Yiddish
Hebrew
אידיש
1 בעסער אַן אָרימאַן װאָס גײט אין זײַן ערלעכקײט, אײדער דער װאָס האָט פֿאַרקרימטע ליפּן, און איז אַ נאַר. 2 אױך, פֿון זיך אַלײן ניט קענען, קומט ניט קײן גוטס, און דער װאָס אײַלט מיט די פֿיס, זינדיקט. 3 אַ מענטשנס נאַרישקײט פֿאַרדרײט זײַן װעג, און אױף גאָט צערנט זײַן האַרץ. 4 רײַכטום קריגט-צו פֿיל גוטע פֿרײַנט, און דער אָרימאַן װערט צעשײדט פֿון זײַן גוטן פֿרײַנט. 5 אַ פֿאַלשן עדות װעט ניט געשאָנקען װערן, און דער װאָס אָטעמט מיט ליגן, װעט ניט אַנטרונען װערן. 6 פֿיל זוכן די לײַטזעליקײט פֿון דעם נַדבֿן, און איטלעכער איז אַ גוטער פֿרײַנט דעם געבער. 7 אַלע ברידער פֿון דעם אָרימאַן האָבן אים פֿײַנט, און װי שױן דערװײַטערן זיך פֿון אים זײַנע גוטע פֿרײַנט! דער װאָס יאָגט זיך אַרום מיט װערטערװעט ער בײַ זײ בלײַבן. 8 דער װאָס קױפֿט זיך אײַן שׂכל, האָט ליב זײַן זעל, דער װאָס היט פֿאַרשטאַנדיקײט, װעט געפֿינען גוטס, 9 אַ פֿאַלשן עדות װעט ניט געשאָנקען װערן, און דער װאָס אָטעמט מיט ליגנס, װעט אונטערגײן.
10 תּענוג פּאַסט ניט פֿאַרן נאַרן, הײַנט װי שױן פֿאַר אַ קנעכט צו געװעלטיקן איבער האַרן! 11 דער שׂכל פֿון אַ מענטשן איז אײַנצוהאַלטן זײַן צאָרן, און אַ צירונג פֿאַר אים איז צו פֿאַרגעבן זינד. 12 אַ ברום װי פֿון אַ יונגן לײב איז דעם מלכס צאָרן, און װי טױ אױפֿן גראָז זײַן גוטװיליקײט. 13 אַן אומגליק פֿאַר זײַן פֿאָטער איז אַ זון אַ נאַר; און װי אַ נודנע טריפֿעניש זײַנען די קריג פֿון אַ װײַב. 14 הױז און גוטס איז אַ ירושה פֿון עלטערן, אָבער אַ געראָטענע װײַב איז פֿון גאָט. 15 פֿױלקײט װאַרפֿט אָן אַ דרעמל, און אַן אָפּגעלאָזטער נפֿש װעט הונגערן. 16 דער װאָס היט דאָס געבאָט, היט זײַן זעל, דער װאָס פֿאַרװאָרלאָזט זײַנע װעגן, װעט שטאַרבן. 17 דער װאָס שענקט דעם אָרימאַן, אַנטלײַט גאָט, און זײַן טובֿה װעט ער אים אומקערן. 