5 הָג֣וֹ רָ֭שָׁע לִפְנֵי־מֶ֑לֶךְ וְיִכּ֖וֹן בַּצֶּ֣דֶק כִּסְאֽוֹ׃ 6 אַל־תִּתְהַדַּ֥ר לִפְנֵי־מֶ֑לֶךְ וּבִמְק֥וֹם גְּ֝דֹלִ֗ים אַֽל־תַּעֲמֹֽד׃ 7 כִּ֤י ט֥וֹב אֲמָר־לְךָ֗ עֲ‍ֽלֵ֫ה הֵ֥נָּה מֵֽ֭הַשְׁפִּ֣ילְךָ לִפְנֵ֣י נָדִ֑יב אֲשֶׁ֖ר רָא֣וּ עֵינֶֽיךָ׃ 8 אַל־תֵּצֵ֥א לָרִ֗ב מַ֫הֵ֥ר פֶּ֣ן מַה־תַּ֭עֲשֶׂה בְּאַחֲרִיתָ֑הּ בְּהַכְלִ֖ים אֹתְךָ֣ רֵעֶֽךָ׃ 9 רִֽ֭יבְךָ רִ֣יב אֶת־רֵעֶ֑ךָ וְס֖וֹד אַחֵ֣ר אַל־תְּגָֽל׃ 10 פֶּֽן־יְחַסֶּדְךָ֥ שֹׁמֵ֑עַ וְ֝דִבָּתְךָ֗ לֹ֣א תָשֽׁוּב׃ 11 תַּפּוּחֵ֣י זָ֭הָב בְּמַשְׂכִּיּ֥וֹת כָּ֑סֶף דָּ֝בָ֗ר דָּבֻ֥ר עַל־אָפְנָֽיו׃ 12 נֶ֣זֶם זָ֭הָב וַחֲלִי־כָ֑תֶם מוֹכִ֥יחַ חָ֝כָ֗ם עַל־אֹ֥זֶן שֹׁמָֽעַת׃ 13 כְּצִנַּת־שֶׁ֨לֶג בְּי֬וֹם קָצִ֗יר צִ֣יר נֶ֭אֱמָן לְשֹׁלְחָ֑יו וְנֶ֖פֶשׁ אֲדֹנָ֣יו יָשִֽׁיב׃   פ
14 נְשִׂיאִ֣ים וְ֭רוּחַ וְגֶ֣שֶׁם אָ֑יִן אִ֥ישׁ מִ֝תְהַלֵּ֗ל בְּמַתַּת־שָֽׁקֶר׃ 15 בְּאֹ֣רֶךְ אַ֭פַּיִם יְפֻתֶּ֣ה קָצִ֑ין וְלָשׁ֥וֹן רַ֝כָּ֗ה תִּשְׁבָּר־גָּֽרֶם׃ 16 דְּבַ֣שׁ מָ֭צָאתָ אֱכֹ֣ל דַּיֶּ֑ךָּ פֶּן־תִּ֝שְׂבָּעֶ֗נּוּ וַהֲקֵֽאתֽוֹ׃ 17 הֹקַ֣ר רַ֭גְלְךָ מִבֵּ֣ית רֵעֶ֑ךָ פֶּן־יִ֝שְׂבָּעֲךָ֗ וּשְׂנֵאֶֽךָ׃ 18 מֵפִ֣יץ וְ֭חֶרֶב וְחֵ֣ץ שָׁנ֑וּן אִ֥ישׁ עֹנֶ֥ה בְ֝רֵעֵ֗הוּ עֵ֣ד שָֽׁקֶר׃ 19 שֵׁ֣ן רֹ֭עָה וְרֶ֣גֶל מוּעָ֑דֶת מִבְטָ֥ח בּ֝וֹגֵ֗ד בְּי֣וֹם צָרֽ͏ָה׃ 20 מַ֥עֲדֶה בֶּ֨גֶד בְּי֣וֹם קָ֭רָה חֹ֣מֶץ עַל־נָ֑תֶר וְשָׁ֥ר בַּ֝שִּׁרִ֗ים עַ֣ל לֶב־רָֽע׃   פ
21 אִם־רָעֵ֣ב שֹׂ֭נַאֲךָ הַאֲכִלֵ֣הוּ לָ֑חֶם וְאִם־צָ֝מֵ֗א הַשְׁקֵ֥הוּ מָֽיִם׃ 22 כִּ֤י גֶֽחָלִ֗ים אַ֭תָּה חֹתֶ֣ה עַל־רֹאשׁ֑וֹ וֽ͏ַ֝יהוָ֗ה יְשַׁלֶּם־לָֽךְ׃ 23 ר֣וּחַ צָ֭פוֹן תְּח֣וֹלֵֽל גָּ֑שֶׁם וּפָנִ֥ים נִ֝זְעָמִ֗ים לְשׁ֣וֹן סָֽתֶר׃ 24 ט֗וֹב שֶׁ֥בֶת עַל־פִּנַּת־גָּ֑ג מֵאֵ֥שֶׁת מדונים וּבֵ֥ית חָֽבֶר׃ 25 מַ֣יִם קָ֭רִים עַל־נֶ֣פֶשׁ עֲיֵפָ֑ה וּשְׁמוּעָ֥ה ט֝וֹבָ֗ה מֵאֶ֥רֶץ מֶרְחָֽק׃ 26 מַעְיָ֣ן נִ֭רְפָּשׂ וּמָק֣וֹר מָשְׁחָ֑ת צַ֝דִּ֗יק מָ֣ט לִפְנֵֽי־רָשָֽׁע׃ 27 אָ֘כֹ֤ל דְּבַ֣שׁ הַרְבּ֣וֹת לֹא־ט֑וֹב וְחֵ֖קֶר כְּבֹדָ֣ם כָּבֽוֹד׃ 28 עִ֣יר פְּ֭רוּצָה אֵ֣ין חוֹמָ֑ה אִ֝֗ישׁ אֲשֶׁ֤ר אֵ֖ין מַעְצָ֣ר לְרוּחֽוֹ׃