אידיש
1
אַ קלוגע װײַב בױט אױף איר הױז, און אַ נאַרינטע צעשטערט עס מיט אירע הענט.
2
דער װאָס גײט אין זײַן רעכטפֿאַרטיקײט, האָט מורא פֿאַר גאָט, און דער װאָס זײַנע װעגן זײַנען פֿאַרדרײט, פֿאַראַכט אים.
3
אין נאַרנס מױל איז אַ שטעקן פֿאַר זײַן גאװה, און די ליפּן פֿון די קלוגע פֿאַרהיטן זײ.
4
אָן אָקסן איז די קאָריטע לײדיק, און פֿיל תּבֿואה איז אין כּוח פֿון דעם אָקס.
5
אַ באַגלױבטער עדות נאַרט ניט אָפּ, און מיט אָפּנאַרענישן אָטעמט דער פֿאַלשער עדות.
6
דער שפּעטער זוכט חכמה און ניטאָ, און װיסן איז גרינג דעם פֿאַרשטאַנדיקן.
7
גײ אַװעק פֿון אַ מענטשן אַ נאַר, סײַדן װילסט ניט קענען פֿאַרשטאַנדיקע ליפּן.
8
די חכמה פֿון דעם קלוגן איז אין באַטראַכטן זײַן װעג, און די טיפּשות פֿון דעם נאַרן איז אין באַטרוג.
9
בײַ די נאַרן איז זינד אַ פֿירשפּרעכער, און צװישן די רעכטפֿאַרטיקע – גוטװיליקײט.
10
דאָס האַרץ װײס איר אײגענע ביטערקײט, און אין איר שִׂמחה קען זיך אַ פֿרעמדער ניט מישן.
11
דאָס הױז פֿון די רשָעים װערט פֿאַרטיליקט, און דאָס געצעלט פֿון די רעכטפֿאַרטיקע בליט.
12
פֿאַראַן אַ װעג װאָס איז גלײַך בײַם מענטשן, און זײַן סָוף זײַנען װעגן פֿון טױט.
13
אַפֿילו בײַם לאַכן טוט װײ דאָס האַרץ, און דער סָוף פֿון שִׂמחה איז טרױער.
14
פֿון זײַנע װעגן װעט געזעטיקט װערן דער פֿאַלשהאַרציקער, און דער גוטער מענטש פֿון װאָס אין אים.
15
אַ נאַר גלױבט אַלצדינג, אָבער דער קלוגער באַטראַכט זײַן טריט.
16
דער חכם שײַט זיך, און קערט זיך אָפּ פֿון שלעכטס, און דער נאַר נעמט זיך איבער, און איז זיכער.
17
אַ גיכער כּעסן באַגײט נאַרישקײט, און אַ מענטש מיט בײזע געדאַנקען װערט פֿאַרהאַסט.
18
לײַכטזיניקע אַרבן נאַרישקײט, און קלוגע באַקרײנען זיך מיט קענשאַפֿט.
19
די שלעכטע בײגן זיך פֿאַר די גוטע, און די רשָעים פֿאַר די טױערן פֿון צדיק.
20
אַפֿילו בײַ זײַן חבֿר װערט פֿאַרהאַסט דער אָרימאַן, און די גוטע פֿרײַנט פֿון עושר זײַנען פֿיל.
21
דער װאָס איז מבֿזה זײַן חבֿר, זינדיקט, און דער װאָס לײַטזעליקט די געדריקטע, אַז װױל איז צו אים!
22
פֿאַר װאָר, די װאָס טראַכטן בײז בלאָנדזשען, און גענאָד און טרײַשאַפֿט פֿאַר די װאָס טראַכטן גוטס.
23
אין יעטװעדער אָנשטרענג איז דאָ אַ נוץ, אָבער ליפּנגערײד איז בלױז צום שאָדן.
24
אַ קרױן פֿאַר די חכמים איז זײער עשירות, די טיפּשות פֿון די נאַרן בלײַבט טיפּשות.
25
אַן אמתער עדות ראַטעװעט נפֿשות, אָבער דער װאָס אָטמט מיט ליגנס איז אַן אָפּנאַר.
26
אין מורא פֿאַר גאָט איז אַ שטאַרקער בטחון, און פֿאַר די קינדער װעט עס זײַן אַ באַשיצונג.
27
מורא פֿאַר גאָט איז אַ קװאַל פֿון לעבן, זיך אָפּצוקערן פֿון די נעצן פֿון טױט.
28
אין פֿיל פֿאָלק איז די פּראַכט פֿון דעם מלך, און אָן פֿאָלק איז אַ בראָך פֿאַרן פֿירשט.
29
דער װאָס איז אײַנגעהאַלטן אין צאָרן, האָט גרױס פֿאַרשטאַנדיקײט, און דער װאָס האָט אַ קורץ געמיט, קלײַבט אױף נאַרישקײט.
30
אַ געזונט פֿאַרן לײַב איז אַ געלאַסן האַרץ, און אַ פֿױלונג אין די בײנער איז קנאה.
31
דער װאָס דריקט דעם אָרימאַן, לעסטערט זײַן באַשעפֿער, און דער װאָס דערבאַרימט זיך אױפֿן אבֿיון, גיט אים כּבֿוד.
32
אין זײַן אומגליק װערט געשטױסן דער רָשע, אָבער דער צדיק איז באַשיצט ביז אין זײַן טױט.
33
אין האַרצן פֿון פֿאַרשטאַנדיקן רוט די חכמה, אָבער װאָס אינעװײניק בײַ די נאַרן װערט באַקאַנט.
34
גערעכטיקײט דערהײבט אַ פֿאָלק, און זינד איז די שאַנד פֿון אומות.
35
דעם מלכס גוטװיליקײט איז צום קלוגן קנעכט, און זײַן גרימצאָרן װעט זײַן אױפֿן טױגעניכטס.