18 שטראָף דײַן זון, װען עס איז נאָך דאָ אַ האָפֿענונג, אָבער זאָלסט זיך ניט אָנלײגן אים אומצוברענגען. 19 אַ גרױסער כּעסן מוז לײַדן די שטראָף, װאָרום אַז דו װילסט אים אַװעקרײַסן, מאַכסטו נאָך ערגער. 20 הער-צו אַן עצה, און נעם אָן מוסר, כּדי דו זאָלסט קלוג זײַן אין דײַן סָוף. 21 פֿיל מחשבֿות זײַנען אין מענטשנס האַרצן, אָבער גאָטס באַראָט, ער װעט באַשטײן. 22 די תּאװה פֿון אַ מענטשן איז זײַן שאַנד; און בעסער אַן אָרימאַן אײדער אַ כַּזבֿן. 23 מורא פֿאַר גאָט פֿירט צום לעבן, און מע בלײַבט זאַט, און װערט ניט געשטראָפֿט מיט קײן בײז. 24 אַז דער פֿױלער שטעקט אַרײַן זײַן האַנט אין שיסל, װיל ער זי צו מאָל ניט צוטראָגן צו זײַן מױל. 25 שלאָגסטו דעם שפּעטער, װערט דער נאַר געשײַט, און מוסערט מען דעם פֿאַרשטענדיקן, לערנט ער װיסן. 26 אַ זון װאָס ברענגט שאַנד און חרפּה, פֿאַרװיסט זײַן פֿאָטער, פֿאַרטרײַבט זײַן מוטער. 27 הער אױף, מײַן זון – אױב דו װילסט פֿאָלגן מוסר – צו װײַכן פֿון די װערטער פֿון קענשאַפֿט. 28 גערעכטיקײט שפּאָט פֿון דעם נידערטרעכטיקן עדות, און פֿאַלשקײט צעמישט דאָס מױל פֿון די רשָעים. 29 אָנגעברײט פֿאַר די שפּעטער זײַנען שטראָפֿן, און קלעפּ פֿאַרן רוקן פֿון די נאַרן.
עברית
1 טֽוֹב־רָ֭שׁ הוֹלֵ֣ךְ בְּתֻמּ֑וֹ מֵעִקֵּ֥שׁ שְׂ֝פָתָ֗יו וְה֣וּא כְסִֽיל׃ 2 גַּ֤ם בְּלֹא־דַ֣עַת נֶ֣פֶשׁ לֹא־ט֑וֹב וְאָ֖ץ בְּרַגְלַ֣יִם חוֹטֵֽא׃ 3 אִוֶּ֣לֶת אָ֭דָם תְּסַלֵּ֣ף דַּרְכּ֑וֹ וְעַל־יְ֝הוָ֗ה יִזְעַ֥ף לִבּֽוֹ׃ 4 ה֗וֹן יֹ֭סִיף רֵעִ֣ים רַבִּ֑ים וְ֝דָ֗ל מֵרֵ֥עהוּ יִפָּרֵֽד׃ 5 עֵ֣ד שְׁ֭קָרִים לֹ֣א יִנָּקֶ֑ה וְיָפִ֥יחַ כְּ֝זָבִ֗ים לֹ֣א יִמָּלֵֽט׃ 6 רַ֭בִּים יְחַלּ֣וּ פְנֵֽי־נָדִ֑יב וְכָל־הָ֝רֵ֗עַ לְאִ֣ישׁ מַתָּֽן׃ 7 כָּ֥ל אֲחֵי־רָ֨שׁ שְֽׂנֵאֻ֗הוּ אַ֤ף כִּ֣י מְ֭רֵעֵהוּ רָחֲק֣וּ מִמֶּ֑נּוּ מְרַדֵּ֖ף אֲמָרִ֣ים לא־הֵֽמָּה׃ 8 קֹֽנֶה־לֵּ֭ב אֹהֵ֣ב נַפְשׁ֑וֹ שֹׁמֵ֥ר תְּ֝בוּנָ֗ה לִמְצֹא־טֽוֹב׃ 9 עֵ֣ד שְׁ֭קָרִים לֹ֣א יִנָּקֶ֑ה וְיָפִ֖יחַ כְּזָבִ֣ים יֹאבֵֽד׃   פ
10 לֹֽא־נָאוֶ֣ה לִכְסִ֣יל תַּעֲנ֑וּג אַ֝֗ף כִּֽי־לְעֶ֤בֶד מְשֹׁ֬ל בְּשָׂרִֽים׃ 11 שֵׂ֣כֶל אָ֭דָם הֶאֱרִ֣יךְ אַפּ֑וֹ וְ֝תִפאַרְתּ֗וֹ עֲבֹ֣ר עַל־פָּֽשַׁע׃ 12 נַ֣הַם כַּ֭כְּפִיר זַ֣עַף מֶ֑לֶךְ וּכְטַ֖ל עַל־עֵ֣שֶׂב רְצוֹנֽוֹ׃ 13 הַוֺּ֣ת לְ֭אָבִיו בֵּ֣ן כְּסִ֑יל וְדֶ֥לֶף טֹ֝רֵ֗ד מִדְיְנֵ֥י אִשָּֽׁה׃ 14 בַּ֣יִת וָ֭הוֹן נַחֲלַ֣ת אָב֑וֹת וּ֝מֵיְהוָ֗ה אִשָּׁ֥ה מַשְׂכָּֽלֶת׃ 15 עַ֭צְלָה תַּפִּ֣יל תַּרְדֵּמָ֑ה וְנֶ֖פֶשׁ רְמִיָּ֣ה תִרְעָֽב׃ 16 שֹׁמֵ֣ר מִ֭צְוָה שֹׁמֵ֣ר נַפְשׁ֑וֹ בּוֹזֵ֖ה דְרָכָ֣יו יומת 17 מַלְוֵ֣ה יְ֭הוָה ח֣וֹנֵֽן דָּ֑ל וּ֝גְמֻל֗וֹ יְשַׁלֶּם־לֽוֹ׃ 18 יַסֵּ֣ר בִּ֭נְךָ כִּי־יֵ֣שׁ תִּקְוָ֑ה וְאֶל־הֲ֝מִית֗וֹ אַל־תִּשָּׂ֥א נַפְשֶֽׁךָ׃ 19 גרל־חֵ֭מָה נֹ֣שֵׂא עֹ֑נֶשׁ כִּ֥י אִם־תַּ֝צִּ֗יל וְע֣וֹד תּוֹסִֽף׃ 20 שְׁמַ֣ע עֵ֭צָה וְקַבֵּ֣ל מוּסָ֑ר לְ֝מַ֗עַן תֶּחְכַּ֥ם בְּאַחֲרִיתֶֽךָ׃ 21 רַבּ֣וֹת מַחֲשָׁב֣וֹת בְּלֶב־אִ֑ישׁ וַעֲצַ֥ת יְ֝הוָ֗ה הִ֣יא תָקֽוּם׃ 22 תַּאֲוַ֣ת אָדָ֣ם חַסְדּ֑וֹ וְטֽוֹב־רָ֝שׁ מֵאִ֥ישׁ כָּזָֽב׃ 23 יִרְאַ֣ת יְהוָ֣ה לְחַיִּ֑ים וְשָׂבֵ֥עַ יָ֝לִ֗ין בַּל־יִפָּ֥קֶד רָֽע׃ 24 טָ֘מַ֤ן עָצֵ֣ל יָ֭דוֹ בַּצַּלָּ֑חַת גַּם־אֶל־פִּ֝֗יהוּ לֹ֣א יְשִׁיבֶֽנָּה׃ 25 לֵ֣ץ תַּ֭כֶּה וּפֶ֣תִי יַעְרִ֑ם וְהוֹכִ֥יחַ לְ֝נָב֗וֹן יָבִ֥ין דָּֽעַת׃ 26 מְֽשַׁדֶּד־אָ֭ב יַבְרִ֣יחַ אֵ֑ם בֵּ֝֗ן מֵבִ֥ישׁ וּמַחְפִּֽיר׃ 27 חַֽדַל־בְּ֭נִי לִשְׁמֹ֣עַ מוּסָ֑ר לִ֝שְׁג֗וֹת מֵֽאִמְרֵי־דָֽעַת׃ 28 עֵ֣ד בְּ֭לִיַּעַל יָלִ֣יץ מִשְׁפָּ֑ט וּפִ֥י רְ֝שָׁעִ֗ים יְבַלַּע־אָֽוֶן׃ 29 נָכ֣וֹנוּ לַלֵּצִ֣ים שְׁפָטִ֑ים וּ֝מַהֲלֻמ֗וֹת לְגֵ֣ו כְּסִילִֽים׃